Schokbreker juist in
winter vitaal onderdeel
Succesland met
miljoenen werkers
Slachtpartijen in straten van Addis
Abeba
Accord
met vier
deuren
BUITENLAND
LEIPSE COURANT
WOENSDAG 28 DECEMBER 1977 PAGINA 12*S[
14 dagen
onder
630 miljoen
mensen
Autogrammen
Daimler-Benz heeft een uit
stekend jaar achter de rug. De
uiteindelijke omzet voor 1977
wordt geraamd op 25,5 miljard
mark, twee miljard mark meer
dan in 1976. Daimler-Benz
maakte in 1977 400.000 perso
nenwagens, 30 procent meer
dan een jaar eerder. Er zijn in
1977 248.000 bedrijfswagens
gemaakt.
Een Renault uit 1906 en een
zeldzame, nog niet zo lang ge
leden gebouwde, Lamborghini
P400S coupé zijn twee van de
ongeveer 60 auto's die op 10
januari in het Nationaal Auto
museum te Leidschendam
worden geveild. Aan bod op
deze veiling van Christie's ko
men ook een vooroorlogse Fiat
500 Topolino en vijf liter Sid-
deley Special met een open
torpedo-carrosserie.
De vijftien miljoenste Opel,
een Rekord diesel, is dezer
dagen in Russelsheim ge
maakt. Vanaf de aanvang van
de Opel-produktie in 1898
duurde het 42 jaar voor het
eerste miljoen bereikt werd. In
1971, 31 jaar later dus, verliet
de 10 miljoenste Opel de as
semblagelijn. In zes jaar zijn
de laatste vijf miljoen auto's
gemaakt.
De verkoop van bedrijfwa-
gens in Nederland geeft dit
jaar weer een opgaande lijn te
zien. In de eerste negen maan
den van 1977 werden 33.042
voertuigen verkocht, tegen
30.728 eenheden in dezelfde
periode van vorig jaar. Dit
betekent een toeneming van
7,5 procent, aldus de RAI in
Amsterdam. Procentueel ge
zien groeit de categorie der
zware vrachtwagens het sterk
st. Van 9 tot en met 18 februa
ri wordt in de Amsterdamse
RAI een internationale ten
toonstelling van bedrijfsauto's
gehouden.
Een reis van veertien dagen door India is
niet voldoende om dat uitgestrekte land, met
zijn 630 miljoen mensen, zijn zestig talen,
zijn vele godsdiensten, zijn ingewikkelde
politieke struktuur en zijn schatrijke histori
sche achtergrond te leren kennen. Maar de
bliksemreis, georganiseerd door de Wereld
bank en de Indiase regering, die ons in vele
uithoeken van dat land bracht, geeft jewel
de gelegenheid om af te rekenen met enkele
tamelijk ongenuanceerde ideeën over India.
Voor ons Nederlanders staat „India" toch
nog altijd voor begrippen als diepste mense
lijke ellende, heilige koeien én doden op de
stoep in Calcutta.
Om maar eens één, zij het wat wrange
nuance, aan te brengen: ze sterven tegen
woordig in Calcutta niet meer zo massaal
en niet meer op straat; sterven wordt nu
doorgaans in de krotten gedaan.
Maar er is veel meer, dat men kan leren
bij bezoeken aan landbouwcoöperaties, ste
delijke ontwikkelingsprojekten, centra voor
gezinsplanning, waterbouwkundige werken,
zware industrieën en kleine dorpsindustrie-
tjes. Op vele plaatsen wordt verschrikkelijk
hard gewerkt aan de vooruitgang, hier en
daar zelfs op een overtuigende manier; an
derzijds komt de uitvoering van wezenlijke
hervormingsplannen en een eerlijker verde
ling van de welvaart niet of nauwelijks van
de grond. „Bezit is hier een heilige zaak",
zo hoor je de officiële figuren herhaaldelijk
verklaren. In de agrarische gebieden ziet
men die opvatting bevestigd. Harde vooruit
gang en de meest vernederende ellende gaan
in het India van deze jaren nog hand in
hand
Maar wat heet ellende?
In de ergste krottenwijk van de Zuidindiase
metropool Madras antwoordt een man op de
vraag hoe hij het vindt daar te wonen:
„Best. ik houd van de charme van het
stadsleven".
In een nog erbarmelijker krottenwijk in
Calcutta worden de regeringsmensen die
ons rondleiden, door een woedende Bengali
toegeschreewd: „Waarom brengen jullie die
buitenlandse journalisten hierheen? Straks
gaan ze naar huis en wat doen ze dan:
slechte dingen schrijven over India".
