•en jaar lang op
H
Dud-Adese Ruth
Straathof drijft
Canadese olie
Mendelssohn Trio op de koffie in de Veen
ij is geen lijntrekker
mTBÉSH
lezers
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
er bochtig" kijkje vanaf de „Calgary Tower", met uitzicht op de binnenstad en het fascinerende Rotsgebergte op de achtergrond
veg,
dan
20.00 jandaag in deze rubriek
rzittiren „doorgewinterde" gast,
ïraadle met wortel en al in Den
derdelaag staat, maar sinds 1974
lijk \jel en zaligheid heeft ver-
,'onneipnd aan Oud Ade en aan
et gefuseerde WOA,
"jaaraan hij tot' een half
jar geleden nog secretaris
Ik heb het nu over
ith Straathof, op een haar
24 jaar oud, die in het
ider van zijn „algemene
inomische studie" aan de
itterdamse Erasmus uni-
;rsiteit z'n schreden voor
jaar verlegd heeft naar
ladese contreien om
lar (als onderdeel van een
identenuitwisselingspro-
•amma) te werken op een
:ountantskantoor en om
tevens taalvaardigheid op
doen. Toen hij nog thuis
Oud Ade was, vertoonde
te vergoelijken
ikheid voor „Langs Om
en nu hij eenmaal
:n maand of zes in Cal-
woont, leeft en werkt,
:ht ik in een opwelling:
weet, of mijn „grote
g" misschien weieens
ssant zou kunnen zijn
een aantal lezers",
ith Straathof uit de pro-
Alberta stuurde me
itaalkaart van beleve-
i en ervaringen, die ik
iag wil doorgeven,
ith Straathof dan, die op
examen na z'n kandi-
,ts heeft, is thans stagiai-
een idioot snel
ieiende Canadese stad,
uitzicht op de met
leeuw bedekte kruinen
het immense Rotsge-
:rgte, of zoals de Cande-
;n en Amerikanen het be
kennen: de Rocky
lountains, of liever nog
Rockies. Zelf noemt
z'n verblijf aldaar
:n jaartje in het Koeweit
van Canada". Want ze doen
er veel met olie. Daar slijt
hij sinds 3 september van
het vorig jaar z'n zowat 365
dagen „nieuwe wereld".
„Calgary? U heeft er waar
schijnlijk nooit van ge
hoord", schrijft Ruth Straa
thof. Inderdaad; slechts wei
nigen onzer zullen iets zin
nigs over deze eerste stad
van de Canadese provincie
Alberta kunnen vertellen.
Toen Ruth enige tijd in
Calgary verbleef, kreeg hij
wat vat op de situatie bin
nen een gemeenschap die
honderd jaar terug nog een
politiefort, handelspost en
treinstation was. Calgary
liet het daar niet bij zitten
en ontwikkelde zich alras
tot en belangrijke „koeien-
stad", tot het uiteindelijk
het „Koeweit" van Canada
zou worden. Deze laatste
ontwikkeling kreeg gestalte,
toen in 1947 het eerste eco
nomisch rendabele olieveld
in Alberta werd aange
boord. Sinds die tijd zijn er
talloze kleine en zeer grote
olievelden gevonden en nu
produceert Alberta 83 pet.
van alle Canadese olie.
Ruth: „Met de olievondsten
kwamen de oliemaatschap
pijen die allemaal hun
hoofdkantoor in Calgary
hebben. De Stad kende een
economische groei die nog
steeds 'door de rest van Ca
nada met jaloezie en be
wondering wordt waargeno
men en die velen doet be
sluiten in Calgary en om
streken te gaan wonen en
werken. Er is niet alleen
werk (Canada heeft bijna
10 pet. werkloosheid), maar
het werk wordt er nog be
ter betaald ook. Het gemid
delde inkomen in Calgary is
22 pet. hoger dan in de rest
van het land. Op zichzelf
Ruth Straathof, midden op de voorgrond, op een bergtop in de Rocky Mountains
biedt Alberta nog voordelen
apart, zoals lagere benzine
prijzen dan in andere pro
vincies en men kent er geen
BTW".
Op het ogenblik groeit de
stad Calgary met ongeveer
1500 mensen per maand die
hoofdzakelijk vanuit het
oosten en middenwesten
van Canada komen. In 1911
woonden er nog maar
43.000 „zielen" en beter ge
situeerden; vijftig jaar later
waren het er 268.000 en nu
is de stad gegroeid tot een
inwonertal van ruim 505.000
mensen. Ruth deelt ons
mee, dat deze onvoorziene
groei geleid heeft tot een
groot tekort aan huizen en
kantoren, „en de grondprij
zen zijn tot astronomische
bedragen gestegen. Elk op
geruimd pand in de binnen
stad betekent bijna automa
tisch een nieuwe wolken
krabber. Zo werd alleen al
in '78 voor woonhuizen en
kantoren voor ruim een
miljard aan Canadese dol
lars geïnvesteerd. Op het
moment zijn er in die bin
nenstad bijna 15 nieuwe
kantoorgebouwen in aan
bouw".
