Magistraal België niet zo blij met film van dien Ollander Welzijnswerkers Kaan overheid hinderlijk volgen Londen heeft er opnieuw een boulevardblad bij Oud en nieuw op zee Hildegard Knef in Amsterdam BON (UNSTTBÏNNENLAND LEIDSE COURANT ZATERDAG 4 NOVEMBER 1978 Kees ten Bruggen, Peter Faber en Paul Cammermans tijdens de opnamen van 'Het verborgen leven van Julkes Depraeter', zoals de nieuwe film van Fons Rade makers thans heet. F. GILLES - „De hier nog te bloot", ïdde het excuus van de sur-generaal bij het Assisen in Gent. speelt het drama de voormalige onder- srechter Guy Jespers niet opnieuw af in Gent, de tot rechtzaal om duwde raadzaal van het adhuis in St. Gilles, een arstad van Brussel. het enige bruikbare door de magistraten he fbaar gestelde) gebouw Fons Rademakers kon voor de opnamen van nieuwe film „Het verbor- leven van Jules Deprae- h Gent lagen de Dg te bloot; In het Assisen- of in Antwerpen was Rade- met zijn filmploeg p aanvankelijk welkom, maar de deur werd alsnog gesloten nadat Gent had geprotesteerd. België -althans „magistraal" België- is niet gelukkig met de activiteiten van „den Ol lander" die Vlaanderens rechtzaak van de eeuw op de film wil vastleggen. De rechter, die er van werd verdacht een bomaanslag te hebben gepleegd op de auto waarin zich zijn vrouw be vond en die ervan werd be schuldigd zijn vrouw in het bad te hebben verdronken, werd veroordeeld tot twintig jaar gevangenisstraf. Radema kers, die het proces van begin tot eind met argusogen heeft gevolgd, is van mening dat de man ten onrechte in het ge vang terecht is gekomen. "Mijn film wijkt niet af van de werkelijkheid, maar wel van het proces" is zijn crypti sche opmerking hierover. Een van zijn spelers, Paul Cam mermans, praat daarover wat uitvoeriger: „Rademakers vindt dat de man onschuldig was. In het scenario wordt dat niet expliciet gezegd, maar het wordt tot uitdruk king gebracht in de nadruk die bepaalde scenes in de film krijgen; in de stemwen- dingen, de aandacht voor be paalde situaties en personen en in de gehele sfeer". De hoofdpersoon is in de film overigens niet de rechter, maar diens „vriend" Luc de Craemcr (in de film Jules De praeter geheten), die gelijktij dig met de rechter en nog een aantal verdachten terecht stond in het proces dat België „Die man is in het nog zeer klassebewuste België een volksheld. Hij pakte iedereen in, tot aan de jury toe, die klakkeloos aannam wat de man zei. Hij is op dit moment zo'n beetje de directeur van de gevangenis in Leuven waar hij zijn vijftien jaar mag uitzitten. Het was het proces van de leugens. De hele zaak is een gevoelszaak geweest. Er is niets bewezen. De jury, de rechters, iedereen „voelde" dat de rechter schul dig was.En helaas is er niet aangetoond wie de rechter veroordeeld wilde zien: de jury (dus het Belgische volk, of zijn medemagistraten". De duidelijke kritiek op de gang van zaken in de Belgi sche rechtzaal, de wens om in het land van onze zuiderbu ren een discussie los te ma ken, maakt de tegenzin van officieel België wel begrijpe lijk. Vandaar de problemen om een goede locatie te vin den voor de rechtzaal-opna men (die overigens slechts een korte tijd van de film in beslag zullen nemen). Van daar ook de tegenwerking van de rijkswacht, die geen uniformen wilde uitlenen en waardoor danook spiksplinter nieuwe politiepakken moesten worden gemaakt. Tegen werking dus aan alle kanten bij het maken van de film die op 27 maart volgend jaar in première gaat in Brussel en Amsterdam. De hoofdrol in „Het verbor gen leven