„Niemand is foutloos, ook
de scheidsrechter niet..."
Meerburg a2 kampioen
leidse courant-bal
Vijftig
jarige
COVS
Leiden
heeft
erkenning
gevonden
ZOETERWOUDE Het heeft een tijdje geduurd, ook de
LC-ballenuitreiking wil wel eens de mist Tngaan, maar bij
dezen dan toch het elftal van Meerburg, dat de door
Sporthuis Wout Bergers beschikbaar gestelde Leidse Cou
rant Bai mocht ontvangen.
De A2-junioren van deze zondag-vierdeklasser kenden een
moeilijk seizoen. De problemen werden evenwel uitstekend
overwonnen en op karakter werd zelfs het kampioenschap
bereikt. Reden dus voor die LC-Bal.
Op de foto, staand van links naar rechts: leider Versteegen,
Renè Veeren, Wibo Hock, Ed Kluiters, Robert Hannaart.
John Wijers, Vincent Stokhuyzen, jeugdvoorzitter Hoaenelst.
Knielend: Roland Boers, Peter van Zijp, Ron Verheugd, Jan
Stoof, aanvoerder Rinus Rijsdijk en Carl Flaman. Niet aan
wezig: Fred Romijn.
SPORT
PIET VAN DER GEER LEGT HAMER EN VLAGGETJES NEER
ZOETERWOUDE Piet van der Geer
stopt er mee. De man die als voorzitter
van de COVS faam verwierf door tij
dens (bijna) elke receptie een tweetal
vlaggen te overhandigen „Zo'n man
heeft het niet zo best, een grensrechter
mag ook wel eens in het zonnetje wor
den gezet" houdt het voor gezien.
Volgens plan overigens. Al vrij spoedig
nadat Van der Geer tot eerste man van
de Centrale Organisatie van Voetbal
Scheidsrechters Afdeling Leiden was ge
kozen, kondigde hij zijn vertrek al aan.
„Tie» jaar doe ik het, als jullie me ten
minste zo lang willen hebben. Langer
niet Daarna mag iemand anders het
weer overnemen." En Van der Geer
hield zijn belofte. Ondanks aandringen
van scheidsrechterlijke zijde, trad hij
deze week officieel als voorzitter af. Of
ficieel, al zal Piet van der Geer nog
eenmaal als praeses optreden: vandaag
tijdens de receptie ter gelegenheid van
het vijftigjarig bestaan van de COVS,
groep Leiden. Het leek hem, en „zijn"
Leidse scheidsrechters een passend, fees
telijk besluit van een tienjarig optreden.
Een periode van tien jaar die overigens
al even feestelijk was begonnen: in 1969
vierde de COVS immers het veertigjarig
jubileum. Een gelegenheid voor het
toenmalige jubileumcommissielid Van
der Geer om de hamer maar van histo
rische voorganger Theo „Dirk" van
der Klugt over te nemen.
Van der Geer kijkt blij terug op zijn
tienjarige periode als eerste man. „Ik
heb in die tijd ontaard veel vrienden ge
maakt", zegt hij zelf. „Er is veel nuttig
werk verricht en de Leidse afdeling van
de COVS staat erg goed aangeschreven.
Wordt zo langzamerhand als een „officië
le" tak van de voetbalwereld gezien, ter
wijl het toch eigenlijk „maar" een vere
niging is. Wie zou ik dan zijn om niet te
vreden terug te blikken?"
Een fijne tijd dus, die overigens niet al
leen door Van der Geer zelf is bewerk
stelligd. „Zo'n periode maak je niet al-
'een als voorzitter. Je hebt de hulp nodig
van bestuursleden, goede bestuursleden.
Ik heb het geluk gehad die goede be
stuurders naast me te hebben. En dan
wordt een taak van CO VS-voorzitter niet
eens zo moeilijk meer. Makkelijker zelfs
dan bijvoorbeeld diezelfde functie bij
een voetbalvereniging. Die toch altijd
maar weer verantwoordelijk is voor z'n
club, maar vooral voor de financiële ge
zondheid van zo'n vereniging. Dat aspect
nu mis je vrijwel in een COVS-afdeling."
