UANHUSUT
Kleine kinderen
hebben meer nodig
dan schone
luiers en eten
arter zoekt steun bij
Dubliek voor
inergieplannen
IN LëUSDEN START DE BASIS
OPLEIDING VOOR
T POLITIEVAK 4 KEER PER JAAR.
NO REAGEREN,
DAN KAN JE ER NOG BU.
m KIES NÜ VOOR
'T VAK VAN POLITIEMAN BU
DE CEMEENTEPOUTIE.
^Innenland
LEIDSE COURANT
MAANDAG 9 APRIL 1979 PAGINA 11
Het Duitse opvoedkundige
blad „Eltern" (vergelijkbaar
met „Ouders van Nu" in ons
land) vroeg ter gelegenheid
van het Jaar van het Kind
de beroemde Zweedse kin
derboekenschrijfster Astrid
Lindgren een artikel voor
het blad te schrijven. Deze
Astrid nu begon haar ver
haal met een aanhaling van
Goethe's woorden: „Iemand
leert alleen iets van mensen,
van wie hij houdt". „Een
kipd dat liefdevol door zijn
ouders wordt behandeld", al
dus de Zweedse schrijfster,
„leeft daardoor in een liefde
volle relatie met zijn omge
ving. Dit vormt een positie
ve basis voor zijn gehele
verdere leven. Ditzelfde kind
zou later een leidende posi
tie kunnen innemen. Het kan
van de mensen worden,
die de bestemming van de
wereld beïnvloeden. Zo ja
dan is het in ieders belang
dat hij zich laat leiden door
liefde en niet door mach
tswellust. De grote staatslie
den en politici die op dit
moment d£ pionnen op het
schaakbord verzetten, zijn
ook allemaal eens kind ge
weest Hun karakter werd al
vóór het vijfde jaar groten
deels gevormd. Precies als
dat van ieder ander mens".
Het Ministerie voor Jeugdza
ken en Gezondheid in Bonn,
zich dij jaar in het bij
zonder over de noden en be
hoeften van het kind buigt,
heeft in de Bondsrepubliek
advertentie gelanceerd
met indringende vragen aan
oudersals:
„tjoe vaak kunt u 's nachts
geen oog dichtdoen door het
gebler van uw kinderen?"
„Hoe vaak voelt u zich een
nerveus wrak omdat alles om
kinderen schijnt te
draaien
De publicaties schijnen te
pn bedoeld om de ouders
fen hart ondèr de riem te
teken. Ze moeten maar pro-
leren zich door de opvoeding
„heen te slaan" met een ze-
koelbloedigheid. Zij
moeten niet proberen de
moeilijkheden te ontvluchten
door 's nachts hun oren vol
te proppen met watten of
hun spruiten tabletjes te voe
ren om ze maar rustig te
houden. Een ouder moet zich
verzoenen met een heleboel
ongemak. Als ouders steeds
de kinderen de kamer uitstu
ren omdat ze zo veel drukte
makën, zullen ze merken dat
hun spruiten gaan bedplas
sen. nagelbijten, stotteren, tè
kalm zijn of zich juist heel
agressief gaan opstellen.
Kleine kinderen hebben meer
nodig dan schone luiers en
eten. Wetenschappelijk is be
wezen dat de eerste drie le
vensjaren bepalen of een
kind vrolijk wordt, introvert,
wilszwak of individualistisch.
Wat het kind nodig heeft is
in de eerste plaats zekerheid.
Het moet geknuffeld worden
in moeders armen; vader
moet er mee ravotten; het
moet contact kunnen leggen
met andere kinderen. Zweed
se opvoedkundige autoriteiten
zijn het erover eens: „Er zijn
twee hoogst belangrijke pun
ten in de opvoeding: ten eer
ste de aanpak tot het vijfde
jaar en ten tweede de dwin
gende pedagogische eis: te
derheid en liefdevolle begelei
ding".
Wanneer ouders dit niet be
grijpen, vormen ze een ge
vaar voor hun nakomelingen.
Ze hebben niet geleerd „ou
der te zijn" en interesseren
zich er blijkbaar ook niet
voor. Kurt Nitsch, president
van de Duitse federatie ter
bescherming van kinderen
heeft geen mals oordeel:
„Tweederde van de ouders in
de Bondsrepubliek kent dom
weg zijn ouderlijke verant
woordelijkheden niet".
