UflNHUEUT
'Als het niet lukt ga ik
terug naar IJsselmeervogels
iedere millimeter heeft attentiewaarde
Italië kondigt modetrend 1978 aan
Namaak plavuizen zijn
zacht voor de voeten
Bol chrysant:
Tekst: Tiny Francis
SPAKENBURG TROTS OP PROF JAAN DE GRAAF
BINNENLAND/SPORT
LEIDSE COURANT
MAANDAG 2 JANUARI 1978 PAGINA 4
Italië heeft de laatste jaren
steeds minder te zeggen gehad
op modisch gebied. Hierin is
verandering gekomen. Meer
dan 1/3 deel van de in Neder
land geïmporteerde kleren ko
men tegenwoordig uit Italië.
De sprankelende Italiaanse
confectie-industrie tikt hier
goed aan. Bayer Maglia Italia,
het grote garenconcern heeft
al iets verklapt over komende
lente/zomer- en zelfs winter
1978/79 trends, die uit het
land van de zon zullen komen
overwaaien.
^ïen verdeelt voor lente en
zomer de mode in drie hoofdt
hema's: silhouet 1920 met
sterk afgezakte heuplijn en
bloezende, lijzige bovendelen,
hangend aan smalle schouder
bandjes. Plissé is in alle va
rianten. Tweede basisvorm:
los bloezend jurkje met tun-
nelcentuur: mini, of knieom-
spelend. Strapless zit in de
mode. Vandaar ook schouder-
vrije, elastische tops of lijfjes
met één schouder bloot, naar
de amazones uit de oudheid.
Derde trend is de „ton-look"
a la Kenzo, bijvoorbeeld een
roze ballonvormige pullover
voor hem en haar. Zij kan er
kanten kousen bij dragen en
als nieuwtje: rode plastic
schoenen met lage hak. Maxi-
pullovers kunnen zonder rok
of broek worden gedragen.
Breisels blijven. Tunica's met
een lengte van 80-85 cm. zijn
gebreid als een net Door een
lange zijspleet gaan ze over
rokken en jurkjes (twee lagen).
In deze sector ook lieve ajours,
macramé kantpatronen in geo
metrische dessins. De kleuren
zijn bleke pastels: even getint
groen, nauwelijks rose, teer li
la, écru, veldmuisjesgrijs. Stel
daarbij voor een herenhoedje
anno 1930 met een breed don
ker lint
Voor guur lenteweer de klas
sieke cardigan, het jack met
omslagkraag of het losse lum
berjack, het laatste soms in
een kantstructuur en met tun
nelceintuur. Bandjes aan hals
en pols, kangeroezakken en
capuchon. (Mooi in kaneel en
écru). De rokvormen zijn
speels; er is een gerende, wik
kel- en broekrok in bermuda
lengte. Etage- en schortrokken
schijnen te blijven. Voor de
man een knipoog naar gebrei
de kouseblokken in truien en
pullovers. De T-lijn doet man
nelijk aan, maar toch draagl
ook hij in lente 1978 dunne
wijdte, légère stoffen. De broe
ken voor beide sexen we
weten het al van dit seizoen
zijn slobberig, breed van bo
ven alsof de coupe eruit is,
smal toelopend naar de enkels.
Ik vind het nog steeds niet
mooi, maar het is wèl mode.
Macramè kantpatronen zijn romantisch.
Vooral bij gebreide plissérokken. (Zomer
1978)
Kousenblokken voor de meest verschil
lende kledingstukken. 1979 gaat ze bren
gen.
Mode die BLIJFT! Samen met
de wijde top of het klein elas
tisch nietigheidje, hangend
aan twee bandjes voor haar en
het pilet voor hèm onverbid
delijk modestraatbeeld 1978.
Winter 1979
Ook over herfst/winter 78/79
heeft men al de gedachten la
ten gaan. Uit de styling Stu
dio's kwam English Country-
style in herfstkleuren, zoals
die van lichtbruin tot purper
in de natuur voorkomen.
Voorts Renaisancetinten en
kelimkleuren: sienna, grijs
staalblauw, rozehout, ree
bruin, resida, dennegroen, ta
bak. Maar ook pastels: zalm,
ijsblauw, sering, crème; ac-
centkleuren die de pan uitvlie
gen: vuurrood, electricblue,
fuchsia, een typisch turkooise
dat leunt tegen petrol. En dan
de duistere tinten: zwart
blauw, bourgogne, donker-rus-
sisch-groen, zwart violet. Voor
de man zal veel gebreid wor
den. Echtgenoten en vriendin
nen kunnen zich nu al storten
op de rustieke gerstekorrel
voor een mannetrui met enor
me vleermuismouwen. Hij
krijgt in 1978/79 véél meer
ruimte! In zo'n reuze jumper
met grove steek in understate
ment, loopt dan ook nog eens
een verticale asymmetrische
kabel van ca. 10 cm. breedte.
