Leidse Courant | 1978 | 2 december 1978 | pagina 9

^Tweede Kamer moet verdere

polarisatie voorkomen

In Jannarf
weekend naar
YorksMre

NA BREUK MET VAKBEWEGING

per persoon

LEIDSE COURANT

ZATERDAG 2 DECEMBER 1978 PAGINA 9

BINNENLAND/BUITENLAND

JUITENSTEBINNENHOFBINNENSTEBUITENHOFBUITENSTEBINNENHOFBINNENSTEBUITENHOFBUITENSTEBINNENHOFBINNENSTEBUITENH

York! De parel van Yorks
hire is het doel van een
weekendtrip naar dit Engel
se graafschap in januari.
We vertrekken vrijdagmid
dag 5 januari en zijn weer
terug op maandagochtend
de achtste. Tussen die beide
data in: de altijd geweldige
overtochten op een van de
luxueuze schepen van
North Sea Ferries naar Hull
v.v., erg veel tijd om te
winkelen, ditmaal in York,
een populair Middeleeuws
banket, een bezoek aan Sut
ton Park, een typisch oud-
Engels landhuis, de over
vloedige lunch in The Corn
Mill en op veler verzoek
nog even langs Hornsea
Pottery, waar zo véél en zo
mooi en zo voordélig aarde
werk kan worden inge
kocht.

REISPLAN.

Van uur tot uur ziet het
reisplan er als volgt uit:

Vrijdag 5 januari: 17.00 uur
inschepen op de terminal
van North Sea Ferries in
Europoort. 'sAavonds di
ner aan boord.

Zaterdag 6 januari:
Ontbijt aan boord. Ontsche

ping in Hull en per touring
car rechtstreeks naar York
voor de koffie in het Royal
Station Hotel, waar we ook
overnachten. De rest van de
ochtend en middag is vrij
om te winkelen. U krijgt
daarvoor bovendien de be
schikking over de York
Welcome Card, een aardig
heidje, dat u op enkele
plaatsen extra faciliteiten
biedt.

19.15 uur Vertrek vanuit het
hotel naar Grimston Park
voor het Middeleeuws ban
ket.

Zondag 7 januari:

Ontbijt in het hotel. 10.00
uur bezoek aan Sutton
Park, een door prachtige
tuinen omgeven oud-Engels
landhuis met o.m. een
prachtige verzameling
kunsten. Tussen de middag:
Lunch in The Com Mill in
Stamford Bridge. Daarna,
via Hornsea Pottery, terug
naar Huil voor de insche
ping. 's Avonds diner aan
boord.

Maandag 8 januari:

Ontbijt aanhoord. Ontsche
ping om ca. 8 uur.

De prijs voor dit kostelijke
weekeinde in Yorkshire be
draagt:

(Van onze correspondent
Roger Simons)

LONDEN De Indianen van Columbia vis
ten met gouden haakjes. Goud was praktisch
het enige metaal dat ze kenden. De bodem
van hun land bevatte zoveel goud, dat het
voor hen de gewoonste zaak van de wereld
was er niet alleen vishaken maar ook naal
den en pincetten van te maken. En heel
mooie sierraden, kammen, borstplaten, beeld
jes, doosjes, kommen en potjes. In plaats van
kledingstukken droegen ze goud. Het bekende
lendedoekje van andere primitieve volksstam
men was bij hen een zorgvuldig gevormd ob
ject in het edelste van alle metalen.

De Columbiaanse hoofdstad Bogota is een
.Museo del Oro" rijk dat niet minder dan
26.000 gouden voorwerpen bezit, afkomstig
van Indianen. Dankzij de welwillendheid van
dit Museum van het Goud hoeven we momen
teel niet eens meer naar Zuid-Amerika te rei
zen om dergelijke Indiaanse kunstschatten te
zien. Bogota's museum heeft tijdelijk 400 gou
den voorwerpen uitgeleend aan de bekende
Royal Academy van Londen.

