Parker in
achterste
versnelling
langs BOB
DANK EN
VERWACHTING
VAN EEN
MISSIONARIS IN BRAZILIË
Loon voor promotor van
oude „Liefde"-uniformen
Apolloschool
tvint
Roribaltoernooi
Enige tijd geleden namen
Sassenheimse parochianen
en bereidwillige lieden
daarbuiten zich de moeite
om ruim tienduizend gul
den bijeen te brengen voor
de oud-Sassemse francis
caanse missionaris Jos van
esteren, die ploetert in
een Braziliaanse missie-on
derneming. De inzameling
werd een goed succes. Ik
schreef daar al eerder over.
,,De Sassemse ijveraars voor
iet project van Jos van
testeren stuurden een
Leidse Courant met een
jpwekkend verhaal naar
Piedade des Gerais, dat op
piet ogenblik steunt en
onder een hete zo-
nerzon. Op 9 december
Van Kesteren
r „huis" terug,
het verzoek die naar
door te spelen. Dat is
Ik ken de goede
van Kesteren niet,
ik had hem al in mijn
Ook voor
is het wel
het volgende te lezen:
schrijft me vanuit zijn
^Braziliaanse beslotenheid:
,Ik heb de reportage wel
driemaal doorgelezen". Hij
jvond het artikel over hem
'n zijn werk „puik", maar
daarna doet hij wel een
boekje open over zijn werk
dat hij als bejaarde priester
/nog steeds volhoudt. „In de
'5 jaar dat ik in de paro-
ihies van de staat Minas
heb gewerkt, is de
huidige wel de moeilijkste
en waarschijnlijk de arm
ste. Maar ik mag niet
klagen, want ik heb dit zelf
opgezocht toen ik in de
jaren '66 en '67 hier en
daar op missie ging. Want
een franciscaan doet van
alles: leraar op een gymna
sium, op een seminarie,
procurator van de roepin
gen, kapelaan en pastoor.
Waar ik nu bijna 11 jaar
als pastoor zit, lag de
parochiekerk op de grond,
afgebroken. Men bewaarde
het H. Sacrament in een
klein zaaltje waar bijna
niemand in kon".
„Het volk was goed", zo
schrijft pater Van Kesteren
me; „het had 8 jaar zonder
priester gezeten, en toen ik
daar een keer moest preken
hebben ze mij gevraagd om
bij hen te komen wonen. Ik
kreeg verlof daarvoor en ik
ben er tot nu toe gebleven,
alhoewel er niet veel voor
uitgang in de plaats zit.
Maar een parochiekerkje
hebben we er alweer, een
„ambulatérie" voor zieken
en gezonden om te consul
teren is er nu ook. En zo
gaan we langzaam verder.
Ik hoop met mijn schooltje,
als het klaar komt, ook te
voorzien in het plaatsen
van enkele jongens om het
landbouwvak wat beter te
leren, en wie weet of daar
achter nog wel eens iets op
komt duiken
„Van het ene val je in het
andere. En het is hier nog
altijd de pastoor die initia
tieven neemt. M'n kleine
parochie ligt maar op 120
km. van de hoofdstad van
de staat Minas Gerais. Ik
doe mijn best om in het
begin van sommige veran
deringen niet op het laatste
uur te gaan denken: „wat
moet er gedaan worden
voor mijn volkje?". Ik ben
nu 73 jaar, maar ik voel me
echt nog niet oud en heb
nog dagen, dat ik meer dan
200 km. achter het stuur
van mijn Jeepaó zit. Want
ik moet dikwijls „recurse"
voor mijn werk op andere
plaatsen halen en dat moet
ik allemaal zelf doen. Maar
Onze Lieve Heer geeft
kracht naar kruis, wat wil
zeggen dat Hij me met een
goede gezondheid heeft
begaafd en dat ik van huis
uit ook een goede dosis
initiatief heb meegekregen.
