15?s specialiteiten
Kalfsvlees in prijs
±JfPEN
li*s
m
Hulp mogelijk aan Latijns-
Amerika ondanks sombere situatie
In Washington zijn niet
langer alle
diplomaten onschendbaar
ZP
95
199
Jan Rap en
zijn maat99 naar
het buitenland
Bekende Nederlanders
schreven over dieren
KALFS-
RIBLAPPEN
I boeken
UwVleeschmeester inaktie:
Fijne Vleeswaar
vers van't mes!
BINNENLAND/BUITENLAND
LEIDSE COURANT
WOENSDAG 4 OKTOBER 1978 PAGINA 1BI
Den Haag Veertig min of meer be
kende Nederlanders hebben de Dieren
bescherming een helpende „poot" toe
gestoken door belangeloos een
dierenverhaal te schrijven voor de
bundel „Werelddierensprookjesboek",
die met ingang van 4 oktober bij de
Dierenbescherming te koop is. Wanneer
men 16,50 overmaakt naar het secre
tariaat aan de Laan Copes van Catten-
burch 73 in Den Haag, wordt het boek
opgestuurd. Van dit bedrag komt een
rijksdaalder aan de Dierenbescherming
ten goede. Men kan het boek ook be
trekken via een fabrikant van dieren-
voeding, met behulp van wie de uitga
ve van het boek kon worden
gefinancierd..
Het is niet eenvoudig na te gaan. in
hoeverre de hulp van zo'n fabrikant
noodzakelijk was; evenmin valt te becij
feren of de prijs van dit boek redelijk
is. Wanneer men echter bedenkt, dat
slechts 2,50 aan de Dierenbescherming
ten goede komt, de bekende Nederlan
ders geen honorarium hebben ontvan
gen en de boekhandel is uitgeschakeld
(die doorgaans zo'n 40 krijgt), kan
men vraagtekens plaatsen. Want wat
krijgt men met dit boek in handen?
Verhalen, afkomstig van mensen voor
wie het schrijven, althans voor de
meesten, geen dagelijks werk is. Hun
vertellingen zijn echter goed bedoeld en
voor velen is het best leuk te weten dat
de hond van Mieke Telkamp Brandy
heet, maar Branaebol wordt genoemd
en meer van dit soort informatie. Van
een schrijfster als Mies Bouhuys had
echter meer kunnen worden verwacht
dan een verhaal over een paard dat
„Bles" heet en een kip die „mevrouw
Kloek" wordt genoemd.
Het boek bevat voorts vrij veel infor
matie over dieren, verwerkt in vriende
lijke verhaaltjes, soms heel mooie teke
ningen en kleurenfoto's die zonder
uitzondering erg fraai zijn, maar niet in
een sprookjesboek thuishoren.
De Dierenbescherming, die 10.000 exem
plaren hooptte verkopen en nu al-
spreekt van een „bestseller", had overi
gens mogelijk op een minder
omslachtige manier aan die rijksdaalder
kunnen komen. Het resultaat is nu dat
een fabrikant van dierenvoeding hap
klare reclame voor niemendal tussen de
kluiven krijgt. Want de reclameborden
zijn levensgroot en de naam van de
Dierenbescherming komt er op weinig
opvallende wijze op voor. De vraag
dringt zich dan ook op of een sympa
thieke vereniging als de Dierenbescher
ming geen andere actie had kunnen
voeren.
Het hoofdbestuur van de vereniging:
„Na een periode van betrekkelijke rust.
althans naar buiten, wilden we iets
doen dat de aandacht zou trekken, in
luchtige, plezierige vorm. Ons nadeel is,
dat we altijd met geldgebrek te kampen
hebben, waardoor we genoodzaakt wer
den hulp te zoeken bij bedrijven. Dit is
gebeurd. Het zal misschien teleurstelling
wekken, als blijkt dat van de zestien
gulden vijftig maar een rijksdaalder
naar de dierenbescherming gaat. Maar
we willen nu eerst kijken hoe het uit
pakt; het is niet gezegd, dat we het vol
gend jaar niet heel anders zullen doen."
