legstgeest viert ijftig-jarig jubileum riet promotie naar je vierde klasse Deelname Foreholte aan titelstrijd BIJ WINST OP WESTLANDIA: Opzet Oegstgeest afdelingskampioen. Wethouder van Thorn noemt het geweldig, dat het eerste elftal, vooruitlopend op de feesten ter gelegenheid van het gouden jubileum, de vere niging met zo'n cadeau ver blijdt. Toch dringt zich de vraag op: was het wel toeval, was er geen opzet in het spel, dat de titel juist nü werd bin nengehaald? De laatste jaren immers draaide Oegstgeest steeds in de top van de zater dagafdeling mee. Aan het be gin van elk seizoen werd het telkens weer getipt als één der kandidaten voor de titel. Elk jaar ook mocht evenwel een andere club met de hoog ste eer strijken. Vorig seizoen maakte Oegstgeest er hele maal een potje van. Een voor sprong van zeven punten op „naaste" belager SC Lisse werd alsnog prijsgegeven. Opzet (2) Eigenlijk hadden we toen al achterdochtig moeten worden. We hadden het op onze klom pen kunnen aanvoelen: het was allemaal puur opzet en van tevoren gepland. Er was maar één jaar, waarin het kampioenschap behaald jnocht worden en dat was 1979. De viering van het vijf tigjarig bestaan van de vere niging moest extra glans krij gen door de promotie van het standaardteam naar de KNVB. En het werd heel ge raffineerd aangepakt. Bij het ingaan van de winterstop had KRV nog een voorsprong van twee punten. Na de ijzige winter sloeg Oegstgeest echter toe om met ruime marge te finishen. De opzet was ge slaagd. 1 Opzet (3) Blijkbaar had Ad Dusée, voorzitter van (je afdeling Leiden, het er een beetje moeilijk mee, dat Oegstgeest door de promotie naar de vierde klasse voortaan onder zorgen van de KNVB valt. In de kleedkamer wenste hij het elftal en de vereniging geluk met de promotie. Maar in de bestuurskamer hief hij de vinger waarschuwend om hoog: „jullie zijn nu wel naar de KNVB overgegaan, maar bedenk wel, op een gegeven moment staan we weer met open armen op jullie te wach ten. Of zou hij deze opmer king ook „met opzet" ge maakt hebben, als stimulans om toch maar zo lang moge lijk in die KNVB te blij- Prognose We zaten er weer mooi naast met de prognoses voor de wedstrijden van Quick Boys en ARC vorige week. ARC speelde niet De wedstrijd te gen Die Haghe werd wegens een wolkbreuk afgelast. Die voorbeschouwing ging dus mooi de mist in. Met de voor spelling van Quick Boys scho ten we ooJc mis. „Quick Boys lijkt een grotere kanshebber dan streekgenoot Noordwijk." Ook trainer Arie Lagendijk toonde zich redelijk optimis tisch over de wedstrijd tegen De ZwaJuwen Vlaardingen: „Ik geloof dat we mogen stel len dat we in staat moeten zijn De Zwaluwen te ver slaan." Lagendijk zag zelfs nog kansen op een kampioen schap: „We hebben zeker nog een kans, vooral als we zo blijven spelen als de laatste weken." En zie wat gebeurt er. Noordwijk speelt een van zijn betere wedstrijden en wint moeiteloos van Oranje Nassau. Quick Boys doet pre cies het omgekeerde. De Kat- wijkers spelen niet best en verliezen op eigen veld met 0- 1 van de ploeg uit Vlaardin gen. Misschien in de toekomst een goed idee de prognoses wat pessimistischer te hou den. Voetballers houden zich er bijna toch nooit aan. LMHC Bij het.ingaan van de winter stop gaf niemand meer een stuiver voor de overleving skansen van de Leidse Mixed Hockey Club in de hoofdklas se. De ploeg van Rein Grippe- ling sprokkelde slechts enkele punten bijeen. Maar zie, de rood-witten deden tijdens de lange gedwongen pauze inspi ratie op en begonnen het tweede deel van de comptitie met een opmerkelijke opmars. Kampong werd verslagen en afgelopen week werd ook Bloemendaal aan de zegekar gebonden. Tussendoor werden enige gelijke spelen geboekt. De laatste plaats op de rang lijst werd overgedaan aan Schaerweijde. Met Oranje Zwart, dat evenveel punten heeft en Tilburg (één punt meer) is Leiden nu in de slag om ook de tweede degradatie- plaats te ontlopen. Een blik op het programma leert dat beide concurrenten nog ont moet worden. Bovendien staan er geen wedstrijden te gen één der topploegen meer voor Leiden gepland. Zou het onmogehjke dan toch nog gaan