facelift Ikon niet redden T KNOFLOOK: GOED VOOR HART EN ONTHULLEND VERSLAG VAN ONTSTELLENDE GESCHIEDENIS Het Enschedese cosmeticabedrijf Moara Shira is niet meer te redden. Het faillissement is aangevraagd. De overheid geeft geen cent krediet meer. Honderdvijftig mensen op straat, van wie negentig in Enschede en zo'n zestig inspectrices in heel het land. Die laatsten hadden tot taak door middel van harde Amerikaanse praktijken enkele duizenden schoonheidsconsulentes naar een grote omzet te jagen. Die omzetten waren voor dit seizoen, dat deze maand is begonnen, veelbelovend. Maar het hoeft al niet meer. Het is gedaan met de voedende crèmes en scheerwatertjes van Moara Shira. Hoe kon dit gebeuren? Onderstaand een onthullend verslag van de ontstellende geschiedenis. t. kl entrJSCHEDE - Een veel te klein rokerig tje in een Enschedees restaurant, dikke honderd personeelsleden van ra Shira krijgen het ongelooflijke laai te horen, hoe hun bedrijf naar knoppen ging. Levensgrote vraag rbij: Waai- zijn de overheidscenten '"leven? Een bedrag van vier en een miljoen gulden. vakbondsleider, in dit geval Piet Mer- n van Mercurius, vertelt. „De adminis- tie van Moara Shira was een rotzooi- De leveringen klopten vaak niet. De pectrices waren niet meer gemoti- erd. De omzet daalde. De prognoses Verlfrden niet bewaarheid en de overheid geld pompen. Eerst twee en half Ijoen, in april nog eens bijna twee Ijoen. Hoe is het in hemelsnaam moge dat dit geld verdween", vraagt Mer- n zich af. En hoe komt het dat de erheidgeen krediet van nog eens een miljoen wilde geven, terwijl de voor- :hten voor dit jaar goed leken? ijn weet er wel een antwoord op. rur Kloet van Moara Shira was in dit jaar ook directeur van Sanders ie te Vlijmen, praktisch de enige, leverancier van het cosmeticabedrijf, was een verwevenheid van belangen sen beide bedrijven, zoals een vrij on ding verkeer van aandelen. Daarom het ministerie eerst van Kloet dat Ie banden met Sanders zou doorsnij- Economische Zaken wilde ook een ■e controle op zijn centen. En toen besloot het ministerie om die bijna miljoen erin te pompen. 7710. XEFI t 13J inkrekening de grootste crediteur, dat is wel duide lijk. Sanders zelf zit ook in de proble men. Wij hebben de sterkste indruk dat een paar mensen in Zwitserland nu een zeer vette bankrekening hebben." Er is een onderzoek aangevraagd bij het ministerie óm de centen te achterhalen. „Onze grootste kritiek is", aldus Mer- wijn, „dat de overheid niet in een goede controle geslaagd is". Sanders Chemie heeft Moara Shira in 1974 overgenomen. Het bedrijf lag toen al op apegapen. De administratie was toen al niet best. Merwijn: „Als je er dan in vier jaar niet in slaagt om je goedkeuring te krijgen van de accountants, waar ben je dan in hemelsnaam mee bezig"? Nog niemand in de zaal reageert. Merwijn: „Wij zijn ontzettend boos over de manipulaties die er geweest zijn. Wij hebben ook het zeer sterke vermoeden, dat Sanders de enige leverancier was, voor negentig procent. Hij had geen con currentie,. dus kon Sanders zelf de prij zen bepalen. Hij is ook de grootste credi teur. Kijk, dit soort zaken moet zonder meer boven tafel komen". Een vrouwelijke sales-manager van Moa ra Shira uit de zaal: „Meneer Kloet heeft sinds april geen bemoeienis meer met Sanders". Een vakbondsleider: „Maar dat was een eis van de regering. Daarom ook zijn alle aandelen in een Zwitsers contract gestopt". Geprofiteerd Stem uit de zaal: „Meneer Kloet heeft er ook van geprofiteerd. Hij had vorig jaar een vaste onkostenrekening van honderd- twintig mille, buiten zijn salaris om". Merwijn schrijft de informatie ijverig op. De zaal komt op dreef. De onderneming sraad blijkt vorige week voor het eerst in zijn bestaan bijeen geweest te zijn, om te horen dat het overheidskrediet niet kwam. „We zijn vier jaar bezig ge weest om de OR op poten te zetten", zegt Merwijn. Stem: „De OR is door Kloet opgeheven. Hij heeft de mensen gewoon gezegd: Je moet uit die bond gaan". Merwijn: „De directie heeft de OR getorpedeerd. Gewoon de zaak als maar stelselmatig vertraagd". Stem: „Daar hadden jullie als vakbonden eer der aandacht