Aan het boek werkten onder anderen
mee Bert Haanstra, Nan de Vries, Dik
Bruynesteyn, Aart Staartjes. Mieke Tel
kamp. Max Tailleur, Aad van den Heu
vel, Aart Gisolf, Jan Terlouw, Judith
Bosch, Ivo Niehe, Liesbeth List, Joop
Doderer en Jaap ter Haar.
(Van onze correspondent Dick Toet)
Washington De Amerikaanse hoofd
stad Washington herbergt meer dan vijf
duizend buitenlandse diplomaten. Met
familieleden en personeel heeft de diplo
matieke gemeenschap de omvang van
een kleine stad: bijna 20.00 mensen. Het
is door de bank genomen een rustige
gemeenschap, waarvan de meeste leden
vooral hun best doen het „visitekaartje
van hun land" te zijn. Ze betalen geen
belasting, kunnen doorgaans financieel
aardig uit de voeten, wonen in een van
de fraaiste hoofdsteden van de wereld
en hebben dan ook volop gelegenheid
zich te laven aan de meer wereldse
genoegens van dit ondermaanse. Weinig
reden tot klagen dus en dat wordt dan
ook niet veel gedaan. Geklaagd wordt
er eigenlijk alleen als men wordt terug
geroepen naar het thuisland of wordt
overgeplaatst naar Oeganda, Afghanis
tan, Tsjaad of andere aanzienlijk minder
genoeglijke verblijfplaatsen. Geklaagd
wordt er wel bij tijd en wijlen door
inwoners van Washington en omgeving,
die te maken krijgen met een aspect van
het diplomatieke bestaan, dat in vrijwel
elke hoofdstad al tot vele hoofdbrekens
heeft geleid: de diplomatiek onschend
baarheid.
Ooit (in Amerika dateert de bestaande
wet van 1790) ingesteld als beschreming
tegen mogelijke intimidatie en manipula
tie van buitenlandse diplomaten, die per
slot van rekening de regering in het land
van vestiging vertegenwoordigen, begint
in steeds meer hoofdsteden met een als
maar aanzwellend „Corps Diplomatique"
de behoefte te groeien aan enige beper
king van de onschendbaarheid, die nogal
eens tot aanzienlijk ongerief kan leiden
voor het schendbare deel van de bevol
king. Want de standaard voor het uitzen
den van officiële vertegenwoordigers mo
gen dan in de meeste landen op onna
volgbare hoogten liggen, een diplomaat
is uiteindelijk toch ook maar een mens.
En mensen plegen wel eens verkeerson
gelukken te veroorzaken, door rood licht
te rijden, rekeningen niet te betalen, mis
drijven te plegen of anderzins dingen te
doen die ze in aanraking brengt met het
justitiële apparaat. Dat laatste geldt ten
minste voor gewone stervelingen; diplo
maten verantwoorden zich tegenover de
instanties die hen hebben uitgezonden en
in het ergste geval kunnen ze dan uit de
diplomatieke dienst gestoten worden of
ze gaan te rade bij hun eigen geweten.
De geschonden partij schiet vooral met
dat laatste bijvoorbeeld bijzonder weinig
op.
He Amerikaanse Huis vn Afgevaardigden
heeft zich een jaar geleden na uitvoerige
hoorzittingen en debaten uitgesproken
voor eendrastische beperking van de di
plomatieke onschendbaarheid. Zeer on
langs heeft de Senaat er ook mee inge
stemd. Waarschijnlijk al over enkele
maanden zal de wet in werking treden.
In de nieuwe regeling zullen alleen am
bassadeurs en hun familieleden volledige
onschendbaarheid behouden; voor de
rest gaat er flink het mes in. De Senaat
heeft er bovendien nog aan toegevoegd
dat voor alle diplomaten, inclusief am
bassadeurs. een WA-verzekering ver
plicht wordt. Mede aanleiding tot de wet
gevende activiteiten op dit terrein in het
Amerikaanse Congres is de zaak-Hella
Brown geweest. Hella Brown, professor
aan de George Washington Universiteit in
Washingtong, werd in april 1974 het
slachtoffer van een ernstig auto-ongeluk.
