Bettine Vriesekoop wil graag naar China Grootste wens van Bert van Marwijk vervuld SPORT ZATERDAG 4 FEBRUARI 1978 HAZERSWOUDE Bettine Vriesekoop is het troetelkind van de Nederlandse Tafeltennisbond (NTTB). De Hazerswoudse HAVO-scholiere (4e klas) geldt, ondanks haar prille jaargang (16), als het grootste nationale talent, dat ooit achter de tafel verscheen. Voor de NTTB werd hiervoor het eerste bewijs geleverd in juli van het vorige jaar. Toen veroverde zij, vier jaar nadat zij per toeval het batje ter hand nam, als eerste Nederlandse de Europese jeugdtitel in het Franse Vichy. Waarbij zij en passant gerenommeerde, Europese sterren als de Hongaarse Szabo en de Russische Popova versloeg. Het laatste bewijs werd afgelopen weekeinde in Praag geleverd, waar ze tijdens de Toptwaalfwedstrijden knap tweede werd. Bond geeft I wellicht voorkeur aan EK jeugd De Europese kampioenschap pen jeugd zijn in juli in Barce lona, waar zij haar titel moet verdedigen. Alhoewel zij liever niet naar Spanje vertrekt „Er valt daar voor mij niets te winnen, alleen maar te verlie zen". Als haar de keus wordt gelaten, trekt zij anderhalve maand naar China, het walhalla van de tafeltenniswereld. Tij dens het recente verblijf in Ne derland heeft de leider van de Chinese delegatie meermalen la ten doorschemeren, dat Bettine welkom is in China. „De vlieg kosten zou ik zelf moeten beta len, de verblijfskosten zouden de Chinezen voor hun rekening nemen. Maar ik betwijfel of de NTTB hiervoor te porren is. Ik denk, dat zij mijn deelneming aan de EK jeugd meer op prijs zal stellen. Persoonlijk ga ik lie- ver naar China". Over hét spel van de Chine zen in Nederland onlangs tij dens hun Nederlandse toernee heeft de HAVO-scholiere een uitgesproken mening. „Alleen Loe Tsji Wei (bij de heren) en Yang Ying (bij de dames) beho ren tot de absolute wereldtop. De rest komt in China niet bij de eerste dertig voor". „Hun spelpeil lag in Nederland tenminste twintig procent onder hun normale kunnen. Alleen als. zij zich soms kwaad maakten, zag je hun echte mogelijkheden. En din was er geen beginnen Hoe valt dit alles te rijmen met haar studie? Het antwoord is in feite simpel. Zij krijgt vrij van school, indien uit tussentijdse schoolrapporten blijkt dat zij haar studie niet verwaarloost. In het laatste schoolrapport (kerst '77) had zij slechts één vijf, de rest was zeven of meer. Zodat de school haar sportieve ambities niet zal dwarsbomen. Over het vervolg van haar car rière na haar schoolstudie is Bettine Vriesekoop terughou dend. De opleiding voor logope diste spreekt haar wel aan. Maar of zij hiermee een aan vang zal maken, hangt af van de positie, die zij op dat moment in de tafeltenniswereld heeft be reikt Maar de winnares van de Tom Schreurs-prijs 1977 is nog niet verzadigd. Nog lang niet. Direct nadat de eerste halte (de Euro pese jeugdtitel) was bereikt, werd de volgende tussenstop uitgezet: de Europese senioren- top. Met als einddoel de wereld top. Maar zover is het nog niet Het oog is gericht op de Europe se titelstrijd, die van 10 tot en met 19 maart in Duisburg wordt gehouden en waarvoor de Ha zerswoudse als tweede is ge plaatst. Aan het begin van dit seizoen werd hiervoor een plan, onderverdeeld in drie fasen, uit gestippeld. De eerste stap werd gezet door aan te kloppen bij de NTTB. Spelverbetering is voor Bettine Vriesekoop in Nederland alleen mogelijk door mee te spelen in de herencompetitie. Na twee /weigeringen ging het NTTB-be- stuur door de knieën. Het trot seerde een interne rel. Competi tieleider Karei Stappers stapte op. Maar de beslissing bleef ge handhaafd. Bettine is er tevre den mee. „Mijn spel ontwikkelt zich nog steeds. Ik speel nu al beter dan in de zomer van 1977, toen ik de Europese jeugdtitel veroverde. Grotendeels is dat toe te schrijven aan het feit, dat ik veelal met heren train en nu in de herencompetitie speeL Als ik in de demescompetitie was gebleven, was er een grote kans geweest, dat er een stilstand in mijn spelontwikkeling was op getreden. Tenslotte is de tegen stand bij de dames gering". Tweede fase De tweede fase betrof een aan passing van het trainingspro gramma. Gerard Bakker, haar trainer en tevens coach van de nationale damesselectie, mag in zijn