Met deze patronen worden
zware stoffen geïmiteerd. Je
weet dan ook niet wat je ziet
aankomen, vooral als zo'n 7/8
pullover met capuchon in ge
durfde kleurcombinatie terra
cotta met blauw is uitgevoerd.
Als duo-look bepaald indruk
wekkend. Voor haar zit er ter
wille van het volumineuze dan
nog een ballon aan de man
chet van de vleermuismouw.
Zalige klassekleren in grillige
dessins.
Onze grootouders zworen bij
zeil! Het was schoon en ge
makkelijk te onderhouden. Li
noleum is een veredeld zeil,
bestaande uit doek, overdekt
met geperste kurkstof en lijn
olie. Tegenwoordig hoor je
veel over vinyl, het moderne
zusje van linoleum met dezelf
de basislaag, zoals jutevilt of
kurk. Alleen de bovenlaag is
anders. Deze is vervangen
door een kunststof, voor de
perfectionisten onder onze le
zers die het naadje van de
kous willen weten: „polyvi-
nylchloride".
Natuurlijk zit er een werkje in,
een patroon, maar je hebt ook
prachtige vinyls in grote
zwart-witte blokpatronen, die
van een normale gang een
doorkijkje la Vermeer ma
ken. Het zijn precies de zwarte
met witte plavuizen, om en om
gelegd in de oude patriciërs
huizen van weleer, waarop in
de antieke stoel een loef meis
je zat, dat handwerkte. Dit
plavuizenpatroon is aan bod
gekomen door de toenemende
belangstelling voor kerami
sche tegels, die natuurlijk veel
duurder in aanschaf zijn. Ze
inspireerden echter de fabri
kanten van harde vloerbedek
king wel om tegelmotieven na
:e maken in hun produkt. Ech
te tegels zijn hard, een nadeel;
viyl is zacht. Je loopt er lekker
op, zelfs met blote voeten.
Voor de badkamer is kera
miek het meest ideaal, maar
legels laten zetten is een dure
grap en als doe 't zelf werkje
nogal tijdrovend. Doordat vi
nyl goed tegen water kan,
leent het zich zowel voor het
inbouwen van een ouderwets
bad, als voor badkamer vloer
bedekking. Mensen-met fanta
sie plakken het even makke
lijk tegen de muren of het
plafond, zodat een knusse
„doos" ontstaat. Ook voor de
keuken bewijst dit produkt
goede diensten.
Aangezien in huurhuizen en
flats geen tegels mogen wor
den gelegd (wie doet dit trou
wens? Als je weggaat blijft er
voor honderden guldens in het
oude huis liggen), Lijkt het ver
standig hier te werken met
deze voordeliger en handig
zelf aan te brengen vloer/wan
d/plafondbedekking. Met het
vervangen van de jute-vilt- of
kurken onderlaag door veren
de glasvezellaag heeft een aan
tal merken vinyl vloerbedek
king een stap voorwaarts ge
daan. Ze hebben sinds kort
een eigen plaats ingenomen in
het vloerbedekkingswereldje.
De verende onderlaag (rug)
geeft bij het betreden hetzelf
de gevoel als tapijt, terwijl de
sterke slijtlaag het kan opne
men tegen het hardere lino-
In deze merken vinyl zit geen
natuurprodukt, zodat men er
ook een terras mee kan beleg
gen. Het materiaal kan zeer
goed tegen schoonmaakmidde
len, zodat er rustig met mod-
derschoenen overheen kan
worden gelopen. Het is in een
wip schoon als er een dweil
overheen gaat. Met een
schrobber boenen kan ook en
onderhoud is er verder niet
bij. De boenwas kan in de kast
blijven.
Anedrith
In de bouwwereld wordt te
genwoordig ook nogal eens ge
bruik gemaakt van Anedrith,
een dekvloer van chemische
samenstelling, die snel droogt
Het scheelt in ieder geval heel
wat met cement. In één dag is
Anedrith beloopbaar. Ook
particulieren kunnen, mits ze
handig zijn, er leuke effecten
mee bereiken. De kleur van
het spul is eierschaal of gebro
ken wit, maar het kan met
twee componentenverf b.v.
„Adepox" in allerlei tinten
worden geverfd. Anedrith
Vinylvloer met
grote zwart- witte
blokpatronen, met
ouderwetse
plavuizen.
wordt geleverd in zakken van
50 kilo 24,10 per zak incl.
BTW) goed voor twee vierkan
te meter. De inhoud dient men
aan te maken met 71/2 liter
water. Liefst in een grote em
mer en dan maar omkiepen
over de te bewerken vloer.
