Onvergelijkbare kostelijke omwegen in Denemarken t Leidse huisvrouw loudt rekening net vuilnisman Weer paraplu- hangen in Lisse ^.TAP/REGIO LEIDSE COURANT WOENSDAG 23 AUGUSTUS 1978 pagina 5 ker. Terug in het land van boter, kaas en melk. word ik achter volgd door het besef, dat er dit zuivelgebied nog een ander, minstens zo belangrijk, bestaat. In mijn va kantie heb ik m'n omzwervin gen namelijk verlegd naar een noordelijk gelegen breed tegraad, waar 's avonds de opkomende maan in sikkel vorm verschijnt als een sap- pig partje oranje mandarijn. Een land waar het net even langer licht blijft en een tik keltje eerder ochtend wordt omdat dit natuurlijkerwijze eenmaal zo is. Ditmaal was het niet Spanje of Italië, of de Bretonse zuidkust. Ik zelfs m'n tweede liefde, Oxford, voor schieten. Op on dubbelzinnig aanraden' van een met de Scandinavische ziekte behepte relatie koos ik voor mijn jaarlijks zomers uuifoponthoud Denemarken, het oudste koninkrijk van Europa waarboven alle dagen de oud ste vlag ter wereld wappert, de Dannebrog, met het witte kruis in het rode veld. Geen olee of salute, geen prosit of cheers, maar ronduit skpl. Een woordje dat je de hele kunt zeggen, of je nu iets ori{bestelt of afgeeft. Denemarken. Een land in de richting van de Poolcirkel, koud en glibberig, met de wind als koning, naast konin- Margarethe met haar Franse Henrik. De bakermat het Noormannedom, dat it duizend jaar geleden de schrik van het Latijnse Euro- was. De Vikinggraven vind je er nog, onder de rook van het gemoedelijk steedse Aal- borg. maar de schrik is slechts in de geschiedenisboe ken terug te vinden. Voor het eerst trof ik op mijn vakan ties hooguit een handjevol Nederlanders aan. Geheel ten onrechte natuurlijk, want de rood-wit-blauw wegblijvers weten niet wat ze missen. Ik trof er gelukkigerwijze ruim twee weken zon en windstilte in de donkere uurtjes aan. Dat kan anders zijn,, maar ook in dit geval is het „all in the game". Denemarken is- een goede keus gebleken; we hebben liggen bakken aan een strand dat dubbel zo breed is als het Noordwijkse en waarop je met auto's mag rijden zonder dat iemand er last van ondervindt. Dat is in Noord-Jutland tenminste, langs het Skagerrak; daar loopt het de spuigaten uit. Je rijdt er met je wagen tot aan de branding, duikt als Adam in het Middellandse Zeeachti ge blauwgroene onbedorven nat, droogt je weer af en gaat in het dorp boodschappen doen bij de Spar, nadien. Nu hebben wij in Zoeterwoude als franchising eigenaar van de Spar ene meneer Janson, in Blokhus, boven de Limf- jord, kocht ik m'n magere melk bij het Sparbedrijf van Jutlander Jansen. Zo zout heb ik het nog nooit gegeten, in figuurlijke zin althans. M'n omwegen hebben zich weer samengebald in het Leidse. Dat wil mijn arbeids contract. Blokhus, „Blok- hoes", ligt zo'n 960 kilometer hiervandaan, maar het had dezelfde inwerking op me als destijds de Trevi-fontein in Rome: ik kom er terug. Niet omdat er zo ontzettend veel Duitsers hun marken kwa men verteren, of omdat mijn middelste dochter bijna knet tergek werd van al die Zwe den die voor haar familiele den van „Abba" waren, noch omdat die zilte Noren een zweem van Peer Gynt mee brachten vanuit Kristiansand. Ook niet omdat de sterke drank, laat ik zeggen in de vorm van een 45-procent- krachtige Tafel-Aquavit, zo onbetaalbaar duur is. Ook niet omdat een pakje sigaret ten bijna 5 gulden