Wel herstel, geen zege waterpoloteam
Niet-aanvalsverdrag
Venix en Stam helpt
Peffgen aan wereldtitel
Weinig hoop voor kunstzwemsters
Verdeeldheid bij Westduitse wielrenners
Ploegleider Debruyne stapt op
„JONKIES" VAN TRUMBIC VERDER IN B-GROEP
Boegschoten speelt
dank zij acupunctuur
Geen uitzondering
voor Hennie Kuiper
Linthuis
in achter
hoede
;mi SPORT
LEIDSE COURANT
DINSDAG 22 AUGUSTUS 1978 pagina 1
Brauweiler De Westduitse professio
nals zullen tijdens „hun" wereldkam
pioenschappen op de weg niet als een
eenheid optreden. Klaus Peter Thaler uit
de ploeg van Peter Post is niet bereid
tot samenwerking met de grote hoop van
de Duitsers, Didi Thurau. Oorzaak van
dit niet gezamenlijk optrekken van de
sterkste Duitse profs is mede dat Thurau
vorig jaar op weinig elegante wijze uit
de ploeg van Peter Post stapte en bij
IJsbroeke in dienst trad- Thaler werd
zijn opvolger in de ploeg van Post.
Thurau en Thaler beconcurreren elkaar
nu heftig bij het zoeken naar zo groot
mogelijke steun van landgenoten.
Intussen ziet het ernaar uit dat Thurau,
die zondag een „thuiswedstrijd" rijdt,
niet kan rekenen op de steun van de
Italiaan Francesco Moser, die vorig jaar
in Venezuela wereldkampioen werd bij
de gratie van Thurau, die voor een aan
zienlijke som geld bleek de belangen van
Moser te dienen.
BRUSSEL Paul Claes van Flandria en
ploegleider Fsed Debruyne hebben in
gezamenlijk overleg besloten een einde
te maken aan de samenwerking. Na de
affaire Michel Pollentier in de ronde van
Frankrijk botsten de visies van Claes en
Debruyne steeds vaker. De verbreking
van het contract is gisteren bevestigd
door een communique van de firma.
Hierin staat tevens vermeld dat de bei
den als goede vrienden uit elkaar zijn
gegaan.
Debruyne heeft na de dopingaffaire met
Michel Pollentier dikwijls in het open
baar zijn ongenoegen kenbaar gemaakt
over de situatie bij zijn werkgever. "Om
mijn taak als ploegleider te kunnen
voortzetten, wil ik garanties. Ik wil de
dirigeren, een goede begeleiding
geven. Een negatieve sfeer, zoals ik die
dit jaar heb meegemaakt, hoef ik niet
voor een tweede keer mee te maken. Bij.
deze ploeg heb ik in elk geval een hoop
geleerd", aldus Debruyne. Debruyne is
vermoedelijk niet de enige die vertrekt.
Michel Pollentier zou alle papieren al
getekend hebben voor een Waalse firma.
Ton Buunk was de man waar alles om draaide bij de
nationale waterpoloploeg in de wedstrijd tegen West-
Duitsland.
WEST-BERLIJN Dat Alex Boegschoten "bij de wereld
kampioenschappen in West-Berlijn het sluitstuk van de
verdediging van het Nederlandse waterpoloteam is, is in
niet geringe mate te danken aan de tussenkomst van de
Amsterdamse acupuncturist dr Cornel.
De doelman van De Robben liep tijdens het laatste trai
ningskamp in het Westduitse Heidenheim een pijnlijke arm
op. Een spierontsteking waar vocht bij kwam. "Als ik de
normale weg had gevolgd, waren er twee mogelijkheden
geweest: opereren of spuiten. In geen van beide gevallen
had ik kunnen spelen", vertelde Boegschoten. "Daarom ben
ik naar een acupuncturist gegaan. Het heeft in zoverre
geholpen dat ik nu mijn arm weer kan gebruiken. Al voel
ik de pijn nog wel"
WEST-BERLIJN Het
Nederlands zevental
heeft uiteindelijk toch
op een meer eervolle
wijze afscheid gepomen
van het topwaterpolo
dan de nederlaag van 7-4
tegen West-Duitsland
doet vermoeden. Aan
felheid en agressiviteit
had het scholierenteam
van Trumbic gisteren te
gen de Westduitse erfvij
and iets weg van de
wespen, die bij het zo
merse weer een plaag
vormen voor de Berlijn-
se openluchtrecreatie.
