Dokterswoning
;eeft ruimte
an ambtenaren
Onvergetelijke gebeurtenis met
de vreugde als middelpunt
PSP op de bres
voor de krakers
Architectuur voor Leidse
universiteit tentoongesteld
EVERT CASTELEIN JUREERDE BRITSE
ROLSTOELDANSKAMPIOENSCHAPPEN
^STAD/REGIO
LEIDSE COURANT
DINSDAG 22 MEI1979 PAGINA 5
„Onvergetelijk, wat een
dag!", verzuchtte
onverwoestbare Evert
Castelein, toen hij zich
gisteren - met
documentatie - op de
Apothekersdijk
vervoegde om open
kaart te spelen over de
Wheelchair Dance
Festival, een rolstoel
evenement in 's
werelds grootste
balzaal, ergens in
Londen.
Ik kan me nauwelijks
voorstellen wie er meer
opzien baarde bij het
binnenkomen in
„Hammersmith Palais" in de
kromming van Shepherd's
Bush: de meer dan
tweehonderdvi j ftig
gehandicapte dansers en
danseressen of stijlvolle
Leidenaar Castelein, ook na
het afscheid van zijn school
enkele jaren terug nog
immer kaarsrecht van lijf en
leden. Hij zal ongetwijfeld
een rijzige entree gemaakt
hebben, zich bedienend van
een monumentaal stemgeluid.
Hoogstwaarschijnlijk ook, al
heb ik hem niet gevraagd,
zal zijn outfit bovenmatig
kleurrijk zijn geweest, zoals
gisteren (toen hij een
opvouwbare rolstoel de trap
opzeulde), bekroond met een
lichtblauwe zijden sjaal met
een paradijselijk effect.
„Ongelooflijk, onvoorstelbaar
inderdaad, grandioos zelfs",
zo viel de heer Castelein met
de stoel in huis. Nadien gaf
hij een nadrukkelijke
uiteenzetting van zijn
belevenissen op die grootse
festiviteit, de nationale Britse
rolstoel-
Dansmeester Castelein geeft een demonstratie van het rolstoeldansen
danskampioenschappen in
London W.6. „Al die invalide
mensen. Je wist niet wat je
zag: die souplesse, die
overdracht in muzikaliteit
wat een enorme training
gevergd moet hebben. Je
wordt er stil van, hoe mooi
vloeiend is dat allemaal als
die wielen draaien. Dat snap
je niet, hè, zo'n machine die
het lichaam bijna perfect
vervangt"
E. Castelein Esq. zat daar als
official, als één van de
juryleden, een geroutineerde
Nederlander tussen een stel
ervaren Britten. Castelein is
lang niet onbekend met het
rolstoeldansen. Daar weet
men in het Nederlands
Zeehospitium in Katwijk al
een jaar of vier van mee te
praten. Hij is zonder meer
een bezield promotor van dit
soort ballroomdansen op
wieletjes. Daarom haalt men
zelfs vanuit Engeland Evert
naar dit bastion van een
sociaal gebeuren dat
ballroomdans heet. En laat
hem verder maar schuiven
als het op Novelty en Couple
Dancing aankomt. Eén dag
controlerend veldheer op een
„slagveld" dat bezaaid was
met glijdende patronen van
gereden jive, tango, slow fox,
een Gaelic waltz of St.
Bernard's wals.
Evert Castelein Esquire
hoorde de klok slaan en wist
bovendien waar de klepel
hing. Helemaal volgens zijn
eigen zeggen: „Big Ben in
Londen slaat zeven zware
slagen. Op Downingstreet 10,
waar mrs. Margaret Thatcher
haar hoofd nog vol nieuwe
kabinetszorgen had, zijn de
lichten uit. Toen arriveerden
de eerste van de 23 teams uit
geheel Engeland in de
wereldstad. Op enkele
centrale punten werden de
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elkte morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244, u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
meer dan veertig
ambulancewagens door Rode
Kruis-vrijwilligers
opgevangen. Het verst
vandaan kwamen de zeventig
deelnemers uit het ruim 600
km verwijderde Falmouth in
Cornwall. Die waren om
middernacht vertrokken. Je
moet maar wat voor je sport
overhebben, nietwaar?
Zo ging het op Hammersmith
Palais aan, begeleid door
motorpolitie met vaak
loeiende sirene vanwege de
onvoorstelbaar drukke
ochtendspits". „Meer dan 250
dansers en danseresjes
werden zorgvuldig op de
stoep geplaatst,waarna de
meesten zelf in staat waren -
dankzij de gelijkvloers
gemaakte ingang - met eigen
handen of door accu's
voortbewogen rolstoelen het
grote danspaleis binnen te
gaan voor het grote feest.
