ij 'Jeugdhulp'
kiet men de
kleintjes niet
over het hoofd
]wergpoedel Blacky
wierf door Katwijk
WESTELIJKE HEROPENING VAN
fERBOUWDPEUTERPALET
Eerste
lustrum
diensten
centrum
Eikenhorst
AD/REGIO
ij is ni
nalistert
e daan
:er vai
ien vai
tvoerig
igen in
jn in
ilung
oek ac
ener, o
ebben
or het
in
le vei
dat
parlen
aan
Draie
maar
en ach
moge
mede
:n. In
otestai
t van
:hap,
vitserl
woord
orthod
sch pi
antino
Kerl
an ker
orthod
De Vereniging Christelijke
Jeugdhulp in-Leiden gaaj
deze eeuw een tweede
hoogtepunt in haar bestaan
omkleden met festiviteiten.
In het eerste decennium, zo
rond de jaren „10"
verrichtte Jeugdhulp een
tour de force, manmoedig
en met veel vrouwelijkheid.
Toen werd namelijk aan
de Zoeterwoudse singel 98-
99 begonnen met het
opvangen van ongehuwde
moeders en derzelver
kinderen. Bijna een
onmogelijke situatie in die
tijd vol taboes die
fatsoenshalve nog volop in
ere werden gehouden.
Christelijke Jeugdhulp
doorbrak het decente
cordon en kocht twee
panden aan. De moeders
die eigenlijk geen moeder
hadden mogen zijn werden
hier ondergebracht en
annex werd een kinderhuis
geëxploiteerd. Natuurlijk
zonder enige subsidie. „Het
waren de kerken die de
zaak financierden",,
vertelde me mevrouw J. de
Ruig, bestuurslid.
Gistermiddag werd door
wethouder Dick Tesselaar
Liederi) van OSSR (wat geen
socialistische
sowjetrepubliek is, maar te
maken heeft met een
gemeentelijke bemoeienis
met onderwijs) een nieuwe
HW fase in het Jeugdhulp-
M bestaan officieel ingeluid.
De twee oude panden zijn
HHP als een herboren
F kindercentrum
;er. Kera „Peuterpalet" uit de verf
-nenkonj gekomen. Na een
15 ingrijpende verbouwing,
j en i| inderdaad. Binnen is zelfs-
is Hoff met een verrassend
'of. aanblikkend trappehuis-
praktisch nieuwbouw
gepleegd. Binnen de muren
van 98-99 kan een jong
Den T< wereldje verfrist z'n jeugd
uitleven. „Kinderen kijken
u aan", heet het weieens
en ja hoor, toen ik gisteren
de situatie in ogenschouw
StdJ mocht nemen zaten
tientallen kleintjes rond
-Gal tafeltJes geschaard naar de
indringer te kijken terwijl
ze op de welkome
middagse warme voedering
zaten te wachten. Als
muisjes zo stil. „En zo gaat
het nou altijd bij ons", zei
één van de leidsters. Witte
boontjes in tomatensaus
met frikadelletjes. Het is
allemaal klein aan de
Zoeterwoudse singel, maar
de onderneming van
Jeugdhulp is groots.
„Aan ons ijveren van een
halve eeuw geleden is een
nieuwe richting gegeven",
zo voegde mevrouw de
Ruig me toe. „De kentering
kwam tegen het einde van
de zestiger jaren, toen men
anders over de ongehuwde
moederzorg was gaan
denken. De feiten werden
meer en meer door de
maatschappij geaccepteerd.
Er was minder behoefte
aan dergelijke huizen als
het onze, trouwens men is
nog steeds volop bezig in
de kinderbescherming waar
grote veranderingen in
zitten. Mevrouw Schip aan
Boord, bezig met het
uitwerken van details in
het „draaiboek" van de
heropening, kon dit alleen
maar beamen: „zeker; in
'70 werden onze twee
huizen als zodanig gesloten.
We zijn omgezwaaid, eerst
aarzelend, naar een
kinderopvang om onze
vereniging, aangepast, nog
een doel te geven".