Een paar meter verder verdringen honder
den kinderen elkaar om temidden van mod
der en uitwerpselen op de foto te komen
met een glimlach van onuitsprekelijk geluk.
Dezelfde onverklaarbare glimlach staat te
lezen op het gezicht van de man in een
winkelgalerij, die met zijn twee armstompjes
van pakweg vijftien centimeter in de lucht
geheven, om aalmoezen bedelt, en deze glim
lach niet verliest wanneer hij niets krijgt
Wat heet geluk?
„Geef uw volgende roepie uit aan uw dro
men", luidt de tekst op een aanplakbiljet in
Bombay. Zo benadert de staatsloterij van de
deelstaat Maharasjtra haar potentiële klan
ten die door de overbelaste straten krioelen.
Hoog boven de massa, tegen de gevels der
gebouwen, is een droomwereld in beeld
gebracht op geweldige reclameborden van
de bloeiende Indiase filmindustrie. Scènes
van smachtende liefde en bar geweld, in
zoete tinten in beeld gebracht, herinneren
NAIROBI De stoffelijke overschotten van min,
stens 50 mensen, doodgeschoten door de regering,
lagen vorige week letterlijk verspreid over de
straten van Addis Abeba. Van verschillende li
chamen waren de handen bijeen gebonden, of
waren er briefjes op de rag gespeld, waarop stond
dat zij verraders waren. Dit volgens twee Ameri
kaanse Congresleden die vorige week uit Ethiopië
in Nairobi aangekomen zijn.
De congresleden vertelden dat ze een autorit van
een uur door de stad gemaakt hadden. De lijken
waren op de drukke plaatsen gelegd zodat ze zo
veel mogelijk indruk zouden maken op voorbijgan
gers. „Je kon de angst op de gezichten van de
mensen zien," zei een van de Amerikanen.
Don Baker, een Democraat uit Washington en
Paul Tsongas, een Democraat uit Massachusetts,
waren de eerste Amerikaanse volksvertegenwoor
digers die een gesprek hadden met de Ethiopische
leider kolonel Mengistoe, sinds Amerika haar wa
penleveranties aan Ethiopië heeft stopgezet vanwe
ge schendingen van de mensenrechten daar.
De Congresleden vertelden dat een hele nacht
terechtstellingen voltrokken werden. Er komen
volgens hen waarschijnlijk meer slachtpartijen
voor dan eerder in wat zij noemden het „terreurre-
gime in Addis Abeba". Bijna elke nacht worden
er mensen gedood.
In hun gesprekken met kolonel Mengistoe, zo
vertelden de Congresleden, had de Ethiopische
leider geantwoord op beschuldigingen van schen
dingen van de mensenrechten, dat tijdens een
revolutie de normale regels niet gelden. Al maan
den mogen er geen onafhankelijke journalisten
Addis Abeba binnenkomen en de kolonel heeft
geen vraaggesprekken gegeven.
De Congresleden kregen de indruk dat kolonel
Mengistoe „zeer intelligent" was en „uitstekend
geschoold in filosofie". De Congresleden zullen in
Washington de Amerikaanse regering en vice-pre
sident Mondale advies geven over de positie die
Amerika moet aannemen in het conflict in de
Hoorn van Afrika.
Hun eerste aanbeveling zal zijn dat Amerika zijn
vertegenwoordiging in Ethiopië duidelijker maakt
door een ambassadeur aan te stellen. Op het
ogenblik is er alleen een Amerikaanse zaakgelas
tigde. Ze zullen ook aanbevelen dat de Amerikaan
se humanitaire hulp aan Ethiopië voortgezet
wordt, maar ook het wapenembargo.
Hun advies lijkt gebaseerd te zijn op vertrouwen
in de oprechtheid van kolonel Mengistoe, die zegt
dat zijn land in principe niet-gebonden blijft en
alleen de Sovjet Unie om miliüare hulp gevraagd
had om de Somalische invasie in de Ogaden te
kunnen bestrijden.
Maar zolang er nog fel verlichte posters van Marx
en Lenin over de hele hoofdstad hangen, zolang
alle boeren en arbeiders nog een socialistisch
indoctrinatie-programma op volle schaal moeten
blijven volgen, zolang Cubaanse en Russische
adviseurs de Ethiopische oorlogsstrategie helpen
plannen, zolang blijft het de vraag of zelfs een
nieuw Amerikaans ministerie van buitenlandse
zaken de geloofwaardigheid van een niet-gebonden
Ethiopië kan aanvaarden.
