fe knieval
inde
ilufpoker
'an de
romme
ORANJE VERSTRIKT
IN SPELSYSTEMEN
Dusbaba naar Parijs Van Leeuwen blijft thuis
Duel met Brugge
nuttige test
User en daar
aansluiting
voor kanoploeg
L
1
een streep door zijn naam gehaald worden.
Dusbaba („Ik ben zo laat omdat ik eerst naar
Nederland moest om mijn zieke zwager naar het
ziekenhuis te brengen") kwam echter net op tijd
om zich door Kessel te laten onderzoeken. Op het
moment dat enkele Oranjespelers al de bus opzoch
ten om terug te gaan naar Zeist, wandelde Dusbaba
doodgemoedereerd de catacombe van het stadion,
binnen. De keuring die kort daarop onder supervisie
van Kessel en fysiotherapeut Pierre van den Akker
plaatsvond, had voor Dusbaba een positief resultaat.
Kessel: „Er zijn geen problemen. Hij kan mee naar
Parijs en Wenen. Weliswaar zullen wij hem extra
onderhanden nemen, maar verdere moeilijkheden
zie ik niet".
Waarna Dusbaba alsnog werd toegevoegd aan de
groep van tweeëntwintig spelers die gisteren naar.
Parijs vertrok om daar deel te nemen aan het
toernooi met Paris St. Germain, Club Brugge en
Iran. Indien mogelijk speelt Dusbaba vanavond al
mee tegen Paris St. Germain. De onverwachte
positieve ontwikkeling van Dusbaba betekende wel
het voorlopige einde van Henk van Leeuwen, de
spits van FC Den Haag die tegen Brugge allerminst
imponeerde. Na het toevoegen van Dusbaba werd
Van Leeuwen door het koppel HappelZwartkruis
uit de selectie van Parijs en Wenen geschoven.
„Voorlopig", benadrukte Zwartkruis. „Best mogelijk
dat Van Leeuwen toch meegaat naar Argentinië.
Niets is nog definitief beslist."
AMSTERDAM Op de za
terdag en zondag in Am
sterdam gehouden Bos
baanregatta kon de Ne
derlandse kanoploeg zich
dit seizoen voor het eerst
in wedstrijdverband meten
met de top van België,
West-Duitsland en Roeme
nië. Hier en daar bleek
dat de Nederlanders de
aansluiting bijna weer te
pakken hebben. Aan het
slot van de regatta was er
zplfs voor Ineke Bakker
en Marijke Kegge op het
nummer k-2 3000 meter
een overwinning wegge
legd.
Dit was trouwens ook het enige
onderdeel waarvoor geen Roe
meense dames hadden ingeschre
ven. Op de overige nummers
eindigde Roemenië steeds als
eerste.
Vrij kort voor het begin van het
wedstrijdseizoen zag coach Karei
Muijs een van de sterkste Neder
landse kanoërs. Sjef Rutten, afval
len. Muijs:'„Hij was afgestudeerd
als fysiotherapeut, stond op het
punt te trouwen en kon een goe
de praktijk krijgen. Hij moest kie
zen tussen topsport en zijn maat
schappelijke ontwikkeling en
koos het laatste. Het gevolg was
dat Ruud van der Doe, die met
Rutten een koppel vormde, een
enorme teleurstelling te verwer
ken kreeg. Dit duo werd vorig jaar
tijdens de strijd om de wereld
kampioenschappen in Sofia ze
vende. Met het uitvallen van deze
twee sterke vaarders was ik ei
genlijk voor de Bosbaanregatta
mijn vlaggeschip kwijt. Ik had
toen twee mogelijkheden: gokken
op incidentele successen of pro
beren op zoveel mogelijk num
mers uit te komen en punten te
verzamelen voor het landenklas-
sement. Dat laatste sprak me
meer aan."
Henk van Leeuwen was net in het veld gekomen toen hij Oranje s tweede doelpunt maakte
ge er zo nu en dan wel wat al
te hard tegenaan ging".
Doorgaan
Mede omdat Neeskens het nog
niet op kon brengen om Happels
taktisch concept optimaal uit te
voeren, werd het spelen met vier
middenvelders en twee spitsen
niet zo'n succes. Toch zal Hap
pel ongetwijfeld doorgaan met
dat experiment, want zoals hij al
eerder bij Feyenoord en later bij
Club Brugge onderstreepte is hij
een fervent aanhanger van der
gelijk spel.
Happel over die eerste helft: ,,De'
balcirculatie was lang niet slecht.
Maar van achteren kwam er veel
te weinig steun, mede omdat de
harmonie in het team lang niet
perfect was". Een milde beoorde
ling. Een stuk milder dan die van
zijn assistent Jan Zwartkruis, die
onomwonden verkondigde: „Zo
spelen zonder spits ligt ons niet.
