Swift speelt drie
troefkaarten uit
bij titelstrijd
„Parker mag
nog acht keer
verliezen"
Bernardus al
„even" gelukkig
Bernardus dolblij
met velden bij
Zonneveldstraat
leidse courant-bal
MITCHELL PLAAT:
Reinier Hoogkamer, Aloys Goossen en John Kuyvenhoven: drie troeven van de Leidse wielrenvereniging Swift tijdens het nationaal kampioenschap
veldrijden, morgen in Nieuwkoop.
REINIER HOOGKAMER, JOHN KUYVENHOVEN EN ALOYS GOOSSEN
(Van onze sportredactie)
LEIDEN Morgen worden in
Nieuwkoop de nationale kam
pioenschappen cycle-cross ver
reden. De Leidse wielervereni
ging Swift-combinatie speelde
in het verleden immer een be
langrijke rol bij dit gebeuren.
In het begin van de jaren ze
ventig was het Cock van der
Hulst die viermaal op het hoog
ste platform van het erepodium
plaatsnam en ooit (1965) werd
Joop Zoetemelk in de nieuwe
lingencategorie kampioen van
Nederland in deze tak van wie
lersport.
Dit jaar kan Swift wederom be
langrijke troefkaarten uitspelen
bij de Junioren. Of er een vaste
slag voor de titel bijzit weet nog
niemand. Ook de betreffende
renners niet: Reinier Hoogka
mer. John Kuyvenhoven en
Aloys Goossen. Want ondanks
het feit dat zij bij de kampioen
schappen van Zuid-Holland res
pectievelijk één. twee en drie
werden, heeft geen van drieën
verder nog een overwinning be
haald. Toch geloven ze alle drie
om verschillende redenen dat zij
wel een kans maken op, in ieder
geval, een plaats op het podium.
Is daar eerst Reinier Hoogka
mer; de onverschillige. Hij zegt:
„Ik maak me niet druk meer.
Vorig jaar liet ik me nog wel
opjutten door al die schreeu
wers aan de kant. Daar baalde
ik zo van dat ik een tijdje met
wielrennen ben gestopt. Dit jaar
ben ik wat later met trainen
begonnen. Op m'n eigen manier.
Kalm aan en pas later de trai-
ningsarbeid wat opgevoerd. Dat
bevalt me prima. Ik behaal er
in ieder geval betere resultaten
mee dan toen ik me nog van
alles liet aanpraten. „Dit laatste
kan niet worden ontkend. De
grafiek van zijn uitslagenlijst
vertoont een stijgende lijn, met
als (voorlopig) hoogtepunt het
kampioenschap van Zuid-Hol
land. John Kuyvenhoven is een
ander type. Hij vertoont al de
echte karaktertrekken van de
ware cycle-crosser. Een beetje
in zichzelf gekeerd en z'n ge
dachten niet zo gemakkelijk
prijsgevend. Zo wil hij bijvoor
beeld niet vertellen wóór hij
traint. Hij doet het in z'n eentje,
ergens tussen Benthuizen en
Leiden. Hij heeft duidelijk het
meeste talent voor cycle-crossen
van de drie. Talent dat echter
pas de laatste weken wordt ver
taald in resultaten. „Ik was te
nerveus. Vorig jaar werd ik bij
de Nederlandse kampioenschap
pen tweede en dit jaar werd er
weer veel van mij verwacht. Die
druk kon ik kennelijk nog niet
aan. Door valpartijen en pech in
de koersen raakte ik steeds
weer achterop. Pas toen ik een
beetje uit het oog raakte, ging
ik weer beter rijden". Als bewijs
kan gelden het vorige week ver
reden clubkampioenschap van
Swift. John won dit met impo
nerend machtsvertoon.
De laatste is Aloys GooSsen. Hij
is iemand voor wie het crossen
eigenlijk pas. na de weg. op de
tweede plaats komt. Toch slaat
Aloys een kans op een ereplaats
niet af. Zoals vorig jaar toen hij,
nog in de nieuwelingenklasse,
onverwacht zich als derde klas
seerde. Een prestatie die iede
reen, behalve hemzelf, verraste.
„Ik weet dat ik me ontzettend
goed op een wedstrijd kan pre
pareren. Wat dat nou is kan ik
niet precies zeggen. Ik train niet
extra, ik doe niets bijzonders.
Of het moet zijn dat ik wat
vroeger naar bed ga".