Daarom dank ik u en de
missiewerkgroep van Sas-
sem, de pastoor, meneer
Zwetsloot en al die mensen
die na bijna 50 jaar pater
Van Kesteren nog niet zijn
vergeten
„Vroeger, toen ik nog een
jongen was, zei mijn vader
zaliger: „Jongen, je weet
nooit hoe een dubbeltje
rolt. Door uw artikel
schijnt de KTS in Voorhout
ook contact met mij te
willen opnemen. En dat
moet ik nu hebben. Contact
en hulp van buiten om hier
een klein stukje Brasil op
poten te zetten, want mijn
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegm. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt" u mij telefonisch vertel
len wie u graag in déze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
-—TAP/REGIO
LEIDSE COURANT VRIJDAG 29 DECEMBER 1978
T
e kr
er ge
sen y
ren i -|
ve ki
s lart
dat
zouö (V an 0nze korfbalmedewerker)
ies ajiDEN Dc Apolloschool is gisteren winnaar geworden van
de sl jaarlijkse microkorfbaltoernooi voor de basisscholen. In de
We ^aie werd de Karei Doormanschool met 5-0 verslagen. Aan
at ert toernooi in de Leidse Groenoordhallen namen totaal 44
teld.httallen deel.
sest
kinbor de meeste van de ruim
it h^rhonderd deelnemertjes was
de lét schoolkorfbaltoernooi de
»tig Jrste kennismaking met het
Irfbal. Hans van Zonneveld,
n dforzitter van de organiserende
hebllhool korfbalcommissie, schat-
i. Mi het aantal al bij een korfbal-
Ti dalreniging spelenden slechts op
Er tfee drie per achttal. Dit
zichHekende overigens niet dat de
ze. (sterende deelnemers nog ooit
in bal in handen hadden ge
ld. Daar zorgden de Leidse
prfbalverenigingen wel voor,
!e in de afgelopen weken de
»olitloegen de basisregels en -tech-
llanfeken leerden. De resultaten
;en villen niet tegengevallen zijn,
jen Pnt er werd door de 44 ploegen
zeklë leuk gespeeld. Toch heeft
pen 'n voor het merendeel uit korf-
ig killers bestaande ploeg een
lanaoot voordeel doordat vooral
ecbft scoren hen gemakkelijker
lat /gaat De winnende Apollo-
en. Ihool was daar een duidelijk
al iorbeeld van. Met zes korfbal-
iet brs m de ploeg werd het ruim
ulewinnaar en werd met het-
fde doorgedrongen in de fi-
enigfhe. De uitslagen 4-0, 4-1 en 6-0
lie dtëgen voldoende. Ook in de
finale ging het scoren hen ge
makkelijk af, al duurde het tot
in de tweede helft eer Marco
Riethoven, overigens een van de
„niet korfballers", voor 2-0 zorg
de. Daarmee was de deksel van
de korf en werd het door tref
fers van Annelies van der
Bloem en weer Marco Rietho
ven tenslotte 5-0. In tegenstel
ling tot wat de uitslag doet
vermoeden was tegenstander de
Karei Doormanschool qua veld
spel zeker niet de mindere.
Maar voor een niet korfballer
hangt een korf op 3 1/2 meter
erg hoog.
Uitslagen finale ronden: Kard.
Alfrink-Karel Doorman 1-6, De
Hoeksteen-Willem de Zwijger
(Leiderdorp) 1-2, De Weerklank-
Prof. Telders 1-0, Kon. Juliana-
Merenwijk 2 7-0, Zuiderpark-De
Twee Sleutels 0-1, Apollo-Pesta-
lozzi 4-0, De Valkeniers-Gun
ning 2-1, De Wegwijzer-Het
Kompas 2-2, K. wns Kwartfina
les: Karei Doorman-Willem de
Zwijger 2-0, De Weerklank-Kon.
