ANVOERDER WIM JANSEN:
GEBREK AAN TOPKWALITEIT
ieschokte Zwartkruis: „We hebben
norme klappen opgelopen"
Ijmmentaren Italiaanse pers
ANJE LMT BONDSCOACH IN DE STEEK
Vitale
plaatsen
onderbezet
MAANDAG 26 FEBRUAR11979
OMEDe Italiaanse kran-
jn in hun commentaren
i voetbalwedstrijd Italië—
rland bepaald niet jui-
dvan toon. Het Romeinse
Italiaanse elftal heeft een
e en gave overwining be-
De Nederlanders werden
eld ingestuurd, terwijl 5
e beste spelers ontbra-
speelden inderdaad
beneden hun normale niveau,
terwijl ook hun vorm en condi
tie hadden geleden onder de
lange pauze tijdens de voetbal
competitieals gevolg van het
slechte weer. Het is daarom
zonder meer overdreven om te
spreken overeen revanche
voor Buenos Aires.
De Paese Sera schrijft iro
nisch, dat Bearzot blij is met
de overwinning op het „zoge
naamde" Nederlands elftal.
„Het Italiaanse elftal van Bear-
zot heefteen elftal verslagen
dat zich Nederlands noemt,
Nederlandse oranje-truien
draagt en zelfs uit Nederlandse
spelers bestaat. Maar dat niets,
helemaal niets heeft laten zien
van de fameuze vice-wereld-
kampioen. De Italiaanse over
winning, die volmaakt was en
verdiend, heeft het San Siro-
stadion laten jub'len. Wat een
feest! Maar het valt niet te
loochenen dat Nederland een
volkomen andere ploeg in het
veld stuurde en dat gisteren
ons elftal de benen heeft ge
broken van een dode".
II Giomo uit Milaan noteert uit
de mond van trainer Zwart
kruis dat het Nederlands elftal
in de eerste helft leek te be
staan uit houten poppen.
Zwartkruis is echter van me
ning dat zijn elftal, zodra het
weer compleet is, opnieuw tot
de finale van de komende Eu
ropese voetbalkampioenschap
pen kan doordringen, „mis
schien tegèn Italië".
II Tempo: „De Nederlandse
ploeg speelt volgens waarde
volle schema 's, maar doet dat
altijd in samenhang met zijn
atletische krachten die onder
normale omstandigheden in
drukwekkend zijn. Vandaag
heeft de ploeg de prijs voor
de absentie betaald: Het is in
derdaad niet eenvoudig om
mensen van internationaal ka-
biberals een Neeskens, Geels,
Haan en bovenal als een Krol
of Rensenbrink te vervangen.
Ook de lange gedwongen rust
periode heeft de Nederlanders
De sportkrant Corriere Sportivo
herinnert eraan dat Italië moet
teruggaan tot Driekoningen
1960 vooreen 3—0 overwin
ning, namelijk op Zwitserland.
Nederland moet voor een ver
lies meteen verschil van drie
doelpunten teruggaan tot 1975,
toen het in Polen met 14
verloor.
AAN De Oran-
ilanten verscholen
achter goedko-
i excursies. Zelfkri-
viel nauwelijks
jj bespeuren. Alleen
Jansen en Jan
Jers, uitgerekend
enige twee disci-
yen van bonds-
aeh Jan Zwartkruis
een voldoende
gorden in het San
i-stadion, bena
den de nederlaag
ien de Italianen
rliik.
Aanvoerder Wim Jansen, ook
tegen Italië weer een toon
beeld van rust en betrouw
baarheid: „Natuurlijk valt het
mee, ruim twee maanden
geen voetbal. Maar daar is dit
verlies niet mee verklaard.
Het heeft ongetwijfeld meege
speeld, maar de echte oorza
ken liggen dieper. Je moet
het zoeken in een gebrek aan
topkwaliteit. Het afscheid van
Johan Cruyff konden we nog'
net opvangen, maar voor
mannen als Krol, Neeskens
en Rensenbrink staan geen
nieuwe jongens klaar. We
moeten echt oppassen, want
voor je er erg in hebt zijn we
behoorlijk van de top weggeg
leden".