Tot 18 maart 1979 kan men ze daar gaan be
wonderen. Maar het vraagt wel langdurig in
de rij staan, want de belangstelling is groot:
er worden zowat 600.000 bezoekers verwacht.
De Royal Academy, aan Piccadilly, verdient
dat succes. Haar boeiende nieuwe tentoonstel
ling draagt de romantische titel: „Het Goud
van El Dorado".

Naast de stukken uit Bogota zijn er andere
wonderbare dingen te zien uit musea in New
York, Philadelphia en Madrid. Het Madrileen-
se „Museo de America" heeft vijf merkwaar
dige gouden voorwerpen geleverd, die zich al
sinds 1891 in Spanje bevonden en dat land
nooit verlaten hadden. Wat nu in Londen ten-
tooongesteld wordt, vormt samen een collectie
die men nergens anders ter wereld samen zal
brengen.

J(Het Goud van El Dorado" is trouwens een
van de hoogst verzekerde exposities in West-
Europa. De organisatoren (samen met 'de
Royal Academy zijn dat de uitgeverij Times
Newspapers en een bekende fabrikant van si
garetten) hebben tweeënhalf miljoen gulden

betaald aan transport- en verzekeringskosten,
extra-veiligheidsmaatregelen en propaganda.
Alle tentoongestelde voorwerpen worden zorg
vuldig bewaakt, want het gevaar van roofo
vervallen is niet denkbeeldig.

Legende en
werkelijkheid

De grote tentoonstellingen in de Royal Aca
demy-van Londen lonen altijd de moeite. Een
van de fascinerende dingen, die er dit keer
onthuld worden, is dat het El Dorado van de
legende werkelijk bestaat. Daarover doen al
eeuwen lang allerlei wilde verhalen de ronde.
Is het een verloren stad, een tempel vol kost
bare schatten in de wildernis of een met aller
lei gewassen begroeide berg van zuiver goud?
In werkelijkheid ligt het El Dorado-goud op
de bodem van het Guatavitameer in het An-
desgebergte, op ongeveer 75 km van Bogoté.
Dit meer heeft de legende doen ontstaan, om
dat daar door Columbiaanse Indianen gere
geld een grootse ceremonie van „de Vergulde
Man" op touw gezet werd.

Telkens wanneer de Muisca-Indianen een
nieuw opperhoofd gekozen hadden, werd hij
op een vlot naar het midden van het Guatavi-
ta-meer gebracht. Zij smeerden zijn naakte li
chaam in met een kleverige substantie en ver
sierden hem dan van het hoofd tot de Voeten
met stofgoud. Het opperhoofd zag er ongetwij
feld schitterend uit.

Tijdens dezelfde plechtigheid werden overvloe
dig veel goud en juwelen in het meer gegooid
om de goden mild te stemmen. Een en ander
heeft ertoe geleid, dat vandaag de dag nog
duizenden voorwerpen van onschatbare waar
de rusten op de bodem van het Guatavita
meer.

De Spaanse conquistadores van de I6de eeuw,
die de Columbiaanse Indianenstammen ont
dekten, hun cultuur vernietigden en hun goud
roofden, hebben vruchteloos gepoogd het
meer leeg te laten lopen. In het begin van
onze eeuw werd door een Engelse privé-maat-

schappij eveneens getracht het Guatavitameer
leeg te maken om de schatten te kunnen be
machtigen. Ook dat opzet is mislukt.

Vandaag de dag wordt het Guatavitameer be
schermd door de Columbiaanse staat. Goud
zoekers zijn er niet welkom. Het Museo del
Oro van Bogoté bezit een gouden miniatuur-
vlot waarop de „El Dorado"-ceremonie afgebe
eld is. Dit fraaie kunstwerk werd gemaakt
door een primitieve Columbiaanse Indiaan.

Het is te kostbaar om naar het buitenland ge
stuurd te worden. In de Royal Academy van
Londen kan men echter een moderne kopie
bewonderen. Ze staat op een ronddraaiende
schijf in een glazen kast en schittert in het
helle licht van een gloeilamp. Het materiaal is
achttien karaats goud van het soort dat de
Columbiaanse Indianen vijftien eeuwen lang
voor het rapen hadden.

