HOND
IN DE POT
PRAVDA
HEKELT
DE PARTIJ
BONZEN
Hollywood
ziet ze
helemaal
vliegen
1
idamer,
(in)
popula-
ïen goj
tje rol
s Anga
een A
angeled
ri de fl
orden
is, dl
begrai]
ERTjd
Parijst
lijke c
altij
dr,
de ha
'a( er I
sages
ggings
?n op
inder
Blijkbi
Li
de 1 i
tonic I
de 01
(Van onze correspondent)
LOS ANGELES Zwerfhonden; elke stad in
Amerika heeft er last van. En elke belastingbe
taler voelt het aan zijn portemonnee. Want
jaarlijks kost het hen 500 miljoen dollar om
de schade te herstellen die door de zwerfhon
den aan mens en dier wordt aangericht. De
salarissen van de „hondenmeppers" zijn bij dit
miljoenenbedrag inbegrepen. Ze vangen per
jaar 18 miljoen zwerfhonden.
Dr. James McNeal, afgestudeerd marketing-on-
derzoeker aan de universiteit van Texas, heeft
een verbluffend simpele oplossing voor dit
probleem: eet ze op. Vier jaar lang heeft dr.
McNeal over deze hondse oplossing nagedacht,
voordat hij er een wetenschappelijke verhande
ling over schreef in de Texas Journal of Scien
ce.
„De hond in de pot", zo verdedigt dr. McNeal
zich tegen woedende dierenvrienden, „is een
alledaags menu in landen als Nigeria en Oost-
Aziatische landen". Voor de goede orde ver
wijst hij even naar de in onze cultuur geaccep
teerde culinaire gerechten als kaviaar (kuit van
een steur) en truffels; een soort zwam die het
best door snuffelende varkens wordt opge
spoord.
Nou weet dr. McNeal ook best dat de aan
hamburgers en hotdogs verslingerde Ameri-'
kaan liever de hond aan tafel ziet dan erop,
al dan niet in een klein sausje. Om vast aan
het idee te wennen stelt hij dan ook de volgen
de tussenoplossing voor: gebruik de 18 miljoen
gevangen zwerfhonden voor het vervaardigen
van honde- en kattevoer. „Ook geen oplossing
die je zomaar even wegslikt", geeft dr. McNeal
onmiddellijk toe, die dit idee aan een opinie-on
derzoek heeft onderworpen. De publieke aver
sie bleek mee te vallen. 60 procent van de
ondervraagden vond het acceptabel om honde
vlees te verwerken in hondevoer.
De meeste weerstand tegen zijn oplossing komt
van de zijde van de 62 voedseldeskundigen,
verbonden aan de National Academy of Scien
ce in Washington. „Een van hen vroeg zich af
of ik soms gek was", herhaalt McNeal glimla
chend. De anderen wezen op het hoge gehalte
cholesterol in hondevlees. Wel staat weten
schappelijk vast dat daarentegen het proteïne
gehalte en het aantal calorieën hoger ligt dan
in een biefstuk of een karbonade.
Waarom het zwerfhondenprobleem in Amerika
niet kan worden opgelost met het toevoegen
van anti-conceptiemiddelen aan het hondevoer,
heeft alles te maken met het trieste feit, dat
er in Amerika nogal wat bejaarden en zwervers
zijn die zich met blikjes hondevoer op de been
houden.
(Van onze correspondent Michael Simmons)
MOSKOU Leonid Brezjnev, de afgelopen
weken bedlegerig vanwege een ongewoon zwa
re griepaanval, zal weinig troost gevonden
hebben in zijn partijkrant, de Pravda. Volgens
een hoofdartikel zouden zijn meest geliefde
grondregels slecht nageleefd worden in min
stens drie Sovjetrepublieken.
Bovendien is de Pravda niet erg te spreken
over ministers die verantwoordelijk zijn voor
belangrijke industrieën in afzonderlijke repu
blieken. Deze heren tonen, volgens de krant,
al te veel geestdrift in het uitoefenen van
kritiek op anderen, terwijl ze de balk in hun
eigen oog niet zien. Als Brezjnev niet ziek w^s,
zo schreef het Russische partijblad, dan zou hij
zelf allang de falende ambtenaren een duchtig
standje gegeven hebben.