Deze tekortkomingen spelen
een fatale rol. In de Angel
saksische landen worden kin
deren aan de lopende band
mishandeld. In de Bondsre
publiek zijn Statistische gege
vens bekend van 1800 mis
handelingen per jaar. Een
nog geflatteerd cijfer. Veel
wandaden komen namelijk
niet aan het licht! (Ook Ne
derland slaat in dit opzicht
geen best figuur. De rechter
lijke macht registreert een
toenemend aantal kindermis
handelingen). Het weekblad
Der Stern rapporteerde on
langs dat in een kinderzie
kenhuis in Lahn-Giessen elk
jaar 600 kleintjes sterven aan
mishandeling door de ouders
(meestal slaan). Dit aantal
ligt aanzienlijk hoger dan de
sterfgevallen door klassieke
ziekten, zoals complicaties bij
mazelen, diphterie of rood
vonk.
In Hamburg heeft men in
juni 1977 een bureau opge
richt, dat snel, praktisch en
onbureaucratisch hulp biedt.
Het systeem werd door de
sociale werkster Sigrid Horn
als volgt beschreven: „We
helpen de ouders. We probe
ren de wortel van het kwaad
op te sporen. Mishandelende
ouders kunnen vaak hun
moeilijkheden niet zelf oplos
sen. We zijn er soms stom
verbaasd over hoe blij de
mensen zijn, als we een open
oor voor hun ellende hebben.
Vaak helpt alleen al het pra
ten erover. Soms is slechte
behuizing oorzaak, soms
werkloosheid. We zoeken dan
een beter huis of een baan.
Lang niet altijd makkelijk,
maar over het algemeen lukt
het ons wel".
Het Jaar voor het Kind heeft
velen geïnspireerd over kin
deren te denken, de ouders
in- te pompen vriendelijk en
begrijpend te zijn, maar min
der vraagt men zich af wat
kindéren zelf nu eigenlijk
graag willen.
Journaliste Carola Benning-
hoven heeft door verschillen
de interviews een beeld ge
kregen van hun wensen. Als
grootste wens kwam naar vo
ren „dat ouders niet zoveel
móeten klagen". Een elfjarig
meisje verzucht: „Grote men
sen moesten zich eens herin
neren dat ze vroeger zelf ook
geen engelen waren". Twaalf
jarige Frank wil graag dat
kinderen in winkels op de
zelfde manier worden behan
deld als grote mensen. „Ze
laten altijd ouderen voor
gaan, terwijl wij opzij wor-
TINY-
FRANCIS
In de eerste vijf levensjaren heeft ieder kind tederheid en liefdevolle begelei
ding nodig.
den geschoven".
Veel kinderen hopen dat hun
ouders meer tijd voor hen
zullen krijgen. Ze willen ook
graag speelplaatsen in de
buurt, waar ze lekker kun
nen rommelen, zonder dat
ouders roet in het eten
gooien. Bijna alle kinderen
uit de grote stad klagen er
over dat de speelplaatsen
rond flats en buurthuizen on
gezellig zijn. Het spel wordt
bedorven door regels en ver
ordeningen die gemaakt zijn
omdat omringende buren kla
gen over lawaai. „We zouden'
in een buurt willen wonen
waar de mensen vriendelijker
tegen kinderen zijn". In de
meeste gevallen zijn de speel
plaatsen ontworpen door vol
wassenen en voldoen aan
hun eisen. Dit is ook de re
den waarom kinderen er
vaak niet gelukkig mee zijn.
In Mönchengladbach (vlak
over de Nederlandse grens)
is een telefonische „kinder-
zorgendienst" in het leven ge
roepen. Het idee is van een
36-jarige huisvrouw, moeder
van twee kinderen (7 en 9
jaar oud), die weet hoe jon-»
geren soms overhoop kunnen
liggen met zichzelf of met
hun ouders. „Als ze in de
puree zitten, zijn. ze soms
bang dat hun ouders hen
niet begrijpen. Dan zit er na
tuurlijk thuis iets scheef,
maar niettemin: het komt
veelvuldig voor! Hoe krijg je
thuis over het voetlicht dat
je een belabberd rapport
hebt? Hoe moet je je moeder
aan het verstand brengen dat
je graag eens een paar ka
meraden uit de klas mee
naar huis wilt nemen? Moe
der houdt niet van rommel!".