lukken? ORT LEIDSE COURANT ZATERDAG 12 ME11979 PAGINA 13 IDEN Een groep vrienden besluit een paar partijtjes voetbal een echte b op te richten. Dat is zo'n beetje de staansgeschiedenis van bijna elke tbalvereniging. VV Oegstgeest vormt i ook geen uitzondering op deze re- In dit geval waren het lieden van Jongelingenvereniging „Paulus", die een zolder aan de Kempenaerstraat oprichtingsvergadering hielden. Het in was niet best, zo meldt de jubi- muitgave. De eerste wedstrijd, tegen iingen van de Zendelingenschool ■d met maar liefst 11—0 verloren, idelijk is wel dat SVO, Oegstgeest ;e naam, zich niet uit het veld liet an door die nederlaag. De kersverse rdeklasser viert dit jaar het vijftig- g jubileum. jubileum dat een extra feestelijk tin- heeft gekregen door het behalen van kampioenschap in de eerste klasse de zaterdag afdeling. Na een afwe- eid van vier jaar keert Oegstgeest te- in de vierde klasse. Die promotie ge- iedde onder de leiding van trainer is Verkuylen, de man die tweedeklas- Katwijk naar successen voerde, irzitter De Wekker: „Verkuylen is een de trainer maar hij heeft ook de be- ikking over prima materiaal". Over toekomst van zijn vereniging is De redelijk optimistisch: „Ik geloof dat we best hogerop kunnen komen, het elftal is nog jong en we hebben een paar goede jeugdspelers achter de hand", al dus De Wekker die als echte Leidenaar voorzitter is van een Oegstgeester vereni ging: „Bij mijn installatie zei de aftre dende voorzitter Anes dat hij het volste vertrouwen in me had. Hij betreurde het echter wel dat ik uit Leiden kwam. Maar serieus, ik vind Oegstgeest één grote vriendenkring en daaruit put ik moed om telkens maar weer door te gaan. En met al die jeugd om me heen blijf ik er jong bij". Het begon dus allemaal met Sportvereni ging Oegstgeest. De nieuwe vereniging speelde zjjn eerste wedstrijden op een veld midden in het Hazenbos. Daarna volgden twee verhuizingen. Eerst naar een terrein aan de Abtspoelweg en vier jaar later, in 1937, kreeg SCO, de naam was intussen veranderd omdat er al een club de naam SVO droeg, een terrein vlak bij de Hofdijck. De oorlog brak uit en SCO hield op met bestaan. De Wek ker: „De club wilde niet meewerken aan de regels van de bezetter. Maar je moet het niet zien als een verzetsdaad". Drie jaar na de bevrijding werd besloten tot heroprichting van de vereniging. De naam werd veranderd in W Oegstgeest. De accommodatie moest worden gedeeld met de clubs Tramboys, VTL en Mors- kwartier. Het was een moeilijke periode voor Oegstgeest, onderlinge ruzies en problemen met de medebewoners maak ten van Oegstgeest een zwakke vereni ging. Twee mannen traden toen op de voor grond. De heren Versteeg en Soet namen het heft in handen en redden de noodlij dende club van de ondergang. In 1955 volgde de vierde verhuizing. Samen met UDO installeerde Oegstgeest zich op een terrein aan de Laan van Alkemade. En daar behaalde Oegstgeest zijn eerste suc ces. Na een beslissingswedstrijd tegen TAW was de club afdelingsploeg af en promoveerde naar de vierde klasse. Elf jaar lang speelden UDO en Oegstgeest op het veld aan de Laan van Alkemade Toen volgde weer een verhuizing. De twee clubs vertrokken naar het sport complex waar ze tot op de dag van van daag gehuisvest zijn. Over drie jaar komt er verandering in die situatie. UDO gaat dan naar een fonkelnieuwe accom modatie en Oegstgeest wordt alleenheer ser op de oude velden, en daar is De Wekker best tevreden mee: „Er is na tuurlijk wel een strijd geweest welke club dat nieuwe complex zou krijgen. Maar ik ben blij dat wij blijven. De Vos- cuyl is een -vertrouwde omgeving voor de geworden. Ik hoop alleen dat we de kan tine van de gemeente kunnen kopen. Maar dat zal wel lukken, per slot van re- Oegstgeest-voorzltter De Wekker: „Oegstgeest is één grote vriendenkring". kening heeft vrijwel elke sportvereniging in Oegstgeest het clubhuis in eigen be zit". Een probleem bij de verhuizing van UDO vormt de tribune die op de Vos- cuyl staat. UDO is de eigenaar van die tribune maar zal die wegens hoge ver huiskosten wel niet meenemen, De Wek ker: „Die tribune dat is een heet