arker weerstaat Donar. nervositeit en foutenlast
éreeefse hoogstandjes van PSV
Excessen
4
INIEME (81 -80) ZEGE LEIDENAARS IN EERSTE PLAY-OFFDUEL
LeldenBasketbal Is als topsport hard bezig uit zijn
kinderschoenen te groeien. Parker—Donar bewees dat weer.
$000 toeschouwers waren er aanwezig, op zich leuk, maar
dan komen de excessen onvermijdelijk, zeker als het zoals
gisteravond erg spannendwordt
Er zijn tussen die massa gewoon mensen die voorde
sensatie komen en op zo'n moment dan achter de
spelersbank van de tegenstander kunnen komen. Donar had
het er maar knap moeilijk mee en Cees Ummen verloor
lijn geduld dan ook even in de tweede helft Twee
servelende vechtpartijen volgden en toonden aan dat een
hek of iets dergelijks geen overbodige luxe Is. Zeker als,
Indien de finales gehaald worden, er 10.000 mensen
mogen komen.
Binnen de ploeg van Parker was er duidelijk Iets
overwonnen. Hans van Rooden, een van de weinige mensen
die op niveau speelde, ziet de zaak nu wel zitten: „We
hadden allemaal gehoopt beter te kunnen spelen, maar dat
ging niet door. Sid stond af en toe te slapen, veel
mensen leden te veel balverlies, ik verprutste zelf wat
kansen, dat is jammer. Ik ben dan ook blij dat we het
hebben gehaald, wantje speeltje tweede wedstrijd heel
wat rustiger. Nu moet Donar komen, wij hebben altijd die
derde thuiswedstrijd achter de hand. We winnen daar wel,
wacht maar".
Al met al is de play-off-kop er af. Leiden leidt met 1—Oen
zal zich in Groningen best wat beter mogen presenteren.
Men wil tenslotte kampioen worden.
Vreugde in beeld. Sid Bruinsma, Paulides, Cornelissens, Wallaart en Bloem vormen een tevreden geheel.
nm
HOVEN Wat Kees Rijvers
probeerde, niets kon de ne-
ag van PSV ongedaan ma-
PSV's trainer had zich in de
gerealiseerd dat Feyenoords
ste (kleine) man, Wim Jansen,
9e lucht niet hoog kan reiken,
rom wierp Rijvers lange spe-
in de frontlinie om te trachten
achterstand van 2—1, opgelo-
in de eerste helft, weg te
<en. Hij haalde de jeugdige
>r uit de kluiten gewassen Rob
sbergen van de reservebank,
leerde de eveneens lange Er-
Brandts in de spits en offerde
r een verdediger (Krijgh) op
r een aanvaller, Oeijkers die
lange tijd zijn rentree maakte,
ar in deze enerverende, sensa-
harde en ongemeen
lande confrontatie tussen twee
>s die zich in de top van de
glijst bevinden, bleef het condi-
aeel niet kapot te krijgen, werk
je Feyenoord overeind. En
sprong het hoogst toen zater-
lavond in een bomvol Eindho-
ls stadion de laatste seconden
'en weggetikt? Eddy Treytel, de
'Iman van wie de geruchten
ia dat hij hoe dan ook Feye-
9rd Wil verlaten maar het zou
beleidsfout van de eerste
e zijn als de club met hem
tot overeenstemming zou kun-
komen. En voorts schreeuwde
.OCie!
.Otjgii
.01
Richard Budding zijn vreugde uit
want hij had het geweldige spek
takel, gelardeerd met alles wat
een topper maar behoeft, een on
verwachte wending gegeven toen
hij PSV aan een voorsprong hielp.
In voorgaande seizoenen zou Feyenoord
dan al een geslagen ploeg zijn geweest
maar de inbreng van meestertrainer Vaclav
Jezek is dit seizoen zo merkbaar dat heel
Rotterdam zelfs al aan een kampioenschap
durft te denken, ook al zwakt Jezek die op
timistische gedachten steeds af. Maar ook
hij kan niet ontkennen dat zijn ploeg rond
uit de sensatie van deze competitie is. Van
de youngsters, vermengd met routine, werd
niet al te veel verwacht. En zie, Feyenoord
klimt steeds hoger.
