legstgeest viert
ijftig-jarig jubileum
riet promotie naar
je vierde klasse
Deelname Foreholte aan titelstrijd
BIJ WINST OP WESTLANDIA:
Opzet
Oegstgeest afdelingskampioen.
Wethouder van Thorn noemt
het geweldig, dat het eerste
elftal, vooruitlopend op de
feesten ter gelegenheid van
het gouden jubileum, de vere
niging met zo'n cadeau ver
blijdt. Toch dringt zich de
vraag op: was het wel toeval,
was er geen opzet in het spel,
dat de titel juist nü werd bin
nengehaald? De laatste jaren
immers draaide Oegstgeest
steeds in de top van de zater
dagafdeling mee. Aan het be
gin van elk seizoen werd het
telkens weer getipt als één
der kandidaten voor de titel.
Elk jaar ook mocht evenwel
een andere club met de hoog
ste eer strijken. Vorig seizoen
maakte Oegstgeest er hele
maal een potje van. Een voor
sprong van zeven punten op
„naaste" belager SC Lisse
werd alsnog prijsgegeven.
Opzet (2)
Eigenlijk hadden we toen al
achterdochtig moeten worden.
We hadden het op onze klom
pen kunnen aanvoelen: het
was allemaal puur opzet en
van tevoren gepland. Er was
maar één jaar, waarin het
kampioenschap behaald
jnocht worden en dat was
1979. De viering van het vijf
tigjarig bestaan van de vere
niging moest extra glans krij
gen door de promotie van het
standaardteam naar de
KNVB. En het werd heel ge
raffineerd aangepakt. Bij het
ingaan van de winterstop had
KRV nog een voorsprong van
twee punten. Na de ijzige
winter sloeg Oegstgeest echter
toe om met ruime marge te
finishen. De opzet was ge
slaagd. 1
Opzet (3)
Blijkbaar had Ad Dusée,
voorzitter van (je afdeling
Leiden, het er een beetje
moeilijk mee, dat Oegstgeest
door de promotie naar de
vierde klasse voortaan onder
zorgen van de KNVB valt. In
de kleedkamer wenste hij het
elftal en de vereniging geluk
met de promotie. Maar in de
bestuurskamer hief hij de
vinger waarschuwend om
hoog: „jullie zijn nu wel naar
de KNVB overgegaan, maar
bedenk wel, op een gegeven
moment staan we weer met
open armen op jullie te wach
ten. Of zou hij deze opmer
king ook „met opzet" ge
maakt hebben, als stimulans
om toch maar zo lang moge
lijk in die KNVB te blij-
Prognose
We zaten er weer mooi naast
met de prognoses voor de
wedstrijden van Quick Boys
en ARC vorige week. ARC
speelde niet De wedstrijd te
gen Die Haghe werd wegens
een wolkbreuk afgelast. Die
voorbeschouwing ging dus
mooi de mist in. Met de voor
spelling van Quick Boys scho
ten we ooJc mis. „Quick Boys
lijkt een grotere kanshebber
dan streekgenoot Noordwijk."
Ook trainer Arie Lagendijk
toonde zich redelijk optimis
tisch over de wedstrijd tegen
De ZwaJuwen Vlaardingen:
„Ik geloof dat we mogen stel
len dat we in staat moeten
zijn De Zwaluwen te ver
slaan." Lagendijk zag zelfs
nog kansen op een kampioen
schap: „We hebben zeker nog
een kans, vooral als we zo
blijven spelen als de laatste
weken." En zie wat gebeurt
er. Noordwijk speelt een van
zijn betere wedstrijden en
wint moeiteloos van Oranje
Nassau. Quick Boys doet pre
cies het omgekeerde. De Kat-
wijkers spelen niet best en
verliezen op eigen veld met 0-
1 van de ploeg uit Vlaardin
gen. Misschien in de toekomst
een goed idee de prognoses
wat pessimistischer te hou
den. Voetballers houden zich
er bijna toch nooit aan.
