Het kabinet Van Agt
binnenland
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 16 DECEMBER 1977 PAGINA 11
Den Haag Het kabinet-Van
Agt is er. Tot stand gekomen
na de langste formatie die ons
land ooit heeft gekend. Ruim
200 dagen heeft het geduurd.
Het vier jaar geleden gevestig
de record van 163 dagen werd
ruimschoots gebroken.
De nieuwe regeringsploeg telt
16 ministers. Hun gemiddelde
leeftijd is 49 jaar. De doorsnee
leeftijd van de leden van het
kabinet-Den Uyl lag bij hun
aantreden op 45 jaar.
De WD-er Tuijnman is met 62
jaar de nestor van het kabinet,
zijn partijgenoot Wiegel met 36
jaar de Benjamin. Naar be
stuurlijke ervaring op landelijk
niveau gemeten, maakt de
ploeg van Van Agt een magere
indruk. Dat zegt niet veel. Het
zelfde gold voor de meeste
leden van het kabinet-Den Uyl.
Slechts Van Agt zelf en Van
der Stee kunnen bogen op mi
nisterservaring. Kruisinga was
eerder staatssecretaris. Negen
van de zestien ministers zijn
gerecruteerd uit het parlement.
Het kabinet telt, evenals de
vorige ploeg, één vrouw. Dat is
Til Gardeniers.
Twee ministers hebben geen
Klaauw, opgepikt uit de Buiten
landse Dienst.
Hieronder volgen, uiterst be
knopt, profielen van de minis
ters. Volgens Van Agt zijn zij
geen „ijdeltuiten, luiaards of
non-valeurs", maar daarente-
enkele politieke ervaring: De gen „wijs, bekwaam, collegiaal
Ruiter, weggeplukt van de Vrije en een goede gezondheid naar
Universiteit, en Van der geest en lichaam genietend".
Van Agt,
eigenzinnig, taai
Dries van Agt (46) is de zesde
naoorlogse premier van KVP-hui-
ze. Evenmin als zijn geestver
wante voorgangers is economie
bepaald niet zijn sterkste zijde.
Dat kan een ernstige handicap
zijn als hij straks in de slag moet
met Europese zwaargewichten
als Schmidt. Callaghan en Gis-
card d'Estaing. Zelf vindt hij het
geen bezwaar. Hij wil geen „su
per-minister" zijn. zoals hij Joop
den Uyl wat badinerend heeft
genoemd.
De katholieke jurist Van Agt
heeft een betrekkelijk korte,
maar veelbewogen politieke car-
rièe achter de rug. De geladen
trefwoorden zijn vooral Drie van
Breda, Bloemenhove en Menten.
Als minister van Justitie in twee
opeenvolgende kabinetten liet hij
zich enkele malen kennen als
een twijfelend man. Vaak tot er
gernis van zijn omgeving kan hij
dagen-, soms wekenlang, wikken
en wegen. In benarde situaties,
zoals tijdens de zes gijzelingsac
ties in de laatste jaren, trad hij
echter uiterst koelbloedig op.
Met Van Agt krijgt ons land een
minister-president die een hekel
heeft een politiek, maar in de
afgelopen jaren de meest om
streden politicus is geworden.
Meer nog dan Wiegel roept hij
bij tegenstanders afschuw, in ei
gen kring vertedering op.
Met zijn dikwijls onberekenbaar
optreden heeft Van Agt dit jaar
een grillig, maar nadrukkelijk
spoor door het politieke land
schap getrokken. Den Uyl, aan
wiens wijsheid hij zich graag
laafde, heeft zich op de „taaie
reptiel" stukgebeten. Van Agt
symboliseert, meer dan wie ook,
het einde van het Uyliaanse tijd-
Andreas, Antonius, Maria van Agt
werd op 2 februari 1931 in het
Brabantse Geldrop geboren. Zijn
vader was fabrieksdirecteur.
Dries haalde op 18-jarige leeftijd
het diploma gymnasium-B. Zes
jaar later studeerde hij in Nijme
gen cum laude af in de rechten.
