Gebrek aan intelligentie
tragische
edstrijd van
ank Kramer
ier hommeles
Ajax agressief toen Roda
buit al binnen had
IDAM SCHIET
100RD NAAR ZEGE
AMSTERDAMSE AANVALT FAALT
MAANDAG 13 NOVEMBER 1978
tiding van bestuurslid Harm de Boer (tweede
lts) wordt deze „supporter", die het veld was
len, met vereende krachten verwilderd.
(Van onze verslaggever)
AG Het was gisteren weer hommeles in
lerpark. Nadat ver in de tweede helft een
d over de omheining was geklommen, het veld
(lopen en door de ordedienst en politie was
rd, ontstonden op de Noordtribune weer enige
Iselingen. De bereden politie moest In actie
im de gemoederen te kalmeren, waarbij ten
in oproerkraaier werd afgevoerd.
Invaller-debutant Chris Trellng (links) en Simon van Vliet lopen elkaar als „dubbele
centrumspits" in de weg.
Noordtribune wordt een jeugdige bezoeker
ien even later afgevoerd.
DEN HAAG „Als ik dat zo zie zou ik er wel zo
tussen willen springen." Een losse opmerking van
Aad Kila, die vandaag weer eens met een bal gaat
trainen in de hoop binnen afzienbare tijd zijn
opwachting weer te kunnen maken in de opnieuw
ernstig teleurstellende ploeg van FC Den Haag.
Gisteren kon evenals na de bekerwedstrijd tegen
NEC van een paar weken geleden de zege op
dezelfde opponent van vorig weekeinde van een
goed vervolg worden voorzien. Op een eigenlijk
erg simpele wijze werd de formatie van trainer
Piet de Visser door Sparta op zijn tekortkomingen
gewezen: 0—2. Het valt te betwijfelen of de rentree
van Aad Kila veel zal kunnen veranderen in de
zwalkende Haagse club. Daarvoor ontbreekt er veel
meer aan het spel dan een speler als de bijter
die Kila in goede doen kan zijn.
Piet de Viser wond er gisteren geen doekjes om.
„De oorzaak moet worden gezocht in een gebrek
aan inzicht en scherpte in de dekking. Er is kortom
sprake van te weinig intelligentie in ons spel."
En daarmee slaat De Visser de spijker precies op
de kop, hoewel deze manco's in het Haagse spel
al langer bestaan, maar nu voor het eerst zonder
omwegen door de Haagse oefenmeester werden
verwoord. Maar aan de typeringen van De Visser,
die tevens met droefheid constateerde dat het effect
van de zege van vorige week - 6200 toeschouwers
in het zonovergoten Zuiderpark - nu in één klap weer
is weggeslagen, kunnen nog enige aspecten worden
toegevoegd. Zoals gebrek aan tempo, het ontbreken
van vorm bij een aantal spelers en het afschuiven
van de verantwoordelijkheid.
Legio keren trad vooral dat laatste facet gisteren
aan het licht. Hoewel vele keren bleek dat een
èén-tweecombinatie nauwelijks vrucht afwierp, vol
hardden de Hagenaars in dit stramien, dat alleen
succes kan hebben als het messcherp en puntzuiver
wordt uitgevoerd. Gaandeweg de aanvankelijk rede
lijk attractieve, maar later ver wegzakkende ontmoe
ting kwam steeds nadrukkelijker naar voren het
ontbreken van de man die met een originele beweging
of een schot vanuit de tweede lijn de gang van
zaken een andere wending kon geven.
Vroege treffer
Een nadeel voor FC Den Haag was overigens zonder
meer de vroege treffer die Sparta realiseerde,
hoewel dit doelpunt van Van Zoest al wel meteen
model stond voor de wijze waarop FC Den Haag
het spel op dit moment tracht te spelen.
