PROFESSOR DR. MORZER BRUYNS:
„Molukken worden door
Jakarta achtergesteld
illlWl
Rabobank
Pessimisme maakt je een verloren natuurbeschermer Ji
Binnenkort kunnenwe
uweer helemaal
vandienst
zijn
M
VERSLAG ORIËNTATIEREIS KUHUWAEL CS
ELECTRO COMBINATIE NEDERLAh
BINNENLAND'
LEIDSE COURANT
DINSDAG 16 MEI 1978 PC
Van een onzer verslaggevers
WAGENINGEN Het lijkt iets vanzelf
sprekends dat men de natuur die nog over
is moet bewaren. Het is het allerminste,
wat men kan doen. Pas sinds 1960 is er
aan de Landbouwhogeschool Wageningen
een docentschap ingesteld voor natuurbe
houd en natuurbeheer, dat pas in 1970
werd omgezet in een hoogleraarschap.
Prof. dr. Maurits F. Morzer Bruyns was
de pionier op dat gebied. Dit jaar gaat
hij met pensioen. Hij had vooral in die
eerste jaren, 1960 tot 1970, te kampen met
tegenstand en achterdocht van landbouw-
zijde. De fervente voorstanders van cul-
tuurlandbouw - zoveel mogelijk land, zo
groot mogelijke opbrengst - meenden dat
natuurbehoud de landbouwhogeschool
binnenhalen net zoiets was als het paard
van Troje binnen de muren halen.
Natuurbeheer is nu al sinds jaren een
volledig vak geworden. Per jaar levert de
Landbouwhogeschool gemiddeld zo'n 70
tot 80 natuurbeheerders af, die als terrein
beheerders, onderzoekers, raadgevende in
genieurs, of als leraren in het onderwijs
terecht komen. Twintig procent van hen
vertrekt naar het buitenland, veelal naar
de tropen, waar een grote behoefte bestaat
aan adviseurs, die een opleiding tropische
landbouw hebben gehad, maar tevens ge
schoold zijn in natuurbehoud en natuurbe
heer. En dat was de bedoeling van het vak
ook: mensen iets mee te geven, waardoor
ze in andere vakken beter beslagen ten ijs
komen.
Ondanks alle tegenwerking die er is, loopt
Nederland, wat natuurbescherming be
treft, voorop in de wereld. En het mag dan
waar zijn dat de recente grote aktie „Geef
om de Natuur" maar vijftien miljoen gul
den heeft opgebracht in plaats van de
verwachte vijftig miljoen, het was toch
voldoende om een afgevaardigde op een
conferentie van het World Wild Life Fund
te doen uitroepen: „Maar dat is fantasti
sch, er is nog nooit een land ter wereia
geweest dat zoveel geld per hoofd van de
bevolking heeft opgebracht!" Bovendien
behoort Nederland tot de zeldzame landen
die in de rijksbegroting gelden opnemen
voor natuurbescherming.
Professor Morzer Bruyns is dan ook een
redelijk tevreden mens als hij praat over
wat er in de afgelopen jaren tot stand is
gekomen, wat niet wegneemt, dat ook hij
vindt, dat we er nog niet zijn. „Natuurlijk,"
zegt hij, „we kunnen in de handen knijpen
dat we zo sterk staan, maar soms onder
vinden we van gemeentebesturen, daar
waar het gaat om bestemmingen van lan
delijk gebied, bepaald geen medewerking.
Ik denkt hier bijvoorbeeld aan de gemeen
ten die in het Waddengebied liggen. En
dan kun je wel gaan doordrammen, maar
dan krijg je een polarisatietoestand en de
ervaring leert dat je dan nog minder be
reikt."
Natuurbescherming is onlosmakelijk ver
bonden met grondpohtiek. Toch zegt prof.