Oranje prikte enkele keren be
hoorlijk hard: 2-0 en 3-2, maar
de Westduitsers sloegen ver
woed om zich heen. Eén draai
de al in de eerste periode Eric
Noordergraaf een vinger uit zo
dat deze onverwijld naar het
ziekenhuis moest Daarbij kon
men twijfelen of er opzet aan
wezig was. Een ander sloeg de
hand van Wim Kern an beurs.
Ook hier kon sprake zijn van
een ongelukje. Maar duidelijk
was wel dat de Duitsers be
hoorlijk geschrokken reageer
den bij de mogelijkheid van
een nederlaag, die in dit geval
dubbel zou aantikken omdat
het resultaat ook in de volgen
de ronde zou blijven tellen. In
de omstandigheden dulden de
Westduitsers geen escapades.
Ze duwden ieder onder water,
die zich in de buurt van de
twee-meterlijn durfde wagen.
Begrijpelijk dat de jonkies van
Trumbic geïntimideerd raakten
door deze uitingen van geweld,
die onvoldoende werden be
straft door Italiaan Distefano
en de Canadees Gunell. Vooral
laatsgenoemde misdroeg zich
in de ogen van Nederland.
„Hij was de beste Westduitser",
aldus de masseur Max van Gel
der, die druk werk had met de
gevolgen van de scheidsrech
terlijke tolerantie. „Als we gis
teren zo hadden gespeeld tegen
Bulgarije hadden we zeker ge
wonnen", realiseerde Ton
Buunk zich. De fors uitgevoer
de aanvoerder van Oranje was
in deze wedstrijd de spil waar
om alles draaide. Bij balbezit
zich in de voorste gelederen
bevindend, bij balverlies een
steunpilaar in de verdediging.
Eén ding moest hij aan ande
ren overlaten: de bewaking van
de gevaarlijke Westduitse
schutter Jürgen Stiefel. Dat
ging echter mis. Zowel Keman
als later Van Mil konden de
snel inzwemmende Duitser niet
houden. In een minimum van
tijd maakte hij in de tweede
periode de voorsprong van 2-0
voor Nederland ongedaan
(doelpunten bij meerderheid
van Buunk en Nieuwenhuizen)
nadat Keman in ideale positie
een kans voor 3-0 had gemist.
Stief ïl zorgde nogmaals voor
de gelijkmaker toen Eddie van
Es Nederland nog eenmaal op
voorsprong had gezet.
SLOPERS WERK
De minder begaafden uit het
team van Nicolae Firioiu
mochten daarna het slopers-
werk voltooien. De vroegere
Roemeen tegenwoordig
Westduitser woonde een* in
Boekarest op een verdieping
met Ilie Nastase en beeft daar
waarschijnlijk de kunst opge
stoken van het doen van pro
vocerende uitspraken waar
mee hij de concurrentie irri
teert.
Een bronzen medaille vindt hij
het minste waartoe zijn team
in staat is. Na de nederlaag
neigde Trumbic ertoe hem ge
lijk te geven: „Deze uitschake
ling doet mij niéts", zo verze
kerde de Joegoslaaf zijn ge
hoor. „Wij gaan gewoon verder
in de b-groep. Ik heb van te
voren gezegd dat deze jonge
ploeg op een bepaald moment
tegen een barrière zou aanlo
pen. Alleen is dat te vroeg ge
beurd. Dat kan voor dit mo
ment een nadeel zijn, maar wie
weet betekent het winst voor
de toekomst".
Er zijn factoren die voor die
visie pleiten. Ad van Mil, Eric
Noordergraaf, die wellicht met
een gespalkte vinger het toer
nooi toch nog kan voltooien, en
Stan van Belkum bergen be
paalde beloften in zich. Net
zoals Ilko van Gaaik en Eddy
van Es, die volgens Trumbic
vooralsnog te weinig verant
woordelijkheidsgevoel hebben.
