ickCrealy: „Er worden smerige streken uitgehaald in de tenniswereld"
Dames-
turnen
nog
in de
problemen
meisjes
zijspoor
uitgehaald als er Nederlandse turnsters in
het geding zijn bij grote internationale eve
nementen.
De Tsjech Vlacil, opvolger van Asarjan, zal
daarmee worden geconfronteerd als hij van
af 11 april zijn werkzaamheden als bonds
coach begint. Niet zo'n fijne binnenkomer,
maar hem wacht in de toekomst in ieder
geval een aantrekkelijker werkterrein dan
Asarjan ooit heeft gehad. Dat is tenminste
nog een positieve constatering in een perio
de waarin zwaar belaste turnsters meer
prestaties zullen moeten leveren dan eigen
lijk van ze verwacht mag worden.
DICK HOFLAND
LEIDSE COURANT/
ZATERDAG 7 APRIL 1979 PAGINA 13
PTTERDAM Hoewel het laatste grote
Kees van Dick Crealy dateert van 1970,
jen hij de open Zweedse tennistitel op
naam bracht, heeft dit zijn goede hu
ur door de jaren heen nooit aangetast.
Inmiddels 34-jarlge Australiër is nog
het toonbeeld van levensvreugde,
[araan de geboorte van zijn dochter Alli-
i twee maanden geleden een extra di-
nsie heeft toegevoegd. „Ik geniet van
I leven", verklaart Crealy. „Je wordt ten-
Itte geen 1000 jaar, dus moet je gebruik
[ken van de mogelijkheden die je hebt".
Crealy, die begin deze week in de eer-
ronde van het prof-tennistoernooi in
ftterdam al werd uitgeschakeld, is een van
talloze spelers, de het internationale ten-
6 zo hard nodig heeft, maar weinig in de
[bliciteit komt. De aandacht van media en
kpbliek is tenslotte gericht op sterren als
Connors, Borg, Vilas en Mc Enroe. Dat zon
der figuren van het kaliber Crealy tennis
nooit zo'n vlucht had kunnen nemen als de
laatste jaren is gebeurd, is evenwel nimmer
beseft door de heren die de gang van za
ken in de tenniswereld onder controle heb
ben. Een van die toonaangevende heren is
Dick Dell en voor hem heeft Dick Crealy.
die per jaar doorgaans het recordaantal toe
rnooien speelt, gemiddeld 32, geen goed
woord over. Ooit behoorde de goedlachse,
besnorde Australiër tot een groep spelers,
die oppositie voerde tegen de invloed van
Dell op het internationale gebeurèn. Maar
de vergeefse strijd tegen de gevestigde
Nacht van Dell, die vanaf de oprichting van
de spelersvakbond (ATP) ook in deze orga
nisatie de touwtjes strak in handen nam,
deed Crealy besluiten het bijltje erbij neer
te gooien.
üme Fillol: lieve jongen maar volledig onder controle van Dick Dell.
„Het is vechten tegen 'de bierkaai", oordeelt
hij. „Ik heb in het verleden geprobeerd om
een eind te maken aan het aantal zaken dat
in mijn en veler ogen niet klopte, maar
onze pogingen liepen op niets uit. Sterker
nog, zodra je je actief opstelde tegen be
paalde misstanden, werd je op een enorme
manier tegengewerkt. En dat terwijl je al
leen maar tracht om de gang van zaken
volgens de regels te laten verlopen. Dat is
toch wel het minste dat je kunt verlangen".
'..Het internationale tennis is teveel in han
den gekomen van promotors, die er dan
een flinke duit aan verdienen. Niet de spe
lers. om wie het in feite allemaal gaat. ma
ken de dienst uit maar een aantal heren
achter de schermen. Zoals Dick Dell. Deze
man controleert de hele ATP en nog heel
wat zaken. Het hele huidige bestuur van de
ATP is een verzameling marionetten, waarbij
Dell aan de touwtjes trekt".