van Jules Deprae ter" wordt gespeeld door Pe ter Faber, die al eerder furore maakte in Rademakers „Max Havelaar". De rol van Jespers (in de film Jensens genaamd) wordt vertolkt door André van den Heuvel. De maitresse van Jensens wordt door Pleuni Touw gespeeld en verder zijn de rollen ver deeld onder min of meer on bekende Vlaamse acteurs en actrices. „Ik werk nooit met bekende acteurs of met ac teurs en actrices die zich een bepaalde faam hebben ver worven door het spelen van karakteristieke rollen. Ik heb dan een half uur film nodig om het publiek te laten wen nen aan de nieuwe rol die door die man of vrouw wordt gespeeld", aldus Rademakrs, die beangstigend echt de sfeer in de rechtzaal Gent in het raadhuis van St. Gilles heeft doen herleven. LONNEKE VAN KOOT IIEUWE ORGANISATIE OPGERICHT D pULEMBORG „Wij zijn van plan de overheid hinderlijk te jaan volgen. Het nu gevoerde beleid in de welzijnssector is Hp veel fronten ondoorzichtig en op veel punten tegenstrijdig. Dit schaadt de kans om de cliënt te helpen, daar waar zijn érgste knelpunten zitten. Het welzijnswerk kan gewoon veel éeter. Wij willen niet langer fungeren als puinruimer van de brokstukken die zowel de landelijks als de lokale overheden haken". Vanuit deze achtergrond verklaart mevrouw L.Klein-Beernink de oprichting van de Nederlandse organisatie van welzijnswer kers (NOW), die vandaag tijdens een congres in Culemburg een feit is geworden. Zij is algemeen secretaris van de~nieuwe Irganisatie en noemt de totstandkoming ervan een unieke ge- eurtenis. „Vanaf 1970 zijn we bezig geweest de verschillende eroepsgroepen in het welzijnswerk te verenigen om een vuist kunnen maken. Dat is eindelijk gelukt. De muren zijn naar eneden gehaald". Ie NOW wil niet, zoals de splintergroepen vroeger deden, ooral de beroepsidentiteit koesteren. De eerste zorg zal inte gendeel het behartigen van de belangen van de cliënten betref fen. Dat daarbij een goede beroepsuitoefening geboden is, spreekt voor de nieuwe organisatie vanzelf. Binnen dit kader tal de nadruk komen te liggen op de standpuntbepaling tegen over het handelen van de overheid. Praktische voorbeelden ijn de nood van wao-ers, het nog steeds nijpende tekort aan letaalbare woningen en het waarborgen van de privacy bij sntrale registratie van cliënt-gegevens. .Welzijnswerkers", zegt mevrouw L. Klein-Beernink, „hebben enoeg ideeën om mankementen in onze samenleving aan te lakken. Toch worden ze weinig gehoord. De NOW is bedoeld im samen beter te kunnen werken,'met meerzeggingskracht. Iveral waar welzijnsbeleid gemaakt wordt, willen wij gesprek- j partner zijn. Laat men dit op CRM goed begrijpen". !NV wel bereid tot loonoffer Van een onzer verslaggevers) ■UNTEREN In tegenstelling tot de leden van de FNV- onden (NVV-NKV) blijkt de overgrote meerderheid van de eden van de CNV-bonden wél bereid een financieel offer te irengen ten behoeve van de werkloosheidsbestrijding. Zij zijn lereid een half procent van de prijscompensatie in te leve- let loonoffer moet volgens de leden met name worden ge- iruikt om vervroegde uittreding mogelijk te maken. Uitgang punt van het CNV is overigens wel, dat de voorgestelde torting van een half procent op de sociale uitkeringen per 1 anuari 1979 achterwege blijft. NV-voorzitter H. v.d. Meulen zei gisteren op de algemene vergadering van de grafische bond van'het CNV in Lunteren, lat de meerderheid van de leden het ook eens is met „aftop ing" van de prijscompensatie voor inkomens boven de 50.000,-. tan der Meulen toonde zich ingenomen