Hoe Tang nog.
Politiek stratego stuit
op weerstand in coalitie
Margaret
Thatcher:
gewoon een
kwestie
van verdienste
Sociale Dienst
Hengelo verziekt
Ambulant" past niet in MA VO-kraam
- binnenland/buitenland
Politiek
Partij
Parlement
SIRE
TORY-LEIDSTER VREEST
GEEN BOTSINGEN
LEIDSE COURANT,
ZATERDAG 5 ME11979 PAGINA 9
EI!
Sinds Ed Nijpels in
I juni 1977 werd ingelijfd
I bijde WD-fractie in
de Tweede Kamer,
heeft hij last van een
levensgrote frustratie.
Inderdaad levensgroot:
j want het traumatische
balen van Ed wordt
veroorzaakt door een
manspersoon, die
schuin tegenover hem
in de oppositiebanken
huist: Erwin Nypels
van D'66. De aandach
tige verslinder van
deze rubriek zal reeds
in de gaten hebben,
waar Eds schoen
wringt
Juist, die na
men lijken teveel op el
kaar al dient de „y"
van Nypels als een „ie"
te worden uitgesproken
en de „ij" van Nijpels
gedrukte tekst. Nypels
hoor je daar nooit
over, maar de bloed
druk van Nijpels schiet
altijd met sprongen
omhoog als hij weer
eens voor een D-zesen-
zestiger versleten
wordt
EI 2
Ed Nijpels.
als een „ei", maar dat
neemt niet weg dat ve
len zich regelmatig ver
gissen, niet alleen in
gesproken woord, maar
ook in geschreven en
Afgelopen week vloog
Eds frustratie hem der
mate naar de keel, dat
hij een straffe, doch
ietwat onsmakelijke
maatregel nam. En zo
gebeurde het, dat alle
krantenredacties een
paar dagen later een
grote bruine envelop,
voorzien van een grote
vieze vlek kregen toe
gestuurd. In de envelop
zat een bobbel. Toen
wij het couvert nieuws
gierig openden, bleek
de inhoud te bestaan
uit een papier, waarin
een platgedrukt hard
gekookt ei (we schatten
de kooktijd op onge
veer vijf minuten) zat
verpakt. De tekst van
het papier, opgesteld
door VVD-fractievoor-
lichter Henk Krol, luid-,
de als volgt: Geachte
journalist. Dit is een ei.
Ons alfabet kent voor
deze klank ook nog de
letters y en ij. Het libe
rale Tweede Kamerlid
Ed Nijpels schrijft zijn
naam met een ij. Dat
spreek je dus ook uit
als een ij. Ach, we wis
ten eigenlijk wel, dat u
het wel wist, maar ja,
zoveel collega's van u
hebben er nog altijd
problemen mee".
Nou. ja, wat moet je
daar nou op zeggen?
We hopen maar dat Ed
z'n ei kwijt is, want
stel je voor dat hij in
een volgende vlaag van
woede de perstribune
met rotte eieren gaat
bekogelen.
KAMER
TELEFOON
Kamervoorzitter Anne
Vondeling stelde dins
dag het Nederlandse
volk een prachtige at
tractie in het vooruit
zicht. Met ingang van 3
oktober kan elke Ne
derlander dankzij de
PTT een directe aan
sluiting krijgen met de
Tweede Kamer. Via
een speciale telefoonka
bel kun je dan recht
streeks de debatten in
's lands Vergaderzaal
Er zijn belangrijker dingen te doen
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Mevrouw Neelie Smit-
Kroes, staatssecretaris van Verkeer en
Waterstaat, behoort tot de kleine kring
regeerders en parlementariërs in Den
Haag, die erin slagen recht-voor-z'n-raap
te zeggen wat ze bedoelen. Als echt Rot
terdamse heeft ze geen behoefte aan
wollige, diplomatieke formuleringen; ze
Kgt keihard wat ze kwijt wil.
