IONKBALLERS VERTREFFEN ZICH letails Haarlem aterpolo- eam in ngekende mpasse Estafetteploeg viert vijfde plaats als zege HBBÜB ieker voor de Belgen ■DIRECTE PLAATSING OOR MOSKOU RIJWEL VERKEKEN FRED EEFTING ZEVENDE IN FINALE RUGSLAG José de Frel verliest meer dan goede klassering i: 000000301=4 001100000 2 lersresultaten: Korea: Young Ho Kwon (3 innings) 1-0-4-0. Chul i Park (6 innings) 5-0-0-1. Cuba: Angelio Garcia (8 2/3 innings) &-0. Juan Oliva (1/3 innings) 1-0-0-0. Homeruns: Pedro Rodriguez >a), Bong Yen Kim en Hae Chong Park (beiden Korea). in: 0000021 5x 8 ustralië: 000000000 0 Yerpersresultaten: Japan: Wanabe (4 innings) 3-1-1-1. Toki (3 innings) .0-1-0. Yamamoto (2 innings) 4-0-0-0. Werpersresultaten Australië: Wonnacott (7 innings) 2-4-8-0. Rob Surploce (2 innings) 0-0-4-1. jUderland: 00010000001=2 ipan: 00100000000=1 Kerpersresultaten Nederland: Martin Ronnenbergh (Ned) 11 innings £3-0. Japan: Mori (4 innings 7 4-0-5-0, Fukuma (6 innings) 5-3-4-1, fohki (1 innings) O-O-O-O. Cuba: 030201031= 10 Australië: 000210000 3 Verpersresultaten Cuba: Felix Bino 5-3-11-1. Australië: Tony Miller p innings) 3-3-5-2. John Ramsden (6 innings) 4-1-9-2. Homeruns lustralië: John Hodges en Kevin Greatrex. Cuba: Fernando Sanchez. ANTWERPEN België heeft de Noordeuropese honkbalbeker gewon nen. In de finale versloeg de Belgische ploeg het Nederlands B-team ia een zeer spannend duel met 8—7. suasa—BMafcMHagB Martin Ronnenbergh is het middelpunt van een menigte feestvierende honkballers. IAARLEM Het is verleidelijk voor de k\ lederlandse honkbalploeg na de zonder neer sensationele en knappe zege op Japan 2-1) te lang door te leven In een schijnwe- eld. Al te gemakkelijk zou de prestatie van i. Isteren kunnen worden aangezien als maat- I evend voor de kwaliteit van Ernie Myers' upillen. Charles Urbanus, de man die met en snoekduik in stof gehuld het winnende unt binnengleed, liet zich een te optimlsti- F che beschouwing ontglippen. De zeges te len Japan en Korea waren voor hem aanlel- ling Nederland zelfs voorzichtig in de cate- I jorie van toplanden in te delen. Een onver- I lachte reactie van een man, die er juist om 1 ekend staat afstand van de zaken te kun- en nemen. Maar zijn opmerking Is waar- ehijnlijk te verklaren door de sfeer na de ermkkelijke vertoning tegen een misschien iel nieuwe wereldkampioen. Is dergelijke gedachten maatgevend zouden de ideeën in het Nederlandse kamp, het weredkampioenschap in Italië inde maand wel eens op een ontluistering uitdraaien. Veel beter was het dan dat Urbanus meteen daarna opmerkte dat ijdens het WK zal blijken hoe sterk Nederland de breedte is. Elf wedstrijden in twaalf jen is tenslotte heel iets anders dan een ncidenteel succes in de Haarlemse Honkbal- reek. Ook al is zo'n prestatie nog zo plezierig, het zelfvertrouwen van de selectie, het slagen van hét evenement. L lederland ovecjrof zichzelf tegen Japan en naakte daarmee een aantal aanmerkelijk min- sier geslaagde optredens eventjes onderge- uhikt. Opvallend was het perfecte veldwerk iaarmee de basis werd gelegd voor het in i houden van de Japanse slagploeg. Zei- stak de verdediging zo goed in elkaar als uitgerekend tegen het voor de eindzege in Haarlem favoriete Japan, dat tenslotte voor wereldkampioen Cuba tot twee keer toe te sterk was. Ben Richardson blonk uit in het rechtsveld door snelle, geanticipeerde en spectaculaire vangballen, werper Martin Ron nenbergh stond na drie innings niet een honkslag meer toe. Voorkeur Het was verrassend, dat Myers de voorkeur gegeven had aan Ronnenbergh, die ook al was gestart in de eerste ontmoeting met Japan. „Ik heb nog tegen hem gezegd dat ik het vreemd vond", vertelde Ronnenbergh. „Myers vond het echter geen enkel be zwaar". De werper van het Amsterdamse Giants maak te zich er verder niet druk om. al zou hij op een bijzondere manier winnend werper wor den na maar liefst elf innings. Ronnenbergh had namelijk niet zo geweldig veel controle en wierp pas in de zevende inning zijn eerste maal drieslag. In de tiende slagbeurt zou hij dat nog een keer doen, maar daar tegenover stonden negen keer vier wijd. Hoofdzakelijk als gevolg daarvan kwam Nederland nog wel eens Onder druk te staan, mede door het