CAMERNOOD STUDENTEN
ONOPLOSBAAR
Marcus de Wekker blijft schilderen
Rust in Sancta
Maria lijkt
teruggekeerd
4
9?
blijft
"oncertfunctie behouden
Actie
tegen
ont
ruiming
Langebrug
Slaaghbuurt wil
speel voorzienin g
INAJAD/REGIOLEIDSE COURANT DINSDAG 6 FEBRUAR11979 PAGINAS
ebt
JEUGDIGE ARTISTICITEIT VAN EEN NEGENTIGJARIGE
Marcus de Wekker
scharrelt hooguit iets
met z'n
gehoorapparaatje.
Voor het overige is er
geen vuiltje aan de
lucht. De ogen achter
de brilleglazen tintelen
nog en de stem klinkt
helder en
geprononceerd. In de
achterkamer staat een
'vermeend antieke
wereldbol op wieltjes,
die naar iedere
verbruiker gereden
kan worden, als bar
ingericht met een
aardige keur aan voor
de hand liggend
gedestilleerd en andere
dranken van een
»reno^uiteenlopencl
zogePercenta6e- *n de
Is devoorkamer, waar Jan
80en alleman tegen het
kan kloppen als
1 eimen daartoe lust
.gevoelt, hangt Jezus
ordeiPP een werkstuk bij
Douwhet raam, lerarend in
renode tempel; vlak boven
e hueen klaterend
fonteintje dat plast in
vijvertje waarin
er#°udvisjes hun
etreffiietszeggende rondjes
ingenlraaien en slechts
gelden naar lucht
■f^jnappen.
13erbie voorkamer ken ik
orma-.i
Ie fluwelen bank in het
'oonvertrek, waarvan één
zo goed als geheel
een week of vijf
wedekt wordt met een
schilderstuk, waarvoor
>g z'n pet
ifgenomen zou hebben. Dat
zeggen, dat ik met m'n
ig zit naar een zeetafereel
iets met Katwijk
itstaande heeft. „Ik moet
zo hebben gezien toen ik
ten jaar of twaalf was", is
ttarcus' overtuiging; „dat
"lootje op de baren met
fissers die ik schijnbaar
[ekend heb. Dat is zo in
vaTinds
"Ae.
üte
Marcus de Wekker, bijna negentig
m'n hoofd blijven zitten en
zo heb ik het ook op het
doek gebracht. Jammer, dat
ze niet meer leven, met die
grote hoeden op, die vissers
van 80 jaar geleden".
Beneden in de hoek van het
doek staat een hond die aan
zoon Markus (met een „k")
toebehoort. En op het
streepje strand liggen
schelpen, waarop Shell trots
zou kunnen zijn. Alleen een
zelfportret van Marcus sr.
ontbreekt. Juist portretten
zijn De Wekkers sterke
scheppingen geweest. Nog
steeds trouwens zijn ze het.
Dat is het beeld dat de
achterkamer voor een groot
deel bepaalt. In de
voorkamer vindt Marcus-zijn
atelier („goed noorderlicht,
dat scheelt veel") en zijn
bed. Nu al vijf jaar, daar in
de Anna Paulownastraat 12
in Leiden-Noord. Dertig jaar
leefde hij met z'n sindsdien
overleden vrouw in de
Alexanderstraat, waar hij nu
op uitkijkt. De huizen in de
Anna Paulownastraat
werden vernieuwd en daar
wilde De Wekker het liefst
wonen. In de tuin staat een
buitenvolière, waar in de
kou drie poezen huizen. De
gele kanaries die de winter
niet wilden meemaken,
zitten voorlopig in een
vriendelijke kooi in de
keuken.
Marcus de Wekker houdt
van het leven, van dieren en
schilderen. Hij wordt op 25
februari 90 jaar, ofschoon
hij doorgaat voor een
stevige (althans weinig in
het vlees zittende)
zeventiger. Hoogst zelden
zegt-ie „wat zegt u?" en als
je dat tijdig door hebt,
hoeft-ie het niet eens te
zeggen. Zo is Marcus de
Wekker en de pret straalt
van z'n gezicht als hij aan
de aangename kanten van
het ondermaanse wordt
herinnerd. Marcus de
Wekker heeft zich een taak
gesteld: honderd jaar
worden: „ik wil niet onledig
blijven. Ómdat ik niets om
handen heb ga ik door...".
Hij heft beide handen op:
„kijk, er beeft nog niets. Dat
wil ik blijven houden...".
Marcus de Wekker heeft het
artistieke in de familie
zitten. Een zus van hem was
Cor de Wekker, die
pianolerares was en tien
jaar minstens danste „in de
Italiaanse opera". Ze
woonde op een woonboot.
