Leids weekend-optreden in Palaiseau
KUNSTEN GENOEGEN OP FRANSE TOER
Ziekentriduum begint
van voren af aan
Amsterdamse architecten ontwerpen voor Leiden project
gekoppeld wonen'
mi
"STADSREGIO
LEIDSE COURANT
DINSDAG 8 ME11979 PAGINA 5
K&G: Veelgevraagd
„Kunst en Genoegen", het tamboer-,
trompetter- en pijperkorps dat zo'n
beetje Leidens vlaggeschip op dit
gebied genoemd mag worden, laat
nu en dan zijn vaandels wapperen
tot in allerlei uithoeken. Zo was K
G het afgelopen weekeind actief
op ongeveer tien kilometer ten zui
den van Parijs. Ik laat het secretaris
W. D. R Regeer even beschrijven,
want die zat er met z'n neus boven
op. „Nou, we hebben het best gezel
lig gehad. Dat als eerste. We waren
er via bemiddeling van een verhuur
kantoor in Bergen op Zoom. Er was
een uitwisseling aan de gang tussen
de Franse plaats Palaiseau en een
Duitse gemeente, op de naam kan ik
zo vlug niet komen. We kwamen er
special voor over, dat wel. Samen
met orkesten uit Zwitserland (het
politiekorps van Genève) en Zweden
en België. Er waren ook dansgroe
pen bij. Groots opgezet dus. Trou
wens, ik mag wel zeggem, dat we
sinds '78 allerlei aanvragen binnen
krijgen, ook al door ons optreden in
internationaal verband in Kerkrade".
Het gezelschap van een man of
tachtig reisde met twee bussen za
terdagmorgen naar de Franse hoofd-»
stad. Bij Breda was er een koffie
pauze in de horeca-inrichting „Napo
leon", dat alweer een aardige voor
bereiding betekende op het bliksem
bezoek aan de Franse republiek.
Niet dat Napoleon iets met een re
publiek van doen had, maar goed.
Zaterdagavond was er al een optre
den, om de spieren los te maken.
Aan de nachtrust werd vervolgens
weinig aandacht besteed, zo krijgt ik
de indruk. De heer Regeer maakt
tenminste melding van een opont
houd in een jeugdherberg, „Porte de
Paris" geheten en niet ver van de
hoofdstad verwijderd. Aldaar had
men de grootste lol en de bedden
werden er op „scherp" gezet, als
was men op herhalingsoefening. Ge
woon het doen en laten van ouwe
jongens onder elkaar. Geslapen
werd er weinig.
Niettemin deed men krachten op
voor een rondrit met eigen gids (ter
zake volkomen op de hoogte zijnde
NZH-chauffeur) door Parijs. Men
reed een uurtje of vijf door allerlei
arrondissementen en nu durft me
neer Regeer me te vertellen: „we
hebben werkelijk alles gezien.In
sneltreinvaart dan. Maar het was
toch weer even wat anders dan het
défilé langs het gemeentehuis van
Palaiseau, zaterdagavond, samen
met de showende broeders en zus
ters uit de andere deelnemende lan
den. Zondagmiddag werden de beste
beentjes voorgezet tijdens een op
tocht met praalwagens, met mede
werking ook van de volksdansgroe
pen. K G-secretaris Regeer: ,Het
Franse publiek was zonder meer erg
enthousiast, net zoals bij zeg maar
een 3 oktober optocht, maar men
bleef wel achterelkaar applaudisse
ren en dat kun je van een Leids pu
bliek niet altijd verwachten. Con
stant, meneer, ging dat door. Of
schoon ik moet bekennen, dat het
handgeklap ook werd volgehouden
bij de andere deelnemende korpsen,
hoor. Zonder aanzien des persoons,
zou je mogen stellen. Zondagmiddag
gingen we weer op huis aan, vrij
tam vergeleken bij de reis naar
Frankrijk za terdag'
Kunst en Genoegen blijft volop in
de running. Zo trekt het korps op 9
juni naar België en op 30 juni
wordt in Delft meegedaan aan het
festival dat ter plaats de Taptoe
Delft heeft vervangen. Na de vakan
tie, zo ongeveer gaat men op 11 au
gustus naar de Grebbeberg bij Rhe-
nen, op 8 augustus was er dan al
weer een optreden in het sportpark
Zuid in Katwijk aan Zee en op 1
september wordt een klinkend be
zoek gebracht aan de Westduitse
plaats Siegen aan de Rijn, ten bate
van het Duitse Rode Kruis, dat K
G met muzikale kracht wil onder
steunen. Het Nederlandse Rode
Kruis zou zoiets ook wel kunnen ge
bruiken, neem ik aan. Op 8 septem
ber - ik volg maar de opsomming
die de heer Regeer in de gauwigheid
kan samenstellen - is K&G present
bij de „Kasteel-taptoe" in Woerden,
tot nogtoe Zuid-Holland (maar
Utrecht aast erop).
