'ennisster Nellemieke Brouwer traint waar haar vliegtuig landt
Vaclav
Jezek:
„We
missen
dat
laatste
stukje
nog"
„Ik heb zelf aan een
zesde plaats gedacht"
Topsport
omwille van
de sport
„Ik zat
vroeger
constant in
de
reparatie"
ningswedstrijd tegen NEC (0-0) en onlangs
tegen AZ (1-1) - maar niet meer dan drie
wedstrijden, en dat nog de laatste weken,
op vreemd terrein werden gewonnen. Een
klap was ook de 1-1 tegen AZ - in gewon
nen positie - en het puntenverlies bij
Haarlem en NEC dat erop volgde en afgelo-
penn zondag het gelijkspel tegen Vitesse.
Jezek: „Dat is het laatste stukje dat we mis
sen. Talentvolle spelers zijn nog niet vol
groeid, geven een wedstrijd, zie AZ. uit han
den. Missen ervaring. Dat ontbreken van het
laatste stukje was de oorzaak dat we tegen
Haarlem en Vitesse gelijk speelden, hoewel
we afgelopen zondag wel kansen creëerden
maar ze misten en Vitesse slechts kansen
bij toeval kreeg. Bij MW, altijd moeilijk
voor Feyenoord, hadden we in het begin
geluk en konden we dan ook met 2-0 win-
Niettemin staat Feyenoord achter Ajax als
tweede genoteerd. „Met medewerking van
andere toppers", benadrukt Jezek nog eens.
„Door die plaats hebben we het publiek, ei
genlijk per ongeluk, te veel vertrouwen ae-
gegevn. We moeten nu zorgen het publiek
vast te houden en dat is moeilijk. Men
loopt nogal snel weg als het minder mocht
gaan".
Vandaar ook de belangrijkheid, niet alleen
wat de punten betreft, van Feyenoord-Ajax.
Voor Jezek is het geen ramp als niet wordt
gewonnen, voor zijn spelers evenmin. Er
heerst dan ook geen gespannen sfeer tij
dens de laatste trainingen. Jezek: „Welnee,
we doen gewoon. We gaan ook niet in een
trainingskamp. In 1971 heb ik dat met FC
Den Haag gedaan voor een wedstrijd tegen
Ajax. In een mum stonden we met 3-0 ach
GOIRLE Tennissers die in de top mee
draaien, verplaatsen zich wekelijks per
vliegtuig van toernooi naar toernooi. Op de
baan bewegen ze zich ais robots, spelend
voor het geld en al lang niet meer voor de
eer. Spelvreugde heeft plaatsgemaakt voor
verveling, die duidelijk van de gezichten is
af te lezen. Pas in het vliegtuig komen de
spelers tot rust: ontspanning in een druk-
cabine. De 25-jarige Nellemieke Brouwer
uit Heemskerk (NH) jaren geleden een
grote tennisbelofte besloot in 1977 de
zaken eens om te draaien. Ze werd stewar
dess en maakte zo haar ^port onderge
schikt aan het vliegen en nu tennist ze
met meer plezier dan ooit daar waar
haar vliegtuig landt: in Nairobi, Karachi,
Bangkok, Cairo of Doebai.
Nellemieke Brouwer maakte onlangs tijdens
een toernooi in Zuid-Frankrijk zoveel inuruk
op Henk Pellikaan door haar sterke spel,
maar meer nog door het plezier dat zij in
tennis scheen te hebben dat deze hal
len bouwende ex-voetbalinternational haar
direct vroeg om voor zijn tennisvereniging
in Goirle competitie te spelen in de eredivi
sie.
Haar werkgever op Schiphol heeft het nu zo
geregeld, dat zij twee maanden niet tijdens
de weekeinden hoeft te vliegen. Haar herop
treden in de competitie (met ploeggenoten
Fred en Elly Hemmes, David Lloyd, Jeske
van Erven en Olaf van de Wildenberg) be
gon erg succesvol. Afgelopen zondag moest
Nellemieke Brouwer echter de strijd staken
wegens ziekte, zodat Pellikaan Tennis drie
partijen kon inleveren bij tegenstander Po-
peye GS I, de landskampioen uit Amstar-
dam. Ondanks hoge koorts hield ze het èèn
set lang uit op de baan.
