Jan van der Kamp nam afscheid van Menken-Landbouw als „natuurtale N Alphen handhaaft beroep Woubrugge Katwijk geeft 17 miljoen gulden uit voor betere woonomgeving Siamees Boris is er slecht aan toe HAD/REGIO LEIDSE COURANT ZATERDAG 27 JANUAR11979 PAGINA 5 Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen tien en elf "uur kunt u mij telefonisch vertel len wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar toestel 18 vragen. Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek „Hond zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond beschreven die in het asiel verblijft om daar een zekere dood tegemoet te gaan... tenzij het dier een goed tehuis vindt. De in de rubriek beschreven honden zijn alle door hondenbezitters naar het asiel gebracht. Om uiteenlopende redenen, vaak begrijpelijk, maar soms ook volslagen onzinnig. De in „hond zoekt huis" beschre ven dieren zijn alle goed gezond, hebben een wormkuur ondergaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van ca. 60 gulden ten bate van zwerfdieren zijn ze af te halen. Adres: Nieuw Leids Dierenasiel, Besjeslaan 6b, Leiden. Tel.: 131670. Geopend di. t/m vr. 10.00-12.00 en 14.00-17.00 uur. Zaterdag van 10.00-12.00 en 14.00-16.00 uur. Zondag en maandag gesloten. ALPHEN AAN DEN RIJN Ondanks het feit dat de zaak zelf een achterhaalde is, zal Alphen het beroep dat werd ingediend bij de Raad van State tegen een verkeersmaa tregel van de buurgemeente Woubrugge handhaven. Wou brugge besloot in februari van 1977 om op de Vieram- bachtsweg op gezette tijden een eenrichtingsverkeer in te stellen waardoor deze weg zijn charme verloor als slui proute voor de vele Alphena- ren die daar dagelijks driftig gebruik van maakten. De Al- phense gemeenteraad heeft in meerderheid besloten om toch gehoor te geven aan de oproep van de Raad van Sta te en om wethouder Van Leeuwen af te vaardigen naar de zitting die wordt ge houden op vrijdag 23 februa ri voor de „afdeling geschil len van bestuur". Het beroep van Alphen is een achterhaalde zaak omdat de verkeersmaatregel van Wou brugge, door het in zicht ko men van de noordelijke rand weg de Zegerbaan Al phen niet langer stoort. Vol gens Waagmeester van de PCA die de discussie in de raad aanzwengelde en die ook destijds de ingenieus bedachte verkeersmaatregel van Wou brugge acceptabel vond, meende dan ook dat er nu ze ker alle aanleiding was om het beroep in te trekken en de reis naar Den Haag maar te vergeten. Van Leeuwen stelde echter niet meer van plan te zijn om de verkeers maatregel aan te vechten, maar zei dat elke gelegenheid moest worden aangegrepen om de verkeerspijn waar Al phen al jaren aan lijdt luid keels te verkondigen. Want het waren juist de ..diverse Overheden" geweest die Al phen in de kou hadden laten» staan. En een van die schuldi gen, Rijkswaterstaat, zou ook op de zitting vertegenwoord igd zijn. Zoeterwoude bouwt Hoge Rijndijk vol ZOUTERWOUDE Het re sultaat van een uitgebreide discussie en een stemming in de raadsvergadering, donder dag was dat „Hoge Rijndijk West" eerder dan Westeinde 111 gerealiseerd zal worden. Aanvankelijk leek ook het CDA bij monde van J. v.d. Geest hiertegen bezwaar te maken. De argumentatie van b en w die moest leiden tot een prioriteit voor het bouw plan „Hoge Rijndijk West" boven Westeinde 111 werd door Van der Geest een „vrij mager stuk" genoemd. „De fi- I nanciële overwegingen over heersen blijkbaar", conclu deerde Van der Geest. Argu menten om voorrang te geven aan Westeinde 111 waren de spoedige komst van een win kelcentrum in de dorpskern in de nabije toekomst, de bouw van de vierde basis school nog dit jaar en het feit dat in het gedeelte Hoge Rijn dijk na realisering van „Hoge Rijndijk West" voorlopig geen nieuwe bouwlocaties voorhan-'- den zijn. ^aai Op de één of andere ma nier kwam ik erachter zeg maar gewoon, dat de melk producent-ex machina of wel de melkfabriek ver antwoordelijk was voor deze voorlichting), dat de antieke Egyptenaren al koeien kenden en ze ge bruikten voor wat heet de melkwinning. Ook in de tijd dat de goede en principiële Jozef (één der stamvaders Jsraëls) de vrouw van Poti- far ontvluchtte met achter lating van zijn mantel, ko men we de koe tegen. Ver der