aan moeten besteden". Merwijn: „De directie wilde geen potte- kijkers". Groot applaus uit de zaal. Merwijn: „Vorige week woensdag zijn ze opgetrommeld om de kredietafwijzing van de directie te horen. Toen hadden we nog precies drie dagen de tijd om nog wat te gaan doen. paaraan is de zaak mede kapotgegaan. In vier jaar tijd is viereneenhalf miljoen gulden in de be erput gegooid". Applaus. Een administrateur van Moara Shira: „Toen we die laatste 1,9 miljoen van de overheid kregen heeft de directie de staf medewerkers nog een voorschot gegeven om een auto te kopen, inclusief de secre taresse. Daar was toen wel geld voor". Later licht hij nog toe, dat vlak voor de faillissementsaanvraag alle stafmedewer kers hun onkosten vergoed hebben ge kregen. De zaal reageert ontsteld. Een paar inspectrices: „Wat een vuile schof ten, van onze centen....". Vies spelletje In een reactie op de gebeurtenissen bij Moara Shira stelt Sanders- directeur Mentink uitdrukkelijk dat hij Moira Shira niet als doch ter-onderneming van Sanders wil zien.De verantwoordelijkheid voor Moara Shira is na de financiële steun verplaatst naar de overheid, vindt Mentink, die ook ontkent dat van de 200 mede werkers van Sanders er 150 werkten aan produkten die bij Moara Shira werden afgezet.Van de omzet van Sanders was niet meer dan een paar procent afkomstig van Moara Shira, aldus Mentink. ment dat ze ontdekken dat je lid van een vakbond bent". Stem: „Die directeur de Jong van Sanders is de grootste schurk die in de zaak meespeelt" Doodjammer Bewijzen Een jonge vrouw doet plots een openba re bekentenis: „We hebben dinsdag bij de directie onder druk een protocol moe ten tekenen. Meneer Merwijn had voor de radio gezegd, dat de directeur moest opkrassen en nu moesten wij een verkla ring tekenen, dat de staf en het perso neel als één man achter de directie ston den. Ik heb getekend, maar ik zeg hierbij dat ik er niet achter sta. Er is een heel vies spelletje gespeeld". Ze is zichtbaar opgelucht. Een vakbondsman: „Ik word net opge beld door het ANP, dat ze een bericht van Sanders hebben gekregen, waarin staat dat ze niets met Moara Shira te maken hebben. Niet meer dan enkele percenten van de omzet. Ze vinden het erg vervelend, maar willen er niet in be trokken worden". Hoongelach uit de zaal. Stem: „Je wordt op een ontieglijke manier bedonderd". Merwijn: „Sanders is een van de bedrij ven, waar je op kunt krassen op het mo Merwijn: „Ik ben bereid om dit aan te nemen. Volgens mij heeft De Jong de zaak al lang teruggekocht, maar toch moeten we zo'n man niet in een ver keerd daglicht stellen zolang we geen be wijzen hebben". Wat moet er nu gebeu ren? De vakbondsmensen achter de tafel leggen uit, dat de bedrijfsvereniging we gens gebrek aan gelden de salarissen voor haar rekening neemt, naar gelang de opzegtermijn. Maar hoogstens zes we ken. Maar naar de onkostenvergoedingen kunnen de mensen fluiten. „Er zijn rayon-inspectrices bij die twee tot vier mille van Moara Shira tegoed hebben. Aan zaal-, advertentiekosten enz.". Een inspectrice: „Wat beur ik nou van de WW? Mijn man zorgt niet meer voor me, ik heb drie kinderen en nog geen minimumloon". Merwijn: „U krijgt tachtig procent van uw laatst verdiende loon. U krijgt WW over kleedgeld, representatiekosten en weet ik nog wat voor flauwekul meer. We hebben u vroeger gewaarschuwd om die kosten te laten inbouwen in uw loon, maar toen hebt u niet willen luisteren. Om te zien om hoeveel uren het gaat moet u het contract erbij pakken". Een vrouw: „Dat hebben we helemaal niet". Ze oogst bijval. Sales-manager: „Wij wil len met alle plezier onze salarissen op schorten. Mijn inspectrices zijn daar in grote meerderheid voor". Merwijn: „Dat heeft alleen zin als er kans is dat het be drijf blijft voortbestaan, maar vergeet u dat maai-". Sales-manager:,.Maar dat is toch dood jammer. Alles loopt prachtig nu. Onze campagnes zien er voortreffelijk uit. Wij hebben een 'prachtig pakket voor dit jaar, tegen zeer redelijke prijzen". Vak bondsman: „Een curator wordt alleen maar aangesteld om de zaak af te bou wen. Tenzij er morgen een of ander Lief Heertje naar beneden