yeense horeca-artiest verrast Japanners
riet „tempeldienst"
in gedegen
frituurvet
OORZITTER
ET EDACTIERAAD
ARE"
EDT
AF
Leids college beperkt bevoegdheden raadsleden
fik dacht., we ruimen
Ie rommel even op
-^D/RËGIO
-ENAAR VAN HESE VAN DOOR
SAND GETEISTERD PALACE HOTEL:
Studentenhuizen
veroorzaken met
opzet overlast
LEIDSE COURANT
DINSDAG 12 DECEMBER 1978 PAGINA 5
mm
Op mijni pmwegen door stad enland 'ftom
ik graag'rherisen tegen. Elke morggn tussen
tien ëh'èlf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie^ti graag in deze rubriek zou .willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
ïgmg. J
:t collfj
ngtev
;entezfc j)e voorzitter van de
ij de tperaad van het wekelijks
werorjiijnen^g informatie- en
weth^blad van de Leidse Uni-
de befeit prof, ^r. A. Brouwer
n Horejet ingang van het volgen-
ongew4r fuctie neer. In een
i de hairiiig schrijft prof. Brou-
n „Mare" te moeten con-
ten, dat het blad geduren-
anderhalf jaar durende
bestaan voor hem een mislukt
experiment is gebleken. De
voorzitter van de redactieraad
meent, dat een universiteit die
een half miljoen en drie tot viér
personeelsplaatsen beschik
baar heeft gesteld, recht heeft
op een ander blad.
Volgens prof. Brouwer is er
weinig zicht op, dat „Mare"
ingrijpend veranderd wordt. Hij
trekt daaruit de conclusie beter
op te kunnen stappen. Prof.
Brouwer meent dat het blad niet
zoals thans, gevuld moet wor
den door een in de journalistiek
ervaren hoofdredacteur en de
hem omringende redactie. De
Rapenburgers zelf zouden in het
blad moeten schrijven. „Een
goed universiteitsblad mag er
geen twijfel over laten bestaan
dat het afkomstig is uit een
centrum van wetenschap, en in
ruimere zin van cultuur en be
schaving. Een op deze wijze
geredigeerd universiteitsblad
zou ons alleen iets kunnen laten
voelen van het intellectuele kli
maat waarin wij werken en
leven. Het zou kunnen bijdra
gen om de interne democratie
beter te doen functioneren, en
wellicht zou het ook iets kunnen
doen om de gelaatstrekken van
de universiteit in de buitenwe
reld wat voordeliger te laten
uitkomen", aldus prof Brouwer,
die hieraan toevoegt dat hier
voor thans van de meest voor
de hand liggende methode geen
gebruik wordt gemaakt.
LEIDEN Laurens Beijen, raadslid
voor de PPR in Leiden is van mening
dat het college van b en w de bevoegdhe
den van raadsleden steeds meer beperkt.
Hij komt tot deze conclusie naar aanlei
ding van een opmerking van b en w
dat raadsleden slechts toegang hebben
tot gemeentelijke gebouwen, diensten en
bedrijven wanneer bet betrokken hoofd
van dienst dat toelaatbaar acht. Beijen
stelde hieromtrent vragen aan het colle
ge omdat hij op 27 oktober zich persoon
lijk op de hoogte wilde stellen van de
toestand op Endegeest en geneesheer-di
recteur dr. G. Mojet hem de toegang
tot het terrein weigerde. Het raadslid
meent dat een bezoek niet misplaatst
was, gezien de gevolgen van de verbou
wing van de beide Voorgeesten en het
feit dat het personeel nadrukkelijk de
aandacht vroeg voor de situatie.