Drie renners dus met drie ver
schillende benaderingen tegen
over het cycle-crossen. Toege
spitst op de kampioenschappen
morgen zijn hun opvattingen
ook verschillend. Slechts het feit
dat ze allen weten in ieder geval
niet als programmavulling te
rijden loopt als een rode draad
door hun uitlatingen. Reinier
Hoogkamer maakt zich niet te
sappel. Hij heeft deze week zo
veel mogelijk gerust. „Jezelf in
één week in vorm rijden is toch
onmogelijk". John Kuyvenho
ven doet het anders. Hij is deze
week geen meter afgeweken van
zijn trainingsschema, of het
moet zijn dat hij woensdag al
een keer naar Nieuwkoop is ver
trokken om het parcours te ver
kennen. Aloys Goossen heeft
een tussenweg gevonden. Hij
heeft niet harder dan gewoon
lijk getraind, maar heeft het ook
niet noodzakelijk gevonden om
alvast een kijkje te gaan nemen
in Nieuwkoop.
De keuze van Nieuwkoop als
plaats van handeling is overi
gens niet door iedereen in dank
afgenomen. Het is een zoge
naamde „klei" ronde met veel
bochten. Stuurkunstenaars en
lichtgewichten lijken in het
voordeel. John en Reinier vallen
onder deze noemer. Zij hopen
dat ze minder last zullen hebben
van de gladde grond dan de
anderen. Kuyvenhoven: „Vorig
jaar zei men wel dat ik het best
tot m'n recht kwam op zanderi
ge parcoursen. waar je meer
„grip" hebt. Maar dit jaar heb
ik bijna uitsluitend getraind op
gras en klei. Het maakt, geloof
ik. voor mij niet zoveel meer
uit". Ook Reinier Hoogkamer is
de keuze niet onwelgevallig. Hij
neemt graag risico's bij het ne
men van bochten. Soms loopt
het verkeerd af. zoals afgelopen
zondag, toen een inhaalmanoeu
vre tegen een boomstronk eind
igde. „Maar dat gebeurt geluk
kig niet èl te vaak. Blijft over
de lange Aloys Goossen. Hij
neutraliseert het nadeel echter
door te zeggen: „Ach, het maakt
niet zoveel uit, als de vorm van
de dag er is, rij je toch wel
goed".
De drie Swift-troeven blaken
dus van zelfvertrouwen. „Ieder
op z'n eigen manier", moet er
wel worden bijgezegd, want zo
wel Reinier als John en Aloys
geven redenen die een hoge
klassering in de weg zouden
kunnen staan. Is daar allereerst
de doodgewone pech zoals val
partijen en materiaalschade,
dan wordt genoemd de vrees
dat de vorm van de dag er niet
is. Tenslotte wordt er nog een
aanzienlijk aantal concurrenten
opgenoemd, die allemaal net
als zij het plan hebben om hoog
te eindigen. Zoals bijvoorbeeld:
Berry Zoontjes, Wim van de
Heijden, Jan Harings, Herman
Lammertink en Michel van
Dijk. Morgen weten we meer.
GIJS ZANDBERGEN
Van onze sportredactie
LEIDEN Na een onderbreking van een week (als
er met wordt gevoetbald valt ook de LC-Bal uit) gaat
er deze week weer een door sporthuis Wout Bergers
beschikbaar gestelde Leidse Courant Bal uit. Het
gelukkige elftal is dit keer Bernardus al. Een elftal
dat in de praktijk van het wekelijkse voetballeven
minder „gelukkig" is. Beenbreuken en andere blessu
res verhinderen telkens weer een volledig uitkomen
van dit team - op de foto is dit spreekwoordelijk tot
uiting gebracht Om het geluk te doen keren de
Leidse Courant Bal.
(Van onze basketbal-medewerker)
Leiden Als Parker tegen Tripper Jeans de
competitiedraad weer oppakt, zal het een ander
Parker zijn dat op 22 oktober 1977 tegen datzelfde
Tripper de competitie begon. De vier nederlagen
in december hebben de Leidse ploeg weer met
beide benen op de grond gezet en dat Parker dit
seizoen er voor zal moeten vechten om de play
offs te halen, ook dat staat vast De krachtsver
schillen blijken kleiner te zijn dan verwacht
Het leek allemaal zo mooi te gaan. Tripper, Am
stelveen, Vastgoed, Arke en Buitoni werden op rij
verslagen en Parker leek klaar voor een toppositie.
