Marianne Colijns
„Merel Veronica99
alles over adoptie
V erzekeraars
morden overstelpt
met schadeclaims
£eidóe Qowuvnt
5chippersbeurs
gesloten na
angere geldheden
Twist rond positie van
leerling-verpleegkundigen
JSVALOPVAN BRIENENOORDBRUG
Dit jaar geen „Anne Frank-zegel'
Vonnis Rijnproces
opnieuw uitgesteld
Ontoelaatbaar
Het plan van de staf van de Voorgezette Sociaal Pe
dagogische Opleidingen in Nijmegen om kandidaten
voor de opleiding op een nieuwe wijze te gaan selecte
ren, heeft veel stof doen opwaaien. Het Nijmeegse insti
tuut wilde kandidaten voortaan een toelatingsexamen
laten afleggen, waarbij iedere kandidaat een in moei
lijkheden verkerend gezin uit de eigen praktijk mee
moet brengen. In het Nijmeegse instituut moet de kan
didaat met dat probleem-gezin zijn vaardigheden tonen,
terwijl zijn examinatoren vanachter een doorkijk-spiegel
dus ongezien voor de kandidaat en het meegebrachte
gezin het gesprek afluistejen.
NIETS KAN KOESTERENDE
MOEDER VERVANGEN
HUNNENLAND
LEIDSE COURANT
DINSDAG 9 JANUAR11979 PAGINA 9
l/an een onzer verslaggevers)
IEN HAAG Bij de gezamenlijke
iederlandse schadeverzekeraars zijn
afgelopen dagen honderden
laims binnengekomen van mensen
ie te kampen hebben gehad van
ateroverlast, onder andere als ge-
olg van het springen van waterlei-
ingen door de vorst. Om welk be-
rag het hierbij in totaal gaat, is
Dg niet bekend, maar er zijn
laims binnengekomen van vele
enduizenden guldens, zowel van
articulieren als van industrieën en
inkelbedrijven.
i sommige gevallen is de schade extra groot,
ndat veel mensen in de bewuste strenge
irstperiode (kerstmis, oudejaarsavond) op va-
antie of familiebezoek waren. Door de zachte
inters van de laatste jaren is men wat non-
ïalant geworden en heeft men verzuimd lei-
ngen te isoleren en af te tappen,
oor de brandverzekeraars zijn de afgelopen
eken, waarin bij branden voor tientallen mil-
lenen schade is aangericht, een zwarte blad-
jde. Het aantal branden ligt aanmerkelijk
oger dan normaal.
èinig inzicht bestaat er op dit moment nog
de schade aan het Nederlandse wagenpark,
anvankelijk bestond de indruk dat het wel
lee zou vallen, omdat veel automobilisten tij-
ens de vorstperiode hun auto hebben laten
aan. Gevreesd wordt echter, dat de gladheid
an het afgelopen weekeinde en vooral maan-
agochtend in dit beeld wijziging zal brengen.
!haotische toestanden gistermiddag en -avond
Dnd de Van Brienenoordbrug. Deze vitale oe-
erverbinding moest worden afgesloten omdat
blokken ijs, die zich op de overspanning van
de brug hadden gevormd, gingen smelten en
op het wegdek vielen. Volgens de politie ging
het hier om platen ijs van enkele centimeters
dik en een paar meter lang. Het verkeer
moest worden omgeleid via de Maasbruggen,
de Maastunnel en de Beneluxtunnel. De
brandweer is tot vanmorgen drie uur met
hoogwerkers in de weer geweest, om het ijs te
verwijderen.
Na de afgelopen dagen door bijna alle ver
schijningsvormen van koning Winter te zijn
gehinderd, kreeg de luchthaven Schiphol gis
teravond te kampen met mist. Vluchten moes
ten worden geannuleerd, zestien vluchten we
ken uit naar Zestienhoven.
De Spoorwegen hopen in de loop van van
daag weer het normale dienstschema te kun
nen invoeren. De fractieleider van de VVD in
de Eerste Kamer, mevr. Van Someren is gis
teravond in 's Gravensande van leer getrok
ken tegen de N.S. Met alle begrip voor de
winterse problemen vond zij toch dat de N.S.
de reizigers onnodig lang in de kou heeft la
ten staan. Zij vond, dat veel ongemak had
kunnen worden voorkomen, indien de N.S. de
mensen beter en tijdig had voorgelicht. Een
pluim verdienden haars inziens de strooiploe-
gen van rijkswaterstaat.
