Marianne Colijns „Merel Veronica99 alles over adoptie V erzekeraars morden overstelpt met schadeclaims £eidóe Qowuvnt 5chippersbeurs gesloten na angere geldheden Twist rond positie van leerling-verpleegkundigen JSVALOPVAN BRIENENOORDBRUG Dit jaar geen „Anne Frank-zegel' Vonnis Rijnproces opnieuw uitgesteld Ontoelaatbaar Het plan van de staf van de Voorgezette Sociaal Pe dagogische Opleidingen in Nijmegen om kandidaten voor de opleiding op een nieuwe wijze te gaan selecte ren, heeft veel stof doen opwaaien. Het Nijmeegse insti tuut wilde kandidaten voortaan een toelatingsexamen laten afleggen, waarbij iedere kandidaat een in moei lijkheden verkerend gezin uit de eigen praktijk mee moet brengen. In het Nijmeegse instituut moet de kan didaat met dat probleem-gezin zijn vaardigheden tonen, terwijl zijn examinatoren vanachter een doorkijk-spiegel dus ongezien voor de kandidaat en het meegebrachte gezin het gesprek afluistejen. NIETS KAN KOESTERENDE MOEDER VERVANGEN HUNNENLAND LEIDSE COURANT DINSDAG 9 JANUAR11979 PAGINA 9 l/an een onzer verslaggevers) IEN HAAG Bij de gezamenlijke iederlandse schadeverzekeraars zijn afgelopen dagen honderden laims binnengekomen van mensen ie te kampen hebben gehad van ateroverlast, onder andere als ge- olg van het springen van waterlei- ingen door de vorst. Om welk be- rag het hierbij in totaal gaat, is Dg niet bekend, maar er zijn laims binnengekomen van vele enduizenden guldens, zowel van articulieren als van industrieën en inkelbedrijven. i sommige gevallen is de schade extra groot, ndat veel mensen in de bewuste strenge irstperiode (kerstmis, oudejaarsavond) op va- antie of familiebezoek waren. Door de zachte inters van de laatste jaren is men wat non- ïalant geworden en heeft men verzuimd lei- ngen te isoleren en af te tappen, oor de brandverzekeraars zijn de afgelopen eken, waarin bij branden voor tientallen mil- lenen schade is aangericht, een zwarte blad- jde. Het aantal branden ligt aanmerkelijk oger dan normaal. èinig inzicht bestaat er op dit moment nog de schade aan het Nederlandse wagenpark, anvankelijk bestond de indruk dat het wel lee zou vallen, omdat veel automobilisten tij- ens de vorstperiode hun auto hebben laten aan. Gevreesd wordt echter, dat de gladheid an het afgelopen weekeinde en vooral maan- agochtend in dit beeld wijziging zal brengen. !haotische toestanden gistermiddag en -avond Dnd de Van Brienenoordbrug. Deze vitale oe- erverbinding moest worden afgesloten omdat blokken ijs, die zich op de overspanning van de brug hadden gevormd, gingen smelten en op het wegdek vielen. Volgens de politie ging het hier om platen ijs van enkele centimeters dik en een paar meter lang. Het verkeer moest worden omgeleid via de Maasbruggen, de Maastunnel en de Beneluxtunnel. De brandweer is tot vanmorgen drie uur met hoogwerkers in de weer geweest, om het ijs te verwijderen. Na de afgelopen dagen door bijna alle ver schijningsvormen van koning Winter te zijn gehinderd, kreeg de luchthaven Schiphol gis teravond te kampen met mist. Vluchten moes ten worden geannuleerd, zestien vluchten we ken uit naar Zestienhoven. De Spoorwegen hopen in de loop van van daag weer het normale dienstschema te kun nen invoeren. De fractieleider van de VVD in de Eerste Kamer, mevr. Van Someren is gis teravond in 's Gravensande van leer getrok ken tegen de N.S. Met alle begrip voor de winterse problemen vond zij toch dat de N.S. de reizigers onnodig lang in de kou heeft la ten staan. Zij vond, dat veel ongemak had kunnen worden voorkomen, indien de N.S. de mensen beter en tijdig had voorgelicht. Een pluim verdienden haars