Haar auto werd aangereden door de auto
van een Panamees, een diplomaat. De
man reed door rood licht. Hella Brown,
nu 65, raakte vanaf haar hals verlamd.
Ze kan alleen haar hoofd een heel klein
beetje bewegen en kan zeer moeizaam
praten. De medische kosten hebben de
zes ton al ruim overschreden. Behalve
een kleine tegemoetkoming van de kant
van de Panamese ambassade („Een een
malige finacieel gebaar van zeer kleine
omvang", aldus hella Browns echtgenoot)
is nooit meer iets van de Panamese am
bassade vernomen. Aileen nog dat de
betrokken diplomaat naar zijn land is
teruggeroepen.
magere
KALFS
GEHAKT
500gramf>7S
KALFS
POULET
500grarrv7SÖ
KALFS
SCHENKEL
met been
500gram_49S
magere mÊ iiP
KALFSROLLADE |A«/U
KiLojjec dbobt
KALFSBORST
LAPPEN
KiLOjsetr
1/exPuHwJcC l/ootdê£tg
nu ook voordelig:
KALFS
SCHNITZELS
KALFS
OESTERS
KALFS
FRICANDEAU y
KALFS
C0TELETTEN
gebraden 100 gram
rosbief z&
gekookte Q Q
schouderham ifto
100 gram VW
hele
gekookte 500 gr
worst .29*
ontbijtspek
100gramJW
champignon lOOgr
paté yxr_
DEN HAAG Het tonaalstuk Jap Rap
en zijn maat" van Yvonne Keuls krijgt
begin november zijn première in Duits
land. Als „Ausgeflipt" wordt het in de
vertaling van toneelregisseur Ernst A.
Klussen opgevoerd door de Stadtiscïie Buh-
nen in Essen.
Theatergezelschappen uit Hamburg, Neu
renberg en Berlijn hebben ook belangstel
ling getoond voor dit stuk waarmee het
afgelopen seizoen de produktie van de
Theater-Unie de prijs der kritiek verwierf.
Intussen is de Belgische Nederlandstalige
versie ook een feucces. Zij wordt gespeeld
door het nationaal spreidingsgezelschap het
Mechels Miniatuurtheater, dat de komende
vier maanden ook voorstellingen van het
stuk in Nederland geeft. Begin maart vol
gend jaar gaat „Jan Rap en zijn maat" in
het Frans in première bij het Théatre
National de Belgique.
United Dutch Dramatists meldt voorts, dat
Dimitri Frenkel Franks werk aftrek vindt
in het buitenland. „Spiegels" staat op het
programma van het Landes-Theater in Linz
(Oostenrijk), de Düsseldorfer Kammerspie-
le en het Contra-Kreis Theater in Bonn,
het Mercury-theatre in Colchester (Enge
land) en het Stroghus-Teatre in Kopenha
gen. De televisieproduktie van „Spiegels"
met Frans Vorstman en Ingeborg Elsevier
wordt uitgezonden in België, Duitsland en
Polen. De Belgische televisie zendt ook
Franks „Een heel dun laagje goud" uit Zijn
toneelstuk „Bitter lemon" beleeft in januari
de Duitse première in de Kleine Komödie
in Hamburg.
Bij de zuiderburen zal ook „Souvenirs" van
Gerard Lemmens worden uitgezonden. De
Deense televisie zendt „Liefde en lange
vingers" van Gerben Hellinga uit. Zijn
toneelstuk naar de roman „Kees de jongen"
van Theo Thijsen wordt opgevoerd door
Antigone in België. Daar wordt in Brugge
dit seizoen ook „Tweelicht" van Eric Schnei
der gespeeld.
Floortje: nogal
opdringerig
Duidelijk is het prentenboekje
Floortje in elk geval: het
toont met tekeningen in
zwart-wit de ontwikkelingen
die een peuter doormaakt, de
ongecontroleerde, soms eigen
zinnige, soms humoristische
momenten in het bestaantje
van dit prille kind. Vrijwel
alle moeders zullen er hun ei
gen kind(eren) in herkennen.