Maar de kansen op rehabilita
tie zijn gering. Wel geteld één
mogelijkheid resteert er nog
om zich voor de Spelen van
Moskou te kwalificeren: het
over anderhalf jaar te houden
Europese kwalificatietoernooi,
waar Nederland het groten
deels tegen dezelfde landen zal
moeten opnemen als nu in de
b-groep.
Scoreverloop: eerste periode:
Buunk 1-0 (7-7), Nieuwenhuizen 2-0
(7-6)., tweede periode: Stiefel 2-1
WEST-BERLIJN De kapers-
vloot van Piet Hein vaart zondag
in West-Berlijn nogmaals uit,
maar zal wel niet met edelmetaal
beladen terugkeren. De Neder
landse kunstzwemmeisjes, die het
typisch Nederlandse deuntje be
nutten voor het groepsnummer
zijn niet al te besi door de ver
plichte figuren gekomen.
„Vanavond ga ik ze moed inspreken. Ze
zijn nogal teleurgesteld, maar ik vind dat
ze goed hebben gezwommen", aldus Helma
Gluvers, die vorig jaar nog deel uitmaakte
van de groep, die in Jönkóping Europees
kampioen werd, maar na een stoomcursus
in Amerika nu in volledige dienst van de
KNZB is. „We hebben een beetje pech
gehad. Als de jury zo'n paar uur bezig is
gaan de cijfers altijd omhoog. De meeste
van onze meisjes zaten echter in het begin
van het programma".
Na enig rekenwerk bleek de schade mee
te vallen. Marijke van Engelen, die met een
31e plaats het beste van de oranjemeisjes
was, start morgen haar vrije programma
op de solo op basis van een zesde plaats.
Het duet dat wordt gevormd door dezelfde
Nijmeegse zwemster en haar clubgenote
Cathrien van Eyken staat als zevende ge
noteerd voor de uitvoering van vrijdag
terwijl de groep voor de uitvoering van
zondag begint vanuit een zesde positie.
Handhaving als beste team van Europa
lijkt een onmogelijke opgave.
Engeland heeft aansluiting gevonden bij
de drie kunstzwemgrootmachten Amerika,
Japan en Canada en is onbereikbaar ge
worden. Wel is de verrassend sterk naar
voren gekomen Zwitserse ploeg nog bin
nen schootsafstand, maar datzelfde zullen
de Westduitse meisjes vinden,- die met zeer
geringe achterstand de zevende plaats be
zetten. Internationaal is er sinds Belgrado
(1973) en Cali (1975) het een en ander
veranderd. De Acuamaids uit Santa Carla,
die voor deze gelegenheid door de Ameri
kanen zijn afgevaardigd, hebben zich niet
van de concurrentie kunnen losmaken.
Hun solozwemster Pamela Tryon bezet na
de verplichte oefenstof slechts de derde
plaats. Eerste is de 18-jarige Canadese
Helen van der Burg. Ze is in Den Haag
geboren en op jonge leeftijd geëmigreerd.
BRAUWEILER Ook de laatste poging van de KNWU-top
om Hennie Kuiper alsnog startgerechtigd te krijgen voor
het professionele wereldkampioenschap wielrennen op de
weg, is mislukt.
De jury d'appel bleef ongevoelig voor de smeekbeden uit
het oranjekamp voor Kuiper, wiens naam door de KNWU
niet was opgegeven op de voorlopige deelnemerslijst, een
uitzondering te maken. Unie-directeur Harry Meeuwese zei
gisteren: "Ik zie geen mogelijkheden meer voor Kuiper".
De uitslag van de finale over een
uur van de profstayers is:
1. Wilfried Peffgen (Wdl), afgelegd
in één uur 70 km en 407 meter, 2.
op 15 meter Martin Venix (Ned), 3.
op 30 meter Cees Stam (Ned), 4. op
zeven ronden Horst Schütz (Wdl), 5.
op negen ronden Bruno Vicino (Ita),
Sercu (Bel), Aleri (It), Savary (Zw)
gaven de strijd op.
Best betaalde
Koichi Nakano heet bij het
wereldkampioenschap sprint
gedaan wat hij verplicht is als
de snelste en best betaalde
sprinter van de wereld: Win
nen, met overtuiging en over
macht. In het toernooi werd
hij slechts een keer verslagen,
in de tweede finalerit door
Dieter Berkmann.