LMHC
Bij het.ingaan van de winter
stop gaf niemand meer een
stuiver voor de overleving
skansen van de Leidse Mixed
Hockey Club in de hoofdklas
se. De ploeg van Rein Grippe-
ling sprokkelde slechts enkele
punten bijeen. Maar zie, de
rood-witten deden tijdens de
lange gedwongen pauze inspi
ratie op en begonnen het
tweede deel van de comptitie
met een opmerkelijke opmars.
Kampong werd verslagen en
afgelopen week werd ook
Bloemendaal aan de zegekar
gebonden. Tussendoor werden
enige gelijke spelen geboekt.
De laatste plaats op de rang
lijst werd overgedaan aan
Schaerweijde. Met Oranje
Zwart, dat evenveel punten
heeft en Tilburg (één punt
meer) is Leiden nu in de slag
om ook de tweede degradatie-
plaats te ontlopen. Een blik
op het programma leert dat
beide concurrenten nog ont
moet worden. Bovendien
staan er geen wedstrijden te
gen één der topploegen meer
voor Leiden gepland. Zou het
onmogehjke dan toch nog
gaan lukken?
ORT LEIDSE COURANT ZATERDAG 12 ME11979 PAGINA 13
IDEN Een groep vrienden besluit
een paar partijtjes voetbal een echte
b op te richten. Dat is zo'n beetje de
staansgeschiedenis van bijna elke
tbalvereniging. VV Oegstgeest vormt
i ook geen uitzondering op deze re-
In dit geval waren het lieden van
Jongelingenvereniging „Paulus", die
een zolder aan de Kempenaerstraat
oprichtingsvergadering hielden. Het
in was niet best, zo meldt de jubi-
muitgave. De eerste wedstrijd, tegen
iingen van de Zendelingenschool
■d met maar liefst 11—0 verloren,
idelijk is wel dat SVO, Oegstgeest
;e naam, zich niet uit het veld liet
an door die nederlaag. De kersverse
rdeklasser viert dit jaar het vijftig-
g jubileum.
jubileum dat een extra feestelijk tin-
heeft gekregen door het behalen van
kampioenschap in de eerste klasse
de zaterdag afdeling. Na een afwe-
eid van vier jaar keert Oegstgeest te-
in de vierde klasse. Die promotie ge-
iedde onder de leiding van trainer
is Verkuylen, de man die tweedeklas-
Katwijk naar successen voerde,
irzitter De Wekker: „Verkuylen is een
de trainer maar hij heeft ook de be-
ikking over prima materiaal". Over
toekomst van zijn vereniging is De
redelijk optimistisch: „Ik geloof
dat we best hogerop kunnen komen, het
elftal is nog jong en we hebben een paar
goede jeugdspelers achter de hand", al
dus De Wekker die als echte Leidenaar
voorzitter is van een Oegstgeester vereni
ging: „Bij mijn installatie zei de aftre
dende voorzitter Anes dat hij het volste
vertrouwen in me had. Hij betreurde het
echter wel dat ik uit Leiden kwam. Maar
serieus, ik vind Oegstgeest één grote
vriendenkring en daaruit put ik moed
om telkens maar weer door te gaan. En
met al die jeugd om me heen blijf ik er
jong bij".
Het begon dus allemaal met Sportvereni
ging Oegstgeest. De nieuwe vereniging
speelde zjjn eerste wedstrijden op een
veld midden in het Hazenbos. Daarna
volgden twee verhuizingen. Eerst naar
een terrein aan de Abtspoelweg en vier
jaar later, in 1937, kreeg SCO, de naam
was intussen veranderd omdat er al een
club de naam SVO droeg, een terrein
vlak bij de Hofdijck. De oorlog brak uit
en SCO hield op met bestaan. De Wek
ker: „De club wilde niet meewerken aan
de regels van de bezetter. Maar je moet
het niet zien als een verzetsdaad". Drie
jaar na de bevrijding werd besloten tot
heroprichting van de vereniging. De
naam werd veranderd in W Oegstgeest.