kost. Ik kom er terug omdat mijn om wegen daar onvergelijkbaar kostelijk zijn geweest. Mijn kranteninstinct kreeg een impuls in dat land dat iets groter is dan Nederland, maar slechts vijf miljoen in woners telt. Als ik bijvoor beeld inkopen ging doen in Hjörring, zo'n 35 kilometer verderop, kwam ik door een streek waar meer koren stond dan er huizen waren. Een half uur rijden en een handjevol witte boerderijen in een glooiend landschap dat goud geel uitstraalde, met tien me ter hoge sparren als afschei ding in plaats van Hollandse poldersloten. Soms dacht ik: dit zou Zegveld kunnen zijn, maar dan zonder die tien neerstrijkende patrijzen en die zwartbedekte bijna Hol landse molen op een heuvel. En langs de krokelende weg nu en dan een ijzeren stokje met vaantje waarop in geel „Stiftstidende", of in blauw ..Vendsyssel Tidende", elkaar waarschijnlijk beconcurre rende dagbladen die op deze manier hun abonnees „mar keren" en waarlangs krante nauto's hun afgetelde vrach tje. verpakt in roze plastic, „droppen" en „en passant" de correspondentenkopij oppik ken die in houten boxen langs het comfortabele asfalt gede poneerd ligt. Denemarken. Iets meer Duit sers nog dan in Noordwijk. dacht ik. Maar het is een kwestie van wennen. Die 55 miljoen bondsrepublikeinen moeten toch érgens naartoe. In Blokhus was het elf uur 's avonds doodstil, wat ik een duidelijk winstpunt vond. 's Morgens om acht uur trim men op het strand. De zon scheen. Of wandelen door de „klitplantage", de bosrijke aanplant, voorzien van over stekend wild. Anderhalf uur rijden naar Skagen, het noordelijkste puntje van De nemarken en een uithoekje van Europa's vasteland, waar Skagerrak en Kattegat witgol- vend bij elkaar komen, de Een opname uit Legoland waar het Deense straatbeeld nauwkeurig is nagebootst ontmoeting tussen Noord- en Oostzee. Kom daar eens in het zinderende Spanje om. Of bij het tochterige Marsdiep tegenover Texel waar de wind heerste ook al toen de Vikings erlangs zeilden Hoe dan ook, ik hoop u vol gend jaar te ontmoeten, er gens tussen de ups en downs van Jutland, of in de „tuin" van Denemarken, die op het eiland Funen moet liggen. Misschien zie ik u wel in een vliegtuig dat vanuit tal van Deense streken om de haver klap naar Kopenhagen ver trekt. Denen vliegen of blij ven thuis. Legoland bij Bil- lund is een belevenis, niet al leen voor de meer geïnteres seerde kinderen, je kunt er ook een Nederlander tegen het lijf lopen die zegt „de bulderbaan bij Badhoeve dorp" te missen. Een Neder lander ontmoeten in Dene marken is bijna hetzelfde als een sterveling tegenkomen op één der Fidji-eilanden, maar dan nóg meer feest als her kenning, omdat het geen Spanje is. Ik maak me geen ogenblik sterk, dat ik iemand heb kun nen overhalen om volgend jaar de Deense grenzen te overschrijden. Laat staan om te kunnen overtuigen, dat je halverwege de reis uitstekend en knus de reis kunt onder breken in Quickborn, in Hol- steinischer Hof. een hotel even ten noorden van de op merkelijke en meer dan be zienswaardige vrije Hanzes tad Hamburg die als een Phoenix in de laatste oorlog glanzend uit haar as is herre zen. De Kielerstrasse afrijden, kilometers lang. en je komt aan het gekwetste hart van Hamburg, waar de Reeper- bahn wacht en net zo goed de pure Hamburger met ui en saus. En waar ook de kerken getuigen van een nieuw leven na ten dode zijn opgeschre ven toen de bommen vielen