'OLSTOELRIJDER PAUL KUIPER KAN
'OLITIEK GEZIEN NIET UIT DE VOETEN
Kinderdromen groeiden in
'5 jaar uit tot een
ulk-werkelijkheid
tl
Meerderheid voor oprichting
sterke organisatie bollenvak
iconomisch wel en wee.
IBB Kondor
restaureert
Zijlpoort
„Hans, Hans,
hoe kun je
dit doen"
AD/REGIO
LEIDSE COURANT
DINSDAG 9 MEI 1978
PAGINA 5
ken
omei
gebc
5dteAVaul Kuiper. 20ste op de CDA-kieslijst in Alkemade; dus onverkiesbaar
its n,
„Eigenlijk heb ik hele
maal niet zozeer de am
bitie om op een gegeven
moment raadslid te wor
den, maar deze keer
durf in de confrontatie
aan". Paul Kuiper
draait z'n rolstoel over
de drempelloze over
gang van zijn woonka
mer naar de tuin. In zijn
Veense rolstoelwoning
gaat alles in een han
domdraai. Binnen, in de
"open" keuken, kan
Kuiper zich moeiteloos
overgeven aan zijn hob
by van koken en toebe
reiden: hij rijdt zich zo
wat tot onder het aan
recht. In dit huis, zoals
er twee in Roelofarends-
veen staan, kunnen zijn
dochters ook met het
grootste recht reageren
met "doe het zelf maar",
als hij iets wil hebben.
Niet dat Pauls leven op
rolletjes gaat, maar in
zijn handicap ontmoet
hij toch wel voorzienin
gen die z'n leven een
stuk veraangenamen.
Ook een hele opluchting
voor z'n vrouw, die veel
aan haar man kan over
laten sinds ze in deze
"aangepaste" woning le
ven. Tot zover is er nau
welijks een vuiltje aan
de lucht. Maar in de re
latie met de gemeen
schap in het leefmilieu
schort er nog wel het
één en ander; politiek
gezien, bijvoorbeeld,
kan Paul Kuiper niet uit
de voeten.
In een gesprek kreeg ik al
gauw de indruk van een leven
dige, intelligente geest. Paul
Kuiper is een man die z'n tijd
niet verdoet, zich bij voorkeur
inzet voor anderen. Als die
man een- stel gezonde benen
had, zqu hij democratisch ge
kozen op de barricaden staan.
Maar met zijn bekwaamheden
kan hij geen ijzer met handen
breken. Hij isi dusdanig gehan
dicapt, dat hij, normalerwijs
gesproken, het gementehuis
niet zonder meer kan betre
den. Daarom kwam hij op een
20ste, niet verkiesbare, plaats
te staan op de CDA-lijst die
voor de komende gemeente
raadsverkiezingen is opge
steld, want om in de raadszaal
te kunnen komen zou zijn lijf
"aangepaster" moeten functio
neren dan het nu doet.
Dus geen raadslid Paul Kui
per, ondanks zijn kwaliteiten.
Politiek is macht. „Ik ben toe
vallig ook secretaris van de
Gehandicaptenorganisatie Ne
derland (GON), afdeling Alke
made. Uit dien hoofde al wil
ik met met politiek bemoeien.
Als vice-voorzitter van de
KVP heb ik een jaar of wat
terug de raadsfractie al mee
gemaakt. Ik'zit nu een kleine
drie jaar in de rolstoel. Van
oudsher ben ik poliopatiënt,
maar steeds heb ik kunnen
lopen met behulp van een stok
en zo. Dat liep af. Een paar
jaar heb ik nu "kapot" geze
ten, maar ik werd actief voor
de gehandicaptenorganisatie.
Maar het gemeentehuis blijft
voor mij gesloten; daar kom
je niet in als gehandicapte.
ook al zit je niet in een rol
stoel".