In het „werkschema" dat de ploeg zichzelf
heeft opgelegd, paste een zege op PSV.
Maar hoe dat te realiseren met een gehal
veerd centraal verdedigingsduo, waarin An-
dré Stafleu wegens een enkelblessure ont
brak. Michel van de Korput sukkelde met
griep. Niettemin meldde hij zich vrijdag na
de training bij Jezek, die hem apart onder
handen nam en nadien besloot v.d. Korput
op te stellen als voorstopper met achter
hem Wim Jansen en René Notten Jezek:
„Ik heb Notten opgeofferd aan Willy van der
Kuijlen die ik een geweldige voetballer
vind" als laatste mannen. Daardoor werd
het middenveld weliswaar vérzwakt omdat
v.d. Korput zich niet tot al te offensieve da
den mocht laten verleiden hij moest de
opkomende PSV'ers zo veel mogelijk afstop
pen maar Jezek kon in elk geval be
schikken over een behoorlijke oefensie.
Daarover hoefde Rijvers, dacht men. zich
geen zorgen te maken. Hij beschikte over
verdedigers die of international zijn of in
Oranje waren opgetreden. Op papier een
ongelijke strijd tussen een PSV met. op Van
Mierlo en Ton Smits na. in internationaal
voetbal gelouterde spelers en de „opbouw-
ploeg' van Feyenoord met slechts enkele
'doorgewinterde routiniers.
Minder hecht
Wonderlijkerwijs trad de gerenommeerde
defensie van PSV minder hecht op dan de
fantasieverdediging van Feyenoord. Coach
Jan Zwartkruis zal tot zijn ongenoegen
hebben gezien dat de Oranjeklanten van
PSV in een matige vorm verkeren.
Willy van de Kerkhof leed veel balverlies en
was weinig precies met zijn passes, broer
René liet zich nauwelijks zien, Brandts noch
de andere internationals demonstreerden in
ternationale vorm. En weer bleek hoezeer
PSV afhankelijk is van Willy van der Kuijlen,
evenmin in topvorm, als middenvelder.
Noodgedwongen stond hij weer in de spits.
„Inderdaad, een noodoplossing, ik mis Lub-
se en Deijkers, twee die normaal in de aan
val staan", aldus Rijvers.
Ditmaal, in tegenstelling tot twee dagen te
voren tegen NAC, koos PSV wel voor tempo
maar het vloeiende, dat de ploeg enige sei
zoenen tot een onbetwiste topper maakte, is
verdwenen. De PSV'ers vinden elkaar niet
meer blindelings. En daar Feyenoord zich
meteen moeiteloos aanpaste aan het vlotte
tempo was een boeiend duel gegarandeerd.
Een gevecht, geladen met zenuwen waaruit
ook enige onverkwikkelijke situaties ontston-
schopgebied terug. Daar stond René van
de Kerkhof, wiens buitenspel was opgehe
ven, en hij had geen moeite Treytel kans-
looste laten: 1—0.
Feyenoord wees niet beschuldigend naar
Budding maar. gooide er. nog een schepje
op wat tot een vervelend incident leidde. De
kleine maar stevige Wim van Til pakte René
van de Kerkhof te fors aan, tweelingbroer
Willy moet de pijn ook hebben gevoeld en
nam wraak op Van Til. Terwijl al andere
vergrijpen zich hadden voorgedaan, strafte
Jonker ditmaal resoluut met de gele kaart
voor Willy van de Kerkhof. Hij kon in één
beweging doorgaan naar Jan Peters, die op
zettelijk hard tegen Willy van de Kerkhof
opbotste. Twee gele kaarten in luttele se
conden.
Vooral een zeer zwak moment van Jan Pe
ters, die zich in de laatste wedstrijden heeft
ontwikkeld tot de beste spits die Feyenoord,
na Ove Kindvall. heeft gehad. Eindelijk weer
een beweeglijke, goed schietende en kop
pende aanvalsleider die bovendien een enor
me actieradius bezit. Een keiharde werker,
wat de vraag doet opwerpen of hij zichzelf
niet „sloopt".