Dat deed ze ook, donderdagavond in
haar nu al beruchte toespraak op een
WD-bijeenkomst in het Stikker-huis in
Amsterdam. Zeer terecht verklaarde ze
„doodziek" te worden van mensen die
pogen voor de volgende kabinetsperiode
nu al aan te geven wat wél en wat niet
kan. „Laten we toch met beide benen op
de grond blijven staan en zorgen dat we
niet door dit soort academische discus
sies de irritaties van de kiezer op onze
nek halen. De kiezer wil immers weten
hoe wij de grote problemen van vandaag
oplossen. Partijpolitiek stratego-spelen is
misschien leuk voor een enkele politicus
's avonds heel laat bij de borrel, maar
niet interessant voor de man in de
straat", aldus de staatssecretaris.
Ze verwoordde hiermee wat bij heel veel
ménsen in het land leeft. Die mensen
hebben natuurlijk het grootste gelijk van
de wereld als ze al het „Haagse" gepraat
over de volgende coalitie zat worden, ze
ker in het licht van het feit dat we nu
in
mei 1979 leven en de volgende Kamer
verkiezingen mogelijk pas over twee jaar
gehouden worden.
Het voortdurende kweken van wantrou
wen in de coalitie tast de regeerkracht
van het kabinet aan en dat is wel het
laatste dat de leden van dit kabinet, op
gezadeld met enorme problemen (vooral
op financieel- en sociaal-economisch ge
bied) kunnen gebruiken. Dat de opposi
tiepartijen het kabinet dwarszitten'is lo
gisch, dat is ook hun taak, maar het
voortdurende gespeculeer binnen het
CDA en WD doet deze twee partijen
geen goed. Tot zover kan men mevrouw
Smit-Kroes gelijk geven.
Helaas was ze donderdagavond niet con
sequent, want ze ging zélf meedoen aan
het stratego-spel door haar inmiddels
teruggenomen verhaal over het „CDA-
rapport" te houden. We gaan op haar
bewering zelf nu maar niet meer in, ze
heeft vrijdagmiddag haar excuses ervoor
aangeboden. Wèl moet ons van het hart
dat het spijtig is, dat ze dat pas vrijdag
middag deed, er waren donderdagavond
al mogelijkheden genoeg om deze passa
ge niet uit te spreken of in deze vorm
terug te nemen.
Wantrouwend
Het is een beetje tekenend voor het kli
maat waarin CDA en WD werken, dat
zulke dingen mogelijk zijn. Onderling is
er sprake van fors wantrouwen, een aan
tal leden van deze twee partijen heeft er
zeker aanleiding toe gegeven. Velen zul
len zich nog de heibel herinneren rond
de uitspraak van het CD A-Kamerlid Jan
van Houwelingen („voorkeur voor samen
werking met PvdA na de verkiezingen"),
evenals de meningsverschillen in het
CDA over het eventuele lijsttrekkerschap
van premier Van Agt bij de verkiezin-
gen. Ook het rumoer rond de fusiedatum
van het CDA heeft de sfeer aangetast.
Binnen de WD is er onzekerheid over
het leiderschap van de partij, zeker nu
dezelfde mevrouw Smit-Kroes zich don
derdagavond ondubbelzinnig heeft uitge
sproken voor het lijstaanvoerderschap
van Hans Wiegel (waarmee zelfs de ui
terst minimale kans op een coalitie
PvdA-WD verkeken zou zijn).
Door al dit getwist binnen de coalitie én
binnen de coalitiepartijen wordt de posi
tie van het kabinet er niet sterker op.
Maar ook als op 7 juni zou blijken dat
CDA en WD samen de vijftig procent
niet halen is er voor het kabinet geen
aanleiding om op te stappen. Het is nog
altijd zo dat een kabinet pas moet heen
gaan als de ministers het onderling niet
eens worden (over een essentiële zaak) of
als de Tweede Kamer het laat vallen.