Juliana 1-4, De Twee Sleutels-
Apollo 1-4, De Valkeniers-Het
Kompas 2-0.
..Halve finales: Karei Doorman
OUD-BEIJERLAND Om de
ongetwijfeld uitgebreide kerst
maaltijden weg te werken en
tevens Rob Oostveen voor het
eerst te laten spelen, trad Par
ker gisteravond voor een
vriendschappelijk duel aan te
gen BOB.
Een wedstrijd zonder Hans van
Rooden, die eerst 15 januari zijn
opwachting mag maken vanwe
ge een ooroperatie en eveneens
zonder arbiters, die zonder aan
kondiging absent bleken te zijn.
Zodoende moest in eerste in
stantie een dames-speelster van
BOB de honneurs waarnemen,
tegen het einde van de eerste
helft maakte een in allerijl opge
trommelde regionale fluitist het
duo compleet.
Daarnaast beschikte BOB over
de eeuwige gastspeler Lace
Strong, normaal uitkomend
voor LISC.
Het zal niemand verbazen dat
Parker alles behalve fris aan
trad. De kerstpauze' was goed
bevallen en zat nog duidelijk in
de benen. Verdedigd werd er
nauwelijks en van een rebound
had blijkbaar niemand ge
hoord. Slechts de scores van
Plaat, als altijd actief, en Collins
hielden Leiden enigszins in de
race. Verder experimenteerde
Hennie Blom hevig. Peter Pauli-
des bijvoorbeeld, kreeg meer
speeltijd dan in de gehele voor
afgaande competitiehelft Ook
Rob Oostveen mocht even mee
doen, maar de pas herstelde
Canadese Nederlander bracht
er nog weinig van terecht. Na
5440 bij rust klaarde Parker
het karwei in de slotfase, op de
reservetank dus. Het gat werd
steeds kleiner gemaakt door de
nu wel alert spelende Bruinsma
en Woudstra en de vrolijk sco
rende Collins. Bij 85—90 kwam
de zege in zicht. Parker draaide
op routine. Des te opmerkelij
ker was het dat Blom in de toch
wel spannende close-finish, roo
kie Joost Cornelis'sens voor de.
leeuwen gooide. Joost hield zich
redelijk staande en Parker kon
met 96—98 de ongeslagen status
sinds Juventut handhaven.
Vanavond gaat Parker door met
het centertje zoeken. Uit Ameri
ka is dan als alles goed is
gegaan, een kandidaat aangeko
men, die op zijn kunnen zal
worden getest. Ook morgen zal
coach Blom een Amerikaan aan
de tand gaan voelen. De tijd
dringt voor Leiden. Na 1 januari
mag er niemand meer bij.
MMO oefent
HOOGMADE MMO heeft
voor morgen een sterke oefen-
partner gevonden. Het C-teanv
van Feyenoord komt naar
Hoogmade om daar de vierde
klasser zondag te bestrijden.
Aanvang van de wedstrijd is
gepland om twee uur.
volkje is nog „subdesenvol-
vide". Het wordt wel beter,
maar daar gaat veel tijd en
veel moeite mee gepaard.
Het desanimerende is, dat
je alles alleen op poten
moet zetten Als je nu
een achterfront hebt, dan
animeer je, dan kom je alle
moeilijkheden te boven".
Alleen al om dit door te
geven, heb ik pater Jos van
Kesterens brief erg graag
hier willen overnemen.
„Ik moet zeggen, dat ik
praktisch vroeger nooit
Sassem heb nodig gehad,
maar in de situatie waarin
ik nu leef is de hulp van
mijn geboorteplaats een
grote zegen. Het grote
probleem van Zuid-Ameri-
ka is, dat enige rijkaards
niet willen, dat je de weg
openbreekt voor armere
mensen. Hier, waar ik zit,
hebben wij teeltgrond
genoeg om al het volk te
eten te geven. Maar er
ontbreekt bijvoorbeeld
samenwerking om wat
geproduceerd wordt op de
markt te brengen, en een
soort coöperatie, of nog
beter vertrouwen in een
eventuele coöperatie, om
gezamenlijk front te maken
tegenover de opkopers van
het resultaat van de land
bouw. Wat u kunt lezen in
het tijdschrift Bijeen is ook
hier waar. In zo'n „am
bient" leef ik en ik wil deze
zaak helpen verbeteren".
