\c Ontwerpers in actie tegen namaak in Hongkong Medicijn bekertjes in tien verschillende kleuren moeten vergissingen voorkomen Kohl, de Republiek van Weimar en de naweeën van een tv-uitzending Sgehoni Ailaan kt met en omc ritiek o; hij uit Seerde I het s Er wordt de laatste tijd steeds meer aan dacht geschonken aan de zieke of gehandi capte mens, die door welke oorzaak dan ook thuis of in een zieken huis niet normaal kan functioneren. Tijdens de internationale ten toonstelling Medica '79 in het Jaarbeursge bouw te Utrecht, waar bij ook een symposium over revalidatie zal worden gehouden (op 6, 7 en 8 maart) komen nieuwe inzichten ter sprake en zullen te vens nieuwe apparaten worden getoond. Het symposium wordt ge houden onder auspici ën van de Nationale Ziekenfondsraad. Voor de moeilijk verplaatsba re patiënten met rug- of be enfracturen, waardoor het vervoer naar de röntgenka- mer wordt bemoeilijkt, is er nu een geheel nieuw röntgen- bed. Direct na opname kan een patiënt op dit bed wor den gelegd en naar de röntgenafdeling worden gere den voor het nemen van een röntgenfoto. Het bed heeft een röntgen-doorlaatbaar lig- vlak met daaronder een tran sportbaan voor een röntgen- cassette. Dus geen overtillen meer van de brancard op de röntgentafel. Met drie zieken huizen zijn reeds onderhan delingen gaande voor aan koop van dit nieuwe bed. Er zijn verder tal van andere noviteiten op het gebied van ziekenhuisbedden te zien, o.m. bedden met een rug steun, verstelbaar in vijf ver schillende hoeken, voor b.v. herstellende patiënten of mensen, die in een bepaalde houding moeten liggen. Bijna spreekwoordelijk zijn de vergissingen die tegen woordig bij het toedienen van medicijnen worden ge maakt, mede door perso neelsgebrek in ziekenhuizen of door het inzetten van nog niet voldoende geschoold per soneel. Om de menselijke fout zoveel mogelijk te be perken, „dokterde" men al lang aan een sluitend sy steem. In nauw overleg met artsen en apothekers is thans in de Mepalserie de zoge naamde E.A.S.-cassette ont wikkeld, waarin door de apo theker (voor thuisgebruik) of door de hoofdverpleegster (voor ziekenhuisgebruik) de medicijnen worden verza meld, die op een bepaald tijdstip aan de patiënt moe ten worden toegediend. Het basiselement van de cassette is een bakje met de naam van de patiënt. Erin zitten kleurige bekertjes (10), waar in de medicijnen gaan. Men werkt van licht naar donker. Ochtendmedicijnen in een roomkleurig bekertje, avond medicijn in bijvoorbeeld een wijnrood. De patiënt kan dus aan de hand van het kleuras- sortiment zelf meedenken ter voorkoming van vergissingen. Nieuw produkt is ook de Pill-mill om pillen in een me dicijnbekertje te vermalen tot Cassette met gekleurde bekertjes voor medicijnen. Iedere patiënt zijn eigen cassette met 10 bekertjes. Optimale veiligheid tegen verwisseling van pillen en poeders. NOVITEITEN OP MEDICA '79 Elektronische mini-schrijfmachine als expressiemiddel voor gehandicapten met communicatiemoeilijkheden. poeder. Hierdoor worden eveneens fouten voorkomen, daar de pil c.q. de poeder tot aan de toediening in het voor de patiënt bestemde bekertje blijft. Meer veiligheid dus met medicijnen in de toe komst. Op het punt van hygiëne is er een nieuwe, snelle hand- desinfectie in sprayvorm op de markt gekomen voor ver pleegsters, die met besmette lijke wondinfecties moeten omgaan. Naam: „Clinisept Foam", een vlug drogend schuim. Eveneens nieuw op het gebied van hygiëneverbe- tering is de „Jet-remover voor hét reinigen en desin fecteren van ziekenhuisbed den, nachtkastjes of bran cards in een hermetisch afge sloten reinigingscabine, ge makkelijk in te bouwen door middel van prefab-onderde len. Elke vijf minuten een gedesinfecteerd bed. Voor gehandicapten ook nog al wat goed nieuws. Er zijn elektronische rolstoelen ont wikkeld van verschillende merken, maar ook volgens verschillende systemen met hogere en lagere km.