Morzer Bruyns: „Als het woord politiek
valt, begin ik altijd een beetje schuw te
worden, maar als men met politiek bedoelt
het bepalen van het beleid, dan bemoei ik
me er natuurlijk wel degelijk mee. Of het
helpt is een tweede. Ik herinner me dat
vlak na de ramp met de tanker Torey
Canyon het ons ter ore kwam dat de
regering tankers van detergentia (chemi
sche olie-afbrekende middelen) paraat wil
de hebben om in noodgevallen te kunnen
inzetten. Nu had de Engelse marine juist
een rapport uitgegeven, waarin duidelijk
werd gesteld, dat deze middelen slechter
waren voor het milieu dan de olieramp
was geweest We hebben de regering daar
op attent gemaakt. Toch heeft de minister
raad de beslissing genomen die detergentia
in voorraad te houden. Waarom? Omdat
het toerisme teveel zou lijden onder een
vervuiling van onze stranden.
Onze adviezen aan de overheid worden
over het algemeen wel opgevolgd, maar er
blijven open plekken die noodzakelijk
moeten worden ingevuld. Neem het minis
terie van Ontwikkelingshulp. Dat geeft een
half miljoen gulden aan Mali voor de
bestrijding van schadelijke vogels. Maar
die schadelijke vogels zijn onze grutto's en
kemphanen die daar overwinteren en daar
dankzij dat half miljoen met vlammenwer
pers worden afgemaakt. Uit het oogpunt
van die boeren daar volkomen begrijpelijk,
want ze vreten alle jonge rijstplantjes op,
maar wij vinden dat je - en dat zou met
dat half miljoen ook kunnen - moet gaan
zoeken naar effectieve middelen om die
grutto's te verjagen.
Toch blijf ik optimistisch. Natuurbescher
ming kan immers veel veilig stellen. Soms
ben ik toch wat pessimistisch, zoals bij
voorbeeld wanneer ik er aan denk dat we
zo graag in het Drentse A-gebied 2500
hectaren natuurgebied veilig zouden willen
stellen en dat het er misschien maar 1500
zullen worden. Pessimistisch ben ik ook als
ik denk aan de steeds grotere ec<
druk die er op het milieu komtfc_.(
En aan het feit dat omwille van i
legenheid de bescherming van OV11
op het tweede plan geschoven en
worden. Kijk naar Mergelland
Limburg. Een keuze tussen cemL#_0
tuur. Lj-
Wat kunnen we doen? We kunne
klem en zo dramatisch mogelijtfhet
dat daar een stuk natuur onh loet
vernield wordt. Meer ook niet. l%om
zal er een instantie, de ministeif^g
schien, moeten beslissen. En hk_j
gemakkelijke beslissing. Kiezen**'
tuur in plaats van voor cement>r"w
minder werkgelegenheid en v£se
deviezen omdat we de cement <JS g
buitenland moeten kopen.
Hier liggen duidelijk strijdige bel
strijdig, dat ik daarover pessimisbe
Maar daaraan toegeven, nooit. J
pessimisme toegeeft, ben je eer®
natuurbeschermer."
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG - Hoewel in Indo
nesië als geheel in vergelijking
met de situatie in 1950 grote
vooruitgang geboekt is geldt
dit niet voor de Molukken die
door de regering in Jakarta als
„minus-gebied" beschouwd
worden en relatief weinig geld
toebedeeld krijgen.
Dit schrijven de Zuidmolukse
leiders Kuhuwael, Mantouw,
Metekohy, Manuhutu en Rutu-
malessy, die in februari een
oriëntatiereis naar de Moluk
ken en Jakarta maakten, in
hun thans verschenen verslag
over deze reis. Zij geven als
hun ervaring weer dat met na
me de economische omstandig
heden op de Molukken verbe
terd moeten worden. Heel veel
mensen moeten er, om rond te
kunnen komen, een bijbaan
zoeken en het werkgelegen
heidsprobleem wordt nog ern
stiger als gevolg van het grote
aantal schoolverlaters. On
danks de door de regering ge
stimuleerde voorlichtingscam
pagne voor de geboortebeper
king neemt de bevolking er nog
toe.
