Een gat slaan consolideren Slofemaker zorgt in promotieraces Herlings stoelt het best met blubber en motor Begin tie week vers bij AH! |pA In de winkel vol winkeltjes van AH Jan Huberts wil zijn licentie terug Mass overleeft maarongeluk LEIDSE COURAN'i WILHARTOGS TAKTIEK SUCCESVOL: Trots toont Wil Hartog na zijn eerste G P-zege de beker en de lauwerkrans aan het publiek op het Circuit van Hoekenheim. (van onze sportredactie) HOCKENHEIM Een extra uit geschreven vergadering van de sportcommissie van de KNMV zal nog deze week beslissen of coureur Jan Huberts zijn infer nale startlicentie terug kan krij gen of niet. Huberts had na matige resultaten in Venezuela en Oostenrijk een startvertod gekregen voor de GP op Hoc- kenheim. De Hagenaar achtte dat een groot onrecht en on dernam daarop stappen om dat recht te trekken. De vertegenwoordiger van de KNMV in Hockenheim, de heer Zegwaard, werd door Huberts gevraagd zijn belangen te be hartigen. Zegwaard zal vandaag, zo heeft hij beloofd aan Hu berts, nog alles in het werk stellen om zo spoedig mogelijk deze zaak te bespreken. Jan Huberts eist, wijzende op zijn 19-jarige race-ervaring, onmid dellijke teruggave van zijn A-li centie. Zegwaard heeft toege zegd daarvoor te pleiten. Wan neer de pogingen van Huberts en Zegwaard op niets uitlopen, zal Huberts zijn motorsportcar rière beëindigen. Overigens niet, dan nadat hij tegen de KNMV een kort geding heeft aange spannen waarin hij een schade loosstelling zal eisen voor alle gemaakte onkosten. Huberts: „Ik heb kosten ge maakt, veel kosten. De KNMV zorgt ervoor dat ze geen enkel rendement opleveren. Ik wil daar een vergoeding voor zien". Huberts heeft ondertussen verscheidene dingen gekregen machines over t< dan 25 mille is v nes geboden. aanbie- zijn MBA- imen. Meer zijn machi- HOCKENHEIM „Ik had het voorspeld", zei Wil van Wan- rooy, de mecanicien van Wil Hartog na afloop. In zijn beste Brabants vervolgde hij: „Die zenuwachtigheid voor de race was weer zoals vroeger. En tegelijk was Hartog weer die zelfbewuste van vorige seizoenen. Toen ik dat zag, wist ik dat het niet kapot kon". Hartog won op het par koers van Hockenheim de der de GP van dit seizoen en liet zien een van de meest serieu ze kandidaten te zijn voor de wereldtitel in de 500cc-klasse. In ieder geval de meest se rieuze van de Suzukistal. Wie had dat na een voorseizoen, met zoveel pech, nog mogelijk geacht. Hartog: „Ik zat met een goed in de race. Roberts en ik hebben die eigenschap als enigen. Wij hoeven niet eerst een paar ronden op tem peratuur te komen. Wij scoren al in de eerste ronden onze beste tijden. Vandaag ws dat ook zo. Ik had een niet al te scherpe start gemaakt, maar wist in de eerste snelle boch ten toch al meteen veel voor sprong te nemen". Na zes ronden bedroeg de voorsprong van Hartog op de concurrentie al acht seconden. Virginio Ferrari, al twee keer tweede in de afgelopen GP's, Ken Ro berts en Boet van Duimen maakten deel uit van dat achtervolgende groepje. Ook Barry Sheene haakte halverwege aan bij dat drietal. Hevig strijdend kon dit viertal echter niets inlopen op de- eenzame koploper Hartog. „Ik wist op dat moment dat ik in mijn eentje goed het tempo kon aange ven. Het gat hoefde niet kleiner te wor den onder aandrang van mijn achtervol gers". Groter werd het ook niet. Hartog bleef steeds een seconde of acht, negen voor sprong houden. Een onderdeel van de taktiek, zoals manager Riemersma later uit zou leggen. Strijdplan „Het beste wat je kunt doen In zo'n wedstrijd is een gat slaan en consolide ren. Komt men wat dichterbij, dan kan je het gat altijd nog weer opendraaien. Ook vandaag hebben wij dat strijdplan getrokken en met succes. Dat kan je met zo'n coureur als Hartog