Een geweldige verkleedpartij
vond plaats. Met de hulp van
helpers en helpsters waren
binnen drie kwartier alle
dames gekleed in groot
avondtoilet en de heren in
perfect geperste broek,wit,
blauw of roze overhemd en
vlmderdas".
Evert weet, dat de dansvloer
bijna 800 m2 groot was en
glansde in het licht van 3000
gekleurde lampen
.Daaroverheen kwam dan
nog een keer het zilverwitte
licht van tien schijnwerpers.
Enthousiast publiek - voor
een deel zelf gezeten in
rolstoelen - en een fronsende
jury op een groot draaiend
toneel. Zo kon de strijd dan
wel beginnen. Bijna nonstop,,
met een lunchonderbreking,
draaiden de teams hun
dansen, „terwijl ook de
paardansers de jury voor een
moeilijke maar fijne taak
stelden om de kampioenen
van Engeland en de tweede
en derde plaatsen vastte
stellen".
„Dansen in de rolstoel, kan
dat nou echt?, vraagt
iedereen zich af; of hebben
jelui een gaatje in je hoofd
dat vinden ze dan, hè, en
dan wordt dat bekende
gebaar gemaakt", aldus
Castelein. „Nou, maar dansen
in de rolstoel kan echt en
heel heel mooi en met veel
plezier. Dat hebben mijn
vrouw en ik in Londen
opnieuw kunnen vaststellen.
De deelnemers, waarvan de
jongste 8 jaar en de oudste
74 was, gaven ons daarvan
een klinkend bewijs. Elke
dans is bruikbaar".
Er is dus volop genoten, in
Hammersmith Palais, de
uitgebreidste danstent die
universeel te vinden is. Tot
Everts grote verrassing
waren er ook groepen „met
de smurfen van Vader
Abraham", „in een prima
muzikale uitvoering, hetgeen
beloond werd met een
daverend applaus. Het was
een Vader Abraham van vijf
turven hoog met elf smurfen,
dubbel gehandicapte jongelui
van een jaar of tien. Vader
Abraham leidde zijn smurfen
in prachtige lijnen en
.sierlijke cirkels rond door
het „bos". Zingen hoefden de
smurfen niet meer, want dat
deed de geheel gevulde zaal
eenstemmig, vanzelfsprekend
in de Engelse versie van het
smurfenlied".
Het was me het dagje wel,
voor de Casteleins uit
Leiden, Holland. „De totale
indruk was zo overweldigend,
dat woorden hier volledig
tekort schieten. Was dit alles
kunst? Danstechniek?
Vreugde? Mogen wij het op
dit laatste houden? Zelf heb
ik uren in de rolstoel gezeten
om alles een keer uit te
proberen, als ik het zo mag
zeggen. Nou, ik heb nu de
tango behoorlijk onder de
knie in de rolstoel. Ik wil
terzijde nog wel even kwijt,
dat Eros op Piccadilly Circus
in de steigers staat. Dit
werkelijk terzijde. Maar we
zijn nog even Londen
ingeweest, met een bezoekje
aan het allround warenhuis
Harrods, het grootste van
Europa, omdat je daar
immers van alles kunt kopen.
Maar niet waar, hoor. We
wilden een stukje servies van
Royal Albert, Lady Carlyle, k
meenemen. Harrods had het
niet. Wel een met zuiver
goud bewerkt eetservies voor
twaalf personen, voor de
schappelijke prijs van slechts
54.105 Nederlandse guldens
contant. Het bordje „sold",
verkocht, stond er nog niet
bij..." Ook daar word je stil
van, om met Evert Castelein
te spreken.
NOORDWIJK Als er ooit een nieuw raad-
buis komt, komen er in Noordwijk in ieder
jeval een reeks monumentale herenhuizen
ig. Vorige maand wilde het college van B.
en W. de zolder van het raadhuis verbouwen
[m daar de ambtenaren van ruimtelijke orde
ring onder te brengen, die elders op de secre
tarie in de knel kwamen te zitten. In feite
bas de verbouwing een voorschot op de
jaadhuisbouw, want in de totale opzet zou de
[older de functie van kantine krijgen.
meerderheid van de gemeenteraad voelde
Ir weinig voor om geld voor dit doel beschik
baar te stellen en op die manier met een
pieuw draadje te worden gebonden aan een
>ouwplan voor het raadhuis, waarover de
zich nog niet heeft uitgesproken. Men
bond dat het college eerst andere mogelijkhe
den diende te bestuderen om in het ruimtege
brek op de secretarie te voorzien. Het voorstel
jverd daarom aangehouden.
