Een
gat
slaan
consolideren
Slofemaker zorgt
in promotieraces
Herlings stoelt het best
met blubber en motor
Begin tie week vers bij AH!
|pA
In de winkel vol winkeltjes van AH
Jan
Huberts wil
zijn
licentie
terug
Mass overleeft
maarongeluk
LEIDSE COURAN'i
WILHARTOGS
TAKTIEK
SUCCESVOL:
Trots toont Wil Hartog na
zijn eerste G P-zege de
beker en de lauwerkrans
aan het publiek op het
Circuit van Hoekenheim.
(van onze sportredactie)
HOCKENHEIM Een extra uit
geschreven vergadering van de
sportcommissie van de KNMV
zal nog deze week beslissen of
coureur Jan Huberts zijn infer
nale startlicentie terug kan krij
gen of niet. Huberts had na
matige resultaten in Venezuela
en Oostenrijk een startvertod
gekregen voor de GP op Hoc-
kenheim. De Hagenaar achtte
dat een groot onrecht en on
dernam daarop stappen om dat
recht te trekken.
De vertegenwoordiger van de
KNMV in Hockenheim, de heer
Zegwaard, werd door Huberts
gevraagd zijn belangen te be
hartigen. Zegwaard zal vandaag,
zo heeft hij beloofd aan Hu
berts, nog alles in het werk
stellen om zo spoedig mogelijk
deze zaak te bespreken. Jan
Huberts eist, wijzende op zijn
19-jarige race-ervaring, onmid
dellijke teruggave van zijn A-li
centie. Zegwaard heeft toege
zegd daarvoor te pleiten. Wan
neer de pogingen van Huberts
en Zegwaard op niets uitlopen,
zal Huberts zijn motorsportcar
rière beëindigen. Overigens niet,
dan nadat hij tegen de KNMV
een kort geding heeft aange
spannen waarin hij een schade
loosstelling zal eisen voor alle
gemaakte onkosten.
Huberts: „Ik heb kosten ge
maakt, veel kosten. De KNMV
zorgt ervoor dat ze geen enkel
rendement opleveren. Ik wil
daar een vergoeding voor zien".
Huberts heeft ondertussen
verscheidene
dingen gekregen
machines over t<
dan 25 mille is v
nes geboden.
aanbie-
zijn MBA-
imen. Meer
zijn machi-
HOCKENHEIM „Ik had het
voorspeld", zei Wil van Wan-
rooy, de mecanicien van Wil
Hartog na afloop. In zijn
beste Brabants vervolgde hij:
„Die zenuwachtigheid voor de
race was weer zoals vroeger.
En tegelijk was Hartog weer
die zelfbewuste van vorige
seizoenen. Toen ik dat zag,
wist ik dat het niet kapot
kon". Hartog won op het par
koers van Hockenheim de der
de GP van dit seizoen en liet
zien een van de meest serieu
ze kandidaten te zijn voor de
wereldtitel in de 500cc-klasse.
In ieder geval de meest se
rieuze van de Suzukistal. Wie
had dat na een voorseizoen,
met zoveel pech, nog mogelijk
geacht. Hartog: „Ik zat met
een goed in de race. Roberts
en ik hebben die eigenschap
als enigen. Wij hoeven niet
eerst een paar ronden op tem
peratuur te komen. Wij scoren
al in de eerste ronden onze
beste tijden. Vandaag ws dat
ook zo. Ik had een niet al te
scherpe start gemaakt, maar
wist in de eerste snelle boch
ten toch al meteen veel voor
sprong te nemen".
Na zes ronden bedroeg de voorsprong
van Hartog op de concurrentie al acht
seconden. Virginio Ferrari, al twee keer
tweede in de afgelopen GP's, Ken Ro
berts en Boet van Duimen maakten deel
uit van dat achtervolgende groepje. Ook
Barry Sheene haakte halverwege aan bij
dat drietal.
Hevig strijdend kon dit viertal echter
niets inlopen op de- eenzame koploper
Hartog. „Ik wist op dat moment dat ik in
mijn eentje goed het tempo kon aange
ven. Het gat hoefde niet kleiner te wor
den onder aandrang van mijn achtervol
gers".
Groter werd het ook niet. Hartog bleef
steeds een seconde of acht, negen voor
sprong houden. Een onderdeel van de
taktiek, zoals manager Riemersma later
uit zou leggen.
Strijdplan
„Het beste wat je kunt doen In zo'n
wedstrijd is een gat slaan en consolide
ren. Komt men wat dichterbij, dan kan
je het gat altijd nog weer opendraaien.
