Het weer
in Amerika
een bron
van
ed
en vermaak
Weermannen
bij de vleet
WASHINGTON - Het
blozende ronde gezicht
van. Willard sloot het
beeld. Zijn sonore
stemgeluid galmt door
de huiskamer. „We
gaan wat meemaken
morgen. Zet de
sneeuwschuiver maar
vast klaar. Er is een
zware sneeuwstorm op
komst. Gaermaareven
bij zitten en luister
goed. Tegen morgen
avond hebben we er 10
tot 20 cm sneeuw bij, u
hoort het goed: tien tot
twintig cm". Glim
mend van trots, alsof
hij de sneeuw zelf ge
maakt heeft, zakt Wil
lard vanaf het voorste
puntje terug in zijn
stoel. Even gelegen-
om het verpletterende
nieuws te verwerken. Veel tijd gunt Wil
lard zijn publiek echter niet. Hii veert al
weer naar voren. Kennelijk voelt hij in de
eenzaamheid van de studio de siddering,
'dië^fejjn mededeling heeft veroorzaakt.
Willard. om de een of andere reden staat
achter zijn naam altijd een uitroepteken,
heeftde smaak te pakken. Hij wil de me
dedeling nog wel wat verfijnen. Die tien
tot twintig centimeter komen er als alles
meezit, het kan net. zo goed veel erger
worden.
Gelukkig heeft Willard ook een troostrijk
woord. Nadat hij eerst nog even de lijvige
vinger heeft gelegd op een plek ergens in
de Stille Oceaan, waar zijn vrienden, de
weergoden, een nieuwe sneeuwstorm
aan het voorbereiden zijn, laat hij weten
dat wij er in Washington DC nog genadig
van zullen afkomen. New York en Boston
zullen morgen tijdelijk ophouden te be
staan. De eerste mensen zijn al op weg
naar de supermarkt, teneinde zich mate
rieel tegen het nakende onheil te wape
nen, als Willard zijn „act" (zo noemt hij
zijn optreden tenminste zelf) op traditi
onele wijze afsluit. Dat betekent een
vriendelijk woord over van voedsel ver
stoken gevederde vrienden, over een
taartenbakwedstrijd voor de vereniging
van moeders met meer dan 20 kinderen,
over een vlooienmarkt van de vereniging
ter bevordering van kleinere lepels bij de
koffie, enz. enz. Kortom, de gevoelige
snaar. En dat is nodig, want zelfs als deze
goedlachse snaak een drastische stij'ging
van de temperatuur aankondigt, heb je de
neiging verschrikt in elkaar te krimpen.
Willard is de weerman van de lokale NBC-
zender in Washington. Door het hele land
heeft hij duizenden collega's, die terwille
van de populariteit en de daarmee nauw
verweven kijkcijfers vaak de dolste capri
olen uithalen. Op een paar lieden na, die
er echt voor geleerd hebben, bestaat het
korps uit leken, die de officiële gegevens
van de nationale weerdienst ieder op ei
gen wijze aan de man brengen. De popu
lairste weerman in Salt Lake City bij
voorbeeld, is een jongeman, die er 10 jaar
geleden kwam binnenstappen met de
vraag of er niet toevallig een baantje voor
hem vrij was. In Los Angeles voert een uit
een straatauditie opgepikte dame het
hoogste „weerwoord, in Chicago een
verkeerspiloot, in New York een arts.
Veel stations hebben er een radde disc-
jockev voor ingehuurd en in San Fran
cisco kun je je door een voormalige play
boy-bunny op de hoogte laten brengen
van de welvingen der elementen. Een
van de stations in Detroit heeft de weg
naar florissante kijkcijfers gevonden via
een oude professor, aan wie net vele leren
niet geheel ongemerkt voorbij is gegaan.
De man, haar voor de ogen en een vlin
derdasje, hangt tijdens zijn „act" half
over een bureau en ziin spreektrant is
nauwelijks te onderscheiden van een
echte dronkaard. In Detroit vind men die
kennelijk de aantrekkelijkste wijze van
op de hoogte gebracht te worden van een
halve meter sneeuw in temperaturen van
net even beneden de min 30.