„Jaime Fillol. de huidige voorzitter van de
spelersvakbond bijvoorbeeld is een hele lie
ve jongen, maar hij staat volledig onder
controle van Dell", vervolgt Dick Crealy. „In
het verleden heeft een aantal spelers mij
eens kandidaat willen stellen voor een be
stuursfunctie in de ATP. Maar ik had geen
schijn van kans. Ik had me voor die tijd
veel te actief opgesteld en zo'n strijdbare fi
guur wilden ze niet in het bestuur hebben.
Ik heb sindsdien vele keren mijn mond
open gedaan over bepaalde wantoestanden,
maar je wordt alleen maar de gebeten
hond. Er worden smerige streken met je uit
gehaald om je monddood te maken. Wat ze
met mij presteerden was ondermaats. Terwijl
ze mijn adres in Amerika hebben - ik maak
tenslotte elk jaar in januari mijn contributie
keurig over-maakten ze mijn brieven open
en als het zo uitkwam, werden ze naar Aus
tralië gestuurd. Op zo'n manier proberen ze
je uitte schakelen".
„Dat maakte me op het laatst zo moe, dat
ik me een paar jaar geleden wat heb gedis
tantieerd van het vakbondswerk. Ik onder
vond er teveel nadeel van. Zo kreeg ik eens
een boete opgelegd op volslagen Jjelachelij-
ke gronden. Ik speelde in Parijs en na een
game, bij het wisselen, gooide ik mijn rac
ket bij mijn overige sppllen naast mijn stoel.
Dat werd aangegrepen om mij onbehoorlijk
gedrag te verwijten, waarop ik een geldstraf
kreeg opgelegd. Van dat soort praktijken
bedienen heren als Dell zich om opposan
ten uit te schakelen. Ik ben nog wel lid van
de tennisvakbond, maar vergaderingen be
zoek ik al lang niet meer. Dat heeft geen
zin. De club van Dell maakt toch de dienst
uit".
Aanslagen
Dick Crealy die nooit behoorde tot de gro
te geldverdieners In zijn metier, maar wel
sportief hoogreikte met o.a. het spelen
antva
ngse
se p|
wedst
lom
-i :-f-ó 1
;n MEN HAAG Er zijn enige jarert
r oor nodig geweest, maar inmid-
Jgfcls heeft de turnbond ingezien
er sir at de korte-termijnplanning de
Hag^odsteek voor het damesturnen
m dreigde, te worden. Met het mini-
as Hale aantal beschikbare turnsters
terden grote evenementen als
iet ij jympische Spelen net gehaald,
(aar daarna was het puin ruimen
eel ndat er geen aanvoer van nieu
we talenten was. Daarin moet ver-
>ng7i ,derin9 komen door een nieuwe
)zet van B- en C-trainingen. Een
dér ramidale opbouw met een brede
ffs \»asis dient te zorgen voor een
fenstante toevoer van topturnsters
pefaar Papendal. Keurig initiatief, dat
^chter in het beginstadium zit en
aarvan de resultaten pas over
i^pkele jaren zichtbaar zullen zijn.
aoriopig zit het damesturnen nog
de problemen als gevolg van
beleidstechnisch minder floris-
jk ante jaren.
[issd
>et
-ijk wi
onnie Zwarthoed (toptalent) en Annelies
zijn |dam stopten. Marleen Houter miniseerde
trainingsinspanningen in verband met
age, sar eindexamen HAVO. Monique Bolle-
'eterjoom hoort niet meer tot de categorie kleu-
aar ters waarbij bondscoaches steeds meer hun
echtheil Zoeken. Zomaar even vier turnsters op
t nufen zij spoor. Een weinig aantrekkelijk gege-
»n mei de Spelen van volgend jaar (Mos-
:ing ju) In het vooruitzicht,
blij ^tuurlijk is niet al het talent ineens uit Pa
al verdwenen. Ingrid Bolleboom en Bibi
bleven, evenals de subtoppers Marja
nnenlyting. Marijke Aarnoutse, Debbie Amson
Inge Wulz. Met de nog zeer jeugdige
nicirjam Dirkse en José Vlekken, voor wie
nationale sportcentrum voorlopig slechts-
Marleen Houter zal haar activiteiten miniseren.