fantastische honklopen van de Japanners. Met name het tweede honk werd keer op keer achter Ronnenbergh's rug ingenomen. Iets. dat hem. bij zijn club ook nogal eens gebeurt. „Misschien heb ik wel een te langzame bewe ging", was hij van mening, „maar ik vind niet, dat ik het echt moeilijk heb gehad. Toch gingen de Japanners volgens mij wel voluit, maar wij waren vandaag gewoon goed. Niet ik alleen, maar de hele ploeg heeft gewon- Terecht Terechte eer van Ronnenbergh, die ondanks zijn beslist niet beste werpcijfers (2-9-3) toch overeind bleef omdat met name het infield en Richardson in het rechtsveld hem zo formidabel steunde en hij zichzelf goed in schakelde bij veldacties. Een keer zorgde hij voor een Japanse nul. Daarnaast gooide hij een merkwaardige dwarelende bal waar de Japanse slagmensen maar moeilijk hoogte van konden krijgen. Slechts Kobayaschi scoorde (na zowel het tweede als derde honk te hebben gestolen) op een honkslag van Hi no. Daarna kwamen de meeste Japanners niet meer voorbij Boude- wijn Maat op het eerste honk, door zowel sterke aangooien als moeiteloze vangballen. Nederland groeide in de situatie. Zoals vaker tegen betere ploegen trokken de spelers zich op aan het niveau van de tegenstander en dat was gistermiddag hoog. Het was op zich al een prestatie, dat het na negen innings nog 1—1 was omdat Maat in de vierde slagbeurt precies op het juiste moment een honkslag afleverde om Paul Smit te laten scoren. Toen al was het duidelijk, dat Nederland de Japan ners had geïmponeerd. Uitgerekend Mori, de werper die volgend jaar de rijen der profs gaat versterken, werd na vier innings en één slag man vervangen. Hij had op dat moment al vijf honkslagen moeten incasseren. Zoveelste Fukuma mocht voor de zoveelste keer In deze honkbalweek de heuvel op, maar ook hij kon Nederland niet bedwingen. Wel scha kelde hij in de tiende innings nog achter elkaar Hennie Jenken, Donk Wedman, en Arnold Smith (weer foutloos op het derde Wim Keman haalt uit voor een doeltreffend schot. FEST-BERLIJN Half weggedoken achter lichtmast van het zwembad van Spandau leeft Ivo Trumbic op een stralende zondag morgen de grootste deceptie uit zijn vijfjarige oopbaan als Nederlands waterpolocoach loeten verwerken. Op het moment van de narheid viel zijn „babyformatie" uiteen in rakelende partjes en hielp daarmee het^ich torst moeizaam door het water bewegende lulgaarse team aan een overwinning met -3, een uitslag die ondanks alle fouten van Itderlandse zijde als een kleine sensatie rag worden beschouwd. Deze voor Neder- uiterst onprettige verrassing kwam op nrnibic neer met het gewicht van een uit b stroppen van een hijskraan losgebroken Hano. Verdwenen was het uitzicht op een laats bij de eerste acht, verspeeld de kans Jni zich rechtstreeks te plaatsen voor de ische Spelen van Moskou. Nederland in de wachtkamer van de kwalifi- rnooien plaatsnemen. Er bestaat een theoretische kans, alsnog te ontkomen: vandaag winnen van West-Duits- Wats bij om zich fl Olympisc! J moet wee 9 eatietoerr ji Er hoclas land. Dan hangt het er van af wat Bulgarije, dat zelf met 9—5 van de Duitsers verloor, tegen Israël doet. Het is onwaarschijnlijk dat de Bulgaren de vrijwel ongeschoolde Israëli sche ploeg net zo coulant zal behandelen als Nederland zaterdag deed in de derde en vierde periode. Van 6—0 werd het toen slechts 7—1. Ruud Misdorp. de doelman van Zian/Vitesse. kon door een persoonlijke ingreep van Trum bic even later naast Stroboer plaats nemen op. het bankje van de wisselspelers. De boom lange Hagenaar verdedigde zijn doel uitste kend tot op het moment dat Keman zijn directe tegenstander weer eens liet gaan en Broikov van ver inschoot (23). De licht geblesseerde Alex Boegschoten, die hem op volgde, was kansloos tegen de strafworp waarmee Popov de stand op 2—4 bracht. Keman was bij die gelegenheid opnieuw de boosdoender. Deze ijverige clubspeler brengt, evenals Dick Nieuwenhuizen, te weinig per soonlijkheid mee om het internationaal te maken. Tonny Buunk, de aanvoerder, deed wat hij kon om enige lijn in het spel te brengen. Nadat Georgiev in een meerderheidssituatie de score had geopend, zorgde hij voor de gelijkmaker. Daarna waagde hij zich niet meer naar