Zolang de coalitie in de Tweede Kamer
over een meerderheid beschikt, als is die
nog zo klein, kan het zich handhaven.
Zo zijn de staatsrechtelijke regels.
Een andere zaak is dat het logisch is,
dat er binnen CDA en WD gestudeerd
zou kunnen worden op toekomstmoge
lijkheden op langere termijn. Maar dan
moet het, bij wijze van spreken, blijven
bij interne studies van de eigen weten
schappelijke bureaus en moet men niet
overgaan tot groteske uitspraken op par
tijbijeenkomsten en in radio-uitzendin
gen. Die uitspraken tasten de geloof
waardigheid van de betrokken partij
aan.
Oppositie
Dat een oppositiepartij, zeker met een
verantwoordelijkheid als die van de
PvdA, op deze punten anders handelt, is
logisch. Zij is er immers op uit om het
zittende kabinet zo snel mogelijk te laten
vallen en heeft de taak een alternatief te
bieden. Op dat gebied is de PvdA vorige
week op haar congres tot een verstandi
ge uitspraak gekomen door samenwer
king met het CDA niet uit te sluiten.
Dat de PvdA het zich moeilijk gemaakt
heeft om weer regeringspartij te worden
door bepaalde besluiten (zoals over de
NAVO en de arbeidstijdverkorting) te
nemen is een andere zaak. De PvdA is
evenals D'66, een loyale oppositiepartij;
beide zijn en blijven mogelijke coalitie
partners.
Maar nogmaals, de kiezer heeft geen be
hoefte aan allerlei speculaties over hoe
het na de volgende Kamerverkiezingen
allemaal zou kunnen worden, hij wil in
de eerste plaats daden zien. Zeker nu er
in de komende maanden fundamentele
discussies moeten plaatshebben over be
langrijke zaken, in het bijzonder op fi
nancieel- en sociaal-economisch gebied,
moet er voor politieke prietpraat geen
plaats zijn. Daarom ook is de voortzet
ting van het Kamerdebat over de voort
gangsnota Bestek'81 volgende week
donderdag véél belangrijker dan het
geruzie binnen het CDA en WD, waar
door het kabinet zich voor de voeten ge
lopen weet.
Tenslotte: in politiek Den Haag is met
grote instemming kennisgenomen van de
benoeming van professor Van Trier tot
minister voor Wetenschapsbeleid. Van
Agt heeft een goede keus gedaan, niet
het minst vanwege de wetenschappelijke
achtergrond en de maatschappelijke be
trokkenheid van de nieuwe bewindsman.
Vol verwachting wordt zijn optreden op
het departement en in het parlement te
gemoet gezien.
EVERT MATHIES
Kindennishandelirig.daar praten we liever niet
over in Nederland. Dat is jamnier. Want met dood
zwijgen help je geen enkel probleem uit de wereld.
Aan het probleem van kindermishandeling kan
een h<x>p gedaan worden.Ook door u.
Hoe. dat staat ie lezen in een speciale folder.
Die kunt u aanvragen bij de Nederlandse
Vereniging tegen Kindermishandeling,
Koningsplein 27 in Den Haag.
telefoon: 070-621923.
Publicatie aangeboden door dit blad in samenwerking met de Stichting Ideële Reclame.
volgen, tenminste, als
je f 200 aansluitkosten
betaalt en f 140 abon
nementsgeld per maand.
Er komt in dat
geval een contactdoos
bij je in de wand te
zitten, die je kunt aan
sluiten op de radio of
op de luidsprekersbo
xen van je pick-up of
cassetterecorder We
hebben ons afgevraagd,
wie nou zo'n Kamerlijn
zou willen hebben. WE
zien het al voor ons:
de algemene beschou
wingen over de rijksbe
groting als achter
grondgeluid in winkel
centra of in tandartsen
wachtkamers: lekker
kalmerend. Ook in fa
brieken zien wij dit
wél zitten. Niks geen
muziek bij het werk.
