Snurken bij schaken om wereldkampioenschap m °Zr begeleiding topturnen een farce ïïr™ Medische Eerste strafcomer levert wereldbeker op DOELVROUWE DET DE BEUS BLINKT UIT BAGUIO CITY Het tweede bezoek van FlDE-presldent dr. Max Euwe aan de Phillppij- nen heeft de gang van zaken rond de tweekamp om de wereldtitel niet bespoedigd. Be 25ste partij tussen titelhouder Karpov en uitdager Kortsjnoj eindigde na tachtig zetten In remise. Sommige experts menen dat de met zwart spelende Karpov rond de dertigste zet gewonnen stond. In geweldige tijdnood vijf minuten voor tien zetten lanceerde Kortsjnoj een konings- aanval. Een zwakke torenzet van de titelhouder gaf Kortsjnoj de gelegenheid om met zijn onder couvert afgegeven zet een tijdelijk dame-offer voor te bereiden, dat hem in het toren-eindspel een pion meer opleverde. Dat voordeel trachtte de uitdager gisteren zo hardnekkig maar tevergeefs in winst om te zetten, dat een toekijkende dame ervan in slaap viel en wegens snurken uit de zaal moest worden verwijderd. De tweekamp is inmiddels al tien weken onderweg en het ziet er niet naar uit dat dr. Euwe spoedig in actie zal moeten komen voor iets anders dan het in ontvangst nemen van protesten. Zaterdag was het er weer één van Kortsjnoj, die protesteerde tegen de uitsluiting van zijn beide Yoga-vrienden. Karpov leidt met 4-2 en hééft nog twee overwinningen nodig voor het behoud van de titel en de greep naar de eerste prijs van 350.000 dollar. Volgens Kortsjnoj's secondanten heeft Karpov in de laatste tien partijen niet minder dan viermaal gewonnen gestaan waarbij hij de uitdager telkens door een overmaat aan voor zichtigheid liet ontsnappen. Zo ook in de vijfentwintigste partij, die na een Engelse opening langs onbegane wegen voerde. Kortsj noj trok daarbij ten koste van veel bedenktijd het initiatief aan zich. Over zijn veertiende zet dacht hij drie kwartier na. Gaandeweg kreeg Karpov meer vat op de stelling en sommige insiders waren van mening dat hij op de 35ste zet de zaak had kunnen beslissen door een aanval op de witte dame, die Kortsjnoj alleen via een tussenzetje tijdelijk 15. Lg5xe7. Dd8xe7; had kunnen verhinderen. 16. Lg2-»3.Ta8-b8; Inplaats daarvan werd de wereldkampioen a4-a5 Lb6-c7; zoals bij voorgaande partijen al eerder gebeur- Pe2-f4 Lc7-d8' de bevangen door een vlaag van behoed- 20.TM-ei!De7-f8; zaamheid. Kortsjnoj veerde op en ontketende 21. Dc3-b3, Ld8-g5; met de vlag op vallen een koningsaanval, waar 22. Pf4-e2, Lg5-f6; Karpov niet goed raad mee wist. |3- Talj-dl 'om-ds' Wit: Kortsjnoj Zwart: Karpow 25. Db3-a2, Ld7-g4; 1. c2-c4, Pg8-f6; 8. c4xd5. Pc6-e7; 26. d4xc5, Tc8xc5; 2. Pb1-c3, e7-e5; 9 Pg1-e2. d7-d6; 27. b2-b4. Tc5-c7; 3. g2-g3, Lf8-b4; 10.0-0. c7-c6; 28 Da2-b3.Tb8-c8; 4. Dd1-b3. Pb8-c6; H.d2-d4,e5xd4; 29. !2-f3. Lg4-d7; 5. Pc3-d5, Lb4-c5; 12. e3xd4, Lc5-b6; 30. Db3-e3, a7-a6; 6. e2-e3,0-0; 13. Lc1-g5, Lc8-d7; 31. Ie4-d3, U6-b2; 7. Lf1-a2. Pf6xd5: 14. a2-a4. h7-h6; 32. Kg1-g2. Dd8-f6; 51 Ph5-f4. Lb3-c4; 52. Te2-e5.Tc3-a3; 53. d5-d6, Ta3-a2t; 54 Kg2-I3. Ta2-d2, 55 Te5-e7, Td2xd6; 56. Te7xb7, Td6-a6; 57 Tb7-b6, Ta6xa5; 58. Tb6xh6, b5-b4; 59. Th6-c6, Lc4-b5; 60. Tc6-c1,b4-b3; 61.Tc1-b1. Lb5-c4; 62. Kf3-e4. Ta5-a2; 63. Ke4-d4,Ta2-c2; 64. PI4-d3. Lc4xd3; 65. Kd4xd3.Tc2xh2; 66 Tb1xb63.kl8-g7; 67. Kd3-e4, Th2-a2; 68. Ke4-f4.Ta2-a4t; LEIDSE COURANT PAGINA 17 -rj DORDRECHT Juist bij het zo blessuregevoelige topturnen, waar invaliditeit (op later leeftijd) nota bene tot de mogelijkheden behoort, is de medi sche begeleiding nogal eens een farce of is er zelfs helemaal geen sprake van medische bege leiding. Trainer Albert Asarjan heeft vaak gepleit voor de aanwezigheid van een arts bij trainingen en wedstrijden, maar daarvan is nog altijd niets terecht gekomen. Het algemeen kampioenschap, dit weekeinde in Dordrecht, heeft de pijnlijke gevolgen van die nalatigheid benadrukt. Drie voorbeelden. Marijke Aarnoutse, met Connie Zwarthoed en Annelies Nijdam afwezig wegens een blessure, werd het slachtoffer van een volstrekt