Leidse horeca
gaat aan banden
Onderzoek naar toekomst
van badplaats Noordwijk
VOLLE MELK WEER
BENEDEN OE GULDEN!
HAAL HET BDDIGROS
Nieuwveense
houtindustrie
timmert even
aan de weg
Bij Mien Rijnsburger is
de jeugd expressief bezig
NIEUWE WET GEEFT GEMEENTE
BESTUUR RUIME BEVOEGDHEDEN
Herstel veerpont je
bij ,,De Knip"
AANVAL OP
MINIMUMPRIJS
VOOR MELK
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 10 FEBRUARI 1978 i PAGINA 5
Nieuwveen Voor zover op de
hoogte en gerelateerde geno
digden als architecten, aanne
mers en opdrachtgevers, hebben
vanmiddag de ogen kunnen uit
kijken op de houtverwerkende
verrichtingen van timmerfa
briek voorheen Van Dongen b.v.
aan de Nieuwveenseweg. Het is
een hout-paradijsje dat lucratief
werkt en na uitbreidingen en
vernieuwingen eindelijk toe was
aan een „Open Huis". Aan de
bestaande toestand werd 800
vierkante meter toegevoegd en
zowat alles werd opnieuw geïn
stalleerd. Zoals directeur L. H.
Mulckhuyse het formuleerde:
„We wilden nu eens aan de weg
timmeren. Wie kent nou een
timmerfabriek van binnen? Wel
ke produkten worden er ge
maakt? Nou ja, dat weet men
over het algemeen wel, maar
hoe dat in z'n werk gaat is
vrijwel onbekend. Daarom heb
ben we er een show van willen
maken Donderdag hebben we
de zaak een dag lamgelegd om
de boel te kunnen schoonmaken
voor het „Open Huis". Alles aan
kant, kleurenfoto's van onze
werkzaamheden aan de muren,
in een soort expositietje over
Van Dongen".
De timmerfabriek is Nieuw-
veens enige industrie. Eigenlijk
is dat al te veel, want Nieuw
veen mag geen industrie heb
ben. Maar toen de heer Van
Dongen een jaar of 33 geleden
begon met z'n eenmansbedrijfje
kon je dat nauwelijks een indus
trie noemen. Het was een klein
optrekje, dus bleef het bestaan.
Ook na de latere uitbreidingen.
Zeven jaar geleden nam de heer
Mulckhuyse de timmerfabriel
over. „We hadden toen een hs
en een klein opslagje met mir
der dan 25 „kuub" houtvooi
raad. We draaien nu circa ach'
maal de omzet van toen. Nieuwe
machines kwamen erbij, een
heftruck. Het bedrijf groeide
van zes mensen tot vijftien in
de produktie en twee admini
stratieve krachten. We zouden
er nog best een stuk of zes man
bij kunnen hebben, maar vaklui
zijn gewoon bijna niet meer te
krijgen".
Nieuwveens hoogstdezelver in
dustrie voert hout aan voor een
eenvoudig bungalowtje in
machinaal werk maar ook
voor een opdracht van construc
ties voor 400 woningen wordt de
hand niet omgedraaid. „Onze
jaarproduktie kan 700 tot 800
huizen zijn, buiten het andere
werk om, zoals scholen, openba
re gebouwen, winkelcentra en
dergelijke. Alles wordt gemaakt
onder controle (een zware) van
de Komo, kwaliteitskeuring
voor timmerwerken. Eén aan
merking op de kwaliteit van je
werk en je hangt al. Daar heb
ben we nog nooit mee te maken
gehad. Ik hoef niet eens af te
kloppen, want een negatief oor
deel zal bij ons niet vallen",
aldus directeur Mulckhuyse,
zelfverzekerd.