De accommodatie moest worden gedeeld
met de clubs Tramboys, VTL en Mors-
kwartier. Het was een moeilijke periode
voor Oegstgeest, onderlinge ruzies en
problemen met de medebewoners maak
ten van Oegstgeest een zwakke vereni
ging.
Twee mannen traden toen op de voor
grond. De heren Versteeg en Soet namen
het heft in handen en redden de noodlij
dende club van de ondergang. In 1955
volgde de vierde verhuizing. Samen met
UDO installeerde Oegstgeest zich op een
terrein aan de Laan van Alkemade. En
daar behaalde Oegstgeest zijn eerste suc
ces. Na een beslissingswedstrijd tegen
TAW was de club afdelingsploeg af en
promoveerde naar de vierde klasse. Elf
jaar lang speelden UDO en Oegstgeest
op het veld aan de Laan van Alkemade
Toen volgde weer een verhuizing. De
twee clubs vertrokken naar het sport
complex waar ze tot op de dag van van
daag gehuisvest zijn. Over drie jaar
komt er verandering in die situatie. UDO
gaat dan naar een fonkelnieuwe accom
modatie en Oegstgeest wordt alleenheer
ser op de oude velden, en daar is De
Wekker best tevreden mee: „Er is na
tuurlijk wel een strijd geweest welke
club dat nieuwe complex zou krijgen.
Maar ik ben blij dat wij blijven. De Vos-
cuyl is een -vertrouwde omgeving voor de
geworden. Ik hoop alleen dat we de kan
tine van de gemeente kunnen kopen.
Maar dat zal wel lukken, per slot van re-
Oegstgeest-voorzltter De Wekker: „Oegstgeest is één grote vriendenkring".
kening heeft vrijwel elke sportvereniging
in Oegstgeest het clubhuis in eigen be
zit". Een probleem bij de verhuizing van
UDO vormt de tribune die op de Vos-
cuyl staat. UDO is de eigenaar van die
tribune maar zal die wegens hoge ver
huiskosten wel niet meenemen, De Wek
ker: „Die tribune dat is een heet hangij
zer. Als hij blijft staan dan zullen we
heus niet alleen dankjewel zeggen. We
willen er eventueel best voor betalen
maar dan wel naar draagvermogen".
Oegstgeest is de enige Leidse club met
een zaalvoetbalploeg in de hoofdklasse.
In tegenstelling tot een aantal clubs staat
het bestuur volledig achter dat zaalvoet
bal. De Wekker: „De jongens zijn toch
amateurs en als ze willen zaalvoetballen
dan hebben wij daar geen enkel bezwaar
tegen". Een gemakkelijke vereniging
Oegstgeest, er bestaat geen trainingsver-
plichting, ook niet voor de selectie: „Wij
gaan als bestuur van het standpunt uit
dat wanneer je iets wilt bereiken je het
zelf moet doen. Verplicht trainen leggen
we niet van hogerhand op. Maar de se
lectie is erg enthousiast, die jongens ko
men allemaal trainen. De rest doet dat
niet en ik geef ze volkomen gelijk. Vroe
ger had ik ook een vreselijke hekel aan
rondjes lopen". Oegstgeest heeft 350 le
den die volgens De Wekker komen uit
alle lagen van de bevolking: „Die men
gelmoes maakt het juist zo interessant
Zo leren die verschillende groepen el
kaar tenminste kennen". Vandaag houdt
Oegstgeest de jubileumreceptie. Een van
de andere activiteiten in het kader van
het vijftigjarig bestaan is een wedstrijd
tussen Oegstgeest en FC Den Haag die
dinsdag wordt gespeeld.
KEES VAN HERPEN
Noordwijk Cl kampioen
LEIDEN Deze week een kampioenselftal. De Cl-junioren
van Noordwijk vormen het team dat de door Sporthuis Wout
Bergers beschikbaar gestelde Leidse Courant Bal kreeg toege
wezen. Reden: het kampioenschap dat de Cl-junioren van de
roodwitte Noordwijkse vereniging dit seizoen behaalden. Een
uitstekende reden, waarbij we het deze week ook laten.