Opleidingen
Het nut van het bestaan van de COVS-
groeperingen Van der Geer kan er
moeiteloos over praten. „De COVS zoals
die vijftig jaar geleden onder de naam
Leidsche Scheidsrechters Vereeniging
werd opgericht, was op dat moment uit
sluitend om het contact tussen de
scheidsrechters te verbeteren, te bevor
deren. In de loop der tijd zijn er echter
een aantal doelstellingen bij gekomen.
De COVS is steeds meer gaan beteke
nen. De opleidingen werden belangrijker,
de informatie naar clubs en afdeling Lei
den toe steeds beter en ook het beharti
gen van de belangen van de leden ging
een belangrijker plaats innemen. Hoewel
niet de voornaamste. In het verleden is
„Niet de COVS, maar de clubs die
nen aan het scheidsrechterstekort
te werken."
de COVS vaak gezien als uitsluitend een
belangengroep, maar gelukkigdringt het
meer en meer door dat taken als bet
verspreiden en bekend maken van spel
regels, het houden van lezingen een fun
damenteel onderdeel vormen van het
COVS-werk. Kortom, dat wij uitsluitend
actief zijn ten voordele van de voetbal
sport in het algemeen."
Dat doordringen van die diepere gedach
te achter die COVS-groepen, leidde ook
tot de werkovereenkomst met de KNVB
én de autonome afdelingen. Van der
Geer is er blij mee, zoals hij ook de
houding van de Afdeling Leiden in die
tijd verheugd mededeelt: „Leiden was de
eerste die de werkovereenkomst tussen
COVS en de grote KNVB als afdeling in
de praktijk verwezenlijkte. Vanaf 1972
werken we als COVS dan ook op basis
van gelijkheid met de afdeling, het feit
dat de werkelijke overeenkomst pas een
jaar of vier later tussen ons district van
de COVS en de afdeling werd getekend,
doet daaraan niets af'.
De COVS kreeg vanaf dat moment ook
zitting in diverse commissies van de af
deling. Waarmee Van der Geer en de zij
nen dus ook enige inspraak in het beleid
kregen. Hij, lachend: „En dat was nu net
precies wat de KNVB eigenlijk altijd een
beetje tegen had gehouden. Meefluiten
mocht, maar meepraten zou niet zo'n
succes zijn. In de praktijk loopt het
overigens wel erg goed".
Natuurlijk bestaat ook in dit geval de
ideale situatie niet. „Maar dat is logisch",
weet Van der Geer, die via de voetbal
vereniging Meerburg aan het scheids
rechteren raakte en daardoor in de
COVS terecht kwam, „de ideale situatie
bereik je nooit. Dus hebben de scheids
rechters ook in Leiden nu nog wel enige
wensen. Meest belangrijke op dit mo
ment is wel het stemrecht. We zouden
als KNVB-leden in KNVB-vergaderingen
wel eens officieel wat willen gaan zeg
gen. Er wordt landelijk aan gewerkt en
zoals het er nu uitziet liggen onze kan
sen vrij redelijk".
Kritiek
Het begrip scheidsrechter wekt al bij
voorbaat kritiek op. De, naar COVS-
idee, heersende negatieve opvattingen
over het scheidsrechtersvak („De
hobby", zou Van, der Geer verbeteren)
vormen dan ook een gesprekspunt tus
sen COVS en Afdeling.
-Piet van der Geer: „Eigenlijk is het erg
vreemd dat er altijd weer zoveel kritiek
is op scheidsrechters. Zeker als je daar
bij bedenkt dat je in Holland, in Leiden
niet mag mopperen over de kwaliteit.