.en dergelijke mogelijkheid doet zich inmid-
lels voor, doordat aannemer Jan de Raad be
reid is de onlangs door hem gekochte woning
rfan dokter Kruyt aan de gemeente te verhu
ren. Het aan de Voorstraat staande pand telt
iertien kamers, waarvan er zeven op de be
nedenverdieping en zeven op de bovenverdie-
'ng zijn gelegen. De gehele afdeling welzijns
zorg met haar 22 ambtenaren kan daar tijde
lijk worden gehuisvest Dit houdt in dat per
soneelszaken, onderwijs en sport, jeugd en
cultuur, alsmede de onderafdeling maatschap
pelijke zorg naar het doktershuis gaan verhui
zen. De gemeente kan de woning voor drie
jaar huren met daarop aansluitend een optie
van één jaar.
Van groot belang is ook dat de dependance
dicht (plm. 200 meter) bij het raadhuis ligt.
Om het herenhuis geschikt te maken voor
kantoorruimte, zullen een aantal voorzieningen
moeten worden getroffen, waarmede in totaal
een-bedrag van 70.000,- is gemoeid. Daarbij
komen nog de kosten van de verlegging en
uitbreiding van de telefoon. Als welzijnszorg
naar de dokterswoning gaat, dan komt er in
het thans bij de afdeling in gebruik zijnde ge
bouw „Sartorius" ruimte vrij voor andere af
delingen van de secretarie en eventueel ook
voor de afdeling bouw- en woningtoezicht van
de dienst van gemeentewerken.
„In ieder geval is er voor de volgende drie a
vier jaar voldoende ruimte voor de secretarie
en de dienst van gemeentewerken bij huur
van het pand Voorstraat 85"; aldus B. en W.
Mocht de raad besluiten om het doktershuis
te huren, dan zullen de gemeentelijke diensten
verspreid zijn over het raadhuis, het gebouw
„Sartorius", het voormalige notarishuis aan de
Voorstraat, villa Mignon aan de Gooweg, de
Geertruida-kleuterschool en de woning van
dokter Kruvt.
Het statige doktershuis aan de Voorstraat gaat onderdak bieden aan 22 ambtena-
[LEIDEN In de expositie
ruimte van de Leidse Ge
en tel ijke Archiefdienst aan
|le Boisotkade zal vrijdag 25
de tentoonstelling „Uni
versiteit en architectuur, ont
werpen voor de Leidse Uni
versiteit, 1600-1900" worden
geopend. De tentoonstelling,
die van 25 mei tot en met 23
ini te bezichtigen zal zijn en
i geopend van maandag tot
i met vrijdag van 09.00 tot
17.00 uur, zaterdags van 09.00
jfot 12.00 uur, donderdagsa-
[vonds van 19.30 tot 21.30 uur
maandag 4 juni gesloten
I zijn, is ingericht door een
{projectgroep van kandidaats-
Ikunsthistorici ter gelegenheid
ivan het feit, dat sinds vijfen
twintig jaar aan de Leidse
PUniversiteit onderwijs in de
architectuurgeschiedenis
wordt gegeven.
De tentoonstelling beoogt om
door middel van originele
bouw- en ontwerptekeningen
een overzicht te geven van
wat voor plannen in de loop
van drie eeuwen voor de be
huizing van het Academiege
bouw, het Academisch Zie
kenhuis, de Universiteitsbibli
otheek, de laboratoria, de
Sterrenwacht, de musea en de
hortus zijn gemaakt Een ten
toonstelling van architectuur
tekeningen is ongewoon, en
het bijzondere materiaal, dat
uit de meest verscheiden col
lecties en archieven naar bo
ven werd gehaald is zeer de
moeite waard. Op een enkele
uitzondering na betreft het
hier meer of minder onbe
kend materiaal. De gevonden
ontwerpen variëren van pro
jecten van een met fraai krul
werk versierde broeikas tot
en met de meest spectaculaire
ontwerpen voor een Acade
miegebouw, gelijkend op pa
leis Soestdijk, gelegen in een
geheel architectonisch daar
aan aangepaste stadswijk.
Van een van die grote projec
ten is een stedebouwkundige
maquette gemaakt, die ook op
de expositie te zien is.
De expositie geeft een aardig
beeld van de verandering van
karakter van de Leidse Uni
versiteit van een aristocra
tisch, in zich zelf besloten
universiteit in de zeventiende
eeuw via een prestigeobject
van Koning Lodewijk Napole
on tot een veel bouwende
rijksinstelling tussen de rijk
sinstellingen.
Ter gelegenheid van de expo
sitie is een rijk geïllustreerde
catalogus verschenen, welke
zeer diepgaand op het materi
aal ingaat, de geschiedenis
van het bouwen van de uni
versiteit beschrijft en enkele
tendenzen in deze architec
tuurgeschiedenis signaleert.
De catalogus bevat voorts een
uitgebreid systeem van ver
wijzingen, een literatuurover
zicht en een register van ar
chitecten en bouwkundigen,
die voor de Leidse Universi
teit hebben gewerkt in de be
handelde periode.