Naar 1-2
Het ontketende Feyenoord bleef zulk een
druk uit oefenen dat Van Kraay de bal on
gelukkig van zijn lichaam liet stuiten, pre
cies op de voet van Peters die genadeloos
en uiterst fraai uithaalde: 1—1. Zeven mi-
den. Scheidsrechter Jonker kon dat duel nuten later, toen PSV massaal ook de
niet aan. Hij strafte inconsequent en niet
meteen, zodat de spelers dachten zich alles
te permitteren, tot hij wel móest ingrijpen.
Blunder
Dat gebeurde na de ongelooflijke blunder
van Richard Budding. Hij had zojuist de
bal fraai in bezit gekregen maar zonder te
kijken speelde hij ver buiten het straf
defensie naar voren was gegaan, stond
het 1—2. Jan Poortvliet bevond zich een
sklaps na een door Feyenoord afgeslagen
aanval tegenover Petursson Jezek: „Ik
ben niet tevreden over hem, hij deed te
weinig" en Gerard van der Lem. De IJ
slander kopte de bal over Poortvliet heen.
v.d. Lem kon op het randje van buitenspel
doorgaan en passeerde Van Beveren.
Een onwaarschijnlijk geachte wending in dit
duel, dat dan wel geen voetbal van de bo-
"venste plank toonde maar het publiek in
ademloze spanning hield dan wel tot uitzin
nig gebrul aanzette. Jonker kon helemaal
geen goed meer doen bij de Brabanders,
ook als hij terecht floot hoewel hij de in
druk wekte dat hij zeker niet als thuisfluiter
te boek wilde staan.
Kees Rijvers had in de rust zijn plan getrok
ken. Lange spelers voorin en alle ballen, of
ze nu uit de defensie kwamen of van de
flanken, hoog voor het doel van Treytel.
Van der Kuijlen kon daardoor weer naar het
middenveld. Het steeds nerveuzer spelende
PSV ontketende een serie aanvalsgolven die
de Rotterdamse aanhang, in groot aantal
aanwezig, hartkloppingen bezorgde. De eni
ge bij PSV die zijn beheersing volledig be
waarde. was Ton Smits, een formidabele
voetballer die zich weliswaar als linkerspits
niet helemaal happy voelde hij is van ori
gine middenvelder maar knap speelde.
Het was voor Feyenoord louter een kwestie
van tegenhouden, onvoorwaardelijk wegwer
ken. De dolste situaties ontstonden. Feye
noord trachtte de lange PSV'ers zo veel
mogelijk op afstand te houden en de Eind-
hovenaars vlogen in hun haast meermalen
in de buitenspelval. Toch dwohg Lansber
gen (gewisseld voor Van Mierlo) met een
kopbal Treytel tot een save, wat Jan Peters
aan de andere kant deed met Van Beveren
na een fraaie kopbal. Maar Peters miste ook
royaal toen hij zelfs nog de kans kreeg om
aan te leggen. Feyenoords uitvallen, zo
blijkt hieruit, bleven gevaarlijk.
Nog een kunstgreep voerde Rijvers uit:
verdediger Krijgh moest plaats maken voor
aanvaller Deijkers. En toen greep ook Je
zek in. „Ik had Budding willen wisselen
maar zag dat Wijnstekers het erg moeilijk
had. daarom wisselde ik hem voor Jacqu
es Troost, die sterk is in de lucht".
•Lengte tegenover lengte derhalve. Troost
werd bij Brandts gezet, die menig kopduel
verloor. Toch kreeg Brandts nog de beste
kans maar de attente Treytel, die weer een
groots seizoen doormaakt, was op tijd uit
zijn doel. En voor de rest zwoegde PSV
(Vergeefs op alle hoogstandjes die de „reu
zen" werden aangeboden.