met de uitspraken die ninister Albeda (Sociale Zaken) deze week heeft gedaan, om- at deze naar zijn mening meer ruimte voor overleg bieden an eerder uit de brief van Albeda en uit de verwarring vekkende toespraak van Van Agt in Eindhoven kon worden •pgemaakt. Albeda heeft onder meer gezegd dat er met het tabinet te praten valt over het intrekken van de half procent sorting op 1 januari en over alternatieve oplossingen voor de lezuinigingsplannen. Twee boeken en een plaat, de nieuwe oogst voor Hildegard Knef, die er in het Amsterdamse Sonesta- hotel wat vermoeid bij zat. AMSTERDAM - Een vermoeid ogende Hi ld gard Knef ar riveerde gisterenmiddag in Amsterdam voor de presen tatie van baar nieuwste werk: „Louter nieuwsgierig- beid", de Nederlandse vertaling van baar serie interviews met beroemde persoonlijkbeden als Francoise Sagan, Lili Palmer, Leni Riefenstabl over paranormale zaken, en baar langspeelplaat met de baar Duitse versie van de beroemdste Franse chansons, liberal 1 blilben Rosen". Rozen bloeiden er gisteren overigens weinig voor „Die Knef', want haar voor de opening van de Nationale Boe ken Tiendaagse in de voormalige Lutherse koepelkerk ge plande komst werd tegengewerkt door de boven ons land hangende mist. Haar vliegtuig uit Berlijn moest uitwijken naar Düsseldorf, en vandaar begon Hildegard per auto een race tegen de tijd. De foto met Amsterdams burge meester Polak, die de Boeken Tiendaagse opende zat er echter niet meer in, al had de laatste dat best op prijs gesteld. Knef: „De chauffeur wou nog harder, maar dan had ik helemaal niet aangekomen." Vandaar dat ze in bontmantel en met hoofddoek om, hijgend en wel ter persconferentie kwam, waar weinig meelevende dames haar onmiddellijk aanspoorden zich van die attributen te ontdoen. Zelfs een doodop-ogende Knef was er gek ge noeg vUDr, evenals voor een schier eindeloze signeer-sean- ce voor de boeken van haar fans. Wat dat betreft kan ze haar lol dit weekeinde nog op. Behalve dat nieuwe werk is er nu een pocket-uitgave van haar eerste bestseller „Een gegeven paard" op de markt gekomen, en zondag zal ze in de Sonesta-koepel van de hoofdstad met de pen paraat zitten. En denk erom dat ze dan ook nog voor ie dereen iets persoonlijks voorin wil schrijven. Bert Jansma (Van onze correspondent ROGER SIMONS) LONDEN Een krant uitgeven is een riskan te onderneming. Ondanks de vele zware economische pro blemen waarmee de Britse dagbladpers worstelt, heeft de Londense Express-groep het echter toch gewaagd een nieuw produkt te lanceren. Het is Groot Brittannië 's eerste nieuwe dagblad sedert 75 jaar. Erg origineel ziet het ding er niet uit. Zijn ouder wetse naam „Daily Star" (Da gelijkse Ster) weerspiegelt geen grote vindingrijkheid. Tot bij het begin van de ja ren zestig had Londen een avondkrant, die „The Star- "heette. In de omgang wordt het nieuwe dagblad gewoon „The Star" genoemd. Voorlopig verschijnt het al leen in noord- en midden-En- geland. Als de „Daily Star" daar voldoende bijval vindt, zou dit nieuwe Express-pro- dukt tegen einde volgend jaar of begin 1980 een nationale krant kunnen worden. Het eerste nummer ging gisteren vlot van de hand. „The Star" heeft echter een zware con currentiestrijd voor de boeg. Het blad is een kruising van de populaire „Daily Mirror" en de „Sun", die eik een da gelijkse oplage hebben van rond de vier miljoen exempla ren. „The Star" verschijnt trouwens op hetzelfde kleine formaat als de twee andere „boulevard"-krantjes, maar kost slechts zes in plaats van negen