hoorde ik, dat pas de laatste vijftig jaar de melk winning in ons land een grote vlucht heeft genomen.' Tussen Jozef op de vlucht en de kolossen van melk- trailers liggen duizenden ja ren, maar dat neemt niet weg dat we het nu over good old Jan van der Kamp hebben, die deze week afscheid nam van de zuivelbezorging in de zin zoals die gehanteerd wordt i door Menken-Landbouw B.V. Jan van der Kamp, wonen de in Oegstgeest, 65 jaai oud geworden, maar nog even levendig ogend als 32 jaar geleden, toen hij begon 10.30 I te bezorgen voor Leen Men- J ken senior, is een fenomeen tioognl gebieken die bij veel melk- 10 00' boeren een leemte achter laat. Je kunt nou wel zeg- gen, dat de melk niet van j de fabriek komt, maar van hoogrf de koe, hoe je het evenwel j keert en draait komt het er ha op neer, dat de koe een „melkfabriek" is. Waar- schijnlijk heeft Jan van der 10.30. Kamp aldus filosoferend 00 lauweren geoogst bij de af- nemers van zijn bazen. Kortom; Jan was bijkans on vervangbaar. In de bosrijke omgeving van het Wassenaarse basti on der Menkens (waar som mige omwonenden een aversie tegen hebben als gold het een oorlogse lan- ceerplaats van de V-I) is Van der Kamp woensdag middag uitgeluid. Hoofd baas Ad Menken, directeur ter plaatse in algemene zin, zat voor een deel met z'n gedachten al bij de intro ductie van zijn allernieuw ste toetje, Cessibon geheten, een „nieuwe kaas die veel goeds belooft" en komend weekeinde op een perso- neelsavond in Holiday Inn te Leiden met veel omhaal aan den volke getoond gaat worden. Anderzijds werd hij helemaal in beslag geno men door het feit dat zo'n ouwe rot als Jan hem ont glipte. Het was ook niet mis, wa rempel niet. Bijna 32 jaar lang was Van der Kamp in touw voor het bedrijf, dat in 1925 begon met Leen Menken sr. Het ging om de produktie en bezorging van melk en melkprodukten in Leiden (Rijn en Schiekade) en later in Oegstgeest. Het was een nog zichzelf ont wikkelend bedrijf toen Van der Kamp als 33-jarige (na als chauffeur en paardenop- passer bij de firma Sloos werkzaam te zijn geweest) de heer Menken te hulp snelde. Uit Wassenaarse kringen verneem ik nu, dat Jan „door de jaren heen één van die illustere figuren was die dagelijks in de weer was voor de Leidse melkdetailhandel, een leger tje melkboeren zogezeid. Werker van het eerste uur en expeditiemedewerker die jaren achtereen werkte met flessen en ijzeren kratten en daarna kennis maakte met „eenmalige verpakkin gen" en rolcontainers. Zo verhuisde Van der Kamp ook met Menken mee van ir Wassenaar, waar het zuivelimperium verder werd uitgebouwd. Dat waren ook jaren dat Jan alleen 's nachts werkte, van 's avonds tien tot de volgende ochtend een uur ofnegen. Zoals algemeen directeur Ad Menken me toevoegde: „Men maakte toen weken van ruim 80 uur, zoals Jan dat deed tijdens de opbouw van het bedrijf." Gedurende de laatste zes jaar werkte Jan samen met bijrijder Gerrit Olthof; ook zo'n jovi aal type waaraan Jan een goeie opvolger schijnt te hebben, 's Morgens vroeg begint dat al om 7 uur, met allerlei bevoorradingen in Leidse wijken. Urenlang ging Van der Kamp elke dag zo door en het huilen staat hem nader dan het la chen als hij bedenkt, dat dit nu allemaal voorbij is. Hij heeft een zwaar reuma tische vrouw, die hij eerst 's morgens verzorgde om vervolgens opgewekt aan zijn werk te gaan. Dan is het niet te verwonderen als je hoort wat ik uit Jans omgeving van de week hoorde: „Je moet wel een rare liefde voor je vak heb ben en ontzettend veel lol in je leven, als je doet wat Jan heeft gepresteerd Jan werd woensdag gehul digd. In directieverband na tuurlijk, en later in de kring van zijn expeditionai re collega's in de royale en glorieuze kantine (bedrijfs restaurant onder de grond) van Menken Landbouw in Wassenaar. De toplaag be stond uit Ad Menken, broer Kees (directie produktie) en broer Leen jr. (technische dienst en expeditie). Jan kreeg er het gevoel, dat hij alleen maar een droom be leefde en de volgende dag gewoon weer door kon gaan. Maar dat zat er niet Jan van der Kamp bij zijn melkkar meer bij voor hem. Hier werd een einde gevierd en dan is de lach vaak niet meer van de traan te on derscheiden. AlgemeenAd Menken had het gevoel, dat het