Weer geen Nederlandse zege in Omloop het Volk SPORTTRIBUNE ROGER DE VLAEMINCK NA TIEN JAAR OPNIEUW WINST Knetemann tweede LEIDSE COURANT/ MAANDAG 5 MAART 1979 PAGINA 20 r~ ittiiit TMimnnmf- - - GENT Precies tien jaar nadat Roger de Vlaeminck voor een sen sationeel prof-debuut zorgde door de Omloop van het Volk te win nen, gelukte het deze Belgische vedette, afgelopen weekeinde de met veel spanning tegemoet ge ziene openings-klassieker van het nieuwe wielerseizoen wederom op zijn naam te brengen. Na een boeiende finale waarin alleen de allersterksten konden meekomen wees de Belg zijn laatste rivaal, Jan Raas, met luttele centimeters terug via een sprint die net niet ST. TRUIDEN Gerrie Knetemann is gis teren als tweede geëindigd in de wieler ronde van Belgisch Limburg. Hij kwam één lengte te kort op de Belg Guido van Swee- velt, die de 194 kilometer met finish in Sint Truiden aflegde in 4 uur, 46 minuten en 50 seconden. De Zweed Sven-Ake Nilsson heeft de ronde van Corsica voor beroepsrenners gewonnen. De laatste etappe over 145 kilometer van Ajaccio naar He Rousse werd gewonnen door Joop Zoetemelk. De Belg Walter Planckaert won gisteren de wielerwedstrijd Kuurne-Brussel-Kuurne. Fons van Katwijk kwam in de massale eindsprint een banddikte tekort om Planckaert, die een lange sprint was aangegaan, nog in te ha len. ontaardde in een gooi- en smijt- duel. Voor de vierde keer in suc cessie greep daardoor een Neder lander naast deze zo fel begeerde zege. In voorgaande jaren moes ten Hennie Kuiper (1976), Jan Raas (1977) en Fons van Katwijk (1978) resp.Willem Peeters en de dit keer door een polsblessure verhinderde Freddy Maertens (tweemaal achtereen winnaar) voor laten gaan. Desondanks was de klassiekerspecialist uit het team van Peter Post niet ontevreden. Een griepaanval tijdens zijn verblijf in het trainingskamp in Frankrijk opgelopen, had een anti-bioticakuur noodzakelijk gemaakt, hetgeen de nodige kracht had gekost. Jan Raas: „Voor de wedstrijd was Roger de Vla eminck voor mij al de favoriet. Ik verwacht te er zelf niet veel van. Alles bij elkaar viel het me echter mee. Ik reed b.v. formidabel de muur van Geraerdsbergen op. Tot dertig meter van de top ging het goed. Toen slip te mijn achterwiel en gingen enkele cou reurs langs me heen. Maar ik kwam toch als vierde boven. Ik heb in die fase geen risico's meer genomen omdat het er spek glad was". Nadat de gemeenste hindernissen in het land van Vlaanderen waren genomen bleek dat de grote slag was gevallen. Met Raas hadden ook de sterk rijdende Michel Pollen ier, de naar eerherstel hunkerende Didi Thurau en de geslepen Roger de Vlaeminck afstand genomen van het restant van het in de beginfase niet minder dan 176 coureurs tellende peloton. Toch zou de kleine kop groep nog worden uitgebreid. Wat niemand voor mogelijk had gehouden, werd tot stand De kopgroep tijdens een klim in actie. Van links naar rechts: Thurau, Pollentier, Schipper, Raas, Hosteen De Vlaeminck. gebracht. Uit het „achterland" doken ineens twee .coureurs van de ploeg Zeepcentrale op. Allereerst probeerde Jos Schipper de achterstand van 25 sec. goed te maken. Hij naderde de vier koplopers tot op vijf meter, maar viel vervolgens terug. Op het juiste moment kreeg hij evenwel de steun van zijn ploegmakker Frank Hoste, waarna de kloof toch nog werd overbrugd. Niet zo leuk Met het verschijnen van Frank Hoste werd een fase ingeluid die vooral voor Thurau niet zo leuk was. In zijn amateurtijd had Hoste regelmatig aangetoond grote moge lijkheden te hebben. Na in 1977 door Wil lem Peeters in de strijd om de Belgische titel te zijn verslagen, maakte hij het over stapje naar de profs en werd liefderijk in gelijfd bij IJsboerke, waar Didi Thurau de scepter zwaaide. Hoste kwam er door het eigenzinnig optre den van de Duitser niet aan te pas. Voor hem reden genoeg om over te stappen naar Zeepcentrale. Prompt