De republieken die speciaal door de Pravda
genoemd zijn, behoren tot de economisch ge
zien belangrijkste van het hele land: de Oëkrai-
ne en Kazakhstan, in welke twee republieken
Brezjnev na de oorlog een tijdje partij-organi
sator was, en de Azerbeidzjan. Hoogstwaar
schijnlijk zullen in alle drie republieken hoofd
en van topfunctionarissen vallen. Het artikel
dringt door tot de kern van de kwestie van
partijcontrole in de Sovjet-Unie. De eerste ver
antwoordelijkheid van alle partijcomités op elk
niveau van de centrale comités van de afzon
derlijke republieken en verder naar beneden,
is de organisatie van „strikte controle" «over de
naleving van de plannen van de staat. „Zonder
dit," zegt de Pravda, „kunnen zelfs de beste
bedoelingen niet verwezenlijkt worden."
De Pravda noemt alle aspecten van de econo
mie - en de krant is verplichte leesstof voor
alle actieve partijleden. Vooral benadrukt
wordt dat vraagstukken als arbeidsproductivi
teit, kwaliteitscontrole en economisch manage
ment over het algemeen niet zomaar een beetje
behandeld moeten worden, maar „systematisch,
consequent en met beleid."
Er worden specifieke voorbeelden gegeven van
slecht management die gezien kunnen worden
als symptomen van de algemene situatie. In
Kazakhstan, bijvoorbeeld, kwam een plaatselijk
partij-comité in de afgelopen twee jaar 15-maal
bijeen om bepaalde bouwprojecten te bespre
ken, maar boekte daarbij bitter weinig vooruit- -
gang. Maar dergelijke ondoelmatigheid, dit
doorschuiven van de verantwoordelijkheid en
mogelijkerwijs straks de angstkreten van dit
comité zullen in de rest van het land ook wel
gezien en gehoord worden.
In de Oekraine waren partij-organisaties van
de belangrijke ministeries van energie en elec-
triciteitswinning en van industrieel- en bouw
materiaal en andere niet met name genoemde
ministeries er altijd snel bij om hun leveran
ciers op de vingers te tikken, maar wilden nooit
de fout bij zichzelf zoeken.
Deze ontwikkelingen zullen wel een nadelige
invloed hebben op de loopbaan van de Oèkrain-
se partijleider Vladimir Scherbitski, die door
Brezjnev in het Politburo gehaald werd ter
vervanging van de meer nationalistisch inge
stelde Piotr SjelesL Scherbitski, die dit jaar 60
wordt, is in het Politburo een relatief jonge
man, en gold tot nu toe als iemand met een
toekomst voor zich.
Dit alles moet een bittere teleurstelling beteke
nen voor Brezjnev. Tijdens het 25-ste partijcon
gres in februari 1976 merkte hij op dat er een
„sfeer van intolerantie" was ontstaan binnen
de gelederen van de partij, een intolerantie
jegens overtredingen van de regels en dat bijna
350.000 „ongewensten" als lid geschrapt waren
voor juist dat soort gebrek aan discipline waar
nu tegen geageerd wordt.
copyright The Guardian
Eerste contact met een UFO
daarmee de best verkochte "blockbuster" aller
tijden.
Wat uitgekeken op de draaiboeken van nog
meer monster-films als "Jaws" en "Orca" vol
gens de beproefde "King Kong-formule", zijn
veel filmmaatschappijen nu geheel in de gou
den greep van kassa-kraker "Star Wars".
In "Variety", een vijf keer per week verschij
nend film- en televisieblad, worden dan ook
bijna dagelijks nieuwe science-fiction projecten
aangekondigd. Om er enkele te noemen: „Star
ship Invasions"; 'n ruimte-thriller met sterren
als Robert Vaughn en Christopher Lee, de
grijze Dracula-griezel. Dan ligt er het script
klaar voor "Starcrash". En bij Walt Disney
Productions Inc. heeft men tien miljoen dollar
uitgetrokken voor "Space Station One", waarin
een ruimtestation bedreigd wordt door een
"donker gat" in het heelal. Klaar is reeds de
ruimte-komedie "The Cat From Outer Space".
Universal Pictures en Paramount overwegen
een herhaling van "When Worlds Collide" (Als
werelden botsen) en "War of the Worlds" (Oor
log tussen de werelden), twee klassiekers van
H.G. Wells, in de vijftiger jaren verfilmd door
George Palo. Universal heeft in zijn overvolle
agenda voor 1978 ook de produktie overgeno
men van "The Thing" (Het ding). Ook de
televisiekijker wordt niet overgeslagen. Die kan
alvast recht gaan zitten voor de nieuwe avontu
ren van "Star Trek" en "Flash Gordon", de
Arendsoog van de ruimte.