Paul Kuiper is bepaald niet
verbitterd. „In Oude Wetering
worden straks weer twee rol
stoelwoningen gebouwd. Dat
is een buitengewoon goede
zaak; ook de gehandicapten
sport wordt in deze gemeente
aangepakt. Het is oppassen,
dat je die integratie niet voor
bijschiet. Die twintigste plaats
op de CDA-lijst is duidelijk
vooropgezet, al zou je dat zo
niet mogen zeggen. Maar het
moet maar eens aan de orde
worden gesteld: ik wil gewoon
in die raad. Ik heb duidelijk
een mentaliteitsverandering in
mijn vaandel staap: geen be
tutteling van minderheidsgroe
pen, van bejaarden, gehandi
capten. De hele zaak integre
ren, daar gaat het om. Je moet
niet iemand die zichzelf niet
meer kan bedruipen afzonde
ren in concentraties. Probeer
maar eens een café binnen te
komen in een rolstoel. Ik hou
wel van een borreltje. Voor
mij is het geen bezwaar; ik ga
voor de deur staan en er zijn
altijd wel mensen die me naar
binnen helpen. Zoiets gebeurt
ook bij de Alkeburcht, bij één
of andere uitvoering. Je moet
je niet afzonderen, ook al zit
je voor je leven in een stoel.
Ik weet wel, dat heel wat van
mijn medelotgenoten daar
moeite mee nebben, maar
daardoor is hun geïsoleerd
heid vaak aan hunzelf te dan
ken".
In de gemeente Alkemade zijn
ongeveer dertig gehandicapten
lid van de GON, „maar er zijn
natuurlijk veel meer mensen
waar het hier om gaat", weet
Paul Kuiper. „We moeten veel
meer aan elkaar denken. Niets
zeggen, niets vragen, maar ge
woon doep. Zoals hier, op het
woonerf van Delfland, mensen
zijn die hun pad verbreed heb
ben, zodat ik beter met mijn
stoel een draai kan nemen
zonder zes geraniums in de
borders aan diggelen te rijden.
Ik verwijt werkelijk niemand
die twintigste plaats die mij is
toebedeeld, maar ik wil wel
bevorderen, dat het ook an
ders moet kunnen. Voor me
zelf ben ik een slechte strijder;
dat actie voeren doe ik liever
voor anderen en daarbij wil ik
beslist een lans breken voor
die minderheidsgroepen in on
ze samenleving. Zeker op
plaatselijk niveau. Maar nu
krijg ik de kans niet. Toch zou
dit mogelijk moeten zijn. Ie
mand met twee goede benen
kan een rolstoelrijder in een
bestuur vertegenwoordigen,
maar waarom zou dat niet an
dersom kunnen?"
LANGS
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
H1MI3
e j
SCHRAMA VEEVOEDERS IN EEN MAALSTROOM
ïtof
onÉ
(Claas Schrama mag dan
-krel de stichter zijn ge-
)Olv eest, maar „ridder"
Serrit was wel de man
in Ijije een halve eeuw lang
[Pei jieeft gebeiteld aan een
sjoel ,edrijf dat gr aanmalend
'e NeToeide tot een be6riP
et lan de Rijndijk tussen
jaa'le Grote Vink en het
Aan laagse Schouw, thans
d isteids grondgebied maar
vocjran oudsher liggend in
ijftigfle geur van Voorschó-
,den:en. Schrama Veevoe-
)roel5ers bestaat dezer da-
ven&en vijfenzeventig jaar.
vani)riekwart eeuw die een
p deireestapel en een dynas-
isseiie van ondernemers in
i aaflansvorm heeft gehou-
Üen. Het personeel van
vandaag is met aan
hang, 65 man sterk, een
weekeinde in Parijs ge
weest. Dat was een
groot inspirerend feest,
dat een herhaling zal
vinden op woensdag 10
mei in het Alphense
Avifauna, waar onder
meer prof. ir. S. Iwema
uit Wageningen komt
causeren over de vee
voeding van de toekom
st: veevoeding moet blij
ven; en dat hoeft niet
ten koste te gaan van de
derde wereld.
Op het ogenblik zijn er plus
minus 500 bedrijveh in ons
land die zich bezighouden met
het produceren van mengvoe
ders voor ons welvarende vee.
Daaronder is Schrama een
middelgroot maalbedrijf, dat
in 1920 1500 ton mengvoeders
afleverde en thans boven de
25.000 ton zit. Een leuk aan
deel in de ruim 11 miljoen ton
die de gezamenlijke Neder
landse mengers voor elkaar;
boksen. Zoals elk gezond be
drijf heeft ook Schrama het
lot gekend van vallen en op
staan, van groei en stagnatie
en dan weer uitbouw. Stagna
tie tijdens beide wereldoorlo
gen. Maar Gerrit (niet voor
niets in de Orde van Oranje-
Nassau opgenomen) sleepte
z'n zaak door de maalstroom
heen. De prestatie werd z'n
trots en op hoge leeftijd is hij
nog steeds getuige van de
gang van zaken die een evolu
tie in zich bergt: van sjouwen
met zakken op je nek is de
maalderij geworden tot een
centraal geregeld massabe-
drijf, mechanisch en automati
sch. Een druk op de knop en
„molenaar" Arie Schrama,
chef malerij, kiest de juiste
samenstelling van een meng
sel. Op de Rijndijk staan buik-
kolossen met hun cylinderlijf
omhoog, hydraulisch gedre
ven, om „in te nemen", terwijl
het verkeer langsraast: Schra
ma op de tweespalt tussen ver
leden en toekomst aan een
Rijndijk die niet veel „lee
fruimte" laat.