liet hij in zijn eerste de beste grote wedstrijd van dit seizoen merken, dat de talenten nog altijd aanwezig Vooral Roger de Vlaeminck wenste dat na afloop te onderstrepen. „Het was geweldig wat Frank Hoste deed. Ik heb grote bewon dering voor hem. Als nieuwkomer had hij op de laatste kilometers beslist niet op kop behoeven te komen. Hij heeft zijn werk ech ter toch gedaan. Fantastisch. Wat heeft die jongen een moed". Inderdaad reed Hoste een geweldige koers. Zelfs overtrof hij Jos Schipper, die overigens zijn eigen grenzen niet kent. Zo was hij na afloop dan ook niet helemaal gelukkig met zijn prestatie. „Ik twijfel nog teveel. Ik had gewoon door moeten -kletsen-". Aan de andere kant mocht echter niet worden vergeten dat die zelfde Jos Schipper op de laatste kilometers moeite had om mee te komen. Dat had Didi Thurau door de inspanningen van Hoste ook, vooral ook omdat de Duitse vedette kennelijk nog te weinig trainings-kilometers had gemaakt en de „pijp" na 200 km rijden leeg was. Spectaculair De laatste beslissende slag in deze spec taculaire strijd werd ingeluid door Jan Raas. Nadat Hoste enkele plaagstootjes had geplaatst sloeg Raas twaalf kilometer voor de eindstreep een gat van vijftig me ter. Roger de Vlaeminck onderkende het gevaar, maakte gebruik van het „gangma ken" voor auto's en motoren en achter haalde de Nederlander. Alleen Hoste was meegegaan. Schipper en Thurau hadden het moeilijk en Pollentier die op de muur een premie van 2000 gulden had meege pakt, liet zich lelijk verrassen. Schipper later „Hoste reed natuurlijk gewel dig. Maar hij had nooit op kop mogen ko men!" Vervolgens haastte hij zich echter te verklaren, dat de sfeer in de ploeg deson danks grandioos was. Begrijpelijk want Zeepcentrale zette opnieuw een stap in de richting van de algemene erkenning. Tegen deze achtergrond was het eigenlijk een beetje onbegrijpelijk, dat Bert Oosterbosch hemel en aarde bewoog om van zijn con tract af te komen, teneinde bij Post aan de slag te kunnen. Dit weekeinde werd op nieuw duidelijk, dat niet alleen bij Tl-Raleigh prestaties van formaat worden geleverd. Ook de aan de zorgen van ploegleider Romain de Loof toevertrouwde jonge talenten krij gen de kans zich te bewijzen. En wat wil een jonge beginnende prof eigenlijk nog meer! Talenten dienden zich weer aan in deze 34ste Omloop. Naast Hoste vielen ook Fons de Wolf en Frits Pirard op. Eerstge noemde raakte na de beklimming van de muur opnieuw betrokken bij een valpartij, maar kwam via een sterke solo grandioos terug. En ook de zonder enige ervaring de buterende Pirard bleek over voldoende kracht te beschikken om op een eervolle achtste plaats te eindigen, op een beperk te afstand van de winnaar. En Roger de Vlaeminck, die door het missen van het vliegtuig uit Ita lië amper tijd had zich goed vooi te bereiden. Het deerde deze routi nier niet. Ook in de door Raas op gestelde val op de laatste meters hij wilde de Belg verleiden aan de rechterkant te passeren, zodat hi hem tegen de balustrade kon vast zetten- trapte hij niet. Het was dan ook terecht dat hij de bloemen in ontvangst kon nemen. PETER VAN PUTTEN AMSTERDAM De wonderen zijn de we reld nog niet uit. Nadat begin vorige maand de dus wat te vroeg geplande Speedo Meet-wedstrijden in Amersfoort louter negatieve resultaten hadden opgele verd, zag het er voor de toekomst van het Nederlandse zwemmen bijzonder triest uiL In dit voor-Olympische jaar mochten dan ook nauwelijks opzienbarende successen worden verwacht. Deze conclusie werd het afgelopen weekeinde echter wreed ver stoord. Tijdens de nationale winterkampi oenschappen in het 25-meterbassin van het Sportfondsenbad Oost te Amsterdam werd namelijk het ene na het andere Ne derlandse record aan flarden gezwommen. In totaal werden niet minder dan twaalf tij den scherper gesteld. De onbetwiste vedet te was zonder twijfel Fred