Ook mummies

De El Dorado-tentoonstelling is verspreid over
zes halfduistere zalen. In de eerste wordt ge
toond hoe de Spanjaarden in 1492 naar Ame
rika trokken. Daar hangt ook een geschilderd
portret van keizer Karei V een nog jonge
man met een lelijke kin afkomstig uit de
privéverzameling van de Britse koningin Elisa
beth II.

Daarna komt de eigenlijke El Dorado-legende
aan de beurt, met op de achtergrond een gro
te kleurenfoto van het bewuste meer. De vol
gende afdeling is gewijd aan de Indiaanse
techniek inzake goudbewerking. Fraaie gou
den voorwerpen staan te pronk in de vierde
kamer. Het fijne werk van de primitieve Indi
aanse goudsmeden dwingt bewondering af.

Verder wordt getoond hoe de Muisca-Indianen
leefden. De laatste zaal staat in het teken van
de dood en het hiernamaals, met als centraal
punt een glazen kast waarin twee grijnzende
gemummificeerde Indianen liggen. Een grieze
lig gezicht. Je verlaat de tentoonstelling be
duusd en vermoeid via een commerciële afde
ling waarin allerlei namaak-Indiaanse
souvenirs verkocht worden.

De uitvoerig geïllustreerde catalogus van deze
merkwaardige expositie kost 3 pond (ongeveer
12,50). De entreeprijs bedraagt 1,20 pond
voor volwassenen en 60 p voor kinderen. Hoe
wel „Het Goud van Eldorado" in de kersttijd
dicht blijft op 24 en 25 december, zal ze op 31
december en 1 januari normaal toegankelijk
zijn.

De imposante Minster beheerst het totale stadsbeeld
van het eeuwenoude York.

(Van onze parlementaire redactie)

DEN HAAG Deze week stond voor de zo
veelste maal het sociaal-economisch beleid in
iet brandpunt van de belangstelling; de
loofdrolspelers waren ditmaal echter niet de
eden van de Tweede Kamer maar de leiders
van de werkgevers- en werknemerscentrales
:n de aanvoerders van de ambtenarenorgani-
saties. Niet op het Binnenhof speelden zich
Ie belangrijkste gebeurtenissen af, maar in
iet gebouw van de Sociaal-Economische
laad en de nieuwe kantoortoren van het mi
nisterie van Binnenlandse Zaken.

De resultaten van het overleg in deze gebou
wen geven allerminst aanleiding tot vreugde,
[egeven het feit dat zowel het overleg tussen
egering en sociale partners (maandagavond)
ils dat tussen de minister van Binnenlandse
aken en de ambtenarencentrales (donderdag-
niddag) afknapte. De Tweede Kamer moet
ich komende woensdag over de brokken ont-
ermen en zij zal het daar moeilijk mee heb-
>en. Voorshands ziet het er niet-naar uit' dat
iet parlement erin zal slagen de in de afgelo-
len dagen duidelijk toegenomen polarisatie te
ug te dringen. Maar wie weet....

CENTRAAL OVERLEG

Vooral de omstandigheid dat de regering nog
nét voor het centraal overleg dat maandaga
vond brak, het wetsontwerp over de korting
op de sociale uitkeringen bij de Tweede Ka
mer had ingediend zat de leiders van de vak
beweging dwars. CNV-voorzitter Harm van
der Meulen, die in principe zijn oud-collega
Albeda welgezind is, noemde het een grote
psychologische blunder, een uitspraak die een
kern van waarheid bevat. Juist nu de proble
matiek inhoudelijk zo ingewikkeld is en van
alle betrokken partijen de nodige offers wor
den gevraagd moet men psychologisch ver
standig te werk gaan.

Een centrale functie in het Kamerdebat van
komende woensdag zal de CDA-fractie moeten
vervullen, niet alleen omdat het juist deze
fractie was die veel naar het centraal overleg
„doorschoof', maar ook omdat zij een beslis
sende rol kan spelen in de besluitvorming van
de Kamer die in elk geval openingen zal moe
ten bieden voorverder overleg (in enigerlei
vorm) tussen regering en sociale partners. Met
name het ongenuanceerde wetsontwerp over
de korting Op de sociale uitkeringen zal
krachtig geamendeerd moeten worden wil het
maatschappelijk aanvaardbaar worden.