verkeerde diagnose van NSF-arts Heere op Papendal. Hij negeerde min of meer het geklaag over pijn in de buikstreek van de als hard voor zichzelf bekend staande turnster. Tijdens zijn vakantie vond een plaatsvervanger dat de blessure helemaal niet kon overgaan met de voorgeschreven rust en aangepas te training, maar met een operatie. Een eenvoudige, waarna Marijke Aarnoutse inmiddels allang weer had kunnen turnen. De operatie moet nog worden uitgevoerd, dokter Heere heeft de ouders inmiddels zijn excuses aangeboden. Inge Wulz had enige maanden geleden zo n ernstig ongeluk, dat ze twee dagen in coma heeft gelegen, een week op de intensive care en aan alles een hersenschorsbeschadiging heeft overgehouden met als gevolg toevallen. Op 2 augustus werd een laatste hersencardiogram gemaakt, waarna ze te horen kreeg dat ze voorzichtig aan weer kon gaan turnen. Dat deed ze vanaf de dag erna. maar na twee oefeningen is (ernstige) hoofdpijn het gevolg. In de korte tijd die haar nog restte, werkte ze aan haar ke^zeoefeningen voor het wereldkam pioenschap jeugd in Milaan. Daarna waren er nog maar twee dagen over om aan de verplichte oefenstof te werken voor het nationale kampioen schap. Gezien de toestand besloten haar ouders haar terug te trekken voor de strijd van vrijdag. Zaterdag turnde ze de keuzestof wel mee en behaalde daarin 35.10, na amper zes weken training. Op Papendal noch in Dordrecht was er een arts, die trainer Asarjan terzake kundig kon informeren over de toestand van Inge Wulz. Nu moest zij zich op last van Asarjan (geforceerd) bewijzen, vooal met het oog op de WK in Straatsburg (senioren) en omdat de damestop zo smal is. terwijl aan de andere kant Connie Zwart hoed, die zich al heeft bewezen, werd gespaard voor het WK hoewel ze desnoods best had kunnen turnen. Marja Huyting, na de verplichte oefeningen van vrijdag favoriete met Monique Bolleboom, knalde zaterdag bij het inturnen op de brug ongelijk met haar borst tegen de onderste legger. De brug stond te ver uit elkaar, Marja Huyting had het niet gecontroleerd en wist dat ze zelf verantwoordelijk was. Niettemin kwam ze in ernstige ademnood, maar in de verste verte was er geen arts te bekennen. De wel aanwezige fysiotherapeute, pro beerde met veel koud water in ieder geval voor nog wat opluchting te zorgen. Niemand keek verder of er misschien iets gekneusd of anderszins beschadigd was. Vandaag pas komt er een dokter aan te pas. Marja Huyting turnde gedesillusioneerd verder, kreeg niet meer dan 8.00 punten voor haar oefening en kon meteen haar kansen op een sensationele titel vergeten. Terecht „Het is een volkomen terechte klacht", aldus Ton Swart, voorzitter van de afdeling keurturnen dames, „dat de medische begeleiding te wensen overlaat. Deze zal ten eerste beter en ten tweede „agressiever" moeten worden. In topsport kun je bijvoorbeeld geen maand rust voorschrijven, een aangepaste training is ook twijfelachtig. Daarnaast mag je echter niet vergeten, dat topsport ook een bepaalde mentale hardheid vereist, je kunt niet alles op de begeleiding afschuiven". Naar topsportbegrippen is het kampioenschap in Dordrecht in ieder geval een mislukking geworden. Het toch al zo gedevalueerde evenement kreeg letterlijk en figuurlijk de doodklap met het voorval van Marja Huyting. Toen was hot nog slechts een kwestie wie van de zusjes Bolleboom zou winnen. Het werd uiteindelijk Monique, die daarbij overi gens wel overtuigde, zij het dat de jurywaardering af en toe veel weg had van een goedmakertje ten opzichte van vorig jaar, toen Connie Zwarthoed ten opzichte van Monique te veel werd beloond. Monique staat garant voor fraai ogende oefenin gen, maar zij hield zich, ook in de wat overbodige toestelfinales van gisteren, aan de voorzichtige kant. Het is een bekend verschijnsel dat de jury in haar oordeel nauwelijks meegaat met internationale trends, waardoor een oefening met een nieuw onderdeel veel te weinig wordt opgewaardeerd, vaak met niet meer dan 0.05 punten. Ingrid Bolleboom