Staand van links naar rechts: J. Brouwer, J. Salman, M. Vink,
T. Heyus, E. Hensbergen, K. Vink en E. Waal. Zittend van
links naar rechts: A. Bosma, L. van der Wiel, C. Brouwer, R.
Timan, T. Staat, R. van de Bergen Krösschel.
tn J.
iwerde
ikt.
(van onze
handbalmedewerker)
Voorhout —„Zondagmiddag 10 juni
even voor vieren. Zinderende span
ning in en rond het zevenhandbal-
veld te Maarheeze. Met nog enkele
seconden te spelen verdedigt Plan-
tenhoek/Foreholte met man en
macht haar zwaarbevochten 13-12
voorsprong tegen een sterk aandrin
gend Entius SEW. De scheidsrechter
kijkt op z'n horloge en brengt de
fluit aan zijn lippen. Met een alles
of niets-poging probeert de ploeg uit
Nibbixwoud alsnog een gelijkspel te
forceren, doch de Voorhoutse defen
sie geeft een krimp. Het is tijd. Fo
reholte mag zich Nederlands kam
pioen veldhandbal noemen. Dolle ta
ferelen spelen zich af rond het
speelveld. De enthousiaste Voorhout-
se aanhang zorgt voor een waarlijke
happening.
Het bovenstaande is nu nog fictie,
maar kan werkelijkheid worden als...
In de Leidse regio staat het eerste
damesteam van Foreholte, spielend in
de landelijke eerste divisie, al een
behoorlijk aantal jaren eenzaam aan
de top. Het ziet er nu naar uit dat
de Voorhoutse formatie ook op nati
onaal niveau geducht gaat meetellen.
Dankzij de verrassende 2-11 overwin
ning afgelopen zondag op titelpreten-
dent Wings, maakt Foreholte een
heel goede kans het felbegeerde
kampioenschap in de landelijke eer
ste divisie F (bij veldhandbal is er
Karin Zonneveld, één van de melsjee
van eigen kweek, die dit |aar definitief
Is doorgebroken: „kampioenschap zou
terechte erkenning zijn van het vak
manschap van trainer/coach Wlm Geer-
llngs".
geen eredivisie, maar bestaat de top
uit een viertal eerste divisies) in de
wacht te slepen. Felbegeerd, omdat
deze titel recht geeft op deelname
(met de drie andere kampioenen) aan
het toernooi om het Nederlands kam
pioenschap veldhandbal (zoals in de
kop vermeld op 10 juni te Maarhee
ze).
Foreholte moet morgen in haar laat
ste competitiewedstrijd thuis echter
wel eerst afrekenen met het Naald-
wijkse Westlandia. Maar gelet op de
stijgende vorm van de Voorhoutsen
en het terrein voordeel, moet Forehol
te daartoe in staat worden geacht.
Een gesprekje met Foreholte-speel-
ster Karin Zonneveld (20), die zich
dit seizoen opvallend heeft gepresen
teerd, maakt duidelijk dat de wed
strijd in het Voorhoutse kamp in ie
der geval met vertrouwen wordt te-
gemoetgezien.
Karin Zonneveld: „Het moet wel heel
gek lopen, willen we Westlandia niet
pakken. We hebben ons deze week
terdege op dit duel voorbereid en als
we spelen zoals we de laatste weken
hebben gespeeld, kan er in feite mis
gaan. Aan een eventueel Nederlands
kampioenschap durf ik vooralsnog
niet te denken. Ja, het is wel alle
maal erg verrassend verlopen. Tot
voor enkele weken leken we door
een matige competitiestart nog ge
heel kansloos voor de titel. Ik moet
hierbij wel opmerken dat de zaal
competitie bij ons primair heeft ge
staan, alles was dan ook op het zaal-
gebeuren geconcentreerd.
Het veld was duidelijk bijzaak. Nu
we echter op de drempel staan van
een zeker voor de Leidse regio uniek
sportgebeuren zullen we er alles aan
doen te trachten het hoogst haalbare
te bereiken".