Grotere tegenstelling dan tus
sen de twee finalisten van het
sprinttoernooi is nauwelijks
denkbaar. De kleine Nakano is
miljonair dank zij de wieler
sport. Hij is veruit de snelste
uit het veld van ruim 4000 Ja
panse Keirin-professionals en
kan per seizoen worden inge
schat op ten minste 500.000 gul
den inkomsten. Dieter Berk
mann is een 28-jarige student
medicijnen, die als amateur
vierde werd bij de Spelen van
Monteal.
Zijn beroeps-loopbaan kende
weinig hoogtepunten. Na Mont
real reed hij een zestal zes
daagsen en verdween van het
toneel toen hij zich in 1977
serieus op zijn studie wierp.
Hij wilde weer terugkeren naar
het leger van de amateurs,
maar behield tenslotte zijn li
centie als professional.
Berkmann heeft, zij het op een
ander niveau dan Nakano, een
sterk toernooi gereden. Zijn
overwinning op Sugano in de
halve eindstrijd, de nederlaag
die hij Nakano toebracht, on
derstreepten zijn kwaliteiten
als sprinter. Voor het eerst
sinds 1934 (Richter) heeft
Duitsland weer een profsprin
ter met een zilveren medaille.
En die man heeft zich kunnen
dringen tussen de beste verte
genwoordigers uit het land dat
als enige nog beschikt over een
leger van profsprinters, Japan.
Het wereldkampioenschap
klassementswedstrijd is de Bel
gen op het lijf geschreven. Noel
de Jockheere werd in München
als wereldkampioen de opvol
ger vna Stan Toume.
Baumgartner (Zwi) werd twee
de en Rebière (Fra), door een
geslaagde ontsnapping vlak
voor het einde, derde ten koste
van de Deen Orsted. Dat vier
tal had een ronde voorsprong.
Hennie Stamsnijder, een Ne
derlandse eenling in het veld
van 24 renners, waarin de
meeste landen met twee man
waren vertegenwoordigd,
speelde geen rol van betekenis.
Hij werd tiende.
WEST-BERLIJN - René Lint
huis, het jongste en minst be
kende lid van de Nederlandse
ploeg bij de wereldkampioen
schappen in West-Berlijn,
heeft zijn eerste optreden in de
internationale wedstrijdarena
op de drie meter plank afge
sloten met een 26e plaats, een
mislukte laatste sprong, een
anderhalve contrasalto met
twee-en-een-halve schroef,
deed de 15-jarige Haagse MA-
VO-scholier belanden in het
gezelschap van de vertegen
woordigers uit de ontwikke
lingslanden.
„Het had natuurlijk zo'n veer
tig punten beter gemoeten", al
dus coach Rob Voorbij, die zijn
tweede teleurstelling binnen
twee dagen manhaftig ver
werkte. „Maar daar wil ik hem
niet op aankijken. Belangrijker
is dat hij het gevoel heeft ge
kregen erbij te horen".
Heel wat meer coaches, met
name op het gebied van zwem
men, zouden graag hebben ge
zien dat hun pupillen op dezelf
de basis naar het wereldkam
pioenschap zouden zijn afge
vaardigd. Toch kan men begrip
hebben voor de wijze waarop
de KNZB heeft gemeend het
heren schoonspringen te moe
ten stimuleren. De kleine René
Linthuis heeft lef genoeg om
zich te wagen aan het program
ma van internationale allure
Alleen een sprong met een
moeilijkheidsfactor van drie
een-half die door de topheren
wordt gedaan, ontbreekt er nog
in. Maar ook daar wordt aan
gewerkt. Het zal alleen nog ja
ren van bijschaven kosten om
de jury ertoe te bewegen de
zevens en achten tevoorschijn
te halen inplaats van de vijven
en zessen, die de Hagenaar nu
werden toebedeeld.
München Wilfried
Peffgen is weer wereld
kampioen bij de be
roeps-stayers. Achter
hem - en als enigen in
dezelfde ronde - eindig
de het Nederlandse duo
Martin Venix/Cees
Stam.
