kan Hinault verslaan? Nederlands elftal in de Tour S RANSE TOURFAVORIET ROEPT HERINNERINGEN OP AAN MERCKX Meebergen TOUR DE FRANCE Zes aankomsten na forse beklimming TOUR DE FRANCE jPORT LHIDSE COURANT DINSDAG 26 JUN11979 .EURANCE Die zondag, 27ste mei 1979, regende in de Alpen. Er hing een ite mist in de dalen, het 1 ias koud en de renners le- en duidelijk onder de barre -^^weersomstandigheden. Het ras de dag van de grote toy !hartreuse-rit over vier cols ftO j de Dauphiné Liveré, de ag ook van Bernard Hi- «uit- In de klim van de I Iraniër, de col waaraan Hen- ie Kuiper zulke slechte her- weringen bewaart, demar-' eerde de Fransman. De eni- lB e, die hem kon volgen, was V7 [enk Lubberding. Nauwelijks adden ze het klein groepje pecialisten achter zich gela- en of Hinault zei tegen Lub- erding: "Henk, als je tweede wilt worden, ga dan goed an mijn achterwiel zitten..." Wee uur later reed hij tri- n| mfantelijk over de eind ig* reep in Chambéry. In de T^1 ichte mist, de kille regen en -p de loodzware hellingen, Nad Hinault al zijn tegenstan- SjËers gedegradeerd; een de- I^Hioon op twee wielen. Daar jtond hij dan, onaangedaan ^lij de finish, de pet diep over fijpe ogen, de puinhopen over- =Saiend die hij had aangericht, ucien van Impe was toen eeds als één brok ellende in e bezemwagen gekropen, [ennie Kuiper was nog in een velden of wegen te be- peuren en Joop Zoetemelk ■JE eed zwijmelend over de eind- Bk treep. Op weg naar Cham- ëry had zijn ploegleider, fean-Pierre Danguillaume, lem gesmeekt af te stappen. ^^3laar Zoetemelk had slechts vraagd om een whisky, ten- ide de bijtende kou te trot- leren. Met bijna twintig minu- en achterstand bereikte hij finish. dag viel er een ander it op al hetgeen er dit sei- :n in het peloton geschied s. Vergeten waren de luid jubelde overwinningen van jetemelk in Parijs—Nice en Ie Ronde van Spanje. Op het ige parcours, dat analoog is n dit van de Tour, had Hi- lult in het peloton een enor- KAlne schok teweeg gebracht, BjK waarvan de echo nog na- Ia dreunt In Brussel zei Eddy' derckx: "Voor mij hoeven ze n de komende Ronde van frankrijk niet eens meer te O Berg le categorie fl PYRENEEËN O O ujiS O E IflSïgi" Bernard Hinault: de grote favoriet voor de 66e editie van de Tour de France. starten, want tegen Hinault zijn ze toch kansloos..." Na dien, toen de eerste emoties weggeëbd waren, maakte men de balans op van die gedenk waardige dag in de Alpen. Was dit de realiteit van een nieuwe dictatuur? Of een sa menloop van omstandighe den? Bernard Hinault had zich op de Dauphiné Liberé uiterst conscentieus voorbereid. Hij sloeg zijn trainingskamp op in de bergen, hardde zijn li chaam onder gelijke omstan digheden aan de ontketende elementen. En Zoetemelk? Hij kwam uit de Ronde van Spanje, die in een moordende hitte verreden werd en de laatste week raakte zijn li chaam uitgeput door diarree. Amper vijf dagen lagen er tussen de finish in Madrid en de proloog van de Dauphiné. Geen wonder dat Zoetemelk het kwetsbaarste van allen was voor de mist, de regen en vooral de kou in de Alpen. "Ik heb zoiets al eens eerder ervaren", zei hij. "Tijdens de BordeauxParijs van 1978 was het ook zo koud, toen trad er ook een verlamming in mijn spieren op en moest ik de strijd staken". Er werd alom naar excuses gezocht. Het voordeel van de twijfel werd eveneens vergund aan Kuiper, Van Impe en al die anderen omdat zij zich nog in het stadium van voorberei ding zouden bevinden. Alsof het seizoen al niet in februari begonnen was en een schier eindeloze reeks wedstrijden de revue was gepasseerd, waarin de conditie opge