Concurrentie is er niettemin ge-
De directie van de enige industrie van Nieuwveen
noeg in dit vak, „maar we kun
nen goed tegen ze op", verzeker
de me adjunct-directeur N. G.
van der Klein, die de dagelijkse
zaken in het bedrijf runt. Cij
fers? Altijd leuk. Houtverbruik
bij Van Dongen in 1977: 650
kuub hardhout, 150 kuub vuren
hout (verder opmars van het
hardhout dus), plaatmateriaal
6000 vierkante meter, de afvoer
van mot (zaagsel) bedroeg 2100
kuub. Alles bijeen verwerkten
zeven bevestigingsapparaten
ruim een miljoen nagels en nie
ten, voor verbindingen werd 400
kg lijm verbruikt en in de im-
pregnerende spuitcabine werd
ongeveer 3000 liter conserver
ingsmiddel verwerkt.
In de oude hal bevindt zich nog
steeds het gedeelte, waar de
produkten machinaal worden
klaargemaakt. Daarnaast is de
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur'kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
nieuwe hal (vorig jaar gebouwd)
met 800 m2 voor opslag en mon
tage. Daar kunnen de grootste
kozijnen in één keer in elkaar
worden geperst (onder een ver
mogen van meer dan 80 ton,
alles op lucht- en oliedruk).
Daar maakt ook een personeel
slid in z'n vrije tijd z'n eigen
slaapkamerameublement Spe^
ciaal werk, met behulp van een
uitgebreid arsenaal van frais-
beitels, die in de eigen slijperij
worden bijgehouden. Geen pro
fiel is te gek. Directeur en ad
junct gingen even op de foto,
leunend tegen de sponningen
van een hardhouten hefschuif-
deur, in de buurt van de im
pregneeroven, waar vroeger met
de hand gedompeld werd. Van
der Klein: „Het luxe houtwerk
komt er allemaal weer in. Alles
is mogelijk, tot en met een hard
houten lessenaar, want we wer
ken ook voor „de kerk". Het
gaat in dit soort van bedrijf om
vakamschap. Daar kun je niet
van buiten, ook al is het geen
zuiver handwerk meer".
Bij de opslag lagen kamerhoge
stapels gemerkt hout, in allerlei
kleuren beschilderd aan de zelf
kant (een aanduiding voor de
leverancier). Adjunct Van der
Klein: „Van zo'n bos ruw hout
maak je iets moois. Dit hard
hout komt hoofdzakelijk uit Ma
leisië, in mindere mate uit Indo
nesië. Uit Oost-Azië komt de
kwaliteit. Het is een fijn vak.
Dat kan iedereen zien. Hout
leeft. Aluminium is een dood
metaal. De mensen gaan steeds
meer over tot warmte en gezel
ligheid die door dit natuurpro-
dukt hout worden geleverd. Dat
krijg je er nooit meer uit.Ik
moet zeggen, dat er enorm veel
triefel is in de handel tegen
woordig; je moet helemaal ach
ter je produkt kunnen staan. De
enige reclame die wij maken is
ons werk en het op tijd leveren.
We kunnen niet alles meer aan,
maar dan zeggen we dat ook
ronduit.
Mien Rijnsburger-Key is nu tweeëneenhalf
jaar expressief bezig in de Leidse Meren-
wijk, centrum van een goldrush inzake
woonbehoeften. De goudaders zijn zowat
alle ontdekt, maar de trek naar dit beloof
de land blijft groot. Zo gauw er een gaatje
vrij is, wordt er een schepje kapitaal bo
venop gegooid om tussen de rodes, de
dalen, de horsten en al wat dies meer zij
een levensplekje in moderne vormgeving
te kunnen bemachtigen. Maar daar wilde
ik het verder niet over hebben, al bekrui
pen je allerlei gevoelens bij een bezoek aan
dit stuk toekomst dat voor een deel al weer
heden is en in sommige gevallen ook een
verleden tijd. Op het moment maakt Mien
Rijnsburger zich uitermate nuttig - nadat
ze zelf lichamelijk gehandicapt is geweest
- met het invullen van de vrije tijd van
negen jongens en meisjes van 8 tot 12 jaar.
Aan de Sparrenrode worden door deze
Merenwijkse jeugd artistieke aanloopjes
gepleegd.
