Benjamin verlaat Leidse politie [dBOVAG Israëlische grill-room op Stationsweg Aanschaf van een gebruikte auto zaak van overleg OCCASIONSHOW Tweeduizend gulden voor te snel rijden STAD/REGIO LEIDSE COURANT DINSDAG 7 MAART 1978 PAGINA 5 Hoofdinspecteur Van Dijken wordt jongste commissaris van Nederland (Van een onzer verslaggevers) LEIDEN Hoofdinspecteur Pieter van Dijken (28) verlaat op 1 april het Leidse politie corps. Met ingang van die da tum is hij benoemd tot commis saris van de Rijkspolitie, werk zaam bij de Centrale Recherche Informatiedienst (de CRI) in Den Haag. Van Dijken wordt daarmee de jongste politiecom missaris van Nederland. In Den Haag wordt hij belast met de leiding over de centrale bijzon dere zaken van de CRI. Deze afdeling heeft tot taak de poli tiecorpsen in den lande te on dersteunen als zij met terroris tische activiteiten te maken hebben gekregen. In zijn nieu we baan krijgt Van Dijken te maken met de bekende terreur groepen die in ons land opere ren. Zijn onlangs gecreërde af deling zal de corpsen desge wenst de specialistische kennis moeten geven waarover men op het terrein van terroristische activiteiten beschikt. Het vertrek van hoofdinspec teur Van Dijken uit Leiden was intern al sinds eind januari be kend. Pas vrijdag is de benoe ming tot commissaris officieel geworden. Toen in januari hoofdinspecteur Van Dijken zijn collega's van z'n aanstaande vertrek op de hoogte stelde wa ren deze nogal verrast. Datzelf de gold overigens voor zijn vrienden en bekenden buiten het corps. Het gebeurt tenslotte niet iedere dag dat iemand van zegge en schrijven 28 jaar be noemd wordt tot politiecommis saris van Rijkspolitie. Maar aan de andere kant is de benoeming van Van Dijken toch ook niet zo vreemd: ook in de staf van het Leidse politiecorps was Pie ter van Dijken de Benjamin. Eigenlijk was hij dat al van meet af aan, sinds zijn aanstel ling bij de Leidse politie als adjunct-inspecteur f Bliksemcarrière In zijn riante rustige kamer op het Leidse hoofdbureau van po litie met een prachtig uitzicht op de statige Pieterskerk vertelt Van Dijken van zijn bliksemcar rière, sinds de dag dat hij van de Apeldoornse politieacademie kwam en als broekie van 21 jaar in de zomer van 1970 als ad junct-inspecteur aan de slag ging. Hij werd de rechterhand van de toenmalige chef van de verkeerspolitie Erenst, onder wie hij twee en een half jaar diende. In 1973 had Van Dijken het wel gezien. Hij liet inspec teur La Rivière (inmiddels hoofdinspecteur en de opvolger van Erenst) achter op verkeer. Hij moest daarop genoegen ne men met de „kruimeltjes van de Leidse politiekoek": de vreem delingendienst, de toen nog lang niet zo grote en belangrijke af deling bijzondere wetten en hij mocht zich gaan bezig houden met het op poten zetten van de Mobiele Eenheid in de provincie Zuid-Holland, een klus waaraan Van Dijken zich met hart en ziel heeft gegeven en die in zekere zin bepalend is geworden voor SF Bernardus: Nederland moet naar Argentinië HAZERSWOUDE Het be stuur van sportvereniging Ber nardus vindt dat Nederland in juni deel moet nemen aan de wereldkampioenschappen in Argentinië. In een schrijven stelt het bestuur het weliswaar zinvol te vinden dat iedereen in Nederland op de hoogte wordt gebracht van wat er in Argenti nië op politiek gebied gebeurt. Het bestuur van St. Bernardus vindt dat de officials en spelers constant op hun hoede moeten zijn om op welke manier dan ook propaganda