cetah
En verder.
Doe 't zeiver
Woody Allen in
autobiografische komedie
Drie kunstenaars
in De Oude Rijn
COX ALS
REPELSTEELTJE
Willem de Jager
in Leidsenhage
Indiaanse
volksmuziek
in De Fuik
Mitchums eenmanskrijg
1
Een van de werken van Sees Vlag, die op de gecombineerde tentoonstelling te
zien is.
STUDIO: Annie Hall
(16) met Woody Allen en
Diane Keaton. Regie:
Woody Allen.
De Amerikaanse komiek Woo
dy Allen brengt een specifiek
soort absurde humor, die niet
iedereen zal aanspreken en
die, omdat hij gericht is tegen
de Amerikaanse maatschap
pij, in Europa ook niet overal
begrepen zal worden. Na een
serieuze zijsprong in Martin
Ritt's "The Front" over sena
tor McCarthy's heksenjacht
op communistische elemen
ten, is Allen weer helemaal de
oude in zijn jongste film „An
nie Hall".
Dat wil zeggen dat de „doe-
het-zelver" Woody Allen, die
het liefst zelf zijn scenario's
schrijft, zelf regisseert om dan
ook met zijn vriendin Diane
Keaton de hoofdrollen op te
eisen, van zijn producenten
weer eens de vrije hand heeft
gehad om alle dwaze ideeën
die bij hem opkwamen in een
film te verwerken. En dat zijn
er nogal wat.
Wie Allen persoonlijk heeft
ontmoet, merkt dat "Annie
Hall" meer dan zijn vorige
films een sterk autobiogra
fisch karakter draagt. Hij
speelt Alvy Singer, een joodse
humorist, die zich afvraagt
wat er nu precies misgegaan
ïs in zijn verhouding met zijn
vriendin Annie Hall.
In een aantal flash-backs
wordt dat de toeschouwer
méér dan duidelijk. Singer is
een geboren piekeraar, die
zich achter een onafgebroken
serie wise-cracks, die door zijn
omgeving vaak niet begrepen
worden, verschuilt. Amusant
voor een paar uurtjes maar
onmogelijk om mee samen te
Zo ziet Woody Allen zichzelf
ook. In zijn ondanks enkele
Diane Keaton en Woody Allen in "Annie Hall".
briljante surrealistische visue
le grappen toch wel zwaar op
de dialogen steunende "Annie
Hall" reageert hij zijn eigen
onzekerheid af op de maat
schappij, die hij even kritisch
bekijkt als zichzelf. Hij deelt
schoppen uit naar links en
naar rechts, naar domme be
wonderaars die hem op straat
herkennen, naar het joodse
milieu waaruit hij stamt en
naar de televisieseries met hun
"ingeblikt" gelach. Californië
is voor hem vergeleken bij
New York zo schoon omdat
men er alle vuilnis op de tele
visie brengt. En meer van dat
soort grappen.
Een onbarmhartige zelfspot
gekruid met kritiek op de
Amerikaanse samenleving, de
politiek, de psychiaters en het
sexleveri, dat ook al in zijn
vroegere films zijn warme be
langstelling had. Terwijl de fi
guren om hem heen niet meer
dan "voorbijgangers" zijn,
krijgt Diane Keaton van Allen
gelijke kansen. Zij mag zelfs
de handeling enkele minuten
stop zetten om een lied uit te
zingen.
MILO
'T 3DE DEURTJE
In trek bij
voetbalfans
'"t 3e deurtje"
Morsstraat 24, Leiden
Open: alle dagen van de week, behalve
op woensdag, van 's middags 14.00 tot een
of twee uur (vrijdag en zaterdag) na mid
dernacht; zondags sluit het café om 17.00
uur.
Snacks: tosti's schijfjes schifes leverworst.
Café ,,'t 3e deurtje" bestaat ruim 100 jaar.
In de vorige eeuw was het lokaal sterk in
trek bij rondreizende koopheden en straat
venters. Dit café stond destijds wijd en zijd
bekend als "De Magneet" en zijn aantrek
kingskracht is tot nu toe onverminderd
sterk gebleven. Nog steeds is deze bruine
kroeg het stamcafé van allerlei gezindten.
Herman Stuifezand, de goedgemutste kas
telein, weet over zijn gasten aantrekkelijk
te vertellen. "Het is hier een trefpunt voor
mensen van verschillende pluimage. Om
met Kuifje te spreken, komt hier de jeugd
van 7 tot 77 jaar. Die 7-jarigen natuurlijk
uitsluitend voor een glaasje Ranja".