Het nieuwste type gebouw
is, zo vertelt Ruth, het zg.
„energiebewuste gebouw",
dat niet alleen goed geïso
leerd is maar ook warmte
verzamelt en opslaat (aan li
chaamswarmte, machines
en zon, bij een gemiddelde
zonneschijn van 6 uur per
dag). Men heeft daarbij wei
nig aandacht besteed aan
verbetering en uitbreiding
van het wegennet, met het
gevolg dat elk spitsuur een
groot aantal opstoppingen
en een enorme luchtvervui
ling geeft. Volgens een re
cent onderzoek heeft Cal
gary in Alberta,' op Los An
geles na, de meeste auto's
per inwoner. Er zijn plan
nen voor een semi-metro en
aan geld schijnt het ook
niet te ontbreken, maar
men durft het amper aan
om enkele wegen daarvoor
een tijd af te sluiten.
„Ondanks dit ongemak
prijst men zich hier geluk
kig met het bezit van het
„zwarte goud", de olie", al
dus Ruth Straathof. „Maar
men heeft wel begrepen,
dat dit „zwarte goud" niet
onuitputtelijk is en dat het
als energiebron ook in het
slop kan geraken. De pro
vinciale regering heeft daar
om een fonds opgezet dat
gevoed wordt door belastin
gen op de olieproduktie.
Het bevat nu 4,5 miljard
Can. dollars en groeit met
100.000 Can. dollars per
werkuur. Dit spaarvarken
gedijt gestadig en moet, via
gespreide investeringen, ga
rant staan voor blijvende
werkgelegenheid en voor so
ciale en maatschappelijke
verbeteringen".
Werken en dollars verdie
nen is een eerste natuur in
Calgary, maar men zoekt
buitendien ook nog vertier
in bars en disco's, welke
laatste pas sinds twee jaar
wettelijk zijn toegestaan.
Dan heb je nog veel Calge-
rians die lid zijn van een
club. Onder de vele beoe
fende sporten is ijshockey
wel de meest populaire. Met
de Rockies in de buurt doet
men er ook veel aan win
tersporten, zoals skiën en
„lang laufen". Dan is Cal
gary nog steeds een rap ge
groeid kind dat van origine
een „cowboy" is geweest.
Straathof: „Dat zie je nog
aan de vele mannen die in
cowboy-achtige pakken en
met laarzen aan naar hun
werk gaan en je merkt het
ook aan de meer vriendelij
ke dan zakelijke omgang".
Het jaarlijkse hoogtepunt in
Calgary is de „stampede",
een woord dat inhoudt het
op hol slaan van een kolos
sale kudde. In dit geval
houdt het in, dat de stad
begin juli tien dagen op z'n
kop staat en dat er nog op
ouderwetse manier wordt
feestgevierd: „Daar zijn dan
de rodeo's, huifkarraces en
de vele onbekende artiesten.
Er wordt het nodige gege
ten en gedronken. Men be
gint het ontbijt met een
glas gin en gaat daarna in
cowboy-tenue naar het werk
om fysiek aanwezig te zijn,
maar niemand verwacht dat
je iets produktiefs doet. Te
gen de middag gaat ieder
een de straat op en stort
zich in het vrolijke gebeu
ren dat tot diep in de nacht
voortduurt en alleen al in
'78 meer dan een miljoen
„gasten" uit de hele wereld
trok
Voor Ruth Straathof zou
deze levendige en bruisende
stad niet half zo aantrekke
lijk zijn als de Rockies niet
zo dicht in de buurt lagen.
„Vanuit de torenflats heeft
men een geweldig uitzicht
op deze natuurlijke schoon
heid die op zeer velen een
geweldige aantrekkings
kracht heeft. We brengen
vele weekenden door met
bergwandelen en nu, met al
die sneeuw, met skiën".
Ruth Straathof rooit het
wel, dat jaartje in het evo-
luerenden Canada, buiten
dat accountantskantoor om.
Rekenen kan hij z'n hele
verdere leven nog wel,
maar Calgary is een eenma
lige boeiende ervaring.
werkloosheid
LISSE Het aantal bij het
Gewestelijk Arbeidsbureau
Lisse ingeschreven werkzoe
kende mannen is in januari
gestegen van 489 naar 503.