-snelheid en klimvermogen, waarmee men gemakkelijk hoge stoe pen „kan nemen". De Vessa- vitesse bijvoorbeeld is een nieuwe generatie rolstoel, die wijde horizonten opent voor rolstoelgebruikers, vooral om- Het is voor een kind met auto'tje van rood fiberglas besturingskast en accu's. dat de constructie zó com pact is, dat de stoel ook bij klein behuisden een plaatsje kan vinden (breedte dichtge vouwen 330 mm). Het reeds bestaande model met inge bouwde stoepenbeklimmer, vergroot door de sterkere ac cu's tot een actieradius van meer dan 18 km., kan een snelheid van 6 km. per uur bereiken. „Weg drempel vrees" roept de fabrikant. In de rolstoelensector trouwens Het laatste nieuwtje: röntgenbed met ingebouwde r'óntgen-cassette. De patient hoeft niet meer van bed of brancard op de röntgentafel te worden getild. Hi ligt al meteen „in bed" en kan na het nemen der foto's naar zijn zaal of kamer (terug) worden gebracht. Kosten 4000.- menwerking met twee Nedei landse psychologen drs. J. N A. van Mierlo en dr. A. Uden is ontwikkeld, komt Japan. Deze heren kwamei ii op het idee om de technolo I:i gie van de schrijvende zakre kenmachine toe te passen i een communicatiemiddel voo meervoudig gehandicapte! De communicator kan op ee Él armband 180 graden wordq gedraaid, zodat de gesprek: partner zonder van plaats verwisselen een antwoor( kan typen. Voor motorisch gestoorde l handicapten wordt over he| toetsenbord een dunne aangebracht, die gelijktijd indrukken van meer dan toets voorkomt. Indien hel/ maal geen handfunctie aan wezig is, wordt een dikkerL- kap gebruikt, zodat de to^| tsen met een staafje of pot lood in de mond, zelfs maE een spriet aan het voorhoof® kunnen worden bedien<J] (Voor training van niet spre kende blinden is er een apa^. te braille-plaat beschikbaar® Kosten 1100.- excl. BTW*1 veelal verhaalbaar op dfij A.W.W. en voor bewoneffl van een inrichting op djft A.W.B.Z. Men kan rustig sta len dat voor zieken en ge handicapten de automatise ring een der plezie: vooruitgangen is in de reld van de techniek. Een nieuwtje voor de bn veiligheid in een zieken- bej aarden tehuis is het nu l patenteerde universele hulp en reddingsapparaat „Ho nor". In geval van brand o (vai een andere calamiteit kunner" met behulp van dit appara#achtig binnen een kwartier per za/0"8 n gemiddeld 20 patiënten wor^J0 nu den geëvacueerd. om gaat". |a lacht een handicap heel wat prettiger zich in een race voort te bewegen dan in een rolstoel. Elektronische veel snufjes en betere hulp middelen voor hun gebrui kers op de Medica '79. Voor kinderen bijvoorbeeld een rolstoel in de vorm van een rood auto'tje. Voor patiënten met zwaar ge stoorde spreekvaardigheid is er een draagbaar communi catiesysteem. De Canon Com municator is een ultra-mini schrijfmachientje (gewicht: 280 gram, afmetingen 131 x 85 x 30 mm), en is om de pols te bevestigen. Het is een communicatiesysteem voor niet-sprekende en motorisch gehandicapten of mensen met spraakdefecten. Het kan het communiceren met ande ren aanmerkelijk vergroten. De ingetypte tekst blijft be houden, omdat die op een af- scheurbare papierstrook ver schijnt. Een soort telexje dus. Het machientje, dat in sa- lal tege #n, mot het Duitse volk maar energiek de hadden afgesneden. „Maar ze v 0j,der zwak. Duitsland wil niet meer zwakle_ajrt met een grommende Russische be%Lja de loer", zo lichtte Kohl na de uitzef8taan nader toe. Zo'n uitspraak herinnert»^ yfl| schien aan het IJzeren Gordijn, I voor een Duits politicus is dat .(voo£wartk achterhaalde?) schrikbeeld nu ook Lr niet zo verwonderlijk als men n( dat de Duitsers daar het meest schaften hebben gehad. In zijn boek Weimar Culture schrij historicus Peter Gay over het onl van „Weimar" in 1918 ook: de een ren van de Weimar republiek werdt heerst door binnenlands geweld reeds opkomende Nazisme in Beien radencommunisten van Liebknec) Luxemburg) en buitenlandse onvi lijkheid (zich onder meer uitend „Dictaat van Versailles") die elka, volgens gingen versterken totdat d[en ^re dergang van Weimardaarop zoiJsultaat ^fCn. jg yyggp Wie herkent daarin niet iets van debar <je atie anno 1979? De wind die injs/echts Haag gezaaid werd, wakkerde via dh peters zending van het ZDF in Duitslan<$en wor tot een storm. Boosheid alom enjg 0nqi ergst van al de felheid en de voofet van he nomenheid van