Nellemieke Brouwer neemt er in ei
gen land meer haar gemak van
dan over de grens waar zij elk
ogenblik gebruikt om te oefenen.
Nellemieke Brouwer: „Vroeger moest ik de
strijd vaak staken vanwege een rug- of knie
blessure. Een tennisarm is me ook niet be
spaard gebleven. Langer dan zes weken
achtereen kon het nooit goed gaan, ik zat
constant in de reparatie. De lol in tennis
verdween en ik begreep, dat ik er iets bij
moest doen. Alleen tennissen en tennisles
geven is erg geestdodend en maakt je te
afhankelijk van wat eens je hobby was. Nu
ben ik stewardess, ik zie de hele wereld,
ontmoet veel mensen en krijg er nog geld
voor ook".
Visitekaartjes
Nellemieke Brouwer heeft in haar handtas
een grote verzameling visitekaartjes van
goede tennissers in den vreemde. Deze
verzameling is in de loop der tijd ontstaan
doprdat ze op ieder vliegveld buiten Euro
pa informeerde naar de locale tennismoge-
iijkheden. Spelen bij veertig graden Celsius
vindt Nellemieke Brouwer geen bezwaar.
In landen als Egypte of Pakistan vallen haar
tennisactiviteiten wel op. En wanneer ze 's
morgens vroeg ook nog een paar uur aan
duurlooptraining doet, wrijven de autochto
nen zich de ogen uit. „In Karachi loop ik
altijd vijftien rondjes om een voetbalveld.
Op een keer kwamen er dertig jongetjes kij
ken. die me na afloop zwaaiend naar het
hotel begeleidden", herinnert Nellemieke
Brouwer zich. „In Bangkok was het moeilijk
om een tennispark te vinden. De taxichauf
feurs spreken er uitsluitend Thai, maar om
dat ze zo graag iets verdienen, nemen ze je
mee, zonder dat ze kunnen verstaan waar je
naar toe moet. Voor hen heb ik die visite
kaartjes nodig".
Het liefst vliegt Nellemieke Brouwer naar
Kenia, waar haar vriend werkt. Kenia kent
een goed bezet tenniscircuit, dat uit vier
toernooien bestaat, drie in Nairobi en één
in Mombassa. Dank zij een gunstig werk
schema heeft Nellemieke Brouwer aan het
laatste circuit kunnen deelnemen. Nellemie
ke Brouwer: „Lesley Charles en Ingrid de
Jonge van Shot (Zeist) en ik kwamen altijd
wel een paar ronden door. Je moet daar
met veel vreemde dingen rekening houden.
Door de ijle lucht gaat de bal veel harder
en op de baan ligt een zwarte gravelsoort
die spiegelglad is".
Veronderstellingen, dat er echt in de rimboe
wordt getennist en dat de meeste deelne
mers negers zijn. wijst Nellemieke Brouwer
van de hand. „Maar", zegt ze „er zijn in j
Kenia wel degelijk goede niet-blanke tennis-
sers zoals de drie gebroeders llako".
Tennisracket
Nellemieke Brouwer stelt logisch
hoge eisen aan haar tennisracket. Ze heeft,
totdat ze ging vliegen, nog nooit zelf voor
zo'n ding betaald. Nu is dat veranderd.
Het is een gegeven, dat bekende tennissers
hun rackets gratis krijgen van de betreffen
de importeur. Nellemieke Brouwer speelt
zich nu weer in de publiciteit in Nederland,
maar betaalt haar tennisspullen zelf. „Ach,
je kunt niet altijd je hand ophouden. Ik
moet bekennen, dat ik wel een aanbod heb
gehad van de importeur van een erg be
kend merk. maar de voorwaarde was dat ik
in Noordwijk ging spelen in de overgangs
klasse B, dus vier klassen lager dan ik nu
speel". Daaruit blijkt, dat de ambitie om iets
te presteren in de tennissport er bij Nelle
mieke Brouwer nog wel degelijk is.