Als je nu van een Gerrie Mühren hoort
dat zijn club in Spanje nog zes wedstrij
den thuis moet spelen en dat dat dus zes
overwinningen zullen zijn, vind ik dat je
hier eigenlijk niet mag klagen. Maar het
Happening
Engelse termen zijn er naar
mijn idee om in de gezonde
Hollandse taal niet te gebrui
ken. Penalty - we maken er
strafschop van. Corner - in
hoekschop is een uitstekend
alternatief gevonden. Free-
kick, off-side - vrije schop en
buitenspel voldoen.
Het Engelse voetbalspel kan
dus uitstekend worden ver
taald. We kennen geen kee
pers, er staan uitsluitend
doelverdedigers in het doel
(niet de goal). We schrijven
ook geen back, maar achter-
speler. Wat mij betreft (maar,
wie ben ik?) hoort dat ook zo.
Daar wordt verder niet meer
over gepraat. De stellingen
zijn ingenomen, worden met
hand en tand verdedigd.
Happening (2)
Een positie die echter wankel
de met de binnenkomst van
het basketball in onze goede
stad. Met Bona Stars en BS
Leiden vielen de problemen
wel mee, maar Parker bleek
het begin van het eind. Ak
koord, basketball kon worden
teruggebracht tot basketbal.
Een „1" eraf en het lijkt Ne
derlands, al zal de echte ver
taling „korfbal" nooit meer
doorbreken, omdat die titel al
in gebruik is.
Maar het werd erger, steeds
erger. Guard, gelukkig spel
verdeler gaat nog wel. Maar
forwards en centers - nee, dat
lukt niet meer. „Voorwaarts"
en „Middenspeler" - ik moet
er niet aan denken, er dient
te worden gecapituleerd.
Een overgave, die tot vorige
week nog slechts de goede le
zers zal zijn opgevallen. Maar
na maandag moet een ieder
het toch wel weten. „Happe
ning" - 't stond er echt. Niet
gewoon „gebeurtenis", maar
happening
Happening (3)
En „happening" was ook het
enig juiste, niet te vertalen
woord voor die gebeurtenis in
de Leidse Groenoordhal. Ne
COVS (3)
Waarheden als een koe, den!
ik dan. En best wel nuttig orr
ze even door te geven. Pas
allemaal in het beeld en hel
beleid dat moet leiden tot be
ter begrip. Tot een beter*
sfeer in zo'n voetbalveld.. To
Ach, ik hou maar op. He
pleidooi van Piet van de
Geer zelf is duidelijk genoeg.
Piet van der Geer, zoals hij zich in de regio menigmaal vertoonde als voorzitter van de COVS. Op
deze foto is UDO-grensrechter Cees Zwaan de gelukkige die de befaamde vlaggetjes in ontvangst
mag nemen. Ongewild de opmerking van Van der Geer (,,Een grensrechter heeft het niet zo best")
overtuigend waarmakend
gebeurt toch. Eén van de oorzaken, daar
ben ik van overtuigd, is het feit dat de
meeste voetballers hun spelregels niet
kennen. Als je gaat schaken, moet je
eerst de spelregels leren. Maar als je wil
gaan voetballen, ga je gewoon voetbal
len. Daarom vind ik het ook zo jammer
dat we. als COVS bijna alleen maar le
zingen houden voor de jeugd. Ik zou
graag zien dat een club ons nu eens be
lde met de vraag iets dergelijks voor se
nioren te doen. Het zou vast wat proble
men oplossen".
Ook de trainers vormen wat de spelre
gels betreft een vergeten vakgroep. Van
der Geer: „Bij een examen van een trai
ner worden vijftien spelregelvragen ge
steld. Op zich aardig dat dat al gebeurt,
maar de vragen die worden gesteld ge
bruikt de COVS bij jeugdspelregelwed-
strijden En de mensen nu, met die
toch beperkte spelregelkennis moeten
spelers in het veld begeleiden. Natuur
lijk, niet in alle gevallen ligt het zo nega
tief, maar om problemen vragen is het
wel een beetje".