Qe verontwaardiging van Beijen over
deze weigering kwam voort uit de veron
derstelling dat hij recht had op dit
bezpek. Raadsleden hebben een legitima
tiebewijs waarop staat vermeld dat ij
toegang hebben tot gemeentelijke instel
lingen mits zij zich gemeld hebben bij
het hoofd van de betreffende dienst. In
hun antwoord op zijn vragen bouwen
b en w volgens Beijen een nieuwe extra
voorwaarde in. Beijen meent dat hier
door een onzekerheid wordt gecreëerd
waardoor democratische controle aan
zienlijk bemoeilijkt wordt. Hij zegt daar
over: „Ik blijf van mening dat de formu
lering van teksten in overeenstemming
moet zijn met de bedoeling ervan en
omgekeerd. Als er allerlei interpretaties
op tafel komen die niet uit de tekst
kunnen worden afgeleid of er zelfs mep
in strijd zijn, wordt het voor iedereen
erg moeilijk te weten waar hij aan toe
is". Hij verzoekt het college dan ook deze
kwestie in de eerstvolgende vergadering
voor algemene be-
Voorgeest
Op de vragen van Beiien over de huisves
tingssituatie van de pupillen van de beide
Voorgeesten, die wegens de renovatie
van de gebouwen vervangende woon
ruimte moeten hebben, kon het college
inhoudelijk geen antwoord geven. Zoals
bekend was in oktober reeds met de
renovatie aan de gebouwen begonnen
zonder dat de pupillen verhuisd waren.
Dit leverde een onhoudbare situatie op
zodat wethouder P. H. Schoute van
gezondheidszorg besloot de verbouwing
stop te zetten.
Hoe de stand van zaken nu is in verband
met een eventuele „wisselwoning" is
onduidelijk. Het college spreekt in haar
antwoord aan het PPR-raadslid over
contacten die hierover lopen met de
staatssecretaris van Volksgezondheid
waarbij nog geen resultaten geboekt zijn.
Ziekteverzuim
Het college deelt mee dat na onderzoek
is gebleken dat het ziekteverzuim onder
het personeel van Voorgeest niet bijzon
der hoog is. zoals eerder wel werd
verondersteld. Volgens de cijfers die fc
en w hebben blijkt het gemiddelde over
de maanden januari tot en met septem
ber lager te zijn dan het landelijk gemid
delde in de totale gezondheidssector. Het
werven daarentegen van nieuw perso
neel blijft een problematische zaak. Voor
de direct verzorgende functies, dus zon
der uitbreiding van midden- en hoger
kader is er ruimte voor aanvulling met
20 25 personen. In afwijking vein de
regel dat deze aanvulling over drie jaar
zou moeten worden uitgesmeerd, heeft
het Centraal Orgaan Ziekenhuistarieven
toestemming gegeven om deze ruimte
reeds in 1979 op te vullen. Het ziet er
nauwelijks naar uit dat dit tot de moge
lijkheden behoort. In de maanden juni
tot en met oktober hebben 50 kandidaten
gesolliciteerd. Vijf daarvan werden ge
plaatst, van de overigen trokken vele
geschikten zich terug, wegens de huidige
ongunstige werksituatie. Het werken met
uitzendkrachten is mede als gevolg van
deze ongunstige omstandigheden geen
adequate oplossing omdat het verloop
Palace-directeur Van Hese voor de verwoeste dakconstructie
kunnen we terecht bij „Huis ter Duin," maar
daarna moeten we onze gasten in andere hotels
onderbrengen. Dat geldt ook voor enkele congres
sen die in Palace, gepland waren. Gelukkig
hebben de meeste hoteliers onmiddelijk hun
medewerking toegezegd."
Het Palacehotel is voor de heer Van Hese altijd
een troetelkindje geweest. „Ach", zegt hij „Voor
een horecabedrijf is die hoek van de Wilhelmina-
boulevard het mooiste punt van Noord wijk. Ik
wilde het hotel graag hebben voor later, als m'n
kinderen in het bedrijf verder gaan. Er zijn
eigenlijk maar zo weinig goede hotels in Noord-
wijk. Het is allemaal appartementen wat de klok
slaat", zo illustreert de horecabaas zijn liefde
voor het vak.
De heer Van Hese wil nog wel even in het door
brand geteisterde hotelcomplex gaan kijken.
Zichtbaar aangeslagen stapt hij over de her en
der verspreid liggende troep heen. Hoger in het
gebouw zijn de sporen van de brand steeds
duidelijker. Verbijstering staat te lezen op het
gezicht van de hotelier bij de restanten van
Palace. Beneden is er weer een stroom van
medewerkers met vragen over telefoontjes, reser
veringen, afspraken en leveranciers. Hij geeft
geen antwoord; hij luister niet eens.
Ed Olivier
ke.