te helpen voe ren voor het handelen van de regering in Argentinië. „Het „thuishouden" van het vader landse voetbalteam (zal) het: doel van de actie van Amnesty International en/of Bram en Preek niet dienen: een veroorde ling van het regime van Argenti nië", aldus het bestuur, dat voorts van mening is dat het aan Amnesty International is om de wantoestanden in dictato riaal bestuurde landen aan de kaak te stellen. Tenslotte merkt het bestuur van Bernardus op dat het er een voorstander van is dat de FIFA, de overkoepe lende internationale organisatie, in de toekomst een niet al te vooruitziende blik demonstreert door jaren van tevoren een be paald land de organisatie van een eindtoemooi toe te wijzen. P. van Dijken: de jonge duizendpoot Hoofdinspecteur Van Dijken en rechercheur Postma. Het was in de tijd van het eerste Molukse incident: de moord op een politieman voor de Indone sische Ambassade in Wasse naar. De politie in de randstad was in rep en roer, de veront rusting onder burgerij en rege ring groeide. De toenmalige mi nister van Buitenlandse Zaken, mr. Joseph Luns klimt over het beruchte Wassenaarse hekje en scheurt zijn broek. In Leiden ijsbeert een geïrriteerde com missaris Barends door het poli tiebureau: op stel en sprong moeten er 30 Leidse dienders naar Wassenaar om de bewa king over te nemen. Zes versle ten surveillance wagens worden aangerukt en hals over kop ver trekt men. ;,Een grotere rotzooi als toen heb ik niet meer meege maakt," zegt hoofdinspecteur Van Dijken nu. „Er was op dat moment geen politieman in Lei den meer op straat, alles moet naar Wassenaar en Den Haag. Later begrepen we dat zoiets geen tweede keer mocht gebeu ren. Zo'n aderlating kan je ei gen corps niet opbrengen. We hebben toen de handen een ge slagen in Zuid-Holland en zijn met de de grote steden Den Haag en Rotterdam om de tafel gaan zitten om een goed gécoor- dineerde Mobile Eenheid voor dergelijke gevallen op poten te zetten." Tweeënhalf jaar was de toen malige inspecteur van Dijken ermee bezig naast z'n steeds uit gebreider wordende dagtaak op het Leidse politiebureau en hij kan met enige trots terugblik ken: Zuid-Holland telt nu drie regio's met elk vier secties van Justitiële dienst Nog voor in mei 1976 hoofdin specteur Verzijden van de re cherche met funtioneel leeftijds ontslag gaat wordt inspecteur Van Dijken bij de justitiële dienst gedetacheerd. Hij valt met z'n neus in de boter: op raadselachtige wijze wordt be gin augustus van dat jaar op een verlaten fietspad in de Leidse Hout Marga Tegelaar vermoord. Naast de dan nog altijd onverminderde dagtaak krijgt de jonge duizendpoot Van Dijken er dan ook nog eens een moordzaak bij. En dan nog een waarvan vanaf het eerste uur al vast staat dat hij zeer moeilijk op te lossen zal zijn. Dat angsti ge vermoeden is bewaarheid: hoewel ook vandaag het onder zoek naar deze laffe moord nog steeds niet is afgesloten heeft elk spoor van een dader voort durend ontbroken. Van Dijken daarover: „ik vind het een onza lig idee dat er nog steeds een moordenaar rond loopt die niet door de gemeenschap ter ver antwoording is geroepen en die misschien wel tot een herhaling van zijn daad in staat is." 