doen. Zijn beste eigenschap vind ik altijd nog, dat hij het koppie erbij houdt, geen gekke dingen doet als hij ver voor ligt, maar de zaken rustig bekijkt". Dat rustige bekijken kon Wil Hartog tot vier ronden Voor het eind. De concurren tie was toen al stevig uitgedund. Tom Herron (tweede op de WK-ranglijst) stond langs de kant, Boet van Duimen deed zijn startnummer, nummer dertien, eer aan en Verdween met een kapotte krukas naar de pit en ook Barry Sheene, die een baanrecord gevestigd had, had daar bij te veel van zijn machine gevergd en scoorde voor de tweede achtereenvolgen de maal een „nul". Spannend Vier ronden voor het eind werd het nog even spannend. Zelfs Ton Riemersma werd zeer witjes om de neus. Ken Ro berts reed Ferrari los en gooide er een baanrecord tegenaan met 2.12.4 (186 km. per uur). Op dat moment was Wil Hartog in de achterblijvers verzeild geraakt en draaide twee zeer slechte ronden. Twee seconden per omloop leverde hij In en opeens zat Roberts met nog twee ron den voor de boeg op drie seconden. Hartog raakte er niet door van zijn stuk. „Ik heb een rondje alles gegeven en toen kon Roberts niks meer dichterbij komen. De laatste ronde was een peuleschilletje". Al ver voor de streep liet „de lange" het gas los. Recht overeind en brutaal omkij kend naar. het uitgebluste gevaar Roberts kwam hij zegevierend over de streep. De eerste winst van dit seizoen was varoverd. Boude uitspraken als „we wor- oen wereldkampioen" kwamen echter niet oyer de lippen van Hartog en peetvader Riemersma, die over de kansen van het Nederlandse team zei: „We doen voorlo pig mee. We staan derde op de WK-rang lijst. Vandaag was de machine optimaal geprepareerd. Volgende week kan het echter wel weer helemaal mis gaan. Je ziet het aan Sheene. Bovendien ben ik bang voor optimisme, omdat we nog steeds niet weten hoe het met de Yama ha's zit. Hartog zegt, dat wij sneller zijn, maar ik heb mijn twijfels.. Dit weekend verliep het niet helemaal voorspoedig in het team van Roberts, rrfaar als alles daar wel oké is, moet ik het nog zien. Een zevende plaats scoorde Jack Middel burg; een geweldige verrichting. „Toch kan het nog beter", sprak de Naaldwij- ker, „de conditie is nog niet toereikend voor dergelijke lange wedstrijden, maar het wordt beter. Volgende week in Imola zal het nog sneller gaan, daar ben ik van overtuigd". John Volkers. Het veld gaat de Hunzerug op na de start van de Formule Ford 2000-race op Zandvoort. ZANTVOORT Naar Belgisch voorbeeld kenl het circuit van Zantvoórt sedert drie jaar zijn „race-festival". Sponsors maken het dan mogelijk dat bezoekers gratis de autoraces op het circuit in de duinen kunnen meemaken. Een Initiatief, dat (weer of geen weer) goed is voor zo'n 40.000 toeschouwers. De opzet van deze promo tieraces is duidelijk: onbekenden moeten voor de autorensport worden gewonnen. Die zullen zich mede gezien het gratis toe gangsbewijs niet te kort gedaan voelen wel zal hun enthousiasme, aangezien een beslist niet enerverende twee uursrace van produktietoerwa- gens het programma besloot, danig zijn gedaald, naarmate de slotrace vorderde. Lang voordat To- nio Hildebrand de zwart-wit geblokte finishvlag zwaaide, telden de aanvankelijk overvolle tribunes vele lege plekken. Toch begon deze race met vuurwerk. Daarvoor zorgde Rob Slotemaker. In de eerste zes ronden bouwde de Zantvoorter met zijn rood-witte Cama- ro een indrukwekkende voorsprong op. De slip- schooleigenaar had de toeschouwers aan zich verplicht en reed vervolgens zijn bolide achter de pits. Daarbij kwam nog dat bij de produktietoerwagen-* race, tellend voor de Transeuropatrofee, wagens van enkele prominente rijders letterlijk en figuur lijk te licht waren bevonden. Dat gold