Mien Rijnsburger, dagelijks omgeven door
een aantal katten en honden, heeft al weer
vijf tentoonstellingen en een Open Huis
achter de rug. In de schilder- en beeld
houwkunst belijdt ze haar credo en op de
vensterbank achter het voorraam staan
gebakken beeldjes te kijk. Geen poes of
hond die daar aan komt. Wel had het
allerlei reacties tengevolge. „Ik werd steeds
opgebeld door ouders van kinderen. En op
alle tijden van de dag kreeg ik de kinderen
zelf aan de deur die ook zoiets wilden gaan
doen. Ik dacht aan mijn eigen kindertijd:
had ik zelf maar in zo'n clubje gezeten.
Als ik die kans had gehad, was ik gegaan.
Ik besloot de stap te wagen en zette een
cursus in elkaar. Daarvoor geef ik nu m'n
enige vrije middag, de woensdagmiddag.
Buitendien geef ik ook nog lessen aan
verpleegkundigen die soms met gespannen
toestanden zitten. Voor hun is het een soort
therapie, dat schilderen en kneden".
Een half uur op woensdag krijgen de
kinderen van Mien theorie. Dan komt er
een schoolbord aan te pas en er wordt aan
materiaalkennis gedaan, of het grut leert
iets over perspectief en zo. Daarna gaan
ze ruim een uur aan een opdracht werken.
„Vorige week zijn we naar het rijksmu
seum voor Volkenkunde geweest Taal en
Teken, zagen we daar. Daar had ik op
ingeschreven. Het was kleien met de hand
en schalen maken. Ik ga ook met de
kinderen naar de brandweer. Daar gaan
ze observeren pn een soort demonstratie
zien. In was krijt wordt daarover een schil-
'derij gemaakt. Verder leren de meisjes en
jongens bij mij alle andere technieken,
zoals plakkaat pastel, wat er ook maar
bestaat; en olie het allerlaatst, want anders
wordt het kliederen".
Op het ogenblik zijn de artiestjes in de dop
bij Mien Rijnsburger bezig aan een stille
ven, met de nadruk op leven. „Ze krijgen
bij mij allemaal dezelfde opdracht en daar
wijden ze zich helemaal aan. Er zijn ouders
die me soms vertellen, dat hun kind een
tijdje terug zo onhandelbaar was en nu
steeds meer ontspannen lijkt. Van die erg
goeie reacties krijg ik. Je ziet die kinderen
leren doen wat ik ze zeg". Zo is de jeugd
bij Mien een paar uurtjes per week bezig
met uitdrukkingsvormen die heilzaam kun
nen werken. Poezen en honden schijnen
dan even in het niet te zijn opgegaan. Bij
een glas limonade wordt even voordat de
les begint over kunst gesproken en in de
pauze wordt ook nog wat gebabbeld, bij
voorbeeld over een museum waar één van
de deelnemertjes in het weekeinde is ge
weest. Mien Rijnsburger: „als ze eenmaal
aan het werk zijn, hoor je niets meer, dan
zie je een enkele keer tongetjes tussen de
lippen vanwege de concentratie, zal ik
maar zeggen. Ze verlangen gewoon naar
deze woensdagmiddag".
De kunstkinderen van Mien zijn ook al met
het vervaardigen van beeldjes bezig. Leuke
staaltjes zijn daarvan te zien. Overigens
zijn de wanden binnen Miens woning bijna
allemaal bezet met eigen conterfeitsels van
allerlei aard. Ook legde Mien een indruk
vast van het gijzelingsdrama, vorig jaar,
in Drente. Met de koppen van Van Agt en
Den Uyl erop, beiden met brede monden:
„Die portretjes heb ik van de teevee, ik
schets erg snel".
Binnenkort gaat het groepje de Merenwijk
in. Daar gaan ze iets schilderen. Dat wordt
een vrije opdracht. Mien zou best meer
willen doen. „Als ik de ruimte had, wilde
ik er best nog wat kinderen bij hebben
voor de cursus. Maar dan in een groepje
apart, want de club mag niet te groot
worden. Ik ben intussen wel van plan, een
vervolgcursus te gaan geven".