voren, omdat zijn sterke fysiek achterin niet kon worden gemist. Dat had wel tot gevolg dat de Bulgaren maar één hand hoefden uit te steken om de lichtgewichten, die de twee meter naderden, onder water te duwen. Tech nicus Aad van Mil onttrok zich daar tweemaal aan: eenmaal bij een strafworp, die Nederland op 21 bracht. De tweede keer was bij een afstandsschot, dat in de laatste minuut de achterstand tot 3—4 terugbracht. De inmiddels in het water gekomen zeventienjarige Han van Balkum ving even later een uitgooi van de Bulgaarse doelman op. Het was tekenend dat Trumbic toen al de blik demonstratief had afgewend, zodat de zeventienjarige Leidenaar bij gebrek aan instructies van de kant bleef aarzelen tot ook deze laatste kans verkeken was. Charles Urbanus scoort met een fraaie buiklanding het beslissende punt in het duel tegen Japan 2-1. honk) met drieslag uit, maar daarna kon hij het niet meer bolwerken. Japan leek zenuwachtig te worden van Neder land, dat zich zo vast beet in de wedstrijd. Als bewijs daarvoor gooide Kawabe volledige ongecontroleerd aan op het eerste honk bij een tik van achtervanger Paul Smit. Sato, de enige lange Japanner (1,93 m.), een man met Amerikaans bloed, kon er zelfs niet bij. Urba nus, wiens positie als beste slagman van het toernooi werd aangetast door vier mislukte slagbeurten tegen Japan, mocht zijn waarde alsnog bewijzen. Met een schijnstootslag ge volgd door een ingehouden tik bracht hij zichzelf op het eerste en Smit op het tweede honk. Toen Richardson het slagperk instapte leek het moment rijp Fukuma naar de bank te halen, maar dat gebeurde niet. Richardson kreeg vier wijd, die de indruk maakten opzet telijk gegeven te zijn. Uitgetikt Pas met de volgelopen honken mocht Fuku ma gaan en kwam Tohki. Maat slaagde er niet in Smit binnen te slaan, want die werd net uitgetikt. Daardoor kwam Urbanus op het derde honk. Louis Jacobs werd aan slag terecht vervangen door Jos Kervers, omdat BERLIJN In de sportpolitleke confrontatie, die de wereldkampioenschappen zwemmen in West- Berlijn per definitie zijn, heeft het in oranje gesto ken groepje van Bert Sitters op de eerste wed strijdavond weliswaar geen beslissende Inbreng gehad, maar de resultaten waren wel van dien aard, dat het vervolg van de titelstrijd met vertrou wen tegemoet kan worden gezien. Fred Eefting, de bonkige Zwemlust-zwemmer, die in twee weken trainingskamp niet minder dan 7 1/2 kilo aan gewicht kwijtraakte, plaatste zich als twee de Nederlander in de geschiedenis voor de finale van een groot kampioenschap en kwam daar met een zevende plaats op.de 100 meter rugslag nog één plaats beter uit tevoorschijn, dan zijn voorgan ger Korim Ressang, drie jaar geleden in Cali. Ook de wisselslag estafette dames verraste. Het viertal Monique Bosga, Maritzka van der Linden, Ineke Ran en Enith Brigitha bracht het uit Montreal daterende record van 4.19.93 via 4.17.24 in de series terug tot 4.16.44, goed voor een vijfde plaats achter de grootmachten van Amerika, Oost-Duitsland, Rusland en West-Duitsland. In totaal vielen er vier nationale records. Fred Eefting zwom naar 58.69 op de 100 meter rugslag in de serie en plaatste zich voor de finale, waarin hij begrijpelijkerwijs iets terugviel. Daarnaast was er een nationaal record op dezelfde afstand bij de dames voor zijn clubgenote Monique Bosga, die als startzwemster van de wisselslag estafette uitkwam op 1.04.27. Zij tikte daarmee als derde aan. hetgeen het één en ander belooft voor het persoonlijke nummer later in de week. Uitbundig Het viertal van de wisselslag uitte zich uitbundig tijdens de huldiging, waarin voor het eerst alle finalisten werden betrokken. De meisjes vierden hun vijfde plaats als was het een overwinning en voor wie de achtergronden kent, was het dat ook een beetje. Ze waren naar West-Berlijn afgevaar digd op grond van een tijd, die geen zekerheid, bood voor een finaleplaats en toen het In de eerste serie zo hard ging, was het gemakkelijk uit te rekenen, dat alleen een tijd rond het record van Montreal uitkomst zou bieden. Met name werd gevreesd voor de schoolslag, waar op Maritzka van der Linden nog altijd maar niet in de buurt van de tijden van Wijda Mazereeuw van vroeger kan komen. Maar