voor de Camaro van Bert Moritz, de BMW van Eddy Fres co en de Ford Capri van Theo Koks. Daarbij kwam nog dat het zeker voor de bezoe kers, die voor hèt eerst op het circuit warén, het overzicht na de vele pitstops van de talloze rond tollende wagens al snel verloren ging. Juist de ervaringen van de laatste race zijn zo bepalend voor het eindoordeel. „Hoofdnummer" van het race-festival was, zeker voor de nieuwelingen in de autorensport, de wed strijd van de VW's Golf GTI. Die races staan op zich altijd al garant voor veel spanning. De „de butanten" op de tribunes verbaasden zich over twee, drie wagens, die bumper aan bumper rij dend als „treintje" extra snelheidswinst boekten. Ze werden steeds enthousiaster toen acht rijders de volle twaalf ronden lang elkaar op enkele me ters schenen te blijven volgen. Het zou echter geen achttal zijn, dat op de finish aankwam. Een foutje van Evert Bolderhejj voor het ingaan van de Panoramabocht, waar de posi ties gekozen moeten worden, maakte dat niet al leen hij met zware materiële schade werd uitge schakeld. Dat overkwam ook Paul Maaskant, Fred van Putten en gastrijder Ton Coronel. De „gast" had zich tijdens de training van een plaats op de eerste startrij verzekerd. Totaal vernield werd na het incident zijn wagen naar het rennerskwartier gesleept. Fred Krab, John Bolten, Harry van Zuijlen en Eg- bert Top reden door dit ongeluk de „finale". Be kwaam stuurde Bolten enkele tientallen meters voor de finish zijn wagen uit de slipstream van het Golfje van Krab. In die luwte won hij juist de enkele meters, die hij nodig had voor de triomf. SILVERSTONE De Westdultse autocoureur Jo-jF, chen Mass heeft gisteren op het circuit van Sil-j verstone tijdens een wedstrijd voor het wereld-1 kampioenschap merken een zwaar ongeluk over-t ieefd. Mass reed in leidende positie toen hij met snelheid van 220 kilometer per uur van de baan| raakte en botste tegen de vangrails. De wagen van Mass werd totaal vernield, Mass zelf bleef ongedeerd. De wedstrijd werd gewonnen door hel trio John Fitzpatrick (GB.), Bob Wollek (Fra) en Hans Meyer (Wdl) in een Porsche. WOLSINK GEEFT ZICH NIET OPTIMAAL IN NORG NORG Peter Herlings, die ln„ het Grand Prixgebeuren zijn draai nog niet heeft gevonden, stoeide gisteren in de bossen van Norg het beste met de blubber en zijn motor en bleef alle vedetten in de 500 cc-klas- se ruimschoots voor in het eindklassement In de eerste manche (dertig mi nuten en twee ronden), die slechts zeven ronden kon boeien, triomfeerde de Braban der royaal. Hij had bijna een minuut voorsprong op de Brit Graham Noyce. In de tweede manche consolideerde Herlings zijn tweede plaats met ve9l allu- De grote winnaar van deze ui terst saaie, eentonige race, bij gewoond door 7.000 kijkers, was Gerard Rond. De Suzuki- coureur was al binnen toen de concurrentie nog in geen velden of wegen te zien was. Rond was de enige rijder, die onder de miserabele omstandigheden (veel stortbuien) veel risico's nam. Vqor de race liet hij nog weten toch wel een flinke portie angst te hebben voor de bomen langs de piste. In de wedstrijd was daar weinig meer van te merken. Dat vond ook Gerrit Wolsink, die met een tweede en vierde plaats in het modderballet onder de douche kon. Een weinig ver heffend resultaat van de beste vaderlapdse Grand Prixcoureur. Wolsink pleegt zich in dergelijke wedstrijden ook nooit optimaal te geven. „Ik ben een Grand Prixrijder. Natuurlijk -zijn deze wedstrijden nodig. Je moet het zien als een samenspel en bo vendien tellen de verdiensten", vertelde Wolsink voor de races, in Norg. Peter Herlings voelde zich het best in de modderpoel van Norg. DiWo Versvoordeel: Mw190

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 20