Hij was twee jaar advocaat in
Eindhoven en werkte vervolgens
ruim tien jaar op de departemen
ten van Landbouw en Visserij en
Justitie. In 1968 keerde hij terug
op de Katholieke Universiteit in
Nijmegen, waar hij snel hoogle
raar werd Prof. Steenkamp haal
de hem in '69 in de politiek. Hij
kreeg de opdracht het KVP-par-
tijprogram te herzien. In '71 werd
hij minister
Wiegel,
in het voetspoor
van Molly
Hans Wiegel (36) heeft de Volks
partij voor Vrijheid en Democra
tie in zes jaar tijd tot een echte
volkspartij gemaakt en krijgt nu
loon naar prestatie: het minister
schap van Binnenlandse Zaken.
Daarnaast treedt hij op als vice-
premier. Onder zijn leiding en op
de polarisatiegolven in de sa
menleving maakte de VVD een
stormachtige groei door. De par
tij klom in de Tweede Kamer van
16 naar 28 zetels. Volgens bui
tenstaander veranderde in deze
periode ook het karakter van de
partij. De onvervalste liberale
toon maakte plaats voor materia
listische en conservatieve gelui
den, zo werd gezegd. Wiegel
sprak dit steeds tegen, maar hij
speelde wel keihard in op de
materiële verlangens van de kie
zer. Aantjes sprak in dit verband
van de partij van Halen. Hebben
en Houwen.
Bewierookt in eigen gelederen,
hartgrondig verguisd door poli
tieke tegenstanders heeft Wiegel
zijn spoor door de politiek ge
trokken. De schampere opmer
king dat hij wel stemmen ver
gaarde maar geen macht, kan hij
nu naast zich neerleggen. Voor
de tweede keer in .zijn politieke
carrière treedt hij in de voetspo
ren van zijn voorganger mr. Mol
ly Geertsema, die na het fractie
voorzitterschap ook minister van
Binnenlandse Zaken werd. Wie
gel kwam in 1967 in de Tweede
Kamer na een onvoltooide studie
politieke wetenschappen en het
voorzitterschap van de JOVD, de
liberale jongerenorganisatie.
Rasbemiddelaar
Albeda
Dr. Willem Albeda (52), de nieu
we minister van Sociale Zaken,
komt evenals zijn voorganger,
drs. Jaap Boersma, voort uit de
christelijke vakbeweging. Jaren
lang was hij secretaris van het
CNV. Vanuit die achtergrond
toonde hij zich altijd voorstander
van samenwerking met de PvdA.
Hij was ervan overtuigd, dat de
christen-democraten hun idealen
het beste kunnen verwezenlijken
met de socialisten.
Na de val van het kabinet-Den
Uyl schreef hij, dat regeringssa
menwerking met de WD slecht
zou zijn voor het land. „Het zou
ook betekenen, dat de christen
democratie op een verkeerde
plaats in de Nederlandse politiek
is aangeland", zo oordeelde hij
toen. Nog tijdens deze kabinets
formatie droeg hij daadwerkelijk
bij tot de vorming van een coali
tie tussen CDA en PvdA door de
breuk over de VAD te lijmen. Zijn
toetreden tot dit kabinet betekent
een ingrijpende ommezwaai in
zijn opvattingen.
Albeda heeft grote naam ge
maakt als bemiddelaar. Die gave
kan hem te pas komen in het
overleg met werkgevers en werk
nemers over het arbeidsvoor
waardenbeleid. Albeda zat sinds
1966 voor de ARP in de Eerste
Kamer, waar hij zich net als in
het dagelijks leven (op de Eras
mus Universiteit en de Stichting
Bedrijfskunde) bezighield met
sociaal-economisch beleid.
Van Aardenne,
de rekenaar
Drs. Gijs van Aardenne (47), mi
nister van Economische Zaken in
het kabinet-Van Agt, komt even
als zijn voorganger drs. Lubbers
uit het bedrijfsleven, zij het niet
rechtstreeks. Sinds 1970 is hij
actief in de politiek, eerst als
wethouder van Dordrecht, de
laatste drie jaar als direkteur.
Van Aardenne, van huis uit wis-
en natuurkundige, staat bekend
om zijn ijzeren geheugen. Hij is
een wandelende encyclopedie.
Zijn optreden als Kamerlid was
nuchter en zakelijk. Als finan
cieel en economisch deskundige
van de VVD-fractie presenteerde
hij het kabinet-Den Uyl steevast
na elke Prinsjesdag een tegenbe-
groting.
Van Aardenne is een fel bestrij
der van al te grote overheidsbe
moeienis met het bedrijfsleven.