?nte te
;e een
deling
et in 19
luidige
in Schouten, culinair grootmeester en kunstenaar met frituurvet.
In „De Woelige Ba
ren", een dapper en
onvervaard restaurant
langs één der rechtlij
nige verkeersadertjes
in Hoelofarendsveen,
werd dezer dagen
furore gemaakt. Na
een voorbereiding van
een paar maanden
showde Martin
Schouten, chef-kok,
gérant, bedrijfsleider-
eigenaar, er een kapi
taal koud buffet aan
vijftig onderhorigen
en gerelateerden van
een in Amsterdam
gevestigd Japans
bedrijf dat stoffen
importeert en weer
uitvoert. Martin en
zijn vrouw Nelleke,
met wie hij sinds
bijna twee jaar de
zaak draaiende houdt,
en wat hulpen gingen
zaterdagmorgen vroeg
om een uur of 5 te
bedde; ieder op z'n
eigen plaats, maar
wel na een arbeidsin
tensieve slapeloze
periode van drie da
gen en een nacht,
gevuld met werk
zaamheden.
Martin Schouten, een ranke
jongeling van 24 jaar, had
er die vroege ochtend de
stunt van z'n jonge leven
opzitten. De één bouwt een
grandioze kerststal met
heuvelen en dalen en
folkloristisch herdersvolk,
Martin kneedde zich bijna
een ongeluk aan een koste
lijk geboetseerde collectie
figuren in frituurvet. Maak
te daarbij schotels, waar
over men nog maanden zal
napraten. Schouten is een
welopgevoede horecaman,
maar daarenboven een
artistiek expert in koude
buffets. Een stuk van zijn
opleiding lag in motel
Hoornwijck bij Rijswijk,
waar de chef-kok behept
Oegs
e Dorp
it haar
0.00 ui
■ei JL
p dinsc
:hbo t
iing voDWIJK „Ja, binnen veertien dagen
•estaatpen, is misschien een beetje te op.timis-
-n vanfcweest. Aan de buitenkant leek het alsof
anmeldiet dak een beetje brandde. En dan denk
bij me|uw; we zullen het blussen en dan ruimen
inesstrirommel even op". Dit zegt de 55-jarige
;1. 8967|r N. C. van Hese van het Palacehotel
it, Hub Noordwijkse boulevard. De man die
ierdorp jaar geleden in Noordwijk als huurder
et Casino" begon. De man die inmiddels
ir is van vele hotels, café's, dancings en
Voor des. De man die in de nacht van zaterdag
?rdag #ag zijn paradepaardje „Palacehotel"
ikerk aP groot gedeelte in vlammen zag opgaan,
igavoni
t word|verver}1jttjrig van'een lamp in de perso-
jur gejffiekamer in de nok van het oude badhotel
ïmeestjd ^e brand Zaterdagnacht om drie uur.
nenzarind WOedde eerst in het middengedeelte
'oor hotelcomplex om door de zuiderwind
e" slaan naar het linker gedeelte van het
1 er~[- Met behulp van de Noordwijkse politie
i0311^1} de veertien hotelgasten' gewekt en werd
'en Gaping Miramar ontruimd. Dat het vuur zich
h^Ter hee^ weten te breiden is te danken
a, henfsnene van de Noordwijkse brand-
,rt.r de door de Leidse alarmcentrale te hulp
iet slotfen regionale korpsen. Met behulp van
3rokenjrkers en laddervoertuigen was de brand
piorgen om zes uur bedwongen. Zondag
pdag moest de brandweer nog verschillen-
uitrukken om nieuwe brandhaarden
ringen.
De ravage in het van 1912 daterende badhotel
is enorm. Waar het vuur de inventaris niet kon
bereiken, heeft het bluswater wel onherstelbare
schade aangericht. Vele plafonds zijn bezweken
onder de waterlast. De karakteristieke dakcon
structie is onherstelbaar verloren gegaan. Het
schadebedrag is nog niet exact vastgesteld, maar
beloopt zeker miljoenen guldens. Een onderwerp
dat vragen oproept is de wederopbouw van
Palace. Gisteren zijn de eerste onderhandelingen
begonnen tussen horecagigant Van Hese en
verzekerings- en bouwmaatschappijen. Er be
staan plannen om de 4e en 5e etage te slopen
en het getaiotte hotel dan te voorzien van een
plat dak. in dat geval zou Palace binnen twee
maanden weer open kunnen gaan. Andere bouw-
planrien zouden zeker drie tot tien maanden
vergen. Daarbij komt dat het door de verzeke
raars aangedragen plan, zeker niet het duurste
is. Allen Van Hese voelt er niet zoveel voor: „Ik
weet nog niet of ik dat wel zo'n goed plan vindt.