Margot Haken, de initiatief
neemster. zit elke maandag
middag bij haar telefoontoes
tel. Kinderen kunnen bij
haar hun hart uitstorten. Ze
hoeven hun naam niet te zeg-
-gen, en mogen anoniem blij
ven, maar als ze willen, staat
Margot ook klaar om te be
middelen tussen hen en hun
ouders. Margot heeft bemerkt
dat ze in een behoefte voor
ziet. „Er wordt veel raad ge-
.vraag^}, maar ook veel om
troost. Eén maandagmiddag
telefoondienst alleen is echter
niet genoeg. Tenslotte kijken
kinderen die op de een of
andere manier voor het blok
zitten, niet op de klok of
naar de kalender...".
Een ander idee kwam uit It-
zehoe (Noord-Duitsland) waar
de Protestantse Kerk cam-
pagfies organiseerde om kin
deren van buitenlanders met
hun huiswerk te helpen. Ook
het kroost van werkende ou
ders was welkom in een ge
bouw dat in 1976 werd opge
trokken en nu bekend staat
onder de naam „Kinder-thuis
van Itzehoe". Er hoort een
creche bij voor de allerklein
sten. Het Kinder-thuis heeft
15 kamers. In elk vertrek
heeft een volwassene de su
pervisie. De kinderen kunnen
komen en gaan wanneer ze
zelf willen, meedoen aan
spelletjes of hun eigen hob
bies beoefenen. Hele kleintjes
in de chreche worden bemoe
derd door vrouwen, die het
zich een plicht achten aan de
liefdesbehoefte van de aller
jongsten te voldoen. Ergens
in het gebouw hangt een
bord: „Doe maar lekker wat
je wilt hinder alleen ande
ren niet bij hun werk of
spel". Magdalena Schroder,
die het huis leidt, gelooft
sterk irf «en goed contact
tussen ouders en hun kroost
Vaders en moeders kunnen
als ze van hun werk vrij
zijn binnenvallen wanneer
ze willen.
In Quickborn is een „play-o-
theque" gevestigd, een inval
van een moeder, die vond
dat haar kinderen met Kerst
mis te veel cadeaus kregen
van vrienden en magen, bu
ren en kennissen. Ze werden
zó overladen met speelgoed
dat ze op het laatst met niets
meer speelden. Toen kwam
zij op het idee een speelgoed
uitleen-„play-o-theque" te op
enen, waar minder bedeelden
speelgoed konden „huren".
Al bij de opening zwermden
de kinderen binnen, alleen al
verrukt dat ze de speeltjes
van anderen konden „lenen".
Er was ook ruimte gemaakt
om ter plaatse te spelen, spe
ciaal voor de kinderen die in
eigen huis geen ruimte had
den voor rijden op driewie-
lertjes, stepjes etc. Thans
wordt het project door de
overheid gesubsidieerd en
maakt school voor andere
centra in geïsoleerde dorpen.
Geen van deze drie ideeën
vereist een grootse Opzet
Maar ze demonstreren hoe
men met weinig middelen
leuke dingen kan doen om
het voorstellingsvermogen
van kinderen te prikkelen en
hun te leren hoe ze met hun
vrije tijd kunnen omspringen.
Karl Carstens, lid van het
parlement in Bonn zei in zijn
rueuwjaarsspeech 1979: „We
moeten onze houding tegen
over het kind drastisch ver
anderen. We moeten erken
nen wat ze in werkelijkheid
zijn: een zegen"!
ADVERTENTIE
(Van onze correspondent Dick Toet)
BHINGTON - Het beeld is vrijwel
entiek aan april 1977, toen president
eter zijn eerste energie-programma
(vouwde. Enthousiaste bijval uit het
itenland en scherpe kritiek in eigen
is domineren de reacties op Carters
eede energieplan, dat hij deze week
een nationale tv-rede aankondigde,
vee jaar geleden zette het Congres en
eer in het bijzonder de Senaat, Carter
voet dwars. Het duurde anderhalf
voordat Carter een klein deel van
plannen aanvaard kreeg. De eerste
litieke reacties zijn opnieuw weinig be
ledigend, maar er is een groot ver-
hil: de publieke opinie lijkt ditmaal de
«it van de president te kiezen. Uit een
quéte, direct na Carters tv-rede, blijkt
73 procent van de ondervraagden het
it Carters visie eens is.
