Weer geen
Nederlandse
zege
in Omloop
het Volk
SPORTTRIBUNE
ROGER DE VLAEMINCK
NA TIEN JAAR OPNIEUW WINST
Knetemann tweede
LEIDSE COURANT/
MAANDAG 5 MAART 1979 PAGINA 20 r~
ittiiit TMimnnmf- - -
GENT Precies tien jaar nadat
Roger de Vlaeminck voor een sen
sationeel prof-debuut zorgde door
de Omloop van het Volk te win
nen, gelukte het deze Belgische
vedette, afgelopen weekeinde de
met veel spanning tegemoet ge
ziene openings-klassieker van het
nieuwe wielerseizoen wederom op
zijn naam te brengen. Na een
boeiende finale waarin alleen de
allersterksten konden meekomen
wees de Belg zijn laatste rivaal,
Jan Raas, met luttele centimeters
terug via een sprint die net niet
ST. TRUIDEN Gerrie Knetemann is gis
teren als tweede geëindigd in de wieler
ronde van Belgisch Limburg. Hij kwam één
lengte te kort op de Belg Guido van Swee-
velt, die de 194 kilometer met finish in Sint
Truiden aflegde in 4 uur, 46 minuten en 50
seconden.
De Zweed Sven-Ake Nilsson heeft de ronde
van Corsica voor beroepsrenners gewonnen.
De laatste etappe over 145 kilometer van
Ajaccio naar He Rousse werd gewonnen
door Joop Zoetemelk.
De Belg Walter Planckaert won gisteren de
wielerwedstrijd Kuurne-Brussel-Kuurne. Fons
van Katwijk kwam in de massale eindsprint
een banddikte tekort om Planckaert, die een
lange sprint was aangegaan, nog in te ha
len.
ontaardde in een gooi- en smijt-
duel. Voor de vierde keer in suc
cessie greep daardoor een Neder
lander naast deze zo fel begeerde
zege. In voorgaande jaren moes
ten Hennie Kuiper (1976), Jan
Raas (1977) en Fons van Katwijk
(1978) resp.Willem Peeters en de
dit keer door een polsblessure
verhinderde Freddy Maertens
(tweemaal achtereen winnaar)
voor laten gaan.
Desondanks was de klassiekerspecialist uit
het team van Peter Post niet ontevreden.
Een griepaanval tijdens zijn verblijf in het
trainingskamp in Frankrijk opgelopen, had
een anti-bioticakuur noodzakelijk gemaakt,
hetgeen de nodige kracht had gekost. Jan
Raas: „Voor de wedstrijd was Roger de Vla
eminck voor mij al de favoriet. Ik verwacht
te er zelf niet veel van. Alles bij elkaar viel
het me echter mee. Ik reed b.v. formidabel
de muur van Geraerdsbergen op. Tot dertig
meter van de top ging het goed. Toen slip
te mijn achterwiel en gingen enkele cou
reurs langs me heen. Maar ik kwam toch
als vierde boven. Ik heb in die fase geen
risico's meer genomen omdat het er spek
glad was".
Nadat de gemeenste hindernissen in het
land van Vlaanderen waren genomen bleek
dat de grote slag was gevallen. Met Raas
hadden ook de sterk rijdende Michel Pollen
ier, de naar eerherstel hunkerende Didi
Thurau en de geslepen Roger de Vlaeminck
afstand genomen van het restant van het in
de beginfase niet minder dan 176 coureurs
tellende peloton. Toch zou de kleine kop
groep nog worden uitgebreid. Wat niemand
voor mogelijk had gehouden, werd tot stand
De kopgroep tijdens een klim in actie. Van links naar rechts: Thurau, Pollentier, Schipper, Raas, Hosteen De Vlaeminck.
gebracht. Uit het „achterland" doken ineens
twee .coureurs van de ploeg Zeepcentrale
op. Allereerst probeerde Jos Schipper de
achterstand van 25 sec. goed te maken. Hij
naderde de vier koplopers tot op vijf meter,
maar viel vervolgens terug. Op het juiste
moment kreeg hij evenwel de steun van zijn
ploegmakker Frank Hoste, waarna de kloof
toch nog werd overbrugd.
Niet zo leuk
Met het verschijnen van Frank Hoste werd
een fase ingeluid die vooral voor Thurau
niet zo leuk was. In zijn amateurtijd had
Hoste regelmatig aangetoond grote moge
lijkheden te hebben. Na in 1977 door Wil
lem Peeters in de strijd om de Belgische
titel te zijn verslagen, maakte hij het over
stapje naar de profs en werd liefderijk in
gelijfd bij IJsboerke, waar Didi Thurau de
scepter zwaaide.