Vanuit zijn liberale economische
visie is hij van mening, dat de
overheid bedrijfswinsten niet te
zwaar moet belasten en algeme
ne in plaats van specifieke pre
mies moet verstrekken om inves
teringen te stimuleren. Van Aar
denne had nogal wat bijbaantjes,
onder meer op het terrein van
de VVV en de gezondheidszorg.
Hij was commissaris van een
spaarbank in Breda.
Andriessen,
de gevreesde
Mr. Frans Andriessen (48) krijgt
na vier jaar politiek leiderschap
van de KVP toch de beloning die
hij zichzelf en zijn vrouw Catheri
ne in het vooruitzicht had ge
steld: een ministerpost. Hij volgt
Wim Duisenberg op als minister
van Financien. Nog geen half
jaar geleden leek zijn rol in de
politiek uitgespeeld. Gepasseerd
door Van Agt en Aantjes voor de
machtsposities in het CDA liep
hij gekweld rond. De vooral door
zijn toedoen gemaakte zwenking
van het CDA naar de WD bracht
hem toch weer op de voorgrond.
Andriessen deed in 1967 zijn in
trede in de Tweede Kamer. Als
oud-direkteur van het Katholiek
Instituut van Woningbouwvereni
gingen ging hij zich bezighouden
met volkshuisvestingszaken. Met
het klimmen der jaren stegen zijn
ambities. Zeer snel werkte hij
zich op tot een van de kroonprin
sen van de toenmalige KVP-lei-
der Schmelzer. Na het intermez-
zo-Veringa nam hij het leider
schap van de inmiddels sterk
afgebrokkelde KVP over. De af
gelopen vier jaar heeft Andries
sen harde gevechten geleverd,
zowel met Den Uyl die in hem
zijn meest geduchte tegenstan
der zag als met Aantjes. die
een geheel andere visie had op
de rol van het CDA dan hij.
Prof. dr. De Ruiter,
nieuweling in de
politiek
De kersverse minister van Justi
tie. prof. dr. Jan de Ruiter (CDA)
is een nieuwkomer in de politiek.
Hoewel hij volgens de ARP-krin-
gen waaruit hij afkomstig is.-al-
tijd een „zeer meelevend" partij
lid is geweest, heeft hij zich
nooit actief met de politiek bezig
gehouden.
Prof. De Ruiter, enkele dagen
geleden nog rector magnificus
van de Vrije Universiteit in Am
sterdam, is 47 jaar, gehuwd, va
der van 3 kinderen en woonach
tig in Naarden. Hij behoort tot
de linkervleugel in de ARP.
Na zijn rechtenstudie in Utrecht
werkte hij tussen 1953 en 1962
op advocatenkantoren in Den
Haag en Arnhem. In 1962 werd
hij substituut-griffier aan de ar
rondissementsrechtbank in Ut
recht en in 1963 rechter te Zutp-
hen.
In 1970 werd prof. De Ruiter
hoogleraar in het privaatrecht
aan de VU te Amsterdam en op
1 september 1976 volgde hij prof.
dr. I. A. Diepenhorst op als rector
magnificus.
Met het ministerschap van justi
tie krijgt De Ruiter een bijzonder
zware taak op zijn schouders. De
afgelopen jaren heeft de post
van justitie in het kabinet steeds
meer aan politieke betekenis ge
wonnen. Gijzelingen, de abortus
kwestie. maatschappelijke her
vormingen, het zijn allemaal za
ken die van een minister van
justitie veel wijsheid en verant
woordelijkheid vergen. Dit is ook
een van de redenen waarom ver
schillende kandidaten voor justi
tie bedankt hebben.
Bezuinigings
profeet Pais
Met dr. Arie Pais (47) krijgt het
onderwijs een bezuinigingspro
feet als minister. Geen onderwijs
deskundige maar een econoom.
Hij leverde het kruit voor de
tegenbegrotingen waarmee zijn
partij, de WD, het beleid van het
kabinet-Den Uyl bestookte.
Voortdurend heeft hij gepleit
voor verdergaande besnoeiingen
op de overheidsuitgaven, waar
van het onderwijs ruim een kwart
opslokt.
Zijn benoeming tot minister van
onderwijs en wetenschappen
heeft niet alleen verbazing, maar
ook schrik en bezorgdheid ge
wekt. Na de grote regelaar Van
Kemenade de grote snoeier
Pais?