De meeste wegen zijn intussen goed berijd
baar. Het blijft echter oppassen geblazen.
Overdag dooit het weliswaar, maar 's nachts
kan nog vorst optreden.
De afgelopen vorstperiode heeft de Gasunie
een recordafzet bezorgd. Van 31 december tot
en met 7 januari werd bijna 3,5 miljard ku
bieke meter aardgas door de leidingen ge
perst, ongeveer tweemaal zoveel als normaal.
Problemen hebben zich niet voorgedaan. Het
elektriciteitsverbruik steeg met ongeveer vijf
procent.
}ot*erdam Op last van de
|jksverkeersinspectie is de
i ichippersbeurs in Botterdam
gistermiddag tot nader order
gesloten, nadat werkwillige
schippers hadden geprobeerd
vracht aan te nemen. Zij wer
en daarbij ernstig gehinderd
oor de leden van het actieco-
oité. Door luid te roepen en
t schreeuwen voorkwamen de
takende schippers dat de af-
öep werd gehoord en de in-
pecteur van Rijkswaterstaat
on verstaan wie voor de
racht nummerde,
een enkel geval lukte het een
innenschipper lading in de
iracht te slepen, men werd on-
iiddellijk bedreigd door sta-
ende collega's. Het kwam af
n toe tot een handgemeen. De
olitie die op de beurs aanwezig
'as kon verhinderen dat het tot
en massale vechtpartij uitliep.
>e stakingsleider G. Veuger zei
a afloop dat zijn actie was
eslaagd. Op twee bevrachtin
gen na is het de werkwilligen
niet gelukt ladingen in ont
vangst te nemen. De heer Veu
ger was uiterst verbolgen over
de poging van aanhangers van
de federatie van schippersbon-
den de staking te breken.
De beurs zal pas~weer worden
geopend, als de schippersbon-
den voldoende garanties geven
dat er ongestoord binnenlandse
vrachten kunnen worden afge
roepen.
De stakende schippers hebben
overigens vandaag besloten
weer met de staatssecretaris
van verkeer en waterstaat te
gaan praten. Hiertoe is na een
langdurige nachtelijke vergade
ring besloten door zowel de
onafhankelijke schippersvak-
bond (ONS), de algemene schip-
persverenigng (ASV) en de
noord-zuid-groep, die de staking
hadden uitgeroepen, als de fede
ratie van schippersbonden die
zich tot nu toe tegen de boycot
heeft verzet.
Zendamateurs
willen niet
van frequentie
veranderen
DEN HAAG (ANP) - De Ne
derlandse Citizen Band Fede
ratie (NCBF), waarin de
zendamateurs op de 27 mc-
frequentie zijn verenigd,
vindt dat een nieuw zendsys-
teem alleen kan slagen op de
oude 27 mc-band. Als staats
secretaris Smit-Kroes (Ver
keer en Waterstaat) voor het
onlangs door haar aangekon
digde nieuwe systeem een an
dere frequentie aanwijst, zal
het illegaal zenden blijven
bestaan.
Veel mensen hebben nu een
maal apparatuur, die alleen
kan worden gebruikt voor de
27 megahertz band, aldus de
reactie van de NCBF. Deze
organisatie wil dan ook be
trokken worden bij het over
leg over de invoering in 1980
van het nieuwe systeem. De
NCBF vindt het onjuist dat
het zenden op de 27 mc-band
strafbaar blijft tot in het
voorjaar van 1980. De federa
tie was al eerder een voor
stander van een overgangsre
geling, waarbij de
strafbaarheid zou worden uit
gesteld tot het nieuwe sys
teem er was.
Voor de 27ste maal wordt in de Jaar
beurs in Utrecht de internationale
souvenirbeurs gehouden. Door onge
veer 75 exposanten wordt aan de
deurs deelgenomen op een oppervlak
te van 2.000 vierkante meter. Deze
Nederlandse deelneemster zal het bui
tenland weer duidelijk maken dat wij
het land zijn van fraaie klederdracht,
molens en tulpen. Desnoods via
wandkleden.
DEN HAAG (ANP) De
PTT zal dit jaar geen specia
le postzegel uitgeven in ver
band met de vijftigste ge
boortedag van Anne Frank.