een wachtkamer is, kan er gesproken wor
den van èen ploeg. Maar daarmee is dan
ook alles gezegd. Kwalificatie voor de Spe
len vereist een ploeg van zes hoog gekwali
ficeerde turnsters. Dat alleen is al een pro
bleem. maar daarnaast mag er tot die tijd
niets fout gaan. Eén ernstige blessure, nog
iemand die liever studeert dan turnt en dan
valt er niets meer te lijmen.
De Westduitse turnbond heeft kortgeleden
een principebesluit genomen om alle top
turnsters naar huis te sturen en volledig op
nieuw te beginnen met jeugd. Europese- en
wereldkampioenschappen werden geschrapt.
Zover wil het KNGV niet "gaan, al zou het
niet eens zo onverstandig zijn Moskou voor
gezien te houden en het oog te richten op
de Spelen van 1984. Zo'n besluit zou bo
vendien uitstekend passen in de nieuwe vi
sie, die werken op lange termijn voor staat.
„Ik betwijfel", zegt Ton Swart, voorzitter van
de sectie keurturnen dames, "of de West
duitsers zover zullen gaan. Maar inderdaad
was hun ploeg bij de afgelopen wereldkam
pioenschappen in Straatsburg vrij oud. Wij
hebben geen behoefte aan zo'n rigoreuze
aanpak, maar ik moet wel zeggen, dat de
Olympische Spelen van 1984 bij ons het be
langrijkst zijn. Met het oog daarop organise
ren we ook steeds meer landenwedstrijden
voor de subtop. Daarin kunnen die meisjes
wedstrijdervaring opdoen. Dat neemt echter
niet weg, dat we voor een moeilijke periode
staan. Neem alleen al het vertrek van Con
nie Zwarthoed. dat los je niet zomaar op.
Meisjes als Mirjam Dirkse en José Vlekken
zijn natuurlijk aanwinsten, maar daar heb je
niet in een keer profijt van."
Verdoezeld
Bij de Europese kampioenschappen begin
mei in Kopenhagen kan de zorgelijke situa
tie nog enigszins verdoezeld worden. Het
gaat daar namelijk niet om een teampresta
tie. Dat betekent dat slechts drie turnsters
(en een reserve) worden afgevaardigd. Die
zijn nog wel te vinden, ook al is er voor
de zeer jeugdige Bibi Vos geen dispensa
tie verleend.
De meisjes die wel gaan (waarschijnlijk In-
Connie Zwarthoed, een gevoelig verlies
grid Bolleboom, Marja Huyting en Marijke
Aarnoutse met Debbie Amson als reserve)'
hoeven zich geen zorgen te maken dat ze
de kwalificatie voor Moskou volledig kunnen
vergokken. Plaatsing voor de Spelen is pas
werkelijk in het geding bij de wereldkampi
oenschappen eind dit jaar in Dallas. Niette
min is het evenement in Kopenhagen be
langrijk. Na een aantal landenwedstrijden
waarin iedereen lief is voor elkaar in de be
cijfering van de prestaties, wordt bij de EK
de waardering en voorkeur van internationa
le juryleden duidelijk.
De puntentotalen van de turnsters individu
eel zijn dus méér dan een vingerwijzing
voor de internationale verhoudingen, die tot
de Spelen nauwelijks meer zullen verande
ren. Nederland zal bij de beste twaalf lan
den ter wereld moeten behoren (China niet
meegerekend omdat dat land geen lid is
van het IOC) om Moskou te halen. En het
is zeer de vraag of dat het geval is. Van
daar ook dat Ton Swart aangeeft dat enkele
noodgrepen niet achterwege zullen blijven.