en verwoestten. Noord is an ders dan Zuid. Niemand die er kennis van neemt, zal er ooit spijt van hebben 'EINIG GLASSCHERVEN 'N PLASTIC VUILNISZAK ÏIDEN Het aantal ongevallen door gebro- d glas in vuilniszakken is in Leiden gering, rwijl het landelijk gemiddc.de op twee onge- llen per week ligt, zijn in Leiden in het gelopen jaar slechts twee vuilnismannen ge ïnd geraakt door glasscherven in een vuilnis- k. Vorig jaar waren het er in totaal 6 waarbij niet alleen ging om ongevallen in de buiten- rast, maar ook om ongevallen bij de verbran- het vuil. Leidse gemeentereiniging ziet dus geen nood- m extra maatregelen te nemen, zoals dat aantal andere gemeenten in ons land wel gebeurd. „Wij hebben geen behoefte aan een ligheidscommissie zoals in Den Haag, noch voorlichtingscampagne. Dit is een com ment voor de Leidse huisvrouw, zij is over algemeen vrij zorgvuldig met het verpakken haar vuilnis", aldus de chef-buitendienst de gemeentereiniging, de heer J. M. Riemer. heer Riemer is er overigens best vóór om ilnis gesorteerd op te halen". In verband met milieuvervuiling is dat natuurlijk een prima zaak, maar voor Leiden veel te duur. Het is een landelijk probleem, waar we ons intensief mee bezig houden. In de grote steden wordt er onderzoek naar verricht en in de Vereniging van Reinigings-directeuren, de NVRD, worden de resultatenbesproken. Er is ook een stichting „verwerking van afvalstoffen", die onderzoek verricht". In sommige gemeenten in Nederland wordt er subsidie gegeven voor het ophalen van oud papier, in Haarlem is men bezig met een experi ment om de schillenboer weer terug te krijgen en in Rijsenhout wordt al drie jaar lang het huiselijk afval gesorteerd opgehaald in de ou derwetse vuilnisemmers. „Wat vindt de heer Riemer daarvan? „Ja, het is allemaal erg mooi, maar zoals ik al zei, Leiden is een arme stad. Voor veel van die dingen is geen geld en hier zijn we juist erg blij met de plastic vuilniszak ken. Eén wagen haalt per dag zo'n 25 ton afval op. Je zou er niet aan moeten denken dat dan nog in die zware emmers gesjouwd zou moeten worden. Nee, voorlopig houden wij het maar bij de plastic zakken". feiden is blij met de plastic vuilzak „Pinokkio" kan huur niet betalen LEIDEN De stichting Speel- o-theek „Pinokkio" heeft b en w dringend verzocht haar sub sidie te verlenen voor het hu ren van ruimte onder de H. Harts chooi. Voorlopig heeft Pinokkio de stichting Kath oliek Onderwijs uitstel van be taling van de huur moeten vragen, omdat zij het bedrag niet kan opbrengen. In haar subsidieverzoek stelt „Pinokkio" dat zij de eerste aanschaf van speelgoed tot een bedrag van 19.000 geheel heeft bekostigd uit giften. De vervanging van speelgoed in de toekomst moet worden gefi nancierd uit eigen inkomsten, j Vandaar dat Pinokkio de ge meente vraagt haar in organi satiekosten en huur te subsidie- ren. De speel-o-theek denkt 1 voor 1978 6.312.50 nodig te I hebben. Van het wijkkollektief Plan Noord ontvangt de speel-o- theek dit jaar een klein bedrag. Zolang Pinokkio niet is overge gaan naar het nieuwe wijkcen- j trum „De Zevensprong" kan' het wijkkollektief ook de huur niet opbrengen voor de speel-o- theek, want de gehele huurbe- groting van het wijkkollektief gaat op aan de huur van de huidige kleine ruimte aan de Sophiastraat. GS keuren LAF-aankoop goed LEIDEN Gedeputeerde Sta ten van Zuid-Holland hebben hun goedkeuring gehecht aan de