99Ik schrijf ballads dan rock liever rol PLATEH Concertagenda Abba met nieuwe elpee en tournee De Zweedse super-formatie Abba brengt in mei een nieuwe elpee uit De titel ervan is „Voulez Vous". Er zijn ook plannen om later dit jaar, waar schijnlijk in deherfst op tournee te gaan. De nieuwe single die wordt uitge bracht heet „Does your mother know". Clash brengt opnieuw e.p. uit De Engelse new wave-band The Clash, die 12 en 13 mei in ons land een aantal concerten geeft brengt een nieuwe e.p. Peter Tosh, die in februari opde diverse hitlijsten nummer 1 stond met ..Don't look back" zal de hoofd-act zijn op het Pink pop Festival, dat op 4 juni in Geleen wordt gehouden. uit waarop nog niet eerder verschenen materiaal staat Het enige nummer dat al eerder werd uitgebracht is „Capitol Radio", die echter opnieuw werd opge nomen. De eerste e.p. waarop „Capitol Radio" ook voorkwam en werd uitge bracht om hun nieuwe elpee onder de aandacht van het publiek te brengen, is inmiddels een collector's item gewor den. Van de plaat werd namelijk maar een beperkt aantal geperst en is nu niet meer in de winkel verkrijgbaar. Nadat een concert van Jethro Tuil vo rig jaar oktober door middel van een satelliet over de hele wereld op televisie te zien was, wordt er momenteel over gedacht dit te herhalen met een concert van de Amerikaanse zanger, gitarist Bruce Springsteen. Mike Appleton, die het Engelse poppgramma „Old Gey Whistle Test" regisseert, onderhandelt Zaterdag 28 april Con cert van Steve Forbert in de Sonesta Koepelzaal in Amsterdani Zondag 29 april De En gelse zangeres Kate Bush geeft haar eerste concert in Carré te Amsterdam. Maandag 30 april De En gelse new wave band The Stranglers zijn in Neder land voor een concert in Amsterdam. Kate Bush voor de tweede keer in Carré te Amster dam. Ahoy Festival met Massada, Luv, Patricia Paay en de Rainbow Train in het Ahoy* Sportpaleis te Rotter dam. Aanvang 19.30 uur. Donderdag 3 mei De En gelse Dire Straits treedt op in het Nederlands Congres gebouw in Den Haag. Aan vang 20.15 uur. Gerry Rafferty is te zien en te horen in de Sonesta Koe pel in Amsterdam. Vrijdag 4 mei De Engel se band No Dice geeft een concert in Paradiso te Am sterdam. In het Paard van Troje treedt de funky-soul forma tie American Gypsy op. Zaterdag 5 mei De En gelse zangeres Melanie Har- rold treedt op in Horus in Leiden. Concert van de Nederlandse funk-soulg Dinsdag 8 méi De Ame rikaanse Nathalie Cole geeft een concert in het Concertgebouw in Amster dam. In het voorprogramma speelt Maza. Vrijdag 11 mei Concert van de Engelse zanger Frankie Miller in Paradiso te Amsterdam. Zaterdag 12 mei Optre den van de Engelse Clash in Paradiso te Amsterdam Zondag 13 mei Tweede concert van de Clash in Pa radiso te Amsterdam. Vrijdag 18 mei Optreden van Link Wray in de Eksit te Rotterdam. De Engelse Iggy Pop is te zien en te horen in Paradi so te Amsterdam. Zaterdag 19 mei Tweede concert van Link Wray in Paradiso te Amsterdam. Zondag 20 mei Optreden van Planxty in de Doelen te Rotterdam. Maandag 21 mei Concert van de Nederlandse forma tie Kayak in het Congresge bouw in Den Haag. Zondag 27 mei De Ierse formatie Thin Ldzzy treedt op in de Jaap Edenhal in Amsterdaip. Vrijdag 15 juni Concert van de Amerikaanse Van Halen Band in de Jaap Edenhal in Amsterdam. tournee gaan. Hij produceert overdag David 'Johanson en werkt 's nachts met de band. Het ligt eigenlijk aan de verkoop van de elpee. Gaat het goed dan doen we het. Verkoopt de plaat niet dan> doe ik al die moeite niet om nummers.in te studeren enzo, er zijn nog genoeg andere dingen te doen zoals het produceren van Ellen Fowley's (ex-Meat Loaf) nieuwe elpee bijvoorbeeld en Mick en ik hebben net een aanbieding gekregen om in augustus een dame te produceren waarover ik helaas nog niet veel kan zeggen. We hebben pas met elkaar gesproken'en er staat nog niets vast. Het is grappig maar iedereen die ooit met mij in aanraking is geweest kwam altijd naar mij toe, ik ging nooit naar hen. Zo ben ik niet. Weet je, ik ben eigenlijk erg verlegen. Daarom draag ik ook een donkere bril". „De eerste productie die ik deed was