Wees niet bang voor gebarentaal van dove
ijkgebouwd voor goedkoper onderhoud.
Auto Heemskerk
Garage Abswoude B.V.
Auto Heemskerk
Swingende
popmuziek bij
Dire Straits
AUTO INRUILEN
TELEFOONTJE
Aziatische kunst
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 20 OKTOBER 18
DATSUN CHERRY-S DATSUN CHERRY-S
I00A 2-deurs Luxe 11.995 - 150.- I20A Wagon 12.895 - 150.-
ind. BTW, af Lisse. ind. BTW, af Lisse.
De bekende en beminde Datsun
Cherry heeft er een sportief broertje
bij: de Cherry-S.
Even betrouwbaar, even degelijk
gebouwd, even zuinig met benzine,
even goedkoop in onderhoud als
de Cherry die u dagelijks ziet rijden,
maar met liefst zeven begerens
waardige extra's: sportstrepen, spor
tieve wieldoppen, stoelhoezen,
sportieve pookknop, sterke
kokosmatten, radio met druk
knopafstemming en uitlaat-
sierstuk. Voor maar r/^
f 150 - meer.
Da's nog eens een voordeeltje.
Moet u wel snel wezen, want deze
aanbieding is slechts tijdelijk en geldt
voor de Cherry 2-deurs de luxe
100A en de Cherry Wagon 120A.
En nog een voordeel. Tijdelijk
leveren wij de Cherry 120A met de
beproefde semiautomatische
versnellingsbak
(wèl schakelen-niet
koppelen) voor
maar f250.- extra
in plaats van f 810.-
Mogen wij u uitno-
-j digen voor een proefrit?
Vraag naar de gunstige financieringsmogelijkheden.
Herengracht 79
Leiden
Tel.: 071-133861
071-120987
Nieuwe Offemweg 2
Noordwijk
Tel.: 01719-13150
Alkenmadelaan 1
Roelofarendsveen
Tel,: 01713-2866
De Engelse viermans-formatie
Dire Straits verraste eerder dit
jaar de muziekliefhebber, door
een debuut-elpee uit te bren
gen, waarop een zo verfrissend
nieuw geluid geproduceerd
werd, dat de aandacht direct
op de groep gevestigd werd.
Hun single „Sultans of swing"
zorgde er verder voor dat de
naam Dire Straits niet direct
vergeten zou worden. Men
vroeg zich wel af of de soepel
lopende solo's van Mark Knop-
fler, de solo-gitarist, schrijver
en frontman, op het podium
ook waar gemaakt konden wor
den.
Gisteravond in een volgepakte
Rotterdamse Schouwburg
bleek dit het geval te zijn. De
band voldeed van het begin tot
het eind aan de verwachtingen
van het publiek.
Mark blijkt ook op het podium
de frontman te zijn, die alle
schijnwerpers op zich gericht
ziet. Hij zong ietwat door zijn
neus en niet altijd even ver
staanbaar, met zijn rauwe stem
geluid de nummers, improvi
seerde en gaf prima solo's op
de stevig swingende muziek. De
drie andere leden: David Knop-
fler; gitaar. Pick Withers, een
uitstekende drummer, die de
hele avond een lekker i
produceerde en vaak uitb iï
en John Illsley; basgitaar,
de de stevige basis.
Naast het bekende werk v.
elpee „Dire Straits" was ei
opvallend veel nieuw
Hiermee liet Mark weten di
tweede elpee geen duplicaat
de eerste zal worden. Nunu f
als het reggae-achtige
upon in the West", Anglt
mercy", "Lady writer" en. u
gle handed sailor" bewezen i
de band naar nieuwe muzi i
wegen heeft gezocht en dit
vonden. Mark blijft zijn n
te vrolijke teksten schrijven
verpakt ze nu echter niet
maal meer in een swing
popmuziek-jasje met veel si
maar gaat ook meer de sti j
rock and roll kant op. Hijs
op het podium te dansen ali
niet moet zingen en produi
onderwijl subtiele gitaarsi
die afgewisseld worden i
ruigere aanslagen.
De band moest van het putj
twee maal terug komen i
toen was het na een uur 1
twintig minuten echt gebe
Dire Straits was in Rotten
en bewees daar niet alleen
studio-groep te zijn.