Van Zoest kon vanaf de zijlijn ongehinderd op
doelman Galjé afgaan, waarbij eerst Zondervan en
vervolgens Wickel ruim baan verleenden. „Kijk", zei
De Visser later, „dat is nu het grote verschil met
een ploeg als Sparta. Wij laten die Van Zoest zo
maar doorlopen, maar Albertsen wordt in een verge
lijkbare situatie gewoon neergelegd. Ik wil bepaald
zo'n ingreep niet propageren. Maar op zo'n moment
moet het wel gebeuren."
Deze felheid in de persoonlijke duels, die Sparta
wel etaleerde, zou FC Den Haag mede opbreken.
Hoewel de thuisclub zich gedurende de wedstrijd
wel een overwicht kon verwerven leverde dit bitter
weinig op, doordat de Rotterdammers in hun inmid
dels behoorlijk uitgebalanceerde team ook de tackle
niet schuwen. Het aantal kansen voor FC Den Haag
bleef mede daardoor tot een minimum beperkt.
Weliswaar drong de thuisclub, veelal middels de als
zwervende centrumspits gestarte Hoekema, over
recht een aantal keren door tot diep in de Rotterdam
se linies, maar de afrondende voorzet-op-maat ont
brak dan.
Sparta, waarin Verbeek en Van Tiggelen zich de
laatste weken hebben ontwikkeld tot volwaardige
eredivisiespelers, kwam aanzienlijk vaker in doelrijpe
situaties terecht, maar vooralsnog leidde dit evenmin
tot treffers, hoewel de Rotterdamse akties tot grote
waakzaamheid maanden. Vooral van laatste man
Wickel, die verdedigend redelijk werkte, maar opbou
wend onder de maat bleef. Na de minikansjes in
de eerste helft deponeerde de inmiddels als perma
nente spits opererende Van Vliet de bal nog eenmaal
goed voor de voeten van Schoenmaker. Maar bij
zijn - eindelijk eens directe - schot was de richting
zeer ver te zoeken.
Met Chris Treling voor Joop Korevaar trachtte De
Visser met meer mankracht nog tot een treffer te
geraken, maar het doelpunt viel aan de andere kant.
Van Tiggelen ontfutselde de vrijwel voortdurend
onzichtbare André Wetzel de bal en kon vervolgens
doorlopen en scoren: 02. Waarmee het lot van
FC Den Haag was bezegeld en de zorgen van Piet
de Visser weer fors vergroot. „Als het vandaag goed
was gegaan hadden we zondag tegen Twente mis
schien nog weer wat meer toeschouwers. Dat kun
je nu waarschijnlijk wel vergeten."
FRANK WERKMAN
Scoreverloop: 11. Van Zoest 0—1, 81. Van Tiggelen 0—2.
Scheidsrechter: Van Swieten. Toeschouwers: 6200.
FC Den Haag: Galjé; Korevaar (Treling), Wickel, Van Vliet,
Zondervan; Albertsen, Schoenmaker, Jonker; Wetzel. Hoeke
ma, Goemans.
Sparta: Doesburg; Jansen, Balkestein. Marijt, Van Tiggelen;
Verbeek, De Goey, Valke; Van Zoest, Morgan, Van Staveren.
Een verbouwereerde Frank Kramer („zo verbouwereerd
dat ik niet eens protesteerde") nadat hij de rode kaart
had gekregen van Egbert Mulder.
MM Twee jaar was het geleden
Ik Kramer een, gele kaart kreeg,
hield Egbert Mulder hem de rode
>r en kon de speler die in het betaald
bepaald niet bekend staat als een
lak voor de rust van Feyenoord—Vo-
verfrekken. Dat voorval bracht de
iog meer in beweging dan het feit
noord met 20 won met de volledige
rking van de Volendammers want
André schoten in eigen doel. Ongeloo-
k voor de Rotterdammers die, zonder
isseerde Jansen de jonge ploeg
h niet missen Notten en Van
i chaotisch en dom speelden en
geen uitgespeelde kans konden
Maar het was en bleef de „wedstrijd
Ik Kramer".
urde allemaal binnen de halve minuut,
famer werd „afgefloten" en trapte de
Scheidsrechter Mulder haalde zijn
«voorschijn en noteerde hem. Er was
5e twijfel of Kramer wellicht het fluitje
I gehoord maar volmondig gaf hij na
?e: „Ja hoor, heb ik gehoord. Ik trapte
opzettelijk weg want ik was een beetje
Mulder noteerde maar verzuimde Kra-
h zijn boeking in kennis te stellen.