Staatssecretaris Smit-Kroes
(Verkeer en Waterstaat) heeft
op vragen uit de Tweede Ka
mer geantwoord dat zij een
dergelijke zegel meer op zijn
plaats vindt in 1980.
Het Rijksinstituut voor Oor
logsdocumentatie heeft voor
gesteld om in 1980 bijzondere
postzegels uit te geven ter
herdenking van de bezetting
en de bevrijding. Mevrouw
Smit-Kroes wil die suggestie
volgen. „In dat geval zal de
betekenis van Anne Frank bij
de vaststelling van het postze-
gelprogamma voor 1980 een
belangrijke rol spelen", aldus
de staatssecretaris. Het ver
zoek om een speciale zegel dit
jaar was gedaan door de
Anne Frank-stichting in Am
sterdam.
Dagje op proef in tehuizen
EINDHOVEN Bejaarden die
erover denken om te verhuizen
naar een verzorgingstehuis
kunnen als zij dat willen in
Eindhoven voortaan een dagje
„op proef" komen. De directies
van twaalf tehuizen hebben
daartoe besloten.
huis van hun keuze door. Zij
zullen worden begeleid door een
van de bewoners of bewoon
sters en gebruiken ook op de
kamer van deze gastheer of
gastvrouw de warme maaltijd.
Men is ervan overtuigd dat met
name twijfelaars na een bezoek
aan het verzorgingstehuis veel
eerder en gemotiveerder zullen
beslissen om er te gaan wonen.
CDA wil weer spoeddebat in kamer
ROTTERDAM De recht
bank in Rotterdam heeft gis
teren tussenvonnis gewezen
in het proces dat drie West-
landse tuinders en de stich
ting Reinwater hadden aan
gespannen tegen de Franse
kalimijnen. De president van
de rechtbank vindt de zaak
zo gecompliceerd dat hij
eerst nadere gegevens wil
van de eisende partij. De
rechtbank vindt dat de stich
ting niet als partij in het
proces kan optreden.
Het Tweede Kamerlid Tripels
(CDA) wil naar aanleiding
van het tussenvonnis de rege
ring opnieuw interpelleren
over de zoutlozingen van de
Franse kalimijnen. Hij vindt
het „hoogst onbetamelijk" dat
de kalimijnen hun aansprake
lijkheid voor de schade aan
de gewassen van de tuinders
betwisten, terwijl de Franse
regering de aansprakelijkheid
voor de verzilting van de Rijn
wel heeft aanvaard.
De president van de recht
bank, mr. L. Erades, wil van
de eisers onder meer weten
in hoeverre het boezemwater,
dat zij voor de besproeiing
van hun gewassen gebruiken,
afkomstig is van de Rijn, wel
ke maatregelen ter beperking
van de schade zijn genomen,
en wat de maximaal toelaat
bare hoeveelheden zout zijn
voor elk soort van de ge
kweekte gewassen. Bovendien
wil de rechtbank weten welke
mogelijkheden er bestaan
voor de besproeiing leiding
water te gebruiken.
Het is verbazingwekkend dat een dusdanige vorm
van selectie in de toch ongetwijfeld knappe koppen van
de staf van het instituut is opgekomen. Het moet ontoe
laatbaar worden geacht dat een gezin of een echtpaar,
dat in goed vertrouwen om hulp aanklopt bij een maat
schappelijk werker, op deze wijze als proefkonijn kan
worden gebruikt. De hulpbehoevenden zijn daar in het
geheel niet bij gebaat. Integendeel, het feit dat hun pro
bleemgeval in de gespannen sfeer van een examen
wordt gebracht, kan hun zaak alleen maar kwaad doen.
Theoretisch, en zuiver vanuit het belang van de
opleiding gezien, lijkt het een mooi plan. Het is echter
onbegrijpelijk dat men het op het Nijmeegse instituut
serieus in de praktijk wil brengen. Dat kan er alleen
maar op duiden dat diegenen, die met de opleiding van
maatschappelijk werkers bezig zijn, veel te ver van de
dagelijkse praktijk zijn komen te staan.
Nog meer bevreemdend is het dat de staf van het in
stituut na het door minister Pais aangekondigde onder
zoek gisteren besloot, om bij gewetensbezwaarde kandi
daten niet langer vast te houden aan de eis een
probleemgezin mee te nemen. Maar voor examenkandi
daten zonder bezwaar kan de procedcure van de door-
kijkspiegel gewoon gehandhaafd blijven. Dat de bena
dering principieel verkeerd is wordt dus door de
stafleden niet ingezien.
