Roger Moore blijft aan het werk Persoonlijk beeld van Nietzsche Modieuze thriller van Irvin Kerhner DEZE WEEK IN DE LEIDSE BIOSCOPEN Atlantis, de verzonken stad een leuke avonturenfilm Kamermuziek in Lisse Unieke collectie vis- portretten in Voor- schotense galerie Celine LEIDSE COURANT VRIJDAG 23 FEBRUAR11979 PAGINA 7 Vangrail in Michelshuis Hazerswoude - Vangrail, de cabaretgroep die op 23 janu ari in Hazerswoude had moe ten optreden, maar toen van wege het winterse weer ver stek moest laten gaan, komt nu op zaterdag 3 maart op treden. In het Michelshuis te Hazerswoude-dorp gaat om kwart over acht 's avonds het doek op. Degenen die des tijds in de voorverkoop een entreekaartje bemachtigden, kunnen dit dan gebruiken. LISSE In de serie „Dever-concerten" is er morgen een uitvoering van het Kamermuziekensemble „Intermezzo" in de gerestaureerde hofstede aan de Lissese Heereweg. Het ensemble bestaat uit Vera Verzijden (zang), Henny Vos sen (clavecimbel), Constance Backer (fluit), Cor Citteur (cel lo). Op het programma staan werken waarbij de zangstem en de fluit een gelijkwaardige partij hebben, zoals twee aria's van D. Scarlatti en twee aria's afkomstig uit cantates van Bach. De mezzosopraan Vera Verzijden uit Leiden studeerde zang bij Annie Hermes en Sophia van Santen. Zij zal een aantal liederen zingen uit de „Elisabethan Love Songs" van John Dowland onder begeleiding van Henny Vossen. Constance Backer speelt een solo-sonate van C. Ph. E. Bach, Müthel en Blavet. Het concert wordt besloten met een cantate van Tele- marin. Veertig toegangsbewijzen zijn tot 23 februari verkrijg baar bij het VW-kantoor aan het Lissese Vierkant. De toe gangsprijs bedraagt 6 gulden. CJP-houders en 65-plussers be talen 4 gulden. Ets van Albert Flamen. Als er geen James Bond-film op stapel staat moet er bij Roger Moore thuis toch brood op de plank komen en dan wil hij best wel even in een Itali aanse produktie staan als advocaat van de Maffia in San Francisco, die om de naam van ,,de fami lie" te zuiveren op zoek gaat naar de onverlaat, die een uit Sicilië geïmporteerd kruis heeft mis bruikt om er verdovende middelen in te smokke len. Regisseur Maurizio Lucidi had nog vijf anderen nodig om een scenario te schrijven, waarin de in trige vrij onduidelijk blijft en de dialogen beter lot verdienen dan in de na-synchronisatie te klinken alsof het geluid van een andere planeet komt. Naast Moore kreeg Lucidi bovendien de beschik king over Stacy Keach, die als acteur Roger met CAMERA The man from the organization (16) met Roger Moore en Stacy Keach. Regie: Maurizio Lucidi.| 'n enkel gebaar van het doek kan spelen. Hij ver vult de rol van Charley, een autocoureur die door de Maffia-advocaat wordt aangetrokken om het vuile werk te doen. En dat is in „The man from the Organization" niet mis. Met namen als Moore en Keach op de titellijst meenden de producenten dat er best wat meer geld tegen deze actiefilm aangegooid kon worden en het aantal autowrakken overtreft dan ook bijna het aantal menselijke slachtoffers. Voor het ver bluffende stuntwerk tekende Gleen Wilder, die daan/oor menigmaal het hele verkeer in San Fran cisco en omgeving heeft moeten ontregelen. De cameraploeg deed daarbij erg z'n best de aange richte ravage zo bewegelijk mogelijk in beeld te brengen en dit team verdiende beter lot dan hun werk vertoond te krijgen in een wat wazige kopie, die zo nu en dan storende kleurverschillen ver toont. Wie van actie houdt komt in „The man from the Organization" echter niets te kort, maar dan moet hij het verwarde verhaaltje maar voor lief nemen en zonder dieper na te denken de