Pa cijfert zichzelf helemaal
weg voor zijn kinderen, maar.
jfcnert met']
(top)sport? Waarom
worden de kinderen
5SJ92S! steeds dikker? Dez®
en andere vragen
roberen wij vandaag
in Finale te
beantwoorden. Een
Inale, welke geheel
in het teken staat
I van het |aar van hot
'kind. Hoe een vader
inl zijn kind dadendrang
in „aanpraten" feest
M u op deze pagina,
ithoewel het voor het
kind te hopen is, dat
niet iedere vader zijn
'eind zo begeleidt ais
de vader, the Leo
Thuring ten tonele
I voert
4-kair
de iac
an juli
im mm
n»
,Kbde werkweek in Nederland
stauran Murend de neiging vertoont om
e slordig voorgekrompen katoen
20,395 ie slinken en de arbeid nog
hts een klusje is, dat je
iiteloos tussen twee eindeloze
kends opknapt, is de recreatie
st dagelijks leven steeds
lelijker het doel geworden, waar
volk naar streeft. De fiere kreet
[spanning na inspanning" is
idels royaal achterhaald, want
en, welke men tegenwoordig
Joorbrengt in fabrieken op
loorzijn te gering geworden
x met redelijk succes de borst
mat te maken.
'naandags bèkaf op de zaak en
tde grootste moeite zijn ogen
n fe houden tot tien uur,
'rde koffiejuffrouw langs
iet het eerste bakje. Daarna
hij maar weer eens een
fièt op de boog kan niet altijd
pannen blijven en wacht vol
'mo op de tweede koffieronde.
it het loont nauwelijks de
lite om in afwachting daarvan
[de slag te gaan. Trouweqs,
g st zou hij anders de tijd vandaan
0 'eten halen om met zijn collega's
0 voetbaluitslagen te bespreken en
'portieve verrichtingen van de
tblje dagen uit te wisselen.
lief tweede bakje begeeft de
eidende Nederlander zich
gemoed op weg naar de
Iffen en als hij daarvan terugkeert
in de richting van zijn bureau
it, gaat doorgaans gelijk de
mer, die de lunchpauze
kondigt. In de frisse kantine
mt hij vervolgens een slaatje,
kop soep van de dag, twee
Ine boterhammen met kroket en
sen enkele koppen koffie tot
•Pj- En daarna begeeft hij zich
met bedachtzame tred naar zijn
)ling om te wach ten op de
rouw met de thee. Ze komt
1 Middags slechts één keer langs,
g iar in de qndernemingsraad is
rhet laatste woord nog niet
:en. De zaak is immers
iaat bij een optimaal werkklimaat
iaarvoor is een tweede mok thee
Mtbeerlijk. Tegen hard werken
tplt niemand bezwaar, maar als er
'i iets per se de spuigaten uit
nt te lopen, dan kan dat toch
yar het beste thee zijn.
'eggooidag
dan is het al weer dinsdag: ook
veer zo'n voorbestemde
dooidag. Want de maandagavond
enerveert sportief Nederland voor
verenigingsleven, de volleybalclub
°tOnderling Genoegen", de
'ketbalclub „Hoger Is Ons Doel"
de microkorfbalclub Willen Is
jnen". Zo wordt het die avond
hal gauw twaalf uur, voordat pa
w J tonden poetst en in hét familie-
0 u' duikt. En geen zinnig mens mag
0 15 verwachtendat hij de volgende
morgen om zeven uur bron fris aan
de start zal verschijnen.
Met een dergelijk probleem zit hij
ook op woensdag en donderdag,
want de dinsdagavond blijft
gereserveerd voor de biljartclub en
de woensdagavond voor de
buurtvereniging „Mens Sana In
Corpore Sano". Dat houdt dus in dat
hij overdag uiterst omzichtig dient te
nippen aan zijn arbeidsvreugde, want
anders houdt hij geen adem over om
's avonds zijn oergezonde lichaam
aan zijn trekken te laten komen.
En dan is het ongemerkt al weer
vrijdag geworden en dient hij
krachtig af te remmen om uitgerust
het weekeinde binnen te kunnen
freewheelen. Die middag maakt hij
na de theeronde nog gauw een
programma voorde komende dagen,
want morgen wil hij de handen vrij
hebben om zijn kinderen naar de
sportvelden te begeleiden. Jan-
Willem, zijn oudste, zit in het eerste
juniorenelftal van „De Woelratten en
ontwikkelt zich daar bevredigend. De
jongen is van nature wel wat lui,
maar door hem tactisch te
motiveren, kan er nog besteen
nieuwe Cruyff uit het knaapje
groeien.