pence. BINNENSTEBUITENHOFBUITENSTEBINNENHOFBINNENSTEBUITENHOFBINNENSTEBUITENHOFBUITENSTEBINNENHOFBINNENSTEBUITENH DISCIPLINE let leven van een jonge nliticus gaat niet altijd rozen, vooral niet hij deel uitmaakt een grote Kamer fractie. Eén van de eer ste dingen, die hij moet leren is discipline. Want volksvertegenwoordi ging mag dan zo op het g een rommeltje zijn, feite is alles strak ge regisseerd. Zo werd de jeugdige WD'er Dick Dees afgelopen woens dag, tijdens de behande ling van de begroting gezondheid, rood v3n schrik toen hij zich door fractieleider Koos Rietkerk betrapt waande °p onachtzaamheid. Achter de groene gordij nen, waar de parlemen- de doorgaans dubbel gevouwen benen kunnen strekken en een sigaretje roken, stond Dees even te praten met twee journalisten. In de zaal ging het debat ver der met op de katheder Ria Beckers van de PPR. Maar hoewel het gesprek van Dees volle dig legitiem was - hij gaf een toelichting op iets wat hij in zijn speech gezegd had - wist hij niet hoe snel hij zich moest verontschuldigen tegenover Grote Koos. „Ik luister wel, hoor, ik luister echt". Rietkerk leek het nauwelijks te geloven. Zijn bebrild ge laat bleef lichtelijk ver toornd, terwijl hij zijn jonge discipel (vandaar discipline) ontredderd achterjiet. DISCIPLINE 2 Maandag jongstleden ge beurde er iets in het Pa leis van Justitie te Den Haag, waar elke gevan genisboef in Nederland wel eens van moet he- ben gedroomd. De Mi nister Van Justitie him self kreeg een veroordeling. Hij was schuldig bevonden aan het venten van bloemen zonder vergunning, wat de economische politie rechter had bestraft met 75 gulden boete of drie dagen zitten. Helaas, het was maar schijn. Het vonnis was een ludiek grapje van een ambtenaar, die be last was met de organi satie van de ingebruik stelling van IBIS. Dat is de afkorting van Interim Boete Incasso Systeem, waarmee justitie het in nen van geldboetes heeft geautomatiseerd. Minis ter Jacob de Ruiter op ende de zaak door op een beeldschermpje de gegevens van zijn eigen „veroordeling" in te tik ken. Een feit was echter wel, dat Zijne Excellen tie, zelf ooit rechter in Zutphen, naderhand iet wat onthutst naar het papier op zijn knieën zat te kijken. Het benaderde de werkelijkheid dan ook onthutsend goed. DISCIPUNEKNORRIG 1 De rijksbewaker van onze gezondheid en ons milieu, minister Leen Ginjaar, heeft zich afge lopen woensdag in de Tweede Kamer niet van zijn beste kant laten zien. De doorgaans zeer beminnelijke bewind sman leverde zijn bijdra gen aan het debat over de milieubegroting met zwaarbewolkt gelaat en een dermate knorrig stemgeluid, dat de mi lieuspecialisten uit de Kamer er bijna verlegen onder werden. De reden van Ginjaars ingehouden woede was eenvoudig verklaarbaar: hij vond, dat hij te wei nig spreektijd had ge- kreden van jneester Anne", zoals Kamervoor zitter Vondeling vaak wordt genoemd. DISCIPUNEKNORRIG 2 Toen de milieudeskundi gen uit de fracties hun zegje hadden gedaan en Ginjaar zijn antwoord moest gaan uitspreken, kwam Vondeling naar de minister toe en voeg de hem zachtjes toe: „U hebt 65 minuten Ginjaar: „Ja, hoor eens, dat is...." Vondeling: Vijfenzestig en niet meer". Mokkend begaf Ginjaar zich naar de microfoons, Vondeling ging in de voorzittersstoel zitten en zei: Het woord is aan de minister van Volksge zondheid en Milieuhygië ne, gedurende 65 minu ten". Waarop Ginjaar met woedend gezicht antwoordde: "Ik zal het proberen". De minister redde het niet. Tachtig minuten had hij nodig om de Ka mer van repliek te die nen. Gedurende