AMBTENAREN

Onbegrijpelijk was de houding van minister
Wiegel met betrekking tot het overleg met de
ambtenarencentrales. De bewindsman heeft in
de afgelopen maanden uitermate verstandig
geopereerd in het „mijnenveld" dat het geor
ganiseerd overleg over ambtenarenzaken dit
maal was; onder zijn leiding werd in septem
ber besloten een werkgroep op te richten
waarin alle problemen doorgepraat zouden
kunnen worden en in afwachting van het rap
port van deze werkgroep stélde de minister
zich terecht zeer terughoudend op.

Maar eind vorige week bedierf de bewind
sman het klimaat' door ermee in te stemmen
dat het wetsontwerp over het niet-doorwerken
van de bouw-c.a.o. in de ambtenarensalarissen
zonder enig overleg met de ambtenarenorgani-
saties bij de Kamer werd ingediend. Dat punt
was voor de organisaties aanleiding om het
overleg met de minister af te breken. Let wel:
niet alleen de FNV-ambtenarenorganisaties na
men dat besluit, maar ook de gematigde Cen
trale van hogere ambtenaren en de christelij
ke federatie. Dat moet voor de minister toch'
een teken aan de wand zijn. Ook op dit punt
kan de Kamer woensdag corrigerend optreden

Op zichzelf is het wetsontwerp om de bouw-
c.a.o. niet te laten doorwerken een reël stuk,
maar het is onverhoeds ingediend; er zijn des
kundigen die van mening zijn dat ook de SER
van tevoren geraadpleegd had moeten worden.
Al met al kan het komende Kamerdebat, in
de wandeling al het „tweede Bestek-debat" ge
noemd, van zeer grote betekenis worden.Nu
we toch weer op het Binnenhof zij aangeland
moet ons nog één zaak van het hart. De Eer
ste Kamer, die in de afgelopen week een uit
gelezen kans had om een wezenlijke bijdrage
te leveren aan de politieke en maatschappelij
ke discussie over de grote problemen van
vandaag, heeft deze kans laten liggen door
matte nauwelijks interessante algemene be
schouwingen te houden (de enigen die er al
thans nog iets van terecht brachten waren
mevrouw Van Someren van de WD en Bas
de Gaay Fortman van de PPR). Twee volle
dagen werden door deze weinigzeggende be
raadslagingen in beslag genomen, zeker in het
licht van het geringe resultaat een tijdrovend
karwei. Als de Eerste Kamer vindt dat ze ge
handhaafd moet worden zal ze zich meer
moeten inspannen om te bewijzen dat ze zin
vol functioneert in ons bestel.

EVERT MATHIES

Toeslag voor een luxe inge
richte hut met douche aan
boord 40,- per persoon.
Alle verdere inlichtingen
over deze reis van uw krant
bij North Sea Ferries, Afde
ling Passage, mej. J. Kri-
boo, tel. [phone], toestel
131 en Sijthoff Pers, Afd.
Reisorganisatie, Wagen
straat 37, Den Haag, tel.
070-624562, toestel 370 en
257.

Afsluiten van annulerings
verzekering is mogelijk.
Kosten 3% van de reissom
plus 6,- poliskosten. Op
geven bij aanmelding.
Wie op de dag van vertrek
niet op eigen gelegenheid
naar Europoort komt (er is
een groot omheind parkeer
terrein) kan gratis gebruik
maken van de bussen, die
deelnemers aan de reis uit

Den Haag en Rotterdam
naar North Sea Ferries
brengen (en maandagoch
tend weer terug). Vertrek
tijden: Den Haag Centraal
15.00 uur en Rotterdamsch
Nieuwsblad, Coolsingel 67,
Rotterdam 15.45 uur.