Een fout van mij. Ik heb Kramer wel
het boekje getoond zodat hij wist dat
rd was". Dat gebeurde dan op een
n zo'n vijftien meter. In elk geval
er het gezien, zo bleek.
begaf hij zich in duel met Michel
orput, die tenslotte de bal bemachtig-
„In mijn poging, de bal te herove-
kte ik een soort sliding. Dat kan ik
daarvoor is mijn techniek te gebrek-
raakte hem inderdaad, het was een
ing maar uit de grond van mijn hart
rklaren dat ik niet de intentie had
schoppen. Dat doe ik niet, zo is mijn
rds trainer Jezek: „Dat kan wel maar
fput was behoorlijk geraakt". Van de
..Kramer heeft direct gezegd dat hij
[n Pijn had willen doen". Van de Korput
rolde nog een paar maal om zijn as over het
veld, Mulder liep toe en greep zonder aarzelen
de rode kaart uit zijn borstzak. Volendams
trainer Jan Mak rende naar zijn spelers die
om Mulder dromden. Mak later: „Dat deed ik
om te voorkomen dat de hele ploeg de
scheidsrechter op zijn nek zou springen. Ik
was het er ook niet mee eens. Er gebeurde
niets in deze wedstrijd en dan ineens dit. Ik
besef dat er in elke wedstrijd beslissingen
voorkomen die aanvechtbaar zijn, zoals het
eerste doelpunt uit die hoekschop die het niet
was. Maar dat moet je kunnen incasseren. Dat
geval van Kramer is wat overtrokken".
Reglementair
Egbert Mulder had daarover hij floot zeker
niet slecht zijn pertinente mening: „Of het
in het karakter van de wedstrijd past, zegt
me niets. Daar houd ik geen rekening mee.
Reglementair handelde ik volkomen juist. Een
boeking is, net als - een gele kaart, een
waarschuwing. Die boekingen moesten eigen
lijk worden afgeschaft, geven alleen maar
verwarring. Als iemand dus een tweede waar
schuwing krijgt, gelijk aan een tweede gele
kaart eigenlijk, wordt het automatisch rood.
Wat wil men dan?"
Niets, want Mulder handelde volledig volgens
de regels. Een gele kaart wordt gegeven bij
„gewelddadige handelingen", een boeking is
voor mindere overtredingen maar geldt even
zeer als een waarschuwing die bij de gele kaart
als zodanig wordt getoond.
Hoe dan ook, er viel alleen over te discussiëren
of. dat rood wel zo nodig was geweest. Als
Kramer niet binnen een halve minuut tweemaal
had „gefraudeerd", zou het waarschijnlijk min
der rigoureus zijn afgelopen. Nu had Mulder
hem ,,in de gaten" en strafte dienovereenkom
stig. Volendam zal in elk geval mondelinge
behandeling van deze zaak aanvragen.
Kramer: „ik schrok zelf van die overtreding.
Het was niet de bedoeling hem opzettelijk te
raken. Het ergste is nog dat ik mijn ploeg
heb gedupeerd. Ik was zo verbouwereerd dat
ik niet eens heb geprotesteerd".