't Zit hem zichtbaar dwars dat hij de moordenaar niet heeft kunnen grijpen Als in mei 1976 hoofdinspecteur Verzijden afzwaait neemt Van Dijken het roer van de justitiële dienst over. Als inspecteur krijgt hij de leiding over de 21 rechercheurs, de zeven mannen en vrouwen van de kinder- en zondere wetten, waaronder de verdovende middelen, vuurwa pens en drank- en horecaproble- matiek vallen. Een aantal afde lingen waar je in een stad als Leiden de handen meer dan vol hebt. „Leiden is een rustige stad, er gebeurt niet zoveel spec taculairs," zegt Van Dijken als opmerking tussendoor. Het blijkt al gauw een understate ment van de eerste orde, want na de moord op Marga Tegelaar volgt de bloedwraak op een Turk in de Transvaalbuurt, de spectaculaire schietpartij op de Beestenmarkt en niet te verge ten de grote heroïnevangst in Holiday Inn. Een rustige stad, maar na de komst van Van Dijken bij de recherche rolde zijn ploeg toch maar mooi zo'n tien tot vijftien heroïnehandela ren per jaar op. Een actie die het aantal dealers in de sleutel stad aardig heeft verminderd. Ook op dit punt doet de Leide- naar zijn inkopen steeds meer buiten z'n eigen stad Geen grenzen Ofschoon Pieter van Dijken stamt uit een streng christelijk en kinderrijk gezin uit Assen en hij van huis uit het begrip voor grenzen met de paplepel ingego ten moet hebben gekregen lijkt hij in zijn carière als politieman met regelmaat de grenzen aan zijn laars te lappen, in de goede betekenis wel te verstaan. Met 27 jaar was hij de jongste hoofdinspecteur met een dag taak die hem weinig vrije uur tjes liet. Toch zet Pieter van Dijken zich 's avonds na een tig aan zijn studie rechten. Als z'n dochter naar bed is laat hij zijn vrouw in de huiskamer in de Meren wijk achter en buigt hij zich over de doctoraalstof: nog een jaar of twee en half en hij krijgt de afkorting „mr". voor zijn naam Wat voor man is die Van Dijken eigenlijk, kan ie er dan nooit genoeg van krijgen? „Ik ben geloof ik een echte doe-het-zel- ver in vele opzichten," zegt Van Dijken met een onderdrukte glimlach op z'n gezicht Ik wil soms wel eens wat te graag alles zelf doen, 'k ben niet gauw ge neigd om dingen af te stoten, een familietrekje geloof ik, m'n vader heeft het zelfde." Leergie rig is hij ook: „Je bent op de wereld om bij te leren. Daarom ben ik ook met die rechtenstu die begonnen. Niet in het kader van een soort carrière planning, maar omdat het me gewoon in tereseerde." En zo leert Van Dij ken gaandeweg meer naar mate hij hoger opklimt. Het begon al bij zijn eerste commissaris, mr. Barends. „Een man die een gro te invloed op me heeft gehad, een man van wie je wat kon leren," zegt Van Dijken met be wondering in z'n stem. Hij me moreert de manier waarop de voormalige commissaris zijn jongens aanpakte: dan had je een zeer succesvolle verkeers controle uitgevoerd en een flink aantal processen-verbaal ge maakt zodat een compliment al leszins op z'n plaats leek en dan werd je bij de commissaris ge roepen die je dan vertelde dat je met je handen in je zakken stond toen hij een kijkje kwam nemen. Een zalige tijd," zegt Van Dijken terugblikkend. Opgewonden standje Als Benjamin onder de staf van de Leidse politie had Van Dij ken het niet altijd even gemak kelijk. „Als je zo jong bent moet je oppassen voor onbezonnen handelen. En ik kan best wel eens een opgewonden standje zijn. Die neiging had ik toen en die heb ik soms nu nog wel eens," geeft de nieuwe commis saris toe. .M'n vroegere baas (mr. Barends-red.) wist het al tijd zo treffend tegen me te zeggen: Jongen, je moet niet voor je beurt praten" Ik heb trouwens ook aan zijn opvolger (commissaris Van Voorden- red.). Een heel andere man dan Barends, maar