Een nuchtere en eerlijke be
nadering van Wim Jansen, die
met deze opmerkingen be
doelt te zeggen dat de toe
komst van Oranje er somber
uitziet. „Krol en Rensenbrink
zijn er de volgende keer mis
schien weer bij", aldus Jan
sen, „Dan is meteen een stuk
routine en topklasse terug.
We moeten alleen niet de fout
maken om te denken dat we
een dermate brede top heb
ben, dat we maar eindeloos
spelers kunnen blijven ver
vangen zonder aan prestatie
in te boeten. Talent is er ge
noeg, maar dat moet eerst rij
pen. En dat moet wel gebeu
ren in een omgeving waar en
kele rustpunten rondlopen.
Het wereldteam van de w.k.
in Duitsland heeft geleerd dat
een juiste verhouding tussen
jonge en oudere spelers ook
succes kan brengen. Als er
tenminste keihard gewerkt
wordt en ook daar ontbrak
het nu tegen Italië aan".
Ook Jan Peters wilde de ont
hutsende vertoning tegen de
Italianen niet goed praten
door de slechte weersomstan
digheden in Nederland ten to
nele te voeren. „Winnen we
hier, dan hoor je niemand
meer over die winterperiode",
meent Peters. „Het zijn
slechts uitvluchten. We heb
ben gewoon slecht gespeeld.
Er was helemaal geen organi
satie. Verklaringen kan ik
niet geven, want we hebben
in de voorbereiding best hard
en serieus gewerkt. Het feit
ligt er dat we beroerd gevoet
bald hebben. We moeten ook
'ijcfcierto Bettega op het punt Italië aan de leiding te helpen. Er volgden in de eerste helft nog twee treffers
namen de Italianen gas terug.
zo eerlijk zijn om dat toe te
geven".
Excuses
Jansen en Peters waren zo'n
beetje de enigen die durfden
toe te geven dat Oranje ui
termate slecht gepresteerd
had in Italië. De rest Van de
selectie beaamde weliswaar
dat het niet vlekkeloos was,
maar meldde in één adem
dat het gebrek aan wedstrij
dritme daar de oorzaak van
was.
De PSVer Adri van Kraay,
als opvolger van Ruud Krol
definitief door de mand ge
vallen: „De ploeg had geen
ritme". Zijn clubgenoot Ernie
Brandts, een van de zwak-
sten: „Ik had geen balgevoel.
Tien weken geen echte wed
strijden breekt je op. Dat is
nu bewezen. Normaal gespro
ken gaan we hier nooit zo
af". Debutant Huub Stevens,
na de rust ingevallen voor
clubmakker Brandts: „het
was vervelend om zo z'n de
buut te maken. De ploeg
draaide helemaal niet. Ik
hoop nog eens een kans te
krijgen, maar dan in een
ploeg die lekker in het wed
strijdritme zit".
Kees Kist viel nauwelijks op.
De AZ-speler ging volkomen
kopje onder in de strijd,
waardoor vooralsnog niet be
wezen is, dat Kist in het Ne
derlands elftal thuishoort. „Er
lijkt wel een vloek te rusten
op mijn interlands", mopper
de Kist. „Altijd is er wat. Nu
moest ik weer spelen in een
elftal dat verschrikkelijk ma
tig was. Ik heb ook zwak ge
voetbald maar vergeet niet
dat ik nauwelijks aanspeelba
re ballen kreeg. Daarom zak
te ik steeds verder weg uit de
spits, maar ook net achter de
vuurlinie werd ik nauwelijks
aangespeeld. Maar wat wil je
ook indien je bijna zonder
vleugels speelt".
Wereldklasse
Eensgezind was de ploeg met
het oordeel over het spel van
de Italianen. Jan Poortvliet:
„Even sterk als in Argenti
nië. Een voorhoede met Cau-
sio, Rossi en Bettega is er
een van wereldklasse. Ik had
het tenminste knap lastig".
Willy van de Kerkhoff: „Italië
speelde geniepig, maar wel
erg knap. Deze ploeg kan vol
gend jaar voor eigen publiek
bij het Europees landenkam-
pioenschap ver komen".
Broer Rene Kaakte in op de
geniepigheid van de Italianen.
„Ik heb mezelf ook allerminst
als een heer gedragen", gaf
hij toe, „maar het is allemaal
wel begonnen met Gentile.