„Het gaat me niet om de verdiensten, de
kinderen, althans de ouders, betalen alleen
de materiaalprijs. Ik wil die kinderen een
kans geven om dit te doen, dit expressief
en vormend bezig zijn. De cursus loopt nu
al vijf weken en dat gaat zo nog een week
of elf door. Eind april is er een tentoonstel
ling in het clubhuis in de Milanenhorst
Dan krijgen de jongens en meisjes tegelijk
een „erkenning" uitgereikt, gestencild en
wel. Ik heb vreselijk veel plezier in dit
werken met die jonge jeugd. Doodgewoon.
En er zitten veel mogelijkheden in".
Mien Rijnsburger met haar kreatieve kroost
(Van een onzer verslaggevers)
LEIDEN Binnenkort is het gedaan met de
wildgroei van allerlei horeca- en ontspanningsin
stellingen in deze stad. Een aantal nieuwe veror
deningen op het lokale drank- en horecawezen
gaat aan het collége van burgemeester en wethoiu
ders van Leiden de bevoegdheid geven café's en
soortgelijke bedrijven te weren op die plaatsen
waar men deze uit het oogpunt van het woon-
en leefmilieu ongewenst acht. Onder de nieuwe
regeling vallen alle inrichtingen waar anders dan
om niet alcoholica geschonken wordt alsmede
percelen met een bordeel-achtig karakter. Badhui
zen en sauna's vallen niet onder de regeling.
Het gaat hier om een herziening van een enkele
jaren geleden gepubliceerde nota over de drank
en horecaproblematiek, de sexclubs en de slui
tingsuren, die toen tot veel kritiek leidde vanuit
de gemeenteraad en het bedrijfsleven. Onder meer
de Kamer van Koophandel had grote bezwaren
tegen de voornemens van de gemeente gemaakt
de horeca in de hele stad aan banden te leggen.
De Kamer van Koophandel trok de juridische
grondslag van de verordening in twijfel en meende
daarnaast dat de werkingssfeer van de hele stad
verkleind moest worden tot bepaalde wijken die
herhaalde malen door de overlast van horeca-in-
richtingen worden getroffen. Ook vond de Kamer
dgt het vrije ondernemerschap door de voorgestel
de beperkingen werd aangetast.
In een hernieuwde versie van de drank- en horeca-
nota, die maandag in de commissie ABA wordt
behandeld, worden de bezwaren van de Kamer
van Koophandel grotendeels terzijde gelegd. Er
wordt weliswaar erkend dat de nieuwe regeling
een beperking van het vrije ondernemerschap
impliceert, maar deze wordt gerechtvaardigd
geacht gezien het toenemend aantal klachten over
overlast van café's in woonwijken die de laatste
jaren bij de gemeente zijn binnengekomen. „Dit
gegeven dwingt ons tot een afweging van de
verschillende belangen", zo wordt in de nota opge
merkt. Deze afweging valt dp*- duidelijk in het
voordeel van het woonmiliei 'n dat is ook
de reden waarom de gemee. erkingssfeer
van de nieuwe regeling wil uil - .en tot de hele
stad. Op deze wijze kan voorkomen worden dat
horecabedrijven die de grond in de binnenstad te
heet onder de voeten wordt vervolgens gaan uit
wijken naar een ander stadsdeel dat dan met de
overlast wordt opgescheept, zo is de redenering
van de gemeente.
Vlieland
Directe aanleiding tot de wijziging van de lokale
drank- en horecaverordening is een uitspraak van
de Kroon inzake het verbieden van bars, café's
en dergelijke door de gemeentelijke overheid ook
al hebben deze inrichtingen een vergunning krach
tens de drank- en horecawet. Een Koninklijk
Besluit over een dergelijk verbod op het eiland
Vlieland heeft de weg vrij gemaakt voor gemeen
ten regelingen te ontwerpen op grond waarvan het
college van burgemeester en wethouders kwantita
tieve beperkingen in de horecawereld kunnen
opleggen. En gezien de al eerder gesignaleerde
toegenomen klachten van omwonenden over hin
der van café's achtte de gemeente Leiden het
wenselijk gebruik te maken van deze nieuwe
juridische mogelijkheid om overlast en milieuver
storing tegen te gaan.