juist onder deze druk groeide de Rotterdamse en met haar het andere laconieke lid van de zwemploeg: Ineke Ran, die de vlinderslag voor haar rekening nam. Hun tijd van 4.16.44 betekende een verbetering van het Neder lands record. Op het sportpolitieke vlak nam het Westen de eerste avond een duidelijke voorsprong ten opzichte van het Oosten. De Amerikaanse meisjes rekenden op twee fronten af met hun Oostduitse collegaatjes, die de internationale scene sinds Cali hebben be heerst. De Amerikaanse heren haalden eveneens op twee nummers onverwacht hard uit naar de Russen, van wie hoofdcoach Waizekowski zich onlangs enige grootspraak heeft veroorloofd. Voorts moes ten de Oosteuropese officials zich verbijten, toen de Westduitse vlag nogmaals werd gehesen. Ditmaal ter ere van Walter Kusch, die uitgerekend de vier mogendhedenstad uitkoos om een einde te maken aan zijn reputatie als pechvogel bij grote wedstrij den. Van te voren had de Westduitser, die al sinds 1970 onafgebroken kampioen is van zijn land. aangekondigd ronde de 1.03.6 te kunnen zwemmen. Met 1.03.06 zegevierde hij op de 100 meter school slag, eens het specifieke onderdeel van de Oosteu ropeanen. Het was op zijn minst merkwaardig, dat dii alles kon gebeuren voor de prijs van slechts één wereld record, dat dan ook wel van uitzonderlijke klasse was. Tracy Caulkins, het meisje uit Nashville, dat met haar vijftien jaren door intensieve krachttraining haar lichaam een vrijwel ideale stroomlijn heeft gegeven, begon een aanval op de faam van Cornelia Ender als beste zwemster aller tijden op hetzelfde nummer, waarmee de Oostduitse tijdens de Spelen van München begon: de 200 meter wisselslag. Op deze inmiddels van het Olympisch programma afge voerde afstand zwom ze ruim een seconde onder haar eigen wereldrecord. Voor de nog nooit eerder verslagen Ulrike Tauber restte niets meer dan een. derde plaats. "Je kunt niet altijd alles winnnen", hield de Oostduitse zich groot tijdens de persconfe rentie. de Antilliaan in vier kansen niets had weten te slaan. De opdracht voor Kervers was even eenvoudig als moeilijk. De eerste de beste bal moest hij een stootslag geven en Urbanus moest hoe dan ook naar de thuisplaat rennen. Kervers tikte recht op de werper af, Urbanus rende „blind" naar huis en scoorde (2—1). Als in een vertraagde beweging kwam hij breeduit lachend over de lijn. Nederland had zijn aansprekende en historische overwinning. „Onze beste prestatie tegen de beste ploeg •waar we ooit tegen hebben gespeeld," vatte Myers zijn bewondering samen. WEST-BERLIJN De Neder landse schoonspringster José de Frel heeft zich zelfs niet ge plaatst voor de finale van het schoonspringen. De Haagse sprlngster eindigde bij de kwalifi catie op een teleurstellende ze ventiende plaats» De in zwemmerskringen zozeer geprezen Amerikaanse trainings stage bekomt niet iedereen even goed. De inmiddels 23-jarige José de Frel. met een zesde plaats de beste Westeuropese bij de E.K. van vorig jaar in Jönköping, hield aan een twee maanden lange trai ningsstage in Kansas weinig meer over dan een gevoel van on macht. De felheid en' het waterge- voel waren verdwenen en het re sultaat was dat zij al op de eerste wedstrijddag van de wereldkam pioenschappen met een zeven tiende plaats uit het beeld ver dween. De Haagse heeft naar men moet vrezen meer verloren dan een goede klassering, terwijl clubtrai ner Rob Voorbij eveneens reke ning moet houden met het feit dat zijn sollicitatie naar de open staande functie van bondscoach kritischer zal worden bekeken. Twee jaar geleden werd José de Frel door de zwembond voorge dragen voor uitzending naar de Olympische Spelen van Montreal. Met haar ijver en doorzettingsver mogen leek zij in staat het kleine schoonspringwereldje een gewel dige oppepper te geven. Het NOC besliste anders en de kans is groot dat de heren uit de Surina- mestraat in Den Haag over twee jaar weer het neewoord zullen laten klinken als de naam José de Frel opnieuw valt. De Russi sche Irina Kalinina behield haar wereldtitel. De tweede plaats was voor de Amerikaanse Cynthia Pot ter en het brons voor haar land genote Jennifer Chandler.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1978 | | pagina 11