Wat een viezerik. Stom van
mij natuurlijk om in te gaan
op zijn provocaties, maar je
bent nu eenmaal extra ge
prikkeld als het niet goed
loopt. Dan doe je dingen die
je beter kunt laten".
Zijn kersverse clubgenoot
'Piet Wildschut was het daar
roerend mee eens. De met
geel bestrafte beschermengel
van Zwartkruis: „Dat geel
was terecht. Niet goed te pra
ten, maar wel te begrijpen. Ik
vond het gewoon vervelend
dat we zo werden wegges
peeld. Daarom reageerde ik
vaak zo fanatiek, want hoe
wel iedereen zich nu groot
probeert te houden vindt na
tuurlijk niemand het leuk dat
we weer verloren hebben".
Rob Hartog
Kees Kist (midden) probeerde het wel steeds maar
kwam toch weinig in het duel voor. Hij kon er wel
enige excuses voor opnoemen maar verheelde niet:
,,lk heb slecht gespeeld".
iaraapachtig groot en probeerde de sltu-
zaj0,f8 n09 af te doen met schort#.
woiNn eenmaal geen kampioenen
lot om vriendschappelijke wedstrij-
gaat". Maar de bondscoach van
i lachte erbij als de bekende boor
lespljn. Hot beschamende partijtjo
il tegen de Italianen had hem pijn
in, meer dan hij aanvankelijk wilde
inen. Pas later ventileerde Zwart-
zljn boosheid en stak toon rilot
onder stoelen of banken dat hij
jepakt voelde door zijn selectie. Do
^^jeklanten hadden hem In zijn hemd
staan en do coach voor de leve-
irs van spelers belachelijk ge-
ïwartkruis houdt niet van afgaan,
.ar dat hij al een maand geleden
De Brde om de interland tegen Italië
;t m3e agenda te schrappen, toen dat
ikte, bepleitte hij een vervroegd ver-
iaar Italië, wat pas na erg veel
chrik-
omgehonoreerd werd.
- rdt "'aan '1ee't Zwartkruis serieus ben
M met z''n manschappen, zonder te
en omdat hij wist, dat een lawine
het nadeel tegen de Italianen, maar een
afgang zoals nu had het nooit mogen*
worden. Dat neem ik deze groep kwalijk.
Namen noem ik niet. Dat kunnen we be
ter in Zeist uitvechten. Maar over deze
interland zal echt nog wel eens gespro
ken worden, verzeker ik je".
Die woorden vormden een schril contrast
met de opmerkingen die Zwartkruis met
een na de interland in Milaan maakte. Hij
zong toen mee in het koor van spelers
die om het hards riep, dat de lange stil
stand van de Nederlandse competitie de
oorzaak was geweest van het falen.
Zwartkruis: „Natuurlijk heeft dat meege
speeld. Twee dagen extra is nog tekort
geweest. Zonder die twee dagen was de
ramp helemaal niet te overzien geweest.
Deze wedstrijd heeft getoond, dat ik ge
lijk had toen ik pleitte voor het afzeggen
van de interland. Nederland heeft te veel
prestige verloren. Voor de voetbalwereld
telt slechts de nederlaag van 30. Dat
gevoegd bij het verlies in december te
gen West-Duitsland betekent dat we in
wee maanden tijd enorme klappen heb-
Gefaald
eier®ritiek op zijn hoofd neer zou dalen
necn hij uit Italië terug zou keren met'
seerde spelers. Zo goed en zo>
het ging prepareerde Zwartkruis
3eg op de confrontatie met de Ita-
en kreeg zelfs hoop op een rede-
201 sultaat toen hij bespreurde dat de
e weer zin had in een potje voet-
n Pe aar de selectie liet Zwartkruis in de
Slechts Wim Jansen, Jan Poortvliet
ia dh Peters kan geen gebrek aan inzet
jlanoen worden, de rest van het team
1 eIle ongeïnteresseerd rond op de
vooijat van het fraaie San Siro-stadion.