om een familielid ging: „Een af scheid bij ons is eigenlijk vrij summier. Op de afde ling, ja, dat wel, maar nooit in de kantine. Maar Jan maakt een uitzondering." Ad Menken vertelde me dingen die hij ook zo'n bee tje „en plein public" had verteld: „Jan heeft alles op gevangen; eerst bij hem thuis en later in zijn eigen wijk. De inzet van deze vent was onvoorstelbaar. Dat heeft de bewondering en het respect van ons alle maal gehad. Het is gewoon zonde om zulke mensen te moeten missen Dat zijn fijne directiegeluiden in deze tijd, vind ik. „Als er meer mensen waren zoals deze Van der Kamp, waren er ook minder pro blemen", zei de heer Men ken ook tegen me. En meer in het algemeen: „Jan, je hebt je beste krachten gege ven met zoveel plezier in je werk. Van der Kamp had een bijzondere wijze van benaderei) van de mensen, ondanks welke moeilijkhe den ook, zoals in deze win terse dagen. Daar zou je een boek over kunnen schrijven, over dit blijmoe dige mens. Ik hoop, dat je nog eens bij ons komt buurten". Directeur Menken, die ook veel lof had voor zijn overi ge expeditiemensen die in de barre winter hun inzet markeerden („allemaal gin gen ze het „ijs" op, zonder dat we ze behoefden op te jagen") vertelde ook van andere „specifieke" aspec ten van Jans loopbaan. Zo had hij eens, bij een spoor wegovergang een „aardig vrouwtje" aangesproken om haar een lift te geven. „Liefje" en zo, zei hij. Toen de betreffende dame haar zonnebril afzette, bleek het Jans eigen schoonzus te zijn. En dan de keer, dat Jan, op de plaats van zijn bijrijder een grote poster had gehangen van een erg knap cola-meisje... Dat werd ook gesignaleerd door een buurvrouw die Jans echtge note ervan in kennis stelde: „Jan had een heel mooi meisje naast zich in de wa gen..." De vrouw van Jan moest er natuurlijk het fij ne van weten en werd later met de plaat geconfron teerd... Zo ging dat door, neem ik aan. Er zijn zoveel Jannen en jaloerse vrou wen. Maar Van der Kamp heeft de rit volbracht: ijzersterk. altijd broodmager en geen dag ziek, vol humor en z'n eigen gezicht bepalend bij al die afnemers. Een na tuurtalent in „marketing" en proevend waar een nieu we klant kon worden ge maakt. Naar zo'n Jan kan Menken voorlopig wel flui ten... GSTGEEST De gemeen- lad van Oegstgeest wil 1 zetten achter de aanleg sportvelden voor voet- •fvereniging ASC in het be- jnmingsplan Haaswijk II. je velden zouden pas wor- ft aangelegd wanneer de 3ro jee teerde 1200 woningen de Morsebelpolder gereed J-Volgens "het college hoeft aanleg van de sportvelden zo lang te worden uitge- dd. De realisatie is met De afhankelijk van de but- 5a ire mogelijkheden van Raad Oegstgeest voor spoedige aanleg ASC-velden ningbouw voorrang moet krij gen. In dit verband wijst hij op het belang van de regiona lisatie van woningbouw en opvang van de woonbehoefte. Het CDA-raadslid P. van Veen stelt dat er niets op te gen is om bijvoorbeeld Lei den te helpen met zijn wo ningnood. maar hij wijst er wel op dat in het verleden Oegstgeest al behulpzaam is geweest bij het beschikbaar stellen van gronden voor het uitvoeren van onder meer plannen van de Universiteit. Nu de aanleg van de secun daire weg 6 hoogstwaarschijn lijk niec doorgaat, bestaat de mogelijkheid in Haaswijk nog eens 350 woningen te bouwen. De bouwkosten voor deze wo ningen komen te drukken op het plan Haaswijk II. KATWIJK - De raad van de gemeente Katwijk heeft een nogal ambitieus plan aange nomen om in grote delen van de badplaats de woonomge ving te gaan verbeteren. Het betreft hier praktisch het ge hele woongebied binnen de gemeente, uitgezonderd de wijken Overduin, Cleyn Duyn, Molenblok-zuid, het zuidwestelijk gedeelte van de Hoornes en Rijnsoever. De verbetering, zoals al uitge voerd in „Rooie Buurt", om dat het herinrichten van stra ten of gedeelten daarvan, de aanleg van parkeerplaatsen, de aanwijzing van wooner ven, aanbrenging van groen- voorzieningen en het plaatsen van speelwerktuigen. Om voor rijkssubsidie in aan merking te komen was het noodzakelijk om de te verbe teren gebieden aan te wijzen als stadsvernieuwingsgebied. Binnen dit gebied heeft men een planning opgezet door de prioriteiten voor verbetering vast te stellen voor twaalf deelgebieden. Hierbij