„GEMEENTE MAAKTE FOUTEN
BIJ TOEWIJZING"
LEIDEN - Het Leidse ge
meenteraadslid van de PSP,
Hilda Passchier, vindt het
een droevige zaak dat Leidse
woningzoekenden met elkaar
op de vuist dreigen te gaan
naar aanleiding van fouten
die door de gemeente ge
maakt zijn.
Het gaat hier om twee groe
pen woningzoekenden (kra
kers en toegewezenen) die
met eikaars problemen wor
den geconfronteerd in de
nieuwbouwwoningen van het
Herengracht/Zijlsingelgebied.
De eerste groep heeft de wo
ningen gekraakt omdat deze
te lang leeg hebben gestaan
en de tweede groep zou door
de gemeente toegewezen zijn
voor een deel van de wonin
gen, zonder ervan op de
hoogte te zijn gesteld dat
deze panden inmiddels waren
gekraakt. De confrontatie die
volgde uit het feit dat de ge
meente de toegewezen kandi
daten op de krakers afstuurt,
heeft in bepaalde gevallen
geleid tot felle bedreigingen,
met name van de kant van
de door de gemeente kandi
daat gestelde partij. Volgens
mevrouw Passchier mag de
gemeente zich in deze affaire
niet onttrekken aan haar ver
antwoordelijkheid. Datzelfde
geldt voor de politieke par
tijen in Leiden.
Gemeenteraadslid Passchier
wijst in haar aan de verschil
lende gemeentelijke instanties
gericht brief (waaronder B.
en W., Bureau Huisvesting en
de Leidse Woningstichting) op
de door de betrokken instel
lingen gemaakte fouten. Voor
al het feit dat deze instanties,
Bureau Huisvesting en de
LWS, de kandidaten niet ver
teld hebben dat hun woning
was gekraakt, zit de fractielei
der van de PSP erg hoog.
Dat twee belangengroepen die
in feite in hetzelfde schuitje
zitten met elkaar op de vuist
dreigen te gaan, zoals onlangs
bijna het geval is geweest in
een gekraakte woning aan de
Oranjegracht, mag de ge
meente niet zomaar toelaten.
„Heeft de gemeente er zelf
geen grote schuld aan dat
deze situatie is ontstaan? Hoe
haalt de gemeente het in haar
hoofd om de zwarte piet nu
naar de Kraakbond (de orga
nisatie van de krakers - red.)
terug te spelen, want die heb
ben immers gekraakt en deze
ellende veroorzaakt, volgens
de gemeente? Is er soms niet
toegegeven dat deze woningen
te lang leegstonden?", vraagt
Passchier zich in haar brief
af.
Een gesprek dat eind verle
den week plaatsvond tussen
de krakers van de Oranje
gracht en Bureau Huisvesting
heeft tot niets geleid. „Er
werd gezegd", aldus mevrouw
Passchier: „Jullie bellen de
politie maar als er gevaar
dreigt". Deze gemeentelijke
tip haalt weinig uit, vooral
omdat de politie soms onbe
reikbaar is en niet ieder uur
op deze grachten gaat surveil
leren of voor de bedreigde
woning gaat staan. „Voor de
krakers zelf is het ook een
zenuwtoestand. De gemeente
stelt hen in staat om in be
roep te gaan en heeft een
lange procedure ingesteld. Nu
worden ze door deze bedrei
gingen en straks misschien
gewelddadige uitzetting ook al
van dit minimale recht be
roofd", stelt de PSP-woord-
voerster.
Mevrouw Passchier stelt de
gemeente daarom voor om in
de situatie dat krakers be
dreigd worden door „toegewe
zenen", vervangende woon
ruimte of aan de krakers of
aan de toegewezen kandida
ten aan te bieden, zodat de
lopende beroepsprocedures
door de krakers kunnen wor
den afgewerkt. „Alle toegewe
zenen moeten een duidelijke
brief van de gemeente krijgen
waarin de situatie uitgelegd
wordt en waarin duidelijk ge
maakt wordt dat vanwege de
beroepsprocedure de hele
zaak nog wel een paar maan
den zal duren. Die toegeweze
nen die niet op de hoogte wa
ren gesteld dat hun woning
was gekraakt moeten per
soonlijk verontschuldigingen
door de Leidse Woningstich
ting aangeboden krijgen. Ook
moet in de brief duidelijk
staan, dat het met geweld
ontruimen van een gekraakte
woning huisvredebreuk bete
kent waar 6 maanden voor
staat. Voor die toegewezenen
die in grote moeilijkheden ho
ren te verkeren door de gang
van zaken moet een andere
oplossing worden gezocht", al
dus de voorstellen van de
PSP, die vanavond in de
commissie voor Volkshuisves
ting aan de orde zullen ko
men.