AMSTERDAM
(ANP) Niets is zo
goed voor een baby
als een koesterende
moeder. Ook de we
tenschap kan dit
niet verbeteren.
Daarom is het vol
gens de gynaecoloog
professor dr. G.
Kloosterman veel
beter, wanneer een
gezonde moeder nor
maal thuis bevalt.
Hij vindt het zelfs
gevaarlijk, wanneer
teveel bevallingen
in het ziekenhuis
plaatsvinden. Want:
„alles wat koeste
ring van het kind
door de moeder in
de weg staat moet
met wantrouwen
worden bekeken",
zei hij gisteren op
een symposium in
Amsterdam over
„babyzorg en ont
wikkeling van het
gedrag".
Oudminister mr Th.
H. Bot, voorzitter
van de nationale
commissie „Jaar van
het kind" vroeg zich
verder af, of de ont
wikkelingskansen
voor een crèche -
kind niet lager lig
gen, dan die van een
in een gezin opge
voed kind. „Het is
natuurlijk gunstig,
als moeders niet uit
sluitend huisvrouw
zijn, maar de vraag
of crèches een goede
oplossing vormen
voor de opvang van
het kind wordt ver
schillend beant
woord", aldus mr.
Bot
Verschillende des
kundige sprekers
signaleerden de ge
varen die er zijn
wanneer het li
chaamscontact tus
sen de moeder (of
haar plaatsvervang
ster of plaatsvervan
ger) en het kind ont
breekt Daarbij
pleitte professor dr.
J. Vossen, hoogle
raar te Nijmegen
voor een vergelij
kend ondserzoek
naar de gevolgen
van de opvoeding
van jonge kinderen
in verschillende cul-
UTRECHT Tussen de Nationale Ziekenhuis
raad (werkgevers) en de Nederlandse Christelij
ke Bond van Overheidspersoneel (NCBO) is
onenigheid ontstaan over de rechtszekerheid van
de leerling-verpleegkundigen in ons land. De
kern van het probleem wordt volgens de NCBO
gevormd door de mogelijkheid voor werkgevers
om leerlingen voor bepaalde tijd gedurende de
leerlingenperiode aan te stellen. Dat kan inhou
den dat de leerling wordt ontslagen zodra deze
gediplomeerd is.
Hiervoor moet de werkgever echter wel onthef
fing aanvragen. Van deze mogelijkheid hebben
vorig jaar een kleine tweehonderd instellingen
gebruik gemaakt. De aanvraag voor ontheffing
van 138 instellingen is afgewezen en 61 werden
toegewezen.
Werkgevers en werknemers in de gezondheids
zorg waren overeengekomen dat de ontheffings
regeling voor 1978 zou gelden, maar de nationale
ziekenhuisraad wil de regeling ook dit jaar laten
gelden. De NCBO is het daar echter totaal niet
mee eens. Een arbitrage-commissie zal nu binnen
afzienbare tijd met een bindende beslissing ko
men. De werknemersorganisaties willen terug
naar het systeem dat de leerling voor onbepaalde
tijd wordt aangesteld en dus na zijn diplomering
automatisch in dienst treedt bij zijn werkgever.
Het laatste boek van de Hil-
versumse schrijfster Marian
ne Colijn „Merel Veronica,
Wereldkind" een jeugdboek
voor volwassen lezers ver
dient meer dan de goedkoop
aandoende gelige, slappe om
slag waarin haar vertelling is
verpakt over adoptie en .der
de wereld, moederschap en
de uitzichtloze toekomst van
arme mensen in Columbia.
Want Marianne Colijn schreef
geen studie, geen handboek
voor derde wereld-werkers,
maar een vlot verhaal dat
sterk tot de verbeelding
spreekt, met zweempjes ge
voel voor humor en warmte
en enige spanning bovendien.
Met volslagen vakmanschap
beschrijft zij het leven van
twee straatarme Columbiaan-
se meisjes van wie één een
kind moet krijgen. Tusse
die beschrijving door ver
werkte zij de gedachtengan-
gen van een Nederlands echt
paar dat een kind wil
adopteren en uiteindelijk de
Columbiaanse baby in han
den krijgt. .Het boek werd be
kroond in een jeugdboeken-
prijsvraag, uitgeschreven
door de Belgische uitgever
Lannoo en de Bond van jon
ge en grote gezinnen in dat
land.