Marcus' dochter Suus
Guldemond-de Wekker, die
met haar man Jan
Guldemond de
„persconferentie" opluistert,
vertelt: „Tante Cor is
twintig jaar terug overleden.
Maar vader komt tóch al uit
een artistiek geslacht. Hij
had ook een zus Suze
(welja, daar ben ik naar
genoemd), die zangeres was.
Maar dat is nog veel langer
geleden".
Marcus heeft de
uiteenzetting even gevolgd
en valt dan in: „Ik was 17
jaar. Aanvankelijk zou ik in
de zaak van mijn vader
metselaar worden. Elke
vrijdag we noemden dat
een „blauwe maandag"
werden er volop borreltjes
gedronken. Als jongen hield
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
ik daar niet van en ik gaf
mijn vader te kennen, dat ik
liever wilde opkrassen.
Dagenlang heb ik aan zijn
hoofd gezeurd, omdat ik
naar Leipzig wilde om me
in het schilderen te
bekwamen". Marcus was
geslepen en hij zong z'n
vader toe tot die er
tureluurs van werd, zichzelf
begeleidend op de
trekharmonica. „Vader, laat
me reizen, geef me geld en
goed; ik ga naar verre
landen en vertrek met
spoed...", zong die dekselse
Marcus uitentreure, met als
gevolg, dat pa hem 100
gulden en z'n zegen meegaf,
omdat-ie helemaal murw
gedraaid was.
Marcus de Wekker trok na
het fin de siècle naar
Leipzig en meldde zich bij
de directeur van de
academie voor beeldende
kunsten. Hij moest eerst een
toelatingsexamentje doen,
maar omdat Marcus in z'n
schooltijd altijd al voor
tekeningen alle prijzen had
weggesleept, passerdozen
vol, ging dat gesmeerd.
„Maar ik moest wel alles
zelf betalen: kost en
inwoning, m'n eten,
materiaal, kleding,
schoolgeld. Ik zag er al
gauw geen gat meer in. 's
Zondags liep ik in het park
m'n stukjes te verkopen om
aan geld te komen. Moeilijke
tijden; een rot jeugd.
Eigenlijk geen werk. Als dat
nu zou gebeuren (met al die
subsidies en zo), zou ik
ervoor bedanken. Ik had een
goede opleiding, allround
zeg maar. Ook
naaktschilderen, want het
was een academie voor
beeldende kunstenaars. We
werden wel gewaarschuwd
om iets onbetamelijks of
onbehoorlijks te zeggen over
ons model in het midden
van de zaal, anders werden
we van de academie
gejaagd". Dat is dan ook
gebeurd, met enige collega's
van Marcus.
„Na 5 jaar moest ik buiten
gaan schilderen, met iemand
achter me, een docent, die
me perspectivisch op weg
hielp. Twee jaar lang. Na
die tijd kwam ik een Duits
meisje tegen; dat werd mijn
vrouw. Toen brak de eerste
wereldoorlog uit en we
trokken naar Nederland,
want op één eitje in de 14
dagen kun je niet leven. Zes
jaar woonden we in bij mijn
ouders aan de Rijn en
Schiekade. Ik had liever m'n
benen onder mijn eigen tafel
gestoken. Maar dat ging
toen nog niet. Hier, in de
Anna Paulownastraat, zit ik
werkelijk op rozen in m'n
eentje. Mijn dochter komt al
tien jaar lang bij me koken.
Dat is een reuze meid...".
Marcus de Wekker schildert
al 73 jaar lang en hij heeft
nog steeds geheel „de
geest"; de humor week niet
van zijn zijde. En hij
schilderde met succes:
portretten, z'n grote
specialiteit: boerderijen (als
rustieke feesten vol licht en
schaduw), stillevens, bijbelse
voorstellingen. Op het
moment staat de
„Opwekking van Lazarus"
in conté opgezet de
muzen begeleidden Marcus
z'n leven lang. Het aantal
schilderijen beloopt, volgens
schoonzoon Guldemond, in
de duizenden. Toen prinses
Beatrix 18 werd, tekende
Marcus haar (van een
afbeelding) en zond het
portret op; met als gevolg
een koninklijke
dankbetuiging. Z'n
bekendheid groeide, hij had
weinig behoefte om te
exposeren, want de ene
opdracht lokte de andere
uit. Tegenwoordig is het
liefhebberij geworden, want
de belastingen liggen, zoals
overal, op de loer. „Zitu
nog weieens langs de
waterkant?", wilde ik weten,
met het oog op de
schilderkunst. „Nou en of",
aldus De Wekker en hij
maakt het gebaar van de
geroutineerde hengelaar. „Ik
blijf doorgaan, ben gezond
nog steeds". Zondag 25
februari wordt hij 90. Hij
viert z'n dagje dan aan de
Koninginnelaan 73, bij zoon
Markus thuis, om de
aanloop te kunnen
opvangen. Dochter Suus:
„Vader is ook nog van plan,
een groot schilderstuk te
maken met wilde dieren.