een fijne vent en een goeie chel om onder te wer ken. Wat dat betreft heb ik het in Leiden wel getroffen, een goeie teamgeest, een plezierige werksfeer. Ik heb het gevoel dat ik dat misschien in Den Haag wel een beetje ga verliezen," Van Dijken zeg zelf ook hele maal niet zoveel behoefte te hebben gehad om Leiden te ver laten. „Maar ja, ik kreeg het verzoek eens op het ministerie van justitie te komen praten en twee maanden later was het rond. Ik geloof dat je zo'n kans niet moet laten lopen en dat vonden m'n collega's gelukkig ook." Van Dijken erkent dat hij met z'n loopbaan wel eens een beetje het odium op zich kan hebben geladen een carrièremakertje te zijn. „Ik heb een beetje de pest aan dat beeld. „Vroeger kwam het voor dat inspecteurs zo'n 20 jaar op een bevordering tot hoofdinspecteur moesten wach ten. Ik ben met m'n zes en half jaar dan wel wat aan de vlotte kant. Zonder wat naars van m'n collega's te willen zeggen geloof ik dat ik zelf toch niet zo lang op een stoel zou kunnen blijven zitten. Misschien had ik wel wat langer in Leiden kunnen blij ven, maar anderzijds ben ik nu meer dan zeven jaar hier inten sief bezig geweest en het wordt dan wel tijd dat je er een beetje afstand van gaat nemen, ook al laat ik de justitiële dienst nog niet in die situatie achter zoals ik me die had voorgesteld toen ik begon." Misschien is dat maar goed ook, want op deze manier heeft de nog onbekende opvolger van de ex-hoofdinspecteur ook nog wat te doen, hoewel, dat zal toch wel in een „rustige" stad als Leiden. De scheidende hoofdinspecteur gaat straks in Den Haag zijn geluk beproeven als Benjamin onder de politiecommissarissen en wie weet wat daarna nog allemaal komt. Bij zijn sollicita tiegesprek op het ministerie zei Van Dijken het zelf al toen hem de vraag werd gesteld of hij zichzelf bescheiden of brutaal vond: „een overmatige beschei denheid kan mij niet verweten worden." LEIDEN „Oriental Eten" staat er op het raam te lezen. Sinds een week is de grill-room van Moshe Bar-Nathan op de Stations weg 31 geopend. Het petit-restaurant heet Jerusalem en Moshe, boe kan het ook anders, komt uit Israël. In 1976 is hij naar Nederland gekomen. Amsterdam werd zijn eerste domicilie, waar hij in de zaak van zijn broer meehielp de Israëlische keuken te verbete ren. „Het was een soort hobby van mij, dat op den duur profes sionele vormen begon aan te nemen. Daarom ben ik nu voor mezelf begonnen in Leiden. We gaan zo'n 13 uur per dag draaien, van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Het moet een zaak worden voor lekkere hap jes, dus geen echt restaurant om heel uitgebreid te dineren. We maken onder meer de heerlijk ste broodjes klaar: pikante snacks met het beste lamsvlees. De gemiddelde prijzen van deze lekkernijen liggen rond de vier gulden". De uitheemse keuken doet het m Leiden waarschijnlijk uitste kend. Vele nationaliteiten zijn er in de horeca-tak te vinden. De 32-jarige Moshe is daar weer een nieuwe loot van. Op de me nukaart prijken de volgende ge rechten: Chumus (Spaanse bo nen), Tahina (verschillende soorten groente) en Kabab (ge hakt vlees met witte Sesam- saus). Een broodje Shoarma, ge grild lamsvlees met salade, kan wedijveren met het beste lunch pakket, dat van huis meegeno men is. 