„Monique Bolleboom en Marleen Houter zijn
van die routineturnsters die je erg goed
kunt gebruiken als het om een prestatie van
een ploeg gaat. Daarom zal het me niet ver
bazen als die er bij de wereldkampioen
schappen wel bij zitten. Er is weinig keus.
Pas de komende jaren zullen er meer ande
re turnsters beschikbaar zijn. Het zou onzin
zijn om met ons hoofd in de wolken te
gaan lopen. We moeten nuchter blijven. We
staan er op dit moment niet geweldig voor.
In West-Europa blazen we behoorlijk ons
partijtje mee, maar meer zal het niet wor
den. Temeer daar het niet verantwoord is
verder te gaan dan het inmiddels toch wel
geaccepteerde systeem van Papendal. Dat
betekent dat je blijft hangen op de positie
die je nu inneemt. Spanje, Frankrijk, West-
Duitsland en in mindere mate Italië en Zwit
serland zijn dan onze grootste concurren
ten. vooral als het gaat om de bezetting
van die twaalfde plaats op de wereldrang
lijst."
Halszaak
Olympische Spelen blijven een halszaak^
Ook in de beleidsnota damesturnen '79-'84
waarin de principes van vernieuwing wor
den aangegeven. Daarom zullen er de eer
ste tijd de nodige trucs moeten worden
Tennis
moet weer
aangelegenheid
van spelers
worden
van Davis Cup wedstrijden voor Austrslië,
kon zich dit soort financiële en morele
aanslagen niet permitteren.
Vorig jaar verdiende hij het voor tennis-
maatstaven luttele bedrag van een kleine
90.000 gulden, het jaar daarvoor incasseerde
hij zelfs nog minder: 70 mille. Weliswaar
bedragen die fors uitstijgen boven een bur-
germanssalaris, maar tevens schril afsteken
tegen de vele tonnen die toppers jaarlijks in
hun zak steken. En die te grote verschillen
waren dingen die Dick Crealy irriteerden en
waarvoor hij zich in het verleden sterk
maakte om ze te wijzigen.
„Ik stak mijn nek verscheidene keren uit,
maar moest dan ondervinden, dat ik geen
steun kreeg. Dell heeft in de spelersvakbond
30 procent van de spelers contractueel ach
ter zich staan. En om een tegenstander uit
te schakelen worden onbehoorlijke praktij
ken uitgehaald. Ik ben een kleine vis en mij
konden ze pakken, de grote jongens bleven
natuurlijk buiten schot. Het wordt tijd dat
de promotors in het internationale tennis
verdwijnen en dat het weer een aangelegen
heid wordt van de spelers. Want dat is het
allang niet meer".
Dick Crealy heeft zich bij de feiten neerge
legd. Hij reist waar mogelijk met vrouw en
kind in zijn kampeerauto de wereld rond.
Dat hij tegenwoordig in kwalificatietoernoo
ien plaatsing voor het hoofdevenement moet
afdwingen omdat hij van een positie bij de
beste 40 spelers ter wereld een jaar of vijf
geleder; inmiddels is afgezakt tot de wat
grauwe 160ste plaats op de wereldranglijst
deert hem niet. „Zolang ik er nog plezier in
heb ga ik er mee door. Ik heb mijn geld in
het verleden verstandig belegd en zo lang
ik elk jaar quitte kan spelen, blijf ik tennis
sen. Later wil ik als coach iets gaan doen.
In Australië, want daar voelen we ons het
beste thuis".
Zo'n tien jaar geleden bewoog Dick Dell zich als aanvoerder van het Amerikaanse Davis Cupteam in
^.de tenniswereld. Dell (vierde van links) trekt nog steeds aan de touwtjes.