Hai
ns
SUCCES DOOR EEN
Aziatische kunst is te bezichtigen ten huize van
Phons van Koert, Aert van der Goesstraat 19 in
Den Haag. De tentoonstelling belicht vooral
kunst uit China, onder meer handgesneden
ivoor, bloedkoraal, Celedo-porselein en Cloison-
né vazen en borden. Ook Japan is vertegen
woordigd met handgeschilderde kunst en Perzië
met miniaturen en tapijten. Belangstellenden
kunnen tot elf november dagelijks terecht van
negen uur 's morgens tot zes uur 's avonds,
op donderdag zelfs tot tien uur.
Voorburg Het Christelijk instituut voor dove
kinderen Effatha, gelegen op de rustieke, bosrij
ke en aan de Vliet grenzende buitenplaatsen
Arenstburgh en Hoekenburg in Voorburg, viert
haar 90-jarig bestaan.
Het doveninstituut Effatha,
negentig jaar geleden in Leiden begonnen, ver
huisde in 1926 naar Voorburg, waar de 90
leerlingen werden ondergebracht op de buitens
Arentsburgh en Hoekenburg. Nu, 62 jaar later,
telt Effatha 340 leerlingen van wie de ene helft
intern is en de overige 170 iedere dag naar huis
gaan. Al meer dan twintig jaar wordt het
Voorburgse do ven-instituut geleid door direc
teur J. L. van der Have, die ruim tien jaar
voordat hij directeur werd, bij Effatha in dienst
trad.
Uit zijn sterk gearticuleerd gesproken en met
weidse gebaren onderstreepte woorden klinkt
voortdurend een verzoek aan de hedendaagse
maatschappij om toch vooral meer „open te
staan" voor de dove medeburger.
„Als de mensen maar het vermoeden hebben
dat ze tegenover een dove zitten, is de animo
om een gesprek te beginnen niet groot. Dit is
een klacht, die we van de doven zelf hebben
gehoord. Men loopt snel aan een dove voorbij,
bang voor de gebarentaal, bang voor het niet
lukken van een conversatie. De dove staat vaak
overal buiten, hij hoort er niet direct bij want
er moet door de anderen voortdurend rekening
met hem worden gehouden".
In de meer dan dertig jaar dat hij aan het
doven-instituut is verbonden heeft de heer Van
der Have een verandering in de houding van
de samenleving ten opzichte van gehandicapten
meegemaakt. Er wordt tegenwoordig veel voor
de gehandicapten gedaan, iedereen kan het con
stateren. In gebouwen worden liften voor rolstoe
len aangebracht, deuren worden verbreed en
drempels verwijderd om maar een paar voorbeel
den te noemen.
„Een lichamelijke handicap manifesteert zich, is
voor de mensen zichtbaar en die van een dove
niet. Alleen wanneer je contact met de dove zoekt,
merk je zijn handicap. De mensen leven zich
misschien ook wat makkelijker een lichamelijke
handicap in. Bijvoorbeeld het niet meer kunnen
lopen, dan in die van een dove. Je kunt je
inderdaad moeilijk in de situatie verplaatsen dat
je niets meer hoort, want er is altijd geluid in
je, bij je.
De mensen zouden eens moeten proberen na te
gaan hoeveel van ons leven door geluid, door
communicatie wordt bepaald. Dat is een heleboel.
Hoe lastig de situatie voor de doven is, weet
de heer Van der Have met tal van voor zichzelf
sprekende voorbeelden aan te geven.
„Iemand iets naroepen zoals bij ons, horende
mensen, zo vaak gebeurt is bij een dove niet
mogelijk. Je moet eerst met je voet hard op de
grond stampen, waarna de dove zich omdraait
en je je verhaal kunt vertellen. Een dove hoort
ook nooit een signaal of een mededeling, bijvoor
beeld op een station Hij ziet alleen andere
mensen reageren en moet maar ontdekken wat
er aan de hand is".
En al die ongemakken en moeilijkheden zorgen
ervoor dat de dove vaak overal buiten staat. „Het
zo maar vanzelfsprekend in een groep opgeno
men worden, dat kennen ze niet," aldus de heer
Van der Have. „Er moet voortdurend rekening
met hen gehouden worden, wil je ze tenminste
in het gesprek betrekken. Het is een kwestie van
wederzijdse aandacht schenken".