Een locaal station in Portland (Oregon)
heeft onlangs haar studio's drie dagen
opengesteld voor audities ten behoeve
van een nieuwe weerman of vrouw. Er
kwamen 150 mensen opdraven. Groot
moeders, taxi-chauffeurs, artsen, winke
liers, verkopers, huisvrouwen, onderwij-
.zers, actrices, mannequins. Noem maar
op, ze kwamen, zelfs enkele echte theolo
gen. Een natuurkundeleraar besteedde
de hem ter beschikking gestelde minuut
aan het doen van aan het weer verwante
proefjes hij maakte staandbeens bij voor
beeld een echte wolk). Een timmerman
liet weten dat het morgen een echte dag
zou worden om bij je familie te blijven.
En als je geen familie hebt, dan is het een
mooie dag om er een te beginnen, voegde
hij eraan toe. Een jonge verkoper kwam
er eerlijk voor uit geen idee te hebben.
Zijn advies: Kijk zelf morgenochtend
maar uit het raam en maak geen plannen
op lange termijn. Een taxichauffeur voor
spelde: „Een beetje regen, een beetje zon,
een beetje sneeuw misschien, of hagel,
van alles wat dus eigenlijk". Een oude
dame raadde aan om aandachtig te rui
ken; als de papierfabriek in het oosten zou
stinken, kwam er zon, bii reuk van een
andere papierfabriek in het westen re
gen-
Twee dames van middelbare leeftijd pre
senteerden zich als de „mooi weer zu
sjes". De ene was „juffrouw zonne
schijn", de andere „juffrouw regen". Via
een dialoog lieten zij weten, aat „juf
frouw regen" het morgen voor het zeggen
zou hebben. Na drie dagen dolle pret be
sloten de tv-makers niemand van de 150
aan te nemen. Uiteindelijk werd een me
teoroloog uit Californië ingehuurd. Port
land was gered, of niet, want wat aardige
verstrooiing is natuurlijk nooit weg.
Hoe dan ook, het weer in de Verenigde
Staten, is bron van leed en veel vermaak.
Feit is, dat de winter dit iaar in de meeste
delen van het land net als vorig jaar flink
heeft toegeslagen. Feit is ook, dat de door
snee-Amerikaan daar, krachtig in de rug
gesteund door het immense korps van
doldwaze weervoorspellers, zo ongelofe
lijk veel drukte over maakt, dat de arge
loze toeschouwer weinig ruimte wordt
gelaten voor een andere conclusie dan dat
dit gezegende land voor het eerst in de ge
schiedenis der mensheid de woede van de
weergoden heeft opgewekt.
De klimatologische feiten wijzen in een
wat andere richting. De Verenigde Staten
bestrijken een fors gebied, maar het
continent van Noord- en Zuid-Amerika is
in vergelijking met het vrijwel aaneenge
sloten gebied van Europa, Azië en Afrika
betrekkelijk klein. Het Amerikaanse conti
nent is daarom veel meer onderhevig aan
de op de omringende oceanen geboren
depressies. Bovendien heeft moeder Aarde
gemeend het continent te moeten voorzien
van enige zeer langgerekte bergketens, die
Noord-Amerika zowel in het westen (Roc-
key Mountains) als in het oosten (de Appa-
lachen) van noord naar zuid doorsnijden.
Langs deze ketens baant de kille tong van
de winter zich soms een weg tot diep in
het zuiden (laagterecord in Florida min
17) en andersom reikt de zwoele zomer-
zucht zo af en toe tot diep in de noor
delijke gebieden (hoogterecord in
Dakota plus 49). Het grootste deeWan de
Verenigde Staten is aan ook
onderhevig aan grimmige
sche omstandigheden en de temperatuur
verschillen kunnen in de diverse seizoe
nen flink oplopen/In Browning (Mon
tana) daalde de temperatuur van 23 op 24
januari 1916 binnfin 24 uur van bijna 7
-
de staat New Yo^k is'het verschil tussen
de hoogste plus 42) zeer aanzienlijk. De
Amerikaansg statistieken barsten van
dergelijke records. Er is Mtjitt wol iets
peratuur tflKlde:
.'H Ou li ge"
Amerika is ni
weer de bron Vaa veel discussies, opwin -
Amerikanen mlken er wel een zeer bi;
zonder numnn r vai, w
rijke en vooral Jichtige land steekT^Tet
velen, dat het weer zo ongeveer het enige
is waar ze (nog) geen invloed op kunnen
uitoefenen. Het weer mag dan op vele
plaatsen grillig zijn, door de bank geno
men verblijven de meeste Amerikanen
in een nogal benijdenswaardig klimaat.
Zo heeft de afgelopen winter in het
noorden en oosten zeer veel sneeuw,
maar ook talrijke stralende winterdagen
gebracht.