Dan is er altijd nog Jong K&G,
dat dit jaar zijn zilveren feest te vie
ren heeft en onverminderd in de
voetsporen van de grotere broer de
show blijft maken. Nou zou ik aller
lei dingen over dit Jong K&G
kunnen vertellen, maar dat bewaar
ik maar tot later, omdat het een
hoofdstuk apart is. Maar al die
Leidse Kunsten en Genoegens blij
ven toch maar mooi hun woordje in
„groot verband" meeblazen en trom
melen.
LANGS
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elkè morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
De Vijftig plus één. Dat be
tekent voor het Leidse zie
kentriduum het vervolg van
een verrijkende reeks. Elk
jaar begin mei komen een
paar honderd zieken en be
jaarden die niet meer zo
best uit de voeten kunnen
voor drie dagen bijeen (de
laatste jaren in de Christus
Dienaar-kerk in Zoeterwou-
de-dorp) om op een gezelli
ge en onderhoudende ma
nier de geestelijke en socia
le accu bij te laden. Vorig
jaar bestond het Eucharis
tisch Triduum vijftig jaar.
We zijn alweer een jaartje
verder en de witte bedden
en ruststoelen staan er weer
bij alsof ze niet zijn wegge
weest. Ik heb, geloof ik,
ooit weieens geschreven dat
het een soort „circus" was,
maar dat was dan bedoeld
in de meest gunstige zin
van het woord. Want een
circus kan best versterkend
zijn. Alleen in dit geval
wordt de e re-loge bezet
door de eucharistische Cris-
tus. En diens kracht is, ze
ker voor de tobbenden, en
de wachtenden onder ons,
niet te versmaden.
Deze jaarlijkse drie dagen
heb ik al geruime tijd erva
ren als een lachende en
blijde lente in de herfst van
medemensen. De kracht van
bouillon, belegde broodjes
en geurende koffie ver
mengt er zich met een be
loofde sterkte die de sterfe
lijkheid naar de eeuwigheid
toehelpt. Allemaal mensen
bij elkaar: zieken en hel
penden. Eigenlijk allemaal
zittend in hetzelfde bootje.
Je leert op een ziekentri
duum het betrekkelijke van
het ondermaanse inzien.
Maar je ziet er ook, hoe het
mensengeluk op aarde ver
lengd kan worden. Er is
steeds een inzet van tiental
len die de triduumgangers
schraagt. Het is een helpen
en voorthelpen die een lach
op veel gezichten tovert.
Het fijne eigenlijk van alles
is, dat het bij het peloton
van helpsters en helpers
nooit een kwestie van ge
woonte zal worden. Het le
ven „in minderen doen" is
hier nog steeds onderdeel
van het samen op weg zijn.
Daar hoef je geen krantepa
gina's aan te wijden. Het
.„witte korps" staat steeds
weer paraat. Ik zal nu en
dan, deze paar dagen, even
m'n neus om de hoek ste
ken om te zien hoe één en
ander verloopt, het zal nooit
verrassend kunnen zijn,
want je kunt de „opluch
ting" van tevoren al uitteke
nen.
De driedaagse „kick" staat
onder leiding van Kruisheer
B. Bax, die het geheel ziet
als een „ont-moeting", een
heelwording waarbij men
zich thuis mag voelen. Me
neer Martin van der Klugt
als voorzitter van het tri
duum sprak vanmorgen een
openingswoord en weer
kwamen burgemeester Det-
mers en zijn vrouw om hun
tijdelijke gasten te begroe
ten. Het Intercitykoor onder
mevrouw Truus Ammerlaan
(dat bijna net zo snel is als
de Intercitytrein van de
N. S. die ook Leiden aan
doet) zong de „ontmoeting
tussen Jezus en Johannes
de Doperaaneen en ver
zorgde nadien eveneens wat
populaire liedjes. Het leggen
van de „link" tussen levens
bron en het alledaagse, dat
is een functie van het tri
duum.