begeleiding een subtiele en beschermde rol spelen, zijn trainingsaanpak is keihard. Het aantal trainingsuren werd op gevoerd. Drastisch. In de kerstvakantie trainde Bet tine iedere dag, ook in het week einde, minimaal zes uur. Ver deeld in gymnastiek bij Pro Pa- tria in Zoetermeer om de sou plesse te verbeteren, krachttrai ning met halters om het spieren stelsel te versterken, opvoering van de conditie door een twee keer in de week terugkerende strand-duinloop van tien kilo meter en een specifieke tafelten- nistraining. Na de kerstvakantie wordt er na de schooluren ten minste vier uur per dag ge traind, twee uur bij het Leidse Scylla, de club van Bakker en twee uur bij Avanti, haar eigen club. Voor het weekend blijft de zes uur gewoon gehandhaafd. „Ik heb er geen moeite mee", zegt ze zelf van die intensieve trainingsarbeid, „als je wat wilt bereiken, moet je er een hoop voor doen. Zolang het nog met plezier gaat, vind ik het best". De vorm wordt langzaam opge schroefd. Op Papendal, tijdens de eerste trainingsstage (van 23 tot 27 februari) van de nationale selectie voor de EK, moet de topvorm er zijn. De tweede, vierdaagse bijeenkomst op Pa pendal (van 2 tot en met 5 maart) is voor haar een betrek kelijke rustperiode, waarin de aandacht voornamelijk uitgaat naar het bestuderen van de speelwijze van de tegenstand sters. Laatste De derde en laatste fase behelst een nauwkeurige aanpassing van het wedstrijdrooster. Deze voorbereiding moet Betti ne Vriesekoop brengen naar een plaats bij de eerste acht van Europa. „Als ik in Duis burg bij de laatste acht kom, ben ik tevreden. Ik wil wel meer, maar het moet niet gefor ceerd gaan. Toen ik voor de eerste keer aan de Europese titelstrijd bij de jeugd deelnam, in Oostenrijk (1976), werd er heel wat verwacht. Het werd niets. In Vichy had ik vooraf gezegd „ik zie wel hoe ver ik kom". En ik werd kampioene". „Met deze instelling ga ik ook naar Duisburg: de laatste acht. Alles wat ik meer bereik, is meegenomen". Een doel, dat realiseerbaar moet zijn, maar wat extra belangrijk wordt, om dat Nederland het volgende sei zoen niet meer in de superliga uitkomt. De verwachte degrada tie staat vrijwel vast. „Op de EK moet ik wel goed voor de dag komen, mede als compensatie voor het gemis, dat ik het vol gende seizoen niet meer in com petitieverband op Europees top niveau speel. Alleen de interna tionale toernooien resten mij dan om mijn reputatie waar te maken. En dat is een kwetsbare uitgangspositie. Een minder goede dag en je ligt eruit. Zon der dat je de kans hebt op rehabilitatie in de superliga-ont moetingen". Niet verminderd Na de EK in Duisburg wordt de trainingsarbeid niet vermin derd. De nationale titelstrijd volgt op 1 en 2 april in Utrecht. En die erepalm wil zij graag voor de tweede keer behalen. Na de NK wordt er een korte adempauze van 2 k 3 weken ingelast. Even bijkomen, om daarna weer met frisse moed achter de tafel plaats te nemen. Bettine Vriesekoop: „In Barcelona heb te verliezen". gen voor Bert van Marwijk, tenslotte scoorde hij de enige treffer in deze topper die ach teraf deze betiteling niet ver diende. Het was een bijzonder matige wedstrijd waarin Ajax laf en AZ behoudend speelde. Bert van Marwijk: „Het verle den heeft ons geleerd dat te gretig spel ons de boot in heeft geholpen tegen Ajax. In deze wedstrijd moesten we geduld op kunnen brengen en niet blind gaan aanvallen. Ik vind niet dat we ons publiek hebben teleurge steld. Wij hebben geprobeerd het spel te maken, maar om een goede partij voetbal op de mat te leggen moet je twee ploegen hebben die willen spelen". De strijd om de wereldtitel in Argentinië staat vlak voor de deur. Zijn maandenlange afwe zigheid door de blessure hebben de kansen voor Bert van Mar wijk er niet groter op gemaakt door te dringen tot de selectie van Oranje. Eenmaal droeg hij het nationale shirt en of er zich ooit nog eens een andere gele genheid zal voordoen blijft vooralsnog een vraag. Bert van Marwijk heeft er in ieder geval nog niet bij stil gestaan: „Ik ga na een paar wedstrijden nog niet denken aan het Nederlands elftal. Ik ben nog steeds te veel met mezelf bezig en er kan in de periode tussen nu en het wereldkampioenschap nog zo veel gebeuren. Natuurlijk heb