Sneeuwval, hoe gering ook, treft de Ame
rikanen echter in Het nart. De auto is een
volstrekt onmisbaar instrument. Afge
zien van het feit, dat aan de rijvaardig
heid in de Verenigde Staten uiterst mini
male eisen worden gesteld, kan het opeen
gladde weg in de koers houden van een
motorisch zeer krachtig slagschip moei
lijk zijn. Daarbij komt dat de Ameri
kaanse trots ten aanzien van land, staat,
plaats en buurt er borg voor staat, dat veel
mensen gewoon niet geloven, dat het juist
bij hen ook wel eens slecht weer kan zijn.
Bezoekers kunnen er, als het weer in een
bepaalde plaats niet volstrekt ideaal is,
vrijwel altijd op rekenen eerst uitvoerige
verontschuldigingen over het weer te moe
ten aanhoren. Datzelfde ongeloof (of is het
onmacht) leidt er ook toe dat veel Ameri
kanen zich ondanks de schreeuwerige
waarschuwingen toch in slecht weer bege-
dicht, daken ingestort, huizën wegge
spoeld, elektriciteit uitgevallen. Enige re
lativering is echter geboden. De meeste
doden vallen bij verkeersongelukken,
waarbij bedacht dient te worden dat op
onbesneeuwde wegen ook wel eens wat
gebeurt. En onder mensen, die tijdens het
sneeuwruimen worden getroffen door
een hartaanval. Twee doden als gevolg
van noodweer in Nederland staat geme
ten naar het inwonertal gelijk aan een
aantal van 32 in de Verenigde Staten. Dat
er scholen worden gesloten in de Ver
enigde Staten is geen graadmeter. Bij de
geringste sneeuwval^bij ijzel of opvrie
zing, gaan veel scholen dicht, niet alleen
vanwege het feit dat bijna alle kinderen,
soms van zeer ver, per auto moeten wor
den gebracht, maar ook omdat een onge
luk op weg naar school de betreffende
school al gauw op een forse schadeclaim
kan komen te staan.
Schade aan huizen en gebouwen heeft
vaak vooral te maken met de zeer soepele
bouwvoorschriften in de Verenigde Sta
ten. Als bijvoorbeeld in Los Angeles,
waar het „nooit" regent (behalve dan de
femiddelde 30 cm per jaar), iemand een
uis wil bouwen op een plek waar het re
genwater zich bij tijd en wijle massaal
neuvelafwaarts stort, legt gewoonlijk nie
mand hem een strobreed inde weg. Datje
de schade dan echter beter aan debouwer
dan aan de regen kunt wijten, is wel dui
delijk. De vele elektriciteitsstoringen
heboen te maken met de kwetsbaarheid
van het vrijwel geheel bovengrondse lei-
De grote pertain fotobureaus in Amerika
met plezier een paar
schepjes bovenop. Sinds jaar en dag pu
bliceren kranten eter de hele wereld fo-
^^^■^HH^^^feindigheden
^^^^^^^^^^^^HBPbeuwval New
1 d
jaar viel er alles biftlkaar een halve me
ter meer. Dat is echter ruim minder dan
bijvoorbeeld in '47-'4<
Dl tflBMHB^-orige winter tot
-
sneeuwval
van gemiddeld ruim
Vanwaar dan al die
wel. omdat veel Amei
klimaatwisselingen c
auto's en kantoren hel
menten verleerd zijn Of
len toe! ar is dat
ard hier'en daar
vertoont. Of
om je op te winden
ast veel ongemak
-e.fl^Bie met zich
brengt Ot h.isyjnien omdi t een oude
AmeMaanse droom, een btfj ere beheer
sing van het klimaat (gdwW g) nog vrii-
10, 20 if 50 iaar geleden.
De n tionale weerdienst,
baar on zeer gCd
heidsinstantie met
treft geen blaam voor deze
haat-liefde-verhouding me
Wat de weersvoorspeilers o
en de
met m deze
dienst weliswaar vaak een in het
oog, maar ingevolge de wet c pijheid
van informatie, kan erjniem worden
opgetrei
James FfiBHp
voorspe 1 ÈTngën
dienst.deeei
weer ondanks
gen in doH
grote air
rassi n
gever van dfc Was]
'n.oar het waarorrJ
koude winterts. zei] I
lang? „n«iehLövë*ï. da:
foonnumnu van God
/an de afdeling
ationale weer
de geven dat het
verbeterin-
immer voor
;ename ver-
verslag-
gevraagd
aatste twee
ogzeeron-
je het tele-