De kritiek wordt naar de mening van
Van der Geer ook teveel specifiek op de
scheidsrechter gericht. „Iedereen die bij
dat voetbalspel betrokken is maakt fou
ten. De spelers, de trainer, de grensrech
ters, het publiek en ook de scheidsrech
ter. Maar juist die scheidsrechter moet
het telkens weer ontgelden. Juist de man
die het in feite het moeilijkst heeft, de
man (of vrouw vanzelfsprekend) die in
een fractie van een seconde moet beslis
sen krijgt alle kritiek op zijn nek. En,
eerlijk gezegd, daar ben ik het niet zo
mee eens".
Foutloos
Waarmee Van der Geer beslist niet om
de fouten heen wil. „Niemand is fout
loos, scheidsrechters ook niet. Ik ben er
van overtuigd dat clubs wedstrijden
verliezen door fouten van een scheids
rechter. Maar ik ben cr ook zeker van
dat ploegen winnen door die fouten. En
als je dan aan het eind van de competi
tie de balans opmaakt, zal je zien dat
die scheidsrechter ergens in het midden
staat. Als verliezende spelers dat nu
eens in him hoofd zouden prenten, dan
denk ik dat we al een stuk verder zijn."
De opvoeding begint bij de spelers, een
betere „werksfeer" start bij de verenigin
gen. Van der Geer weet het zeker. Vindt
niet dat gesprekken tussen COVS en
welke instantie dan ook nutteloos zouden
zijn, maar blijft hameren op dat simpele
gegeven dat het toch vanuit de voetbal
lers zelf, vanuit de clubs zal moeten ko
men.
„Anders gaat die negatieve tendens er
nooit meer uit." En hij vervolgt: „Er is
mij ooit bij een forum gevraagd wat de
COVS nu gaat doen aan het tekort aan
scheidsrechters. Mijn antwoord was sim
pel. Ik vroeg wat de clubs er aan wilden
gaan doen En zo ligt de zaak ook.
Neem nu dat tekort. Op het moment dat
ik kwam hadden we in Leiden zo'n twee
honderdvijftig scheidsrechters, konden
alle wedstrijden door officiële fluitisten
worden gedekt. Nu hebben we er nog
steeds tweehonderdvijftig, terwijl het
aantal wedstrijden toch echt wel wat
vermeerderd is. Naar mijn idee allemaal
het gevolg van die negatieve inslag. De
mensen hoeven niet zo nodig in dat
zwarte pak in dat veld te staan. Ze doen
het toch nooit goed. En als je dan eens
wel een erg grote groep „nieuw" krijgt,
blijkt dat het' verloop weer opvallend
groot is. Eenvoudig omdat de jongens
die het dan proberen in sommige geval
len niet tegen die kritiek kunnen.
Daarbij blijven de meeste voetballers te
genwoordig langer doorgaan met actief
spelen en hebben de huidige verenigin
gen tegenwoordig ook gewoon meer ka
der nodig om een club te kunnen run
nen. Als Jantje dan toevallig eens zegt
dat hij scheidsrechter wil worden, zijn er
altijd wel clubmensen die hem vertellen
dat hij beter die en die functie in
club kan gaan vervullen".
Inspelend op die clubgedachte, is ook
cursus voetbalspelleider op poten gez*
Met die opleiding kunnen wedstrijd*
van de eigen vereniging worden geflote
terwijl daarna nog altijd ""de mogelijkhe
bestaat officieel te gaan fluiten. Van d
Geer: „Op deze manier hopen we het t
kort aan scheidsrechters enigszins weg
kunnen werken. Iets wat tot nu toe red
lijk lukt".