Ik heb daar weinig vertrouwen in.-
Ik ben trouwens toch geschrok
ken. De beweging in het elftal,
het overnemen van de tegenstan
der en de combinaties klopten
helemaal niet. We zullen de ko
mende oefenwedstrijden optimaal
moeten gebruiken om in ons rit
me te komen. Nu zijn we daar
nog ver van verwijderd".
Het Nederlands elftal speelde vol
gens plan na de rust met drie
middenvelders en drie spitsen. De
n iet-tegenval lende Van Hanegem
(de enige aanmerking die ge
maakt kan worden is dat hij ken
nelijk steeds meer angst krijgt om
de middenlijn over te gaan) moest
daarna tot zijn woede het veld
ruimen omdat Neeskens te ken
nen had gegeven na de rust
tegen de afspraken in toch nog
een kwartiertje door te willen
gaan. Henk van Leeuwen kwam
daardoor als derde spits in de
ploeg.
Gemakkelijker
In die tweede helft speelde
Oranje met drie spitsen veel ge
makkelijker. De ijver van Van
Leeuwen en de vechtlust van de
verder niet imponerende Rep
was daar niet vreemd aan. Voor
al door hun inbreng kwam er wat
meer beweging in het Neder
lands elftal. Jammer alleen dat
een juiste beoordeling moeilijk
gegeven kan worden omdat Hap
pel noodgedwongen in die twee
de helft nogal eens moest wisse
len.
Achtereenvolgens Jansen, Nees
kens en Renè v.d. Kerkhof vielen
met lichte blessures uit. waardoor
Oranje een merkwaardig mengel
moesje werd met Boskamp,
Brandts en Rensenbrink in de
gelederen. Happel: „We wilden
met die lichte blessures geen en
kel risico nemen, want in dit
stadium van voorbereiding koop
je niets voor forceren. Jammer
alleen dat het na de rust toch een
beetje een rommeltje werd, maar
toch heb ik genoeg gezien".
Hoewel Happel dat niet nader
wenste toe te lichten, mag aange
nomen worden dat hij daarbij in
positieve zin doelde op Wild
schut, Jongbloed en Krol en in
negatieve zin op Rep, René van
de Kerkhof en Brandts Het was
opvallend hoe gemakkelijk Wild
schut speelde op de plaafs van
Hugo Hovenkamp.
Wildschut: „Net als tegen Tunesië
ging het lekker. Toch geloof ik
niet dat ik in Argentinië zal spe
len. Er wordt van alles aan ge
daan om Hovenkamp op tijd fit
te krijgen en het ligt voor de hand
dat hij eerste man is voor de
plaats links in de verdediging.
Alleen wanneer Hovenkamp af
zou vallen, maak ik een kans.
Maar vergeet ook Brandts niet.
Die zal in Parijs wel een echte
kans krijgen".
Piet Wildschut behoorde, met uit
zondering van de laatste twintig
minuten toen hij was doorgescho
ven naar het middenveld, tot de
betere spelers. Met Krol (uitste
kend) en Jongbloed (betrouw
baar) en in mindere mate met
Suurbier (nuttig, zonder franje) en
Rijsbergen (sober, maar goed).
Die positieve punten verhinder
den echter niet dat het Neder
lands elftal nog ver verwijderd is
van de echte topvorm. En zolang
die er. net als het definitieve
spelconcept. nog niet is. heeft
Oranje nog een moeilijke weg
voor Zich. Desondanks was Brug
ge als test nuttig. Dat Nederland
daarbij met 31 won (doelpun
ten: Jansen. Van Leeuwen. Nees
kens. tegentreffer: Vandereijken)
was meegenomen, maar verder
van weinig waarde. ROb hartog
Club Brugge: Cogne; Ranson, San
ders. Leekens. Volders: Cools, Vande-
reycken. De Cubber: Simoen, Ku (Mar
tens). Verheecke (Sorensen)
Nederland: Jongbloed. Suurbier. Krol.
Rijsbergen. Wildschut; Willy van de
Kerkhof. Neeskens (Brandts). Jansen-
(Boskamp), Van Hanegem (Van Leeu
wen); Rep, René van de Kerkhof (Ren
senbrink).
Scoreverloop: Jansen 0—1 (6). Vandn-
reycken 1—1 (19). Van Leeuwen 1—2
(-18). Neeskens 1—3 (57).
Scheidsrechter: Delcourt (België).