inziens de strooiploe- gen van rijkswaterstaat. De meeste wegen zijn intussen goed berijd baar. Het blijft echter oppassen geblazen. Overdag dooit het weliswaar, maar 's nachts kan nog vorst optreden. De afgelopen vorstperiode heeft de Gasunie een recordafzet bezorgd. Van 31 december tot en met 7 januari werd bijna 3,5 miljard ku bieke meter aardgas door de leidingen ge perst, ongeveer tweemaal zoveel als normaal. Problemen hebben zich niet voorgedaan. Het elektriciteitsverbruik steeg met ongeveer vijf procent. }ot*erdam Op last van de |jksverkeersinspectie is de i ichippersbeurs in Botterdam gistermiddag tot nader order gesloten, nadat werkwillige schippers hadden geprobeerd vracht aan te nemen. Zij wer en daarbij ernstig gehinderd oor de leden van het actieco- oité. Door luid te roepen en t schreeuwen voorkwamen de takende schippers dat de af- öep werd gehoord en de in- pecteur van Rijkswaterstaat on verstaan wie voor de racht nummerde, een enkel geval lukte het een innenschipper lading in de iracht te slepen, men werd on- iiddellijk bedreigd door sta- ende collega's. Het kwam af n toe tot een handgemeen. De olitie die op de beurs aanwezig 'as kon verhinderen dat het tot en massale vechtpartij uitliep. >e stakingsleider G. Veuger zei a afloop dat zijn actie was eslaagd. Op twee bevrachtin gen na is het de werkwilligen niet gelukt ladingen in ont vangst te nemen. De heer Veu ger was uiterst verbolgen over de poging van aanhangers van de federatie van schippersbon- den de staking te breken. De beurs zal pas~weer worden geopend, als de schippersbon- den voldoende garanties geven dat er ongestoord binnenlandse vrachten kunnen worden afge roepen. De stakende schippers hebben overigens vandaag besloten weer met de staatssecretaris van verkeer en waterstaat te gaan praten. Hiertoe is na een langdurige nachtelijke vergade ring besloten door zowel de onafhankelijke schippersvak- bond (ONS), de algemene schip- persverenigng (ASV) en de noord-zuid-groep, die de staking hadden uitgeroepen, als de fede ratie van schippersbonden die zich tot nu toe tegen de boycot heeft verzet. Zendamateurs willen niet van frequentie veranderen DEN HAAG (ANP) - De Ne derlandse Citizen Band Fede ratie (NCBF), waarin de zendamateurs op de 27 mc- frequentie zijn verenigd, vindt dat een nieuw zendsys- teem alleen kan slagen op de oude 27 mc-band. Als staats secretaris Smit-Kroes (Ver keer en Waterstaat) voor het onlangs door haar aangekon digde nieuwe systeem een an dere frequentie aanwijst, zal het illegaal zenden blijven bestaan. Veel mensen hebben nu een maal apparatuur, die alleen kan worden gebruikt voor de 27 megahertz band, aldus de reactie van de NCBF. Deze organisatie wil dan ook be trokken worden bij het over leg over de invoering in 1980 van het nieuwe systeem. De NCBF vindt het onjuist dat het zenden op de 27 mc-band strafbaar blijft tot in het voorjaar van 1980. De federa tie was al eerder een voor stander van een overgangsre geling, waarbij de strafbaarheid zou worden uit gesteld tot het nieuwe sys teem er was. Voor de 27ste maal wordt in de Jaar beurs in Utrecht de internationale souvenirbeurs gehouden. Door onge veer 75 exposanten wordt aan de deurs deelgenomen op een oppervlak te van 2.000 vierkante meter. Deze Nederlandse deelneemster zal het bui tenland weer duidelijk maken dat wij het land zijn van fraaie klederdracht, molens en tulpen. Desnoods via wandkleden. DEN HAAG (ANP) De PTT zal dit jaar geen specia le postzegel uitgeven in ver band met de vijftigste ge boortedag van Anne Frank. Staatssecretaris Smit-Kroes (Verkeer en Waterstaat) heeft