De Congresleden zeggen dat het van essentieel
belang is dat het Westen aanwezig blijft in Ethio
pië en dat het Ethiopische volk de kans krijgt te
zien hoe een ander systeem werkt Een van de
twee Congresleden was vrijwilliger bij het Ameri
kaanse Peace Corps, de buitenlandse hulporgani
satie, in Ethiopië dertien jaar geleden. Kolonel
Mengistoe vertelde de Amerikanen dat het tij zich
gekeerd had sinds de Russen hun enorme wapen-
voorraden geleverd hadden, waardoor het vlieg
veld van Addis Abeba verstopt is geraakt.
De oorlog met Sonalië is dan misschien in een
patstelling terecht gekomen, maar de Eritrese
guerrilla's beweerden vorige week dat ze de haven
stad Massawa aan de Rode Zee ten dele in handen
hadden. Dat zou de ernstigste nederlaag van de
regering betekenen in de burgeroorlog in Eritrea,
die nu al 16 jaar duurt.
Het Eritrese Volksbevrijdingsfront beweert de
luchthaven, de belangrijkste kazerne en alle wegen
naar de stad in handen te hebben, waardoor de
verdedigers van de stad alleen per boot kunnen
vluchten. Diplomaten in Addis Abeba achten de
bewering van het bevrijdingsfront betrouwbaar.
De Eritrese steden die nog onder controle staan
van de regering, te weten Asmara, Adie Kail,
Barentoe en Assab, zijn allemaal afgesloten van
de hoofdstad en komen belangrijke voorraden
tekort. copyright The Guardian
De meeste auto-inspecties
voor de winter hebben met
name ten doel banden, rem
men en verlichting in perfecte
Staat te brengen. Weinig auto
mobilisten zullen erbij stil
staan, dat deze drie vitale au
to-onderdelen alleen goed
functioneren bij de gratie van
onaangetaste schokbrekers.
Versleten of gebreken verto
nende schokbrekers vermin
deren het remvermogen van
een voertuig. Zelfs splinter
nieuwe banden verliezen met
gebrekkige schokbrekers hun
greep op het wegdek.
Onderzoeken hebben aange
toond dat in zo'n geval de
veilige bochtsnelheid op een.
nat wegdek wordt terugge
bracht van 35 tot 16 km per-
uur. Ook correct afgestelde
koplampen verblinden tegen
liggers doordat ze op en neer
zwiepen met te weinig ge
dempte schokbewegingen van
de auto. Gezien het directe
effect van de schokbrekers op
remmen, banden en verlich
ting wordt automobilisten aan
geraden na elke 10.000 km of
éénmaal per jaar een strenge
controle te laten uitvoeren. De
schokbreker, een bewegend
deel dat aan slijtage onderhe
vig is, is constant in bedrijf als
het voertuig in beweging is en
kan worden aangetast door
binnendringend vuil en gruis.
De belangrijkste storing aan
een schokbreker wordt veroor
zaakt door het verlies van de
hydraulische vloeistof. De sto
ringen kunnen worden ver
deeld in: tachtig procent olie
lekkage, tien procent slijtage
van het ventiel waardoor de
vloeistof in de schokbreker
wordt gestuwd, vijf procent
versleten ophanging of foutie
ve montage en eveneens vijf
procent onbalans of corrosie.
Schokbrekers dienen altijd
paarsgewijs per as te worden
vervangen, omdat juist de on
balans zeer gevaarlijk kan
zijn.
Chevrolet Monte Carlo 1978.
INDIA
Nieuwe modellen
Chevrolet
Handelmaatschappij Rietber
gen Van Hees te Rotterdam
heeft de zogenaamde Supasco-
pe spiegel (opnieuw) in de han
del gebracht. De spiegel, die
SUPERSPIEGEL
160 graden zicht naar achteren
biedt, bestaat uit vijf vlakken,
die ieder een onvervormd
beeld geven. Verblinding door
achteropkomend verkeer is
uitgesloten, aldus de maat
schappij. De spiegel kost 59
gulden.
Chevrolet brengt in 1978 een geheel nieuw ontworpen
serie auto's op de markt. Het zijn de Malibu, de Malibu
Classic en de Monte Carlo. De Malibu-modellen zijn
leverbaar als coupé, 4-deurs-sedan en vijfdeurs station
wagen. De lengte van de coupé werd met 31 cm
teruggebracht en die van de sedan met 41 cm. Ondanks
de gereduceerde buitenafmetingen, aldus General Mo
tors, werd het interieur ruimer en nam de capaciteit
van de kofferruimte toe. De coupé werd 243 kilo
lichter, de sedan 274 kilo. De Malibu-stationwagen
werd 55 cm korter en 436 kilo lichter. Ook de Monte
Carlo onderging wijzigingen: 32 cm korter en 362 kilo
lichter. De nieuwe modellen zijn leverbaar met een 3,8
liter 6 cilinder of 5 liter V-6 motor. De prijzen zijn
nog niet bekend.