hangij zer. Als hij blijft staan dan zullen we heus niet alleen dankjewel zeggen. We willen er eventueel best voor betalen maar dan wel naar draagvermogen". Oegstgeest is de enige Leidse club met een zaalvoetbalploeg in de hoofdklasse. In tegenstelling tot een aantal clubs staat het bestuur volledig achter dat zaalvoet bal. De Wekker: „De jongens zijn toch amateurs en als ze willen zaalvoetballen dan hebben wij daar geen enkel bezwaar tegen". Een gemakkelijke vereniging Oegstgeest, er bestaat geen trainingsver- plichting, ook niet voor de selectie: „Wij gaan als bestuur van het standpunt uit dat wanneer je iets wilt bereiken je het zelf moet doen. Verplicht trainen leggen we niet van hogerhand op. Maar de se lectie is erg enthousiast, die jongens ko men allemaal trainen. De rest doet dat niet en ik geef ze volkomen gelijk. Vroe ger had ik ook een vreselijke hekel aan rondjes lopen". Oegstgeest heeft 350 le den die volgens De Wekker komen uit alle lagen van de bevolking: „Die men gelmoes maakt het juist zo interessant Zo leren die verschillende groepen el kaar tenminste kennen". Vandaag houdt Oegstgeest de jubileumreceptie. Een van de andere activiteiten in het kader van het vijftigjarig bestaan is een wedstrijd tussen Oegstgeest en FC Den Haag die dinsdag wordt gespeeld. KEES VAN HERPEN Noordwijk Cl kampioen LEIDEN Deze week een kampioenselftal. De Cl-junioren van Noordwijk vormen het team dat de door Sporthuis Wout Bergers beschikbaar gestelde Leidse Courant Bal kreeg toege wezen. Reden: het kampioenschap dat de Cl-junioren van de roodwitte Noordwijkse vereniging dit seizoen behaalden. Een uitstekende reden, waarbij we het deze week ook laten. Staand van links naar rechts: J. Brouwer, J. Salman, M. Vink, T. Heyus, E. Hensbergen, K. Vink en E. Waal. Zittend van links naar rechts: A. Bosma, L. van der Wiel, C. Brouwer, R. Timan, T. Staat, R. van de Bergen Krösschel. tn J. iwerde ikt. (van onze handbalmedewerker) Voorhout —„Zondagmiddag 10 juni even voor vieren. Zinderende span ning in en rond het zevenhandbal- veld te Maarheeze. Met nog enkele seconden te spelen verdedigt Plan- tenhoek/Foreholte met man en macht haar zwaarbevochten 13-12 voorsprong tegen een sterk aandrin gend Entius SEW. De scheidsrechter kijkt op z'n horloge en brengt de fluit aan zijn lippen. Met een alles of niets-poging probeert de ploeg uit Nibbixwoud alsnog een gelijkspel te forceren, doch de Voorhoutse defen sie geeft een krimp. Het is tijd. Fo reholte mag zich Nederlands kam pioen veldhandbal noemen. Dolle ta ferelen spelen zich af rond het speelveld. De enthousiaste Voorhout- se aanhang zorgt voor een waarlijke happening. Het bovenstaande is nu nog fictie, maar kan werkelijkheid worden als... In de Leidse regio staat het eerste damesteam van Foreholte, spielend in de landelijke eerste divisie, al een behoorlijk aantal jaren eenzaam aan de top. Het ziet er nu naar uit dat de Voorhoutse formatie ook op nati onaal niveau geducht gaat meetellen. Dankzij de verrassende 2-11 overwin ning afgelopen zondag op titelpreten- dent Wings, maakt Foreholte een heel goede kans het felbegeerde kampioenschap in de landelijke eer ste divisie F (bij veldhandbal is er Karin Zonneveld, één van de melsjee van eigen kweek, die dit |aar definitief Is doorgebroken: „kampioenschap zou terechte erkenning zijn van het vak manschap van trainer/coach Wlm Geer- llngs". geen eredivisie, maar bestaat de top uit een viertal eerste divisies) in de wacht te slepen. Felbegeerd, omdat deze titel recht geeft op deelname (met de drie andere kampioenen) aan het toernooi om het Nederlands kam pioenschap veldhandbal (zoals in de kop vermeld op 10 juni te Maarhee ze). Foreholte moet morgen in haar laat ste competitiewedstrijd thuis echter wel eerst afrekenen met het Naald- wijkse Westlandia. Maar gelet op de stijgende vorm van de Voorhoutsen en het terrein voordeel, moet Forehol te daartoe in staat worden geacht. Een gesprekje met Foreholte-speel- ster Karin Zonneveld (20), die zich dit seizoen opvallend heeft gepresen teerd, maakt duidelijk dat de wed strijd in het Voorhoutse kamp in ie der geval met