irter heeft de zaken deze keer anders,
oral harder aangepakt. Hij gaat de
Üscontrole op de in de Verenigde Sta-
L geproduceerde olie geleidelijk ophef-
zonder het Congres daarvoor toe-
anming te vragen. Hoewel Carter die
voegdheid heeft, maakte hij daar twee
geleden' geen gebruik van en ver-
opheffen van de controle zal de
van de binnenlandse olie in onge-
2 jaar op wereldpeil brengen, ofwel
van 9 dollar per barrel naar
oer dan 15 dollar. De hogere prijzen
(len de oliemaatschappijen stimuleren
4 hogere produktie en de consument
de neiging vertonen voorzichtiger met
ergie om te springen. Het mes snijdt
is van twee kanten. Er is nog een be
lgrijk effect: de oliemaatschappijen
Uen hun winsten fors omhoog zien
rieten, mogelijk zelfs tot 12 miljard
Wen extra per jaar. Om dat te voorko
op heeft Carter de opheffing van de
ijscontrole gepaard doen gaan met een
Wstingheffing, die de extra winst van
'oliemaatschappijen voor ongeveer de
lift afroomt De belasting zal groten-
"^s worden besteed aan het stimuleren
n alternatieve energieprojecten.
1 oliemaatschappijen verzetten zich hef-
tegen de belasting, hoewel hun win-
'n nog altijd een forse extra stijging
zullen ondergaan. Zij menen echter, dat
zij de complete extra winst nodig zullen
hebben om nieuwe olie te produceren en
mogelijke alternatieven te ontwikkelen.
Zij vinden de conservatieven in het Con
gres nu al innig aan hun zijde.
Inflatie
Maar ook van links is de kritiek uiterst
kribbig. Het gaat er de liberalen voorna
melijk om dat het plan de toch al forse
inflatie (in de eerste drie maanden van
dit jaar ruim 14 procent op jaarbasis)
nog verder aan zal wakkeren. Bovendien
zal de maatregel het hardst aankomen in
de noord-oostelijke staten, die het meest
energiegevoelig zijn en waar de progres
sieve stroming per traditie het sterkst is.
Senator John Durkin (een democraat uit
New Hampshire) verklaarde al, voordat
Carter op de buis verscheen, dat de af
schaffing van de prijscontrole onherroe
pelijk Carters „politieke ondergang" in
het noordoosten zou betekenen. Durkins
„politieke chantage" kan Carter nog op-
breken, want in New Hampshire wordt
begin volgend jaar de race om het Witte
Huis geopend en een nederlaag daar kan
Carter al op voorhand bijna kansloos
maken. Ook senator Edward Kennedy,
die nog altijd wordt beschouwd als Car
ters grootste rivaal voor „1980" heeft
zich vanwege de inflatoire werking ui
terst kritisch over het energieolan uitge
laten.
De gevolgen voor de economie zullen
volgens woordvoerders van het Witte
Huis nogal meevallen. De bijdrage aan
de inflatie zal hooguit enkele tienden van
een procent bedragen en de benzineprijs
zal er niet meer dan enkele centen per
liter omhoog gaan. Door de tegenstan
ders in het Congres worden die cijfers
echter in twijfel getrokken. Volgens de
op energiegebied invloedrijke senator
Henry Jackson (een democraat ui» de
staat Washington) zal de benzineprijs ze
ker 8 tot 10 cent per liter omhoog gaan.
Hij heeft al aangekondigd te zullen pro
beren ook de opheffing van de controle
fegen te houden, maar afgezien van het
feit dat de reacties van Jackson per tra
ditie wat aan de overtrokken kant zijn,
wordt hem zeer weinig kans op succes
gegeven.
Het dilemma voor de tegenstanders zal
groot zijn. De prijscontrole zal in ieder
geval verdwijnen, omdat Carter daar het
Congres nu bij nodig heeft. Dit betekent,
dat vooral de oliemaatschappijen oneven
redig zullen profiteren van de hogere
olieprijzen als het Congres de „winstbe
lasting''- niet aanvaardt. Door de verde
ling van de opbrengst van de belasting
heeft Carter het nog moeilijk gemaakt.
Het pakket bevat „voor elck wat wils".
Als de extra-winst niet volledig naar de
oliemaatschappijen gaat, zal het onder
meer terecht komen in de zakken van de
laagstbetaalden (om de hogere energiere
kening te kunnen voldoen krijgen zij fi
nanciële steun tot 200 gulden per jaar).
Ook bewoners van de noordoostelijke
staten (een deel van de strategische olie
reserve, extra geld voor waterprojecten,
subsidies voor houtgestookte kachels), de
boeren (subsidies voor zonne-energie-pro-
jecten) en tal van groeperingen, die ak-
tief zijn op het terrein van alternatieve
energiebrorinén, zullen van Carters maat
regelen profiteren.