In 1962 maakte Pais een overstap
van de PvdA naar de WD. waar
hij sindsdien een actieve rol
speelde. Hij zat voor deze partij
meer dan tien jaar in de gemeen
teraad van Amsterdam en vier
jaar in Provinciale Staten van
Noord-Holland. Daarnaast was hij
bestuurslid van de Prof. Telder-
stichting, de denktank van de
WD, waar hij zich bezighield
met de landspolitiek, met name
het sociaal-economisch beleid.
Pais was tot voor kort hoogleraar
sociale economie aan de Univer-,
siteit van Amsterdam. Voordien
werkte hij op de Rijks Post
Spaarbank. Hij is geboren in Den
Haag, maar bracht het grootste
deel van zijn leven door in Am
sterdam.
Van der Stee,
de verzoener
Kabinetten komen en gaan. maar
mr. Fons van der Stee (49) blijft
gewoon op zijn stoel zitten. Hij
treedt ook in dit kabinet weer op
als minister van Landbouw en
Visserij. Bij de wisseling Bies
heuvel-Den Uyl handhaafde hij
zich als staatssecretaris van fi
nanciën. Het typeert Van der
Stee als rasechte KVP-er. Weinig
politieke kleur, veel vermogen tot
relativeren. Geen scherpslijper
maar susser deze Brabantse boe
renzoon. In het kabinet-Den Uyl
was hij dikwijls verzoenend bezig
als er conflicten waren. Hij is een
dikke vriend van Dries van Agt.
Ze kennen elkaar al ruim 25 jaar
sinds hun Nijmeegse studenten
tijd. Een landbouwminister heeft
.weinig beleidsruimte. De grote
lijnen worden in Brussel uitge
stippeld. Aan de internationale
onderhandelingstafels weet Van
der Stee zich goed te weren.
Fons van der Stee deed zijn
intrede in de landelijke politiek
in 1968 toen hij voorzitter van de
KVP werd. Zijn opdracht was om
de zwaar verdeelde partij bijeen
te houden. Hij slaagde daar niet
in. De radikalen onder leiding
van Jacques Aarden traden toch
uit en richtten kort nadien de
PPR op. In het dagelijks leven
was Van der Stee sinds zijn dok
toraal examen in 1956 als fiscaal
jurist verbonden aan een belas
tingadviesbureau in Nijmegen.
Kruisinga,
de sfinx
Dr Roelof Krusinga (55), de man
die het ministerie van Defensie
gaat leiden, is van huis uit arts.
Dit vak heeft hij maar vier jaar
uitgeoefend. Na een -flitsende
carrière in de gezondheidszorg
deed hij tien jaar geleden als
staatssecretaris voor volksge
zondheid zijn intrede in de land
spolitiek. Zijn dikwijls ondoor
grondelijke politieke wandel ver
schafte hem de bijnaam 'De sfinx
van Wassenaar'.
De afgelopen vier jaar heeft Krui
singa als politiek leider van de
CHU oppositie gevoerd tegen het
kabinet-Den Uyl. Tegelijkertijd
loodste hij zijn partij het CDA
binnen. Een knap politiek staal
tje, hoewel niet gespeend van
opportunisme.
Met krijgsmachtszaken heeft
Kruisingazich nooit intensief be
ziggehouden. Hij vindt dat geen
bezwaar. Een politicus behoort
naar zijn mening op elk departe
ment inzetbaar te zijn.
Til Gardeniers,
beheerste emoties
De nieuwe minister van Cultuur,
Recreatie en Maatschappelijk
Werk. Til Gardeniers (52), was tot
voor twee jaar een vrij onbekend
kamerlid. Landelijke bekendheid
kreeg ze toen zij samen met
Hannie van Leeuwen (AR) het
initiatief-wetsontwerp inzake
abortus van KVP en ARP in de
Tweede Kamer verdedigde. Het
ontwerp haalde het niet, maar de
wijze waarop beide vrouwen hun
gevecht tegen een Kamermeer
derheid leverden, maakte diepe
indruk.
Til Gardeniers is de enige vrou
welijke minister in het kabinet-
Van Agt. Om die reden zal zij
ten onrechte overigens op
extra aandacht kunnen rekenen.
Ze is de tweede vrouw die het
departement van CRM gaat lei
den. Haar partijgenote Marga
Klompè ging haar voor.
Op het moeilijke, want zeer ver
snipperde werkterrein van CRM
is zij geen onbekende. Ze was
bestuurslid van diverse welzijn
sorganisaties en voerde de afge
lopen vier jaar voor de KVP het
woord in de lastige debatten met
minister Van Doom. Afgezien van
haar katholieke achtergrond
heeft zij weinig met die man
gemeen.