"Vooral in de avond hebben we veel be
zoek van studenten. In het weekeinde tref
je hier veel voetballers van DOCOS en
mensen die naar de paardekoersen gaan.
Verder vind je in dit café natuurlijk de
onvervalste stamgasten, die hier al jaren
getrouw en op gezette tijden hun borreltje
komen drinken".
«w foto «tri*
Maatje
ken was het toen erg sfeervol; in feite had
iedere fabriek zo zijn eigen kroeg, waar
aan het eind van de week de lonen werden
uitbetaald. Het is eigenlijk wel beter dat
dit nu toch wel veranderd is, begrijp je
Acht jaren geleden is kastelein Herman
zijn café begonnen. Een grondige verbou
wing van maar üefst een ton was nodig
om het etablissement weer voor het bezoek
aantrekkelijk te maken, zoals veel midden
standers uit het pittoreske straatje in de
Mors gedaan hebben. Met die verbouwing
kreeg het café eveneens de naamsverande
ring in ,,'t 3e deurtje". Jaren geleden kon
men namelijk een maatje jenever kopen
in het woongedeelte in de Smidstraat,
waaraan dit pand grenst. Vanachter de tap
mocht dat niet en de liefhebber werd dan
ook te verstaan gegeven om maar even om
te lopen naar de keukendeur, 't 3e deurtje.
Zodoende.
"Vóór mij dreef tante Anna deze zaak. De
langste tijd heeft men haar als weduwe
gekend en ze was vermaard om het feit,
dat zij bij de tap de aardappelen zat te
schillen en haar stamgasten toeliet, zelf
maar een biertje te schenken. Heel ouder
wets was het hier ingericht. De mensen
stonden nog achter een klein hangbuffetje
te pimpelem en tot 's avonds laat verhalen
te vertellen. Vooral in de buurt van fabrie-
Verrassingen
,,'t 3e deurtje" is een echt praatcafé. Het
is een beetje jammer, dat veel mensen, die
vanuit de Mors richting stad gaan, er in
de haast aan voorbij lopen. Herman Stuife
zand, heeft een bijzonder mooi café. De
vloer is bedekt met prachtige donkerrode
plavuizen en de wanden bieden zo'n
boeiend kijkje op ouderwetse schilderijtjes
en dergelijke versieringen, dat je er dagen
voor nodig zou hebben om het allemaal
eens goed in je op te kunnen nemen. Het
interieur zit echt vol verrassingen. Achter
in de zaak staat bijvoorbeeld een ouder
wetse pomp met in het front een prachtig
bakstenen bassin. Het café is daarom al
een bezoek waard,
i ,,'t 3e deurtje" biedt plaats aan ruim 80
klanten. Het heeft een ruime bar met
uitstekende krukjes en de variëteit aan
dranken is af én compleet. De muziek is
lekker rustig en is er voldoende gelegen
heid om aan de brede tafels met glimmend
geboende houten stoeltjes een gezellig ge
sprek in te zetten.
De heer Stuivesant achter zijn tap.
Gerard Cox met twee schonen uit zijn vrouwen kwartet.
LEIDEN Gerard Cox komt vanavond in de Leidse Schouw
burg met zijn nieuwste cabaretprogramma „Niemand weet,
niemand weet, dat ik Repelsteeltje heet". Gerard Cox wordt
in dit uit tal van sketches bestaande theaterprogramma bijge
staan door een kwartet vrouwelijk schoon, bestaande Hanny
Vree, Leonie Jansen, Simone Kleinsma en Hannah de Leeuwe.
De teksten van het programma zijn afkomstig van Cox, van
Kees van Kooten, Jan Boerstoel, Hans Dorrestijn, Jan Fillekers
en Bart-Willem Bartstra. Muzikale medewerking wordt verleend
door het sextet van Fred Leeflang. Aanvang 20.15 uur.
LEIDEN Hoogdrukken van
Sees Vlag, gouaches van Fan
ny Maxure en bronzen van
Hans Versteeg vormen de in
grediënten van de nieuwste
expositie in galerie De Oude
Rijn aan de Oude Rijn 40. De
drie kunstenaars hebben qua
stijl en techniek niets met el
kaar te maken; het puur rea
listische werk van Vlag staat
tegenover het half-abstracte
werk van Mazure en het bijna
geheel abstracte bronsbeeld
houwwerk van Versteeg. Ge
combineerd in een expositie
biedt het de toeschouwer ech
ter een veelzijdige kijk op de
kunst en haar uitdrukkings
vormen.