De Belgische bekroning valt
om twee redenen toe te jui
chen. Marianne Colijn is er
voortreffelijk in geslaagd een
beeld te geven van de gang
van zaken in een ontwikke
lingsland en daaraan verbon
den de taak van de Neder
landse Vereniging van
Wereldkinderen, die zich met
adoptie bezighoudt.
De grootste verdienste van de
schrijfster schuilt in haar
aanpak: zij schreef vóór alles
een „lekker leesbaar" boek,
waardoor zij een groot pu
bliek kan bereiken. En dat dit
MET BELGISCHE PRIJS BEKROOND
Marianne Colijn: bekroond.
publiek, lezers van twaalf tot
zestien jaar en ouder er
veel van opsteekt, is dan heel
plezierig meegenomen.
Marianne Colijn doceert niet,
zij vertelt. Van de eerste
bladzijden af slaan hitte en
stank de lezer tegemoet. Men
wordt meegenomen naar een
stinkend hol, in een stadje er
gens op het platteland van
Columbia. Daar huist een
krijsende grootmoeder die
haar twee kleinkinderen ter
roriseert en hen dwingt uit
bedelen te gaan. Schurftige
beelden worden opgewekt, de
Columbiaanse hitte lijkt zich
samen te pakken rond de
twee kinderen die zich alleen
maar opgelucht voelen wan
neer grootmoeder op een och
tend niet meer krijst en slaat:
zij blijkt te zijn overleden.
Na hun erbarmelijk bestaan
in de krotwoning krijgt de
omgeving van de kinderen
iets meer glans, wanneer zij
in een kroeg werk vinden, bij
een vette baas die de meisjes
uitbuit. Een behulpzame vage
bond behoedt hen echter voor
de ergste ellende en wat meer
is, de meisjes krijgen in elk
geval te eten. Maar verder?
Nogal abrupt wordt de lezer
naar een jong gezin in Neder
land overgeheveld, waar best
plaats is voor een nieuw kind.
Een eigen kind? Of een kind,
dat elders ongewenst is? In
het Nederlandse gezin wordt
tot adoptie besloten, al blij
ken droom en daad nog ver
der van elkaar te liggen dan
Elsschot destijds voor moge
lijk heeft gehouden. Het
duurt eindeloze maanden voor
het Nederlandse gezin ook
maar iets hoort, op de zo
lang geleden geschreven brief,
waarin om een adoptiekind
werd gevraagd.
In die tijd ging het leven in
Columbia verder. Een van de
twee meisjes verdwijnt uit het
gezichtsveld zij kreeg een
baantje en verdween naar de
onbereikbaar verre hoofdstad
Bogota maar het andere
kind leefde in de vertrouwde
omgeving verder, om tenslotte
moeder te worden. Kinderen
in een dergelijke omgeving
worden al op jonge leeftijd
moeder.
Dat het meisje het kind niet
kan behouden, is de lezer
spoedig duidelijk, maar het
meisje zelf is daar niet zo
van overtuigd. In het zieken
huis, waar de baby wordt ge
boren, neemt het jonge moe
dertje een dappere beslissing:
zij ontvlucht het ziekenhuis,
met achterlating van de baby.
Dat wekt misverstanden.
Wanneer de één van mening
is, dat het meisje maar raak
leeft en baby's achterlaat,
brengt een ander wat meer
begrip op: „Wat moet dat
meisje wanhopig zijn ge
weest". Dat laatste was dan
ook het geval; duidelijk toont
de schrijfster aan, dat het
jonge moedertje zo graag het
kind had behouden, maar het
achterlaat om de baby een
betere toekomst te bezorgen
dan zij dat zelf zou kunnen.
Het jonge moedertje van on
geveer zestien jaar, uitgeput
en volkomen in de war, over
leeft deze gebeurtenis niet.
Maar dan schakelt de schrijf
ster over naar het gezin in
Nederland, waar de zaken
zich ambtelijk traag ontvou
wen, maar zich uiteindelijk
ten goede wenden. De Neder
landse vrouw reist af naar
Columbia en krijgt de achter
gelaten baby in handen: Me
rel Veronica.