Het betekent een verkleining van het hotel en
ik kan er dan natuurlijk nooit meer iets opzetten.
Kijk, een schuine kap behoort al niet meer tot
de mogelijkheden. Dat was toch al erg onprakti
sch. Bovendien is nu het brandgevaar wel geble
ken. Maar ik wil wel die boven-etages weer
opbouwen. Ik heb geen idee binnen welke tijd
dat gerealiseerd kan worden".
Het is niet erg waarschijnlijk dat Palace het
volgende hoogseizoen al onderdak aan toeristen
kan bieden. Op het moment worden pogingen
ondernomen om de reserveringen door collega's
te laten overnemen. Van Hese: „Tot januari
maar vooral verfijnd;
uitgestald op meterslange
witgelakende tafels, in een
entourage van palmen,
planten en antiek koper en
bloemstukken. Het Japanse
oog kon er met welgevallen
op rusten.
Koperen potten, waar
kreeften uitkropen. Sjaak
van Rijn, Veens kunstwer-
ker in bloemen, planten en
koperwerk, leende zonder
enig winstbejag aan Martin
z'n entourage uit en kwam
die zaterdag weer ophalen.
Martin Schouten was er
vrijdag, toen hij me alles
vertelde, in alle staten over.
Twaalf uur later was de
party weer over. De beel
den bewaart hij tot een
volgend koud buffet. „Ik
doe zowat een jaar met een
vet beeld. Daarna gaat het
de container in. Dan krij
gen de showtafels weer
nieuw leven ingeblazen".
Maanden werk, met oog op
de toekomst en dat in „dit
kleine piepzakie", zoals
Schouten .z'n eigen tempel
der kostelijke ervaring in
de geur der Veense ruilver
kaveling noemt. „Het is m'n
hobby. In m'n vrije tijd
boetseer ik om bij te blij
ven". Er zijn niet velen die
het 'm na doen. Je moet er
ook de tijd en gelegenheid
voor hebben.
Drie dagen en een nacht in
touw. Het resultaat werd
aangenaam gehonoreerd en
geconsumeerd. Zaterdag
morgen om 5 uur gingen
Martin en consorten „een
beetje pitten" na het jaar
lijkse Kerstfeest, dat de
Japanse ondernemers
plegen te vieren. Het was
eten, drinken en feesten, op
de muziek van twee bands
met een bezetting van 13
man. Dat men de Woelige
Baren aan de Langeweg in
de Veen had verkozen was
niet alleen een goeie klandi
zie voor Martin en Nelleke
Schouten, „het was ook een
geweldige reclame. Hier
wordt over gepraat, men
staat perplex". Misschien
dat de genieters van het
koud buffet la Schouten
die nacht, ondanks alle
kunst, in „de olie" zijn
geraakt, maar Martin
Schouten blijkt in elk geval
al helemaal „uitgekookt" in
het frituurvet.
PPR-raadslid boos:
was met doorknede ideeën,
zo tegen Kerstmis. Dan
dook die functionaris de
kelder in en leefde zich
daar helemaal uit in „beel
den". Martin Schouten
bekent: „ik was een beetje
uitgekookt en keek in m'n
vrije uurtjes deze zaak in
de kelder rustig af. Dat kan
ik ook wel, dacht ik. Van
jongsafaan kon ik al goed
tekenen. Zodoende. Ik ging
prakkizeren en begon met
kleine dingetjes eigenlijk".
Het werd in „no time" een
vaardigheid die zich ont
wikkelde van „korstboter"
(waar de banketbakker het
bladerdeeg van maakt) tot
frituurvet, dat blanker van
kleur blijft en steviger is,
langer houdbaar ook.