Treytel, geroutineerde prof, haalde zich de
woede van het thuispubliek op de hals door
treuzelen 'met uittrappen en hij had niets
kunnen zeggen als hij voor spelbederf een
gele kaart zou hebben gekregen. Jonker
deed het niet, of durfde het niet. Hij was
tegen de taak deze emotierijke topper te lei
den. niet opgewassen. Maar waar haalt de
scheidsrechterscommissie de man vandaan
die dit wel had gekund?
Jezek. zowaar enigszins confuus van het re
sultaat: „Ik was met een gelijkspel al tevre
den geweest. Die gele kaarten? Ik vind dat
er onder de profs meer»collegialiteit moet
zijn. Ze moeten beseffen dat het hun brood
is".
Rijvers: „Na dat ongelukje van Van Kraay
wilden ze het goed maken en gaven ze de
wedstrijd weg. Het wordt voor ons hoog tijd
dat we met onze normale ploeg kunnen
spelen. We zijn nu een sukkelploeg met
blessures".
HERMAN VAN BERGEM
Scoreverloop: 21. René van de Kerkhof 1—0, 28.
Peters 1—1, 35. Van der Lem 12.
scheidsrechter: Jonker. Toeschouwers: 26.000.
PSV: Van Beveren; Krijgh (Deijkers), Van Kraay.
Brandts. Poortvliet; Willy van de Kerkhof.
Stevens. Smits; René van de Kerkhof. Van der
Kuijlen. Van Mierlo (Lansbergen).
Feyenoord: Treytel; Wijnstekers (Troost); Van de
Korput. Jansen. Notten. Brard; Budding, Van Til;
Van der Lem (Melis). Peters. Petursson.
=°f
■SBg&SBEBBS&BBSSBKÊBBBEBÊEMSÊBtSEBBBSMZBEISEBB
veel misschieten, en onnodig
balverlies (dat is balverlies na
tuurlijk altijd, maar 24% balver
lies in de eerste helft is te veel
van het goede).
Dat Donar niet over Parker
heenliep is een ander verhaal.
Ook de Groningers bleken, ze
ker in de eerste helft de weg
naar de ring maar moeilijk te
vinden. Ook bij Groningen wa
ren er de onbegrepen passes,
en wat misschien wel funest
voor Donar was. de emotionele
reacties. Het scheelde maar wei
nig of coach Stewart was (even
als vorig jaar zijn voorgangers
Parks) het veld uitgestuurd. Der
halve viel de concentratie weg
en Parker profiteerde dankbaar
in die schaarse momenten van
onachtzaamheid van de Gronin
gers.
De openingsminuten waren ken
merkend voor het duel. Nadat
Bruinsma via 40 had aange
toond dat Leiden er wel zin in
had. begon de wedstrijd. Parker
startte vanuit' een man-to-man-
verdediging, Donar hanteerde
een 2—3 zone. Het liep allemaal
niet zo lekker. De zenuwen en
dus het misschieten vierden aan
beide kanten hoogtij en na tien
minuten acteren was er slechts
een 1817 stand bereikt. Bij
die stand liet coach Blom de
aangekondige press spelen, en
zowaar er l^wam afstand. Via de
op dat moment goed schietende
Van Rooden en wat rebounds
van John Washington kwam Lei
den op 30—21. Uiteraard was
dit niet in het spoorboekje van
Donar-coach Stewart opgeno
men. De Amerikaan reageerde
heftig op de arbiters en mocht
blij zijn, dat hij op de bank
mocht blijven zitten. Donar bleef
overeind. Zette opnieuw een
press op en dit keer met suc
ces, met rust was de schade
beperkt tot 38—35.
Ook de tweede helft was
boeiend. Parker zocht via een
gesloten verdediging naar tem
po en vond dat even. Woudstra
kwam los van de spanning en
tilde de Leidse ploeg naar 47—
37 in de tweede minuut. Wie
echter dacht, dat Parker nu
van jets bevrijd was, kwam be
drogen uit De achterlijn werd
zeer matig bewaakt en Franken
en Limmen profiteerden dank
baar. Daartussen vielen er nog
al wat fouten aan Leidse zijde,
binnen zes minuten nam
Bruinsma met vijf fouten af
scheid van de wedstrijd, Woud
stra, Van Rooden en Washing
ton hadden er toen vier.