Met tijgers en zo, nietwaar
vader?" „Nee", zegt vader,
„dat wordt een levensgrote
leeuwin met jongen. Dat zou
ik nog erg graag willen
doen. En ik krijg dat
gevaarte nog wel naar
binnen ook...".
»rt-
a£HEER NAAR DIENST GROENOORDHALLEN
bouw
ak teDEN Ook na het ver-
e be- van de huidige beheer-
de heer I. Milikan blijft
neuwStadsgehoorzaal als com-
brekl voor evenementen be-
vari*en- De werkgroep Stads-
vaiiorzaaI heeft het college
nd t^viseerd het beheer van
zalencomplex met ingang
1 juli van dit jaar onder
rengen bij de Dienst voor
groenoordhallen.
name het behoud van de
I le Zaal is van belang.
I wege zijn uitstekende
ïstiek is deze zaal onver-
gbaar gebleken. De direc-
van de Groenoordhallen
worden opgedragen voor 1
dit 3aar met een ver*
et dir^sp^an komen. Bij de
voor de ko"
de jaren, die in overleg
wer de sociaal-culturele sector
eran? S^chieden, dient voor-
nbari te worden gegeven aan
^oncertfunctie van de Gro-
p hijjaal. Vooralsnog zal het
>r vijf jaar worden
jedragen aan de Dienst
de Groenoordhallen,
■na zal worden bezien of
iociaal-culturele sector, die
-s wordt gereorganiseerd,
de zaal kan overnemen.
De werkgroep Stadsgehoor
zaal is tot haar voorlopig ad
vies gekomen vanwege de be
sparing van loonkosten. Te
vens stelt zij dat evenementen
van Stadsgehoorzaal en Groe
noordhallen voor zestig pro
cent parallel lopen. De parti
culiere pachter van het res
taurant in de Groenoordhal
len zal worden verzocht ook
de restauratie van de Stads
gehoorzaal ter hand te ne
men.
Wel moeten de nodige bouw
kundige voorzieningen aan de
Stadsgehoorzaal worden ge
troffen, wil deze haar huidige
functie als evenementenzaal
kunnen blijven behouden. De
restauratiekosten van de zaal,
die op de monumentenlijst
staat, worden geraamd op
300.000.-. Een deel van de
kosten zullen door de rijks
dienst voor monumentenzorg
worden gesubsidieerd. De
foyer is er het slechtst aan
toe. Hier moeten delen van de
stuc-decoratie aan de wanden
worden vernieuwd. In de gro
te zaal laten fragmenten van
stuclijsten aan de onderzijde
van de balcons los. Een on
derzoek heeft uitgewezen dat
deze situatie is ontstaan door
uitdroging van het riet dat op
de houten schenkelformelen,
die de ondergrond van de
balcons vormen, is aange
bracht.
Behalve met het opstellen van
een verhuringsplan in nauwe
samenwerking met de sociaal-
culturele disciplines in Lei
den, zal de directeur van de
Groenoordhallen zich bezig
gaan houden met het maken
van een plan op langere ter
mijn voor de Stadsgehoorzaal.
Te denken valt bijvoorbeeld,
aldus de werkgroep Stadsge
hoorzaal, aan het creeren van
winkels, horeca vestigingen,
voetgangerspassages en kanto
ren rond de grote zaal. Hier
mee denkt de werkgroep het
gebruik van de Stadsgehoor
zaal te kunnen stimuleren en
de tekorten te kunnen terug
brengen. In het plan wil de
werkgroep tevens een aanpas
sing van het gebied rondom
de Stadsgehoorzaal betrekken.
Zo oppert zij het idee een
doorbraak te maken met
nieuwe winkels, terrasjes
rondom de Stadsgehoorzaal.