Eefting, die hier van liefst zeven stuks voor zijn rekening Vrijdag was de persoonlijke triomftocht van het negentienjarige lid van Zwemlust Den Hommel reeds begonnen met een record op de 200 meter vrij, dat de bonkige Utrechte naar tijdens de estafette bracht op 1.52,16. Zaterdag was Eefting helemaal niet meer te stoppen. In anderhalf uur tijd verbeterde hij liefst drie Nederlandse records. Het begon met 2.04,51 op de 200 meter rug. gevolgd door 4.28,56 op de 400 meter wisselslag persoonlijk en de 58.44 (eveneens als eerste zwemmer in de estafette wisselslag) op de 100 meter rug. Een tijd, die hij later terug zou brengen tot 57,89. beurt. Het oude record op deze afstand stond op naam van André in 't Veld (ZPA Almelo) met 52,71. In de derde serie reali seerde Albert Boonstra (NZC '21 Nijmegen) een tijd van 52,73, slechts tweehonderdste van een seconde te langzaam, maar reeds een knappe prestatie. Echter, in de daarop volgende serie verscheen Fred Eefting aan de start. Toen hij aantikte, stonden de klok ken stil op 52,13. Maar nog was het niet genoeg, want in de finale stelde Eefting deze tijd zelfs nog eens scherper: 51,80. Wereldtijden, die weer goede hoop voor de toekomst kunnen geven. Formidabel Gisteren was de 100 meter vrij aan de Tralnster Marian Oudkerk-Heemskerk van Zwemlust Den Hommel, met een enorme hoeveelheid medailles om haar hals, toon de zich uiteraard in haar nopjes met al deze schitterende prestaties. „Als het maar eenmaal lukt, dan gaat voor de rest alles vanzelf. Fred Eefting heeft zich dit seizoen vlijtig voorbereid, bijna geen training over geslagen. Maar dat iemand in zo'n korte tijd zulke geweldige tijden kan zwemmen, daar valt geen enkele verklaring voor te geven. Dat is gewoon formidabel". Fred Eefting zelf kon nauwelijks een reden voor zijn plotselinge topvorm geven. „Het ging gewoon lekker. Ik heb er dan ook zeer intensief voor getraind. Toen vrijdag die 200 vrij zo fijn lukte, wist ik dat het andere ook wel zou kunnen gebeuren. En dat is nu he lemaal uitgekomen. Voor de Speedo Meet was ik niet al te gemotiveerd, nu weer hele maal. Dat blijkt wel uit deze tijden". Niet alleen de ster van Fred Eefting schitter de afgelopen weekeinde in het hoofdstede lijke Sportfondsenbad. Ook bijvoorbeeld Ma- ritzka van der Linden deed nadrukkelijk van zich spreken. De blonde, zeventienjarige Rotterdamse brak tot tweemaal toe het re cord op de 100 meter schoolslag dames. In de series kwam zij tot een tijd van 1.13,07 het record van 1.13,20 stond al sinds twee jaar op haar naam - waarna het in de finale nog sneller bleek te kunnen: 1.12,81 Ook Hans Elzerman leverde zaterdag een verrassende prestatie. De inmiddels al vie rentwintigjarige zwemmer van gastheer Het Y haalde na vier jaar het Nederlands record op de 200 meter schoolslag terug. De tijd van 2.24,83 van Ronald Hond verbleekte iet wat bij de 2.24,51 van Hans Elzerman. De beide nog resterende recordverbeterin gen kwamen tot stand in estafetteonderde len. Zaterdag won Zwemlust Den Hommel met Monique Bosga (voor het eerst sinds haar ernstig auto-ongeval weer aan de start), Antoinette de Groot, Ingrid de Lange en Pauline Out de 4 x 100 meter wisselslag dames in 4.27,99. De oude tijd stond in de boeken voor dezelfde vereniging met 4.28,60. Gisteravond verbeterde het damesk wartet van De Dinkel het Nederlands record op de 4 x 100 meter vrije slag (was van ZPA met 3.59,22) en bracht het op 3.58,04. Dat gebeurde met het viertal zwemsters Anja Grote Punt, Marijke Weihuis, Ingrid Grote Punt en Henrike Wynia. DICKKIERS I HBMIIIIIHI IHI Enith Brigitha staat op een voor haar gebruikelijk niveau: het hoogste platform. Naast haar Annelies Maas en Berber Kamstra (links). Hoewel Fred Eefting slechts een plak om de nek heeft hangen veroverde de Utrechtse zwaargewicht aanzienlijk meer medailles.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 20