Pa cijfert zichzelf helemaal weg voor zijn kinderen, maar. jfcnert met'] (top)sport? Waarom worden de kinderen 5SJ92S! steeds dikker? Dez® en andere vragen roberen wij vandaag in Finale te beantwoorden. Een Inale, welke geheel in het teken staat I van het |aar van hot 'kind. Hoe een vader inl zijn kind dadendrang in „aanpraten" feest M u op deze pagina, ithoewel het voor het kind te hopen is, dat niet iedere vader zijn 'eind zo begeleidt ais de vader, the Leo Thuring ten tonele I voert 4-kair de iac an juli im mm n» ,Kbde werkweek in Nederland stauran Murend de neiging vertoont om e slordig voorgekrompen katoen 20,395 ie slinken en de arbeid nog hts een klusje is, dat je iiteloos tussen twee eindeloze kends opknapt, is de recreatie st dagelijks leven steeds lelijker het doel geworden, waar volk naar streeft. De fiere kreet [spanning na inspanning" is idels royaal achterhaald, want en, welke men tegenwoordig Joorbrengt in fabrieken op loorzijn te gering geworden x met redelijk succes de borst mat te maken. 'naandags bèkaf op de zaak en tde grootste moeite zijn ogen n fe houden tot tien uur, 'rde koffiejuffrouw langs iet het eerste bakje. Daarna hij maar weer eens een fièt op de boog kan niet altijd pannen blijven en wacht vol 'mo op de tweede koffieronde. it het loont nauwelijks de lite om in afwachting daarvan [de slag te gaan. Trouweqs, g st zou hij anders de tijd vandaan 0 'eten halen om met zijn collega's 0 voetbaluitslagen te bespreken en 'portieve verrichtingen van de tblje dagen uit te wisselen. lief tweede bakje begeeft de eidende Nederlander zich gemoed op weg naar de Iffen en als hij daarvan terugkeert in de richting van zijn bureau it, gaat doorgaans gelijk de mer, die de lunchpauze kondigt. In de frisse kantine mt hij vervolgens een slaatje, kop soep van de dag, twee Ine boterhammen met kroket en sen enkele koppen koffie tot •Pj- En daarna begeeft hij zich met bedachtzame tred naar zijn )ling om te wach ten op de rouw met de thee. Ze komt 1 Middags slechts één keer langs, g iar in de qndernemingsraad is rhet laatste woord nog niet :en. De zaak is immers iaat bij een optimaal werkklimaat iaarvoor is een tweede mok thee Mtbeerlijk. Tegen hard werken tplt niemand bezwaar, maar als er 'i iets per se de spuigaten uit nt te lopen, dan kan dat toch yar het beste thee zijn. 'eggooidag dan is het al weer dinsdag: ook veer zo'n voorbestemde dooidag. Want de maandagavond enerveert sportief Nederland voor verenigingsleven, de volleybalclub °tOnderling Genoegen", de 'ketbalclub „Hoger Is Ons Doel" de microkorfbalclub Willen Is jnen". Zo wordt het die avond hal gauw twaalf uur, voordat pa w J tonden poetst en in hét familie- 0 u' duikt. En geen zinnig mens mag 0 15 verwachtendat hij de volgende morgen om zeven uur bron fris aan de start zal verschijnen. Met een dergelijk probleem zit hij ook op woensdag en donderdag, want de dinsdagavond blijft gereserveerd voor de biljartclub en de woensdagavond voor de buurtvereniging „Mens Sana In Corpore Sano". Dat houdt dus in dat hij overdag uiterst omzichtig dient te nippen aan zijn arbeidsvreugde, want anders houdt hij geen adem over om 's avonds zijn oergezonde lichaam aan zijn trekken te laten komen. En dan is het ongemerkt al weer vrijdag geworden en dient hij krachtig af te remmen om uitgerust het weekeinde binnen te kunnen freewheelen. Die middag maakt hij na de theeronde nog gauw een programma voorde komende dagen, want morgen wil hij de handen vrij hebben om zijn kinderen naar de sportvelden te begeleiden. Jan- Willem, zijn oudste, zit in het eerste juniorenelftal van „De Woelratten