De Stadsgehoorzaal
niversiteitsraad: meer grond voor huisvesting
ij d^N Het tekort aan kamers
y studenten zal de eerstkomende
vijf jaar een onoplosbaar pro-
zijn. Medio 1981 zullen zeker
weetal s*udenten, voornamelijk eerste
lg ^jB, tevergeefs zoeken naar een ka-
ïdvei' a,s a,,es tegenzit zijn het er
ver,1 300°- De Le*dse universiteitsraad
wor!* da* he* c°l,eKe van bestuur met
hierop moet gaan heroverwe-
gronden die nu voor de uni-
notiode't bestemd zijn, voor een deel
hel^'kt moeten worden voor studen-
uisvesting. Het belang van onder-
v var en onderzoek moet afgewogen
j^gjien tegen het belang van studen-
hmifusvesting, aldus de raad.
i ee£n'vers'te'tsraad kwam gisteravond
traareze uitspraak bij de behandeling
een rapport van de Stichting
Studentenhuisvesting. Hierin
e ui?1 berekend dat de stichting tus-
nu en 1981 minstens 2000 kamers
extra moet vinden, in het ongunstigste
geval zijn dit er 3450. Het zal onmoge
lijk zijn deze hoeveelheid kamers te
vinden, aldus het rapport. Op korte
termijn valt alleen te denken aan ex
tra woonruimte aan de Kaiserstraat,
het Flanorpad en in de Leeuwenhoek.
Maar om dan in 1981 een tekort van
„slechts" 1500 kamers te realiseren,
zou de gemeente een grote meegaand
heid aan de dag moeten leggen; iets
waar de universiteitsraad de gemeente
dan ook dringend om vraagt.
De belangrijkste knelpunten bij de op
vang van het sterk groeiende aantal
studenten zijn het verkrijgen van vol
doende bouwgrond en de verstoorde
verhouding tussen de hoogte van de
studietoelage en de huurprijs, die het
moeilijk maakt betaalbare woningen
te bouwen; de universiteitsraad vindt
dan ook dat de overheid soepele
bouwnormen moet hanteren. Daarbij
komt dat het aanbod van particuliere
kamers lijkt te dalen.
Is het probleem tot 1982 onoplosbaar,
ook voor de jaren daarna worden
moeilijkheden voorzien. Na 1982 wil
de stichting gaan bouwen in Oegst-
geest en Leiderdorp, en, samen met
de Stichting Huisvesting Werkende
Jongeren, in de Stevenshofjespolder
en in de Leeuwenhoek. De gesprekken
hierover met de gemeente zijn echter
nog lang niet afgelopen.
Een bijzonder benarde situatie dus
voor de aankomende studenten. Het
raadslid H. Schwencke wilde daarom
dat ook aan studentenhuisvesting ge
dacht zou worden wanneer de univer
siteit gaat bouwen of verhuizen, of
een optie heeft op een stuk grond, om
te voorkomen dat voor studentenhuis
vesting nergens plaats meer blijkt te
zijn. Een amendement met deze strek
king werd met achttien stemmen voor,
aen en drie onthoudingen aan-
.»nen.
Collegelid mr. W. Koppelaars had dit
amendement ontraden. Hij stelde dat
studentenhuisvesting, sinds dit onder
het ministerie van volkshuisvesting en
ruimtelijke ordening valt, primair een
zaak van de gemeente is en deel uit
maakt van het algemene huisvesting
sbeleid. „Bovendien", aldus Koppe
laars, „maakt dit de diskussie tussen
gemeente en universiteit over de Leeu
wenhóek extra ingewikkeld". (De ge
meente stelt dat de universiteit daar
42 hectare moet verkopen, de universi
teit houdt het op 31). Hoe dan ook, de
komende jaren zullen vooral de jonge-
re-jaars studenten met een schrikba
rend tekort aan kamers zitten. Of en
in welke mate hier een oplossing voor
gevonden wordt, hangt voornamelijk
af van de verstandhouding tussen uni
versiteit en gemeente.
Kraakbond
Leiden De Kraakbond
Leiden wil actie gaan
voeren tegen het voorne
men van de gemeente om
het pand Langebrug 103
te ontruimen. In augustus
van het vorig jaar werd
dit pand gekraakt door
een gezin en twee alleen
staanden. Terwijl de
Leidse Woningstichting
kennelijk akkoord gaat
met deze bewoning, getui
ge de toezending van de
girokaarten met daarop
het huurbedrag, bedreigt
het bureau huisvesting de
krakers met een gerechte
lijke ontruiming.
Het interpellatieverzoek
over deze zaak van het
PSP-raadslid mevrouw H.