De zieken bijeen in Zoeterwoude-Dorp
schaal 1100
Ontwerp 8 van de Amsterdamse architecten: hotel-achtig wonen
LEIDEN Het Amsterdamse
architectenbureau Oyevaar,
Van Gooi en De Bruyn heeft
in opdracht van de Leidse
Stuurgroep Huisvesting Al
leenstaanden en Tweeper
soonshuishoudens een studie
verricht naar de mogelijkheid
om in gezinswoningen kleine
re wooneenheden op te ne
men, op zodanige wijze dat
„koppeling" van zo'n woo-
neenheid met een gezinswo
ning kan plaatsvinden. De op
deze wijze ontstane eenheid
kan als „anderhalf woning"
worden omschreven. Het is
er de stuurgroep om te doen
dat de realisatie van halfwo-
ningen opgenomen wordt in
het bouwprogramma van eni
ge nieuwbouwwijken in de
stad, waarvoor de voorberei
dingen gaande zijn. De ge-
dachtengang die aan de stu
die „Keuze in koppelen"
vooraf gaat, is ingegeven
door twee zaken, te weten: 1)
de grote eenzijdigheid van
het woningaanbod in de laat
ste decennia (typische gezins
woningen) van een over het
algemeen zeer „open" detail
lering en 2) verregaande op
splitsing van categoriën zoals
gezinshuisvesting, bejaarden
huisvesting en studentenhuis
vesting.
Het architectenbureau heeft
zijn opdracht zeer serieus ge
nomen. In de inleiding van de
24 bladzijden tellende studie
plaatst men een aantal kriti
sche noten bij de ontwikke
ling van de woningbouw,
zoals deze zich de laatste de
cennia in Nederland heeft
voorgedaan. „In feite was
deze ontwikkeling het gevolg
van een nogal eenzijdige in
terpretatie van de woningwet
en de latere Voorschriften en
Wenken. Letterlijk maar ook
figuurlijk lag in deze voor
schriften de tendens tot hy
giëne, orde en netheid beslo
ten. Het gezin vormde daarbij
lange tijd de alleenzaligma
kende basis voor deze maat
schappijbouwers. Eerst in de
loop van de zestiger jaren is
met name vanuit de jongeren
zoveel druk hiertegen ont-'
staan, dat dit in de zeventiger
jaren tot een beleidsaanpas
sing heeft geleid. De staatsse
cretaris Van Dam heeft het
op zijn naam gebracht om
het woonrecht van de alleen
staande zowel ten principale
als ook in de praktische uit-
werking aan de orde te stel
len. De werkzaamheden van
de stuurgroep geschieden in
dat kader."
In de studie wordt het thema
van de integratie van gezins
woning en alleenstaanden-een
heid centraal gesteld. De mo
gelijkheid van een feitelijke
samenvoeging van die twee
eenheden komt in de titel
„Keuze in koppelen" tot uit
drukking. Door de nagestreef
de toegankelijkheid van beide
eenheden én de „tussendeur"
ontstaat plotseling een aan
zienlijke verrijking van het
woonpatroon. Veranderde ge
zinsomstandigheden kunnen
in de omvang en het gebruik
van de woning tot uitdruk
king komen. De architecten
denken hierbij aan het op
groeiende kind, de student,
het oudere inwonende familie
lid en nog andere mogelijke
samenstellingen. Oyevaar,
Van Gooi en De Bruin beo-
.gen met hun studie dat deze
concrete waarde heeft voor
balkons
woonruimten
sanitair
gangen
sani tair
woonruir
balkons
nmimiiiiiniiii»
n
JIJLLLUL
IHIiUlliuli
de woningbouw, waarvan de
voorbereidingen nu ter hand
worden genomen. Het is hun
bedoeling dat de door hen ge
schetste woningtypen niet al
leen qua vorm, maar ook qua
inhoud (het wonen en samen
leven) zin krijgen.
Het trio heeft in zijn studie
acht verschillende gekoppelde
woontypen ontworpen van
portieketagebouw, galerijwo
ning tot aan drive-in-woning:
De eerste vijf schetsen betref
fen bijvoorbeeld een drie- of
vierkamerwoning, die grenst
aan een wooneenheid voor
een of twee personen. Door
een afsluitbare opening te
maken tussen deze twee wo
ningen wordt een veelzijdig,
afwisselend gebruik van deze
te combineren woningen mo
gelijk. De anderhalf woning
kan gebruikt worden door on
der meer een gezin met stu
derende kinderen, met naast
zich een bejaarde of een al
leenstaand familielid, door
een erg groot gezin of kan
zijn nut hebben als een wo
ning met werkruimte. Voor
beelden zes en zeven geven
aan hoe binnen bekende be
staande woningtypen meer
voudig gebruik mogelijk is.