op effect bere kende beelden over zich heen laten gaan. Want er wordt zeer nadrukkelijk geacteerd, gemoord en vernield. MILO STUDIO Beyond good and evil (16) met Dominique Sanda en Erland Josephson. Regie: Liliana Cavani. Liliane Cavani's „Nachtportier" over de vroegere SS-officier (Dirk Bogarde), die een relatie met een ex-concentratiekampgevan gene traumatisch onontkoombaar opnieuw moet beleven, bracht enkele jaren geleden de gemoederen nogal in beweging. De Itali aanse regisseuse maakt vorig jaar met „Beyond good and evil" wéér zo'n film die je verward naar huis stuurt. Vertaal de En gelse titel letterlijk in het Duits en je weet waar het over moet gaan: "Jenseits von Gut und Böse", een van de latere geschrif ten (1866) van de Duitse dichter-filosoof Friedrich Nietzsche. Cavani levert uiter aard geen verfilming van deze wijsgerige bundel. Nietzsche wordt hoofdpersoon van een film, die zich concentreert op een epi sode uit zijn leven, feitelijke gegevens dus, waar binnen zij een visie op Nietzsche's fi losofie geeft al spelend met die levcnsfei- Haar film in woorden vastleggen is een on mogelijke bezigheid, omdat Canavi's beelden voortdurend verwijzen naar elementen uit het werk van de belangrijkste filosoof van de negentiende eeuw. Enige kennis van diens ontleding en verwerping van de gel dende moraal van zijn tijd (en in feite nog van de onze), zijn poging de „bedorven" be grippen Goed en Kwaad ondermijnend, een beeld te creëren van een rueuwe „sterke" mens, die zijn eigen autonome waarden schept, is daarbij wel vereist. Tenslotte heeft een nooit afgeronde filosofie van Nietzsche al genoeg aanleiding tot misver standen (Derde Rijk) gegeven. Toch valt „Beyond good and evil" ook te genieten als „film pur" over drie mensen op zoek naar zulke nieuwe waarden in hun relatie en hun gevecht met hun eigen geconditioneerdheid en de wereld om hen heen. Dat zijn dan Friedricht (Fritz) Nietzsche, de Russische emigrante en schrijfster Lou Salomé en hun vriend Paul Rée. In werkelijkheid is het een kortstondige periode geweest in het leven van Nietzsche, van wie bekend is, dat hij Lou Salomé vurig, maar zuiver geestelijk vereerde. Cavani projecteerde hun vrijheids drang ook op hun sexuele leven en uit het mislukken van die totale en vrije relatie bouwt zij in prachtige epoque-beelden naar het wanhopige einde aan de rand van de 20ste eeuw toe: Salomé heeft „toegegeven" en is getrouwd met de Iranist Andreas. Rée sterft als hij zich aan een groep jongeman nen overlevert en Nietzsche, na o.a. opium en syfilis, eindigt krankzinnig. Een zeer per soonlijk beeld, dat je met een hoop discus siestof achterlaat. Ellendig is het dat de ko pie (er is maar één in ons land) schandalig hinderlijk gehavend vertoond moet worden. BERTJANSMA Faye Dunaway aan het werk LUXOR The eyes of Laura Mars (11) met Faye Dunaway en Tom Lee Jones. Regie: Irvin Kerhner. VOORSCHOTEN Vanaf 2 maart tot 1 mei is bij E. de Keuning, Oude Prenten, Molenlaan 2 te Voorschoten de se rie „Figures de plusieurs sortes de Poissons tant de la Mer et I'eau douce" van de 17e eeuwse schilder-tekenaar-etser graveur Albert Flamen te zien en te koop. Albert Flamen (ook wel Flaman of Flamand) was een op merkelijk kunstenaar. De geschiedschrijvers hebben niet meer van de persoon Flamen nagelaten dan dat hij in 1620 in Brugge werd geboren en dat hij van 1648 tot 1669 in Pa rijs werkte en woonde in de Rue des Fossayeurs prés de Saint-Sulpice. Wanneer hij is gestorven en van wie hij een leerling was, of hij zelf jonge kunstenaars opleidde, daarvan is niets bekend. Opmerkelijk 'van deze kunstenaar is, dat zijn oeuvre