voor de Engelse band Mr. Big, die plaat is helaas nooit uitgekomen ojndatEMIhem waarschijnlijk niet zo zag zitten. Mr. Big had een kleine hit gehad met een popsong en kwam nu ineens aanzetten met een zware rock roU-elpee. Het album van Generation X „Valley of the Dolls", die ik produceerde, is wel uitgekomen en was aardig succesvol. De single die er vanaf gehaald werd verkocht een kwart miljoen exemplaren". Ian Hunter is erg tevreden over zijn nieuwe plaat. Er is echter een nummer dat hij helemaal niet ziet zitten „Daylight". „Het was een nummer dat Ronson erg mooi vond. Ik heb het in de studio geschreven, want toen de opnamen begonnen was de elpee op papier nog niet af. Ik heb eigenlijk weinig met het nummer te maken. Het enige wat ik deed was een paar grove vocalen. Mick Ronson zingt de eerste twee coupletten en heeft het ook gemixd". „Je moet die jongen toch ook wat te doen geven anders gaat hij misschien huilen" zegt hij lachend. „Ik moest het nummer wei opnemen want er was geen ander alternatief en de elpee moest af. Nu hebben ze het nummer nog als single uitgebracht ook, dus er schijnen mensen te zijn die het wel goed vinden". Ian Hunter's hele leven bestaat uit het maken van muziek. „Als ik niet musiceer, word ik dronken of speel biljart Als ik nog ooit eens uit de muziek industrie stap dan word ik biljarter en probeer dan wereldkampioen te worden. Er zijn mensen van negentig, die prijzen winnen en dat lijkt me wei wat om als oude man achter de biljarttafel te staan. Wat is er fijner dan zo je oude dag door te brengen 7" HANS PIET. momenteel in Amerika over de moge lijkheden. Het is de bedoeling dat Springsteen zijn concert in het New Jersey Asbury Park geeft. Bowie's ffLodger" De nieuwe elpee van David Bowie, die volgend maand wordt' uitgebracht heet ,Jjodger". De plaat werd geproduceerd door Bowie zelf en Tony Visconti". Mu sici, die meewerken zijn o.a. Brain Eno en Roger Powell. IVo Dice picture disc De Engelse band No Dice waarvan zojuist de uitstekende tweede elpee „2 faced" is verschenen, brengt hun nieu we single „Come dancing" als picture disc uit Het is de eerste 12 inch pictu re disc-single, die er niet alleen erg fraai uitziet (voor en achterkant zijn verschillend), maar waarvan .ook de kwaliteit hoogstaand is. samenzang en de manier waarop de gitaar gehan teerd wordt. Nummers als „Strange man. Changed man" en „Lonely dancer" zijn dan ook Lennon McCartney-achtige composi ties. De langspeler reflec teert de jaren zestig en is dus eigenlijk een stap terug. Bram heeft niet naar iets nieuws gezocht maar waar schijnlijk gespeeld waar hij jaren naar geluisterd heeft. Het album is geen heldere productie. Er werden niet meer hoge tonen gebruikt dan nodig waren waardoor er een donker geluid is on- staan. Bram heeft voor de productie de hulp ingeroe pen van The Motors' Mick Garvey en Peter Ker. Mis schien niet zo'n verstandige stap als je je anders wil presenteren. De andere twee leden van de band, Mickey Broadbent en Keith Boyce musiceren lekker Het is dan ook onverstandig om de hoop op een betere elpee van Bram Tchai kovsky op' te geven. Als de productie-twijfels niet meer bestaan en Bram zijn eigen stijl heeft gevonden dan kunnen we nog heel wat verwachten van deze band Radar/WEA Tycoon Voor hele mooie symfonische rock moet je bij Tycoon zijn. Op hun el pee „Tycoon" laten ze daar een staaltje van horen. Vooral de samenzang is be palend voor het geluid van deze band, die een aantal melodieuse composities op de plaat zette. Er zijn zeer fraaie zangharmonieën, die de voortreffelijk zingende Norman Mershon aanvullen of ondersteunen. De zes mans formatie brengt ge lijkmatige muziek, met hier en daar een goed uitgekien de gitaar - of saxofoonsolo zoals in bijvoorbeeld „How long can we go on". Robert John Lange (Boomtown Rats) produceerde de lang speler, die vooral door zijn volle productie, van de groep een compact geheel maakt Die eenheid is niet alleen terug te vinden bij het spelen op de plaat maar ook bij de composities die door alle leden in allerlei samenstellingen werden ge schreven. Arista/EMD De oude Mott the Hoople met in hdt