Eigen doel
Frank Kramer dupeerde inderdaad zijn ploeg
die de gehele tweede helft met tien man moest
spelen maar dat deed op een wijze die het
karakter van Volendam toonde. Nochtans liet
de geluksgodin het afweten en werd Volen
dam geteisterd door pech. Uit een hoekschop
van Harry Melis kreeg Jaap Jonk de bal totaal
verkeerd op zijn schoen en Bloem, die een
helft lang geen moelll|k werk had gehad, was
kansloos.
Melis, die de gele kaart kreeg wegens een
te felle charge tegen Jaap Jonk, scoorde
daarna, maar terecht had Mulder buitenspel
geconstateerd van Houtman en de IJslander
Petursson die beiden de voorzet van Wijnste
kers hadden gemist. Petursson lijkt uit te
groeien tot de lieveling van het publiek. Hij
passeert goed, is ijverig, kopt uitstekend maar
is nog te week, wordt te snel opzij gezet, en
mist maatgevoel. Jezek was niettemin tevreden
over het optreden van de nieuweling.
Toen vijf minuten na de eerste treffer ook nog
eens André de bal uit een voorzet van Wijnste
kers in eigen doel werkte, stond Feyenoord
op 2—0. Volendam, zonder de eenzame spits
Kramer in de eerste helft, ging in de aanval
en uit een vrije trap knalde Dick Bond tegen
de lat, zodat het record van Treytel nog
niet gepasseerd in de Kuip op fortuinlijke
wijze bleef gehandhaafd.
Het incident-Kramer zal de tuchtcommissie nog
wel de nodige hoofdbrekens opleveren. Want
waar ligt de grens tussen opzettelijk of niet.
Dat moet de scheidsrechter op datzelfde mo
ment uitmaken. Egbert Mulder deed het maar
het was inderdaad wel erg zwaar gestraft,
hoewel reglementair volkomen juist.
HERMAN VAN BERGEM
Scoreverloop: 52. Jonk 1—0 (eigen doel). 55. André
(eigen doel). Scheidsrechter: Mulder.
Toeschouwers: 19.133.
Feyenoord: Treytel; Wijnstekers, Mansveld. Van de
Korput. Brard; Van der Lem (Van Deinsen), Van Til,
Stafleu; Melis, Houtman (Troost), Petursson.
Volendam: Bloem; Molenaar, Guyt, Andrè, W. Kwak
man; Voerman; Tuyp, Jonk, Bond; Bijvank (K. Kwak
man), Kramer.
AMSTERDAM Ajax heeft, in
een recent verleden, minder
goede perloden kunnen opvan
gen door over te schakelen op
werkvoetbal. De ploeg, die in
acht dagen drie keer verloor
(Sparta 0—1, Bayern München
0—8 en Roda JC 1—2) werd
van de top verdrongen door
een elftal dat ook niet zo erg
veel meer had in te brengen
dan een geweldige hoeveel
heid ijver en inzet.
Dat was tekenend voor Ajax
Roda JC, het duel tussen de
topploegen uit de eredivisie.
Bert Jacobs, de trainer van de
Limburgers, kon het gemakke
lijk aanvaarden, omdat winst
alles verzoet. Hij bekende zon
der omwegen: „Het was zeker
niet onze beste wedstrijd. Ik had
veel agressie verwacht van Ajax
na de wedstrijd van dinsdag
avond, maar dat is pas na de
rust gekomen, toen wij ons al
hadden ingesteld op meer ver
dedigend dan aanvallend werk",
„In wedstrijdsport", vond Cor
Brom, „is altijd winnen onmoge
lijk. Wij waren gehandicapt
doordat een paar spelers ontbra
ken en enkelen nog niet hele
maal fit waren. Bovendien kre
gen wij twee ongelukkige doel
punten tegen door twee dek-
kingsfouten. Daarna hebben wij
voldoende kansen gehad, maar
het is niet gelukt".