Wat de produktiekosten betreft heeft Warner
Communications Inc. die van "Star Wars"
reeds overtroffen. Want voor "Superman", ge
baseerd op een stukgelezen dagbladcartoon,
heeft Warner maar liefst 20 miljoen dollar
uitgetrokken. Een niet gering deel van dit
budget gaat naar Marlon Brando voor zijn rol
als Superman's vader, wonend op de fictieve
planeet Krypton.
Of het Publiek ook voor deze nakomelingen
van "Star Wars" in de rij staat, is nog de vraag.
Het komeetachtige succes van "Star Wars" is
moeilijk te overtreffen.
Als er één science fiction-film is, die het met
succes tegen geweldenaar "Star Wars" kan
opnemen, is het de begin december in de
Amerikaanse bioscopen uitgebrachte "Close
Encounters of the Third Kind" (vrij vertaald:
"De derde ontmoeting") met de verduidelijken
de ondertitel "Wij zijn niet alleen". Het letterlijk
verblindend knappe camerawerk, de acteerta
lenten en overweldigende visuele effekten ma
ken de film nu al tot de tien beste van 1977.
Ook aan de kassa is deze door Columbia
Pictures uitgebrachte, ruim 18 miljoen dollar
kostende film, een klinkend succes. In nauwe
lijks vier weken leverde ze dik 35 miljoen dollar
op. Rond Pasen verschijnt deze "donderslag bij
heldere hemel" ook in Nederlandse theaters.
Het succes van "Close Encounters of the Third
Kind" is vooral te danken aan regisseur Steven
Spielberg, 29 jaar, een van de top-regisseurs
in het met talent en naijver stampvolle Holly
wood.
De eerste 25 pagina's van het Close Encounters-
draaiboek schreef Spielberg tijdens de regie
van "Jaws", waarmee hij toegang kreeg tot
vette filmcontracten. Twee jaar heeft hij gesleu
teld aan de vervolmaking van zijn geesteskind,
grotendeels gebaseerd op actuele UFO-versla-
gen. Hij leunde daarbij ook op het UFO-orakel
Dr. A. Allen Hynek, een met sik en pijp
uitgedoste adviseur van de Amerikaanse lucht
macht
Voor de verfilming vond Spielberg geschikte
locaties in Wyoming, Alabama, een verlaten
berg in India en natuurlijk Burbank Studios
in Los Angeles. Om voortijdig uitlekken van
het verhaal, maar vooral van het slot te voorko
men, liet hij de locaties voortdurend zwaar
bewaken.
Voor de werkelijk grootse speciale effecten van
grootmeester Douglas Trumbull (wie "2001: A
Space Odyssey" van Stanley Kubrick heeft
onthouden, vergeet Trumbull nooit!) huurde
Spielberg een afgelegen, afgedankte hangar in
Mobile, een stoffig stadje in Alabama. Ét liet
er voor bijna tien miljoen gulden aan vertim
meren.
Toch zit de kracht van "Close Encounters of
the Third Kind" niet zozeer in de virtuoze
effekten en bizarre ruimte-toestanden, waarin
bijvoorbeeld "Star Wars" is ondergedompeld.
"Close Encounters" heeft een menselijk gezicht,
en zou zonder al te veel verbeelding ook in
Nederland kunnen gebeuren.
Qua spanning is de twee uur en twintig minu
ten durende film nagenoeg een doorslag van
"Jaws". De essentie van de film gaat over het
eerste zicht- en tastbare contact met wezens uit
een Vliegende Schotel. De eerste twee uur (in
"Jaws" zie je dc hapgrage haai ook pas opdui
ken na een uur toenemende spanning) krijgt
de toeschouwer niemand van de UFO-beman-
ning te zien. Die lange aanloop wordt over
brugd door de weer briljant spelende Richard
Dreyfuss (de oceanograaf uit Jaws) en niemand
minder dan het Franse film-mirakel Francois
Truffaut. Voor Truffaut is "Close Encounters"
de eerste Amerikaanse film, waarin hij zelf
vóór de camera staat Achteraf was het strik
ken van de Franse regisseur-acteur een koud
kunstje. Spielberg belde hem op in Parijs en
zond hem vervolgens een script toe. En een
week later liet Truffaut telegrafisch weten, dat
hij graag onder de regie van Steven Spielberg
zou willen acteren.