midden Ian Hunter en links van hem zijn vriend en mede-producer Mick Ronson. - INo Dice De eerste elpee van de Engelse viermans formatie No Dice werd in 1977 uitgebracht, nêdat de band al in verschillende sa menstellingen vanaf 1970 aan de weg getimmerd had. Op die eerste langspeler spatte nog niet direct de ware indentiteit van de band uit _de groeven, zo blijkt bij het beluisteren van de tweede elpee „2 fa ced". No Dice presenteert zich nu als een echte rock roll band, die echter niet de rauwe kant van de mu ziek opzoekt, maar door hier en daar gebruik te ma ken van orkest meer gepo lijst overkomt. De titel „2 faced" wijst eigenlijk al op de twee ledigheid van hef album want naast de rock roll zijn er pok een aan tal zeer poëtische love-bal- lads als bijvoorbeeld „It you had nothing". In dit nummer heeft de pakkende stem van Roger P. Ferris een melo-dramatische klank. Hij wordt bijgestaan door lekkere achtergrondzang van een koortje terwijl in vullende vioolpartijen het nummer een extra dimensie geven. Ook springt het blu esy orgeltje en de subtiele gitaarsolo van David Martin eruit. Basgitarist Gary Strange schreef op twee nummers na alles alleen. Hij weet wat goede rock roll is, laat op de plaat ge noeg ruimte voor het uitste kende gitaarspel van David Martin en stopt genoeg tem powisselingen in de num mers om ze erg interessant temaken. (EMI). buiten New York een boerderij heeft en met Mick Ronson een suite deelt in het New Yorkse Mayflower hotel in Central Park. „Ik wöon liever in een snelle dan ineen langzame omgeving. Los Angeles is langzaam, Londen is middelmatig en New York is snel. Ik voel me er echt thuis. Het betekent niet dat ik Engeland haat of ben weggegaan vanwege de belastingen. Het heeft gewoon te maken met de manier waarop je wil leven. Ik hou van de stad en als je eenmaal je hart verpand hebt aan New York is er niets meer aan te doen. Of ik met die verhuizing ook m'n fans verloren heb weet ik niet. Toen ik twee jaar geleden in de Hammersmith Odeon speelde was het uitverkocht. Oktober vorig jaar was ik in Engeland om een band te produceren en bleek dat ik voor veel nieuwe groepen een voorbeeld ben. Wist jij dat de leden van de Clash me overal na ar toe volgden toen ik nog in Mott the Hoople speelde: Nadat de band uitelkaar ging bleef Fred Heller als manager mijn zaken behartigen. Ik veranderde ook niet van platenmaatschappij. Deze zagen hun winsten echter dalen terwijl ik er op hoopte dat Mott the Hoople weer bij elkaar zou komen. Alles veranderde bij mijn platenmaatschappij. Het waren niet meer dezelfde mensen en ik begon slechte nog veel te druk met productie werkzaamheden en het schrijven van nieuwe nummers. Met de manier waarop ik nu leef vloeien de nieuwe nummers uit mijn pen en heb ik geen zin om ze niet te gebruiken. Ik, voel me een soort ontvanger. Het is eigenlijk een vrij vervelend beroep want ik hoef er niets voor te doen. Het lijkt wel alsof de zinnen zo uit de hemel komen vallen. Het enige wat ik doe, is het opvangen en opschrijven. Het liefste schrijf ik ballads. Ik heb geprobeerd me als zanger van rustige nummers te presenteren op mijn tweede solo-elpee „All American Alien Boy,", maar de mensen verwachten rock nummers van mij. Ik schrijf ze graag maar het kost me meer moeite dan het componeren van rustige nummers. Het probleem bij roek-nummers is dat je, terwijl je schrijft, er eeh hele band bij moet verzinnen. Het componeren gaat het beste als je echt leeft. Nadat ik naar Amerika was verhuisd, kocht ik een buitenhuis, maar dat was eigenlijk een slecht idee wantik had een té rustig bestaan. Ik wist dat het slecht was, maar dacht: Ik heb eerst tien jaar gewacht, had toen nog eens 6 jaar nodig om geld bij elkaar te krijgen nu wil ik er wel eens van genieten. Mentaal ga je echter achteruit. Het heeft na zo'n periode weer tijd nodig om opgang te komen dus blijf Bram Tchaikovsky Het is voor Bram Tchaikovsky misschien een artiestieke stap vooruit. Het verlaten van The Motors betekent echter niet dat hij hun stijl ontgroeid is. Bram is dan ook niet de „Changed Man", die de titel van de plaat („Strange man, Chan