Straat in Calcutta, waar het plaveisel uit modder bestaat.
Kinderen in Calcuttadezelfde onverklaarbare gumiacn...
rijk en arm eraan dat daar nog altijd de
cinema is om in te vluchten, niet alleen in
de steden, maar ook in de onooglijke neder
zettingen in het binnenland.
En zij gaan, en bewonderen de sterren. Ram
Chandra, de 61-jarige eerste-minister van
Tamil Nadu, heeft zijn verkiezing meer te
danken aan zijn populariteit als filmster dan
aan zijn principes, welke hij zelf samenvat
onder de noemer „democratisch socialisme".
Wat heet werkloosheid? In West-Bengalen,
met zijn vijftig miljoen inwoners een van
India's grootste deelstaten, heeft 25 procent
van de volwassen bevolking werk. De stede
lijke autoriteiten van Calcutta laten weten
dat ze ernaar streven om een percentage van
veertig te bereiken en dat ze dan heel
tevreden zijn. Maar de werkloze 75 procent
hangen bepaald niet met zijn allen tegen de
gevel. Honderdduizenden inwoners van Ma
dras, Bombay, Delhi en Calcutta houden
zich bezig met allerlei mini-vormen van pro-
duktie, dienstverlening en kunstjes, zoals
poetsen van schoenen, het trekken van een
rickshaw of het bezweren van slangen, en
verdienen zo een minimum van het be
staansminimum in wat de „informele sec
tor" wordt genoemd.
India is een land van kolkende massa's, die
het neerdrukkende feit van de bijna karika
turale armoede lawaaiig en kleurrijk lijken
te ontkennen. Maar meer dan welke stedelij
ke wildgroei ook is Calcutta een stad die
schreeuwt, tiert, claxonneert, rent, bedelt,
reist, handelt, bedriegt, braakt, sterft, tot
diep in de nacht om in de vroege ochtend
opnieuw beginnen.
Wat heet ontwikkelingsland?
Noem India geen ontwikkelingsland binnen
gehoorsafstand van een bestuursambtenaar,
een intellectueel of industrieel. En zij heb
ben gelijk wanneer ze opmerken, dat je
India niet kunt vergelijken met welk Afri
kaans ontwikkelingsland dan ook. Hoewel
een van de armste landen van de wereld,
met een gemiddeld inkomen per hoofd van
de bevolking van 375 gulden per jaar, heeft
India voor vrijwel geen enkel gebied van
moderne wetenschap en techniek westerse
experts nodig. Terwijl miljoenen boeren hun
land nog bewerken volgens duizenden jaren
oude methoden, staan de Indiase geleerden
vooraan in de wereld bij het onderzoek naar
nieuwe tarwesoorten. Op de smalle asfaltwe
gen razen in India vervaardigde vrachtau
to's langs de ossekarren. Behalve grondstof
fen als jute en thee exporteert India textiel,
machines, chemicaliën en complete kracht
centrales.
India heeft zich al geschaard onder de lan
den die ontwikkelingshulp verlenen: zo wer
ken in Tanzania tweeduizend technische ad
viseurs uit India. „Dat beschouwen wij als
onze plicht", zo zei premier Morarji Desai
tijdens een gesprek met onze groep. „Als wij
meer technische kennis hebben, hebben wij
de plicht andere landen te helpen, zonder
dat we daarmee politieke verplichtingen wil
len scheppen. Je helpt een vriend nu een
maal".
Maar India's grootmoedige houding tegen
over de Afrikaanse vrienden is niet geheel
en al onbaatzuchtig, zo valt te vernemen van
lagere funktionarissen en van financiële en
industriële bazen. De Indiase regering en het
grote bedrijfsleven, bezorgd over nieuwe
protektionistische tendenzen in Europa en
de Verenigde Staten, zijn bezig met een
koortsachtige speurtocht naar buitenlandse
afzetmarkten voor hun vele hoogwaardige
produkten, die de Indiërs zelf niet in staat
zijn aan te schaffen. Er is een enorme kloof
tussen wat dit land kan produceren en wat
het kan kopen.