Met nadruk stelt de jongste nota dat het geen
etische overwegingen zijn die tot het aan banden
leggen van de wildgroei in de Leidse horeca
hebben geleid, maar juist de bescherming ing van
het leefmilieu. Dat geldt ook voor voorgestelde
beperkingen van sexclubs door de mogelijkheid
te openen percelen met een bordeelachtig karakter
te sluiten wanneer deze de omgeving te veel tot
last worden. Van een dergelijke maatregel kunnen
de betrokken eigenaren overigens in beroep gaan
bij commissie voor de beroepschriften van de
gemeenteraad.
Sluitingsuur
Na rijp beraad concludeert.de jongste nota over
de drank- en horecaproblematiek een wijziging
van de regeling van de sluitingsuren niet te moeten
aanbevelen. Dat betekent dat de huidige situatie,
waarbij een openingsverbod geldt van midder
nacht tot 's morgens zes uur gehandhaafd blijft.
Van dit verbod kan de burgemeester een semi-per-
manente ontheffing verlenen tot één uur op vrij
dagavond en zaterdagavond. In deze regeling is
volgens de gemeente een probate administratieve
sanctie ingebouwd in dier voege dat bij de overtre
ding van de sluitingsuren tot intrekking van de
vergunning kan worden overgegaan. Het instellen
van een strafvervolging met een geldelijke boete
of een korte vrijheidsstraf wordt als veel minder
effectief ervaren. De ontheffingsregeling zou wel
zodanig moeten worden verfijnd, dat geen perma
nente ontheffingen meer worden verleend voor de
voor het publiek openstaande inrichtingen tot een
later tijdstip dan 2 uur respectievelijk 1 uur
's nachts. Deze verfijning betekent het einde van
de bevoorrechte positie van Samantha's disko-
theek, Pardoeza en Club'70 die in het verleden tot
drie uur 's nachts ppen mochten zijn.
Onze 900 m2 showroom
staat vpor u open.
Hoofdstraat 104-106
te Valkenburg. (ZH).,
VALKENBURG (ZH),
Hoofdstraat 104-106.
Tel. 01718-16947
LEIDEN (filiaal),
Lammenschansweg 132.
Tel. 071 - 766907
Mini - Austin - Triumph
Princess - Morris -
MG - Rover.
NOORDWIJK In de gemeentelijke com
missie voor het toerisme zijn stemmen op
gegaan tot het instellen van een onderzoek
naar de toekomst van de badplaats.
Tot nog toe werd het reilen en zeilen van
de toeristische ontwikkeling in hoofdzaak
bepaald door de planologie. Deze maakt uit
waar hotels en appartementen mogen ko
men, de situering van de horeca- en amuse
mentsbedrijven en of er laag of hoog ge
bouwd mag worden. Zo staat bijvoorbeeld
nu al vast, dat aan de oostzijde van de
Parallel-Boulevard de grond voor woning
doeleinden is bestemd en dat daar geen
hotels zullen worden gebouwd.
Maar niettemin blijven er genoeg vraagpun
ten over, die het bepleite onderzoek 'wense
lijk maken, meent men in de commissie.
Ook in de gemeenteraad werd al meer dan
eens op een dergelijk onderzoek aangedron
gen. Ais voorbeelden van vraagpunten wor
den genoemd: Hoe ontwikkelt zich de markt
op het gebied van het toerisme? Hoe groot
is de behoefte aan appartementen? Aan
welke soort accommodatie geeft de gast de
voorkeur? Moet het dagtoerisme bevorderd
worden of dient men zich te richten op het
verblijftoerisme? Wat moet men aan met de
duidelijke verschuiving van het toeristisch
verkeer van Noordwijk aan Zee naar Noord-
wijk-Binnen en wat zijn daarvan de oorza
ken? Welke evenementen dienen er georga
niseerd te worden? Welke uitbreiding kan
er worden gegeven aan de slechtweer-re-
creatie? Welke wensen bestaan er bij de
Noordwijkers, die bij het toerisme zijn be
trokken? Wat willen de gasten voor hun
geld?