Het zou wat overdreven
zijn te stellen dat Peff
gen in een leunstoel
naar het kampioenschap
is gereden, maar hij
heeft er wel betrekkelijk
weinig voor moeten
doen. Peffgen lootte de
koppositie en heeft pas
in de 57e minuut van de
uursrit de eerste aanval
moeten doorstaan. Die
aanval kwam van Mar
tin Venix. Hij heeft het
toch twee keer gepro-
beed, maar beide malen
bleef het succes achter
wege. Peffgen was na
melijk niet de enige die
op zijn tandvlees reed.
Ook Venix sprak zijn
laatste reserves aan.
Cees Stam reed ook al
op zijn „tweede kracht".
De Nederlanders hadden voor
de wedstrijd een niet-aanvals
verdrag gesloten. De bedoeling
was dat Venix en Stam elkaar
geen pijn zouden doen. Er was
niet direct medewerking afge
sproken, maar er zou in ieder
geval geen tegenwerking wor
den gepleegd.
De niet-aanvalsovereenkomst
echter werd uitgevoerd in de
richting van Peffgen. Niet één
keer heeft de Duitser in de
snelle en moeilijke periode van
de wedstrijd, de eerste twintig
minuten, moeten versnellen on
der de dwang van anderen. De
Nederlanders hebben elkaar
niet tegengewerkt, maar zij
hebben elkaar ook nauwelijks
geholpen.
De race was alleen interessant
in de eerste twintig minuten
toen Sercu en Savary nog een
klein partijtje meebliezen.
Maar nadat zij als kanslozen de
strijd hadden verlaten en de
eerste drie plaatsen waren ver
deeld tussen een Duitser en
twee Nederlanders, bleef nog
slechts de vraag wie welke me
daille zou krijgen.
Peffgen had de beste uitgang
spositie en van de achttiende
tot de dertigste minuut had hij
Stam als zijn naaste belager.
Hoog in de baan zet Martin Venix zijn vergeefse aanval in op de koppositie van Wilfried Peffgen.
Stam echter hield afstand van
Peffgen, die zelf zijn tempo
kon blijven uitkiezen. Na een
half uur kwam Venix af. Stam
dacht aan de afspraak, liet zijn
collega gaan, maar die volgde
vervolgens precies dezelfde
tactiek. Meerijden op afstand.
Na de rit zou Cees Stam zeg
gen: „Ik begrijp Venix niet. Wij
zouden samenwerken om het
beste te bereiken en ons in
diénst stellen van de sterkste
man. Ik was op dat moment de
beste. Ik ga akkoord wanneer
hij mij passeert, maar dan
moet hij doorgaan. Dat is niet
gebeurd. Van de andere kant
kan natuurlijk niet ontkend
worden dat de Peffgen van
avond weer sterk was.
Achteraf ben ik niet ontevre
den. Ik ben met angst van deze
finale begonnen. Ik wil niet
zeggen dat de zuigkracht van
gangmaker Bruno Walrave op
deze baan minder was dan el
ders, maar nadat het Minneboo
in de finale zelfs superslecht
was gegaan, had ik mijn zor
gen. Die zijn vanavond geen
werkelijkheid geworden. Het
ging goed, maar niet goed ge
noeg".
Martin Venix meende dat alles
tegenzat in dit kampioenschap.
„Cees Stam en ik hadden een
bijzonder slechte startpositie.
Tegen het eind waren er nog
te weinig renners in de strijd
om het Peffgen moeilijk te ma
ken. Het begin daarentegen
heeft erg veel kracht gekost.
Renners als Sercu en Savary
waren toen toch behoorlijke
dwarsliggers.
Ik heb mijn aanval tot het
einde uitgesteld omdat ik niet
wilde dat Peffgen en ik de goot
zouden worden ingereden en
een ander er de voordelen van
zou plukken. Ik moest tegen
het einde toen ik echt in de
slag ging, een paar keer los van
de rol, maar ik heb het voor
deel snel te herstellen. Daarom
kon ik nog een paar keer ko
men. Kampioen ben ik niet ge
worden, maar ik heb mijn doel
bereikt, ik wilde in ieder geval
op het podium".
De Japanner Koichi Nakano kijkt al op, hij is zeker van de wereldtitel bij de
beroepssprinters. De Westduitser Dieter Berkman komt snelheid tekort.