op vragen uit de Tweede Ka mer geantwoord dat zij een dergelijke zegel meer op zijn plaats vindt in 1980. Het Rijksinstituut voor Oor logsdocumentatie heeft voor gesteld om in 1980 bijzondere postzegels uit te geven ter herdenking van de bezetting en de bevrijding. Mevrouw Smit-Kroes wil die suggestie volgen. „In dat geval zal de betekenis van Anne Frank bij de vaststelling van het postze- gelprogamma voor 1980 een belangrijke rol spelen", aldus de staatssecretaris. Het ver zoek om een speciale zegel dit jaar was gedaan door de Anne Frank-stichting in Am sterdam. Dagje op proef in tehuizen EINDHOVEN Bejaarden die erover denken om te verhuizen naar een verzorgingstehuis kunnen als zij dat willen in Eindhoven voortaan een dagje „op proef" komen. De directies van twaalf tehuizen hebben daartoe besloten. huis van hun keuze door. Zij zullen worden begeleid door een van de bewoners of bewoon sters en gebruiken ook op de kamer van deze gastheer of gastvrouw de warme maaltijd. Men is ervan overtuigd dat met name twijfelaars na een bezoek aan het verzorgingstehuis veel eerder en gemotiveerder zullen beslissen om er te gaan wonen. CDA wil weer spoeddebat in kamer ROTTERDAM De recht bank in Rotterdam heeft gis teren tussenvonnis gewezen in het proces dat drie West- landse tuinders en de stich ting Reinwater hadden aan gespannen tegen de Franse kalimijnen. De president van de rechtbank vindt de zaak zo gecompliceerd dat hij eerst nadere gegevens wil van de eisende partij. De rechtbank vindt dat de stich ting niet als partij in het proces kan optreden. Het Tweede Kamerlid Tripels (CDA) wil naar aanleiding van het tussenvonnis de rege ring opnieuw interpelleren over de zoutlozingen van de Franse kalimijnen. Hij vindt het „hoogst onbetamelijk" dat de kalimijnen hun aansprake lijkheid voor de schade aan de gewassen van de tuinders betwisten, terwijl de Franse regering de aansprakelijkheid voor de verzilting van de Rijn wel heeft aanvaard. De president van de recht bank, mr. L. Erades, wil van de eisers onder meer weten in hoeverre het boezemwater, dat zij voor de besproeiing van hun gewassen gebruiken, afkomstig is van de Rijn, wel ke maatregelen ter beperking van de schade zijn genomen, en wat de maximaal toelaat bare hoeveelheden zout zijn voor elk soort van de ge kweekte gewassen. Bovendien wil de rechtbank weten welke mogelijkheden er bestaan voor de besproeiing leiding water te gebruiken. Het is verbazingwekkend dat een dusdanige vorm van selectie in de toch ongetwijfeld knappe koppen van de staf van het instituut is opgekomen. Het moet ontoe laatbaar worden geacht dat een gezin of een echtpaar, dat in goed vertrouwen om hulp aanklopt bij een maat schappelijk werker, op deze wijze als proefkonijn kan worden gebruikt. De hulpbehoevenden zijn daar in het geheel niet bij gebaat. Integendeel, het feit dat hun pro bleemgeval in de gespannen sfeer van een examen wordt gebracht, kan hun zaak alleen maar kwaad doen. Theoretisch, en zuiver vanuit het belang van de opleiding gezien, lijkt het een mooi plan. Het is echter onbegrijpelijk dat men het op het Nijmeegse instituut serieus in de praktijk wil brengen. Dat kan er alleen maar op duiden dat diegenen, die met de opleiding van maatschappelijk werkers bezig zijn, veel te ver van de dagelijkse praktijk zijn komen te staan. Nog meer bevreemdend is het dat de staf van het in stituut na het door minister Pais aangekondigde onder zoek gisteren besloot, om bij gewetensbezwaarde kandi daten niet langer vast te houden aan de eis een probleemgezin mee te nemen. Maar voor examenkandi daten zonder bezwaar kan