Grote massa's in de steden en in het achter
land bevinden zich ver buiten de cirkel
waarin het leven van vraag en aanbod zich
afspeelt. Zij doen gewoon niet mee aan wat
de economie wordt genoemd. Tegenover de
bekwame, efficiënte en zelfbewuste inge
nieur in het luchtgekoelde kantoor hoog
boven Bombay, die ons inlicht over de vor
deringen van de olieboringen voor de kust,
staat de nietige kasteloze die uit zijn hutje
tevoorschijn kruipt en vrijwel zeker weet
dat de nieuwe dag hem niets anders brengen
zal dan hete zonnestralen en de nabijheid
van zijn familieleden, zijn enige steun.
Wat heet ontwikkelingshulp?
Wij bezochten fabrieken, waarvan de opzet
gedeeltelijk werd gefinancierd uit leningen
van internationale consortia als de Wereld
bank, en die uitsluitend voor de export
produceren. Zoals een textielfabriek, waar
van de totale produktie naar West-Europa
en de Verenigde Staten gaat onder de merk
naam „French Connection".
Katoenen overhemden die voor zes a zeven
gulden naar de groothandelaar gaan en hier
vijfentwintig, dertig gulden kosten, zijn te
duur voor de massa in India. Een fabriek
in Madras die ophangings-onderdelen voor
auto's maakt, levert 30 procent van zijn
produktie aan concerns als Mercedes. Volks
wagen, Leyland en General Motors.
Grote irrigatieprojekten in de staten Andhra
Pradesh, Karnataka en Haryana grotendeels
gefinancierd met buitenlandse hulp, leiden
tot konkrete en zichtbare verbeteringen van
de landbouwproduktie. Ook kleine boeren
worden in staat gesteld leningen af te sluiten
om hun produktie en daarmee hun levens
standaard te verbeteren. Maar deze techni
sche vooruitgang blijkt in veel gevallen niet
gepaard te gaan met een definitieve wijzi
ging van de bezitsverhoudingen in de India
se landbouwgebieden; de hulp heeft nauwe
lijks enig effekt op de levensomstandighe
den van degenen voor wie ze door de welme
nende hulpinstanties bedoeld is, voor de
landlozen.
De verschillende wetten op de landhervor
ming, die sinds de vijftiger jaren door de
centrale regering in Delhi zijn uitgevaar
digd, worden pas in enkele deelstaten met
voortvarendheid ten uitvoer gebracht.
„Men moet geduld hebben", zo heb ik wel
tien ministers en funktionarissen horen ver
klaren. „Het kan niet allemaal ineens", zo
luidt het nog na twintig jaar wetgeving op
de landhervorming. „De wetgeving
vele ontsnappingsclausules, de centrale
ring moet haar verbeteren", zo hoort
in de deelstaten. „De deelstaten voert
wet zwak uit", zo verneemt men
Dehli.
Misschien dat op de lange "óuur o
allernietigsten er de vruchten van
plukken. Maar momenteel is het in
als Bihar en Oettar Pradesh nog zo
mensen die hun rechten in
met de landwetten opeisen, ongestra:
massaal kunnen worden vermoord doi
grondbezitters. En hoewel de wet zeg
hij, die een bepaald stuk grond tien
lang heeft gebouwd er automatisch de
naar van wordt, is er geen wet die zeg
de grondbezitter hem er niet af kan
voordat de tien jaren om zijn.
Wat is ontwikkelingshulp
Toen onze auto ergens in Madras
stoppen, kwamen zoals overal kleine
tjes aan het raampje om een aalmoes
len. Toen de auto zich weer
beweging zette, bleef er een
meelopen, steeds harder en steeds
huilend, tot hij het niet kon
wanhopig snikkend bleef staan
Hij scheen op dat moment de
te zijn voor de miljoenen op het
platteland, wie de miljarden
lingshulp maar niet schijnen te kunnei
reiken en die kennelijk met lede ogen
ten toezien hoe anderen rijker worde
zij arm blijven. IVO
Volgend jaar mei zullen in
ons land Honda Accords ver
krijgbaar zijn met vier deu
ren. De huidige succesvolle
Accord heeft twee deuren
plus een openslaande achter
deur.
De nieuwe wagen, die in Ja
pan al is gèintroduceerd, heeft
hetzelfde voorfront als de 2-3-
deurs, maar de kofferruimte is
vergroot. Ook is er een aantal
voorzieningen getroffen om
trillingen en motor- en rijwindgeluiden te dempen. De Accord
wordt aangedreven door een 1600 cc dwarsgeplaatste motor
die op de voorwielen werkt en goed is voor 80 pk. Hij zal
verkrijgbaar zijn met een handgeschakelde „vijfbak" of met
automatische transmissie. In de vormgeving is het meest
opvallend dat de vierdeurs Accord geen fastback heeft maar
voorzien is van een „achterwerk".