Ook vandaag hebben wij dat strijdplan
getrokken en met succes. Dat kan je
met zo'n coureur als Hartog doen. Zijn
beste eigenschap vind ik altijd nog, dat
hij het koppie erbij houdt, geen gekke
dingen doet als hij ver voor ligt, maar
de zaken rustig bekijkt".
Dat rustige bekijken kon Wil Hartog tot
vier ronden Voor het eind. De concurren
tie was toen al stevig uitgedund. Tom
Herron (tweede op de WK-ranglijst) stond
langs de kant, Boet van Duimen deed
zijn startnummer, nummer dertien, eer
aan en Verdween met een kapotte krukas
naar de pit en ook Barry Sheene, die
een baanrecord gevestigd had, had daar
bij te veel van zijn machine gevergd en
scoorde voor de tweede achtereenvolgen
de maal een „nul".
Spannend
Vier ronden voor het eind werd het nog
even spannend. Zelfs Ton Riemersma
werd zeer witjes om de neus. Ken Ro
berts reed Ferrari los en gooide er een
baanrecord tegenaan met 2.12.4 (186 km.
per uur). Op dat moment was Wil Hartog
in de achterblijvers verzeild geraakt en
draaide twee zeer slechte ronden. Twee
seconden per omloop leverde hij In en
opeens zat Roberts met nog twee ron
den voor de boeg op drie seconden.
Hartog raakte er niet door van zijn stuk.
„Ik heb een rondje alles gegeven en toen
kon Roberts niks meer dichterbij komen.
De laatste ronde was een peuleschilletje".
Al ver voor de streep liet „de lange" het
gas los. Recht overeind en brutaal omkij
kend naar. het uitgebluste gevaar Roberts
kwam hij zegevierend over de streep.
De eerste winst van dit seizoen was
varoverd. Boude uitspraken als „we wor-
oen wereldkampioen" kwamen echter niet
oyer de lippen van Hartog en peetvader
Riemersma, die over de kansen van het
Nederlandse team zei: „We doen voorlo
pig mee. We staan derde op de WK-rang
lijst. Vandaag was de machine optimaal
geprepareerd. Volgende week kan het
echter wel weer helemaal mis gaan. Je
ziet het aan Sheene. Bovendien ben ik
bang voor optimisme, omdat we nog
steeds niet weten hoe het met de Yama
ha's zit. Hartog zegt, dat wij sneller zijn,
maar ik heb mijn twijfels.. Dit weekend
verliep het niet helemaal voorspoedig in
het team van Roberts, rrfaar als alles
daar wel oké is, moet ik het nog zien.
Een zevende plaats scoorde Jack Middel
burg; een geweldige verrichting. „Toch
kan het nog beter", sprak de Naaldwij-
ker, „de conditie is nog niet toereikend
voor dergelijke lange wedstrijden, maar
het wordt beter. Volgende week in Imola
zal het nog sneller gaan, daar ben ik van
overtuigd". John Volkers.
Het veld gaat de Hunzerug op na de start van de Formule Ford 2000-race op
Zandvoort.
ZANTVOORT Naar Belgisch voorbeeld kenl
het circuit van Zantvoórt sedert drie jaar zijn
„race-festival". Sponsors maken het dan mogelijk
dat bezoekers gratis de autoraces op het circuit
in de duinen kunnen meemaken. Een Initiatief,
dat (weer of geen weer) goed is voor zo'n
40.000 toeschouwers. De opzet van deze promo
tieraces is duidelijk: onbekenden moeten voor
de autorensport worden gewonnen.
Die zullen zich mede gezien het gratis toe
gangsbewijs niet te kort gedaan voelen wel
zal hun enthousiasme, aangezien een beslist niet
enerverende twee uursrace van produktietoerwa-
gens het programma besloot, danig zijn gedaald,
naarmate de slotrace vorderde. Lang voordat To-
nio Hildebrand de zwart-wit geblokte finishvlag
zwaaide, telden de aanvankelijk overvolle tribunes
vele lege plekken.
Toch begon deze race met vuurwerk. Daarvoor
zorgde Rob Slotemaker. In de eerste zes ronden
bouwde de Zantvoorter met zijn rood-witte Cama-
ro een indrukwekkende voorsprong op. De slip-
schooleigenaar had de toeschouwers aan zich
verplicht en reed vervolgens zijn bolide achter de
pits.