had enkele van die nieuwigheden in haar programma en kwam er dan ook wat bekaaid af. „Toch is het wel een genoegdoening voor mij na het kampioenschap van vorig jaar", zei Monique Bolleboom, „hoewel ik het niet zo fijn vind dat er zoveel meisjes niet bij waren. Ik zal toch al niet zeggen dat ik de beste ben, maar nu voel je je dat ook niet echt. Niettemin ben ik wel erg blij". En Ingrid Bolleboom over de onderwaarde ring: „Ach. dat weet je zo langzamerhand". Voorzichtig De toestelfinales schoten helemaal hun doel voorbij. Monique had al laten weten er weinig trek meer in te hebben, Marja Huyting nam geen risico en zag af van het paardspringen en de brug. Nog wat voorzichtig werd ze derde op de balk en de vrije oefening. Marleen Houter mocht haar eerste nationale titel incasseren door het fraaiste over het paard te springen. „Voor mij is het nog wel leuk op die manier", zei ze, „maar eerlijk gezegd had het vandaag allemaal weinig zin". Dezelfde Marleen Houter zal de dubbele schroef uit haar vrije oefening bannen omdat die voor de vijfde achtereenvolgende keer in een wedstrijd mislukte. Monique Bolleboom was verder de beste op de balk, ingrid op de brug en de vrije oefening. Een aardig gegeven aangezien Monique altijd al heeft gezegd haar zusje talentrijker te vinden dan zichzelf. Maar een puffende Ingrid vond het allang best. „Drie dagen is wel erg veel", zei ze, opnieuw als een van de zeer weinigen gespaard gebleven voor een blessure. DICK HOFLAND Det de Beus redt glijdend voor de Westduitse Martina Koch. Toos Bax kijkt goedkeurend toe. MADRID Het succes van Man- delieu in 1974 heeft zich vier jaar later in Madrid herhaald: de Nederlandse dameshockey- ploeg won de wereldbeker. In West-Berlijn twee jaar geleden versperde Argentinië Nederland de weg naar de finale, waaruit West-Duitsland als winnaar te voorschijn kwam. Nu, in het snik hete nabij Madrid gelegen El Pardo, waar Spanje's eerste kunstgrasveld werd aangelegd in een overigens woeste en dor re omgeving, was geen enkele tegenstander tegen de superieu re Oranjeploeg opgewassen. Ar gentinië werd ditmaal reeds in de laatste wedstrijd voor de poule verslagen (2-1), in de wed strijd voor de halve finales tegen het uitgebluste België was Ne derland oppermachtig (6-0) en gisteren in de eindstrijd tegen West-Duitsland, dat zaterdag in een hard duel ondanks hun groot veldoverwicht (18 straf- en 11 lange corners) maar nipt met 1-0 van Argentinië won, moesten ook de Westduitse dames zich gewonnen geven. Bax velde in de tweede minuut na de rust het vonnis over de bekerhoudster door uit de eerste strafcorner die Nederland de wedstrijd kreeg toegewezen, met een feilloos schot in de hoek Christel Behr te passeren: 1-0. Het was een garden doelpunt, want verder werd er niet meer ges coord al waren er kansen. De champane, die na de overwinning vloeide, was alleszins verdiend, ledereen was ervan overtuigd: Nederland speelde het beste hoc key. Er zat voor de Duitse dames geen revanche in voor de neder laag. die zij enkele weken geleden het vierlandentoernooi te Lim burg aan de Lahn tegen Neder land leden. Grote vreugde alom in het Nederlandse kamp in het zeer tropische hart van Spanje. Coach Huub Timmermans, die na het toernooi van Berlijn de leiding van Riet Kuper overnam, is nog steeds ongeslagen en kan zijn ploeg nu ongetwijfeld na dit suc ces voorbereiden op de Olympi sche Spelen van 1980 in Moskou, waar voor het eerst in de Olympi- iche geschiedenis een dames- hockeytoernooi wordt gehouden met deelneming van zes landen. Verdiend Was de overwinning in het vier landentoernooi op West-Duits land, die drie minuten voor het Cathy Woudenberg op de grens van huilen en lachen na het behalen van de wereldtitel als ze doelvrouwe Det de Beus omhelst. De Westduitse Ingrid Bruckert (voorgrond) loopt teleurgesteld weg. einde tot stand kwam door het doelpunt van Sandra la Poole (nu niet in de ploeg), tegen de verhouding in, nu was de (1-0) zege ongetwijfeld verdiend, of schoon naar de