Pater Van Kesteren heeft
nog een collega in de buurt.
„Deze ziet het ook wel zo
in, maar hij heeft niet het
lef om, zoals men hier zegt,
het rund bij zijn horens te
pakken. Toch is dat de
enige weg. Maar men moet
voorzichtig te werk gaan.
Ik hoop met deze school,
die ik geprojecteerd heb,
iets te bereiken. Dus u zult
nu wel begrijpen waarom
ik zo blij was met uw
schrijven in de krant van
onze streek. Laat ik hopen,
dat mijn brief voor u ook
een stukje interesse heeft
gekweekt voor een verre
missionaris in een stukje
Brasil, dat ik zelf heb
gedoopt met de naam
„Apendice do Vale de Rio
Pareopeba", ofwel de
„appendix", blinde darm,
van de Vallei van de rivier
Pareopeba". Zo gaan onze
missionarissen nog te werk,
op de drempel van 1979.
Het team van de Apolloschool dat beslag legde op de eerste plaats.
Kon. Juliana 2-1, Apollo-De Val
keniers 6-0.
Finales: le en 2e plaats, Karei
Doorman-Apollo 0-5, 3e en 4e
plaats, Kon. Juliana-De Valke
niers 1-0.
Reserves.
.Halve finales: De Hoeksteen
2-Zuiderpark 2 0-0 Hoeksteen
w.n.s., De Wegwijzer 2-Siem van
der Stoel 2 (Leiderdorp) 0-1.
Finales: le en 2e plaats: De
Hoeksteen 2-Siem van der Stoel
2 2-1, 3e en 4e plaats: Zuider
park 2-De Wegwijzer 21-2.
.Liefde voor Harmonie" in actie voor het pand van de Leidse Courant.
Veense muziek voor LC-redacteur
De muziekvereniging „Lief
de voor Harmonie" uit
Roelofarendsveen heeft
gisteren hoog van de toren
geblazen. De „Liefde" telde
dit afgelopen jaar negentig
„lentes", een eerbiedwaardi
ge leeftijd die met veel
fanfares omgeven werd.
Eén van de wapenfeiten in
het afgelopen jubileumjaar
was de aanschaf van een
voorraad nieuwe uniformen
en de verkoop, daaraan
gekoppeld, van een heel
stel oude pakken. Er moes
ten in het heuglijke kader
tachtig afgedankte uitmon
steringken aan de man
worden gebracht. Dankzij
bedrijfsleven en particulier
geïnteresseerden is de opzet
best gelukt. Gisteren wer
den de tachtig afdankertjes
bij de geachte clieëntèle
rondgebracht door het
voltallige korps. De kleren
gingen in het bedrijfsautoo-
tje van stomerij Abbink uit
Noordwijkerhout (die de
uniformen tegen de helft
van de chemische prijs
gereinigd had) en de „Lief
de voor Harmonie", onge
veer 65 man en vrouw
sterk, liet zich langs de
route vervoeren door de
plaatselijke vervoermaat
schappij Bovo Tours, die
twee bussen geheel en al
gratis ter beschikking
stelde van het korps dat
uiteindelijk over zowat de
hele regio verplaatst moest
worden.
Gistermorgen om 9 uur
werd in de Veen gestart.
De hele levende have en
bijbehorende instrumenten
gingen in de bussen. Het
karavaantje reed de gulle
afnemers van uniformen af,
via Rijpwetering, Leiden,
de Kaag, Abbenes en Oude
Wetering en het restant was
voor de Veen zelf. Zelf
maakte ik zo'n „stop" mee.