De arbeider raakt on
getwijfeld meer gemoti
veerd als hij hoort hoe
minister Van Aardenne
hem rechtstreeks toe
spreekt. In de Kamer
zelf wordt het natuur
lijk ook heel anders.
Men gaat rechtstreeks
op het publiek spelen,
in de trant van: „Me
neer de voorzitter, kan
de minister dit aan de
luisteraars in de huis
kamer nog even uitleg
gen?".
Maar ach, er zullen na
tuurlijk wel weer pro
testen komen tegen die
Kamerlijn. Van fabri
kanten van slaaptablet
ten bijvoorbeeld. Die
zijn uiteraard doods
bang dat hun produkt
overbodig wordt. Luis
ter even voor het sla
pen gaan naar de Ka
merlijn en u verkeert
binnen de kortste ke
ren in Morfeus' armen!
DIEPEN
HORST
Het volgen van de de
batten in de Eerste Ka
mer is nu niet bepaald
een juichend hoogte
punt in het bestaan
van een parlementair
verslaggever. De me
rendeels zeer bedaagde
senatoren zorgen voor
een sfeer, waarin luci
fershoutjes een onont
beerlijk attribuut vor
men, om de ogen open
te houden. Eén van de
uitzonderingen in het
Hoge Gezelschap, die
desalrfiettemin de regel
bevestigt, is de hoogge
leerde I.A.Diepenhorst,
lid van het CDA, aan
wie wij al eerder aan
dacht besteeddeü.
Afgelopen dinsdag wa
ren de verwachtingen
extra hoog gespannen,
omdat de begroting
van Onderwijs en We
tenschappen op de
agenda stond. Diepen
horst, prof aan de
Vrije Universiteit te
Amsterdam, geniet een
faam waar het gaat om
bloemrijke beschrijvin
gen van het weten
schappelijk onderwijs,
vooral nu dit door de
WUB (Wet Universitai
re Bestuurshervorming)
onherkenbaar is veran
derd. Leest u even
mee?
„Heel wat professoren.
inzonderheid zij die
links denken en rechts
handelen ik reken
mijzelf in deze veren
gende indeling tot de
tegenovergestelde groep
- willen op hun beurt
voor de universiteit al
les. Ik plaats voorop,
dat er onder hooglera
ren geestelijk eenkenni
ge, op een beperkt ter
rein zeer deskundige,
maar in eigen belangen
opgaande, vrij zelfstan
dige, om hun eigen ik,
daar dit zo dik is. met
lange omlooptijd cirke
lende figuren zijn. Het
is het noodlot van uni
versiteiten, gelijkelijk
door vooruitstrevenden
en behoudzuohtigen te
worden geteisterd. Deze
lieden, de ogen schitte
rend van een humor
loos vuur, vechten om
assistenten. weten
schappelijk mede
werkers en om secreta
resses, met een ijver,
welke enkel wat de se
cretaresses betreft de
zaak waardigis".
DICK VAN RIET
SCHOTEN RIK IN 'T
HOUT
Margaret Thatcher met haar man Denis.
LONDEN „Als je in de politiek een
antwoord wil, moet je het een man vra
gen", zegt Margaret Thatcher. „Die zal
je haarfijn vertellen hoe het moet. Maar
als je wil dat er wat gedaan wordt,
vraag het dan maar aan een vrouw".
Partijleidster Thatcher (53) van de Brit
se conservatieven heeft heel haar ver
kiezingscampagne gebaseerd op de stel
ling, dat het voor haar in de eerste
plaats daden en geen woorden zijn die
tellen.
Nu zij tot de nieuwe premier van
Groot-Brittannië gekozen is, zal zij wel
licht denken aan het antwoord dat zij
in februari 1975 gaf, nadat zij tot leid
ster van de conservatieve partij geko
zen was, en toen een journalist haar
vroeg: „Waarom denkt u dat u gewon
nen hebt?". Margaret Thatcher hoefde
er niet over na te denken. „Het is ge
woon een kwestie van verdienste", zei
ze vlug.