Om dat te bereiken staat hij elke
zaterdagmorgen bij de cornervlag om
zijn zoon met raad en daad bij te
staan. Het gaat daarbij natuurlijk om
de sportieve prestatie. Jan-Willem
staat centraal en hij moet aan de
partij zijn genoegen kunnen beleven.
Maar hemelse goedheid, als de
jongen drie keer achter mekaar een
„Een kind
heeft niks
in te
brengen
als lege
briefjes"
bal verkeerd op zijn slof heeft
genomen en het doel van de
tegenpartij op lichtjaren mist, wordt
ie automatisch toch weer cholerisch.
Mensen, mensen, op zo'n moment
staat het schuim op zijn lippen en
schreeuwt ip vanaf de kant
onafgebroken: „Koekebakker,
treurwilg, melkmuil, wat sta je daar
nou weer te klunzen En als pal
daarna weer een opgelegde kans
gemist wordt, krijgt hij ook nog
spontane hartkrampen en neemt hij
opnieuw het besluit om het zakgeld
voorde komende week te halveren.
Wat denkt die knul wel? Is ie nou
helemaal bedonderd.
Lel voor je kop
In de rust neemt hij Jan-Willem apart
in een hoek van de kantine om een
hartig woordje met hem te spreken.
„Pa, mag ik een reep", durft ie nog
te vragen. Waar haalt ie het lef
vandaan?.
„Een reep", roept pa honend, „niks
geen reep. Een lel voor je kop kun
je krijgen. Zorg eerst maar, datje
behoorlijk tegen een bal kunt
trappen. Betaal ik daarvoor die vijf
gulden contributie per week? Denk
je soms, dat je vader een bult met
geld heeft Nou, dan heb je het wel
mooi mis hoor. Ik gun mijn kinderen
graag een verzetje; ik heb er ook
niks op tegen, als ze met alle
geweld willen voetballen. Maar dan
zal er ook gewerkt moeten worden.
Voor niks gaat alleen de zon op,
Jan-Willem. Knoop dat in je oren".
Waarachtig, de jongen durft daar
nog iets tegenin te brengen ook.
„Ik heb toch nooit gevraagd om op
voetballen te mogen, pa. Ik wil veel
liever op de bibliotheek".
„Nee, nou wordt ie helemaal fraai.
Tsjonge, tsjonge, meneer wil dus op
zaterdagmorgen een boek lezen, als
ik hem goed begrijp. En dan zeker
zo'n vroegwijs opaatje worden, dat
alles beter weet. Hoe verzint ie het.
Waar haal je eigenlijk het lef
vandaan jongen Het is, dat je vader
zich kan beheersen, want anders
kreeg je nu toch mooi een stomp
voor je hersens".
„Een boek uit de bibliotheek. Toe
maar. Terwijl je met een beetje
inspanning gegarandeerd zo in het
Nederlands elftal komt. Effe die kop
erbij houden en je zit gebeiteld
jongen. De eerste de beste leek ziet
al, dat het er bij jou dik in zit. Je
hebt een dodelijk schot in je beide
benen, Jan-Willem. Maar daar moet
wél aan gesleuteld worden".
Wat denk je nou Dat je vader zijn
vrije zaterdag voor niks opoffert? Dat
meen je toch niet? Ik sta hier niet
voor louw loene tot aan mijn enkels
in de drek. Dus, als jij soms mocht
menen, dat je geen fluit hoeft uit te
voeren, heb je het wel mooi mis
hoor jongen. Je hebt „A" gezegd en
nou wachtje vader op de rest van
het alfabet. Want daar heeft ie
toevallig recht op"
„Wat denk je eigenlijk, wat die
schoenen hebben gekost en dat
shirtje Voor dat geld had ik ook
sigaren kunnen kopen of een serie
ongetande Willem Ill's voor mijn
postzegelverzameling. Daar zou geen
mens wat van kunnen zeggen. Maar
zo is je vader niet. Die denkt geen
moment aan zichzelf. Die cijfert
zichzelf maar al te graag weg, als
het zijn kinderen maar ten goede
komt. Want het gaat om jou, Jan-
Willem. Het is jouw leven, jouw
toekomst.
Ouwe tennisbal
Toen ik zo oud was als jij hè, was
er totaal geen kijk op, datje lid kon
worden van een voetbalclub. Daar
was toen geen geld voor, begrijp je?