Omdat we met een dun pro
dukt te maken hebben, ver
deelt het zich snel en in enkele
uren kan men de trekrol" te
voorschijn halen voor het
„kleurtje". De vloer is dan 2
cm. dik. Ook het schoonmaken
levert hier geen problemen op.
Even een natte doek het ge
verfde „beton" en de vloer is
weer smetteloos. Er is keuze
uit 12 hoofdkleuren, die weer
te vermengen zijn tot een zeer
„persoonlijk" tintje. De eind-
hovense Kalkmortelcentrale te
Eindhoven, tel. 040-433751
geeft graag verdere inlichtin
gen en levert ook de zakken
thuis of met transportkosten.
De vloer kan ook door de cen
trale worden gelegd, maar dan
komt men natuurlijk duurder
uit dan wanneer men zelf de
hand aan de ploeg slaat.
In de loop van de tijd zijn ongeveer alle kamerplanten die bij
bloemist en kwekerij te koop zijn in deze rubriek behandeld.
Het ligt in de bedoeling nu eens de bloemen aan de orde te
stellen. Daarover valt ook veel te vertellen. Wie er belangstelling
voor heeft kan de knipsels bewaren en voor zichzelf „bundelen".
De prachtige grote bolchrysant in wit, geel, oranje, oker, bruin
die hierbij staat afgebeeld is van eenvoudige famihe. Haar
voorouders hielden zich bescheiden op in het bos. De normale
groei was dan ook klein met meer bloemen aan één steel. Toen
de kweker haar begon op te fokken, deed hij iets slims en
logisch. Hij brak alle knoppen af op één na, die al het voedsel
tot zich nam, dat bestemd was geweest voor alle. Zodoende werd
de gespaarde knop een dikke ronde bloem, die echter door de
vele blaadjes voor zo'n zwaar geval op een maar zeer kleine
bloembodem is geplaatst. Ze zit er opgepropt als een balletje!
Daardoor is de bloem zeer kwetsbaar. Eén stootje en hup een
blaadje geeft het op en valt af. En ze zijn solidair. Zodra het
eerste blaadje naar beneden dwarrelt volgen de andere ook.
Er is geen houden meer aan en met lede ogen ziet men zijn
dure bloem (per steel f 1,— a f 2,—) „naar de knoppen" gaan.
Foefje is de bloem als 't ware te boetseren voordat het ergste
kwaad is geschied door een druppeltje gesmolten kwaarsvet in
de bloemkroon te laten vallen om de bedreigde blaadjes vast
te plakken. Daarmee red je de bloem! Chrysanten moeten na
aankoop uit bloemenstal of winkel eerst in een koel vertrek
op hun verhaal komen. Niet uitpakken dus. maar in het papier
in water zetten. Daarna uitpeilen en de stelen onder water
afbreken om te voorkomen dat er luchtbelletjes in komen
(vergelijk embohe in de bloedvaten), die verstopping veroorza
ken. Hieraan gaat de bloem ten gronde. Bolchrysanten hebben
de vervelende gewoonte te gaan hangen zodra ze op hun
bestemming zijn aangekomen. Niets van aantrekken, als ze zijn
geacclimatiseerd, komen ze later gewoon weer bij. Eenals de
meeste bloemen reageren bolchrysanten goed op JCristalZe
behouden daardoor vooral hun kleur. Zoals bekend zijn van
dit „huismiddeltje" vier soorten in de handel. De bolchrysant
heeft het liefste „Anjer-Kristal". Naast de bolchrysant, bestaat
er nog de „Halfslag-chrysant", met een bloem op twee drie
stelen. Ze is echter minder groot en platter, (f 0,75 per steel)
Van onze sportredactie
Spakenburg Spakenburg leeft
twee dagen met de gedachte dat
Jaan de Graaf aan het einde van
dit seizoen bet dorp gaat veriaten
om zijn geluk te zoeken in dat
voetballeven waar je met je da
den ook nog geld kunt verdienen.
Al eerder deden geruchten de ron
de als zou de uiterst frêle rechter
spits toehappen in een bijzonder
aantrekkelijk profcontract, maar
deze club wilde persé de beschik
king hebben over Jaan de Graaf
op de dag waarop hij dat om
principiële bezwaren weigert, de
zondag.
Daarom geloofden de Spakenburgers er
niet in dat Jaan de Graaf het dorp zou
verlaten. Geen enkele profclub zou immers
een speler aantrekken die weigert op zon
dag te spelen. A.Z. echter wel.
In Spakenburg werd de dag na de onderte
kening van het contract in Alkmaar verba
zingwekkend positief gereageerd op het
besluit van Jaan de Graaf. En heerste geen
haat - en - nijdsfeer zoals een jaar of
vijftien terug toen de Spakenburger Wout
Heinen eveneens koos voor een profcon
tract, bij het toenmalige H.V.C.. In Spaken
burg werd hij volkomen genegeerd en op
alle mogelijke manieren getreiterd, tot aan
het kapot snijden van zijn autobanden toe.