De hoogdrukken van Sees
Vlag, 44 jaar en docent aan de
Koninklijke Academie voor
Beeldende Kunsten in Den
Haag zijn uiterst realistisch.
Zijn in zachte (vooral groene)
tinten gehulde stadsgezichten
en landschappen zijn zo nauw
keurig afgedrukt dat het bijna
niet realistisch meer is; de
werkelijkheid is waarschijn
lijk lang niet zo volmaakt als
de hoogdrukken van Sees
Vlag de toeschouwer wilden
doen geloven.
Voordat Vlag aan het afdruk
ken slaat neemt hij eerst een
foto van het door hem verko
zen landschap of bouwwerk.
Vervolgens maakt hij op tran
sparant papier een tekening
van het object, die via carbon
op linoleum wordt overge
bracht. Met het linoleum
maakt hij verschillend ge
kleurde afdrukken over elkaar
met de hoogdrukpers zodat er
tenslotte een 15 of een 20 kleu
rendruk ontstaat Het maken
van één prent neemt met deze
methode twee maanden in be
slag.
De gouaches van Fanny Mazu
re maken op het eerste gezicht
een wat speelse, kinderlijke in
druk. Naast abstracte vormen
spelen bij Mazure ook plan
taardige en menselijke een be
langrijke rol. Met tot de ver
beelding sprekende titels als
„De droom in het moeras",
„Please, leave something
unexplained" en „That Old
Black Magic" bewegen de
soms mensachtige vormen
zich in tempera-verf en krijt
over het ingres-papier, in vaak
schitterende kleurencombina
ties. Humor is ook aanwezig,
zoals in de gouache, „moitie-
moi, moitietoi" (Ik een deel, jij
een deel) waarin een groot on
bestendig geheel in tweeën is
gedeeld.
De in Leiden geboren Hans
Versteeg, autodidact geeft
vaak levensechte namen aan
op het eerste gezicht volledig
abstracte bronzen. In de goud
kleurige bronzen „vrouwfi
guur" en .Moeder en kind"
valt weinig menselijks te ont
dekken, duidelijk weer wel in
de bronzen „Liggende, zitten
de en staande vrouw", waarin
een plompe uitgezakte gestalte
valt waar te nemen.
Erg mooi is de in aluminium
vervaardigde zilvermeeuw, die
zich in een razende duikvlucht
lijkt te bevinden. Opmerkelijk
is tenslotte nog de levenscy
clus 1 tot en met 9, die een
soort symbolische weergave
van het leven in bronskleurig
metaal uitdrukt, verdeeld in
negen kleine platen.
De gecombineerde tentoonstel
ling is tot en met 29 april aan
de Oude Rijn 40 te zien. Van
woensdag tot en met zaterdag
is de galerie van 12.00 tot 17.00
uur geopend, op donderdag
avond ook van 19.00 tot 21.00
uur.
gros van dit soort films (eerste
week).
ALPHEN
EUROCINEMA I en II - Dr.
Vlimmen (16) zie Trianon.
EUROCINEMA III - Star
wars (a.l.) Een luxe sciene fic-
LUXOR - Dirty Dozen (12)
een spannende film van Robert
Aldrich over twaalf vechtersba
zen (reprise).
CAMERA - The Gauntlet (16)
Volop actie in de nieuwste film
van Clint Eastwood (vierde
week).
LIDO II - De mantel der
liefde (16) Een nieuwe Neder
landse film van Adriaan Dit-
voorst, waarin deze, volgens zijn
zeggen „fel van leer trekt tegen
de christelijke moraal (derde
week).
LIDO III - La Dentellière (16)
Uitstekende en ontroerende ver
filming van een tragisch aflo
pende verhouding tussen een
kapstertje en een student (vier
de week).
TRIANON - Dokter Vlimmen
(16) Nederlandse verfilming van
het leven van veearts Pulles.
Peter Faber speelt de hoofdrol.
De dramatische mogelijkheden
van het gegeven werden niet ten
volle benut (vierde week).