„De voorraden verbergen zich
in silo's. Het bedrijf is laby
rinth geworden van buizen en
leidingen. Waar voorheen de
hartslag klopte van de motor,
met een suizend vliegwiel en
met drijfriemen die alles in
beweging zetten, bevinden
zich nu koele panelen met
knoppen en kleurige lampjes.
Vooruitgang of niet? Het is dit
of niets. Men kiest niet voor
de vooruitgang. Men kiest
voor het voortbestaan. Van die
keuze is de vooruitgang het
onontkoombare gevolg." Het
zijn zmssneden die ik haal uit
een fraai verzorgde brochure
die verscheen naar aanleiding
van het 75-jarig bestaan van
Schrama Veevoeders. Samen
steller en schriftsteller was
een Schrama-broer uit de
Laden en lossen bij Schrama Veevoeders aan de Rijndijk
Weipoort) Schrama's, bijna
een eeuw geleden, zijn inmid
dels allang uit het louter meel
gerezen. De belangen zijn
buikachtig geworden, massaal
in concernafmetingen. Daarbij
hoort sinds 1969 ook dochte
ronderneming Eipak die per
week aan de Rijndijk 600.000
eieren - uit noeste bio-leggerij
verkregen - omzet. Een omzet
overigens die voor een deel
afkomstig is van hoenderpar
ken ofwel concentratiekampen
die hun pluimveevoeder van
Schrama betrekken. Op zo'n
manier gaat er niets verloren.
In dit geval is de kip gelijk
waardig aan de drukknop; een
verdovend economisch belang
tweede generatie die de vevoe-
ders links heeft laten liggen,
maar het „malen" is trouw
gebleven in de journalistiek.
Het is Nico Schrama, die de
volzinnen schreef van een kro
niek die de weerspiegeling is
van het reilen en zeilen zijner
„vaderen" en daardoor een
„mengvoeder" is geworden
van familiaire en bedrijvige
geschiedschrijving. In dit op
zicht is de combinatie mole
naarszoon-journalist volstrekt
uitzonderlijk omdat ze hier
uitmondt in een werkzame
„maaldrift"
De kinderdromen van de
Bentse (buurtschap, gelegen
niet ver van de Zoeterwoudse
waaraan weinigen zich zullen
storen, ofwel: wie balkt er nou
om zulk een bulk? Een ®mer-
kelijke noot uit Nic. Schra
ma's bloemlezing tot lering en
nadenken geschikt: „het vee
voeder bestaat thans voor
minder dan 25 pet. uit granen
en dit percentage zal steeds
lager worden. Steeds groter
wordt het gebruik van pro-
dukten die niet voor menselij
ke consumptie geschikt zijn.
Afval wordt verwerkt tot
hoogwaardige produkten die
het dier tot voedsel dienln."
Dit ter ondersteuning van het
referaat dat prof. Iwema vol
gende week hoopt te kunnen
houden.
Aan de Hogewöerd 20 is in plaats van de dameskapsalon
Lintsen, „Sunta B.V.", winkel in zonneschermen, jaloe-
eën, markiezen en andere zonweringen gevestigd.
Aan de Hooglandse Kerksteeg 8 is de slagerij van A.V.
1 d. Poel en zn.'opgeheven.
il i Aan de Burgsteeg 9 is in een eerder leeggekomen
o idrijfsruimte „Modern Times", winkel in 2e hands goede-
~et>n, gevestigd
i<De aan de Breestraat 7 en het Kort Rapenburg 17
gevestigde Universiteitsboekhandel van J. Ginsberg B.V.
•rdt in juni verplaatst naar het Schuttersveld 9.
Aan de Breestraat 12 is Randstad Optiek B.V. Overdijk
h van Deene opgeheven.