Je mocht hooguit op het pleintje bij
„...en nou
verder geen
commentaar,
want
je vader
is het
spuugzat"
de kerk tegen een ouwe tennisbal
aan trappen. Maar goddank zijn de
tijden veranderd en daar kun jij nu
van profiteren, jongen. Maar doe dat
dan ook. Je vader heeft gelukkig
geld om je te laten voetballen en dat
moet je met beide handen
aanpakken. Loop dat luie zweet uit
je lijf en zorg, dat je vader trots op
je kan zijn. Heb je nog wat te
zeggen?".
„Ik kan helemaal niet voetballen,
pa".
„Oh en daar is meneer dan eindelijk
achtergekomen. Jan-Willem kan
helemaal niet voetballen. Dat ontdekt
meneer na ruim twee jaar. En je
vader al die tijd maar op sleeptouw
nemen. Voor aap laten staan. Want
die ouwe heeft toch niets anders te
doen op zijn vrije zaterdag. Nee
jongeman, zo zijn we niet getrouwd.
Ik gun mijn kinderen het allerbeste
en daarin ben ik bereid heel ver te
gaan. Perslot van rekening is het
jouw leven. Maar als ik ergens de
pest aan heb dan is het aan
lijntrekkers. Als mijn zoon dus zo
nodig een bal gehakt wil zijn, zorg
Ik wel, dat ie zijn vet krijgt".
„En nogmaals Jan-Willem, Ik
verzeker je: als je na de rust niet als
een leeuw het veld in gaat, kun je
die film morgen ook rustig vergeten.
Dan gaan we fijn samen de hele dag
in het park trimmen, balletje trappen,
koptechniek bijschaven, het hele
programma doornemen. En dan
zullen we wel eens zien wie er
voetballen kan".
Spuugzat
„En alsjeblieft nou geen verder
„Jij zult je ook best al die ruzies van
twee jaar geleden herinneren. Die
mooie zuster vertikte het om serieus
te studeren op de dubbele axel. Nee,
die wilde liever met de poppen
spelen. Maar een kind van zeven
heeft niks in te brengen als lege
briefjes. Je moeder en ik hebben
krom voor dat kind gelegen, elke
week geld opzij gelegd om
schaatsen te kunnen kopen en een
fluwelen pak. Maar dat deden we
graag, want voor onze kinderen
hebben we alles over".
„Maar daar mag dan wel wat
tegenoverstaan, dacht ik zo. Ik heb
niks aan een lummel, die de kanten
eraf loopt. Als jij zo nodig moet
voetballen, heb je mijn zegen bij
voorbaat. Daar zet ik mijn eigen
pleziertjes graag voor opzij. Maar
doe er dan ook wat voor. Stel je
eigen vader niet teleur en zorg, dat
ie trots op je kan zijn
„Je zuster Trees is nou ook
dankbaar, dat we hebben doorgezet
Die doet toch mooi mee aan de
Nederlandse kampioenschappen
kunstrijden op de schaats. En ze
reist half Europa af. En waarom
Omdat ze wat bereikt heeft".
„Kijk en dat venvacht ik nou ook
van jou. Al doe je het bij wijze van
spreken op je sloffen, dan word je
nog in het Nederlands elftal gekozen.
Maar wel dat koppie erbij houden.
Niet redeneren: het komt vanzelf wel
aanwaaien".
„Neem maar rustig van je vader aan,
als een mens wat wil bereiken, moet
er voor geploeterd worden. Dat zou
je vader ook gedaan hebben, als ie
dezelfde kansen had gekregen als jij.
Dan was ik er ook als een duivel
tegenaan gegaan".
Ontspannen
„Kom nou Jan-Willem, nou moetje
niet een potje gaan zitten grienen,
want daar kopen we niks voor. Je
gaat straks rustig beginnen aan de
tweede helft en je luistert naar wat
ik zeg. En als je je best doet, dan
zit het ook wel goed met die reep.
Dat beloof ik je. Voor wat, hoort
wat, nietwaar. Zo is het ook nog
eens een keer. Want per slot van
rekening gaat het toch om jou. Het
is Jouw leven, jouw toekomst. Ik
reken op je, Jan-Willem. Op je vader
kun je altijd bouwen, die staat achter
Ie"
„Maar je mag zijn weekend niet
bederven. Dat heeft ie niet verdiend".
LEO THURING