Ed Jansen neemt uit hai
de twee kostuums aan.
Dat was op een verkeer
stechnisch onmogelijke
plaats, namelijk het Kort
Rapenburg, waar de bure
len van de Leidse Courant
vooralsnog gevestigd zijn.
Een politiemacht van twee
agenten op de fiets was
drie kwartier van tevoren
aanwezig om de verkeersin-
digestie binnen de toch al
hinderlijke palen te hou
den; dorpse gemoedelijk
heid binnen een kwasi
grote stad. Wat gebeurde
daar in feite? Wel, we
hebben daar een collega,
Ed Jansen genaamd, die
het Rijnse en Veense stree-
knieuws als z'n eigen
oogappel koestert en daar
op gezette tijden ook van
wakker ligt. Dat zijn dan
momenten waarop de
andere medewerkers en ik
van een zalige nachtrust
genieten. Maar gisteren dan
kreeg onze vriend en uw
redigeerfenomeen Jansen
loon naar werken aangebo
den.
van de heer De Jong
Bij nadere informatie
vernam ik, onder andere
van meneer J. M. F. de
Jong, voorzitter van de
evenementencommissie
voor „Liefde voor Harmo
nie", dat Ed Jansen zich
vorig jaar uit de naad had
geschreven om de verkoop
actie van de oude unifor
men te begeleiden. Tussen
de golven van opwekkende
publikaties door waren er
zijnentwege de onover
koombare ziekmeldingen,
omdat de „Liefde" hem
danig parten speelde. Ed
was dus promotor van oude
uniformen, zo ongeveer het
enige oude dat hij in zijn
hart kon koesteren, want
de open progressie houdt
zijn blik waakzaam. Dank
en waardering bleven
echter niet uit. Ongeveer
half drie donderdagmiddag
klonken de Veense roffels
en fanfares rond het Galge
water. Even tevoren was
Jansen in zijn supersnelle
vervoermiddel stoïcijns
gearriveerd. Hij had nota-
bene zijn wintersportvakan
tie op Duinrell onderbroken
om aanwezig te kunnen
zijn. Waarvoor wist hij toen
nog niet. Met hetzelfde
gemak had hij gelynchd
kunnen worden door de
mensen van de „Liefde",
want voordien ging het
gerucht, dat er tussen
Jansen de „Liefde" een
soort haat-liefdeverhouding
zou bestaan, omdat in
publiciteitsopzicht niet alles
altijd van een even leien
dakje was gegaan. Maar
daar weet ik verder niets
van.
Ed Jansen werd evenwel
niet gelynchd, maar maakte
ondanks zijn bleekheid een
vrij rustige indruk toen hij
de stramme en ritmische
Veense akkoorden gelaten
voer zich liet komen. Al
leek het op de vooravond
van een paleisrevolutie, met
dat verbaasde en geamu
seerde doorgaande publiek
dat door de twee agenten
verder werd gestuurd.
Jubilerende tonen en rof
fels en weer een (intern)
boos verhaal als zou de
Liefde voor Harmonie
zeven keer rond het ge
bouw van de LC hebben
willen lopen om het geheel
te doen instorten, naar het
voorbeeld van Jericho.
Maar dat had toch niet
gegaan, omdat je er niet
omheen kunt, met al dat
water. Jansen kreeg tenslot
te twee oude uniformen (ad
500 gulden per stuk. maar
in dit geval symbolisch)
aangeboden als aandenken.
Hij wist er nauwelijks raad
mee. Dat krijg je nou, met
leuke stukjes schrijven. Na
een kwartier was de hulde
voorbij; toen ging de „Lief
de" verder, met de hele
stomerijtoestand en het
uitblazen op een vrije dag
tussen Kerst en Nieuwjaar.
J