bouwd en de vorm geslepen had kunnen worden. Twijfel Hinault dus? Wie het tracé van de 66ste Ronde van Frankrijk met zijn 20 grote cols en 36 andere bergen, met vooral zijn tijdritten over liefst 339 kilometer, overziet, stelt zich de vraag: wie kan Hinault verslaan? De man maalt zijn grote versnelling rond alsof hem dit nauwe lijks inspanning vergt Waar moet Zoetemelk, waar moet Kuiper, Van Impe, De Muijnck en Baronchelli deze man in moeilijkheden bren gen? Zoetemelk heeft noch tans hoop. In Mont Genèvre, op honderd kilometer van de Italiaanse grens, hoog in de 'Alpen, heeft hij zich tien da gen in eenzaamheid terugge trokken, is hij mentaal her steld van de knock-out die Hinault hem in de Chartreu se cols heeft toegebracht. Maar diep in zijn binnenste moet de twijfel aan hem vre ten nog ooit de ronde te kun nen winnen nu er een Hi nault is opgestaan, die soms herinneringen oproept aan dat andere fenomeen, Eddy Merckx. Hij heeft in twee jaar tijds heel wat overhoop gehaald, deze Hinault. Eerst pakte hij met zijn ploegleider, de lepe Cyrille Guimard, de mafiaco- se managers aan in dit me tier, waarin onschuld een zeldzaam goed is geworden. fLEURANCE - Aan de 66e tonde van Frankrijk zal een Nederlands elftal deelnemen. Seven routiniers en vier de- mtanten. Joop Zoetemelk en 'ennie Kuiper rijden als kop man van een Franse formatie. renners maken deel uit van de ploeg van Peter'Post. Fedor den Hertog is in dienst een Belgische ploeg, ter wijl Jo Maas en Jacques Ver- brugge een Nederlands duo vormen in de Belgische for- Fred de Bruyne. De Nederlandse deelnemers Ml en hun eerder geleverde tour- verrichtingen zijn: Joop Zoetemelk (geb. 03-12- 1970: tweede; 1971: twee de: 1972: vijfde; 1973 vierde winnaar proloog en vierde toppe); 1975 vierde (winnaar elfde etappe); 1976: tweede (winnaar negende, tiende en twintigste etappe); 1977: acht- 1978: tweede (winnaar veertiende etappe). y>J a Berrie Knetemann (geb. 06- UU 03-51): 1974: 27e; 1975: 63e (winnaar twaalfde etappe); 1976: niet eer gestart voor 18e etappe; 1977: 31e (winnaar 19e en 21e etappe); 1978: 43e |Mwinnaar 18e en 22e etappe). ^Blennie Kuiper (geb. 03-02-49): '975: elfde; 1976: uitgevallen 17e etappe (winnaar vijfde stappe); 1977: tweede (win naar 17e etappe); 1978: uitge vallen 17e etappe (winnaar 16e etappe). 367 Fedor den Hertog (geb. 10-04- ^*6) 1974: 27e; 1975: 18e; 1977: ^uitgevallen 13e etappe (win- ^T«aar tiende etappe); 1978:25e. Jan Raas (geb. 08-11-52): 1976: 83e; 1977: niet- meer gestart voor 15e etappe (winnaar zes de etappe); 1978: 24e (winnaar proloog, eerste en 21e etappe). Bert Pronk (geb. 24-10-50): 1976:26e;1977:12e. Henk Lubberding (geb. 14-10- 51): 1977: 26e; 1978: achtste (winnaar tiende etappe). Jo Maas (geb. 06-10-54):debu- tant Jacques Verbrugge (geb. 24- 04-55): debutant. Leo van Vliet (geb. 15-11-55): debutant. Johan van de Velde (geb. 12- 12-56): debutant Etappe winnaars Sinds 1936 hebben 31 ver schillende Nederlanders bij elkaar 71 etappes in de Ron de van Frankrijk gewonnen. Theo Middelkamp was in 1938 de eerste, Gerrie Knete mann vorig jaar op de Champs d'Elysees de laatste Jan Janssen en Joop Zoete melk waren het succesvolst met ieder zeven etappezeges. De ranglijst van Nederlandse etappewinnaars ziet er als volgt uit: Jan Jansen, Joop Zoetemelk 7; Gerben Karstens 6; Gerrie Knetemann 5; Jan Raas, Wout Wagtmans 4; Wim van Est, Hennie Kuiper, Jo de Roo, Rini Wagtmans 3; Theo Mid delkamp, Jan Nolten, Henk Nijdam, Theo Smit, Gerrit Voorting 2; Hans Dekkers, Leo Duijndam, Cees van Es pen, Henk Faanhof, Daan de Groot, Fedor den Hertog, Jos