Die kinderopvang begon in
die eerste zeventiger jaren
met één leidster, een
assistent-leidster en vier
kinderen. Vandaag zijn het
zo 150 kinderen per week,
80 per dag, met veertien
leidsters. Dat is een
positieve fluctuatie die
almaar hogere vormen
heeft aangenomen. Zo hoog
zelfs, dat men graag zou
uitbreiden, maar de
landelijke subsidiërende
normen laten geen
uitbreiding van het
personeelsbestand toe. Er
staat nu zelfs een grote
kamer klaar voor nog
meer kinderopvang. Met
wachtlijsten wordt gewerkt
en tot voor enige tijd was
er zelfs een stop op de
aanmeldingen. Die stop is
er gelukkig nu af, want
een wachttijd van een jaar
is zinloos binnen de
opvang van zeer jonge
kinderen.
Je vindt in „Peuterpalet"
zuigelingen vanaf zes
weken oud tot
„gevorderden" van acht
jaar. Dat is het bestand,
dat door de'Christelijke
Jeugdhulp zo magnifiek
langs de Zoeterwoudse
singel aan onderdak wordt
geholpen. Je vindt er ook
kleuterschoolkinderen en
lagere schoolkinderen die
vóór en na de schooluren
enige tijd in dit milieu
worden beschermd. Het is
geweldig: de kinderen
mogen nu met water
spetteren in daartoe
bestemde bakken.
Gesubsidieerd zelfs. Niet
tevergeefs is een jaar
geleden het mes erin gezet
en werd de zaak
opengebroken voor een
rigoureuze aanpassing en
modernisering. Tijdens de
werkzaamheden zijn de
kinderen bijna een jaar
lang gehuisvest geweest in
gebouwen aan de
Herengracht en het
Rapenburg. „Thuis" is
nauwelijks meer te
herkennen. Op de plaats
waar oorspronkelijk de
twee huizen gescheiden
werden door een muur is
een centraal trappenhuis
geconstrueerd. De hellingen
van de trappen zijn niet al
te steil, zodat ook de heel
kleintjes er geen
moeilijkheden mee hebben,
wat in de vroegere situatie
wel anders was.
Je gaat er in vrolijke
kleuren geschilderde
deuren door en dan kom
je in de speel- en
slaapruimten van de
kinderen. Ook deze zijn
vrij ingrijpend veranderd.
Aan de ene kant is het
interieur wat strakker en
-
"w
Gezellige drukte ineen van de kamers van het vernieuwde kindercentrum „Peuterpalet"
zakelijker geworden („maar
wel veel mooier", vinden
de Peterpalet-
medewerksters), maar
anderszins is gelukkig nog
steeds te merken dat het
een oud „onderkomen" is:
met veel gezellige nisjes en
erkertjes, waardoor
kinderen algauw een
besloten, knus en veilig
gevoel krijgen. Er zijn
alleraardigste „kleuter
toilet-eenheden" in
miniatuur-afmetingen en
voor de zelfbewuste
opgroeiende „man" is er
een „pissoir" op halve
hoogte, wat de knaapjes zo
trots als een ouwe reus
maakt.
Mevrouw De Ruit: „Het
lijkt erop. dat ook het
kinderdagverblijf in korte
tijd een algemeen
verschijnsel is geworden,
hoewel er, ook van de
zijde van deskundigen,
toch ook wel negatieve
geluiden worden gehoord.
Hoe dan ook, duidelijk is
wel, dat kinderopvang een
verschijnsel is dat de
komende jaren sterk in
omvang zal toenemen.
Maar dan moet er wel nog
het één en ander worden
gedaan, zeker door de
centrale en plaatselijke
overheden. Als je als
vuistregel neemt één
leidster (waarom geen
leider op tien kinderen,
dan is het zonder veel
rekenarij wel duidelijk dat
een kindercentrum zonder
subsidie van de overheid
niet kan draaien".
Mevrouw De Ruig schetste
me voor, dat de
rijkssubsidie door de
gemeente Leiden wordt
uitgevoerd. Dat betreft dan
een deel van de
personeelslasten en verder
is er een bijdrage van de
ouders naar draagkracht.