Het minder aantrekkelijke
van dit boekje is echter, dat
het nogal opdringerig leuk is.
Het doorkijken van dit boekje
is te vergelijken met het
(moeten) bekijken van het
foto-album van een trotse
moeder die met de camera
het eigen kind volgde. Is voor
die moeder alles even leuk en
schattig; voor een ander hoeft
dit echter niet zo te zijn. De
tekeningen - en teksten - van
Ib Spang Olsen in Floortje,
met de ondertitel „Het ver
haal van een peuter", doen
aan zo'n foto-album denken.
Het zijn heel persoonlijke
aantekeningen, die voor een
ander niet met alle geweld
aardig hoeven te zijn. Waar
het precies aan ligt, is moei
lijk te zeggen; misschien von
den wij, zo op het eerste ge
zicht, Floortje niet zo'n aardig
kind om te zien.
Ib Spang Olsen: Floortje.
Uitg. Ploegsma, prijs 12,50.
DR. L. SCHUURMAN (SOLIDARIDAD)
„De situatie in Latijns-Amerika is
somber. De meeste regeringen be
staan bij de gratie van het feit dat
ze een militaire dictatuur vormen.
Toch zijn er nog voldoende mogelijk
heden om de nood te verlichten,
indien men voorzichtig te werk gaat".
Aldus dr. L. Schuurman, de nieuwe
voorzitter van Solidaridad, een inter
kerkelijke organisatie die onder meer
uit de opbrengst van collectes (de
jaarlijkse adventsactie) kleinschalige
projecten steunt in Latijns-Amerika,
dr. Schuurman (47) weet waarover hij
praat, omdat hij van 1966 tot 1977 als
docent verbonden was aan de Facul-
tad Evangelica de Teologica te Buenos
Aires (Argentinië). Thans is hij weten
schappelijk medewerker bij de Theo
logische Hogeschool (gereformeerd
synodaal) te Kampen.
Door zijn grote kennis van Zuid-Ame
rika was hij de aangewezen persoon
om Van Tuijl van Serooskerken als
voorzitter van Solidaridad op te vol
gen. Het feit dat de gereformeerde
kerk niet bij Solidaridad is aangeslo
ten vormde geen enkel beletsel om
deze funktie te aanvaarden.
De in IJsselmuiden wonende dr.
Schuurman heeft tijdens zijn verblijf
in Argentinië een op sociaal en poli
tiek gebied roerige periode meege
maakt. De meest dramatische ogen
blikken waren ongetwijfeld de val van
de regering Allende in Chili in septem
ber 1973 en de vorming van een
militaire dictatuur in Argentinië in
1976.
De omverwerping van de burgerlijke
Argentijnse regering, die toen geleid
werd door Isabelle Peron lag volgens
hem in de lijn der verwachting, omdat
Argentinië na de dood van Peron in
links en rechts was verdeeld, waarbij
van beide kanten geweld werd ge
bruikt.
Dr. Schuurman: „Peron heeft een
heleboel verkeerde dingen gedaan,
maar ook veel goeds. Zijn voornaam
ste verdienste is geweest dat hij ervoor
heeft gezorgd dat allerlei marginale
lieden zich voor honderd procent Ar
gentijn gingen voelen. Zij hoorden er
bij. Zij waren volwaardige inwoners
van het land". „Daarnaast moedigde
hij het ontstaan van sterke vakbonden
aan. In het Peronisme waren links en
rechts verenigd. Er zitten, hoe vreemd
het ook klinkt, fascistische, anti-kapi
talistische en anti-communistische ele
menten in. Peron wist de tegenstellin
gen onder zijn vleugels te houden. Zijn
persoon stond borg voor een zekere
rust en eenheid".