de procedcure van de door- kijkspiegel gewoon gehandhaafd blijven. Dat de bena dering principieel verkeerd is wordt dus door de stafleden niet ingezien. AMSTERDAM (ANP) Niets is zo goed voor een baby als een koesterende moeder. Ook de we tenschap kan dit niet verbeteren. Daarom is het vol gens de gynaecoloog professor dr. G. Kloosterman veel beter, wanneer een gezonde moeder nor maal thuis bevalt. Hij vindt het zelfs gevaarlijk, wanneer teveel bevallingen in het ziekenhuis plaatsvinden. Want: „alles wat koeste ring van het kind door de moeder in de weg staat moet met wantrouwen worden bekeken", zei hij gisteren op een symposium in Amsterdam over „babyzorg en ont wikkeling van het gedrag". Oudminister mr Th. H. Bot, voorzitter van de nationale commissie „Jaar van het kind" vroeg zich verder af, of de ont wikkelingskansen voor een crèche - kind niet lager lig gen, dan die van een in een gezin opge voed kind. „Het is natuurlijk gunstig, als moeders niet uit sluitend huisvrouw zijn, maar de vraag of crèches een goede oplossing vormen voor de opvang van het kind wordt ver schillend beant woord", aldus mr. Bot Verschillende des kundige sprekers signaleerden de ge varen die er zijn wanneer het li chaamscontact tus sen de moeder (of haar plaatsvervang ster of plaatsvervan ger) en het kind ont breekt Daarbij pleitte professor dr. J. Vossen, hoogle raar te Nijmegen voor een vergelij kend ondserzoek naar de gevolgen van de opvoeding van jonge kinderen in verschillende cul- UTRECHT Tussen de Nationale Ziekenhuis raad (werkgevers) en de Nederlandse Christelij ke Bond van Overheidspersoneel (NCBO) is onenigheid ontstaan over de rechtszekerheid van de leerling-verpleegkundigen in ons land. De kern van het probleem wordt volgens de NCBO gevormd door de mogelijkheid voor werkgevers om leerlingen voor bepaalde tijd gedurende de leerlingenperiode aan te stellen. Dat kan inhou den dat de leerling wordt ontslagen zodra deze gediplomeerd is. Hiervoor moet de werkgever echter wel onthef fing aanvragen. Van deze mogelijkheid hebben vorig jaar een kleine tweehonderd instellingen gebruik gemaakt. De aanvraag voor ontheffing van 138 instellingen is afgewezen en 61 werden toegewezen. Werkgevers en werknemers in de gezondheids zorg waren overeengekomen dat de ontheffings regeling voor 1978 zou gelden, maar de nationale ziekenhuisraad wil de regeling ook dit jaar laten gelden. De NCBO is het daar echter totaal niet mee eens. Een arbitrage-commissie zal nu binnen afzienbare tijd met een bindende beslissing ko men. De werknemersorganisaties willen terug naar het systeem dat de leerling voor onbepaalde tijd wordt aangesteld en dus na zijn diplomering automatisch in dienst treedt bij zijn werkgever. Het laatste boek van de Hil- versumse schrijfster Marian ne Colijn „Merel Veronica, Wereldkind" een jeugdboek voor volwassen lezers ver dient meer dan de goedkoop aandoende gelige, slappe om slag waarin haar vertelling is verpakt over adoptie en .der de wereld, moederschap en de uitzichtloze toekomst van arme mensen in Columbia. Want Marianne Colijn schreef geen studie, geen handboek voor derde wereld-werkers, maar een vlot verhaal dat sterk tot de verbeelding spreekt, met zweempjes ge voel voor humor en warmte en enige spanning bovendien. Met volslagen vakmanschap beschrijft zij het leven van twee straatarme Columbiaan- se meisjes van wie één een kind moet krijgen. Tusse die beschrijving door ver werkte zij de gedachtengan- gen van een Nederlands echt paar dat een kind wil adopteren en uiteindelijk de Columbiaanse baby in han den krijgt. .Het boek werd be kroond in een