ik een stille hoop, maar die zal iedere voetballer wel hebben". De grootste wens van Bert van Marwijk is een periode zonder blessures, getuige de uitspraak: „Ik weet zo langzamerhand wel wat geblesseerd zijn betekent". De berichten zijn momenteel gunstig. Geen enkele hinder meer van de rug en ook, de knieën houden zich goed. Bijna een ongekende weelde voor Bert van Marwijk. ERIK VISSER Eindelijk spelen zonder blessures Bert van Marwijk: „Ik weet nu zo langzamerhand wel wat blessures be tekenen". Noteer bij de radio Vitesse—Sparta Wageningen—AZ'67 MSV Duisburg—Eintracht Frankfurt Hamburg SV—Fortuna Dusseldorf Borussia MönchengladbachVFB Stuttgart Hertha Berlin—Kaiserslautern Schalke'04—FC Köln Arsenal—Aston Villa Coventry City—Liverpool Derby CountyChelsea Ipswich Town—Leeds United Manchester United—Manchester City Nottingham Forest—Wolverhampton Wanderers Mfl Bettine Vriesekoop in actie tegen een van de Chinese speelsters tijdens de trip van de Aziaten door Nederland. ALKMAAR Sinds eni ge weken is Bert van Marwijk terug binnen de selectie van AZ. Een snellere terugkeer dan menigeen en ook hijzelf had verwacht. Al enkele maanden was Bert van Marwijk uit de roulatie. Het kwakkelen begon reeds tegen het einde van het vorig seizoen. Voor de derde maal moest hij vanwege een meniscus onder het mes. De gene zing verliep bijzonder voorspoedig en tijdens de zomerstop trainde hij reeds weer voor zichzelf. Achteraf had hij deze eigen ini tiatieven beter niet kunnen ont wikkelen. Bij de aanvang van de trainingen voor dit seizoen bleek Bert Marwijk hinder te ondervinden van zijn rug. Hij speelde nog enkele wedstrijden mee, maar al snel werd duide lijk dat de pijn in de rug verder spelen verhinderde. Bert van Marwijk kwam met verschillen de geneesheren in aanraking, maar de blessure wilde niet ver dwijnen. Tenslotte verwees de medische staf van AZ hem naar een team doktoren in Delft. Twee spuiten in zijn rug en enkele kraakbehandeüngen ble ken vrucht af te werpen. Daar bij schreven deze Delftse dokto ren ook rust als recept voor. De behandelingen vonden in de cember plaats en Bert van Mar wijk had zijn rentree na de win terstop gepland. Zijn planning kwam uit, zelfs eerder dan hij zelf verwachtte stond hij weer als linkerspits in de basis van AZ geposteerd. Tegen het einde van de derby tegen Volendam viel Bert van Marwijk in en vierde zijn ren tree met een gave treffer, of schoon deze weinig effect sor teerde voor het uiteindelijke re sultaat. Na de wedstrijd tegen Volendam liet trainer Cor van der Hart zich ontvallen, dat Bert Bert van Marwijk in actie in de enige interland die hij in zijn carrière speelde, tegen Joegoslavië. van Harwijk te veel in de wat ten was gelegd. Niet in dank Een uitspraak die door Bert van Marwijk niet in dank werd afgenomen. Er vond een ge sprek plaats tussen Cor van der Hart en Bert van Marwijk, die over dit incident alleen nog het volgende wil zeggen: „Ik was het niet eens met die uitspraak van de trainer, die ik nogal vreemd vond. Later is alles uit gepraat. Van der Hart had res pect voor mijn standpunt. Het is nu eenmaal iemand die zegt wat hij denkt. Zo ben ik ook en daarom heeft dat gesprek verhelderend gewerkt". Zijn aanpassing binnen AZ na zovele maanden lijkt uitstekend te verlopen. Tegen Amsterdam speelde hij een alleszins redelij ke partij, terwijl hij in de topper tegen Ajax voor de winnende treffer zorgde. Ofschoon hij er zich weinig van aantrekt, be vreemdt het Bert van Marwijk dat hij totaal uiteenlopende kri tieken heeft gekregen: „De ene journalist toont zich in zijn arti kelen enthousiast, terwijl de an der uiterst negatief is. Ze zoe ken het maar uit, ik trek me er weinig van aan". Zelf is Bert van Marwijk tevre den over zijn verrichtingen van de laatste wedstrijden: „Dat doelpunt tegen Ajax geeft je wel zelfvertrouwen. Mijn aanpas sing binnen AZ is vergemakke lijkt door het feit dat ik dezelfde spelers in de buurt heb als daar voor. Hugo Hovenkamp en Kris ten Nygaard zijn spelers waar ik reeds enige tijd mee gespeeld heb en waarvan ik weet hoe zij in het veld reageren". Veel betekenis Met name de wedstrijd AZ—A- jax heeft veel betekenis gekre-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1978 | | pagina 10