's Middags zit het zaakje stampvol met personen, die in lunchtijd een broodje willen nuttigen. Jerusalem biedt plaats aan ongeveer 35 gasten. Moshe schenkt heerlijke koffie en bin nenkort hoopt hij een vergun ning te krijgen om de Israëli sche wijnkaart te voeren. LEIDEN De eigenaar van een vrachtwagenbedrijf besefte gisteren op het kantongerecht dat hij onderhand een xeer duur gaspedaal in zijn auto heeft, dat bij het overmatig indruk ken gelijk de kassa doet rinke len; hij kreeg namelijk voor een snelheidsoverschrijding van zestig kilometer (160 in plaats werk nog een kans geven om het op de weg te proberen, maar ik eis wel 2000 gulden boete en een voorwaardelijk ontzegging van een jaar met een proeftijd van twee jaar", aldus de offi cier. Verdachte schrok wel even van dat bedrag, maar toen rech ter Van Dijke hardop denkend speelde met de gedachte v.n 100) niet minder dln 0000 een hogere boete, of langdurige gulden boete voorgeschoteld omdat hij reeds vele malen in het verleden de snelheidsrege laar van zijn auto wat al te drastisch met de bodem van de wagen in aanraking bracht. ,Ja, ziet U, als je zoals ik hon- ontzeggingen van de rijbevoegd heid op te gaan leggen verklaar de hij zich snel akkoord met de eis van de officier, die hem con form werd opgelegd. De 100 gul den boete extra die hij kreeg vanwege het inhalen over een derdduizenden kilometers per vluchtstrook tijdens zijn Formu- jaar aflegt dan loop je automa- - tisch een groter risico om snel heidsovertredingen te begaan", verklaarde hij rechter Van Dij ke zijn haastige omzwervingen over 's Rijks wegen. „Slaapt U nog wel als U zoveel kilometers rijdt, daar blijft weinig tijd voor over dacht ik zo", vroeg rechter Van Dijke belangstellend. Ver dachte ging daar niet op in en wees het kantongerecht alvast op zijn gebondenheid aan het rijbewijs in verband met het werk, een onvoorwaardelijke ontzegging anticiperend. „Ik ben momenteel van de weg in verband met een onvoorwaarde lijke ontzegging van zes maan den die ik van het Rotterdamse kantongerecht opgelegd heb ge kregen, en dat is buitengewoon lastig met mijn werk", vertelde hij het kantongerecht. „Hoe doet u dat dan nu", vroeg Van Dijke. „Ik heb een chauffeur in dienst en daar zit ik naast. Maar dat is niks. Die man rijdt zo verschrikkelijk, de haren rijzen je te berge als je daarnaast zit. Een goede chauffeur kun je te genwoordig niet meer krijgen", aldus de directeur. „Ik vraag me af of U zich met uw manier van rijden een oor deel over andere chauffeurs kunt aanmatigen", ging de offi cier van justitie daar tegenin. „Ik zal U in verband met het niet. Haast was ook in het spel in het geval van een fietser, die op het Schuttersveld door het fietsers stoplicht reed omdat hij bijzon der genegen was om tijdig zijn pand aan de Boerhaavelaan te bereiken. „Ik had last van darmstoornis sen en ik ben toen haastig van college weggegaan om de moei lijkheden thuis te gaan overwin nen", aldus de in Leiden stude rende jongeman. Omdat bij hem de vrees bestond dat zijn ontlas ting reeds op het Schuttersveld langs vloeibare weg een onge disciplineerde uitweg zou gaan zoeken besloot de student in plaats van de stoppen te demar reren om één en ander toch tijdig in de juiste kanalen te gaan leiden, hetgeen door een onverbiddellijke agent van ge meentepolitie werd verhinderd. Het kantongerecht toonde zich niet minder ongenadig toen hem de volle boete van 30 gulden werd uitgekeerd, „want stel je voor dat iedereen die last van zijn maag heeft maar door het rode licht gaat rijden, daar kun nen we niet aan beginnen", al dus luidde de motivatie van het gerecht. FRANK