jeugdboeken- prijsvraag, uitgeschreven door de Belgische uitgever Lannoo en de Bond van jon ge en grote gezinnen in dat land. De Belgische bekroning valt om twee redenen toe te jui chen. Marianne Colijn is er voortreffelijk in geslaagd een beeld te geven van de gang van zaken in een ontwikke lingsland en daaraan verbon den de taak van de Neder landse Vereniging van Wereldkinderen, die zich met adoptie bezighoudt. De grootste verdienste van de schrijfster schuilt in haar aanpak: zij schreef vóór alles een „lekker leesbaar" boek, waardoor zij een groot pu bliek kan bereiken. En dat dit MET BELGISCHE PRIJS BEKROOND Marianne Colijn: bekroond. publiek, lezers van twaalf tot zestien jaar en ouder er veel van opsteekt, is dan heel plezierig meegenomen. Marianne Colijn doceert niet, zij vertelt. Van de eerste bladzijden af slaan hitte en stank de lezer tegemoet. Men wordt meegenomen naar een stinkend hol, in een stadje er gens op het platteland van Columbia. Daar huist een krijsende grootmoeder die haar twee kleinkinderen ter roriseert en hen dwingt uit bedelen te gaan. Schurftige beelden worden opgewekt, de Columbiaanse hitte lijkt zich samen te pakken rond de twee kinderen die zich alleen maar opgelucht voelen wan neer grootmoeder op een och tend niet meer krijst en slaat: zij blijkt te zijn overleden. Na hun erbarmelijk bestaan in de krotwoning krijgt de omgeving van de kinderen iets meer glans, wanneer zij in een kroeg werk vinden, bij een vette baas die de meisjes uitbuit. Een behulpzame vage bond behoedt hen echter voor de ergste ellende en wat meer is, de meisjes krijgen in elk geval te eten. Maar verder? Nogal abrupt wordt de lezer naar een jong gezin in Neder land overgeheveld, waar best plaats is voor een nieuw kind. Een eigen kind? Of een kind, dat elders ongewenst is? In het Nederlandse gezin wordt tot adoptie besloten, al blij ken droom en daad nog ver der van elkaar te liggen dan Elsschot destijds voor moge lijk heeft gehouden. Het duurt eindeloze maanden voor het Nederlandse gezin ook maar iets hoort, op de zo lang geleden geschreven brief, waarin om een adoptiekind werd gevraagd. In die tijd ging het leven in Columbia verder. Een van de twee meisjes verdwijnt uit het gezichtsveld zij kreeg een baantje en verdween naar de onbereikbaar verre hoofdstad Bogota maar het andere kind leefde in de vertrouwde omgeving verder, om tenslotte moeder te worden. Kinderen in een dergelijke omgeving worden al op jonge leeftijd moeder. Dat het meisje het kind niet kan behouden, is de lezer spoedig duidelijk, maar het meisje zelf is daar niet zo van overtuigd. In het zieken huis, waar de baby wordt ge boren, neemt het jonge moe dertje een dappere beslissing: zij ontvlucht het ziekenhuis, met achterlating van de baby. Dat wekt misverstanden. Wanneer de één van mening is, dat het meisje maar raak leeft en baby's achterlaat, brengt een ander wat meer begrip op: „Wat moet dat meisje wanhopig zijn ge weest". Dat laatste was dan ook het geval; duidelijk toont de schrijfster aan, dat het jonge moedertje zo graag het kind had behouden, maar het achterlaat om de baby een betere toekomst te bezorgen dan zij dat zelf zou kunnen. Het jonge moedertje van on geveer zestien jaar, uitgeput en volkomen in de war, over leeft deze gebeurtenis niet. Maar dan schakelt de schrijf ster over naar het gezin in Nederland, waar de zaken zich ambtelijk traag ontvou wen, maar zich uiteindelijk ten goede wenden. De Neder landse vrouw reist af naar Columbia en krijgt de achter gelaten baby in handen: Me rel Veronica. Historisch Schrijfster Marianne Colijn: „Ik ben me met