de Nederlanders inondscoai hri Studio in Den Haag speelt het jj njet |a misme in de Bondsrepubliek in de {l Wie zich zorgen maakt over wat fej/s dat land gaande is, moet daarop bedacht zijn. PAUL VAN VELTHOVEN DEN HAAG/BONN „We hopen dat het een mooie uitzending wordt, eine schöne Sendung". Aldus Reinard Appel, chef-redacteur van het Zweite Deutsches Fernschen vorige week, toen hij voor journalisten een praatje hield over zijn programma: Bilrger fragen, Politiker Antworten". Ditmaal zou het program ma worden uitgezonden vanuit Den Haag en een achttal Nederlanders zou de CDU-toppoliticus Helmut Kohl die nota bene zelf Den Haag voor dit pro gramma had uitgekozen mogen onder vragen over alles wat hen op het hart lag. Drie weken voor de uitzending was bet groepje samengesteld uit leden van een volksuniversiteit; het publiek, zo heette het, dat altijd voor de uitzendin gen in Duitsland werd uitgekozen, om dat het zo representatief was. Of dat ook in Nederland het geval was, moest worden afgewacht. In feite was het groepje echter helemaal niet afkomstig van een volksuniversiteit. Na een helpende hand van de gemeente Den Haag had de groep zichzelf samen gesteld met behulp van geestverwanten. In alle toonaarden koden Appel en zijn assistenten de buitenwacht dan ook ver zekeren dat door hen geen selectie was gemaakt op grond van politieke voorkeu ren; daarmee had men zich heel doelbe wust niet willen bemoeien! Hoewel er op dat punt nog aanwezigen waren, die daar anders over dachten, (de Westduitse ambassade was immers ook ingescha keld) heeft naderhand de uitzending van voriger week donderdagavond wel heel grondig iedere twijfel daaromtrent de kop ingedrukt. De uitzending liep Reinhard Appel, in zijn regie volledig afhankelijk van Ne derlandse technici en cameramensen, vol ledig uit de hand, maakte een groot deel van het kijkende Duitse publiek spinnij dig en verzuurde de relaties tussen de Bondsrepubliek en Nederland die er toch al niet te best op staan, nog meer. Vrijwel alle Duitse dagbladen hebben de berichtgeving over het schandaal van de ZDF-uitzending breed uitgemeten en voorzien van afkeurend commentaar. De conservatieve Frankfurter Allgemeine spreekt zelfs van een bundel handgrana ten van links-intolerante lieden, Die Welt van een misslag voor Europa. Het is nog een geluk dat de Duitsers deze dagen zo massaal carnaval vieren en waarschijn lijk zo hun ongenoegen over het geziene op een onschuldige wijze kunnen botvie ren. Natuurlijk blijft het daarbij niet want er wordt nu al driftig gezocht naar de schuldigen. Voor de rechtse Springer- krant Die Welt is het zonneklaar dat Ap pel de grote schuldige is. Hij had niet zomaar een onbekend groepje mensen aan het woord mogen laten in de hoop dat dit groepje representatief zou zijn voor wat er over Duitsland in Nederland wordt gedacht. Hij zou wel degelijk heb ben moeten nagaan, wat voor vlees hij in de kuip had. En dat had Appel, van zijn kant terecht, nagelaten om zo zich niet het verwijt van links op de hals te halen dat het es- tablisment (als zoveel in West-Duitsland, NOG VOLOP DISCUSSIE ROND EEN OMSTREDEN PROGRAMMA 1938, zijn zucht denk maar aan de Berufsverbote), in dit geval het televisie-establisment, de zaken naar eigen inzichten manipuleert. Goed vertrouwen echter dat te schande werd gemaakt door een Nederlands pa nel dat in meerderheid van de wens ver vuld was om die in-reactionaire Kohl eens goed de les te lezen. WEIMAR Dit alles zou nog niet eens zo bedenke lijk zijn als bezorgdheid van zowel ter linker- als ter rechterzijde niet hun pa rallel vonden in het onderwerp waarover Kohl zo hartgrondig van mening ver schilde met zijn Nederlandse tegenstan ders, te weten in feite de jongste Duitse geschiedenis. Want alle vragen die op hem afgevuurd werden, hielden daar di rect verband mee, of het nu de Berufs verbote betrof (waarbij mensen met be paalde, lees linkse ideeën, geweerd wor den uit functies in Duitse overheids dienst), of de verjaring van oorlogsmis daden of de Duitse defensieinspanningen. Feiten waarover iedereen het buiten de geëxalteerde sfeer van een links-rechts discussie