Deze stijging van het aanbod
van arbeidskrachten is voor
namelijk toe te schrijven aan
de slechte weerssituatie die
zich met name in de bouw
en de bollenbedrijven doet
voelen.
Het aantal geregistreerde
vrouwen liep terug van 235
naar 201. Deze gunstige ont
wikkeling doet zich met name
voor in de sociaal geneeskun
dige sector. De ziekenhuizen
en andere verzorgende instel
lingen nemen in januari al
vrouwen in dienst, die per 1
maart in de opleiding gaan.
Dr. Mo jet
peen heer"
OEGSTGEEST Genees
heer-directeur van „Ende
geest", dr. G. Mojet is be
noemd tot „peenheer van het
Hutspottenrijk". De heer
Mojet kreeg deze onderschei
ding tijdens een daverend
carnavalsfeest in het psychia
trisch ziekenhuis „Ende
geest".
In totaal driehonderd patiën
ten woonden het carnaval dat
onder leiding van caranavals-
vereniging „De Leidse Hut-
spotters" stond, bij. Ook de
Wilbert Drummers, het boe-
renblaasgezelschap „De Biete-
kouwers", en het bekende
Leidse draaiorgel van de heer
Mink leverden hun bijdragen
aan het welslagen van het
feest.
Brieven graag kort en
duidelijk geschreven. De
redactie behoudt zich
het recht voor ingezon
den stukken te bekorten.
Leiden sportstad
Met genoegen hebben wij
deze week kunnen lezen, dat
leiden Sportstad nummer 2 is
geworden in het jaar 1978.
Een geweldige prestatie van
die verenigingen en personen,
die dat toch maar hebben be
reikt, te meer daar ook hun
ervaringen ongetwijfeld gelijk
zullen zijn aan de onze, nl.
nauwelijks belangstelling van
het Leidse publiek en het
Leidse bedrijfsleven.
Onze felicitaties daarom aan
Leiden en die verenigingen en
sportmensen, die deze verkie
zing mogelijk hebben ge
maakt.
Het bestuur van
IJ.H.C. „Leiden Lions"
KORTWEG
Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek „Hond
zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond beschreven die
in het asiel verblijft om daar een zekere dood tegemoet te
gaan... tenzij het dier een goed tehuis vindt. De in de rubriek
beschreven honden zijn alle door hondenbezitters naar het asiel
gebracht. Om uiteenlopende redenen, vaak begrijpelijk, maar
soms ook volslagen onzinnig. De in „hond zoekt huis" beschre
ven dieren zijn alle goed gezond, hebben een wormkuur
ondergaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van ca. 60
gulden ten bate van zwerfdieren zijn ze af te halen. Adres:
Nieuw Leids Dierenasiel, Besjeslaan 6b, Leiden. Tel.: 131670.
Geopend di. t/m vr. 10.00-12.00 en 14.00-17.00 uur. Zaterdag van
10.00-12 00 en 14.00-16.00 uur. Zondag en maandag gesloten.
naamgever van dit ensem
ble, Felix Mendelssohn-Bar-
tholdy, worden gespeeld
diens Tweede Trio in c kl.
t. De volgende dag, maan
dag 19 februari, vertrekt
het Mendelssohn Trio al
weer voor een concerttrip
van twee weken door Span
je en Zwitserland.
LEIDSCHENDAM In de
serie „Concerten op de zon
dagavond" van het Cultureel
Contact Prinsenhof in Leid-
schendam spelen morgen Ank
Mulder (fluit), Frank van Ko
ten (hobo) en Emily Heyens
(harp). Toegangskaarten van
acht gulden per persoon, voor
Pas65- en CJP-houders zes
gulden, zijn verkrijgbaar aan
de Dillenburgsingel 16, Prin
ses Annalaan 464 en 's
avonds aan de zaal. Het con
cert in het Paus Johannes
Centrum begint om kwart
over acht.
AD/REGIO
PAGr
burcht. Bij die gelegenheid
treedt onder andere Jan
van der Meer op voor „ei
gen volk". Deze zachtjesaan
roemrijke pianist (en diri
gent van het Veense bloe
deigen koor „Vox Laeta"),
met een groeiende, internati
onale reputatie, kömt het
zondagmiddag klokke
twaalf weer eens even waar
maken, bij de koffie.
In de Alkeburcht zal dan
concerteren het Mendels
sohn Trio, waarin de Veen-
der Jan van der Meer de
pianopartijen voortreffelijk
voor zijn rekening neemt.