Mevrouw Thatcher heeft er nooit aan ge
twijfeld, dat ze een verdienstelijke vrouw
is. Toen ze 9 was, won ze als Margaret
Hilda Roberts de eerste prijs van een
wedstrijd in voordrachtskunst, waaraan
verschillende scholen deelgenomen had
den. „Je hebt geluk gehad, Margaret",
zei de directrice van haar lagere school.
„Het was geen kwestie van geluk", .ant
woordde Margaret. „Ik heb de prijs ver
diend".
De vader van dit meisje was een ge
strenge methodistische kruidenier van
Grantham in het noord-Engelse graaf
schap Lincolnshire. Hij heette Alfred en
bracht het in zijn stadje van 27.000 inwo
ners tot onafhankelijk raadslid. Van hem
heeft Margaret Thatcher haar liefde voor
de politiek geërfd.
Alfred Roberts was de zoon van een
schoenmaker. Zijn kruidenierswinkeltje
op de hoek van de North Parade bestaat
nog. Het gezin Roberts was niet arm,
maar het kende toch geen grote weelde.
Zodra ze oud genoeg waren, moesten de
twee dochters, Muriel (vier jaar ouder
dan haar zusje) en Margaret meewerken
in de winkel.
Onopvallend
De jongste leerde goed op school. Later
verwierf ze zelfs een studiebeurs voor de
universiteit van Oxford. Ze studeerde
scheikunde en haalde onopvallend haar
diploma. Aan het studentenleven in Ox
ford is echter ook een vrij grote politie
ke bedrijvigheid verbonden. Margaret
Roberts werd er de tweede voorzitster
van de Conservatieve Vereniging. Dat
was een goede stap in de richting van
het terrein waarop ze later carrière zou
maken.
In september 1947 kreeg de toekomstige
leidster van de Britse conservatieven een
baan als research-scheikundige bij een
fabrikant van plastics te Manningtree, in
Essex. In het naburige Colchester meng
de ze zich in de conservatieve partijpoli
tiek.
Twee jaar later werd Margaret Roberts
kandidate voor de Lagerhuiszetel van het
kiesdistrict Dartford, in Kent, die altijd
in handen van de socialisten was ge
weest. Terwijl ze in Dartford op kamers
woonde, werkte ze als scheikundig analy-
'ste bij de grote levensmiddelenmaat
schappij J. Lyons and Company in Lon
den.
24 jaar oud was Margaret Roberts de
jongste kandidate in de parlementaire
verkiezingen van 1950. Ze werd niet ge
kozen, maar genoot toch heel wat steun
van jonge conservatieven.
Korte tijd later leerde ze haar toekomsti
ge echtgenoot kennen: Denis Thatcher,
tien jaar ouder en gescheiden. Hij was
de algemene directeur van een verffa-
briek in Erith, niet ver van Dartford, en
zat er warmpjes bij. Denis en Margaret
kondigden hun verloving aan op de dag
van de algemene verkiezingen van 1951.
Margaret Roberts was toen weer kandi
date voor de zetel van Dartford. Hoewel
haar aandeel van de stemmen toenam
met vier procent, verloor ze opnieuw.
Tweeling
Denis Thatcher en Margaret Roberts
trouwden in Londen op 13 december
1951. Margaret organiseerde haar huwe
lijksleven rond de Britse parlementaire
verkiezingen. Haar tweeling, Mark en
Carol, werd geboren in 1953. Hun moe
der had ondertussen rechten gestudeerd
en was in Londen advocate geworden.
Ze specialiseerde zich in belasting- en
octrooiwetten.
Als advocate werkte Margaret Thatcher
lang gamen met het conservatieve Lager
huislid Airey Neave, die in 1975 de met
succes bekroonde campagne voor haar
verkiezing tot partijleidster op touw zet
te. Afgevaardigde Neave werd afgelopen
maart vermoord door de IRA, omdat hij
intussen conservatief zegsman voor
Noord-Ierland was geworden.
