pitz Kohn; ..Wie anders had kampioen kunnen worden"
Go Ahead Eagles:
triomf van de werklust
Laf Haarlem
VVV uitgeblust
Uit de zilveren stadsbeker, geschonken door Eindhovens
op het bordes van het stadhuis champagne. Het was
leegdrinken alvorens de titel een vaststaand feit was
recht op heeft.
burgemeester, drinkt aanvoerder Willy van der Kuijlen
eigenlijk ook de beker die PSV tot de bodem moest
voor de ploeg die er zonder meer als enige het volste
(Van onze sportredactie)
DEVENTER. Temidden
van de dolle vreugde die
zich van Go Ahead Eagles
meester maakte na de
triomf (2-0) op de miljoe
nenploeg van AZ '67, acht
te trainer Henk van Brus
sel het raadzaam niet te
lang bij dit succes stil te
blijven staan maar vooruit
te kijken naar zondag.
Dan komt Telstar naar De
venter.
,.De spelers waren in een hoera-
stemming. Maar ik heb ze ge
waarschuwd voor volgende
week. De wedstrijd tegen Telstar
wordt nog zwaarder dan die te
gen AZ'67. Bij wedstrijden tegen
clubs als Ajax en AZ hoef je als.
trainer van Go Ahead Eagles niet
om inzet te vragen. Dan beseffen
de spelers wel dat er hard ge
werkt moet worden. Tegen „min
dere'' clubs ligt dat anders", oor
deelde Van Brussel, die de pres
tatie van gistermiddag bestem
pelde als „een triomf van de
werklust".
Dat miskenning van minder
geachte clubs levensgevaarlijk
kan zijn, werd Henk van Brussel
gedemonstreerd door AZ'67. De
dure ploeg van de gebroeders
Molenaar wekte nimmer de in
druk bereid te zijn om tegen de
ploeg die nog altijd op een de-
gradatieplaats bivakkeert, alle
energie aan te wenden. Zelfs het
toch aanlokkelijke vooruitzicht
dat AZ'67 bij winst op de Eagles
in punten gelijk zou komen met
FC Twente, bleek de Alkmaar-
ders niet te kunnen inspireren.
„Daarom", 'sprak de zichtbaar
teleurgestelde trainer Cor van
der Hart, „hebben we verdiend
verloren. Go Ahead Eagles zat
veel feller op de bal en de man.
In de rust heb ik mijn spelers
flink de waarheid gezegd, maar
dat heeft niets geholpen. Ook de
waarschuwingen van voor de
wedstrijd hebben ze niet ter har
te genomen, en dat terwijl we de
spelers de gelegenheid hebben
geboden zich optimaal voor te
bereiden. Achteraf moet je ech
ter vaststellen dat het trainings
kamp en het hotel niets positiefs
hebben opgeleverd".
Nimmer
Het spel van Go Ahead deed
slechts in de verte denken aan
dat van een ploeg die op een
degradatieplaats vertoeft. En
omdat AZ '67 nimmer kon on
derstrepen dat het een serieuze
gegadigde is voor een plaats bij
de top-drie, was de 2-0 na ne
gentig minuten matig voetbal
eigenlijk niet eens verrassend.
Mede door het ontbreken van de
offensief ingestelde linkervleu
gelverdediger Hugo Hovenkamp
zat er in het spel van AZ vrijwel
geen dreiging. Willem van Hane-
gem was nergens omdat de
„eindstations" van zijn passes bij
gebrek aan steun uit de achter
hoede en middenveld volslagen
machteloos waren tegen de De
venter defensie, waarin Kees Kist
door Lodeweges werd uitgescha
keld. Peters en Nygaard toonden
weinig initiatief.
Het ongeïnspireerde spel van AZ
leidde in de 35ste minuut tot de
eerste treffer van de Eagles. Na
een hoekschop door Jo Körver,
belandde de bal bij Teun Kist
Het leer maakte enige vreemde
omzwervingen, werd beroerd
door Lodeweges en plofte voor
de voeten van Kees van Kooten,
die de onbeschermde hoek
vond: 1-0.
Go Aheads tweede treffer
maakte een eind aan het
laatste restantje hoop van
AZ, Strijdveen zond de bal
met een inworp in de rich
ting van het onafscheide
lijke duo Spelbos-Van
Kooten. De verdediger van
AZ leek te zegevieren in
het kopduel. Spelbos
raakte de bal wel, maar
kon niet voorkomen dat
deze voor de voet stuitte
van Jo Körver, die meteen
uithaalde: 2-0.
