fliax en de arm van Wim van Til
PSV kan niet winnen bij Twente
FC Den Haag gretig
in benutten kansen
ZegeAZ
door Kist
Utrecht Goed was
iet niet wat FC
Utrecht en AZ'67 Heten
tien. Vooral voor de
rust was het een erg
matige wedstrijd zon
der een enkel hoogte
punt.
AZ had weinig moete met de
jevaarloze aanvallen van FC
Jtrecht, dat de naar Amerika
vertrokken Leo van Veen
toch wel erg mist. Daar ook
tweede routinier in het
Utrechtse gezelschap, Cabo,
geblesseerd moest uitvallen,
was er van enig intellect bij
de opzet van de aanvallen
leen sprake meer.
^Ja de rust was het een stuk
jeter. Kist kon op een diep-
lepass doorgaan en kwam al-
een voor Van Breukelen: 0-1.
AZ bleef sterker, mede omdat
Utrecht aanvallend niet veel
voorstelde. Na een half uur
bracht De Kruyk de doorge
broken Kist ten val en hoe
wel hierover met schèidsrech-
ter Geurds wat discussies
werden gevoerd, legde deze
de bal op de stip en Kist
voltrok zelf het vonnis: 0-2.
In de laatste minuut kon De
Kruyk, een strafschop veroor
zaakt door Van Dongen, in
schieten: 1-2.
Scoreverloop: 51. Kist 0-1, 74.
Kist 0-2 (strafschop), 80. De
Kruyk 1-2 (strafschop). Scheids
rechter: Geurds. Toeschouwers:
5000.
FC Utrecht: Van Breukelen, Van
Tamelen, Wildbret, Vap der Vlag,
Flight (Vriezen), Cabo (Witbaard),
Tervoort, De Kruyk, Gozems, Riet
veld, Van Staa.
AZ'67: Vooys, Arntz, Spelbos, Van
Dongen. Hovenkamp, Metgod, Ny-
gaard, Peters, Leisner (Schouwe-
naar). Kist, Van Rijnsoever.
ENSCHEDE Net als tien dagen geleden
in het bekerduel tussen belde clubs, nam
PSV tegen FC Twente tweemaal een voor
sprong. Maar opnieuw bleek dat niet vol
doende om de winst te kunnen opstrijken.
Dit keer kwam FC Twente twee keer gelijk,
zonder de zege In te palmen: 2—2.
Met dit gelijkspel mag PSV, dat onder su
pervisie van Kees Rijvers nog nooit in En
schede won, niet ontevreden zijn. De thuis
club immers was opnieuw lang niet op volle
Harry Lubse, weer terug in de
hoofdmacht van PSV, scoorde
tweemaal, waarvan dit de eerste
treffer is. Zijn defensie stond
echter twee doelpunten van
Twente toe.
sterkte. Van Gerven, Gritten en Otto ston
den niet in de basisopstelling. Bovendien
kregen de bezoekers vooral voor de pauze
zoveel mogelijkheden op een triomf, dat de
strijd al halverwege in hun voordeel beslist
had kunnen zijn. Na achttien minuten nam
PSV de leiding, toen Brandts zijn collega-
voorstopper Overweg beiden kregen ech
ter terecht een gele kaart na charges tegen
resp. Willy van de Kerkhof en Thoresen
op het verkeerde been zette en de bal
doorzond naar Lubse, die hetzelfde deed
met Drost alvorens beheerst invaller-doel
man Pasveer te passeren: 0—1
Lubse, Renó van de Kerkhof en Willy van
der Kuijlen hadden PSV op een ruimere
voorsprong kunnen zetten, maar de treffer
viel onverwacht aan de andere kant, toen
Willy van de Kerkhof een lichte overtreding
beging tegen Smand. Weerink zag er een
strafschop in en hoewel Van der Valt tot
tweemaal toe tegen Van Beveren opschoot,
mocht Twente toch juichen, omdat Theresen
uiteindelijk wel doel trof: 1—1.
Buitenzet
Vijf minuten slechts had TWente plezier
van de gelijkmaker. Toen schoot Lubse
voor de tweede keer raak, hoewel hij zich
in buitenspelpositie bevond. In de 36ste
minuut vormde een vrije trap van Van der
Vali de Inleiding voor de tweede gelijkma
ker. Overweg kopte de bal door naar Pahl
platz, die geen fout maakte: 2—2.