iEJVAAT 1

)e Eerste Kamer
vordt vaak gezien
ls de appendix
'an onze democra-
ie, het wormvor-
:i nig aanhangsel
lat gemakkelijk
ou kunnen wor-
ien verwijderd
onder dat men er
ets van merkt,
'och is dat niet
Onze Neder-
andse Senaat
leeft wel degelijk
en functie, al
nerk je daar
neestal niets van.
)e Eerste Kamer
an alle wetsont
werpen die door
Ie Tweede Kamer
i ijn aangenomen,
oets toots weer
ingedaan maken.
'en spectaculair
oorbeeld daarvan
a gen we eind
976 toen de Se-
aat de abortus-
oors tellen, inge-
liend door

'weede Kamerle-
- en van PvdA en
VD verwierp.
)it neemt echter

niet weg, dat de-
meeste vergaderin
gen van ons Ho
gerhuis verplichte
nummers zijn, zon
der spanning, zon
der spektakel. Ri
tuele

herkauwingen van
zaken die weken,
soms maanden te
voren al in de
Tweede Kamer
zijn voorgekauwd.

Maar vaak wel
leuk om te zien.
De afgelopen week
bijvoorbeeld. Toen
moest de voltallige
regeringsploeg
twee dagen lang in
de Eerste Kamer
opdraven om in de
bekende deftige,
waardige sfeer die
daar altijd heerst,
de algemene be
schouwingen over
de rijksbegroting
voor 1979 en over
Bestek '81 aan te
horen. Anderhalve
maand nadat de
Tweede Kamer
zich met veel
vuurwerk aan die

onderwerpen had
gewijd.

SENAAT2

Zoals verwacht
bleven de knallen
in de Senaat uit
en het was dan
ook niet verwon
derlijk dat de mi
nisters (samenge
pakt pan een te
krappe tafel) en
staatssecretarissen
(op rechte stoelen
(daarachter en
daarnaast) zich
vaak zichtbaar
stierlijk zaten te
vervelen. De zit
ting begon echter
zeer levendig, dat
moet gezegd wor
den. In de Eerste
Kamer is het na
melijk de gewoon
te, dat de leden en
de aanwezige be
windslieden elkaar
voor de aanvang
van de vergade
ring demonstratief
de handen schud-
den. Ook de voor
zitter van de Se
naat, prof.
Thurlings krijgt
van iedereen een

hand. Een hoffelij
ke traditie die al
tijd een kostelijk
schouwspel ople
vert.

Afgelopen dinsdag
liep het echter
compleet uit de
hand. De vijfenze
ventig Senatoren
moesten nietal
leen de voorzitter,
maar ook nog
eens vijfentwintig
bewindslieden een
hand geven, dus
reken maar uit
hoeveel begroetin
gen dat waren.
Het leverde een
gonzende chaos
op, die na tien mi
nuten nog niet
ontward was.

SENAAT3

Toen begon het
Thurlings toch een
beetje teveel te
worden. Beschaafd
klopte hij met de
hamer op zijn
massief eiken
schrijfblad, kuchte
even en zei be
deesd in de micro
foon: „Ik zou de
vergadering graag

willen openen.Ik
moge de leden
verzoeken hun zit
plaatsen in te ne
men". Niemand re
ageerde echter: de
amicale handen-
schudderij hield
aan. Ook de twee
de en derde op
roep van Thur
lings hadden geen
succes. Vertwijfeld
keek de voorzitter
rond, raapte toen
al zijn moed bij
elkaar, gaf een
forse hamerklap
en begon met ner
veuze gebaren de
leden naar hun
plaatsen te dirige
ren. Dat hielp. De
zitting werd geop
end en luidde voor
het overgrote deel
van de bewindslie
den een urenlange
marathon aan van
figuurtjes tekenen,
grappen fluisteren
of schriftelijk aan
elkaar doorgeven,
en niet te vergeten
het doornemen
van stapels pape
rassen die ze van
het departement

als (hoger)huis-
werk hadden mee
genomen.