vertrouwen wordt te- gemoetgezien. Karin Zonneveld: „Het moet wel heel gek lopen, willen we Westlandia niet pakken. We hebben ons deze week terdege op dit duel voorbereid en als we spelen zoals we de laatste weken hebben gespeeld, kan er in feite mis gaan. Aan een eventueel Nederlands kampioenschap durf ik vooralsnog niet te denken. Ja, het is wel alle maal erg verrassend verlopen. Tot voor enkele weken leken we door een matige competitiestart nog ge heel kansloos voor de titel. Ik moet hierbij wel opmerken dat de zaal competitie bij ons primair heeft ge staan, alles was dan ook op het zaal- gebeuren geconcentreerd. Het veld was duidelijk bijzaak. Nu we echter op de drempel staan van een zeker voor de Leidse regio uniek sportgebeuren zullen we er alles aan doen te trachten het hoogst haalbare te bereiken". Foreholte zal het, gezien de deelna me van een aantal gerenommeerde teams, beslist niet gemakkelijk krij gen in het beslissende toernooi. Vooral Entius SEW, dat zich op overtuigende wijze heeft geplaatst voor de kampioenspoule, lijkt een omvangrijk struikelblok voor de Voorhoutse ploeg. Karin Zonneveld daarover: „We zien beslist niet op te gen een confrontatie met de ploeg uit Nibbixwoud. We hebben namelijk met deze dames nog een appeltje te schillen, vanwege het onverdiende verlies (7-6) onlangs in de kwartfina le om de vaderlandse zaalhand bal be ker tegen datzelfde Entius SEW. Ze ker driekwart van de wedstrijd heb ben wij het spel toen bepaald, maar door de zwakke arbitrage in de slot fase gingen we uiteindelijk toch nog onderuit. Het is wel duidelijk dat bij ons een sterke revanchegedachte leeft. Overigens vind ik alleen al het deelnemen aan de kampioenswed strijden iets geweldigs, als een en an der dan ook nog resulteert in de Ne derlandse titel is dat uiteraard mooi meegenomen. Voor onze trainer/co ach Wim Geerlings zou dat boven dien een terechte erkenning zijn van zijn onmiskenbare vakmanschap". Wim Geerlings, die de Voorhoutsen nu zo'n twee seizoenen onder z'n hoede heeft, heeft het vooral in het eerste competitiejaar bijzonder moei lijk gehad. Wim Geerlings daarover: „Ja wat wil je, onder de vorige trai ner (Frank Bonte) was Foreholte in betrekkelijk korte tijd opgeklommen van de afdelings derde klasse naar de landelijke eerste divisie. Van de nieuwe man verwacht men dan al gauw dat hij de succeslijn onverdro ten voortzet. Tijdens het 10-jarig Bonte-tijdperk hadden de Voorhoutse speelsters zich echter een speelwijze eigen gemaakt, welke niet direct overeenkwam met mijn opvattingen over de handbalsport. Zoiets is uiteraard niet een, twee, drie om te vormen, dat kost tijd. Ik heb nu het gevoel dat de „omvorm- fase" voorbij is en de inspanningen rendement beginnen op te leveren. Het team heeft duidelijk een bredere basis gekregen. Onder Frank Bonte moest Foreholte het te vaak van haar vedetten hebben, nu hebben we een meer homogene eenheid. De speelsters doen weinig voor elkaar onder. Het jeugdig enthousiasme van de jongere speelsters klikt wonder wel met de ervaren speelwijze van de ouderen. Je ziet nu dat de eigen kweek Marian Mens, Karin Zonne veld en Jet Verdegaal die voor heen vrijwel niet uit de verf kwam, dit seizoen definitief is doorgebro ken". Karin Zonneveld beaamt dit: „Ik heb door de gewijzigde aanpak van Wim Geerlings gewoon meer zelfvertrou wen gekregen. Ik speel nu niet meer zo verkrampt als „vroeger". Omdat Wim Geerlings vooraf altijd de komende tegenstander terdege analyseert, weet je na tenminste wat je in een bepaalde spelsituatie moet doen. Je speelt daardoor gewoon veel vrijer. We hebben plezier in het handballen, voeg daarbij de optimale sfeer buiten het speelveld, wat wil je dan nog meer". Tekenend hierbij is de opmerking van Nel Geerlings, met haar 35 jaar behorend tot de oude garde in Fore- holtes eerste garnituur: „Ik speel nu al zo'n 25 jaar handbal bij verschil lende clubs, maar ik kan stellen dat ik dit seizoen bij Foreholte als het plezierigst heb ervaren. Het is gek hé, maar ik vind het gewoon jam mer dat het seizoen dadelijk is afge lopen".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 13