REX - Naked came the stran
ger (16). Een vervelende vaak
moraliserende pornofilm. Niet
slechter en niet beter dan het
Willem de Jager exposeert tot
en met 31 maart schilderijen
en aquarellen in „de Schakel"
in het winkelcentrum Leidsen
hage. De expositie, die zoals
gewoonlijk gratis toegankelijk
is, is geopend op werkdagen
van half 2 tot haïf 5, dinsdag,
woensdag en vrijdag boven
dien 's morgens van half 11
tot 12 uur en op zaterdagen
van half 11 tot half 5.
OEGSTGEEST Conjunto
Yaravi is de naam van een uit
vijf jonge mensen bestaande
groep, die morgenavond in so
ciëteit „De Fuik" optreedt
Het repertoire van de groep
bestaat uit Indiaanse volks
muziek uit het Andesgebied
en vele eigen composities.
De groep maakt gebruik van
originele instrumenten die bij
na alle door de leden zelf zijn
vervaardigd. Conjunto Yaravi
bedient zich onder meer van
een charango, een pinkillo, een
kena, een bombo, een siku en
een tarka. De uitvoering be
gint om acht uur. Leden van
de sociëteit, die gevestigd is in
gebouw Tabema aan de Julia-
nastraat 1, betalen twee gul
den en niet-leden vier gulden
'vijftig.
tion met de nodige spectaculaire
scenes (zesde week).
EUROCINEMA IV - Ont
snapping uit het vergeten conti
nent (12) Een vervolg op de film
„het vergeten continent", waar
in een groep mannen terecht
komt op een vulkanisch edand
dat wordt bewoond door laa-
gontwikkelde wezens, (eerste
week).
mooi op de foto. Chinezen en
Amerikanen sluipen uit aller
lei fraaie grachtenpandjes, een
aangeschoten auto vliegt
dwars door een rustieke woon
boot, onze Onno Molenkamp
speelt een piepklein rolletje,
en o ja, er doet ook nog één
Nederlandse agent mee. De
Aalsmeerse bloemenveiling
blijkt ook een overdrachtspunt
voor heroine en ergens in Ut
recht (hoofdrolspeler Robert
Mitchum betaalt z'n taxirit
van Amsterdam naar Utrecht
met iets dat op een kwartje
lijkt) huist een Chinese hëroi-
nekolonie in de kassen van
een kwekerij. Robert Mitchum
mag daar persoonlijk per bull
dozer verwoestend optreden,
en zo is er veel meer actie:
In Amsterdam poogt een on
bekend syndicaat de macht in
handen te krijgen via het neer
schieten van kleinere Chine
zen, in Hong Kong wordt een
compleet heröinefabriekje uit
gemoord.
Ondanks de actualiteit van het
onderwerp, moet je „The Am
sterdam Kill" niet overschat
ten. Maar boeiend is het wel.
Zeker door Robert Mitchum
die als de eerlijke, maar eens
verslaafde, ex-agent een prive-
oorlog tegen de heroine begint.
Hij steelt alle scènes van min
dere collega's als TV-acteurs
Bradford Dillman en Leslie
Nielsen. En dan is er ook nog
Keye Luke, nu een witgebaar-
de oude Chinees wie het alle-
maal te gortig wordt in de
heroine en die als jonger
broekje ooit Charlie ChanA
Warner Olands „Number Two
Son" was.
BERT JANSMA
Verzamel een week lang kran
tberichten over heroïnehan
del en -bestrijding, leg ze
naast elkaar en je hebt in
feite de basis voor het fictieve
verhaaltje dat scenarioschrij
ver en regisseur Robert Clou-
se ten grondslag legde aan
zijn „The American Kill". Een
actueelfilmpje van behoorlijk
B-kaliber, semi-documentair
van opzet, dat voor een groot
deel in Amsterdam is opgeno
men.
Bioscoopamusement dat je
niet te serieus moet nemen,
want daarvoor drijft de aan
trekkelijkheid toch teveel op
acties als massale schietpartij
en en andere sensationele in
grediënten.
LIDO I: The Amsterdam
Kill (16) met Robert Mit
chum en Bradford Dill
man. Regie: Robert Clou-
se.
Maar toch: Chinese heroine-
syndicaten die elkaar bestrij
den, onmacht van de politie
om greep op zich alsmaar ver
plaatsende handelaren en pro
ducenten te krijgen en de
steeds sterker wordende ver
denking dat er ergens dubbel
spel wordt gespeeld zijn toch
zaken die je er even voor doen
gaan zitten.
Amsterdam staat overigens
Robert Mitchum onderhandelt met heroïnehandelaar
Keye Luke in „the Amsterdam Kill".