Met Otto op de plaats van Strijdveen
creëerde de thuisclub na de rust een licht
veldoverwicht De beste kans in de tweede
periode was op de valreep voor Thoresen,
die echter, toen hij alleen op Van Beveren
afstormde, ten koste yan het geel door
Brandts werd gestuiL
Scoreverloop: 18. Lubse 0—1, 25. Thoresen 1—1,
30. Lubse 1—2, 36. Pahlplatz 2—2. Scheidsrechter
Weerink. Toeschouwers: 8500.
FC TWente: Pasveer; Strijdveen
(Otto), Drost, Overweg. Zondervan. Bos, Van der
Vail, Pahlplatz. Sanchez Torres. Theresen, Smand
PSV: Van Beveren. Poortvliet. Van
Kraay, Brandts, Willy van de Kerkhof. Stevent,
Smits, Van der Kuijlen, Renè van de Kerkhof, Lub
se, Wildschut
MAASTRICHT MW is
het winnen verleerd.
Daar ziet het tenminste
na de winterpauze wel
naar uit. Uit tien wed-
strijden sinds januari
werden dank zij vier ge
lijke spelen evenveel
punten behaald door de
Maastrichtse ploeg. Ge
wonnen werd er niet.
Zaterdag, op eigen veld
tegen FC Den Haag,
moesten de Limburgers
met een nederlaag van
3—1 genoegen nemen.
Dat betekende de vijfde
„nul" uit de laatste vijf
wedstrijden.
Toch begon, het allemaal aar
dig en verwachtingsvol vrfor
MW. Al na negen minuten so
leerde Bonfrère langs vijf
Haagse verdedigers. Dat Van
Marwijk zijn voorzet richting
hoekvlag kopte, maakte in het
begin niets uit. In de achttien
de minuut bracht Mulkens
MW toch op een voorsprong.
Hij rondde met een laag schot
een voorzet van Brajovic af.
MW leek eindelijk weer een
goede prestatie te gaan leve
ren. De vreugde duurde niet
lang. In de zesentwintigste mi
nuut onderschepte Goemans
een actie tussen Bonfrère en
Kerstges en knalde de gelijk
maker in. Nauwelijks drie mi
nuten later keek MW tegen
een achterstand aan, toen Al-
bertsen met een afstandsschot
van drieentwintig, meter doel
trof: 2—1.
Op dat moment wilde MW
zich nog niet neerleggen bij
een nieuwe nederlaag en Galjé
moest onder andere Roosen
en Mulkehs op het moment
van scoren afstoppen. Ook na
-de rust bleef MW de tegen
stander onder druk houden.
maar in de zevenenvijftigste
minuut onderschepte Jan Ver-
heijen de bal na een nieuwe
slordigheid en uit zijn voorzet
kon Goemans gemakkelijk met
een kopbal scoren, 31. Vanaf
dat moment speelden de Lim
burgers een verloren wedstrijd.
Een onnodig verloren duel,
dat eigenlijk beslist werd door
een opmerkelijk verschil tus
sen belde teams: FC Den
Haag kwam In totaal vijf keer
voor het doel van Baetsen en
maakte drie doelpunten. MW
kreeg veel meer kansen én
wist er maar één te benutten.
Sedert spits Huub Smeets naar
de Verenigde Staten vertrok,
kan MW heel moeilijk scoren
en dat brak de ploeg zaterdag
opnieuw op.
Lex Schoenmaker kreeg van
arbiter Jonker een gele kaart
wegens het onderuithalen van
een tegenstander.
Scoreverloop: 18. Mulkens 1—0,
26. Goemans 1—1, 29. Albertsen
1—2, 57. Goemans 1—3. Scheids
rechter: Jonker. Toeschouwers:
6000.
MW: Baetsen; Kerstges (Fransep).
Lacroix, Hulshoff, Webb; Janssen,
Roosen (Kowalik), Van Marwijk;
Bonfrère, Mulkens, Brajovic.
FC Den Haag: Galjé; Ouwehand,
Mansveld, Van Vliet, Korevaar; Kila,
Albertsen, Jonker; Verheijen,
Schoenmaker, Goemans.
OTTERDAM Enkele
ien vóór het voetbal-
I massaal naar de
uip stroomde, gewaag-
Feyenoords coach Va-
iv Jezek van het
;eelgeluk van Ajax. Een
ill uur na de topper die
geiend en spectaculair
is maar toch een onbe-
edigend gevoel achter
waardoor het duel
ten thriller werd, draai-
hij het om en sprak
in het ongeluk van Fey-
loord. Jezek doelde op
lelijkmaker, waarbij
ir Dick Schoenaker
gekopte bal tegen de
i van de volijverige
zich dus op de doel-
bevindende Wim van
stuitte en Eddie Trey-
letterlijk met lege
nden bleef, die klaar
onden om de bal te
ijpen. Jezek, die zijn
izicht niet in die plooi
in trekken om te verhe
it dat hij diep teleurge-
eld was, woog als altijd
woorden en voegde
aan toe: „Het is de
inst om de weinige
insen die een ploeg
ijgt te grijpen en dat
ied Ajax".