De Vijf-meihal werd steeds voller. Het waren
Musette. Donar en Falcon die de zwakke plekken
bij Parker blootlegden. Tegen een zóneverdediging
spelen is voor de spelers van coach Henny Blom
een moeilijke opgave en Parker kan geen kopposi
tie vasthouden, omdat de basis van de Leidse
ploeg in tegenstelling tot een Donar en Falcon te
smal is. Toch resulteerde de nederlagenreeks niet
in een paniekstemming bij het management. Er
werd overwogen om een derde Nederlandse Ame
rikaan aan te trekken, maar al snel werd dit idee
verworpen. Parker-manager Van Egmond: „Als
we nu een speler aan zouden moeten trekken, dan
zou het een papieren keus moeten worden. De tijd
is te kort om naar Amerika te gaan en daar eens
rond te gaan neuzen. Je zou misschien veel geld
kwijt zijn aan een matige speler, bovendien: we
zijn met dit team de competitie ingegaan, dus
spelen we met dit team ook de competitie uit. Een
noodgreep kan alleen maar het vertrouwen van
het team schaden. Misschien dat Hans van Rooden
met de play-offs mee speelt, maar daar blijft het
bij".
Parker dus ongewijzigd, hetgeen betekent dat de
Leidenaren hard voor hun plaats bij de play-offs
zullen moeten vechten. De blessures van Peter
Kop en Wim Weemhoff zullen zeker de grootste
problemen opleveren. Verzorger Jos Reekers: „Met
Peter hebben we geen risico willen lopen. Zijn
hand is twee weken in het gips gegaan en daarna
zal hij nog zeker drie weken rust nodig hebben".
Moeilijker ligt het voor Wim Weemhoff. Als blijkt
dat hij een meniscusoperatie moët ondergaan, dan
kan hij de rest van het seizoen wel vergeten. Een
van de grootste optimisten bij Parker blijft Mitchel
Plaat De Nederlands-Amerikaanse guard heeft,
het na even wennen uitstekend naar zijn zin in
Leiden. „Ik heb nu een baan en Nederland is mij
erg meegevallen. Vooral de entourage bij Parker
valt me achteraf hard mee. Als ik nu zie hoe de
zaken geregeld worden bij de andere eredivisie-
teams, dan ben ik blij dat ik destijds voor Leiden
heb gekozen".
Het is dan ook geen wonder dat Plaat ook voor
volgend jaar een overeenkomst afsloot met Par
ker, dat volgens hem de play-offs zeker gaat halen.
„Weliswaar missen we Wim en Peter, maar het
goede spel van Tony Lamping en Peter Paulides
compenseert veel. Als je ziet hoe we met dit team
in Haarlem Buitoni en Duitse kampioen TUS
hebben verslagen, dan zal je mijn mening zeker
onderstrepen". Dat Parker desondanks een aantal
nederlagen tegemoet gaat, staat voor Mitchell
Plaat vast „De verschillen onderling zijn erg klein.
Alleen Falcon steekt er kwalitatief bovenuit We
mogen in totaal nog acht nederlagen lijden, willen
we de play-offs halen. Overigens ben ik er zeker
van dat we nog dit seizoen Falcon zullen ver
slaan".
Een ander probleem voor Parker vormt de accom
modatie. Ondanks de geleden nederlagen blijft het
volk toestromen. De kaartjes gaan vrijwel allemaal
bij voorverkopers Bosman en Ge Hofenk en in
de sporthalrestauratie over de kassa en soms
moesten honderden mensen worden teleurgesteld.
Parker is daarom hard bezig om in elk geval de
«M*-
Mitchell Plaat: „Parker haalt play-offs
play-offs in de Ton Menkenishal te laten s
waar dan zo'n 3500 toeschouwers toegelaten a
den kunnen worden. Het grote probleem bij
echter de toekomst. Volgend jaar zal Parker ai
zienlijk versterkt worden, zodat zowel in de lani
lijke competitie als in de Europacup een belangi
ke rol voor het Leidse basketbal is weggelegd.
Voorlopig moet Parker zich dit jaar waamiaké^
Tegen Tripper zal blijken in hoeverre de tot
nooien tot bet herstel hebben bijgedragen. Tep
de felle Delftse ploeg zal het zeker geen makkei
ke opgave worden, .al zal het Leidse publiek
de Vijf-meihal zeker niet stil toekijken.
HAZERSWOUDE „We willen
graag als derdeklasser de voet
balvelden bij de Zonneveld
straat in gebruik nemen". Jac
ques Straver (48), de man die
al negentien jaar voorzitter is
van de S.V. Bernardus, is met
deze woorden de tolk van be
stuur en leden (350) van de club
van de Hazerswoudse Rijndijk.