het kwartiertje „blessuretijd was Vondeling echter vrij coulant. Toen Gin jaar in tweede termijn moest antwoorden, was Vondeling echter onver biddelijk. „De minister heeft nog een kwartier", zei hij. De ogen van de bewindsman schoten vuur. De gevolgen van zijn woede bleven niet uit. Alle interrupties van Kamerleden deed hij katterig af. Met een blik van „bekijk het verder maar" kwakte hij na precies 18 minuten zijn stapeltje kringlooppapier neer en ging zitten. Von delingkon tevreden zijn. Dick van Rietschoten Rik in 'tHout BUITENSTEBINNENHOFBINNENSTEBUITENHOFBUITENSTEBINNENHOFBUITENSTEBINNENHOFBINNENSTEBUITENHOFBUITENSTEBINNENH UNIEK AANBOD VOOR ONZE LEZERS Wij bieden onze lezers dit jaar opnieuw de unieke mogelijkheid om oud en nieuw midden op de Noordzee te vieren. Op een van de feestelijk aangeklede luxueuze schepen van North Sea Ferries. Snel boeken is een goed advies, omdat het aantal gasten gelimiteerd is, opdat een correcte bediening gegarandeerd kan worden. Aan boord kan onder meer uitgebreid worden gedineerd. Er is overigens ook een overvloed aan oliebollen, appelflappen en wat dies meer zij. PROGRAMMA Dit is het, in samenwerking met North Sea Ferries ontwikkelde programma: Zondag 31 december 16.00 uur: inschepen Beneluxhaven Europoort 17.00 uur: vertrek richting Noordzee 18.00-20.00 uur: uitgebreid diner (zalm, paling, wijn) 20.00-23.30 uur: dansen in de Snug Bar, de Forward Lounge en de Continental Lounge. Op muziek van het combo Jan Wegman en het trio Theo Waas. Voorts treden op Geaen Jan Barth. 23.50 uur: verzamelen in het restaurant 24.00 uur: de flessen champagne worden ontkurkt voor een toast met kapitein en officieren. Daarna vuurwerk. Maandag 1 januari 00.30 uur: voortzetting van het feest in de Snug Bar, Continental Lounge en Forward Lounge. 09.00-11.00 uur: ontbijt 11.00 uur: ontscheping. Deze oud-en-nieuw-party-op-zee, verzorgd zoals in het programma omschreven, en inclusief hutaccommodatie (een paar uurtjes slaap is ten slotte toch meegenomen) bieden wij u aan voor dezelfde prijs als vorig jaar: 150,- per persoon. Er wordt in de prijs geen onderscheid gemaakt tussen standaardhutten en special hutten. Voor de drankjes in de verschillende bars aan boord betaalt u de schappelijke, belastingvrije prijzen. Denkt u er wel om, dat aan boord met Engels geld betaald moet worden. PER BUS Wie niet met eigen vervoer Europoort komt (er is een zeer groot omheind parkeerterrein bij North Sea Ferries) kan gebruik maken van de bus, die op Oudejaarsdag om 14.30 uur vertrekt vanaf het Centraal Station in Rotterdam (bussstation, haltepaal N). Deze bus rijdt zondagochtend, na aankomst in Europoort, vanzelfspre kend in omgekeerde richting. BOEKING Na aanmelding van de boeking, d.m.v. onderstaande bon, ontvangt u de bevestiging en het informatiemateriaal over de reis. Na ontvangst van de betaling graag op de wijze vermeld in de boekingsbevestiging worden uw reisdocumenten toegezonden. Voor alle inlichtingen over deze Oud-en-nieuw-party-op-zee" kunt u zich uitsluitend wenden tot North Sea Ferries, afdeling passage, mejuf frouw J. Kriboo, tel. 01819-62077. Noteer mij/ons als deelnemer(s) aan de „Oud-en-nieuw- party-op-zee" op 31 december 1978 en 1 januari 1979 voor de prijs van 150,- per persoon. Naam: de heer/mevr./mej. Adres: Woonplaats: Telefoon (eventueel): Aantal personen: Handtekening: Ik (wij) maak (maken) wel/geen gebruik van het gratis busvervoer van C.S. Rotterdam naar Europoort v.v.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1978 | | pagina 9