Voorbeeld acht gaat het
diepst in op het idee hoe ge
ïntegreerd wonen mogelijk
kan worden gemaakt. Het is
gebaseerd op een bouwstruc-
tuur, waarbinnen onafhanke
lijke ruimten kunnen worden
samengevoegd tot woningen
of woonwerkruimten van ver
schillende omvang. Het gaat
hier om hotel-achtig wonen.
Dit woningtype heeft een line
aire structuur en houdt een
grote flexibiliteit in. Het is
niet ondenkbaar dat de func
tie van deze woning dermate
in de toekomst kan worden
veranderd en mogelijkheden
zal bieden voor het huisvesten
van bejaarden of het plaatsen
van vakantiegangers.
De acht ontwerpen zijn op
het stadhuis bijzonder in de
smaak gevallen. Wethouder
(Verboom (Volkshuisvesting)
kenschetste de studie als een
uniek project. De wethouder
was dermate enthousiast over
het werk van de architecten,
dat hij zonder meer wilde
stellen dat de uitwerking er
van in de praktijk niet te
lang op zich zou moeten laten
wachten. Vooral was hij ge
porteerd voor de gedachte dat
er in de toekomst misschien
weer meer oudere mensen in
de buurt van hun kinderen
kunnen gaan wonen. „Wie
weet, dat we over een tijdje
minder bejaardenhuizen hoe
ven te bouwen", was de reac
tie van Verboom.
Het is duidelijk dat de archi
tecten en de opdrachtgever
willen breken met de ouder
wetse opvatting dat er alleen
maar voor gezinnen gebouwd
moet worden, niet alleen in
Leiden maar wat het hele
land betreft. De architecten
spreken in dit geval van een
maatschappelijke overwaarde
ring van het gezin en van het
zogenaamde „eengezinshuis-
cliché". „Een steeds verder
gaand gebrek aan privacy"
signaleren de Amsterdamse
architecten als zij denken aan
de dwangmatige ontwikkeling
van de „open" detaillering
van trap, woonruimte en keu
ken in moderne huizen. Het
mogelijk te idealistisch karak
ter, dat volgens het trio aan
hun opzet zou kunnen worden
toegedicht, blijkt volgens hen
door praktijksituaties te wor
den gelogenstraft In de stu
die is behalve met wat voor
zichtig geschatte bedragen
over de bouwsommen niet in
gegaan op de mogelijkheden
en onmogelijkheden van de
vigerende subsidieregels voor
de bouw en exploitatie van
woningwetwoningen in „ge
koppelde" vorm. De vormva
riatie zoals die de laatste ja-
ren in ons land wordt toege
past brengt een hoog kosten-'
peil met zich mee. „Het zou
evenwel", aldus de architec
ten, „heel onfortuinlijk zijn
wanneer door het bestrijden
van dit vormfetischisme een
benadering tot variatie vanuit
de inhoud van het wonen on
mogelijk zou worden ge-
Universiteitsraad
akkoord
met
huisvestingsplan
LEIDEN Gisteravond
heeft de universiteitsraad in
gestemd met het Huisves
tingsplan 1979. Dit plan, dat
vorige week al is gepubli
ceerd, geeft de plannen weer
van de Rijksuniversiteit Lei
den wat betreft de huisves
ting op de lange termijn.
Belangrijkste onderdelen van
dit plan zijn de inrichting van
de Leeuwenhoek en het ge
bied ten zuiden van het Huy-
gens—laboratorium. In de
Leeuwenhoek komt er naast*"
ruimte voor universitaire ge
bouwen ook ruimte voor wo
ningen en een gedeelte van
de nieuwbouw van het Acade
misch Ziekenhuis. Een derde
belangrijk onderdeel van het
plan betreft het feit dat de
universiteit er naar streeft
nieuwe universitaire bestem
mingen zoveel mogelijk buiten
de binnenstad te houden, om
zodoende de druk die de uni
versiteit op de binnenstad uit
oefent te verminderen. Een
voorbeeld hiervan is het Witte
Singel-Doelencomplex, dat nu
buiten de eigenlijke binnen
stad gebouwd gaat worden.
Over het plan zal de universi
teit nu overleg gaan voeren
met onder meer de gemeente
Leiden, de gemeente Oegst-
geest, de provincie Zuid-Hol
land en het ministerie van
Onderwijs en Wetenschappen.