Optimisme viert bij hem vaak
hoogtij. Dus durft hij de hoop
uit te spreken dat de gemeente
inderdaad aan bet begin van
1978 start met de aanleg van de
terreinen, die de aan de mini
mumeisen niet voldoende knol
lentuinen in de Groenendijk
moeten gaan vervangen. Vol
spanning kijkt Straver uit naar
het bericht, waarin wordt mel
ding gemaakt dat bet Konin
klijk Besluit is genomen inzake
de toepassing van de onteige
ning van de gronden waarop de
nieuwe accommodatie zal wor
den aangelegd en gebouwd.
Als het allemaal meezit, kan
Bernardus omstreeks september
1979 in een nieuwe omgeving de
tenten opslaan. Niettemin stelt
9traver, die intussen al eenen
twintig jaar van het bestuur van
de oranjewitten deel uitmaakt,
de titel graag aan het einde van
het nu lopende seizoen door
„zijn" jongens veroverd te wil
len ziea Hij: „Als het moet ge
beuren, met een eventueel kam
pioenschap dus, graag nü".
Want hij vindt dat in de equipe,
die momenteel in de competitie
zo succesvol is, routine en jeugd
hand in hand gaan. „En de rou
tine in de ploeg kan uiteraard
in de nabije toekomst wat min
der worden nu ioneens als Wim
Kapte in, Pim van Wetten en
Theo de Boer een dagje ouder
worden en wellicht op een gege
ven moment het voetballen
eraan geven".
In theorie staat Bernardus er in
de zondagse vierde klasse B het
best voor. Wanneer de twee ach
terstallige wedstrijden op koplo
per SVLV (in de zaterdagcom
petitie nota bene ook al aan de
leiding in de tweede klas LVB,
vlak voor Bernardus) worden
gewonnen, staat de ploeg met
twee punten voor. In de vorige
drie competities (de 30-jarige
club worstelde er 27 van in de
Leidse afdeling) moest de for
matie steeds knokken tegen de
gradatie
Een verhelderende verklaring
heeft Jacques Straver bij de
hand, gevraagd naar de vriend
en vijand verrassende goede
plek op de ranglijst Hij: „Het
zit 'm in de teamgeest in de
oefenmees ter en in de sfeer in
de gehele vereniging". De team
geest: „De ouderen vangen op
een uitstekende wijze de jonge
ren op. Voordeel is dat ze elkaar
vaak kennen van haver tot
gort". De trainer „Oefenmeester
Piet Valent is een man die je
alles kunt overlaten. Deze Haar
lemmer, die nu bij ons aan zijn
derde seizoen bezig is, heeft een
geweldig spelinzicht, doceert
een zeer gevarieerd trainings
schema en weet te organiseren".
De sfeer: „Iedereen leeft met
elkaar mee in onze club. Als er
wat te doen is, is er altijd een
grote belangstelling".
In de voorgaande drie jaar
KNVB-voetbal vierde angst nog
w#»l f*ens hooptii in mnt name de
verdediging van BemardiAm
Jacques Straver: „Dat is I )n
voorgoed verleden tijd". 1 roe
merkt op dat de terugkomst véwli
Leo van Wetten (die enkele s«(Sp
zoenen bij zaterdagderdeklass^we
Koudekerk opereerde) daara tpe
niet vreemd is. „Bovendien
het nu niet meer zo dat we e
een keepersprobleem zitten. Ji jrc
Groen, ouder en wijzer gewt het
den, doet het uitstekend in iel
goal". Voeg daaraan toe d wa
Theo de Boer, in de vorige coffïuc
petitie gelegenheidsausputzer i
menige match, zich nu meer n^gm
het spel maken kan bezig hoéovf
den en zich in de spits kihaj
manifesteren, en men kan eni&de
zins de constante vorm van
brigade Van Valent verklaren.
Met zes verliespunten (twee
derlagen en twee gelijke spek
is Bernardus de winterrust
gegaan. Geen pauze even#
voor de jongens van elftalleid
Cor de Jong, de secretaris
die als vraagbaak van de geh
vereniging fungeert. De traini
gen (twee maal in de week)
de oefenpartijen (meestal in
Haarlemse regio, waar Piet V
lent uitstekende contacten 1
eisten de aandacht op. Wanti
jongens van de vierdekla
Bernardus willen, samen meti
gehele club, knokken voor
trapje hoger op de voetballi
der. De tijd dat de veremgii
uit de Groenendijk werd gek
rakteriseerd als „het boererf
ploegje", is definitief voorbij jj.
En, dat mag wel eens geste»
worden, Piet Valent hééft d q
SPORT LEIDSE COURANT ZATERDAG 7 JANUARI 1978