BUURMAN Moshe Bar-Nathan in zijn petit-restaurant. Voor wie een gebruikte auto wil kopen, is het van belang, met overleg te werk te gaan. Nu de BOVAG-occasionshow in de Groenoordhal weer voor de deur staat, is het goed, de hieronder aangegeven punten in het oog te houden. Koop uw bedrijf bij een gere nommeerd bedrijf: bij een au tobedrijf zelf, óf op een BO VAG-occasionshow, waarbij leden van deze organisatie hun gebruikte auto's gezamenlijk hebben tentoongesteld om u een ruime keus te bieden. Een BOVAG-garantiebewijs kan alleen door BOVAG leden worden verstrekt, wanneer de waarde van de occasion boven de ƒ4000,- ligt óf meer dan 50% van de catalogusprijs be draagt. De koper ontvangt daarmee de zekerheid dat binnen de termijn van 3 maanden of tot dat 10.000 km. met de auto is gereden (datgene wat het eerst wordt bereikt) alle voorko mende reparaties van verbor gen gebreken worden verhol pen. Bij de BOVAG-garantie is een regeling ingebouwd die bemid deling door de BOVAG moge lijk maakt voor het geval dat u het niet met het bedrijf eens bent over de uitvoering van de garantie. Als deze bemiddeling niet slaagt, kunt u zich wenden tot de BOVAG-ANWB-geschillen commissie, die een bindend advies uitbrengt. (Brieven aan Postbus 441, 2280 AK Rijswijk-Z.-H.). Wilt u zich laten informeren over de precieze inhoud van het BOVAG-garantiebewijs, tot in alle details? Bij alle op de BOVAG-occa- sionshow getoonde occasions wordt dit garantiebewijs ver strekt. U kunt gerust inzage bij de verschillende BOVAG- leden of bij de BOVAG-infor- matiebalie vragen. Besluit u tot aankoop vraag, dan een schriftelijke koop overeenkomst en zie er op toe dat deze volledig weergeeft wat u met het autobedrijf bent overeengekomen. Als u een gedeelte van het aankoopbedrag wilt laten fi nancieren, wendt u dan tot het autobedrijf of bijvoorbeeld tot één van de financieringsmaat schappijen, die ook op deze occasionshow aanwezig zijn. Kortom, oriënteer u goed en doet u dat tijdens de deze week te houden Groenoordhal Lelden 9,10 en 11 maart 1978 Aan deze BOVAG-occasionshow die vrij toe- gankelijk is, nemen de volgende bedrijven deel: Auto-Home, Leiderdorp, Mazda-dealer Cor v.d. Berg, Leiden Autobedrijf R. de Groot, Noordwijk, GM-dealer Autobedr. A. Jongerius B.V., Zoetermeer, Toyota-dealer Garage Klerk, Warmond B V. Automobielbedrijf L.A.G.. Leiden. Leyland-dealer Rijnland B.V.. Leiderdorp. Ford-dealer Autobedr. v.d. Velde B.V., Leiden. Citroën-dealer Auto Kortekaas, Alphen a.d. Rijn, Audi-VW-dealer Autobedrijf Beuk B.V., Noordwijk, Fiat/Lancia-dealer Autobedr. Den Hollander. Katwijk aan Zee, Peugeot-dealer Autobedrijf Jonk, Leiden Automobielbedrijf Kneppers, Zoetermeer, Honda-dealer Motorhuis B.V., Leiden. GM-dealer Auto Fred Schilthuizen, Voorschoten Autobedrijf W. Th. Verhart. Voorhout Auto-Meyknecht, Voorschoten Devillee-Reizevoort B.V., Leiden. Peugeot-dealer Autobedrijf Leo v.d. Hoorn, Leiden Automobielbedrijf Kamsteeg B.V., Oegstgeest. Audi-VW-dealer Korevaargarage B.V.. Leiden. Fiat-dealer Autobedrijf W. A. van Oosten. Zoetermeer, Citroën-dealer Autobedr. Van Veen Van Vegten. Koudekerk aan de Rijn Garage Vlietwijk B V.. Voorschoten, Volvo-dealer Voorts zijn op deze BOVAG-occasionshow vertegenwoordigd: Assurantiekantoor Basjes-Remerij, Leiden en als financieringsmaat schappijen: Finata Bank, Leiden en Industriële Disconto Maatschappij, Oegst-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1978 | | pagina 5