Altijd weer komen
voorzieningen neer op een
geldkwestie. Dat is niet
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
abnormaal. Dat er
geklaagd w.ordt is ook niet
abnormaal, want de kost
gaat nog onverminderd
vóór de baat uit. Je wil het
beste en dan moet er toch.
iets gebeuren. Daarom ook
moeten er steeds Weer
verhalen worden
geschreven. Elke keer weer
wil men graag „in de
krant". En dan eigenlijk
niet omdat men zo
vreselijk blij is, maar
omdat er geld bij moet. Ik
heb het van m'n leven nog
niet uitgerekend, maar toch
schat ik via de Franse
slag, dat veertig procent
van „Langs Omwegen"
gebaseerd is op warme
wensen voor meer armslag,
meer profijt. Je ontkomt er
niet aan. Vandaag is het
de Vereniging Christelijke
Jeugdhulp. En dan zegt
mevrouw De Ruig -die het
echt niet zo aandikt: „Als
je je de moeilijke
financiële positie van de
meeste kindercentra
realiseert, is het des te
triester om te moeten
vernemen, dat de
staatssecretaris voor
emancipatiezaken zeven
miljoen gulden heeft
moeten teruggeven omdat
zij het geld over had.
Hoeveel kindercentra
hadden daarvan niet
jarenl&ng onbezorgd
kunnen draaien
Mevrouw Schip aan Boord:
„En hoeveel moeders
hadden daardoor niet
jarenlang zich kunnen
ontplooien in werk of in
hun studie
Men draait wel bij, binnen
de Jeugdhulp, want men
realiseert zich ook, dat
Leiden bepaald geen
steenrijke gemeente is en
dat kinderopvang
natuurlijk maar één van de
zaken is van algemeen
belang die de overheid
heeft te behartigen.
Mevrouw De Ruig:
„niettemin merk je juist als
je aan een ingrijpende
verbouwing van een
kindercentrum begint pas
goed, dat kinderopvang
weliswaar maatschappelijk
geheel geaccepteerd is,
maar dat de consequenties
daarvan in de
rijksbegroting nog niet zijn
terug te vinden".
Genoeg daarover, over al
die beslommeringen en
zwarigheden. Feest
gistermiddag, bij
„Peuterpalet", met
wethouder Dick Tesselaar
in het midden en daarmee
het centrum van de
gemeente. De kinderen zelf
hebben er geen weet van.
Die hadden zich alleen
maar uitgedost als „een
bloem". Dat zij een
kinderopvang zouden
kunnen zijn als onderbouw
voor het kleuteronderwijs
bijvoorbeeld, dat gaat
langs hun kouwe kleren
heen. Godzijdank wel. Het
is de „berekenende
bovenbouw" die de
toekomst moet bepalen.
De kouwe kleren van het
grut waren overigens best
de moeite waard. In
feestelijke optocht ging het
door de min of meer
draagkrachtige buurt,
vergezeld van een
draaiorgel. Verrukking
voor het oog van heel
Leiden. Geen noodzakelijk
kwaad meer, maar toch
een produkt van de
uitkomst tussen studerende
en werkende ouders en
van de nalatenschap uit
onvolledige gezinnen. De
laatste als categorie die
sterk groeit, in een tijd die
blijkbaar gekenmerkt
wordt door toenemende
gevallen van echtscheiding.
Bovendien is het
kindercentrum
„Peuterpalet" een
middelpunt met een
regionale „werking".
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 21 APRIL 1979 PAGINA 5
Feestprogramma met
Peter Presti en
Marti ne Bijl
LISSE Het Dienstencen
trum Eikenhorst, dat een on
derdeel is van de Stichting
Dienstverlening Bejaarden
Lisse, bestaat binnenkort 5
jaar. De instelling is van gro
te betekenis gebleken en om
dat uit te maken waren die 5
jaren nog niet eens nodig,
want dat bleek al kort na de
opening van dit centrum aan
de Eikenlaan.