en ontwikkelt zich daar bevredigend. De jongen is van nature wel wat lui, maar door hem tactisch te motiveren, kan er nog besteen nieuwe Cruyff uit het knaapje groeien. Om dat te bereiken staat hij elke zaterdagmorgen bij de cornervlag om zijn zoon met raad en daad bij te staan. Het gaat daarbij natuurlijk om de sportieve prestatie. Jan-Willem staat centraal en hij moet aan de partij zijn genoegen kunnen beleven. Maar hemelse goedheid, als de jongen drie keer achter mekaar een „Een kind heeft niks in te brengen als lege briefjes" bal verkeerd op zijn slof heeft genomen en het doel van de tegenpartij op lichtjaren mist, wordt ie automatisch toch weer cholerisch. Mensen, mensen, op zo'n moment staat het schuim op zijn lippen en schreeuwt ip vanaf de kant onafgebroken: „Koekebakker, treurwilg, melkmuil, wat sta je daar nou weer te klunzen En als pal daarna weer een opgelegde kans gemist wordt, krijgt hij ook nog spontane hartkrampen en neemt hij opnieuw het besluit om het zakgeld voorde komende week te halveren. Wat denkt die knul wel? Is ie nou helemaal bedonderd. Lel voor je kop In de rust neemt hij Jan-Willem apart in een hoek van de kantine om een hartig woordje met hem te spreken. „Pa, mag ik een reep", durft ie nog te vragen. Waar haalt ie het lef vandaan?. „Een reep", roept pa honend, „niks geen reep. Een lel voor je kop kun je krijgen. Zorg eerst maar, datje behoorlijk tegen een bal kunt trappen. Betaal ik daarvoor die vijf gulden contributie per week? Denk je soms, dat je vader een bult met geld heeft Nou, dan heb je het wel mooi mis hoor. Ik gun mijn kinderen graag een verzetje; ik heb er ook niks op tegen, als ze met alle geweld willen voetballen. Maar dan zal er ook gewerkt moeten worden. Voor niks gaat alleen de zon op, Jan-Willem. Knoop dat in je oren". Waarachtig, de jongen durft daar nog iets tegenin te brengen ook. „Ik heb toch nooit gevraagd om op voetballen te mogen, pa. Ik wil veel liever op de bibliotheek". „Nee, nou wordt ie helemaal fraai. Tsjonge, tsjonge, meneer wil dus op zaterdagmorgen een boek lezen, als ik hem goed begrijp. En dan zeker zo'n vroegwijs opaatje worden, dat alles beter weet. Hoe verzint ie het. Waar haal je eigenlijk het lef vandaan jongen Het is, dat je vader zich kan beheersen, want anders kreeg je nu toch mooi een stomp voor je hersens". „Een boek uit de bibliotheek. Toe maar. Terwijl je met een beetje inspanning gegarandeerd zo in het Nederlands elftal komt. Effe die kop erbij houden en je zit gebeiteld jongen. De eerste de beste leek ziet al, dat het er bij jou dik in zit. Je hebt een dodelijk schot in je beide benen, Jan-Willem. Maar daar moet wél aan gesleuteld worden". Wat denk je nou Dat je vader zijn vrije zaterdag voor niks opoffert? Dat meen je toch niet? Ik sta hier niet voor louw loene tot aan mijn enkels in de drek. Dus, als jij soms mocht menen, dat je geen fluit hoeft uit te voeren, heb je het wel mooi mis hoor jongen. Je hebt „A" gezegd en nou wachtje vader op de rest van het alfabet. Want daar heeft ie toevallig recht op" „Wat denk je eigenlijk, wat die schoenen hebben gekost en dat shirtje Voor dat geld had ik ook sigaren kunnen kopen of een serie ongetande Willem Ill's voor mijn postzegelverzameling. Daar zou geen mens wat van kunnen zeggen. Maar zo is je vader niet. Die denkt geen moment aan zichzelf. Die cijfert zichzelf maar al te graag weg, als het zijn kinderen maar ten goede komt. Want het gaat om jou, Jan- Willem. Het is jouw leven, jouw toekomst. Ouwe tennisbal Toen ik zo oud was als jij hè, was er totaal geen kijk op, datje lid kon worden van een