In de jaren vijftig had Margaret That
cher nog een lange weg voor de boeg.
Ze zei het kiesdistrict Dartford vaarwel
en werd parlementair kandidate voor de
zetel van Finchley in Londen, die ze in
oktober 1959 voor het eerst veroverde en
sedertdien nooit meer verloren heeft.
De Thatchers lieten hun beide kinderen
opvoeden op een kostschool. Mark is nu
accountant; zijn tweelingzus Carol werkt
als journaliste bij een krant in Australië.
Ze is pas voor korte tijd naar Engeland
teruggekeerd om haar moeder terzijde te
staan in de harde laatste dagen van de
verkiezingscampagne. Denis Thatcher is
gepensioneerd en heeft dus al de tijd om
zijn vrouw te helpen in haar politieke
carrière.
Minder plooibaar
Over haar persoon zijn de laatste jaren
al vijf verschillende biografieën ver
schenen. In de ogen van sommige Brit
ten is zij bijna een heilige.
Toch is de meerderheid van de kiezers
nog steeds niet van mening, dat zij een
betere premier zou zijn dan James Cal-
laghan. Margaret Thatcher mist de nodi
ge ervaring. Tussen 1970 en 1974 was ze
staatssecretaris van Onderwijs en Weten
schappen, maar verder is ze nooit lid
van een regering geweest. De Britse soci
alisten zeggen dan ook, dat Margaret
Thatcher de nodige bekwaamheid mist
om het land te kunnen besturen.
Ze is zeker veel minder plooibaar dan
Labour-leider Callaghan, die geregeld na
gaat van waar de wind komt. Margaret
Thatcher vreest geen confrontaties. Ex
treem links beschouwt haar als reactio
nair. Gematigde elementen van de Britse
conservatieve partij zijn bang, dat hun
leidster inplaats van handig te schippe
ren, al te vaak een uiterst rechtse politie
ke lijn zal willen volgen, die in de huidi
ge omstandigheden alleen kan leiden tot
zware botsingen en sociale onrust.
Van ijzer
De Britse vakbonden voorspellen trou
wens, dat dit laatste zeker het geval zal
zijn met Margaret Thatcher aan het be
wind. Haar extreem rechtse neigingen
kunnen ook problemen veroorzaken met
de Russen, die mevrouw Thatcher de bij
naam „IJzeren dame" gegeven hebben.
Zelf schudt ze al die verdenkingen mis
prijzend van zich af. „De socialisten
zijn flink op weg om Groot-Brittannië
naar de knoppen te helpen", was een
van haar geliefde uitspraken tijdens de
nu afgelopen campagne. „Het land
heeft iemand nodig die van ijzer is om
zijn wederopstanding mogelijk te ma
ken".
Onderzoekscommissie:
HENGELO (ANP) De verhoudingen binnen de Sociale
Dienst van de gemeente Hengelo zijn volgens een onderzoek
commissie zo verziekt, dat het gemeentebestuur er goed aan
zou doen de vijf topfunctionarissen te vervangen. Het gaat
om de directeur en diens adjunct, die allebei al zijn ge
schorst, en drie afdelingschefs.
Wil de Sociale Dienst weer redelijk gaan functioneren, dan is
er, naar de opvatting van de commissie, onder een nieuwe lei
ding een vergaande reorganisatie nodig.
Kritiek uit de commissie in haar nota op de wijze waarop het
gemeentebestuur zich tegenover de problemen bij de Sociale
Dienst heeft opgesteld: „Signalen over het niet optimaal functi
oneren van de dienst lijken ofwel te zijn genegeerd ofwel -
zonder overleg - uitgemond in besluiten.
Onlangs hebben de vier ambtenarenbonden de werkwijze van
de onderzoekcommissie gekritiseerd. De commissie zou naar
sun opvatting het personeel van de Sociale Dienst niet vol-
-de bij haar onderzoek hebben betrokken.