AFWEZIG

Hoe een saai de
bat toch nog leuke
kanten kan heb
ben leerden we
deze week ook in
de Tweede Kamer.
Daar werd donder
dagmiddag een in
gewikkeld wetsont
werp behandeld
over het in de
hand houden van
de verschillende
geldkoersen in de
negen EEG-landen.
Geen hond op de
tribunes, een Ka
merlid of twaalf in
de vergaderzaal.
De vergadering
werd geleid door
vice-voorzitter Cor
Kleisterlee, omdat
Anne Vondeling
elders in het ge
bouw met een
commissie over de
zaak-Aantjes bezig
was. Tegen half
zeven snerpte er
echter opeens een
langdurig belsig-
naal door de Ka

mer: het teken dat
er een stemming
in aantocht is. Ka
merleden en jour
nalisten, die zich
her en der in het
gebouw bezighiel
den met eten of
andere noodzake
lijke activiteiten,
fronsten verwon
derd de wenkbrau
wen. Stemmen op
donderdag om half
zeven? Dat kan
niet Stemmingen
vinden immers al
tijd op dinsdag
plaats? Een collec
tieve draf naar de
vergaderzaal leer
de de binnenko
mers echter dat er
over de Europese
geldkwesties drie
moties waren inge
diend, waarover
stantepede ge
stemd moest wor
den in verband
met een maandag
in Brussel te hou
den. vergadering
van EEG-ministers.
Dat was lachen.
Er waren slechts
87 van de 150 Ka
merleden in het

gebouw aanwezig.
De rest was ge
woon foetsie. Von
deling was inmid
dels in een bankje
tussen de Pvd At
tractie gaan zitten,
naast Joop Den
Uyl. Het zou non
sens zijn om Kleis
terlee nu nog af te
lossen.

De stemming be
gon. Eerste motie:
bij zitten en op
staan duidelijk
verworpen. Twee
de motie: idem
dito. Derde motie:
een twijfelgeval.

De oppositie was
voor, de regering
sgezinde partijen
tegen. Normaal
geldt dan dat zo'n
motie verworpen
is, maar omdat er
maar zo weinig
Kamerleden aan
wezig waren, zou
het bij hoofdelijke
stemming best wel
eens anders kun
nen uitpakken. En
ja hoor, daar
klonk het vanuit

de mond van boer
Koekoek: „Ik
vraag hoofdelijke
stemming". Gegnif-
fel bij de PvdA-le-
den, die toch al in
een jolige bui ver
keerden omdat ze
zojuist hadden ge
hoord dat hun
partij het in de
opiniepeilingen pri
ma deed. Den Uyl
pakte een papier
tje om te gaan
turven. Velen volg
den zijn voorbeeld.
De griffier las de
namen op en
moest 63 keer „af
wezig" roepen. Qu-
asi-verstoord keek
Den Uyl iedere
keer om zich heen
als er weer een af
wezige partijge
noot werd ge
noemd: „Waar is
die vent nou, ik
zag hem net nog".
Resultaat van de
stemming: 40 voor
en 47 tegen. Motie
toch verworpen.
DICK VAN RIET
SCHOTEN
RIK IN'T HOUT

IINNENSTEBUITENHOFBUITENSTEBINNENHOFBINNENSTEBUITENHOFBUITENSTEBINNENHOFBINNENSTEBUITENHOFBUITENSTEBINNENH

iiiiiiiiiiiiiiiimiiiiimimumi

iiiiiiiiiiimmiiiimmiiiiiuiiii

Aan: North Sea Ferries, mej. Joke Kriboo, Postbus
1123, Rozenburg.

Sijthoff Pers, Afd. Reisorganisatie, Wagenstraat 37,
Den Haag.

Noteer mij/ons als deelnemer(s) aan de januaritrip
naar Yorkshire

Naam:

Naam:

Naam:

Naam:

Adres:

Woonplaats: Tel.:

Er zal wel/geen gebruik worden gemaakt van een
specialhut (toeslag 40,- per persoon)

Er wordt wel/geen gebruik gemaakt van het gratis
busvervoer van Den Haag/Rotterdam)

Handtekening:

Er zal een/geen annuleringsverzekering
worden afgesloten.

doorhalen wat niet wordt verlangd.