Scoreverloop: 36 Van Kooten 1-0, 67
Körver 2-0. Scheidsrechter: Geurds
Toeschouwers: 10.000.
Go Ahead: Van Zoghei; Strijdveen,
Schneider, Lodeweges, Teun Kist,
Woudsma, Walbeek. Vuskovic; Groe-
neweg (Van der Pas), Van Kooten,
Körver.
AZ'67: Meskovic, Van Rijnsoever,
Arotz, Spelbos, Vonk; Peters, Van
Hanegem, Nygaard; Metgod, Kees
Kist, Van Marwijk
ROTTERDAM Sparfa heeft met Haarlem totaal
geen moeite gehad. Vooral in de eerste helft toon
den de Rotterdammers hun goede vorm. Het over
wicht van Sparta leverde voor de rust doelpunten
op van Van Staveren, die een voorzet van Valke
met het hoofd afrondde, en twee van Ray Clarke.
Haarlem, dat bepaald nog niet veilig is, liet hiervan
in zijn spel niets blijken. De Haarlemmers speelden
laf. De Haarlemse trainer Hughes: "Haarlem speelde
zonder instelling en we mogen blij zijn dat Sparta
Venlo FC VW, dat door een overwinning op
Vitesse een heel stuk uit de degradatiezorgen had
kunnen komen, heeft tegen de Arnhemse club
volkomen gefaald.
Behalve in het eerste kwartier, toen VVV nog tot
enkele aanvaardbare acties kwam waarbij een schot
van Van der Weide tegen de lat belandde, waren
de mat spelende Venlonaars daarna nauwelijks meer
gevaarlijk. Het voor de rust sterk verdedigende
Vitesse begreep in de tweede helft dat het tegen
dit uitgebluste VVV niet kansloos was.
Van der Weide kon de doorgebroken Gerdsen alleen
nog met een grove overtreding afstoppen, wat hem
na de rust niet is doorgegaan, anders had het wel
eens op een debacle kunnen uitlopen". Een foutje
van reserve-doelman Berends (Doesburg was voor
éèn wedstrijd geschorst) en een misverstand met
Marijt waren de oorzaak dat Haarlem in de laatste
minuut door Van den Berg nog tot een doelpunt
kon komen.
Scoreverloop: 30. Van Staveren 1-0, 36. Clarke 2-0, 43.
Clarke 3-0, 90. Van den Berg 3-1. Scheidsrechter: Weerink.
Toeschouwers: 5000.
Sparta: Berends; Jansen, Balkestein. Marijt. Meutstege;
Henson, De Goey, Valke; Van Zoest. Clarke. Van Staveren
Haarlem: Boersma; Wentink, De Vries, Huyg, Melgers; Van
den Ban, Haar (Masefield), George; Böckling, Van den Berg,
De Kip.
een gele kaart opleverde. Toen Bosveld plotseling
een vrij veld voor zich kreeg omdat de Venlose
defensie vergeefs wachtte op een fluitsignaal van
scheidsrechter Draaisma voor een overtreding tegen
Nijssen, tikte de Arnhemse aanvoerder de bal be
heerst langs de uitgelopen Sobczak: 0—1. VVV deed
er nog alles aan, maar de aanvallen bleven fantasie
loos en doorzichtig.
Scoreverloop: 60. Bosveld 0—1. Scheidsrechter
Draaisma. Toeschouwers 13.000.
FC VVV: Sobczak; Nijssen (Wolter), Van der Weide,
Schreurs, Van Rosmalen; Pala. Advocaat, Van Oo-
strom (Jovanovic); Janssen, Hilkes, Kurcinac.
Vitesse: Nijhuis; Veenstra, Heezen, Mulderij, Mel-
laard; Das, Bosveld, Boeve; Gerdsen (Hofs), Bursac,
Meijers.
Gele kaart Van der Weide (VVV) en Das (Vitesse)
wegens te hard spel.