(Van onze sportredactie)
BRUGGE Johnny Dusbaba werd gered door de
gong. Dankzij de hulp van de Belgische politie,
die Dusbaba begeleidde naar het stadion in Brug
ge, arriveerde hij net binnen de tijdslimiet bij het
Nederlands elftal. Afspraak was dat de met een
liesblessure tobbende speler van Anderlecht zich
in Brugge door bondsarts Frits Kessel zou laten
onderzoeken. Wenste Dusbaba dat niet, dan zou
onherroepelijk, net als met het geval Jan Peters,
"vC-gj
LEIDSE COURANT
Zoals al tevoren was aangekon
digd. gebruikte Happel het korte
uitstapje naar Brugge om te expe
rimenteren met twee verschillen
de spelsystemen. 4-4-2 en 4-3-3
Oranje begon de eerste helft met
vier middenvelders: Van Hane
gem, Jansen. Neeskens en Willy
van de Kerkhof en twee spitsen.
Rep op rechts en René van de
Kerkhof op links. Opvallend daar
bij was dat Van Hanegem zijn rol
van AM kreeg opgedrongen: min
of meer als extra-verdediger fun
geren. Willy van de Kerkhof en
vooral Johan Neeskens moesten
om beurten aan het front opdui
ken om de twee vleugelspitsen
assistentie te verlenen.
Een succes was dat patroon van
Happel in de eerste helft niet. Dat
kon ook moeilijk anders omdat
Neeskens nog te veel wedstrijdrit
me en conditie te kort komt om
de kracht te kunnen opbrengen
doorlopend over het hele veld
actief te zijn. Neeskens: „Vooral
bij pressievoetbal kom ik nog
kracht te kort. Ook het aanzetten
voor een korte sprint is nog lang
niet optimaal. Juist daarom heb
ik Happel in Zeist gevraagd om
mij zowel in Brugge als in Parijs
en Wenen steeds in te zetten. Dat
is de enige manier om weer hele
maal in het ritme te komen. Daar
om is mijn prestatie tegen Brugge
niet maatstafgevend. Pas na de
interland tegen Oostenrijk kan
beoordeeld worden hoever ik nog
af ben van de echte topvorm
Vandaag liep het nog niet met
me. Ik was ook een beetje bang.
niet voor een nieuwe blessure,
maar wel om fouten te maken. Ik
wist dat er op me gelet werd, en
dat bezorgde me toch een be
paalde druk. Daarom ook raakte
ik enigszins geïrriteerd toen Brug-
(van onze sportredactie)
HIJS Willem van Hanegem arriveerde toch op Schiphol om
Oranje mee te reizen naar Pari|s. Na een stormachtig Pinkster-
ekeinde, waarin hij aanvankelijk niets meer met Oranje te maken
de hebben, smoorde de jongste rel in de gelederen van het
derlands elftal nog net voor de ontkieming, waardoor de schade
a perkt bleef tot persoonlijk gezichtsverlies van Van Hanegem.
F M e bron van alle ellende lag zaterdagavond in Brugge, waar Happel
y NL i Hanegem in de rust naar de kant haalde. Tot grote ergernis
i de Kromme, die er na een week bikkelhard werken in Zeist
idelings vanuit was gegaan dat Happel hém de hele wedstrijd zou
>n spelen. Van Hanegem. „De afspraak was dat Neeskens vervangen
i worden. Toen hij echter te kennen gaf door te willen gaan, wees
m ppel mij aan. Woedend was ik. Ik werk me tenslotte niet de hele
m ek in het zweet voor vijfenveertig minuten voetbal".
F tangespoord door echtgenote Truus (onmiddellijk na afloop luid
duidelijk: „Laat Happel de pest krijgen. Willem moet maar gewoon
lisblijven"), begaf Van Hanegem zich spoorslags naar assistent-
ndscoach Jan Zwartkruis en meldde dat hij hard van plan was
bedanken voor Oranje.
artkruis zaterdagavond in Brugge: „Tien minuten heb ik op Van
negem in moeten praten om hem te bewegen zijn beslissing nog
te overdenken. Willem was vreselijk teleurgesteld. Ik heb daar
jrip voor. Tussen hem en Happel is altijd een stevige band geweest.
ïrs i die stilzwijgende overeenkomst wordt getornd. Willem voelt zich
|an zeker, want voor Happel is hij een van de tweëentwintig. Dat heeft
n! ppel zelf tegen me gezegd toen ik hem op Zeist vroeg of er soms
er w jaalde afspraken waren tussen hem en Van Hanegem".
86 j OVERBODIG
T de wisseling voelde Van Hanegem zich overbodig bij het
20 derlands elftal. „Ik had het gevoel dat ze me kwijt wilden",
'acro alyseerde Van Hanegem. „Eerst die rare brief van Happel waarin
werd aangespoord hard te werken op Zeist omdat ik anders beter
iteen kon vertrekken en nu dit weer. Voor mezelf voelde ik dat
n mij verwacht werd dat Ik me vrijwillig terug moest trekken omdat
n°°® ppel en Zwartkruis het vervelend vonden me zelf weg te sturen"
lat gevoel bleef Van Hanegem („een andere verklaring had ik niet")
Bcx htervolgen. Na overleg met Truus werd dan ook op de ochtend
n T 1 moederdag de knoop definitief doorgehakt. Van Hanegem: „Ik
Ide er vanaf. Toen Zwartkruis alsmaar ih gesprek was, heb ik Jan
81 lijbregts gebeld. Hem heb ik gezegd dat ik geen trek meer had
Me Oranje".