Door talloze aktiviteiten wor
den bejaarden van Lisse re
gelmatig uitgenodigd, om aan
gename uren met elkaar door
te brengen. De deuren van
het Dienstencentrum staan
open voor elke bejaarde in
Lisse. Toch heeft men de in
druk, dat nog lang niet een
ieder zich van deze gastvrij
heid bewust is en graag on
derneemt men allerhande ac
tiviteiten om de bejaarden
van Lisse over de drempel te
helpen. Leidster mevrouw C.
Augustinus heeft voor proble
men een spreekuur in het
centrum op de maandag,
dinsdag en vrijdag van 09.00
tot 10.00 uur.
Het Dienstencentrum is geo
pend van maandag tot en met
vrijdag van 10.00 tot 17.00
uur en op zaterdag van 13.30
tot 17.00 uur. Men wil een
centraal punt zijn voor de be
jaarden in Lisse en hen de
gelegenheid bieden deel te ne
men aan een aantal aktivitei
ten, die door het Centrum of
de bejaarden zelf worden ge
organiseerd. Deze aktiviteiten
bewegen zich over een zeer
brede lijn en bevatten onder
meer de bejaardengymnastiek
op de maandagmorgen van
10.00 tot 10.30 uur en van
10.45 tot 11.15 uur. Een Engel
se les is er ook voor begin
ners, zowel als gevorderen.
De handen kunnen nijver aan
de gang bij het Welfarewerk.
Vele fijne resultaten zijn door
de deelnemers(sters) al be
reikt en menig uurtje is op
deze wijze bijzonder aange
naam doorgebracht. Dan is er
ook nog het bejaardenkoor
"Zanglust". Ook is er in het
centrum een biljartzaal aan
wezig.
Lustrum
Aan het eind van de maand
zal het centrum het eerste
lustrum vieren en het zou het
Dienstencentrum niet zijn, als
men niet met een bijzonder
aantrekkelijk feestprogramma
voor de dag kwam. Voor de
viering heeft men twee dagen
uitgetrokken, in de overtui
ging dat lang niet alle belang
stellenden in een keer in de
zaal een plaats kunnen vin
den. Deze twee dagen zijn op
dinsdag 24 en woensdag 25
april en beide keren begint
men om 14.00 uur.
Het deel voor de pauze wordt
verzorgd door goochelaar Pe
ter Presti. Daarna komt Mar-
tine Bijl met begeleiding van
Henk v.d. Molen.
f Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek „Hond
zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond beschreven die
in het asiel verblijft om daar een zekere dood tegemoet te
gaan... tenzij het dier een goed tehuis vindt. De in de rubriek
beschreven honden zijn alle door hondenbezitters naar hel asiel
gebracht. Om uiteenlopende redenen, vaak begrijpelijk, maar
soms ook volslagen onzinnig. De in „hond zoekt huis" beschre
ven dieren zijn alle goed gezond, hebben een wormkuur
ondergaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van ca. 60
gulden ten bate van zwerfdieren zijn ze af te halen. Adres:
Nieuw Leids Dierenasiel, Besjeslaan 6b, Leiden. Tel.: 131670.
Geopend di. t/m vr. 10.00-12.00 en 14.00-17.00 uur. Zaterdag van
\10.00-12.00 en 14.00-16.00 uur. Zondag en maandag gesloten. y
een einde te maken aan de reeks
den die door hun eigenaren werden
staan, omdat zij geen tijd maar
hun dieren hadden, nu een hondje
door zijn baas heel eenvoudig aan
lijk werd gezet. Blacky, een bastaard
frgpoedeltje, werd op 8 maart door
aipolitie van Katwijk op straat aange
ven. Blacky had daar hoogst waar-
Ijnlijk al een tijdje rondgezworven,
»t hij zag er in één woord miserabel
Zijn vacht was smerig, hij was ma-
en, uiteraard, nogal bang geworden
Wensen.