deze zaken gaan bemoeien, nadat een kennis een Columbiaans kind adopteerde. Er bestaat zo'n geweldige afstand tussen kin deren in Nederland en uit de derde wereld. Misschien wordt er op school in ons land veel over de derde we reld verteld, maar altijd ob jectief, afstandelijk. De hele inleiding, het leven in Colum bia heb ik geschreven op grond van wat die kennis ver telde. De rest, alles rond de adoptie, is historisch". Waar die overgang tussen verdichtsel en historie wordt gemaakt, zal de lezer niet op vallen. Marianne Colijn, die reeds eerder novellen en ro- Merel Veronica, opbloeiend in Hilversum. mans publiceerde, hoorspelen schreef en een jeugdboek „De klap van de boemerang", hoorde alle verhalen aan van de adopterende kennis en toen zij haar verhaal liet le zen, kreeg zij enthousiast te horen: „Zo is het er precies". Marianne Colijn heeft de Co lumbiaanse gegevens dermate goed verwerkt, dat het mo ment, waarop de baby (Merel Veronica) ter sprake komt, een volmaakt logische aan sluiting vormt. Het verhaal is verzonnen, maar op grond van zakelijke gegevens. Daar om had de achtergrond uit het boek de werkelijke ach tergrond van de baby kunnen zijn en kon de schrijfster vlekkeloos de verbinding naar het historische onderdeel ma ken. Baby Merel Veronica is inderdaad naar Nederland overgekomen en onderge bracht in een Hilversums ge- Marianne Colijn: „Het was wonderbaarlijk, hoe dat meis je hier opbloeide. Maar er is iets Columbiaans aan haar gebleven, iets heel zelfstan digs." Uiteindelijk is Marianne Co lijn ook nog bij de vereniging Wereldkinderen betrokken ge raak: de Belgische Francs die zij met dit boek won, maakte zij over op het gironummer van de afdeling Hilversum/U trecht, waar zij ook lid van werd. Overigens moet onderscheid worden gemaakt tussen deze vereniging en het Foster Pa rents Plan. Dit FPP adopteert alleen op afstand, de leden maken per maand een vrij hoog bedrag over dat ten goe de komt aan een kind, dat in eigen omgeving kan op groeien. De Vereniging van adoptie fouders adopteert via het Bu reau voor Interlandelijke Adoptie, Prinsevinkenpark 4 in Den Haag, maar ook „op afstand" In deze vereniging worden echtparen gebundeld die een kind hebben geadop teerd of dat willen doen, om gegevens uit te wisselen. Voorts wordt finaciële hulp geboden aan kindertehuizen in ontwikkelingslanden. Gege vens hierover verstrekt het Bureau Wereldkinderen, post bus 61023 in Amsterdam, ook telefonisch bereikbaar 020 240725. Een woordvoerdster van deze vereniging waarschuwt: „Wie op grond van dit boek van Marianne Colijn op de ge dachte wordt gezet een kind uit de derde wereld te adop teren, moet rekening houden met een bijzonder lange wachttijd, die tot enkele jaren kan oplopen. Dit komt gedeel telijk omdat de belangstelling voor kinderen uit ontwikke lingslanden toeneemt en de regeringen van die landen ui-, terst behoedzaam hun kinde ren laten gaan. Men mag niet vergeten, dat adoptie wordt geregeld via het ministerie van Justitie, omdat men in feite een buitenlands kind in voert Hoewel Marianne Co lijn in haar boek al iets aan geeft van lange wachttijden, is het in werkelijkheid veel en veel erger. Maar wil men ondanks het vooruitzicht van enkele jaren wachten toch een kind uit een ontwikke lingsland adopteren, India, Bangla Desh, Columbia dan moet men zich richten tot het Bureau voor Interlandelijke Adoptie in Den Haag. Wil men een project in de derde wereld steunen of een kind op afstand adopteren, dan kan men ook bij onze vereni ging terecht". F. J. BROMBERG

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1979 | | pagina 9