Historisch
Schrijfster Marianne Colijn:
„Ik ben me met deze zaken
gaan bemoeien, nadat een
kennis een Columbiaans kind
adopteerde. Er bestaat zo'n
geweldige afstand tussen kin
deren in Nederland en uit de
derde wereld. Misschien
wordt er op school in ons
land veel over de derde we
reld verteld, maar altijd ob
jectief, afstandelijk. De hele
inleiding, het leven in Colum
bia heb ik geschreven op
grond van wat die kennis ver
telde. De rest, alles rond de
adoptie, is historisch".
Waar die overgang tussen
verdichtsel en historie wordt
gemaakt, zal de lezer niet op
vallen. Marianne Colijn, die
reeds eerder novellen en ro-
Merel Veronica, opbloeiend in Hilversum.
mans publiceerde, hoorspelen
schreef en een jeugdboek „De
klap van de boemerang",
hoorde alle verhalen aan van
de adopterende kennis en
toen zij haar verhaal liet le
zen, kreeg zij enthousiast te
horen: „Zo is het er precies".
Marianne Colijn heeft de Co
lumbiaanse gegevens dermate
goed verwerkt, dat het mo
ment, waarop de baby (Merel
Veronica) ter sprake komt,
een volmaakt logische aan
sluiting vormt. Het verhaal is
verzonnen, maar op grond
van zakelijke gegevens. Daar
om had de achtergrond uit
het boek de werkelijke ach
tergrond van de baby kunnen
zijn en kon de schrijfster
vlekkeloos de verbinding naar
het historische onderdeel ma
ken. Baby Merel Veronica is
inderdaad naar Nederland
overgekomen en onderge
bracht in een Hilversums ge-
Marianne Colijn: „Het was
wonderbaarlijk, hoe dat meis
je hier opbloeide. Maar er is
iets Columbiaans aan haar
gebleven, iets heel zelfstan
digs."
Uiteindelijk is Marianne Co
lijn ook nog bij de vereniging
Wereldkinderen betrokken ge
raak: de Belgische Francs die
zij met dit boek won, maakte
zij over op het gironummer
van de afdeling Hilversum/U
trecht, waar zij ook lid van
werd.
Overigens moet onderscheid
worden gemaakt tussen deze
vereniging en het Foster Pa
rents Plan. Dit FPP adopteert
alleen op afstand, de leden
maken per maand een vrij
hoog bedrag over dat ten goe
de komt aan een kind, dat in
eigen omgeving kan op
groeien.
De Vereniging van adoptie
fouders adopteert via het Bu
reau voor Interlandelijke
Adoptie, Prinsevinkenpark 4
in Den Haag, maar ook „op
afstand" In deze vereniging
worden echtparen gebundeld
die een kind hebben geadop
teerd of dat willen doen, om
gegevens uit te wisselen.
Voorts wordt finaciële hulp
geboden aan kindertehuizen
in ontwikkelingslanden. Gege
vens hierover verstrekt het
Bureau Wereldkinderen, post
bus 61023 in Amsterdam, ook
telefonisch bereikbaar 020
240725.
Een woordvoerdster van deze
vereniging waarschuwt: „Wie
op grond van dit boek van
Marianne Colijn op de ge
dachte wordt gezet een kind
uit de derde wereld te adop
teren, moet rekening houden
met een bijzonder lange
wachttijd, die tot enkele jaren
kan oplopen. Dit komt gedeel
telijk omdat de belangstelling
voor kinderen uit ontwikke
lingslanden toeneemt en de
regeringen van die landen ui-,
terst behoedzaam hun kinde
ren laten gaan. Men mag niet
vergeten, dat adoptie wordt
geregeld via het ministerie
van Justitie, omdat men in
feite een buitenlands kind in
voert Hoewel Marianne Co
lijn in haar boek al iets aan
geeft van lange wachttijden,
is het in werkelijkheid veel
en veel erger. Maar wil men
ondanks het vooruitzicht van
enkele jaren wachten toch
een kind uit een ontwikke
lingsland adopteren, India,
Bangla Desh, Columbia dan
moet men zich richten tot het
Bureau voor Interlandelijke
Adoptie in Den Haag. Wil
men een project in de derde
wereld steunen of een kind
op afstand adopteren, dan
kan men ook bij onze vereni
ging terecht".
F. J. BROMBERG