Daarbij kwam nog dat bij de produktietoerwagen-*
race, tellend voor de Transeuropatrofee, wagens
van enkele prominente rijders letterlijk en figuur
lijk te licht waren bevonden. Dat gold voor de
Camaro van Bert Moritz, de BMW van Eddy Fres
co en de Ford Capri van Theo Koks.
Daarbij kwam nog dat het zeker voor de bezoe
kers, die voor hèt eerst op het circuit warén, het
overzicht na de vele pitstops van de talloze rond
tollende wagens al snel verloren ging. Juist de
ervaringen van de laatste race zijn zo bepalend
voor het eindoordeel.
„Hoofdnummer" van het race-festival was, zeker
voor de nieuwelingen in de autorensport, de wed
strijd van de VW's Golf GTI. Die races staan op
zich altijd al garant voor veel spanning. De „de
butanten" op de tribunes verbaasden zich over
twee, drie wagens, die bumper aan bumper rij
dend als „treintje" extra snelheidswinst boekten.
Ze werden steeds enthousiaster toen acht rijders
de volle twaalf ronden lang elkaar op enkele me
ters schenen te blijven volgen.
Het zou echter geen achttal zijn, dat op de finish
aankwam. Een foutje van Evert Bolderhejj voor
het ingaan van de Panoramabocht, waar de posi
ties gekozen moeten worden, maakte dat niet al
leen hij met zware materiële schade werd uitge
schakeld. Dat overkwam ook Paul Maaskant, Fred
van Putten en gastrijder Ton Coronel. De „gast"
had zich tijdens de training van een plaats op de
eerste startrij verzekerd. Totaal vernield werd na
het incident zijn wagen naar het rennerskwartier
gesleept.
Fred Krab, John Bolten, Harry van Zuijlen en Eg-
bert Top reden door dit ongeluk de „finale". Be
kwaam stuurde Bolten enkele tientallen meters
voor de finish zijn wagen uit de slipstream van
het Golfje van Krab. In die luwte won hij juist de
enkele meters, die hij nodig had voor de triomf.
SILVERSTONE De Westdultse autocoureur Jo-jF,
chen Mass heeft gisteren op het circuit van Sil-j
verstone tijdens een wedstrijd voor het wereld-1
kampioenschap merken een zwaar ongeluk over-t
ieefd.
Mass reed in leidende positie toen hij met
snelheid van 220 kilometer per uur van de baan|
raakte en botste tegen de vangrails. De wagen
van Mass werd totaal vernield, Mass zelf bleef
ongedeerd. De wedstrijd werd gewonnen door hel
trio John Fitzpatrick (GB.), Bob Wollek (Fra) en
Hans Meyer (Wdl) in een Porsche.
WOLSINK GEEFT ZICH NIET OPTIMAAL IN NORG
NORG Peter Herlings, die ln„
het Grand Prixgebeuren zijn
draai nog niet heeft gevonden,
stoeide gisteren in de bossen
van Norg het beste met de
blubber en zijn motor en bleef
alle vedetten in de 500 cc-klas-
se ruimschoots voor in het
eindklassement
In de eerste manche (dertig mi
nuten en twee ronden), die
slechts zeven ronden kon
boeien, triomfeerde de Braban
der royaal. Hij had bijna een
minuut voorsprong op de Brit
Graham Noyce. In de tweede
manche consolideerde Herlings
zijn tweede plaats met ve9l allu-
De grote winnaar van deze ui
terst saaie, eentonige race, bij
gewoond door 7.000 kijkers,
was Gerard Rond. De Suzuki-
coureur was al binnen toen de
concurrentie nog in geen velden
of wegen te zien was. Rond
was de enige rijder, die onder
de miserabele omstandigheden
(veel stortbuien) veel risico's
nam. Vqor de race liet hij nog
weten toch wel een flinke portie
angst te hebben voor de bomen
langs de piste. In de wedstrijd
was daar weinig meer van te
merken.
Dat vond ook Gerrit Wolsink,
die met een tweede en vierde
plaats in het modderballet onder
de douche kon. Een weinig ver
heffend resultaat van de beste
vaderlapdse Grand Prixcoureur.
Wolsink pleegt zich in dergelijke
wedstrijden ook nooit optimaal
te geven. „Ik ben een Grand
Prixrijder. Natuurlijk -zijn deze
wedstrijden nodig. Je moet het
zien als een samenspel en bo
vendien tellen de verdiensten",
vertelde Wolsink voor de races,
in Norg.
Peter Herlings voelde zich
het best in de modderpoel
van Norg.
DiWo Versvoordeel:
Mw190