Hoste kwam er door het eigenzinnig optre
den van de Duitser niet aan te pas. Voor
hem reden genoeg om over te stappen naar
Zeepcentrale. Prompt liet hij in zijn eerste
de beste grote wedstrijd van dit seizoen
merken, dat de talenten nog altijd aanwezig
Vooral Roger de Vlaeminck wenste dat na
afloop te onderstrepen. „Het was geweldig
wat Frank Hoste deed. Ik heb grote bewon
dering voor hem. Als nieuwkomer had hij
op de laatste kilometers beslist niet op kop
behoeven te komen. Hij heeft zijn werk ech
ter toch gedaan. Fantastisch. Wat heeft die
jongen een moed". Inderdaad reed Hoste
een geweldige koers. Zelfs overtrof hij Jos
Schipper, die overigens zijn eigen grenzen
niet kent. Zo was hij na afloop dan ook
niet helemaal gelukkig met zijn prestatie.
„Ik twijfel nog teveel. Ik had gewoon door
moeten -kletsen-". Aan de andere kant
mocht echter niet worden vergeten dat die
zelfde Jos Schipper op de laatste kilometers
moeite had om mee te komen. Dat had Didi
Thurau door de inspanningen van Hoste
ook, vooral ook omdat de Duitse vedette
kennelijk nog te weinig trainings-kilometers
had gemaakt en de „pijp" na 200 km rijden
leeg was.
Spectaculair
De laatste beslissende slag in deze spec
taculaire strijd werd ingeluid door Jan
Raas. Nadat Hoste enkele plaagstootjes
had geplaatst sloeg Raas twaalf kilometer
voor de eindstreep een gat van vijftig me
ter. Roger de Vlaeminck onderkende het
gevaar, maakte gebruik van het „gangma
ken" voor auto's en motoren en achter
haalde de Nederlander. Alleen Hoste was
meegegaan. Schipper en Thurau hadden
het moeilijk en Pollentier die op de muur
een premie van 2000 gulden had meege
pakt, liet zich lelijk verrassen.
Schipper later „Hoste reed natuurlijk gewel
dig. Maar hij had nooit op kop mogen ko
men!" Vervolgens haastte hij zich echter te
verklaren, dat de sfeer in de ploeg deson
danks grandioos was. Begrijpelijk want
Zeepcentrale zette opnieuw een stap in de
richting van de algemene erkenning. Tegen
deze achtergrond was het eigenlijk een
beetje onbegrijpelijk, dat Bert Oosterbosch
hemel en aarde bewoog om van zijn con
tract af te komen, teneinde bij Post aan de
slag te kunnen. Dit weekeinde werd op
nieuw duidelijk, dat niet alleen bij Tl-Raleigh
prestaties van formaat worden geleverd. Ook
de aan de zorgen van ploegleider Romain
de Loof toevertrouwde jonge talenten krij
gen de kans zich te bewijzen. En wat wil
een jonge beginnende prof eigenlijk nog
meer!
Talenten dienden zich weer aan in deze
34ste Omloop. Naast Hoste vielen ook
Fons de Wolf en Frits Pirard op. Eerstge
noemde raakte na de beklimming van de
muur opnieuw betrokken bij een valpartij,
maar kwam via een sterke solo grandioos
terug. En ook de zonder enige ervaring de
buterende Pirard bleek over voldoende
kracht te beschikken om op een eervolle
achtste plaats te eindigen, op een beperk
te afstand van de winnaar.
En Roger de Vlaeminck, die door
het missen van het vliegtuig uit Ita
lië amper tijd had zich goed vooi
te bereiden. Het deerde deze routi
nier niet. Ook in de door Raas op
gestelde val op de laatste meters
hij wilde de Belg verleiden aan de
rechterkant te passeren, zodat hi
hem tegen de balustrade kon vast
zetten- trapte hij niet. Het was dan
ook terecht dat hij de bloemen in
ontvangst kon nemen.
PETER VAN PUTTEN
AMSTERDAM De wonderen zijn de we
reld nog niet uit. Nadat begin vorige
maand de dus wat te vroeg geplande
Speedo Meet-wedstrijden in Amersfoort
louter negatieve resultaten hadden opgele
verd, zag het er voor de toekomst van het
Nederlandse zwemmen bijzonder triest uiL
In dit voor-Olympische jaar mochten dan
ook nauwelijks opzienbarende successen
worden verwacht. Deze conclusie werd het
afgelopen weekeinde echter wreed ver
stoord. Tijdens de nationale winterkampi
oenschappen in het 25-meterbassin van
het Sportfondsenbad Oost te Amsterdam
werd namelijk het ene na het andere Ne
derlandse record aan flarden gezwommen.