EINDHOVEN Terwijl als gewoon
lijk het publiek bij PSV de laatste
seconden aftelde die het elektro
nisch scorebord aangaf, stapte FC
,Twente's trainer Spltz Kohn al naar
&de dug out waar zijn oude leer-
aneester Kees Rijvers vertoefde en
weltclteerde hem. Het gebaar van de
ajjgrëeele, sportieve maar verslagen
^trainer die diep in z!|n hart had
lehoopt PSV de eerste nederlaag
n deze competitie te kunnen toe-
v irengen. Het was niet gelukt. In een
eerste) half uur van voetbal op
:>;J kampioensniveau had PSV zich de
titel al vrijwel toegëeigend maar
Stó door het uitvallen van René van de
kerkhof kreeg de Eindhovense for-
frXmatie een tik die ertoe leidde dat
FC Twente na de rust volledig het
spelbeeld bepaalde maar er niet in
slaagde de achterstand te nivelle-
ren, met uitzicht op meer, en zelfs
moest toestaan dat Jan Poortvliet
voor het eerst in zijn loopbaan
a&M PSV scoorde hij tweemaal in een
®^iedstrljd de eindstand bepaalde
op 3-1. Iets te ruim weliswaar maar
na een glorieus seizoen waarin PSV
needs „de beste" was even ruim
verdiend.
Op de hoofdtribune zat manager Ben van
Gelder gedurig met een zenuwtrekje om zijn
mond. Toen scheidsrechter Berrevoets geen
seconde bijtrok en precies op tijd affloot,
ontsnapte Van Gelder een diepe, tot ver
hoorbare zucht. Hij verhief zich, met allen in
het uitverkochte stadion om de landskam
pioen van het seizoen 1977/1978 een staande
ovatie te bereiden. De jeugd had de politie
eigen „veiligheidsorganisatie" van PSV
misleid en met zware tangen toegang tot het
j geforceerd. In een mêlee van met rood
wit zwaaiende fans maakte de succesvolle
formatie zijn ereronde. Achteraan dribbelde
Rijvers zich nooit zo „"in de publici
teit" plaatsend maar ditmaal, na een duel dat
niet op het peil stond dat de confrontatie van
nummers een en twee recht deed maar
niettemin, zeker voor de Eindhovense aan
hang, opperst enerverend was die even'
moest afreageren.
,Wat ben ik blij met die titel, ongeslagen nog
wel", reageerde Kees Rijvers na afloop. „Ik
was bang dat het toch nog mis zou gaan toen
we René van de Kerkhof verloren. Nu kunnen
we ons volledig op het UEFA Cuptoernooi
concentreren".
Breekpunt
René van de Kerkhof, evenals Willy in groot
se vorm, was het breekpunt bij PSV dat het
eerste half uur zo gemakkelijk speelde dat
FC Twente een afstraffing tegemoet leek te
gaan.
Toch was de eerste schrik voor de Eindhoven
se aanhang geweest. Toen Willy van de Kerk
hof in de achtste minuut Frans Thijssen een
duwtje gaf en deze zich ijlings ter aarde
stortte, leverde dat een vrije trap op waaruit
Arnold Mühren langs het muurtje tegen de
paal schoot. Het was een onderbreking van
het overwicht van PSV dat de capaciteiten van
doelman Van Gerver eens de stand in van
Van Beveren bij PSV al had beproefd. Met
intelligenter, vloeiender en gretiger voetbal
werden de Twentenaren constant in de defen
sie gedrongen.
Een treffer moést vallen, en dat gebeurde ook.
Deijkers zag een solo gestuit maar de bal
werd overgenomen door René van de Kerkhof,
afgezwenkt naar links. Van Gerven concen
treerde zich geheel op die kant en liet een
groot stuk van zijn doel vrij. René van de
Kerkhof zag Jan Poortvliet moederziel alleen
staan, schoof hem de bal toe en het was 1-0.
Acht minuten nadien werkte Overweg onvol
doende weg en met een omhaal scoorde
Deijkers: 2-0. Het ging in die periode zo
gemakkelijk dat PSV op een monsterzege leek
af te gaan. Weer „rushte" René van de
Kerkhof naar voren. Hij schoot voorlangs en
viel neer. „Ik verdraaide mijn knie", zei hij
later. Een vurige plek op zijn knie zou ook
erop kunnen duiden dat hij geraakt was. Hij
strompelde nog even mee en stond toen zijn
plaats af aan Paul Postuma.