kansen geme ten, de balans toch in het voor deel van de Duitse dames door sloeg. Zo kreeg West-Duitsland in de eerste helft drie straf- en twee lange corners te nemen tegen onze landgenoten geen. Het grootste struikelblok was voor de Duitse aanvalslinie de 20-jarige Det de Beus in het Nederlandse^ doel, die een reeks van fraaie reddingen verrichtte, zowel in de eerste als in de tweede helft. Zij bleek een onneembare veste en dat Nederland bij de rust nog op 0-0 stond, dankte het voor Na een uiterst nerveus begin had zij in de zevende minuut echter wel de assistentie nodig van Suzan Bekker, die een schot van Birgit Hagen op de doellijn met haar stick stopte. Het resulteerde in de eerste Duitse lange corner. Vier minuten later, bij de eerste Duitse strafcorner. reageerde Det de Beus echter uitstekend op het lage schot van Gudrun Neumann. Vooral via Cathy Woudenberg, die op het middenveld briljant speelde met als enige aanteke ning, dat de passes niet altijd op maat waren, bouwde Neder land zijn aanvallen op. Maar meer dan een dreiging hielden zij niet in en aanvoerster-doelvrouwe Christel Behr behoefte in de eerste 45 minuten nauwelijks in actie te komen. „Ik had mijn tactiek erop gebaseerd, dat de Duitse meisjes de zware wed strijd van de dag tevoren tegen Argentinië toch nog wel in de benen zouden hebben en ik had mijn ploeg opgedragen de Duitse dames in de eerste helft te laten uitrazen om in de tweede helft toe te slaan, wanneer de ver moeidheid bij de tegenstanders zich zou doen gaan voelen", aldus Timmermans, die het goed gezien bleek te hebben. En zijn ploeg, wat ook belangrijk was, hield zich aan de regels. Nederland bepaalde direct na de rust het tempo, hetgeen tot uiting kwam in een lange solo van Elsemieke Hillen, die ter nauwernood werd gestopt door de uit haar doel gekomen Chris tel Behr. De actie resulteerde in de eerste Nederlandse straf corner, waaruit Toos Bax het eerste en naar later zou blijken, beslissende doelpunt scoorde: 1-0. Uit een tegenaaval ontstond de derde Duitse strafcorner, waarbij wederom Det de Beus redde. Ditmaal op een schot van Margit Muller. Nel van Kollenburg kwam de plaats innemen van de in deze temposlag te trage Margriet Bleyerveld. De Duitse dames, ge confronteerd met een achter stand, trokken nu massaal ten aanval en in de 17e minuut zag Birgit Hahn haar kans. Ook zij vond echter Det de Beus op haar weg. Het was dat het aan een goede afwerking van de Neder landse aanval ontbrak, waardoor veel van het goede voorbereiden de werk verloren ging anders hadden zich sombere wolken boven de Duitse ploeg samenge pakt. Nu bleven de Duitse dames hoop putten uit de idee dat een doelpunt tenminste een verlen ging zou betekenen. Ze bleven met groot enthousias me strijden, maar de acties be gonnen scherpte te verliezen, omdat toch de vermoeidheid ging wegen. De Nederlandse greep op het spel werd steeds vaster, al kwam toch ook voor Oranje het eindsignaal als een verrassing. De juichkreten waren er een getuigenis van. De coup was geslaagd. Het recht had gezegevierd: de sterkste had ge wonnen. Waarbij echter niet uit het oog dient verloren te worden dat eigenlijk slechts drie ploegen in dit toernooi het recht hadden op „wereldniveau" te spelen: Nederland, West-Duitsland en Ar gentinië. De overige landen wa ren figuranten. De spannende strijd om de derde plaats tussen België en Argenti nië bleef, zelfs na de drie verlen gingen van 7 1/2 minuut, onbe slist: 0-0. De duisternis was reeds zo ver ingevallen dat het onmo gelijk was om een beslissing via strafballen te krijgen. Besloten werd zowel Argentinië als België een bronzen medaille toe te ken- Overige uitslagen: India-Spanje 1-0; Japan-India 3-0; Canada-Spanje 3-0; Canada-Japan 4-0; Nigeria-Tsjechoslo- wakijeO-4; België-Argentinië 0-0, Eindstand 1 Nederland. 2. West-Duits land, 3. België en Argentinië. 5 Cana da, 6. Japan. 7. India. 8. Spanje. 9. Tsjechoslowakije. 10 Nigeria

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1978 | | pagina 17