Niet zonder reden liet Spielberg de schrijfgrage
pers tot vlak voor de première in het ongewisse
over 't verhaal. Te veel details nemen de span
ning weg. En van spanning moet deze film het
juist hebben. Vandaar slechts 'n korte
inleiding. Dreyfuss speelt een veredelde electri-
ciën in een kneuterig stadje, ergens in Indiana,
waar plotseling de gekste dingen gebeuren.
Speelgoed-auto's gaan zomaar rijden, brieven-,
bussen rammelen, terwijl het bladstil is. En een
vierjarig jongetje verdwijnt in een lichtflits.
Dreyfuss. in de film Neary geheten, ziet ze voor
het eerst vliegen, en raakt daar zo van onder
steboven, dat hij zich alleen nog maar met deze
Vreemde Ontmoeting kan bezighouden. Via een
in de huiskamer opgebouwde berg van modder
en rotzooi, komt hij in contact met een stelletje
geleerden, die met zonnebril en op elkaar ge
klemde kaken een wereldwijd en zeer geheim
onderzoek naar een UFO-ontmoeting verrich
ten. Leider van deze "Silence Group" is Claude
Lacombe (Frangois Truffaut). Hij heeft het
sterke vermoeden, dat de her en der gesigna
leerde UFO-bemanning voor de Grote Ontmoe
ting een tafelberg in Wyoming heeft uitverko
ren. Daarin worden hij en de anderen niet
teleurgesteld. Het slot is te adembenemend om
nu al te onthullen.
Zwart op wit is het verhaal zo plat als een
scholletje. Maar in het schemerdonker van de
bioscoop zit je aan je stoel gebeiteld.
HANSTOONEN
igtsseur Steven Spielberg
LOS ANGELES - Unidentified Hying Objects
(UFO'S) in Nederland beter bekend als „Vlie
gende Schotels", zijn in Amerika niet van de
lucht. De meldingen komen niet uitsluitend
van op hun achterhoofd gevallen Amerikanen
of notoire dorpsgekken. Ook de doorsnee-Yan
kee ziet ze vliegen. Met die omstreden ervaring
verkeert men overigens niet in verdacht gezel
schap. Ook president Carter behoort tot het
gezelschap van UFO-gelovigen.
In 1973, toen hij nog een ambitieus gouverneur
van Georgia was, zag hij nog met tien andere
Georgianen "een fel lichtend rood ding in het
schemerdonker voorbijflitsen".
Geen wonder dat Carter zijn wetenschappelijk
adviseur dr. Frank Press zeer recentelijk op
dracht gaf de NASA beleefd te verzoeken om
een hernieuwd onderzoek naar de betrouw
baarheid van de aanzwellende stroom UFO-
meldingen. Inmiddels
heeft NASA dit verzoek
even beleefd naast zich
neergelegd met de kant
tekening, dat het wel
graag klaar staat voor
bona fide-meldingen
over bewijsbare kontak
ten met UFO's.
Dat de laatste tijd steeds
meer Amerikanen meer
dan één Grote Beer en
andere sterrenbeelden
aan het firmament me
nen te ontdekken heeft
echter alles te maken
met Hollywoods aller
nieuwste trend: science
fiction van de bovenste
filmplank. Want na het
verpletterend succes van
„Star Wars", het Oscar-
rijpe meesterwerk van
schrijver-regisseur
George Lucas, ziet ook
Hollywood ze weer helemaal vliegen, en het
wordt er nog wijzer van ook. Alleen al in de
Verenigde Staten en Canada heeft "Star Wars"
in amper acht maanden meer dan 130 miljoen
dollar (325 mil oen gulden) opgeleverd. De pro
duktiekosten bleven hangen op 18 miljoen dol
lar. Nu men ook in landen als Japan, Duitsland,
België, Nederland, Engeland en Australië in
lange rijen wil staan om dit ruimte-avontuur
te overleven, rekent filmmaatschappij 20 Cen
tury Fox zelfs op een wereldrecord. „We zijn
boven de recette van "Jaws" uit", voorspelt de
Fox-direktie. De haaienfilm heeft filmmaat
schappij Universal in twee jaar zeker 400 mil
joen dollar (900 min. gulden) opgeleverd, en is