Toen hij zijn schoonmoeder op haar sterf
bed beloofde terug te keren naar IJssel
meervogels werd hij in de sterk gerefor
meerde gemeenschap weer geaccepteerd.
Het leven is de laatste jaren echter sterk
veranderd, zelfs Spakenburg. Jaan de
Graaf wordt niet genegeerd. Integendeel
zelfs, de Spakenburgers zijn trots op de
speler van IJsselmeervogels die door een
van de toonaangevende clubs in Nederland
is aangetrokken en wellicht eveneems om
het feit dat Jaan de Graaf de clausule niet
voetballen op zondag in zijn contract heeft
laten opnemen.
De Spakertburgse supporters hebben het
volste vertrouwen in Jaan de Graaf. Het
zal dan ook met verwonderlijk zijn indien
bij iedere thuiswedstrijd van A.Z. enkele
bussen met supporters uit Spakenburg de
Alkmaarse Hout zullen aandoen. Deze be
langstelling doet Jaan de Graaf goed. „Al
komen er tien bussen uit Spakenburg, het
betekent geen extra druk voor mij. Ik zal
zelfs zeer blij zijn met een dergelijke be
langstelling want ik weet dat de interesse
voor je groeit wanneer ik goed draai bij
A.Z.".
Uitproberen
Jaan de Graaf ooit begeerd door Ander-
lecht, MSV Duisburg, Ajax en Feyenoord-
ziet het meest op tegen de confrontatie met
de selectie van A.Z.. Geen enkele speler
kent hij persoonlijk. „Ik vraag mij af of,
en hoe de groep me zal ontvangen. Daar
zit ik het meest over in. Ik weet net zo
goed als ieder ander dat er door de groep
grapjes zullen worden gemaakt over het
niet spelen op zondag. Veel zal ik me daar
niet van aantrekken. Het lijkt me logisch
dat een groep een nieuweling gaat uitpro
beren. Ik ben er in ieder geval op voorbe
reid".
Jaan de Graaf heeft een contract van een
jaar getekend. A Z. had daar geen bezwaar
tegen, hoewel de club zijn nieuwe aanwinst
ook een langduriger contract wilde^aanbie-
den. Jaan de Graaf gaf echter de voorkeur
aan een eenjarige verbintenis.
„Na een jaar weet ik zo ongeveer wel wat
profvoetbal is. Lukt het niet, dan keer ik
gewoon weer terug naar IJsselmeervogels
en slaagik wel dan kan ik altijd weer
bijtekenen. Ik heb geen contract getekend
vanwege het geld. Daar hoef ik het niet
voor te doen, ofschoon ik niet wil zeggen
dat ik gefortuneerd ben. Ik kan mezelf
echter goed bedruipen door de marktza-
ken".
Ambities
Schoorvoetend geeft Jaan de Graaf ten
slotte toe, dat hij naar A.Z. gaat vanwege
zijn ambities. De laatste maanden draaide
hij niet optimaal in het team van IJssel
meervogels en volgens velen heeft dit als
oorzaak dat Jaan de Graaf het voor gezien
hield bij de Spakenburgse amateurclub.
De marktkoopman is te bescheiden om toe
te geven dat hij te veel kwaliteiten heeft
voor het niveau waarop IJsselmeervogels
momenteel voetbalt. Hij zegt wel: „Ik speel
al jaren bij IJsselmeervogels en heb vrij
wel alles in het amateurvoetbal meege
maakt. Bij A.Z. wil ik proberen verder te
komen in de voetballerij".
Vooralsnog blijft Jaan de Graaf in Spaken
burg wonen. Óp dit ogenblik wordt in dit
dorp, aan de boorden van het IJsselmeer,
een kleine villa voor hem gebouwd. Het
is derhalve duidelijk dat zijn toekomst in
Spakenburg ligt. Toch is hij niet persé aan
Spakenburg gebonden. „In het begin ga ik
pendelen tussen Spakenburg en Alkmaar,
maar als het me uitstekend bevalt, ga ik
toch uitkijken naar een huis in de buurt
van Alkmaar. Er is geen enkele noodzaak
om met alle geweld in Spakenburg te
blijven wonen".
De veronderstelling dat Jaan de Graaf het
volgend seizoen ook de winstpremies in
ontvangst zal nemen als de Alkmaarders
op zondag tot een overwinning komen,
worden met klem van de hand gewezen.
„Dat zou onredelijk zijn, tenslotte heb ik
daar niet aan meegewerkt. Die veronder
stelling is dan ook uit de lucht gegrepen".