Ze voelt zich best op haar gemak in Goirle.
Ze kan er in het mooiste tenniscomplex van
Nederland trainen, zowel binnen als buiten,
en de sfeer in de competitieploeg is die van
de heuse Brabantse gezelligheid.
Veel vliegen en tussendoor tennnissen en
snel uit het ziekbed komen zijn voorlopig
de wensen van Nellemieke Brouwer, die een
goed voorbeeld is van iemand die topsport
bedrijft omwille van de sport.
HERMAN JANSEN
ROTTERDAM De
bedachtzame wijze
waarop Vaclav Jezek, de
Tsjechische coach van
Feyenoord, spreekt wekt
de indruk dat hij zich
tegen alle eventualiteiten
bij voorbaat wil dekken.
Een onjuiste indruk.
Jezek is van nature
rustig, schreeuwt niet,
denkt na over wat hij
zegt en doet dat strikt
eerlijk. Hij kan
relativeren maar
overdrijftdat niet
zodanig dat hij
ongeloofwaardig wordt.
De gentleman-trainer
Vaclav Jezek, die na zes
jaar in Tsjechoslowakije
te hebben gewerkt aan
het begin van dit
seizoen bij Feyenoord
kwam werken en zijn in
zijn „Haagse jaren"
geleerde Nederlands
nog uitstekend meester
is, ziet er ook niet
tegenop om aan de
vooravond van wat weer
een kapitaal treffen is
geworden, Feyenoord-
Ajax, de kansen van zijn
equipe te analyseren
met als conclusie: „We
missen nog dat laatste
stukje. De jonge spelers
missen ervaring en
routine en het zal nog
enige jaren duren eer
die kwaliteiten er zijn. Er
wordt wel eens gezegd
dat we boven onze
stand leven maar dat is
niet waar. Ik moet wel
zeggen dat we, zoals we
nu spelen, niet beter
kunnen".
feyenoords
collectief tegen
ajax grotere
Individuele klasse
ter. Dat doen we dus niet meer. Laat de
jongens maar gewoon thuis slapen en in
hun gewone doen blijven. In Tsjechoslowa
kije gaan we veel in trainingskamp maar
meer omdat de spelers constant worden las
tig gevallen met verzoeken om kaartjes. Dat
is hier niet zo omdat alles in de voorver
koop gaat. Dus wèarom zouden we?"
Nuchter optredend, veel maar niet lang pra
tend met zijn spelers, die hem op handen
dtagen, zijn vakmanschap etalerend zonder
enige nadruk, de goede verstandhouding
met zijn pupillen zorgvuldig koesterend
maar hard ingrijpend als dat nodig is, heeft
Jezek een sfeer van onderling vertrouwen
gekweekt, die tot de opvallende resultaten
heeft geleid. En tegen Ajax? „Hoe we gaan
spelen, hangt af van onze instelling, waar
aan Ajax zich moet aanpassen", zegt Jezek
zonder schroom, daarmee te kennen gevend
dat Feyenoord „de wedstrijd wil maken".
Voorbeeld
Maar dat laatste stukje blijft ontbreken, ook
tegen Ajax Jezek '„Als voorbeeld noem ik
Rob Rensenbrink. Hij is ervaren en dat uit
zich in de koelbloedigheid van zijn laatste
pass. zijn schot of zijn truc waarmee hij
een speler passeert. Wim Jansen heeft dat
ook. Van mijn jongere spelers hebben som
migen het talent maar dat moet nog rijpen.
Als ik de twee teams bekijk, is de individue
le klasse van Ajax groter, hoewel er ook
plaatsen zijn die minder bezet zijn dan bij
oris. En dan heeft Ajax naast kwaliteit ook
speelgeluk, wat in de laatste wedstrijden
weer is gebleken".