3f T (anaf dat moment, een ogenblik dus waarop Van Hanegem officieel
d bedankt voor de WK in Argentinië was het Nederlandse voetbalwe-
jdje in rep en roer. De telefoonlijnen stonden roodgloeiend: Huij-
egts—Zwartkruis, Zwartkruis—Happel, Zwartkruis—Van Hanegem.
ippel: „Ik hoorde van Zwartkruis dat Willem bedankt had en dat
hem moest bellen, maar dat heb ik niet gedaan. Ik kan als trainer
ch geen spelers gaan opbellen".
I| )e weigering van Happel om Van Hanegem te bellen, liet de Kromme
nvankelijk volstrekt Siberisch „Mijn besluit stond vast. Daar
et meer aan te tornen". Smeekbeden van de inmTddels van mening
randerde echtgenote Truus, AZ's manager Hans Kraay en aanvoerder
uud Krol haalden niets uit. Zelfs de huilpartij van Willems 77-jarige
hoonvader baatte niet. Van Hanegem: „Ik wil me niet als joker
ten gebruiken. Daarom heb ik al die verzoeken om Happel, te
ha' inaderen naast me neergelegd. Alleen met mijn schoonvader had
het moeilijk. Hij had net een kleurentelevisie gekocht om mij f
én i gentinië bezig te kunnen zien. Die man was niet tot bedaren te
engen". Het was tenslotte Toon Burgermk, een Rotterdamse kunste-
lar die huisvriend is van de Van Hanegems, die voldoende invloed
mmt ad op de Kromme om toch maar het nummer van Happel te draaien,
an Hanegem: „Toon heeft me uitgelegd dat ik stom zou handelen
s ik niet zou bellen omdat Happel in zijn positie zichzelf belachelijk
>u maken door voor mij door de knieën te gaan".
moment waarop het al door het hoofd spookte van
van Hanegem om te bedanken. Truus deed er
een schepje op maar beiden bedachten zich.
Bijster opgewekt staan de gezichten niet van v.l.n.r. Jan Zwartkruis, Ernst Happel en verzorger Pierre van
den Akker.
BRUGGE De clubleiding
van Brugge was achteraf
helemaal niet zo gelukkig
met de oefenwedstrijd van
het Nederlands elftal. De
bedoeling was dat de pen
ningmeester flink wat wij
zer zou worden van Oran-
je's vriendendienst om als
dank voor het afstaan van
Ernst Happel in Brugge te
komen oefenen, maar dat
financiële voordeel viel te
gen. Slechts vijfduizend
trouwe fans konden aan
de poorten van het riante
stadion geregistreerd wor
den. Een aantal dat eigen
lijk nog niet eens tegen
viel, want na Brugge's ne
derlaag in de Europa Cup
finale tegen Liverpool kon
iedereen al op zijn klom
pen aanvoelen dat Brug
geOranje geen kasstuk
zou worden. De enige die
wijzer werd van Club
BruggeOranje (13)
was interim-bondscoach
Ernst Happel die weer wat
meer inzicht kreeg in de
mogelijkheden van het
Nederlands elftal.
KNIEVAL
De knieval werd derhalve niet door Happel, maar door Van
linegem gemaakt. Happel: „Ik heb Willem verteld dat ik hem niet
napte. Ik heb hem geselecteerd, dus heb ik vertrouwen. Willem
loet dat wisselen in Brugge niet zo opblazen. Toen Neeskens door
ilde gaan moest ik toch iemand eruit halen. Ik had ook Jansen
linnen nemen. Willem moet daar verder niets achter zoeken. Dat
leb ik hem verteld en toen was alles in orde".
Dat bleek gisteren bij het vertrek op Schiphol. De blik van
toen beiden elkaar de hand drukten, sprak boekde-
Van Hanegem: „Het gesprek door de telefoon was goed. Ik heb
vertrouwen in. Het was een misverstand. Happel heeft me
prikkelen. Eerst met die brief en nu met die wissel. Daarna
blufpoker gespeeld. Dat heb ik verloren. En terecht, want Happel
een flater geslagen hebben als hij mij had moeten smeken mee
dus weer in het Oranjekamp. Met Happel voor de buitenwacht
winnaar. De echte triomf werd echter door Van Hanegem behaald,
het hele spel dat de'gemoederen in beroering bracht, werd
de Kromme alleen maar gespeeld om zekerheid te krijgen over
positie in het Nederlands elftal.
jk
>ni