Wat de publieke opinie betreft zijn de
zaken dan ook omgedraaid. Twee jaar
geleden deed Carter vooral een tever
geefs beroep op de Congresleden hun
kiezers ervan te overtuigen, dat ingrij
pende energiemaatregelen nodig zijn. Nu
tracht Carter de bevolking op te roepen
hun afgevaardigden en senatoren van
hetzelfde te overtuigen.
Het politieke gevecht zal ongetwijfeld he
vig zijn. Het gaat dan ook om zo'n 1
miljoen barrel olie per dag. Aangenomen
wordt namelijk, dat de hogere olieprijs
de binnenlandse produktie uiteindelijk
zal doen stijgen met circa 750.000 barrel
en dat de besparing circa 250.000 barrel
zal bedragen. Er zijn maar enkele landen
in de wereld waar de totale consumptie
de 1 miljoen barrel per dag overschrijdt
Het feit, dat het voor de Amerikanen om
iets meer dan 5 procent van de totale
consumptie gaat, wijst erop dat het gaat
om een kleine, maar uiterst noodzakelij
ke stap naar een beter energie-even wicht
in de wereld.
Je kiest voor'n veelzijdig vak,
dus krijg je om te beginnen 'n
veelzijdige opleiding.
En die heb je hard nodig ook.
Want als gemeentepolitieman
beleef je in een dag meer dan
iemand anders in 'n jaar.
De problemen waar je voor
komt te staan, zijn altijd weer
anders. Geen situatie is er ooit
gelijk. Aan jou om dat allemaal
snel té doorzien en handelend
op te treden.
Daar heb je kennis van zaken
voor nodig, maar ook begrip, je
moet snel kunnen reageren en
ga zo maar door.
Je kiest voor 'n veelzijdig vak.
Dus krijg je om te beginnen 'u
veelzijdige opleiding. Want die
heb je nodig.
Opleiding.
Je krijgt vakken als straf
recht, strafvordering, verkeers-
wetgeving en bijzondere
^wetten. Maar ook leer je
hoe de maatschappij in
f elkaar zit. Straks in de
praktijk
moet
je opgewassen zijn tegen alle
mogelijke situaties. Hoe meer je
dan weet en hoe beter je inzicht
in maatschappelijke ontwikke
lingen, hoe-makkelijker je dat
dan allemaal af zal gaan.
Al met al aardig wat theorie.
Maar denk niet dat je uitsluitend
met je neus in de boeken zit.
Want je moet natuurlijk ook in
een prima lichamelijke conditie
zijn. Er staat dus ook veel sport
Vereisten.
1. Leeftijd: van 17 tot en met 28.
2. Opleiding:
Diploma MAVO of verge
lijkbaar niveau (LTS/C bijv.)
Hiervan kan worden afge
weken als je ouder bent dan
21. Dan telt ruime algemene
ontwikkeling en goede be
heersing van de Nederlandse
taal.
3. Lengte: minimaal 1.70 meter.
JEKRUCTTOTJE
29STEDETUDOM
VOOR JEZELF TC
BESLISSEN OF JE BU
DE POLITIE WHI
Stuur nu de bon op.
De opleidingen in Leusden
starten maar 4 keer per jaar. De
belangstelling ervoor is groot.
Dus als je snel wilt weten of je in
aanmerking komt moet je ook
«nel reageren.
De Regionale Opleidingsschool
voor de Gemeentepolitie in
atktiek- Leusden leidt politiemannen op
voor 39 gemeenten in de provin
cies Utrecht, Zuid-Holland en
Zeeland (m.uv. Den Haag eh
Rotterdam).
Als je nader wilt kennismaken,
vraag dan het Politie-Perspektief
aan. Dat is 'n brochure waarin je
alles te weten komt over 't werk,
de opleiding en de salariëring.
zwemmen en zelfverdediging.
Salaris.
Je leen en toch krijg je
meteen al 'n goed salaris. En dat
loopt na je opleiding behoorlijk
op. Een hoofdagent - bijvoor
beeld - verdient maximaal zo'n
42.000 gulden.
StuurmlJdebrochurePolltle-Perspektlef.
In als brief gcfrankeerdeenvclopopsturen aan de heer J. J. van der Zwan, I
Bureau Personeelsvoorziening Gemecntepolnie, Ibstbus 20011, 2500 JLA
's-Gravenhage.
90V-Vt\t