Parker had het dan ook moei
lijk, vpornamelijk tegen zichzelf
en de taaie 23 zone van Do
nar. Van 61—54 werd het 65
66 en de -Groenoordhal besefte
dat Leiden nu echt in last was
gekomen. Er werd even vrolijk
meegebruld en mogelijk leverde
dat wat inspiratie. Er kwam
weer lucht en opnieuw was het
Jimmy Woudstra die ruimte
schiep: 75—71. Het had nog rui
mer kunnen worden, maar Hans
van Rooden (die overigens een
goede tweede helft speelde) ver
knalde een 13 situatie en
moest Franken laten gaan.
Het was onvermijdelijk, de clo
se-finish kwam er aan.
Andermaal was de Zwarte Piet
voor Donar. Bij een Donar-aan-
val ontving John Franken zijn
vierde fout. Franken was hét
duidelijk niet eens met die be
slissing en zei een heleboel le
lijks tegen arbiter Blom, die
hem vervolgens een technische
en dus vijfde fout uitdeelde. Na
dat Cees Limmen en wat Leids
publiek iets opvoerden dat niets
met basketbal te maken had
verzilverde Plaat slechts één
vrije worp: 7978. Donar scoor
de waarna weer Plaat 81—0 liet
aantekenen. Daarna gebeurde er
erg veel, maar de scores staak
ten: Johnson miste, waarna Van
Rooden de rebound veroverde.
Met 41 seconden te gaan zette
Het moment waarop Parker voor de eerste maal afstand leek te nemen van Natio
nale Nederlanden Donar. Arthur Collins dunkt.
Leiden een 30-seconden-aanval
op, maar er werd niet gescho
ten, balbezit voor Groningen. Dit
keer een aanval, die bij Zwiers
belandde, die ook keurig miste.
Weer de rebound voor Leiden,
dat via een uitbal de zaak dan
toch koel beheerste. Het werd
dus 81—80, maar er zal wel een
derde duel voor nodig zijn om
aan te wijzen wie tegen het
weer sterk draaiende EBBC mag
aantreden in de finales. Als Pai»-
ker wat zenuwen wegslikt heeft
het een kans tegen Donar. In
Groningen zal het echter bijzon
der zwaar worden.
Scores: Woudstra en Collins 18,
Plaat 15, Bruinsma 14, Van
Rooden en Washington 8.
MAANDAG 9 APRIL 1979
onze basketbalme
dewerker)
)EN De play-offs
jnen uitgevonden te
om via een serie ui-
I vreemde en emotio-
duels uit te maken
er kampioen van Ne-
**^and wordt. Gistera-
d stonden Nationale
erlanden Donar en
eer voor hun eerste
ioffwedstrijd. Met al-
Q( wat er bij zo'n play-
ïuel komt kijken: veel
Q( i op de tribunes (er
en 6.000 toeschou
wers), leuke en minder
leuke momenten, sensa
tie en spanning. Dat Par
ker de eerste confronta
tie met de Groningers
won, mag wel terecht
worden genoemd. Simpel
gesteld omdat de Leidse
ploeg het langst een
voorsprong handhaafde,
anderzijds omdat het
toch een redelijke pres
tatie is om vol te hou
den als je als team moet
vechten tegen een grote
foutenlast én een enorm
stuk nervositeit binnen
de ploeg. Parker hield
het allemaal net vol en
was met 8180 terecht
winnaar.
Wat eigenlijk erg verrassend
was. Donar bleek een zeer ster
ke verdediging te hebben, en
dat leverde behoorlijke proble
men op voor de Leidse ploeg.
Parker had zb graag willen ren
nen en hollen, het mocht niet
zo zijn. De zeer sterke Groning
se zones en presses haalden
het tempo erg vaak uit de Leid
se ploeg, die daardoor tot de
setplay werd veroordeeld. Dat
verliep allesbehalve vloeiend. Er
heersten nogal wat zenuwen in
het team en dat wreekte zich in