In totaal werden niet minder dan twaalf tij
den scherper gesteld. De onbetwiste vedet
te was zonder twijfel Fred Eefting, die hier
van liefst zeven stuks voor zijn rekening
Vrijdag was de persoonlijke triomftocht van
het negentienjarige lid van Zwemlust Den
Hommel reeds begonnen met een record op
de 200 meter vrij, dat de bonkige Utrechte
naar tijdens de estafette bracht op 1.52,16.
Zaterdag was Eefting helemaal niet meer te
stoppen. In anderhalf uur tijd verbeterde hij
liefst drie Nederlandse records. Het begon
met 2.04,51 op de 200 meter rug. gevolgd
door 4.28,56 op de 400 meter wisselslag
persoonlijk en de 58.44 (eveneens als eerste
zwemmer in de estafette wisselslag) op de
100 meter rug. Een tijd, die hij later terug
zou brengen tot 57,89.
beurt. Het oude record op deze afstand
stond op naam van André in 't Veld (ZPA
Almelo) met 52,71. In de derde serie reali
seerde Albert Boonstra (NZC '21 Nijmegen)
een tijd van 52,73, slechts tweehonderdste
van een seconde te langzaam, maar reeds
een knappe prestatie. Echter, in de daarop
volgende serie verscheen Fred Eefting aan
de start. Toen hij aantikte, stonden de klok
ken stil op 52,13. Maar nog was het niet
genoeg, want in de finale stelde Eefting
deze tijd zelfs nog eens scherper: 51,80.
Wereldtijden, die weer goede hoop voor de
toekomst kunnen geven.
Formidabel
Gisteren was de 100 meter vrij aan de Tralnster Marian Oudkerk-Heemskerk van
Zwemlust Den Hommel, met een enorme
hoeveelheid medailles om haar hals, toon
de zich uiteraard in haar nopjes met al
deze schitterende prestaties. „Als het maar
eenmaal lukt, dan gaat voor de rest alles
vanzelf. Fred Eefting heeft zich dit seizoen
vlijtig voorbereid, bijna geen training over
geslagen. Maar dat iemand in zo'n korte
tijd zulke geweldige tijden kan zwemmen,
daar valt geen enkele verklaring voor te
geven. Dat is gewoon formidabel".
Fred Eefting zelf kon nauwelijks een reden
voor zijn plotselinge topvorm geven. „Het
ging gewoon lekker. Ik heb er dan ook zeer
intensief voor getraind. Toen vrijdag die 200
vrij zo fijn lukte, wist ik dat het andere ook
wel zou kunnen gebeuren. En dat is nu he
lemaal uitgekomen. Voor de Speedo Meet
was ik niet al te gemotiveerd, nu weer hele
maal. Dat blijkt wel uit deze tijden".
Niet alleen de ster van Fred Eefting schitter
de afgelopen weekeinde in het hoofdstede
lijke Sportfondsenbad. Ook bijvoorbeeld Ma-
ritzka van der Linden deed nadrukkelijk van
zich spreken. De blonde, zeventienjarige
Rotterdamse brak tot tweemaal toe het re
cord op de 100 meter schoolslag dames. In
de series kwam zij tot een tijd van 1.13,07
het record van 1.13,20 stond al sinds twee
jaar op haar naam - waarna het in de finale
nog sneller bleek te kunnen: 1.12,81
Ook Hans Elzerman leverde zaterdag een
verrassende prestatie. De inmiddels al vie
rentwintigjarige zwemmer van gastheer Het
Y haalde na vier jaar het Nederlands record
op de 200 meter schoolslag terug. De tijd
van 2.24,83 van Ronald Hond verbleekte iet
wat bij de 2.24,51 van Hans Elzerman.
De beide nog resterende recordverbeterin
gen kwamen tot stand in estafetteonderde
len. Zaterdag won Zwemlust Den Hommel
met Monique Bosga (voor het eerst sinds
haar ernstig auto-ongeval weer aan de
start), Antoinette de Groot, Ingrid de Lange
en Pauline Out de 4 x 100 meter wisselslag
dames in 4.27,99. De oude tijd stond in de
boeken voor dezelfde vereniging met
4.28,60. Gisteravond verbeterde het damesk
wartet van De Dinkel het Nederlands record
op de 4 x 100 meter vrije slag (was van
ZPA met 3.59,22) en bracht het op 3.58,04.
Dat gebeurde met het viertal zwemsters
Anja Grote Punt, Marijke Weihuis, Ingrid
Grote Punt en Henrike Wynia.
DICKKIERS
I HBMIIIIIHI IHI
Enith Brigitha staat op een voor haar gebruikelijk niveau: het hoogste platform.
Naast haar Annelies Maas en Berber Kamstra (links).
Hoewel Fred Eefting slechts een plak om de nek
heeft hangen veroverde de Utrechtse zwaargewicht
aanzienlijk meer medailles.