Hoewel de situatie van de doven, door de houding
van de maatschappij, nog lang niet optimaal kan
worden genoemd, is er in de afgelopen tientallen
jaren toch ëen aantal zeer positieve veranderin
gen tot stand gebracht, met name op het gebied
waar Effatha zich mee bezig houdt: het dovenon-
derwijs.
De heer Van der Have: „De tijd dat er een aantal
banen was, waarvoor de doven bij uitstek ge
schikt waren (schoenmaker, kleermaker en meu
belmaker en andere beroepen waar het op de
eerste plaats om een bepaalde technische kennis
gaat) is nu wel voorbij. Het is duidelijk dat de
dove meer in zijn mars heeft dan werd gedacht.
Ze kunnen meer dan een eenvoudig beroep
zonder hiermee die genoemde beroepen te na
te willen doen. Vertegenwoordiger worden is er
niet direct bij, maar er zijn tal van beroepen
waarbij de communicatie geen grote rol speelt
en die beroepen kunnen door doven worden
beoefend. Vroeger was het vanzelfsprekend dat
een dove een vak ging leren. Dat gebeurt tegen
woordig ook nog wel, maar door het verbeterde
onderwijs, waarbij de individuele begeleiding een
grote rol speelt, ontstaan er steeds meer andere
mogelijkheden".
Effatha richt haar onderwijs op de groep dove
kinderen, tussen de drie en achttien jaar oud.
Zodra bij een kind doofheid is geconstateerd
en het voor het onderwijs bij Effatha is opgege
ven, wordt er een begin gemaakt met de begelei
ding van het kind zelf en de ouders. Maatschappe
lijk werksters, de zogenaamde „home-trainsters"
gaan met de ouders praten. Als het noodzakelijk
is de afstand tussen Effatha en het ouderlijk
huis te groot om iedere dag gehaald en gebracht
te worden worden de kinderen in het internaat
van Effatha opgenomen. Dit houdt in dat het
kind, op drie- a vier-jarige leeftijd, van maandag
morgen tot en met vrijdagmiddag (vier nachten)
op Effatha verblijft. Het gros van de dove
kinderen heeft volgens directeur Van der Have
•niet veel moeite met die vier nachten in een,
zeker in het begin, erg vreemde omgeving. Hij
voegt hier echter direct aan toe dat de vraag
of de leeftijd waarop de kinderen in het internaat
opgenomen kunnen worden niet te laag ligt,
regelmatig ter discussie staat. Maar omdat het
tegenwoordige internaat niet kan worden vergele
ken met dat van vroeger en de pupillen alles
bij elkaar genomen erg veel thuis zijn, ziet men
geen aanleiding om van de leeftijd van drie a
vier jaar af te stappen. „Natuurlijk is het geen
ideale toestand" zegt directeur Van der Have,
„maar gelukkig hebben de meeste kinderen een
goed gezin achter zich. en dat helpt nok"
Veel moeilijker is af en toe de situatie en de
houding van de ouders van een doof kind. „Zij
moeten vaak leren accepteren dat hun kind doof
is en leren hun kind met die handicap te
accepteren", zo verklaart de heer Van der Have.
Tijdens de eerste jaren van hun verblijf op
Effatha, de kleuterschool, worden aan de kinde
ren de belangrijke functies lezen, schrijven én
spreken geleerd. In de tweede fase, het kernpunt,
wordt er een begin gemaakt met het, door middel
van de verworven functies, oppikken van kennis.
In de derde en laatste fase, van 13 tot en met
18 jaar, wordt het onderwijs uitgebreid en gaat
men naar de toekomst van het dove kind kijken.
Na het achttiende jaar is de opleiding doorgaans
afgerond. In een klein aantal gevallen wordt er
nog doorgeleerd, waarbij de intensieve persoon
lijke begeleiding van groot belang is. Óver het
algemeen genomen is de dove leerling op zijn
achttiende jaar zo ver dat hij de stap naar de
zogenaamde „grote-mensen-maatschappij" kan
maken. Een maatschappij die zich echter tot op
heden niet zo ontvankelijk voor die dove mede
burger heeft getoond.
Effatha-directeur Van der Have: „Effatha is een
Bijbels woord en betekent „wordt geopend". Wij
vinden dat een prachtig symbool voor het werk
dat wij hier doen. We willen de dove die plaats
in de samenleving geven, waar hij qua aanleg
recht op heeft. Maar vooral willen we de tegen
woordige samenleving meer open, meer ontvan
kelijk voor de doven maken."
JosTimmers