eens is, werden hier opnieuw ter discussie gesteld. Kohl beriep zich voor de betwistbare Berufsverbote op de Weimar-republiek, het Duitse staatsbestel van na de Eerste Wereldoorlog vóór het aan de macht komen van Hitler in 1933. Fascisten én communisten waren voor zijn ondergang verantwoordelijk, aldus Kohl in een woedende tirade tot zijn op ponenten die alleen en uitsluitend de fas cisten daarvoor verantwoordelijk hielden. De Weimarrepubliek was inderdaad te lief, niet alleen voor de rechtsen, maar ook voor de linksen, ook al brachten de eersten haar openlijk en uiterst links „slechts" met stoten in de rug ten val. Wie daaraan twijfelt, bekijke nog eens de hier te lande door de VPRO uitge brachte Weimar-documentaire, onder meer gebaseerd op nieuw geschiedkundig materiaal waaronder van de hand van de Amerikaans-Duitse historicus Peter Gay. Het was uiterst bizar een vooringe nomen Nederlands publiek dat te zien betwisten. HISTORISCH BELADEN Ook andere strijdpunten uit het debat, dat in eerste aanleg bedoeld was als een soort Europees getint vragenuurtje, wer den door de Nederlanders van hun histo rische beladenheid ontdaan. Het was van Kohl niet gek gevonden toen hij voor het nut van een sterke bewapening op „Mün- chen" wees. Was de Tweede Wereldoor log te voorkomen geweest Ja, zeggen alle historici, als de geallieerden Hitler in München, in het gedenkwaardige jaar BUITENLAND LEIDSE COURANT MAANDAG 26 FEBRUAR11979 PAGINi /7 Uldo Gucci, de grote man 1 van het Italiaanse mode- huis dat zijn naam I draagt, is witheet. Ken- neth Boey, manager van l het Dior-concern in Hong kong, is des duivels. Geen wonder, als je op een gegeven moment tot de ontdekking komt, dat er in Hongkong op het ogenblik artikelen te koop zijn, waarop welis waar de namen van Guc ci of Dior prijken, maar waarvan de kans dat het imitaties zijn steeds gro ter wordt. Op het winkel paradijs van Azië wordt de laatste tijd een smet geworpen door een reeks rechtszaken, welke be- trekking hebben op ele gante namaaksels. Gucci werd zo kwaad over alle nagemaakte Gucci-hand- tassen, ceintuurs en andere lederwaren, welke hij in Hongkong zag, dat hij een advertentie in de kranten liet zetten, waarin hij aankondig de, dat zijn firma gerechtelij ke zou optreden tegen alle zakenlieden, die imitaties fa briceerden of verkochten. Nog zuurder is het voor Guc ci, dat negentig procent van de namaaksels wordt ge maakt in zijn vaderland, in Milaan en Florence. De goed kope plastic kopieën komen voor het merendeel uit Azië. Gucci's plaatselijke manager, Kerry Obonai, zag vorige maand tot zijn stomme ver bazing op het vliegveld van Hongkong een reclamebord voor Gucci-handtassen en - riemen, compleet met het be kende GG-teken. Hij stapte de winkel binnen, kocht een paar overduidelijke imitaties en diende gelijk een aan klacht in. „Ze waren duurder dan de echte Gucci's en bo vendien van zeer slechte kwaliteit", aldus Obonai. Kenneth Boey heeft al acht handelaars voor de rechter gesleept wegens het verkopen van imitatie Dior-tasjes en accessoires. „We vatten dit zeer ernstig op, omdat het publiek de dupe dreigt te worden van deze kwalijke praktijken". Boey is, net als Gucci, tot de ontdekking ge komen, dat Italië de grote le verancier is van de betere imitaties, welke voor bijna net zoveel geld van de hand gaan als de originele. De hoofdinspecteur van het Hongkongse bureau voor handelsonderzoek, Y. Y. Leung, heeft handenvol werk aan de vele klachten, welke de laatste tijd bij hem bin nenstromen. Nog onlangs heeft hij bij een grote plaat selijke fabrikant 500 handtas sen in beslag laten nemen, welke volgens hem uit Italië afkomstig waren. „Michel Rene", een van de duurste boetieks in Hongkong, is al verschillende malen veroor deeld wegens het als Franse produkten verkopen van in Hongkong gemaakte kleding. De firma kreeg een boete van meer dan 52.000.-. De dassenfabrikant Gold betaalde een record-b van 85.000,-, omdat op dassen „Paris, France" stoi .Maar de meeste namaak kelen komen van op straat of uit kleinere ..„r, kels", aldus Leung.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 10