Meteen was het gedaan met PSV en Kick van
der Vall kon, na de vrije trap van Mühren
voor het eerst na achterdertig minuten een
schot lossen. Kees Rijvers had gelijk na
afloop: „Je mist te veel als René van de
Kerkhof er niet bij is". Zijn verraderlijke snel-
heid, gedreven door inzet, vooral. Tegen de
rust greep FC Twente zijn kans. Het „ontregel
de" PSV verwerkte een hoekschop slecht en
Piet Wildschut, bij ontstentenis van Jaap Bos
op de rechtervleugel, kon simpel de stand op
2-1 brengen. Ook hij moest later, met een
enkelblessure, uitvallen (voor Pahlplatz).
Niets
Kees Rijvers had na dat „gemakkelijk half
uur" gehoopt op 3-0. Nu moest hij Van der
Kuijlen meer achter houden. Lubae opdragen
de te veel vri|heid genietende Van der Vall
te schaduwen en vurig hopen dat zijn ploeg
niet onttakeld zou worden. Want er lukte
niets meer.
Als het waar is dat tweelingen eikaars pijn
voelen, leed Willy van de Kerkhof aan de
blessure van broer René want hij was volko
men „uit het spel".
FC Twente had het initiatief overgenomen en
als Overweg niet zo knullig vrij voor doel
naast had geschoten, zou de malaise voor
PSV nog groter zijn geworden, want de ploeg
ging als een dolende over het veld en veroor
zaakte doodstille tribunes. Maar in de periode
van veldoverwicht demonstreerde FC Twente
Ab Gritter uit vorm zodat de aanval werd
gehandicapt dat het geen exponent is van
vaderlands topvoetbal. De veelal goed opge
zette aanvallen strandden door gebrek aan
individuele kwaliteit, dat bij PSV in normale
doen in zo grote mate voorradig is. Dat
verleidde Jan van Beveren ook tot de bedekte
kritiek: „Waarom dat geschreeuw om een
spits. Rijvers heeft onze ploeg geleerd zelf
standig te voetballen maar niettemin als on-
derdeel van het collectief. Daardoor hebben
wij er meer die kunnen scoren".
Onverwacht
Jan Poortvliet, die oen dubbele teek had
Mühren uitschakelen, wat gebeurde, en sco
ren bewees het. Uit een ingooi van Wllly
van de Kerkhof sprintte hij razendsnel neer
voren, nam de stuitende bal met het hoofd
mee en doelpuntte In de verste hoek: 3-1.
Onverwacht en op dat moment ook onver
diend, hoewel Postume pel voor tijd nog
tegen de peel mikte terwijl Brugglnk els door
de bliksem getroffen stokstijf toekeek. Oen
zou de marge MJna „onverantwoord" zijn
geweest.
„We hebben voor de rust te angstig ge
speeld", biechtte Kohn naar waarheid op. „Dat
we aan Anderlecht dachten, is niet waar. Die
tweede Europa Cupwedstrijd speelde niet
mee. Onze basis is te smal, daarin zit het.
En wie anders dan PSV had kampioen kunnen
worden?"
Zo dacht Eindhoven er ook over. Er
brak een mini-carnaval los: een rij
toer door de stad waar Eindhoven
juichend langs de kant stond, een
huldiging ten stadhuize door burge
meester Van der Lee, die de zilveren
stadsbeker aanbood voor PSV's ze
vende titel in totaal en de derde in
vier jaar, voor iedere speler een
persoonlijk geschenk, vuurwerk, een
etentje voor de ploeg en om een uur
naar bed in opdracht van Kees Rij
vers want woensdag volgt Barcelona-
PSV en de Eindhovenaars willen,
zonder competitiezorgen, nu ook wel
eens een Europese (UEFA) Cup in
de prijzenkast hebben.
Scoreverloop: 19 Poortvliet 1-0. 27. Deijkers 2-0. 41
Wildschut 2-1, 82 Poortvliet 3-1 Scheidsrechter
Berrevoets Toeschouwers 28 000 (Uitverkocht).
PSV: Van Beveren. Kriigh. Stevens. Van Kraay.
Brandts. Poortvliet, v.d Kuijlen, Willy v.d Kerkhof.
René v.d. Kerkhof (Postuma). Lubse. Deijkers
FC TWENTE: Van Gerven Var. lerssel. Overweg.
Drost. Bruggink; Thijssen. v.d. Vall, Mühren. Wild
schut. Gutter, Thoresen
HERMAN VAN BERGEM