Martin ging op het ingesla
gen pad verder. Net zoals
in dit „Japanse geval". „Ik
maak een schets, ga naar
de belendende smederij van
Schouten (jazeker, familie)
en maak er een eenvoudig
skelet van staafjes ijzer.
Daarna ga je de zaak
grofweg opzetten met een
kluit frituurvet die fijn
gekneed wordt, bijgesneden
en geboetseerd". Martin
werkt meestal niet volgens
voorbeelden. Het gaat zo
uit het hoofdje. „Alleen dat
Chinese beeldje, een zoge
naamde „bijenjager",
geliefd en bekend bij de
Japanners, heb ik van een
prentje".
Zo boetseerde Martin, tot in
de finesses en natuurge
trouw, een centaur (paard
mens). Hij maakte van
frituurvet naakte vrouwen
(„vinden die Japanners en
al die meekomende Neder
landers ook wel aardig"),
een zeemeermin, steigerend
paard met wilde manen -
vet als „grease" - een
olifantje, een ree en een
zwaantje. Die kleintjes
maakt Martin binnen een
half uur. Daar was ook het
symbool van De Woelige
Baren in frituurvet: een op
het water dansende juf
frouw. Die stond gister
avond in het vijvertje met
de spuitende fontein. Alles
bij elkaar een grapje, dat
in de vele duizenden gul
dens loopt en waarin een
kilo'tje of 60 aan vet gaat
Het is showwerk, dat veel
bekijks trekt. Martin
Schouten had al eerder iets
dergelijks onderhanden.
Dat was een koud buffet
voor 300 man. Toen moest
een Argentijn in de buurt
een boot te water laten.
„Dat schip heb ik bij die
gelegenheid exact in fri
tuurvet nagebootst". Vorige
week was het middelpunt
van Martins show een
Japanse tempel, een pagode
waar de goden huizen en
ditmaal in frituurvet aanbe
den werden. De vette
tempel stond in een groene
tuin waarin delicatessen
lagen te rusten: verse
kreeften en zalmen, een
gevuld speenvarken, tar-
bots, krabben, gevulde
fazanten, gevulde wilde
eend, dito kip en verschil
lende hors d'oeuvres, paté's
en verse truffels. Truffels
in de Veen, gehaald uit
Frankrijk. Alles op schalen
en spiegels. Gigantisch,
ALDUS INSTITUUT VOOR
BEGAAFDHEIDSONDERZOEK
Leiden - Het Instituut voor Begaafdheidsonderzoek in
Leiden heeft bij het college van b en w geprotesteerd
tegen de overlast die studentenhuizen in de Leidse regio
bezorgen aan omwonenden. In een schrijven aan het
college stelt het instituut dat het al verschillende malen
heeft geprobeerd met de stichting Studentenhuisvesting
in contact te komen, teneinde deze instantie te wijzen
op haar verantwoordelijkheid met betrekking tot de
vermindering van geluidshinder door bewoners van stu
dentenhuisvesting.
Het instituut schrijft in een brief
aan het Leidse gemeentebe
stuur de indruk te hebben dat
de stichting studentenhuisves
ting met opzet geluidshinder in
de studentenhuizen tolereert om
hieruit profijt te trekken ten
behoeve van haar aankoopbe
leid. Als argument draagt het
istituut aan dat is beleken dat
panden, grenzende aan door de
stichting verworven en geëx
ploiteerde studentenhuizen tot
tweederde soms tot de helft in.
waarde dalen. Ze zijn volgens
het instituut onverkoopbaar ge
worden behalve aan instanties
als de stichting zelf.
Het instituut voor begaafd
heidsonderzoek verzoekt het ge
meentebestuur derhalve drin
gend om stappen te onderne
men, die de stichting ertoe kun
nen bewegen haar reeds con
tractueel vastgelegde verant
woordelijkheden met betrek
king tot de geluidshinder te
concretiseren. Volgens het insti
tuut moeten omwonenden bij
ondervonden geluidshinder,
rechtstreeks bij de stichting een
beroep kunnen doen op duide
lijk voor iedereen geformuleer
de disciplinaire regels en moe
ten deze regels binnen de Leidse
regio algemene bekendheid
krijgen, waardoor alle gedu
peerde en nog te duperen inwo
ners in gelijke mate bescher
ming wordt geboden.