Aan het Lammenschansplein 28 is de handelsonderne-
ing „Albion", groot - en kleinhandel in parket, opgeheven.
Aan de Evertsestraat 49 is P.D, van Walbeek, kleinhandel
.mede amb. handel in zuivelprodukten opgeheven.
Aan de Sint Aagtenstraat 25 is de handel in 2e hands
ito's van gebrs. De Wit gevestigd.
Aan de Breestraat 9 is i.p.v. de kledingboetiek „The
-^olyland shop", Izmier Export handel in levensmiddelen,
!ctr. apparatuur, textiel, conserven en kunstnijverheidsar-
;elen gevestigd.
Aan de Breestraat 140 is in een eerder leeggekomen
'fitönkelpand „Look", opticiensbedrijf, gevestigd.
an de Surinamestraat 18 is het glazenwassersbedrijf
in J. Springer gevestigd.
I Aan de Plantage 4 is J.J.R. van Duijn, glazenwassers be-
hf.
WISS
n a 1
mee
&hu n
lifest i
Dlem si
jord i
J-Thlui
1 va
►ovei
beréle<
ardelki
en
i ev<
Lid i
dige
HILLEGOM Komt er
één sterke organisatie in
het bloembollenvak?
Daarvoor is het nodig
dat de Kon. Alg. Ver.
voor Bloembollencul
tuur tot een zeer nauwe
samenwerkingsvorm
komt met de standorga
nisaties; dat men de Ko
ninklijke moet reorgani-
seren en dat men om dat
doel te bereiken ook ge
noegen moet nemen met
een forse contributiever
hoging.
Via een opiniepeiling
heeft de Koninklijke de
meningen gepolst. Voor
punt a. - samenwerking
met de standsorganisa
ties - stemden 669 leden
voor, 53 tegen en een
blanco. Punt b. - een
reorganisatie van
Bloembollencultuur
kreeg 652 voorstemmers,
63 stemden tegen en 8
blanco en punt c. - een
hogere contributie
kreeg 550 stemmen voor,
137 tegen en 36 blanco.
Een zeer ruime meerder
heid blijkt dus voor die
ene sterke vakorganisa
tie, ook al zal dat meer
gaan kosten. Boven
staande gegevens wer
den gistermorgen tij
dens de ledenvergade
ring van Bloembollen
cultuur in Treslong be
kend gemaakt.
Het hopfdbestuur van de Ko
ninklijke zal in de komende
maanden geen gebrek aan
werk hebben. Want als het
enigszins mogetijk is, wil men
in december komen mgt afge
ronde voorstellen.
Na de opening door voorzitter
J. P. M de Jonge - we bericht
ten u daarover al in ons blad
van gisteren - gingen het jaar
verslag en de rekening 1977
snel onder de hamer door.
Daarna volgde een vergadering
met gesloten deuren, waarin
werd meegedeeld dat de on
langs afgetreden voorzitter,
jhr mr dr. O. F. A. H. van
Nispen tot Pannerden, is be
noemd tot erevoorzitter, de
heer H. A. G. de la Mar, de
algemeen secretaris-penning
meester die 1 mei j.L met pen
sioen is gegaan, tot erelid,
evenals de heren C. Broeze uit
Beverwijk en M. Zandbergen
uit Sassenheim.
Wat betreft de reorganisatie
van de Koninklijke waren er
wat vragen en opmerkingen
van de afdelingen Anna Pau-
lowna-Breezand en Noordwijk.
De voorzitter zegde toe dat met
de wensen en verlangens zo
veel mogelijk rekening zal wor
den gehouden.
LEIDEN De aannemers
combinatie IBB Kondor-
Du Prie gaat de Zijlpoort
in Leiden, die reeds een
aantal jaren in slechte
staat -verkeert, grondig
restaureren, zo heeft IBB
Kondor bekendgemaakt.
De combinatie ontving
hiervoor de opdracht van
Nieman Holding in Leiden.
De restauratiewerken, die
onder direktie van archie-
tect J. Walraad uit Brielle
worden uitgevoerd, staan
onder toezicht van de
Rijksdienst voor de Monu
mentenzorg
De uitvoering van het werk
zal ongeveer twee jaar in
beslag nemen. Over de ui
teindelijke bestemming
van de Zijlpoort is nog
geen beslissing genomen.