Passchier werd door het
college gisteravond niet
toegestaan. De zaak werd
doorverwezen naar de
commissie huisvestings
vraagstukken. Wel wilde
wethouder C. Waal, die
de zieke wethouder van
volkshuisvesting A. Ver
boom vervangt, het PSP-
raadslid beloven de kra
kers voorlopig met de no
dige clementie te behan
delen. In een schrijven
stelt de Kraakbond het
college ervan te verden
ken met het pand, dat
voor het gekraakt werd
een jaar leegstond, te wil
len speculeren. De bond
geeft lucht aan de veron
derstelling dat de gemeen
te het pand met het poli
tiebureau en de andere
aangrenzende panden wil
verkopen. „En een leeg
pand levert meer op dan
een bewoond pand", aldus
de kraakbond, die stelt
dat de gemeente in dit
opzicht niet veel beter
blijkt te zijn dan zovele
huiseigenaren en specu
lanten.
NOORDWIJKERHOUT De
problemen in het psychia
trisch ziekenhuis Sancta Ma
ria te Noordwijkerhout lijken
van de baan. Daarmee is een
eind gekomen aan de acties
van de ABVA, die gericht
waren tegen de schorsing van
het hoofd van Unit C. Zowel
de directie als de ABVA-be-
j drijsledengroep gaan accoord
met de terugkeer van het
Unithoofd en het aanblijven
van het paviljoenshoofd.
Een team van externe des
kundigen zal de situatie op
Sancta Maria onderzoeken en
proberen de oorzaken van de
spanningen weg te nemen. De
samenstelling van de stuur
groep die het onderzoek bege
leidt, ontmoet nog steeds be
zwaren bij de ABVA. Tijdens
de acties hebben leden van
die stuurgroep zich te nega
tief ten opzichte van de actie
voerenden opgesteld, zo vindt
de ABVA. Niettemin zegt de
stuurgroep: „we moeten aan
sturen op een situatie waarin
we de gemoederen tot rust
kunnen laten komen", aldus
ABV A-bestuurder Van der
Haak.
Over de rol van de O.R. in
het conflict op Sancta Maria
toonde Van der Haak zich te
leurgesteld: „het grootste deel
van de O.R. heeft zich spon
taan afgezet tegen de acties,
en dat mag je van een geko
zen personeelsvertegenwoordi
ging toch niet verwachten".
De besprekingen die tot bo
vengenoemd resultaat hebben
geleid, zijn gehouden op
maandag 29 januari.
Vanwege interne procedures
binnen Sancta Maria werd
eerst vandaag het resultaat
van het gesprek met de
ABVA bekendgemaakt.
LEIDEN Het Slaaghbuurt-overleg, een samensteisel van de
diverse in de Merenwijkse Slaaghbuurt actieve groepen en
personen vindt dat het hoog tijd wordt dat er in de Slaagh-
wijk een aantal speelvoorzieningen komen. Om een overzicht
te krijgen van wat de bewoners aan speelvoorzieningen in de
wijk willen hebben heeft het overleg enige tijd actie gevoerd
in de wijk, hetgeen veel suggesties opleverde.
De ideeën van de buurtbewoners hebben geresulteerd in het
door het overleg samengestelde „Slaaghbuurtspeelvoorzienin-
genplan", dat tot en met vrijdag 9 februari in de vorm van
een kleine expositie in het wijkcentrum „Op Eigen Wieken"
aan het Valkenpad 2 te zien zal zijn.
Op een plattegrond van de door flats gedomineerde Slaagh-
wijk zijn de gewenste speelvoorzieningen met plakkertjes aan
gegeven. Het gaat om diverse kleine speelgelegenheden door
de wijk verspreid, en om een behoorlijke speeltuin die zou
moeten komen in het door bomen omzoomde grasveld in de
hoek die gevormd wordt door IJsselmeer- en Ketelmeerlaan.
De speelvoorzieningen omvatten de bekende speeltuigen - de
wip, het klimrek, een draaimolen - maar ook zaken als oefen
muurtjes, basketbalveldjes en zandbakken. Extra toegevoegd
zijn de zogenaamde hondetoiletten; uitwerpselen van honden
zijn in de Slaaghwijk een wat al te vertrouwd straatbeeld
geworden.
Voor wat betreft de speeltuin beschikt men reeds over een
uitgewerkte bouwtekening dankzij de hulp van een consulent
van de Nederlandse Unie van Speeltuinorganisaties. De exposi
tie is aangevuld met voorbeelden van speelvoorzieningen.
Deze week kunnen de bewoners nog wijzigingen voorstellen in
het wijkcentrum. Daarna zal het volledig uitgewerkte plan ter
uitvoering worden aangeboden aan de gemeenteraad, de Leid
se Woningstichting en de protestants/christelijke woningbouw
vereniging. De laatste instantie heeft reeds financiële steun
toegezegd, p t