Voor Jezek persoonlijk - diep in zijn hart
moet hij toch hopen op een plaats in het
UEFA Cuptoernooi, al is het alleen maar
omdat dan de mogelijkheid groter wordt de
dqor hem gewenste versterking („ik zoek
een spelbepalende middenvelder") aan te
trekken - is Feyenoord-Ajax een normale
topper waarbij toevallig een volle Kuip aan
wezig is. Zijn zorg strekt zich meer uit tot
de terugval in belangstelling die het gevolg
zou kunnen zijn na een nederlaag.
„Feyenoord is eigenlijk nog niet zo ver. Die
tweede plaats verrast me ook. Ik had die la
ter verwacht". Vaclav Jezek kan nog werken
aan Feyenoords toekomst. Hij mag van de
Tsjechische autoriteiten na dit seizoen nog
twee jaar blijven - „en als die toestemming
er eenmaal is. en die is er, wordt daaraan
niet meer getornd" - en hoopt dat de Ne
derlandse overheid hem elk jaar weer een
werkvergunning zal geven. Dat betekent dan
zonder meer dat van Feyenoord in de naas-
te toekomst nog wat verwacht kan worden.
Want dan wordt dat -ontbrekende stukje op
gevuld.
HERMAN VAN BERGEM
SPORT
ZATERDAG 28 APRIL 1979 PAGINA 11/ PAGIN
LEIDSE COURAN I
oei'ij (aclav Jezek: ,,De talenten moeten nog groeien en dat duurt een paar jaar"
iet
nee brallerige taal voor een duel dat voor
uiterst belangrijk is omdat bij winst op
momenteel naaste concurrent de landsti-
Ir°h« t0C'1 we' ^1e'c,er 'n zicht komt, voor Fey-
4r omdat bij winst een plaats in het
Cuptoernooi van volgend seizoen rea-
kan worden. En dan de Ietwat onthut-
opmerking van Jezek: „De jongens
niet zulke grote ambities". En ze
er zo hard voor. Is dat niet in tegn-
met elkaar? Vaclav Jezek rafelt uit-
wat gebeurde in de periode* tussen zijn
en nu.
ik mijn functie aanvaardde, wist ik
te wachten stond. Ik zou moeten
met een verjongde ploeg. Ik wist
waren vertrokken, dus ik wist ook waar-
Toen bleek in de voorberei-
waarin we o.a. naar Indonesië
dat ze bereid waren om te werken,
trainingskamp voor de competitie
dat bevestigd. Dat frappeerde me en
leb me daarop ingesteld. Dat was mijn
Vandaar dat we collectief voetbal spe-
Men noemt ook het woord werkvoetbal.
je moét als je geen ploeg van ve-
hebt. Dan moet je het gezamenlijk
en er hard voor werken. Toen ik te-
in Nederland ben ik'niet geschrok
van het speipeil, dat inderdaad achter-
was gegaan, na de glorieperiode van
kochto-n zes jaar geleden toen ik vertrok. Het
viel me wel op, en tegen, dat de kwaliteit
van de spelers minder was geworden. Ook
bij Feyenoord,.dat is een realiteit. En als ie
mand me toen had gevraagd - en dat is ge
beurd - of ik had gedacht acht ronden voor
het einde van de competitie op de tweede
plaats te staan, had ik volmondig „neen"
gezegd. Ik heb nooit verheeld dat ik voor
de zesde plaats ging werken met die jonge
ploeg".
Met verbazing zag vooral Rotterdam, dat de
Kuip nagenoeg de rug had toegekeerd, dat
het stel jongelingen in het rood-wit leuke
resultaten behaalde en langzaam omhoog
kroop op de competitieladder. Schoorvoe
tend werd het stadion weer opgezocht en
zondag zit de Kuip. voor het eerst na no
vember 1976 - ook Feyenoord-Ajax - weer
mudvol.
Klap
Jezek: „Het is niet alleen onze verdienste
dat we zo hoog staan. Dat hebben we ook
te danken aan de crisis bij andere ploegen.
Bij Roda, bij PSV en in het begin van de
competitie bij AZ'67. Dit is een zeer interes
sante competitie omdat iedere club zijn klap
krijgt".
Feyenoord ook. in uitwedstrijden. De balans
toont dat op eigen veld niet werd verloren
slechts tweemaal gelijk gespeeld in de ope