Foreholte zal het, gezien de deelna
me van een aantal gerenommeerde
teams, beslist niet gemakkelijk krij
gen in het beslissende toernooi.
Vooral Entius SEW, dat zich op
overtuigende wijze heeft geplaatst
voor de kampioenspoule, lijkt een
omvangrijk struikelblok voor de
Voorhoutse ploeg. Karin Zonneveld
daarover: „We zien beslist niet op te
gen een confrontatie met de ploeg
uit Nibbixwoud. We hebben namelijk
met deze dames nog een appeltje te
schillen, vanwege het onverdiende
verlies (7-6) onlangs in de kwartfina
le om de vaderlandse zaalhand bal be
ker tegen datzelfde Entius SEW. Ze
ker driekwart van de wedstrijd heb
ben wij het spel toen bepaald, maar
door de zwakke arbitrage in de slot
fase gingen we uiteindelijk toch nog
onderuit. Het is wel duidelijk dat bij
ons een sterke revanchegedachte
leeft. Overigens vind ik alleen al het
deelnemen aan de kampioenswed
strijden iets geweldigs, als een en an
der dan ook nog resulteert in de Ne
derlandse titel is dat uiteraard mooi
meegenomen. Voor onze trainer/co
ach Wim Geerlings zou dat boven
dien een terechte erkenning zijn van
zijn onmiskenbare vakmanschap".
Wim Geerlings, die de Voorhoutsen
nu zo'n twee seizoenen onder z'n
hoede heeft, heeft het vooral in het
eerste competitiejaar bijzonder moei
lijk gehad. Wim Geerlings daarover:
„Ja wat wil je, onder de vorige trai
ner (Frank Bonte) was Foreholte in
betrekkelijk korte tijd opgeklommen
van de afdelings derde klasse naar
de landelijke eerste divisie. Van de
nieuwe man verwacht men dan al
gauw dat hij de succeslijn onverdro
ten voortzet. Tijdens het 10-jarig
Bonte-tijdperk hadden de Voorhoutse
speelsters zich echter een speelwijze
eigen gemaakt, welke niet direct
overeenkwam met mijn opvattingen
over de handbalsport.
Zoiets is uiteraard niet een, twee,
drie om te vormen, dat kost tijd. Ik
heb nu het gevoel dat de „omvorm-
fase" voorbij is en de inspanningen
rendement beginnen op te leveren.
Het team heeft duidelijk een bredere
basis gekregen. Onder Frank Bonte
moest Foreholte het te vaak van
haar vedetten hebben, nu hebben we
een meer homogene eenheid. De
speelsters doen weinig voor elkaar
onder. Het jeugdig enthousiasme van
de jongere speelsters klikt wonder
wel met de ervaren speelwijze van
de ouderen. Je ziet nu dat de eigen
kweek Marian Mens, Karin Zonne
veld en Jet Verdegaal die voor
heen vrijwel niet uit de verf kwam,
dit seizoen definitief is doorgebro
ken".
Karin Zonneveld beaamt dit: „Ik heb
door de gewijzigde aanpak van Wim
Geerlings gewoon meer zelfvertrou
wen gekregen. Ik speel nu niet meer
zo verkrampt als „vroeger".
Omdat Wim Geerlings vooraf altijd
de komende tegenstander terdege
analyseert, weet je na tenminste wat
je in een bepaalde spelsituatie moet
doen. Je speelt daardoor gewoon
veel vrijer. We hebben plezier in het
handballen, voeg daarbij de optimale
sfeer buiten het speelveld, wat wil je
dan nog meer".
Tekenend hierbij is de opmerking
van Nel Geerlings, met haar 35 jaar
behorend tot de oude garde in Fore-
holtes eerste garnituur: „Ik speel nu
al zo'n 25 jaar handbal bij verschil
lende clubs, maar ik kan stellen dat
ik dit seizoen bij Foreholte als het
plezierigst heb ervaren. Het is gek
hé, maar ik vind het gewoon jam
mer dat het seizoen dadelijk is afge
lopen".