Na Peron's dood in 1974 liep het
helemaal uit de hand. „De partij
barstte, zoals te verwachten was, uit
elkaar in een linker en een rechter
vleugel. Aan de ene kant kreeg je de
Monteneros en aan de rechterzijde de
AAA. Beide groeperingen dragen ge
weld in hun vaandel. Bovendien ging
het economisch bergafwaarts. De in
flatie sloeg alle records. De militaire
staatsgreep kwam daardoor niet on
verwachts", aldus dr. Schuurman, die
overigens geen enkele waardering kan
Dr. Schuurman: „De junta heeft ge
probeerd de economie te saneren vol
gens de conservatieve ideeën van de
Amerikaanse econoom Friedman. Dat
wil zeggen geen vakbonden .bevrie
zing van de lonen en beperking van
de overheidsuitgaven. De koopkracht
is daardoor met vijftig procent afge
nomen. Dat kan in een land als Argen
tinië met een zo lange vakbondstradi
tie niet meer zo lang doorgaan".
Om een mogelijke uitbarsting van
geweld te voorkomen, is volgens dr.
Schuurman een andere mentaliteit
noodzakelijk. De westerse landen heb
ben hun welvaart immers ten dele te
danken aan de invoer van goedkope
grondstoffen uit de derde wereld. De
beste vorm van ontwikkelingshulp zou
daarom zijn dat wij bereid zijn een
hogere prijs voor de grondstoffen te
betalen, zodat de derde wereld-landen
zichzelf kunnen ontwikkelen.
„Dat betekent echter wel, dat wij van
een stukje welvaart afstand moeten
doen en ik vraag me af of wij daartoe
bereid zijn", aldus dr. Schuurman, die
ook meent, dat de meerderheid nu,
inderdaad niet met dit soort zaken
bezig is. „In vergelijking met tien jaar
geleden ontmoet ik een veel groter
pessimisme, vooral bij jongeren. Ve
len zijn met zichzelf bezig. Ze trekken
zich terug uit de politiek. Daarom is
er zoveel ruimte voor opwekkingsbe
wegingen. Op zichzelf is dat een goede
zaak, maar het voltrekt zich in een
maatschappelijk vacuüm".
Over de toekomst zegt dr. Schuurman:
„Het Noord-Zuid conflict kan wel eens
een ernstiger bedreiging zijn dan het
Oost-West conflict. Honderden miljoe
nen mensen leven op de rand van het
bestaansminimum en hebben nauwe
lijks mogelijkheden om daar verande
ring in te brengen. Indien die mensen
zich bewust worden van hun situatie
kunnn er rare dingen gebeuren. En
vergeet niet dat ze ginds veel anders
tegen de dood aankijken dan hier.
Daar ligt de dood op straat, het hoort
bij het leven".
Prof.
Steenkamp
wil dialoog
marxisten en
christenen
Prof. Piet Steenkamp, voorzit
ter van het CDA, is „uit de
grond van zijn hart" voor een
dialoog tussen christenen en
marxisten. Hij heeft dit tij
dens zijn bezoek aan Roeme
nië verklaard tegenover een
verslaggever van "Lumea",
een in Boekarest verschijnend
weekblad over vraagstukken
van de buitenlandse politiek.
Prof. Steenkamp die, zoals hij
zei, de eerste delegatie leidde
van een christendemocrati
sche partij naar Oost-Europa,
zei met president Ceaucescu
een lang gesprek over de dia
loog tussen marxisten en „de
christenheid" te hebben ge
voerd. „Wij, als Nederlandse
christen-democraten, achten
een dergelijke dialoog noodza
kelijk. Ik heb president Ceau
cescu ervan verzekerd dat wij
zo'n dialoog vanuit de grond
van ons hart willen."
Uit het gesprek met het Roe
meense staatshoofd bleek, al
dus prof. Steenkamp, dat aan
beide zijden goodwill bestaat
om alles te doen opdat de
slotakte van Helsinki (de aan
bevelingen van de conferentie
over vrede en veiligheid in
Europa) worden toegepast.
„Wij hebben nog een lange
afstand te gaan om tot over
eenstemming te geraken, maar
om tot duurzame vrede en
begrip in Europa te komen
moeten wij deze weg gezamen
lijk afleggen."