Wat al eerder bij Havo-Engels
en VWO-Frans duidelijk werd
zijn vooral de moeilijke for
muleringen en „vreemde"
woorden die het de kandidaat
lastig maken. Gisteren was
dat bij handelskennis Mavo-3
het geval. Om opgave 4 te
kunnen beantwoorden, moest
men de betekenis van het
woord „ambulant" kennen,
maar dat behoort niet tot de
woordenschat van de Mavo-3.
Men kan zich afvragen of het
bij dit vak nu echt om han
delskennis gaat of dat het
eerder een testen is van het
Nederlands of de techniek
van het lezen. Mavo-4 had het
handelskennis iets gemakkelij
ker, ofschoon ook hier nogal
wat fouten werden gemaakt
Voetangels en klemmen zaten
in de meerkeuzevragen. (Item
34, waar velen bruto winst
berekenden van de omzet in
plaats van de inkoopprijs;
idem 39, waarbij de premie
over drie maanden moest
worden berekend en velen de
jaarpremie als antwoord heb
ben gegeven). Mavo-3 had het
ook met Duits wat moeilijker
dan Mavo-4 maar over het al
gemeen vond men het vrij re
delijk.
LBO
Zowel Lto, Lhno, Leao als
Llo moesten zich gisteren
eveneens over Duits buigen.
Het was pittig werk opklim
mend in moeilijkheidsgraad
van opgave 1 naar 4. De on
derwerpen lagen lekker de
belangstelling en gingen over:
>de boerderij als attraktie voor
stadsmensen; een Nederlands-
Duits grensincident; leven op
een supertanker en een ver
haal in de trant van: van
krantenjongen tot miljonair.
Het Leao had daarnaast han
delskennis 1. Onder de meer-
keuze vragen waren er enkele
van veel te moeilijk karakter.
Het Lto had natuurkunde
(mechanica), dat aardig wat
inzicht vroeg. De lagere agra
rische school had eveneens
natuurkunde en wel elektrici
teit en elektronica. Wel te
doen, maar toch vrij pittige
opgaven.
LDS
Het meest gevreesde, maar
minst vervelende vak, waren
kennis, heeft de kandidaten
over het algemeen tevreden
gesteld. De vragen waren vrij
moeilijk, maar toch niet on
mogelijk. De opgaven Duits
waren van een behoorlijk ni
veau en konden binnen de
tijd (van anderhalf uur) wor
den gemaakt Ze lagen goed
in de Lds-sfeer en handelden
over een groot warenhuis en
over de rol van de etalage bij
de verkoop.
MERO
De Engelse correspondentie
bij het MERO behelsde het
schrijven van twee brieven.
De eerste over een projectont
wikkelaar, die benaderd
wordt door een bouwmateria-
lenhandel uit Koeweit en de
tweede over een Nederlandse
landbouwer, die zich tot een
makelaar in onroerend goed
te Aberdeen wendt Het werk
was behoorlijk pittig, idioma
tisch lastig, aangezien er nog
al wat technische termen in
voorkwamen.
HAVO
Het Duits bij Havo had vijf
zeer gevariëerde onderwerpen
die op eerste gezicht niet
moeilijk waren. Ze gingen
over sport politiek, schilder
kunst literatuur en (flat-
)bouw. De economie-opgaven
konden door de gemiddelde
leerling redelijk worden ge
maakt. De derde, over de be
lastingen, lag aardig in de in
teressesfeer.
vwo
Duits bij VWO had weinig va
riatie, was pittig en sloot niet
aan op de interessesfeer. Met
name in tekst 3 (over de
scheiding der machten) zaten
zeer moeilijke woorden, die
alleen door mensen met klas
sieke talen konden worden
thuisgebracht. Bij economie 1
was de eerste opgave actueel
en voor 60 procent goed te
beantwoorden. Opgave 2 qn 3
kunnen geen problemen heb
ben opgeleverd.