STUDENT REED IN
OP KENNISSEN
LEIDEN Het kantongerecht
kreeg gistermorgen bezoek van
een Leidse student die zijn
kennissen de kreet „Hans,
Hans, hoe kun je dit doen" had
ontlokt. Op zich zelf is dat niet
strafbaar, wel strafbaar was
de aanleiding tot het slaken
van de kreet.
De Leidse student Hans verbet
namelijk met een kennis de
sociëteit Minerva aan de Bree
straat en had er reeds de volle
gang richting stadhuis ingezet
toen hij en zijn vriend tot de
conclusie kwamen dat ze eigen
lijk wel honger hadden. Aange
zien de gelegenheid waar ze
iets wilden gebruiken zich in
middels al een eind terug te
genover de sociëteit bevond en
de Breestraat zoals bekend een
éénrichtingsverkeerstraat is be
sloot de student maar achteruit
te gaan rijden teneinde even
tuele politie te misleiden. Daar
bij ontging hem het zicht op de
weg achter hem - „ik wilde
beide handen aan het stuur
houden en ik kon daarom niet
goed omkijken" - en reed hij
prompt in op een paar niets
vermoedende voetgangers, die
zich met een bewonderings-
waardige atletische sprong in
veiligheid wisten te brengen.
Achteraf bleken degenen waar
op was ingereden goede ken
nissen van de student Hans te
zijn, en de zaak zou daarom
wel met een sisser zijn afgelo
pen als er toevallig geen sur
veillance-auto van de politie
Leiden in de buurt was ge
weest
De inzittenden van de politie
wagen lieten zich niet door het
achteruitgerij van de student
misleiden, constateerden dat
hier wel degelijk sprake was
van oneigenlijk gebruik maken
van de rijrichting en zagen bo
vendien met eigen ogen hoe
wild de student zijn kennissen
begroette. En schreven derhal
ve een gepeperde bon uit.
De student oordeelde zelf nogal
luchtig over het hele gebeuren,
„In het verhaal staat dat ik met
een enorme snelheid achteruit
reed maar dat is niet waar. Het
ging juist heel langzaam", ver
telde hij kantonrechter Van
Dijke. „U zou als student medi
cijnen toéh wel beter moeten
weten dan ongelukken te ver
oorzaken". meende Van Dijke.
Verdachte ging daar niet op in
en spuide daarentegen kritiek
op de administratieve handel
wijze van het parket, dat zijn
dagvaardiging had ingetrok
ken, zodat de student dacht dat
de zaak van de baan was, maar
later schreef dat zijn zaak al
leen maar verplaatst was. „En
ik had al een borrel op de
goede afloop gedronken", deel
de hij rechter Van Dijke m
vertrouwen mede. „Ik betwijfel
of U op de straf die ik U ga
geven een borrel gaat drin
ken", meende de kantonrechter
echter strijdlustig. „U geeft
blijk van een slechte verkeers-
mentaliteit en 'ik veroordeel
daarom tot 200 gulden boete en
tot een voorwaardelijke ontzeg
ging van de rijbevoegdheid
voor de duur van vier maan
den en een proeftijd van twee
jaar", aldus de afloop die Van
Dijke aan het gebeuren gaf.
Afvalbak
Een ondernémer uit Noördwijk
werd verweten dat hij een af
valbak van forse afmetingen
op de rijstrook van de Lange-
velderweg had neergezet. Over
dag levert een dergelijke bak
weinig bezwaren op, maar 's
nachts bleek toch dat de bak
een onoverkomelijk obstakel
kan zijn voor nietsvermoeden
de weggebruikers want er was
een meisje tegenop gereden. En
dat allemaal omdat de bak niet
deugdelijk was verlicht. Welis
waar stond het gevaarte onder
een lantaarnpaal, maar daar
mee was slechts de helft van
het gevaarte verlicht zodat de
andere helft voor de wegge
bruikers wel degelijk een on
zichtbaar obstakel was. De
Noordwijker was het daar niet
erg mee eens. „Die bak was
vanaf 150 meter te zien, ik heb
het zelf uitgeprobeerd. En dat
het meisje er tegenop gereden
is begrijp ik wel want ze heeft
suikerziekte. Ze wist dat het
ding er stond want ze is ter
plaatse bekend", aldus de ver
dachte „Ik zou zeggen dat U
die bak juist moet verlichten
om te voorkomen dat er men
sen met suikerziekte tegenop
kunnen rijden", aldus draaide
Van Dijke de bewijsvoering
om. De Noordwijker kreeg 100
gulden boete mee naar huis.
FRANK BUURMAN