„We spelen nu „thuis", ver
telde Jan me, „en ik ver
wacht toch wel een aardige
belangstelling. Misschien
kun je de lui er toch nog
even op attent maken". Bij
deze dan. Het Mendelssohn
Trio, dat een paar maanden
geleden nog op een Latijns-
Amerikaanse toernee het
grootste respect afdwong en
LEIDSE COURANT
ZATERDAG 17 FEBRUAR11979 PAGINA 5
Lichte daling
jndanks de ijzige greep
jaarin de winter ons onver-
(ddelijk houdt, kent de ge-
illigheid in Roelofarend-
reen geen tijd. Het zou al
pel erg raar moeten lopen
s komende zondag 18 fe-
ruari dat koffieconcert
let doorgaat in de Alke
volle zalen trok, bestaat uit
Jan van der Meer, piano,
Elias Arizcuren, cello, en
Richard Kilmer, viool. Een
Nederlands-Spaans-Ameri
kaans gezelschap dat hecht
in elkaar zit en een waar
borg in zich heeft voor veel
muzikaal genot in een per
fecte uitvoering.
Het programma vermeldt
van Antonin Dvorak het
graag beluisterde Dumky-
Trio opus 90 voor piano en
strijkers, voornamelijk be
staande uit een reeks vrij
gecomponeerde „dumka's",
Slavische volksliederen die
over het algemeen langzaam
en elegisch zijn. Van de
j in de huidige barre weersomstan-
mi0 ds|en weten de brengers van een dier
9.3jjerenasiel beter te vinden dan dege-
iie een dier komen afhalen. Het ge-
is dat het buitenverblijf aan de Be-
10 dsian weer aardig vol zit en het klap-,
i Oorpr en JS <^an van ^uc^t-
eensxiaf^derhalf jaar oude teefje Pepij zit
Messiateen week in het asiel, maar kan
Prol jde instelling als zoda nig weinig en-
d9 \liasme opbrengen. Pepij is een leuk,
drs. r337" kortharig hondje met een
fthoogte van 45 centimeter. Haar
im. 9.SiPmst qua ras is asielbeheerder Wil
ds. Bief die toch heel wat honden in zijn
i0 kano} heeft gezien, vooralsnog onduide-
sn Pepij is ook niet in de stemming
jm. s.yP3*" informatie over te geven.
f. Kerk de ouders er dan ook uitgezien mo-
dhoevefoebben, het resultaat is zeker niet
j6De S uitgevallen. Pepij is overwe-
ds. Baf zwzwt; bij wijze van afwisseling is
len. V°rzien van een wit befje en verder
heeft zij vier witte voetjes, hetgeen na
tuurlijk niet wil zeggen dat hier sprake
is van een uitermate schijnheilig hondje.
Integendeel. Pepij is levendig, zeer ge
hoorzaam en haar twee lange zwarte
oortjes geven haar de mogelijkheid tot
een fraai stukje mimiek, omdat ze zo
leuk gespitst kunnen worden.
Pepij is, zoals veel honden in dit jaarge
tijde, het slachtoffer geworden van een
verhuizing. Haar eigenaren verhuisden
van een kwistig met ruimte bedeelde
doorzonwoning naar de hogere sferen
van een compact ingerichte flat. Pepij en
haar vier maanden oude pupje Pino (die
ook in het asiel zit) konden daar na het
buitenleven niet zo best aarden en lieten
dat de andere flatbewoners wel erg na
drukkelijk weten. Het baasje gaf de
moed op en bracht moeder en kind naar
het dierenasiel.
Pepij is erg geschikt voor een gezin met
kinderen, zij is een enthousiaste spring-
in-het-veld als de omgeving daartoe aan-
VI
leiding geeft. Daarbij is zij ook erg
waaks en zal een inbreker dan ook niet
zonder kleerscheuren in haar toekomsti
ge huis toelaten. De nieuwe eigenaren
zullen haar wel even moeten wennen aan
een halsband omdat zij door haar eerste
eigenaar niet werd aangelijnd, maar dat
moet voor een jonge hond geen pro
bleem zijn en asiel-beheerder Tiele is al
hard bezig om haar het lijnen, bij te
brengen. Pepij wacht met toegespitste
aandacht af.
Tosca
De belangstelling voor die aardige her
der van vorige week, Tosca, is tot nu toe
niet overweldigend geweest. Tosca houdt
het beleefdheidshalve maar op de weers
omstandigheden, maar het wordt nu wel
hoog tijd dat Tosca (overigens nog
steeds geen hond voor kinderen) weer
eens de poten kan strekken.
FRANK BUURMAN