Niet toevallig
Het geluk bij het maken van
doelpunten kan een ploeg een
beetje afdwingen, zoals Nan-
ninga bewees bij Roda's twee
de treffer. Spelers als Llng en
Meijer in hun huidige vorm
kunnen dat niet en daardoor
is Ajax niet meer naast de
ploeg gekomen die in de eerste
helft een voorsprong van 20
had genomen. Een zeker niet
helemaal gelukkige voor
sprong, want de treffers kwa
men bepaald niet toevallig tot
stand.
Dick Nanninga bleef vaak iets
terug, deels om de aanvalsdrift
van Krol te stuiten, gedeeltelijk
ook om ruimte te maken voor
de vleugelspitsen Koster en Ver
meulen. De beweeglijke flanken
groeiden Ajax' verdedigers voor
al in de eerste periode geregeld
ver boven het hoofd. Zowel
Vermeulen als Koster waren be
reid terug te gaan om bij te
dragen aan de opbouw van de
acties waar zijn middenvelders,
onder druk gehouden door het
beste deel van Ajax, niet steeds
aan toekwamen.
In de tweede minuut al stuurde
Vermeulen de op zijn plaats
opduikende Koster (Meutstege
had wegens een dijbeenblessu
re, die hem zichtbaar hinderde
zijn directe tegenstander laten
De genadeklap voor Ajax, Dlck Nanninga (13) heeft uitgehaald. De zweefduik
van Schrijvers haalt niets meer uit.
gaan) de ruimte in. Schrijvers
reageerde veel te laat en Koster
profiteerde koel en bekwaam.
Roda kreeg door Vermeulen nog
zo'n kans, maar de linkerspits
vuurde te hoog.
Geen rendement
Ajax heeft daarna, dank zij Krol,
Arnesen en Lerby, die ook nog
heel wat vuile kruimels van
Zwamborn, Meutstege en Er-
kens moesten oprapen, gelei
delijk steeds meer greep op de
wedstrijd gekregen. Zeker na
de tweede Limburgse treffer,
een alles-of-niets-uithaal van
Nanninga na een vlugge en
vaardige voorbereiding van De
Jong en de keihard werkende
Ehlen. Maar wat de middenvel
ders ook probeerden, het bleef
paarlen voor de zwijnen, door
het te verwaarlozen rendement
van Meijer en Llng.
Als het tweetal, meer door toeval
dan door overtuiging, wat bij
droeg in het belang van Ajax
bleek ook de centrumpositie
zwak bezet. De knieblessure van
Clarke had Schoenaker op die
positie gebracht, maar slechts
als Lerby diep penetreerde werd
het echt moeilijk voor het duo
Ziegler/Pfeiffer.
Na de rust stuurde Brom zijn
flankspitsen meer naar het cen
trum om ruimte te scheppen
voor opkomende middenvelders
en verdedigers. Het was niet
bepaald een vondst, want het
passieve duo bewoog in drie
kwartier gezamenlijk minder dan
Clarke gewoonlijk in een kwar
tier in zijn eentje doet. Het
groeiende overwicht van Ajax
werd daardoor steeds meer een
uiting van totale machteloos
heid, die pas in de voorlaatste
minuut doorbroken werd door
een treffer van Ling. De rechts
buiten, die terecht voor Oranje
werd gepasseerd, vergat een
moment de artisticiteit en haalde
gewoon vol uit. Ling kan dat
best. net als snel bewegen, maar
dat toonde hij pas na het laatste
fluitsignaal van Van Ettekhoven
met een indrukwekkende sprint
naar de kleedkamer.
Scoreverloop 2. Koster 0—1, 30.
Nanninga 0—2. 89. Ling 1—2.
Scheidsrechter Van Ettekoven. Toe
schouwers: 13.500.
Ajax: Schrijvers; Erkens. Krol. Zwanv
born, Meutstege; Arnesen, Tahama-
ta, Lerby; Ling, Schoenaker, Meijer.
Roda JC: Jongbloed; De Wit, Ziegler,
Pfeiffer. Degens (Broeks); Ehlen, De
Jong, Lees; Koster, Nanninga. Ver
meulen.