Piet van der Geer. Hij vindt dat h*
woord „sport" door de vele belangen
vaak wordt vergeten. Wil niet sentimei
teel doen, maar stelt wel dat hij voorl(
pig eens wat zaken wil omdraaiei
Twintig jaar heeft hij van zijn vrou
allerlei dingen „mogen" doen, hij vin*
het tijd voor een ommekeer. Van d<
Geer (44) gaat nu gewoon proberen ee
jaar niets te doen, weet dat het moeilij
wordt, wil er ook niet sikkeneurig doe
worden, maar meent dat „elke avon
weg" ook wat „overdreven" is. Van d«
Geer gaat nu een tijdje als Piet van de
Geer rondlopen. Niet als docent, niet al
official van de KNVB. niet als COVS
voorzitter, maar als Van der Geer. Maa«e
wel als een Van der Geer die, zoals g<
memoreerd, tevreden terugblikt op zij e
bestuurlijke COVS-tijd. Met humor oolt|
zoals blijkt uit zijn bijdrage voor he£,
COVS-jubileumblad.
„Met enige schroom nam ik tien jaar gG,
leden de voorzittershamer over van one
tegenwoordige erelid Dirk van d*le
Klugt. De COVS van toen was immei^
Dirk? „De vader van de scheidsrectyp
ters" werd hij genoemd. Ga er maaje
eens aan staan om dat predikaat op j(c
34ste jaar over te nemen." j
Piet van der Geer. Hij is nu zelf sind/{
enkele dagen erelid van de COVS. Oo n
zijn opvolger zal het niet gemakkelijk,
hebben, niet „zonder schroom" die ha»,
mer oppakken
GERT-JAN ONVLE] j
is omgekocht ook omgekoch
blijft".
„De voetballer die te slech
denkt over de scheidsrechters
denkt stellig te goed ove
zichzelf'.
COVS (4)
ven jubileumboekje zijn, be
halve een aantal „officiële" en
minder officiële verhaaltjes,
ook diverse, door redacteur
Cees van Rijn verzamelde,
stellingen opgenomen. Ze ma
ken er het boekje duidelijk
(nog) aantrekkelijker door en
eigenlijk willen we ze aan de
wekelijkse lezer van Hut-
spo(r)t niet onthouden. Daar
om: bij deze.
COVS (2)
„Het belangrijkste van het
fluiten staat niet in de spelre-
Overigens, nu we het tod
over dat programmaboek}*
hebben, burgemeester Vil
heeft ons sportjournaliste!
aardig door. We citeren: „Wi<
op een willekeurige maandaj
in het voetbalseizoen
sportpagina's van de krantei
doorneemt komt al gauw to
de conclusie dat praktisch ie
dere sportverslaggever
wedstrijd beter heeft geziei
dan de scheidsrechter".
Tot zover het citaat van Lei
dens burgervader. Het kar
een kritisch citaat worden ge
noemd, maar daar hebben w<
I geen problemen mee.
Zelf zijn we het ook wel eens
Besluit
Tot besluit van het nu ech
afgelopen basketbalseizoei
deze plaat. Meer dan type
rend voor het seizoen. Spor
tief gezien werd het duidelijl
niet helemaal wat werd ver
wacht - Arthur Collins lijk
zich daar terdege van bewust
is er maar bij gaan zitten.
Zakelijk gezien echter kon
P/Leiden niet stuk. De achter
grond benadrukte nog een
dat sponsor Bockweg terech
tevreden terugblikte.
Parker: tot '85 in Leiden? J<
zou het haast wel gaan den
ken.
genduizend toeschouwers, sa
mengeklit op een viertal tri
bunes. Twee teams die het
publiek op waarde schatten
en er zo positief mogelijk het
beste van maakten. Het was
een „happening". Het was iets
dat door vele geleerden in
Leiden niet voor mogelijk
was gehouden. Happening -
ook voor mijn idee kon dat
niet. Lag het in de sferen van
„te mad" - en „te gek" kan ik
al nauwelijk pruimen.
Happening. Speelde Parker
volgende week maar vast Eu
ropa Cup in de Groenoord
hal.
COVS
In het door de COVS uitgege