werd vooral gekeken naar stede- bouwkundige en verkeerskun dige aspekten. De hieruit voorgekomen prioriteitenlijst geeft voorrang aan de oudere woongebieden binnen het zee dorp, terwijl de wijk Koestal en Katwijk aan de Rijn pas over een jaar of tien onder het mes gaan. De lijst is over igens nogal flexibel opgezet, zodat afwijking hiervan moge lijk blijft. De totale kosten van het projekt, waarvan de uitvoering naar schatting zo'n dertien jaar in beslag zal ne men, zijn begroot op 17 mil joen gulden. Door de subsidie van het rijk blijft hiervan zo'n 10 miljoen voor rekening van de gemeentekas, wat voor Katwijk overigens geen enkel probleem oplevert. Het gehele bedrag wordt namelijk be taald uit de reserves die de gemeente in de loop der jaren heeft opgebouwd. ris' bazin alleen het asiel nog, maar ook dat gaf moeilijkheden. En wel voor asielbeheerder Will Tiele. Deze is hele maal niet zo happig op een siamees in zijn asiel, omdat de ervaring hem beeft geleerd dat deze beesten vrijwel niet te bandhaven zijn in een asielhok. Heim wee is dan de grootste vijand van deze dieren, en ten gevolge daarvan kwijnen zij meestal weg. Ze eten niet meer, mi auwen aan eén stuk door en zijn bijzon der onrustig in het hok. Alles bij elkaar genomen is dat ook niet bevorderlijk voor de algehele rust in de poezenafde- ling. Met deze wetenschap als achter grond adviseerde Will Tiele de bazin van Boris om eerst te proberen nog een andere oplossing te vinden, of bet ge woon nog een poosje met Boris te pro beren. Deze regels zijn het bewijs dat geen van beide lukte. Op 13 januari was het zo ver. En wat Will Tiele had voorspeld, gebeurde ook. Boris begon langzaam weg te kwijnen. Het is nu zover dat de situatie precair wordt, en het zit er niet in dat Boris zonder deze extra aandacht enel bet asiel zal kunnen verlaten. Ook hl omdat bet aantal bezoekers van het asiel per week op één hand te tellen zijn. Via deze rubriek maakt Boris echter een zeer grote kans snel door een nieu we baas opgehaald te worden, want af gezien van zijn jaloersheid ten opzichte van andere dieren heeft Boris alles voor. Zo is hij bijvoorbeeld ongetwijfeld rasecht. Hij voldoet ruimschoots aan alle eisen die voor een seal-point Siamees van toe passing rijn. Het lichaam van gemiddel de grootte, lange lenige bouw, slanke poten, een lange dunne staart en de kop ovaal van vorm met naar verhouding, grote zwarte oren. Ook het ongetwijfeld meest bekende kenmerk van de Siamees ontbreekt natuurlijk niet, de grote blau we ogen. De vacht bestaat uit korte fij ne haren, die glanzend glad over het hele lichaam liggen. Wat betreft het ka rakter van Boris kan gezegd worden dat hij zeer huiselijk en gezellig is zolang er maar geen andere dieren in de buurt rijn. Lang alleen blijven is ook niets voor hem. Een zeer geschikte baas voor Boris zou ongetwijfeld een iets ouder ie mand rijn die veel thuis is. Dan komt de waarde van Boris goed tot zijn recht. De hond van vorige keer, Juno, is direct na het verschijnen van de krant op za terdag verdwenen naar Leiderdorp. Dit maal niet alleen, maar in gezelschap van rijn nieuwe baas. Begt Spijker Boris kan niet tegen alleen zijn. de afgelopen week is het stil geweest in het asiel. Na- is dat in de eerste plaats te aan de weersgesteldheid, die nu tpaald stimulerend is voor een be an het Nieuw Leids Dierenasiel. het dan ook dat, net als twee geleden met de kater Frederik, een kat in deze rubriek ver- In tegenstelling tot de omstan- waarin Frederik verkeerde, de situatie van Boris, een Sia- teeds nijpender. een seal-point van nauwelijks an- jaar oud, werd op 13 januari bazin aan bet asiel afgestaan, hiervoor was de chronische ja- - van Boris ten opzichte van de lere kat in buis. Van buis uit hebben Siamezen erg veel aandacht nodig, Boris maakt het in dit geval wel font. Zodra de aandacht van zijn niet op hem was gericht, nam bij door alles direct maar te laten in plaats van eerst op de kat ten- gaan ritten. Dit is natuurlijk een situatie die eigenlijk niet op- worden. Een dergelijke ka- van een kat valt vrijwel niet veranderen, beter gezegd, helemaal I te veranderen. oplossing van het probleem zag Bo-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 5