waren er niet veej. Ze wa-
op de vingers van een hand
tellen en in de eerste helft
eeg Treytel pas na achttien
inuten zijn eerste werk op te
lappen, een schotje van Arne-
n. Het werkdriftige Feyenoord,
etend dat zelfs een gelijkspel
competitie nagenoeg ten
inste van Ajax zou beslissen,
tien minuten nodig om op
eren te komen maar creeërde
larna kansen. Een voor Jan
eters die na een vrije trap van
ard zijn sprongkracht toonde
i boven de handen uitkwam
1 m de moeizaam met zijn inge-
rechterknie van de grond
Jmende Schrijvers. Peters kop-
naast. Nadien misten Peturs-
in en Peters in diezelfde situa-
TeL s en toen Staf(eu langs Everse
en voorzette, kon
hrijvers nog net met behulp
i de paal zijn hand tegen de
ret van Peters zetten.
.Jm Peters, de man die af en
op Ove Kindvall lijkt, als hij
Maar het kampioenschap 1979
was al beslist. Niet in een flon
kerende wedstrijd omdat beide
grootmachten kwalitatief minde
re spelers in de ploeg hebben
dan in de tijd dat Ajax-Feye-
noord één grote „smulpartij"
was, wel in een duel dat gro
tendeels het publiek volkomen
gevangen hield. Jezek: „Het
kampioenschap is voor Ajax.
voor de rest is de competitie
nog lang niet beslist". De te
leurstelling bleef op zijn gezicht
hangen, al trachtte hij zichzelf
op te monteren met „dit is de
twintigste wedstrijd in successie
zonder nederlaag". Feyenoord
rest het ongeslagen thuisrecord
en uitzicht op een UEFA-Cup-
plaats. Het is de vraag of de
ploeg al toe is aan een titel als
Jezek stelt dat het meer het
ontbreken van psychische dan
lichamelijke kracht is die Feye
noord parten speelde. En als,
ondanks goed spel van Notten
en Van Til, toch Wim Jansen in
de defensie moet omdat een
„youngster" daar kennelijk niet
het vertrouwen heeft van de
coach. Er speelt bij Standard
Luik een uitstekend, spelbepa-
lende middenvelder, Sigurvins-
son. Daar zou Feyenoord maar
eens over moeten denken. Hij
zou de ploeg sneller naar het
peil kunnen stuwen dat Jezek
nu binnen twee jaar voor ogen
staat. Ajax zou zo'n speler er
Eddie Treytel staat gereed de bal, die door (de on
zichtbare) Dick Schoenaker is ingekopt, te grijpen.
Wim van Til wil het gevaar keren, krijgt het leer te
gen zijn arm en Treytel is kansloos. Ajax heeft zijn,
verdiende, gelijkmaker in het duel dat terecht in 11
eindigde.
vanuit een loerende gebogen
houding naar de bal sprint en
lopend iets van Ruud Geels weg
heeft, had te maken met Piet
Wijnberg, voorstopper bij gemis
van de geschorste Cees Zwam-
born. Wijnberg speelde een
beste partij in het op oorlogs
sterkte opgekomen Ajax, met
Krol die zich niet forceerde
maar na rust enige belangrijke
ingrepen verrichtte.
Hij was een steviger steunpilaar
dan de zich moeilijk bewegende
Schrijvers, van wie de optimisti
sche bondscoach Jan Zwartkruis
met de interland tegen Polen,
woensdag, op het programma
spontaan uitriep: „Niets aan de
hand, dat kom allemaal best in
orde".
In handen
Het valt te betwijfelen want een
geheel fitte Schrijvers zou wel
licht Feyenoords treffer pal
voor de rust voorkomen heb
ben. Een volkomen verdiend
doelpunt want de Rotterdam
mers hadden het spel In hart-
Toen kreeg Gerard van der Lem
zijn mooiste moment in de wed
strijd. Hij gleed langs Everse,
zette voor, Petur Petursson kop
te terwijl Schrijvers naar de
dreigende hoek ,khuppelde" en
de van de grond stuitende bal
werd door een bukkende Jan
Peters in een verlaten doel ge
kopt: 1—0.
Cor Brom, Ajax' trainer: „Na
ons goede begin, kregen we het
moeilijk. We kregen ook te veel
vrije trappen tegen en Everse
ging een paar keer in de fout.