Hinssen, Jan Krekels, Henk Lubberding, Henk Poppe, Cees Priem, Albert van Schendel, Antoon van Schen- del, Gerrit Schulte, Gerard Vianen, Huub Zilverberg 1. Gele truidragers Op 19 juli werd de Fransman Eugene Christophe de eerste gele truidrager in de Ronde van Frankrijk. Stichter en wedstrijdleider Henri Des- granges onderscheidde die dag Christophe voor zijn dap perheid. Sindsdien was de trui bestemd voor de eerste renner in het algemeen klas sement. Vanaf 1919 droegen 155 verschillende remmers de meest begeerde trui in de wielersport. Slechts vier slaagden er in het kleinood in de eerste etappe te veroveren en tot het eindpunt Parijs te dragen: de Italiaan Ottavio Botecchia (1924), de Luxemburger Nico las Frantz (1928), De Belg Ro- main Maes (1935) en de Fransman Jacques Anquetil (1961). Eén van de vier, Niclas Frantz, mag zich er op beroe pen een gehele Tour in het geel gehuld te zijn geweest Omdat hij de ronde in 1927 ook won, droeg hij tijdens de eerste rit eveneens het gele tricot Twee Tourwinnaars kregen de gele trui pas in Parijs, na dat de tour was afgelopen: de Fransman Jean Robic in 1947 en de enige Nederlandse win naar Jan Janssen in 1968. De De tien procenten van de contracten die de managers sinds jaar en dag opeisten, steken Hinault en Guimard nu zelf in hun zakken. Ver volgens had hij de moed het zwaard op te heffen tegen de machtige directeur van de Tour de France, Felix Lévi- tan en liep hij voorop tijdens de rennersstaking van vorig jaar in Valence die zoveel stof deed opwaaien. Tenslotte onderwierp Hinault, zoals Merckx voor hem deed, het peloton aan zijn macht, door bijvoorbeeld in de Ronde van Luxemburg demonstratief op elke helling vijftig meter voor de groep naar boven te rijden en vervolgens naar links en rechts kado's uit te delen. Di- dier mocht de man Ronde van Luxemburg winnen, Mo- ser de Tour de l'Aude en Be- rland het Frans kampioen schap op de weg. Natuurlijk, op de lange weg naar Parijs, die vol gevaren is, kan veel gebeuren. Het noodlot rijdt altijd mee in het peloton. Tien dagen geleden nog sloeg Hinault tijdens een trainingstocht in de Pyre- neëen hard tegen het wegdek toen twee spaken in het voor wiel van zijn fiets afknapten. Ditmaal kwam hij er met een verstuikte pols van af. Het had ook anders kunnen aflo pen, want het koord waarop wegrenners balanceren, blijkt uiterst dun. Alleen dit seizoen al raakten zeventien bekende professionals onder wie Dietrich Thureau, Daniel Wil- lems, Ludo Peeters, Knud Knudsen en Michel Laurent ernstig gewond bij de schier onvermijdelijke valpar tijen, die (nu zich maar liefst honderd vijf tig renners op de smalle wegen van de Tour op pad begeven) een apart hoofdstuk zullen gaan vor men. Bevoorrecht Nederland heeft intussen in deze Ronde van Frankrijk een unieke positie veroverd omdat het, behalve potentiële etappewinnaars, als enig land drie kandidaten voor de eind zege op de been brengt: Zoe temelk, Kuiper en niet te vergeten Lubberding, die vooral kan profiteren van de zeer ingrijpende beslissing Henk Lubberding: ,,De vraag is of ik dit jaar niet al teveel van mijn lichaam heb gevergd". van de organisatoren om de ploegentijdritten te laten meetellen in het individuele eindklassement. Raleigh, de ploeg van Peter Post én Lub berding, is sinds twee seizoe nen de superieure formatie in deze disciplines en daaraan kan Lubberding vele minuten winst overhouden. "Ik besef dat ik in dit opzicht bevoor recht ben", zei de Nederland se kampioen, "maar de vraag is of ik dit jaar al niet te veel van mijn lichaam heb gevergd". De 66e Ronde van Frankrijk mag zich