'ndscoach later, toen hij begreep
niet langer verstoppertje kon spe-
k ben teleurgesteld. Diep teleurges-
felfs. Natuurlijk waren we zwaar in
Het Nederlands elftal leverde een wan-
prestatlo in Milaan. Zelf# Indien In rulmo
mate ingecalculeerd wordt dat de spe
ler# te weinig wedstrijdritme hadden,
moet worden gesteld dat de manschap
pon van Zwartkruis In alle opzichten
hebben gefaald. Zelfs werklust viel niet
te bespeuren en dat mag toch als eer
ste worden geëist van oen groep, die
als goed betaalde voetbalprofs door hot
leven gaat.
Nog schokkender dan het ontbreken van
inzet was echter het niveau van de Ne
derlandse acties. Geen combinatie lukte,,
geen dieptepass kwam ooit op de goede
plaats terecht, geen solo leverde meer
dan een mannetje winst op, en zelfs
breedtepasses bereikten in meer dan vijf-
Jan Zwartkruis: „Ik heb geen enkele lijn in ons
spel kunnen ontdekken".
ig procent van de gevallen hun doel
niet.
Zwartkruis: „Dat heeft me nog het meest
teleurgesteld. Eigenlijk nog een te zwak
woord. Ontluisterd is beter. Het Neder
landse voetbal heeft naam gemaakt door
de collectiviteit en de bewegingslust van
de spelers. Dat was er tegen Italië niet
bij. Ik heb geen enkele lijn in het spel
kunnen ontdekken. En dat juist stemt me
somber. Tien weken niet voetballen geeft
een trainingsachterstand, maar de vaste
patronen kunnen in die periode nooit
verloren gaan. Daarom heeft deze wed
strijd me geschokt".
Prestige
Italië beschouwde de Interland niet als
een trainingspartijtje. Al vanaf het begin
werd duidelijk dat Italië over de rug van
Nederland prestige wilde herwinnen. Met
het team dat Bearzot het veld Instuurdo,
was dat tegen het lamlendig spelende
Oranje niet moeilijk. Causlo, Rossl en
Rettega draaiden de Nederlandse defen
sie, mot het centrale verdedigingsduo
Brandts-Van Kraay als absoluut diepte
punt van de ploeg, dol. En ook op hot
middenveld werd Oranje volledig ovor-
klast Antognoni en Tardelli hadden
geen kind aan het Nederlandse midden
rif, waarin alleen Jan Peters zo nu en
dan in positieve zin opviel.
Een serieus gevecht werd het zelden.
Daar was Italië te sterk voor. Onthutsend
was het om te zien hoe simpel Oranje
opzij werd gezet. Snelle doelpunten van
Begetta en Rossie (uit een ten onrechte
toegekende strafschop na een overtreding
van Brandts) onderstreepten het enorme
klasseverschil. Oranje stelde er niets te
genover. Slechts wat opgeklopte schop-
partijen, met name van Renè van de
Kerkhof, die als een wildeman tekeer
ging in zijn tweegevecht met Gentile. In
positieve zin viel er echter niets te be
speuren. Ook niet van Kees Kist, de ver
loren zoon die niet duidelijk kon maken
waarom Zwartkruis hem terug wilde heb
ben in zijn selectie.
Juweeltje
Slechts van de Italianen viel er wat te
genieten. Het derde doelpunt bijvoor
beeld was een juweeltje, gescoord door
Tardelli, nadat Begetta de Nederlandse
defensie schitterend had misleid na een
voorzet van Cabrini. Er waren echter
meer momenten van Italiaanse schoon
heid. Reddingen van Piet Schrijvers en
persoonlijk falen van Paolo Rossi voor
kwamen echter dat Oranje verder werd
vernederd.
Het tweede bedrijf van ItaliëNederland
had beter overgeslagen kunnen worden.
Ook Italië zakte weg omdat de mannen
van Bearzot geen inspiratie meer konden
putten uit het Nederlandse spel, waar
door ook zij knoeiwerk afleverden. Zwart
kruis: „Laten we eerlijk zijn. Gaan de Ita
lianen na de rust door, dan zou nog dui
delijker aangetoond zijn dat het mis was
met Oranje. Gelukkig remde Italië af,
want met een verlies van 50 of 6—0 ga
je helemaal af in de voetbalwereld".
Die schande bleef het Nederlands elftal
bespaard. Wat overbleef was echter nog
kwalijk genoeg om met rood beschaamde
kaken het San Siro-stadion te verlaten.