ged man") suggereert. Hij speelt nog steeds rock roll, speelt ook met ideeën, maar weet nog niet precies hoe hij ze op de plaat moet uitwerken. Gevolg daarvan is een vrij constante elpee, die lekker swingt, maar weinig variatie kent. Bram heeft waarschijnlijk vaak naar de Beatles geluisterd. Hij iaat dit merken in de nummers te schrijven omdat ik het helemaal niet meer zag zitten. Ongeveer een jaar geleden eindigde mijn contract dat ik voor vier solo-elpees met CBS had afgesloten. Ik ben toen nieuwe nummers gaan schrijven voor de zojuist uitgebrachte plaat. Ik ging op zoek naar een label, dat ik vond en liep tegen Steve Popovich aan. Hij is directeur van Cleveland International, de profiuctie- maatschappij van Meat Loaf. Dus nu heb ik een nieuwe manager, een nieuwe platenmaatschappij en een nieuwe plaat. Het platencontract was binnen vijf minuten geregeld. Ik liet Chris Wright als eerste een aantal demonstratie bandjes horen. Hij zei tegen me hoeveel wil je hebben. Ik noemde een redelijk bedrag waarop hij direct ja zei". Jan Munterzegt lachend: „Achteraf was ik eigenlijk geschokt hierover. Ik had meer moeten vragen. Het was waarschijnlijk een koopjemaar ja het was het bedrag wat ik nodig had om een album temaken". Had Jan geen elpee gemaakt dan had hij toch niet zonder werk gezeten want voordat hij Columbia (CBS in Amerika) verliet kreeg hij van de maatschappij het aanbod om voor 35.000 dollars per jaar hoofd van de internationale A 8e R ifdeling te worden. „Ik zei: Kom over een paar jaar maar terug. Ik heb het nu Ian Hunter wordt biljarter als da mii7iek hem niets ik nu in de stad wonen en ga slechts af en toe naar buiten. Mick Ronsón was altijd degene die tegen me zei je moet je niet afsluiten je moet met mensen spelen maar om je eerlijk de waarheid te zeggen ik wist nooit wat ik moest spelen. Terug van de Bob Dylan tournee, nam hij mé mee naar Woodstock waar hij met vrouw en kind woont. Er waren daar allerlei musici waardoor ik ook weer achtel de piano ging zitten of een gitaar in m'n handen nam. Ik ging ook weer schrijven". Over de ruzie die Jan en Mick hadden \yil hij niet veel kwijt. Hij zegt: „We hebben nooit ruzie gemaakt Het enige geschilpunt was Tony DeFries en Fred Heller onze managers, die elkaar niet konden luchten of zien. Mick had een contract bij RCA terwijl ik bij Columbia zat en dat was eigenlijk niet goed. Tony DeFries (Ronson's manager) ging te ver toen hij meer geld uit mijn tweede solo-elpee probeerde te krijgen, dan ik. Dat was het punt waarop ik zei: Dit gaat té ver en verbrak onze samenwerking. We bleven echter bij elkaar in hetzelfde huis wonen. Mick ging bij Van Morrison, Dr. John en later Bob Dylan spelen. Mick is echte degene geweest die me weer in het zadel geholpen heeft Hij vond dat ik goede dingen schreef en oefent nu met een band waarmee we waarschijnlijk in juni op „Je mag me een goede acteur noemen, die zo nu en dan slechte ifilms maakt, maar die in principe een goed acteur is. Zo komt het da t ik uitstekende en af en toe slechte platen maak" zegt rock roll-ster Ian Hunter, als hij over zijn carrière in de muziek praat. De Engelse gitarist, pianist, zanger die eens als frontman Mott the Hoople leidde, heeft na drie solo- l^ngspelers en een rust periode een nieuwe elpee gemaakt die „You're never alone with a schizophrenic" heet, een titel die zijn vriend en mede-producer Mick Ronson op een toiletmuur had gelezen en graag voor het album wilde gebruiken „Ikheb weer een plaat gemaakt omdat ik om geld verlegen zat" zegt Ian lachend. „Het heeft zo lang geduurd voordat er weer iets vérscheen omdat ik twee jaar nodig had om bij mijn oude management en platenmaatschappij weg te komen. Dat neemt altijd een hoop tijd. Je moet je carrière opnieuw organiseren en het is alsof ik langzamer ben gaan - schrijver in de afgelopen twee jaar waardoor alles wat langer duurde. Ik geloof dat de pit er uit was nadat de laatste elpee „Overnight Angels" niets werd". Ian Hunter verliet Mott the Hoople in 1974 en verhuisde van Engeland naar Amerika waar hij nu 80 kilometer

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 19