Er is enorm veel werk te doen;
volgens de „vijf" moeten voor
al op de eilanden om Ambon
heen de wegen, de bos-, land
en tuinbouw en de industriële
werkgelegenheid aanzienlijk
verbeterd worden.
Beter dan de economie staan
onderwijs, kerk en vereniging
sleven er op de Molukken voor.
Er zijn veel scholen gebouwd
en er is aanvullend onderwijs
voor degenen die geen school
hebben gevolgd of hun studie
hebben afgebroken. Studenten
worden ingeschakeld om het
analfabetisme te bestrijden. De
vijf Zuidmolukkers uit Neder
land vinden dat het met de
vrijheid van de meningsuiting
op de Molukken matig gesteld
is. Men drukt zich er soms
angstig uit en is in aanwezig
heid van een overheidsfunctio
naris „geremd" vooral als de
RMS ter sprake komt.
De rapporteurs adviseren om
dóór te gaan met de oriëntatie
reizen omdat deze de dialoog
tussen Molukkers uit Neder
land en de Molukken dienen.
Een van de „vijf', de opbouw
werker Metekohy, schrijft in de
dit weekeinde verschenen edi
tie van het blad „Zelfbeschik
king" (van „Door de eeuwen
trouw") dat het niet waar is dat
de RMS-gedachte op de Zuid-
Molukken vrijwel dood zou
zijn. „Als je het vertrouwen
van de mensen weet te winnen
en wat dieper met hen door
praat dan ontdek je dat er wel
degelijk een sterk verlangen
naar vrijheid en zelfstandig
heid bestaat. De sociaal-econo
mische situatie in het gebied is
echter nog steeds zo erbarme
lijk dat voor de meeste mensen
hun eerste en enige zorg is
„brood op de plank" te krijgen
en te houden. Zelfs de vrijheid
van meningsuiting moet daar
voor wijken. Praten over meer
vrijheid - laat staan over een
RMS - is voor de meeste Zuid
molukkers eigenlijk een soort
luxe die ze zich om redenen
van zelfbehoud nog niet kun
nen veroorloven", aldus Mete
kohy.
Naar zijn mening beleven de
mensen op de Zuid-Molukken
daar hetzelfde verlangen dat
ook ten grondslag ligt aan het
RMS-ideaal, n.L behoefte aan
vrijheid en zelfstandigheid.
„De ontmoetingen daar hebben
mij gesterkt in mijn overtui
ging dat de RMS niet alleen
bestaansrecht heeft maar dat
alle hoop op de Zuidmolukkers
in Nederland is gevestigd. Wij
moeten het ideaal uitdragen".
Over ruim een week heropenen wij
ons vernieuwde kantoor aan de Stationsweg 39
te Leiden. Na een verbouwing van bijna drie maanden
zijn we dan toch klaar. Vele verbeteringen zijn in
het kantoor opgenomen, zodat de dienstverlening
nog beter kan zijn dan voorheen.
Alvast vooruitlopend op de heropening hebben wij
kort geleden de beschikking gekregen over een uit
gebreide telefooncentrale, waarop ook alle
bijkantoren zijn aangesloten, zodat u straks op één
telefoonnummer alle zaken kunt afhandelen.
Het nummer is hetzelfde gebleven. 071-144341
Dus op elk gebied nóg beter tot uw dienst.
geld en goede raad
VOLLEDIGE
STEREO COMBINATIE^
radio met 4 golfgebieden en
2 x 12 W muziekvermogen. F
stereo decoder met indicatie.
Autom; .fijnafstemming. Ster
platenspeler met autom. stop
uitgebalanceerde arm met lif
naaldkrachtinsteUing met in
dicatie en keramisch opneem
element. Stereo cassettcrecor
Van Boetzelaarstraat 8 - naast Euro-Cinema
Alphen a/d Rijn - Tel. 01720-92900
Nieuwe Rijn 32 - Leiden - Tel. 071-132900