Dat deed Zwartkruis dan ook. De meeste
van zijn spelers vluchtten in excuses.
Score: 9. Bettega 10, 19. Rossi (straf
schop) 2—0, 44. Tardelli 30. Scheids
rechter: Rainea. Toeschouwers: 60.000.
Italië: Zoff (46. Conti); Gentile, Scirea,
Collovati, Cabrini (75. Maldera); Oriali,
Tardelli (75. Zaccarelli), Antognoni; Cau-
sio, Rossi, Bettega.
Nederland: Schrijvers; Poortvliet, Va.i
Kraay, Brandts (46. Stevens), Wildschut;
Jansen, Peters, Willy van de Kerkhof (70.
Metgod); Rep, Kist en Renè van de Kerk
hof.
MILAAN Lucratieve con
tracten en prestige In de In
ternationale voetbalwereld.
Het Nederlandse voetbal
hield die twee pluspunten
over aan het zilver van
West-Duitsland en van Ar
gentinië. De vraag Is alleen
hoe lang de KNVB nog kan
rekenen op vette contracten
voor interlands zoals die te-
I en Italië en hoe lang het
Nederlandse voetbal nog
door de rest van de wereld
als toonaangevend zal wor
den beschouwd.
Twee vragen die centraal
staan na het onthutsende
vedie3 van het Nederlandse
elftal In Milaan. Een neder
laag die niet als een Inci
dent mag worden gezien en
beslist niet alleen toege
schreven mag worden aan
de barre winter. Waardoor
voetbal al meer dan twee
maanden onmogelijk Is.
Het gaat mis met het Neder
landse voetbal. De zwakke
prestaties van de vier clubs
die ons land in de diverse
Europese bekertoernooien
vertegenwoordigden, vormden
al een vingerwijzing. De in
terland tegen Duitsland in
december en tegen Italië, za
terdag in Milaan, onder
streepten het nog eens. Ook
de kwalificatieduels tegen IJs
land, Zwitserland en Oost-
Du itsland, waren ondanks de
triomfen, niet vlekkeloos.
Volgend jaar staat het Euro
pees landenkampioenschap
op het programma, twee jaar
later het wereldkampioen
schap in Spanje. Twee eve
nementen waar Nederland op
grond van de prestaties in de
afgelopen zes jaar niet mag
ontbreken. Helaas dreigt het
echter de verkeerde kant op
te gaan. Italië (1980) en
Spanje (1982) zijn nog ver
weg voor Oranje, de drie
overwinningen in het kwalifi
catietoernooi voor Italië en
de uitbreiding van het deel
nemersveld aan het evene
ment in Spanje ten spijt.
Het Nederlandse voetbal
heeft jaren geteerd op grote
vedetten. De as van het elftal
(doelman, laatste man, spel-
bepalende middenvelder en
centrumspits) was op ten
minste drie van de vier plaat
sen bezet door spelers van
absolute wereldklasse. Vanüit
die positie veroverde Oranje
de wereld.
Slechts twee van de vier vita
le plaatsen kunnen voorlopig
op niveau worden bezet:
doelman Schrijvers en laatste
man Krol. De andere twee
posten leveren problemen op.
Spelbepalende middenvelders
zijn er nauwelijks meer. Een
somber perspectief. Jan
Zwartkruis heeft dat ingezien.
Hij introduceerde het werk-
voetbal als compensatie voor
het gebrek aan topkwaliteit.
Werkvoetbal alleen is echter
niet genoeg. De serie inter
lands na Argentinië heeft dat
onderschreven. En als de
werklust, de basis van dit
soort voetbal, ook nog eens
wegvalt, zoals tegen Italië ge
beurde, blijft er weinig over
van het Nederlandse voetbal.
Die neergaande prestatiecur
ve moet worden gestopt door
de jeugd, te lang een onder
geschoven kindje omdat er
door het vele toptalent toch
geen ruimte was voor door
stroming. Vanaf heden en
Zwartkruis is daar al aan be
gonnen, moet dat verande
ren. Jong Oranje moet als
volwaardig beschouwd en be
handeld worden. Daar moet
de basis gelegd worden voor
het rijpen van nieuwe talen
ten, als Valkeen Metgod.
Rob Hartog