overigens in Neder land in een aan euforie gren zende belangstelling verheu gen. De toto, de familiebla den, de tienduizenden trim mers (er werden in Nederland in 1978 voor het eerst in de geschiedenis meer dan één miljoen nieuwe fietsen ver kocht, waaronder een onge kend hoog aantal race- en sportfietsen), radio en televi sie, de dagbladen; zij hebben zich met ongekende geestdrift op de Tour gestort Er zijn nu nog maar weinig mensen die niet weten dat Knetemann ooit op zijn knieën over de Dam heeft gekropen en straatstenen heeft gelegd. Wim van Est is intussen weer honderd keer uit zijn ravijn omhoog gehesen. Temidden van dit tumultueuze enthousi asme hebben de renners, aan wie een hoofdrol in de ko mende ronde is toebedacht, naarstig gezocht naar nog een paar rustige momenten. De meeste coureurs komen eerst vandaag aan in de streek van de Armagnac, die twee jaar geleden zo geteisterd werd door ernstige overstromingen. "Ik stel mijn komst tot het al lerlaatste moment uit", liet Zoetemelk weten. "Anders word ik gek van al die men sen". Het is waar: Glorie en waanzin zijn soms Siamese tweelingen. JEAN NELISSEN FLEURANCE ~Zes etappes van de 66e Ronde van Frank rijk eindigen na een forse be klimming. Twee tijdritten en vier als zodanig gekwalifi ceerde bergetappes. Voorts ligt eenmaal de eindstreep negen kilometer na het over schrijden van de laatste top. Dat is aan het einde van de eerste etappe naar Luchon als de renners in de Pyre neeën de Mente en de Portil- lon over moeten rijden. Eén dag later is de individuele tijdrit naar het hooggelegen skidorp Superbagnères. De beslissingen over de eind overwinning vallen tussen de dertiende en de achttiende etappe. De eindstreep van de dertiende etappe is op de Bal lon d'Alsace in de Vogezen. Twee dagen later eindigt de individuele tijdrit over 54 kilometer vanuit Evian in het hoog in de Alpen gelegen Morzine-Avoriaz. De zestiende etappe eindigt op 1700 meter hoogte in Les Menuires. Di rect daarop gevolgd door twee aankomsten in Alpe- d'Huez, waar zich de laatste jaren zovele dramatische tafe relen afspeelden. Enige tege moetkoming aan de renners is de rustdag (de enige tussen 24 etappes) in Les Menuires. Tijdrïtleii Om net als vorig jaar zo veel mogelijk kans te hebben op een overwinning van de Franse favoriet Bernard Hi nault namen de organisatoren van de Ronde van Frankrijk weer zo veel mogelijk tijdrit ten in het routeschema op. In totaal zijn het er zeven, een record in de 66-jarige ge schiedenis van de Tour. Het zijn vijf individuele tij dritten en twee per ploeg. Het aantal tijdritkilometers be draagt niettemin zes minder dan vorig jaar: 345 tegen 339. Individueel moeten de renners 173 kilometer tegen de klok fietsen tegen vorig jaar 192 (in vier races). De ploegentij dritten gaan over 84 en 82 kilometer. Vorig jaar was er één ploegentijdrit over 153 kilometer. 27JUNI-22 JULI 1979 ca. 3600 km door Frankrijk, België en Zwitserland Belg Eddy Merckx kreeg de meeste gele truien: 112. In het klassement is Anquetil tweede met 50 en de Belg Sylvere Maes derde met 40. Beste Ne derlander is nog altijd Wout Wagtmans met 13. In totaal droegen slechts tien Nederlan ders de gele trui, vorig jaar werd dit aantal door Jan Raas en Gerrie Knetemann bereikt Het klassement van de Neder landse gele truidragers ziet er als volgt uit: Wout Wagtmans 13; Joop Zoetemelk 6; Wim van Est, Gerrit Voorting 4; Jan Raas 3; Ab Geldermans, Gerben Karstens, Gerrie Kne temann 2; Jan Janssen, Rini Wagtmans 1. PROLOOG IN FLEURANCÉ 27juni- hjdril over 5 km.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 11