komt om het be drijf te redden". Merwijn: „Er zijn con tacten met de Overijsselse Ontwikkeling Maatschappij, met burgemeester Wierin- ga, met kamerlid Hessel Rienks, die er vragen over gaat stellen, maar ik wil u geen valse hoop geven". Vrouw: „Is die boel duur? Anders zou ik zeggen, laten we het met zijn allen ko pen". Gelach. Merwijn: „Het gaat om forse bedragen hoor". Een marketing-ma nager: „Overnemen, daar zie ik niets in, maar wie heeft er baat bij, dat Moara Shira kapot gaat? Juist, Sanders. En bij wie moeten wij terecht voor onze pro dukten? Juist, bij Sanders. Het antwoord heeft u". S!" Overname Geen enthousiasme voor overname, con stateren de vakbonzen. „Het wachten is op een rijke Amerikaan", roept een vrouw en een ander: „Dit is verschrikke lijk. Daar zit ik straks weer tussen vier muren". De vergadering verloopt. Iedereen druipt af. Verslagen. Merwijn na afloop: „Wij vermoeden dat Sanders straks weer opnieuw start Die lacht in zijn vuistje en wij zitten er mooi met de stuivers in". HOMME KROL KEULEN Reuter Velen kunnen er niet buiten; anderen worden bij het boren van de naam al onpasselijk. Het zou vampiers afschrikken en de doordringende geur heeft aan menige prille romance een voortijdig einde gemaakt Let maar niet op die geur, want knoflook is vermoedelijk de beste medicijn om een hartaanval te voorkomen,zo zegt professor Hans Reuter, hoogleraar aan de universiteit van Keulen en specialist in de scheikunde van het bloed. Hij is na een langdurig onderzoek tot de slotsom gekomen dat knoflook niet zomaar een omstreden culinaire lekkernij is, maar dat het als een ondergewaardeerd medicijn mag worden gezien. Volgens de hoogleraar is knoflook een goede remedie tegen de opeenhoping van vetten in het bloed, die een grote rol spelen bij het ontstaan van arteriosclerose (aderverkalking) en de vorming van bloedproppen die de aderen verstoppen en dikwijls hartaanvallen veroorzaken. Deze pathologische veranderingen van de aderen zijn gewoonlijk het gevolg van een verkeerd dieet. Knoflook is hiertegen een goede remedie, zegt professor Reuter. „Laboratori umonder- zoeken laten zien dat knoflook het cholesterolgehalte 'van het bloed op een normaal niveau brengt, zodat bijvoorbeeld hartaanvallen kunnen worden voorkomen,aldus de professor. Hij heeft bij zijn onderzoek gewerkt met vrijwillige proefpersonen die hij capsules liet innemen waarin een hoeveelheid boter gat. Sommige capsules bevatten uitsluitend boter, terwijl aan andere knoflook was toegevoegd. Degenen die boter met knoflook aten hadden veel minder cholesterol in hun bloed dan de anderen. Volgende proeven, die op een andere manier werden uitgevoerd, toonden hetzelfde beeld. De heilzame werking van knoflook kon al binnen enkele weken worden aangetoond. Laboratoriumonder zoek wees verder uit dat knoflook niet alleen het cholesterolgehalte verlaagt, maar dat het ook een aantal bacteriënsoorten vernietigt Daarbij waren de veroorzakers van tuberculose en difterie. In sommige gevallen bleek de doeltreffendheid van knoflook die van traditionele antibiotica, zoals penicilline, te overtreffen, zo verklaarde professor Reuter. Volgens de hoogleraar is een belangrijk voordeel van knoflook dat het geen neveneffecten heeft, afgezien van zijn geur. ,Maar als iedereen knoflook zou eten, zoals in vele zuidelijke landen, hoeft die geur niemand te hinderen.Hij wees erop dat in de 'traditionele' knoflooklanden, de Sovjet-Unie, Griekenland, India, China, er opmerkelijk minder gevallen van aderverkalking zijn dan in bijvoorbeeld West-Duitsland. Professor Reuter geeft toe dat het te ver zou gaan dit uitsluitend aan de consumptie van knoflook toe te schrijven. „Maar, samen met andere gunstige factoren, vormt knoflook in grote mate een bijdrage aan een betere gezondheid. De bloedspecialist beveelt aan bij het koken verse knoflook te gebruiken aangezien de plant bij de bewerking veel van zijn heilzame eigenschappen verliest. Hij raadt daarom af knoflookpoeder te eten. „Dat is alleen maar goed voor de smaak, maar het bezit géén medische waarde.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1978 | | pagina 15