aankoop van de Leidse Ap- paratenfabriek. De gemeente Leiden heeft de panden van dit bedrijf aan de Os en Paar- delaan gekocht om er de brandweer in te vestigen of er een woningbouwproject te rea liseren. De verleende goedkeuring door GS was van groot belang om dat de LAF met het geld dat met de verkoop is gemoeid een nieuw bedrijf in Zoeterwoude moet financieren waar na een reorganisatie het werk van de LAF wordt voortgezet Er gin gen de laatste tijd al berichten dat een nog langer uitstel van de goedkeuring door GS de werkgelegenheid bij het bedrijf in gevaar zou kunnen brengen. Transvaal wil benzinepomp weg hebben (Van een onzer verslaggevers) LEIDEN De wijkvereniging Transvaal heeft de strijd aan gebonden met de witte pom pen aan de Morsweg. De benzi nepompen zijn voor de buurt een doorn in het oog, omdat ze niet alleen plaats innemen die de wijkbewoners liever als parkeerplaats voor hun auto zouden willen gebruiken, maar bovendien nog eens autover keer aantrekken dat de Mors weg, toch al geen rustige straat, alleen nog maar druk ker maakt. Daarom heeft de wijkvereni ging het gemeentebestuur ver zocht stappen te ondernemen om de benzinepompen te ver wijderen. In zekere zin gelden dezelfde argumenten ook voor het Carex uitlaatcentrum dat vlakbij de witte pompen is ge vestigd, maar qua bedrijfsvoe ring daar los van staat Volgens de buurt werken zowel de Carex als de witte pompen zonder de vereiste vergunnin gen. De wijkvereniging herin nert de gemeente aan toezeg gingen dat de grond voor de bedrijfspanden zou worden in gericht als parkeerplaats. Er zou ook zijn afgesproken dat j de benzinepompen niet meer gebruikt zouden worden, maar dat is inmiddels door de feiten achterhaald. Ze blijken in bezit te zijn van de familie Van der Pouw Kraan die ook op andere plaat sen in de randstad benzine pompen exploiteert. Inderdaad is voor de pompen niet de ver eiste vergunning afgegeven. Ze staan er weliswaar niet illegaal, maar de vergunning staat nog op naam van de vorige eige naar, de. heer Van der Marei. Een aangezien benzinepompen slechts geëxploiteerd mogen worden door de vergunning houder draaien de bewuste pompen niet helemaal volgens de regels. De afdeling hinder wetzaken van het stadhuis heeft een en ander thans in I onderzoek. Wat de Carex be- I treft is een hinderwetvergun- ning aangevraagd die thans in behandeling is. Er zijn voorals- nog geen aanwijzingen dat de- I ze geweigerd zal worden. LISSE De Lissenaren zullen in september weer een aantal wedstrijden paraplu-hangen kunnen bijwonen. Donderdag 31 augustus wordt de paraplu „warmgewreven", wat wil zeggen, dat enkele prominente paraplu-han gers de tijd zullen zetten. Zaterdag 2 september zijn de eerste wedstrij den op de Kanaalstraat Promenade. Zaterdag 9 september is de tweede aflevering op het Vierkant en zaterdag 16 september wordt er paraplugehangen in het winkelcentrum Blok- De finale heeft plaats op zaterdag 23 septem ber. Deze finale is evenals vorig jaar op het parkeerterrein aan de Haven. Dertig finalisten zullen tussen.twee en vier uur de strijd aan binden De hoofdprijs is negentig seconden winkelen in een Lissese supermarkt. Tevens krijgt de winnaar een wisselbeker van de harddraverijvereniging, die die week de zoge naamde harddraverij-feesten in Lisse organi- 4 DVERTENTIE Fleurop voor.....

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1978 | | pagina 5