veel middelmatig werk bevat, zoals zijn portretten en landschap pen, waar hij (volgens Adam Bartsch) zeer onbeholpen licht-en schaduwwerking weergaf. Maar dan maakt Albert Flamen in 1664 een serie waarmee hij bijzonder veel succes heeft. Vijf maal twaalf platen van vissen, door hem getekend en gestoken met een waarheid en nauwkeurigheid die niets te wensen overlaat. Stuk voor stuk heeft Flamen de vissen en schelpdieren geestig en le vendig neergezet. De haring, de tarbot en de kabeljauw, om maar een paar te noemen, zijn geplaatst in een toepasse lijke omgeving van visserhavens, schepen en drogende net ten op het strand. De serie zoetwatervissen heeft Flamen achtergrond gegeven van wuivend riet, tevreden henge laars of opvliegende eenden. Van Flamens gehele oeuvre zijn zijn vissen het meest ge zocht en het meest zeldzaam. Al bert Flamen heeft veel geëx perimenteerd met de ets-techniek en een afwisselend ge bruik gemaakt van de burijn en de droge naald, met als resultaat, een wijze van graveren dat het werk van W. Hol lar benadert. Het werk van Albert Flamen werd doorgaans uitgegeven bij Van Merlen in Parijs, maar ook Gallais, Jacques Lagniet en Louis Boissevin waren zijn uitgevers. E. de Keuning Gude Prenten is geopend iedere vrijdag en zaterdag van 11-17 uur en na telefonische afspraak 01717- 3780. Wie aan Atlantis denkt, denkt altijd aan spannende avon turen, monsters in de diepte der zeeën, vreemde wezens en gevaarlijke expedities. In Lido 2 draait deze week de film Atlantis, de verzonken stad, een spectakelstuk dat weer eens op ongedwongen wijze laat zien, dat het nog niet zo slecht is gesteld met de fantasieproducties waar heel wat bioscoopliefhebbers best nog wel een avondje uit voor over hebben. Vooral voor de jeugd is deze film wellicht een verademing na alle wat al te zwaar op de hand zijnde vertoningen, die de laatste tijd met bekroningen en al in de advertenties en filmbesprekingen worden bejubeld. Een simpele film dus met een eenvoudig verhaal. Een aan tal avonturiers, waaronder een geleerde vader en zoon (Pe- LIDO 2: Atlantis, de verzonken stad (a.l.) met Doug McClure en Peter „Onedin Line" Gilmore. Regie: Kevin Connor. ter Gilmore), zijn van plan om ergens in de Stille Zuidzee, het leven van de vissen te besturen. Om in de diepste diepten van het tropisch water deze studie te kunnen volb rengen is het nodig dat men met een vernuftig in elkaar gezette duikklok vanaf een schip de zee in wordt gezet. De ontwerper van de duikklok (Doug McClure) durft dat ex perimentele avontuur samen met de geleerde zoon Charley aan. Onderweg, in zee, gaat er het een en ander mis. De klok wordt door een monster aangevallen en als men een staaf goud afkomstig van Atlantis naar boven takelt is er ook nog een kwade octopus, die de door goudkoorts ge plaagde bemanning op andere gedachten probeert te hel pen. .Uiteindelijk wordt de hele bemanning naar de zeebo dem getrokken, waar dan, u raadt het al, Atlantis blijkt te liggen. De heersers van de verzonken stad hebben het ech ter niet op het eenvoudige volk voorzien en men moet via allerlei vernuft weer weg zien te komen. Dat loopt voor de goeden goed af maar voor de slechten niet zo best. En zo hoort het ook. PETER VIERING Het Gewestelijk Orkest komt zaterdag 3 maart in een se rie voorjaarsconcerten naar Alphen aan den Rijn. Onder leiding van dirigent Kees Bakels (foto), wordt gecon certeerd in het cultureel cen trum De Bron aan de Trou- badourweg. De aanvang is bepaald op 14.00 uur. EN VERDER LIDO I Een vrouw als Eva (16). Volwassen poging van regisseuze Nouchka van Brakel om mee te helpen aan de