voetbalclub. Daar was toen geen geld voor, begrijp je? Je mocht hooguit op het pleintje bij „...en nou verder geen commentaar, want je vader is het spuugzat" de kerk tegen een ouwe tennisbal aan trappen. Maar goddank zijn de tijden veranderd en daar kun jij nu van profiteren, jongen. Maar doe dat dan ook. Je vader heeft gelukkig geld om je te laten voetballen en dat moet je met beide handen aanpakken. Loop dat luie zweet uit je lijf en zorg, dat je vader trots op je kan zijn. Heb je nog wat te zeggen?". „Ik kan helemaal niet voetballen, pa". „Oh en daar is meneer dan eindelijk achtergekomen. Jan-Willem kan helemaal niet voetballen. Dat ontdekt meneer na ruim twee jaar. En je vader al die tijd maar op sleeptouw nemen. Voor aap laten staan. Want die ouwe heeft toch niets anders te doen op zijn vrije zaterdag. Nee jongeman, zo zijn we niet getrouwd. Ik gun mijn kinderen het allerbeste en daarin ben ik bereid heel ver te gaan. Perslot van rekening is het jouw leven. Maar als ik ergens de pest aan heb dan is het aan lijntrekkers. Als mijn zoon dus zo nodig een bal gehakt wil zijn, zorg Ik wel, dat ie zijn vet krijgt". „En nogmaals Jan-Willem, Ik verzeker je: als je na de rust niet als een leeuw het veld in gaat, kun je die film morgen ook rustig vergeten. Dan gaan we fijn samen de hele dag in het park trimmen, balletje trappen, koptechniek bijschaven, het hele programma doornemen. En dan zullen we wel eens zien wie er voetballen kan". Spuugzat „En alsjeblieft nou geen verder „Jij zult je ook best al die ruzies van twee jaar geleden herinneren. Die mooie zuster vertikte het om serieus te studeren op de dubbele axel. Nee, die wilde liever met de poppen spelen. Maar een kind van zeven heeft niks in te brengen als lege briefjes. Je moeder en ik hebben krom voor dat kind gelegen, elke week geld opzij gelegd om schaatsen te kunnen kopen en een fluwelen pak. Maar dat deden we graag, want voor onze kinderen hebben we alles over". „Maar daar mag dan wel wat tegenoverstaan, dacht ik zo. Ik heb niks aan een lummel, die de kanten eraf loopt. Als jij zo nodig moet voetballen, heb je mijn zegen bij voorbaat. Daar zet ik mijn eigen pleziertjes graag voor opzij. Maar doe er dan ook wat voor. Stel je eigen vader niet teleur en zorg, dat ie trots op je kan zijn „Je zuster Trees is nou ook dankbaar, dat we hebben doorgezet Die doet toch mooi mee aan de Nederlandse kampioenschappen kunstrijden op de schaats. En ze reist half Europa af. En waarom Omdat ze wat bereikt heeft". „Kijk en dat venvacht ik nou ook van jou. Al doe je het bij wijze van spreken op je sloffen, dan word je nog in het Nederlands elftal gekozen. Maar wel dat koppie erbij houden. Niet redeneren: het komt vanzelf wel aanwaaien". „Neem maar rustig van je vader aan, als een mens wat wil bereiken, moet er voor geploeterd worden. Dat zou je vader ook gedaan hebben, als ie dezelfde kansen had gekregen als jij. Dan was ik er ook als een duivel tegenaan gegaan". Ontspannen „Kom nou Jan-Willem, nou moetje niet een potje gaan zitten grienen, want daar kopen we niks voor. Je gaat straks rustig beginnen aan de tweede helft en je luistert naar wat ik zeg. En als je je best doet, dan zit het ook wel goed met die reep. Dat beloof ik je. Voor wat, hoort wat, nietwaar. Zo is het ook nog eens een keer. Want per slot van rekening gaat het toch om jou. Het is Jouw leven, jouw toekomst. Ik reken op je, Jan-Willem. Op je vader kun je altijd bouwen, die staat achter Ie" „Maar je mag zijn weekend niet bederven. Dat heeft ie niet verdiend". LEO THURING

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 17