Afscheid C. ter Maat
bij „Pax Christi"
Carel ter Maat uit Den Haag
zal zaterdag afscheid nemen
van de Nederlandse sectie
van Pax Christi, waarvan hij
twaalf jaar secretaris is ge
weest. Dit zal gebeuren tij
dens de jaarlijkse algemene
vergadering van de sectie in
het Eemlandcollege te
Amersfoort.
Tijdens deze vergadering zal
tevens de heer F. H. Trip,
oud-minister voor weten
schapsbeleid in het kabinet
Den Uyl, naar verwachting,
worden gekozen tot vice-
voorzitter van de Nederland
se sectie, als opvolger van de
heer H. Droessen, die een
afscheidsrede zal uitspreken.
Voorzitter van de sectie is,
zoals bekend, mgr. H. Ernst,
bisschop van Breda, die kar
dinaal Alfrink is opgevolgd.
KORTE METTEN
Het Vaticaans document
over de hervorming van de
kerkelijke universiteiten en
hogescholen zal op 8 decem
ber worden gepubliceerd.
Het is opgesteld met mede
werking van deskundigen
uit de gehele wereld. Verant
woordelijk ervoor is de cu
rie-congregatie voor het
katholiek onderwijs onder
leiding van kardinaal Garro-
ne. Het document, waarop
het tweede Vaticaans conci
lie al heeft aangedrongen,
heeft betrekking op de theo
logische, filosofische, juridi
sche en sociologische facul
teiten der kerkelijke univer
siteiten en hogescholen.
Ds. A. Vroegindeweij (65) een
van de leidinggevende figu
ren in de Gereformeerde
Bond binnen de Nederlandse
hervormde kerk is in Vee-
nendaal overleden. Hij was
ook bestuurslid van de Evan
gelische Omroep en redac
teur van het Gereformeerde
Weekblad. Tot aan zijn eme
ritaat op 1 mei was hij predi
kant van de hervormde ge
meente van Veenendaal.
De Charismatische Werkge
meenschap Nederland
(CWN), het samenwerkings
verband van pinkstergerich-
te en tevens oecumenische
protestanten, rooms- en oud
katholieken, houdt donder
dag 19 oktober haar twintig
ste theologenconferentie.
Doel is priesters, predikan
ten en theologische studen
ten te informeren omtrent de
groeiende internationale in
terkerkelijke charismati
sche beweging tot vernieu
wing in de kerken. Het on
derwerp van de conferentie,
die gehouden wordt in „De
Akker", Melkpad 14, te Hil
versum, is „Woord en
Geest". Inleider is prof. dr.
J. Veenhof, hoogleraar aan
de Vrije Universiteit van
Amsterdam.
De Zwitserse bond van pro
testantse kerken heeft bij de
Wereldraad van Kerken ge-
protèsteerd tegen de schen
king van 85.000 dollar aan het
Patriottisch Front van Rho-
desië. De kerken zijn niet
tegen de schenking op zich,
maar tegen het feit, dat de
overige bevrijdingsbewegin
gen, die met premier Smith
een „interne regeling" heb
ben bereikt, geen geld voor
humanitaire hulp krijgen. De
bond zegt niet te ontkennen,
dat het de plicht is van de
kerken om vluchtelingen, zie
ken en hongerenden te hel
pen en een bijdrage te leve
ren aan bewustwording inza
ke mensenrechten, maar al
dus de bond, men kan echter
de politieke argumentatie
van de Wereldraad niet goed
keuren.
Een vergadering van de
Raad van de Europese Bis
schoppenconferenties die
van 17-21 oktober in Rome
gehouden zou worden, is uit
gesteld wegens de plotselin
ge dood van paus Johannes
Paulus. Dit hebben de orga
nisatoren gisteren bekendge
maakt. Een nieuwe datum
voor de vergadering zal in
de loop van de maand vast
gesteld worden. Het onder
werp van de vergadering is
.Jongeren en geloof".