«et hok van het asiel aanbeland, ging
■ky dan ook nogal tekeer. Niet we-
I wat er met hem gebeurde. Gelukkig
oonde hij echter geen uitbraakneigin-
want klein als hij is, zou hem dat
w ernstig verwond hebben. Het bleef
blaffen en als een gek heen en weer
ingen. Maar met dit soort honden
ft Will Tiele wel raad. Bij hondjes als
Blacky gaat het er m hoofdzaak om dat
ze gerustgesteld worden. Eenmaal opge
sloten in een hok, kunnen ze vanzelfspre
kend geen kant meer op en ze moeten
maar afwachten wie er voor hen komt
zorgen. Als je al een tijdje je eigen kos
tje op hebt moeten scharrelen is' dat in
zo'n steriel hokje werkelijk een pro
bleem. Vandaar dat beheerder Will Tiele
zoveel aandacht en liefde aan Blacky
schonk als hij maar kon. Het talent dat
Will Tiele daarin ten toon spreidt is
ronduit verbluffend en tot nu toe is daar
geen hond tegen bestand gebleken. Ja
wel, ééntje, maar daarover straks.En
fin, Blacky had maar een klein weekje
nodig om over zijn angst, en waarschijn
lijk ook heimwee, heen te komen. Boven
dien kreeg hij daarin hulp van een
soortgenoot die het er blijkbaar ook
moeilijk mee had. Een lumineus idee om
die twee bij elkaar te zetten. Tegenwoor
dig is dat gelukkig mogelijk in het asiel
met zijn nieuwe hokken, want de zijwan
den van de hokken zijn uitneembaar.
Dat levert dus dubbele ruimte op waarin
puppies .bij elkaar kunnen zitten en toch
genoeg ruimte overhouden om te spelen
en te rennen. Maar ook voor Blacky en
de andere hond was het een uitkomst.
Beide waren sneller over hun moeilijkhe
den in het asiel heen.
Blacky past zich trouwens overal snel
aan. Voor de rubriek speciaal naar de
huiskamer van de beheerder gehaald,
voelde Blacky zich, in het gezelschap
van de eigen honden van Will Tiele,
liefst vier in getal, binnen tien minuten
volmaakt op zijn gemak. Andere dieren
in huis leveren dus geen probleem op.
En de omgang met mensen blijkt (weer)
zijn lust en zijn leven. Dan is het na
tuurlijk wel heel merkwaardig dat, ter
wijl er zoveel vraag naar dwergpoedelt-
jes zoals Blacky is, hij nog steeds geen
nieuw thuis heeft gevonden. Misschien
ligt dat aan het feit dat Blacky er niet
zo opvallend uitziet. Hij is nu al vijf jaar
oud, maar zijn vacht begint al behoorlijk
wel het type van een schoothond en een
daarbij behorende behandeling zal hij al
leen maar op prijs stellen.
Philo
Tenslotte het nogal trieste relaas van de
hond die Will Tiele uiteindelijk trotseer
de, eerder in deze rubriek genoemd. Het
is Philo, de hond van vorige week. Met
de beste wil van de wereld heeft nie
mand kunnen vermoeden dat de aan de
beterende hand zijnde Philo, zo plotse
ling zou verslechteren. Philo had zich in
zijn woede opgesloten te zijn, al eerder
aan het hok verwond. Sindsdien ging het
steeds beter met hem, maar vorige week
vrijdag was het ineens mis. Hij begon
zich weer kapot te beuken op de wanden
van het hok. En ditmaal zo erg dat de
dierenarts besloot om Philo in te laten
slapen, want de wonden die Philo zich
zelf toegebracht had waren te zwaar.
Een heel trieste geschiedenis, temeer om
dat het maar een paar dagen gescheeld
heeft, of Philo had, in zijn nieuwe huis
geen enkele reden meer gehad om zich
zo te gedragen.
Bart Spijker
grijs te worden. Diezelfde vacht is op
het ogenblik ook nogal uitgegroeid, zodat
er van de regelmatige krulletjes ook niet
veel terecht komt. Op het moment dat
deze rubriek verschijnt, zal daar echter
al iets aan gedaan zijn dpor een trim-
beurt. Onder de weelderige krullen is
Blacky nog behoorlijk mager omdat hij
nog steeds niet zo best eet. Hopelijk is
dat te wijten aan het toch niet helemaal
kunnen wennen aan het asiel. Blacky is
bij uitstek geschikt om bij een wat oude
re, eventueel alleenstaande nieuwe baas
te belanden. Blacky is, zoals gebleken is,