emancipatie van de Nederlandse speelfilm. De re laties van Monique van der Ven, Maria Schneider en Pe ter Faber als echtgenoot, worden emotievol in beeld gebracht, (vijfde week) LIDO III An unmarried woman (16). Jill Clayburgh als de tegen de veertig lopen de vrouw, die voor de groot ste teleurstelling in haar le ven komt te staan, wanneer haar man bekent dat hij een verhouding met een andere vrouw heeft, (elfde week) TRIANON Superman (16). Bloedserieuze en uiterst kost bare verfilming van de avon turen van stripheld Super man. Vol speciale effecten, maar zonder een sprankje humor, (tweede week) REX Sexsamen (16). Prik- kelwerk van weinig niveau. EUROCINEMA I (Alphen) Buddy Holly Story (a.l.). Een onderhoudende film met goe de muziek over het kortston dige leven van de popster van het eerste uur Buddy Holly, die in 1959 bij een vliegtuigongeluk om het le ven kwam. EUROCINEMA II (Alphen) Force 10 from Navarone (12). Aantrekkelijk filmavon- tuur boordevol actie. Min of meer het vervolg op de film "Kanonnen van Navarone", s pielend in het Joegoslavië van de Tweede Wereldoorlog. EUROCINEMA IV (Alphen) Veel liefs uit Moskou (12). James Bond-film. (derde week) Scène uit Beyond good en evil Laura Mars is een gevierd modefotografe, die haar populariteit dankt aan de hoeveel heid geweld en sex dat in haar werk terug te vinden is. Als Laura plotseling door de zoeker van haar camera allerlei moorden ziet gebeuren, die naar later blijkt ook werkelijk hebben plaats gevonden, dan heeft men de basis voor een goede thriller. Mits men zich aan het einde maar niet ver schrikkelijk bij de neus genomen voelt en dat is helaas met „The eyes of Laura Mars" het geval. Gezien het milieu hippe fotografie waarin de vijf naaste medewerkers van Laura Mars de dood vinden, kan men na tuurlijk een modieuze thriller verwachten en regisseur Irvin Kerhner, die twintig jaar ge leden debuteerde met een voor die tijd zeer progressieve film als „Stake out on Dope street" heeft die mogelijkheid ten volle uit gebuit. Maar net als het geval was met Ni cholas Roeg's visueel knappe maar verder op alle fronten hinkende „Don't look now", waar je aan het slot met het onbevredigen de gevoel achterbleef door regisseur en sce narioschrijver wel aardig te zijn bezig ge houden, maar ook flink belazerd te zijn, vraag je je na „The eyes of Laura Mars" af of deze Laura nu werkelijk over mediamie ke gaven beschikt en zo ja, waarom zij dan de dader van vijf zinloze moorden niet aan stonds herkende. Enfin, het moet gezegd worden, de film houdt je anderhalf uur bezig, radend wie van de geflipte figuren de moordenaar is met fraaie plaatjes en een groot aantal ver dachtmakingen, maar als de ware moorde naar zich dan tenslotte bekend maakt, is dat een geweldige afknapper, want dan deugt er niets meer van het gegeven. Faye Dunaway als de fotografe doet haar best nog iets van haar rol te maken en we kunnen haar groeiende frustraties best be grijpen, want die hebben wij veilig in onze bioscoopstoel ook gehad. „Eyes of Laura Mars" is zo'n thriller waar bij eigenlijk al onder de begintitels zou moeten worden gezegd, dat hetgene wat nu volgt niets met logica te maken heeft. Dat had je dan een hoop nadenken bespaard. MILO In de Leidse Schouwburg wordt vanavond een reprise gege ven van het stuk „Celine", met in de hoofdrollen Mary Dresselhuys, Mart Gevers, Jo de Meyere en Hein Boele. Het stuk behandelt de pogingen van twee oude, gewezen dieveg gen om een jonge inbreker de fijne kneepjes van het vak bij te brengen. Aanvang 20.15 uur. Gewestelijk Orkest in De Bron

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 7