Alles bijeen een scala van onderwerpen, die
voor bestudering vatbaar zijn en die voor
de ontwikkeling van de badplaats in de
komende vijftien, twintig jaar van groot
belang geacht kunnen worden.
In de buurtgemeente Katwijk wordt een
dergelijk onderzoek verricht door het eigen
stedebouwkundig bureau en de kosten daar
van zouden zo'n 150.000,- A 200.000.-
bedragen. Zover wil men in de commissie
voor het toerisme nog niet gaan, waarschijn
lijk met de vrees in het achterhoofd, dat
opnieuw een duur rapport op tafel zal ko
men met het archief als uiteindelijk resul
taat.
De gedachten van de commissie gaan naar
een bepaalde enquête onder de betrokken
bij het horeca-gebeuren. Zij zou door het
eigen ambtelijk apparaat uitgevoerd kunnen
worden, maar het is zeer de vraag of dit
voor het toch wel omvangrijke werk over
voldoende mankracht beschikt. Bovendien
vereist het een zeker specialisme. Het ver
keerscirculatieplan heeft aangetoond, dat ei
gen ambtenaren in staat zijn werk van
top-klasse te leveren. Hoewel de commissie
het onderzoek geen eenvoudige zaak vindt,
is men er van overtuigd, dat het de planolo
gie in gunstige zin kan beïnvloeden. Voorlo
pig gaan de gedachten naar een doe-het-zelf
rapport, eventueel gevolgd door een behan
deling in gespreksgroepen.
Open middag in
Boerhaaveschool
VOORHOUT Dinsdagmiddag
14 februari wordt in de „Boer
haaveschool", een basisschool
in de Boerhaavestraat een
„open middag" gehouden. Dit
experiment houdt in dat iedere
belangstellende, waaronder na
tuurlijk ook de ouders, in de
gelegenheid wordt gesteld een
kijkje in de school te nemen
onder schooltijd.
De lessen gaan dan ook gewoon
door, zoals bijvoorbeeld de han-
denarbeidlessen die elke dins
dagmiddag worden gegeven.
Met uitzondering van de donke
re kamer, is iedere bezoeker vrij
elke lokaliteit binnen te wande
len. Aan het rooster wordt niets
veranderd. Brand het rode licht
van de donkere kamer niet, dan
kan ook daar een kijkje worden
genomen.
Leidschendamse raadsleden:
LEIDSCHENDAM De Leidschendamse CDA-raadsleden C. N.
Boer en J. C. van Erp hebben burgemeester en wethouders
schriftelijk gevraagd of het mogelijk is het voormalige veerpontje
over de Vliet bij „de Knip" op korte termijn voor voetgangers
en fietsers weer in gebruik te nemen. Volgens de vragenstellers
heeft de heer P. C. J. Bakker, fractievoorzitter in de provinciale
staten voor het CDA onlangs op een bijeenkomst van de Vrouwen
vereniging Stompwijk gezegd dit mogelijk te achten.
De raadsleden vragen verder of het juist is dat de hieraan
verbonden kosten inclusief de exploitatiekosten geheel voor reke
ning komen van de afdeling Veerdiensten van de provincie. Als
voordelen van de veerdienst worden genoemd een veiliger en veelal
kortere route voor de fietsende schooljeugd uit Stompwijk naar
onder andere het Veurs College en de LOM-school in Leidschen-
dam en een betere bereikbaarheid voor wandelaars en fietsers naar
„de Vlietlanden". Tenslotte wordt gevraags bij de provincie nadere
stappen te ondernemen voor een realistatie van de veerpont.
ADVERTENTIE
Met ingang van direct kost een liter
SASSENHEIM: Hoofdstraat 284
KATWIJKv.d. Vechtstraat 46
(hoek Karei Doormanlaan)