Bovendien was Schrijvers onze
ker omdat hij bang was dat zijn
blessure weer de kop zou op
steken".
Maar hij had zijn troepen tegen
het voltallige Feyenoord met
Wim Hansen in de defensie -
Jezek: „Ik durfde het niet aan
om hem op het middenveld te
zetten en v.d. Korput en Stafleu
het centrale duo te laten vor
men. Jansen is zekerheid" - wel
zo opgepept in de rust dat Ajax
de tegenstander volledig „be
sprong". Massaal aanvallend,
ineens de juiste combinaties
vindend, werd Feyenoord terug
gedrongen.
Arm
De briljante actie, waarvan Ajax
het veelal moet hebben, kwam
van Simon Tahamata die door
de Rotterdamse defensie ^vlin
derde" en de bal op het hoofd
van de vrijstaande Schoenaker
legde die vla de arm van Van
Til raak kopte: 1—1.
Er waren pas elf minuten ge
speeld in de tweede helft en
een duel op het scherp van de
snede moest er nog in zitten.
Het kwam er niet meer uit.
Ajax, dat de negende wedstrijd
in deze maand speelde en sinds
de voorbereidingsperiode op
deze competitie welgeteld 66
duels verwerkte - Brom: „De
krachten lopen terug en we
hebben deze competitie wel
eens beter gespeeld" - besefte
dat een gelijkspel voldoende
was. Feyenoord probeerde het
nog wel maar kon ook geen be
slissende actie meer opzetten.
Keizer maakte de twijfel omtrent
de handsbal van Krol goed door
een geval van obstructie van
Brard ten opzichte van Ling -
Ajax' aanval was zwak omdat
ook Clarke, op een knappe kop
bal na, in het stuk niet voor
kwam - weg te wuiven. Jezek
zette Jan van Deinsen in voor
Petursson - „ik wHde een verse
kracht en bovendfen was Pe
tursson minder attent dan an
ders" - «Brom wisselde de over
al opduikende en moegespeelde
Tahamata voor Erkens.
Feyenoord leidt. Peturs
son heeft van links de
bal voor het doel gekopt
waar Jan Peters zijn zo
zeer begeerde doelpunt
met het hoofd - „ik had
nog niet zo gescoord" -
maakt. Links Piet Wijn
berg.
is al eens sprake van geweest -
trouwens ook best kunnen ge
bruiken. De ploeg moet het
hebben van „bevliegingen" van
Ling, Lerby, Arnesen, Tahamata.
Er kwam er een, van Tahamata,
die echter evenmin de speler is
die een ploeg kan „dragen".
Maar welke ploeg is momenteel
in Nederland wel compleet? De
grote tijden zullen wel weer
eens terugkomen maar ze zijn
er nog niet.
Scoreverloop: 44. Peters 1—0; 56.
Schoenaker 1—1. Scheidsrechter:
Keizer. Toeschouwers: 65.000 (uitver
kocht).
Feyenoord: Treytel. Wijnstekers, Jan
sen, v.d. Korput, Brard. Van Til. Sta
fleu, Notten. v.d. Lem, Peters. Pe
tursson (Van Deinsen).
A|ax: Schrijvers, Meutstege, Krol,
Wijnberq, Everse. Schoenaker, Taha
mata (trkens), Lerby. Ling, Clarke,
Arnesen. HERMAN VAN BERGEM.
den, kregen ook van Ajax de
vrijheid om op te bouwen en
werden pas gestopt op de zes
tienmeterlijn waar de Amster
damse defensie de meeste
kopduels won. Want steeds
zochten de Feyenoorders het
hoofd van Jan Peters, de in
blakende vorm verkerende Ge
rard van der Lem vooral.
Eenmaal laaiden de hartstochten
op de tribunes nog hoger op
toen Krol bij een poging de bal
te onderscheppen hands maakt.
Hij moest door de knieën zak
ken, maakte zich „breed" en
toucheerde de bal. Opzet? Een
speler in beweging kan voor
hetzelfde» geld onopzettelijk zijn
armen een minder gecontroleer
de beweging laten maken.
Scheidsrechter Jan Keizer zag
er in elk geval geen opzet in.
Hoezeer Feyenoord het duel in
de hand had, blijkt uit de 32e
minuut toen Krol voor het eerst
naar voren ging en indirect
daaruit de eerste hoekschop
voor Ajax ontstond.
In dit merkwaardige duel, waar
in perioden voorkwamen dat de
wedstrijd totaal inzakte en zelfs
van de uitpuilende tribunes
geen geluid meer kwam, leek
een doelpunt een utopie toen
Feyenoord adem moest halen
vanwege het slopende werk.