Van Doorn, een door de wolge-
verfde bestuurder, stelde zich op
als een uiterlijk onaandoenlijke
figuur. Gardeniers laat haar emo
ties, zij het op beheerste wijze,
wel degelijk meespelen. Ze is
gehuwd en moeder van drie
zoons. Ze was Kamerlid sinds
1971.
Van der Klaauw,
diplomaat
Dr. Chris van der Klaauw (53), de
nieuwe minister van Buitenland
se Zaken, is politiek een onbe
schreven blad. Hij bracht als di
plomaat een groot deel van zijn
leven over de grenzen door. In
1952 deed hij zijn intrede in de
Buitenlandse Dienst. Zijn laatste
standplaats was Geneve, waar hij
optrad als permanent vertegen
woordiger van Nederland bij de
Verenigde Naties en andere in
ternationale organisaties. Andere
standplaatsen waren Boedapest,
Oslo, Parijs. Rio de Janeiro en
New York.
Van der Klaauw studeerde ge
schiedenis in Leiden en promo
veerde daar in '53 tot doctor in
de letteren en wijsbegeerte op
een proefschrift over de politieke
betrekkingen tussen Nederland
en België tussen de beide werel
doorlogen. Hij heeft artikelen ge
schreven over de Atlantische sa
menwerking. De WD heeft hem
gezien zijn rijke diplomatieke er
varing naar voren geschoven als
minister van BZ.
Tuijnman,
de nestor
Landbouwkundig ingenieur Dan
ny Tuijnman is met zijn 62 jaar
de oudste minister in het kabi
net-Van Agt. Hij gaat het ministe
rie van Verkeer en Waterstaat
beheren. De laatste liberaal op
dit departement, drs. Korthals,
vertrok in 1963, het jaar waarin
Tuijnman in de Tweede Kamer
Van Tuijnman mag ondanks zijn
nestorschap geen vooraanstaan
de rol in de regeringsploeg wor
den verwacht. Als Kamerlid trad
hij weinig op de voorgrond. De
afgelopen zes jaar was hij vice-
fractieleider onder de jonge Wie
gel.
Zijn deskundigheid ligt op het
terrein van de landbouw. Hij was
voor zijn Kamerlidmaatschap
werkzaam bij het Bedrijfschap
voor Zuivel en bestuurslid van
het Landbouwschap. Daarnaast
werkte hij als secretaris bij de
Hollandse Maatschappij voor
Landbouw.
Tuijnman staat bekend als een
uiterst rustige persoon. Hij zegt
van zichzelf dat hij nogal eens
verstrooid en vergeetachtig is.
Ambities om minister te worden
heeft hij nooit gehad.
Jan de Koning,
de gematigde
Op Ontwikkelingssamenwerking
maakt de gedrevenheid plaats
voor de gematigdheid. De nieu
we minister, drs. Jan de Koning
(51) heeft niet veel gemeen met
zijn voorganger, de bevlogen drs.
Jan Pronk. Hij is een politiek wat
bleke figuur, geen man met uit
gesproken menihgen. Hij heeft
niet de neiging sterk op de voor
grond te treden.
De Koning was korte tijd (1973-
75) voorzitter van de ARP. In die
functie heeft hij - althans Daar
buiten toe nauwelijks van zich
doen spreken. Intern had hij han
denvol werk. De wijze waarop
het kabinet-Den Uyl tot stand
was gekomen, had diepe wonden
geslagen in de gelederen van de
mannenbroeders. Samen met
Aantjes reisde hij langs de afde
lingen om de frustraties weg te
nemen en de rust te herstellen.
In 1971 kwam De Koning voor
de ARP in de Tweede Kamer als
landbouwspecialist. Voordien
had hij zeven jaar bij de Christe
lijke Boeren- en Tuinders Bond
gewerkt. Als Kamerlid speelde hij
geen opvallende rol. Vaak was
hij in Luxemburg of Straatsburg,
de vergaderplaatsen van het Eu
ropees Parlement. Een groot
voorstander was De Koning van
de vorming van het CDA. Een
tweedeling in het confessionele
kamp zou volgens hem de dood
steek voor de christelijke politiek
zijn. De Koning is geen onbeken
de op het terrein van de ontwik
kelingshulp. Hij was actief in ker
kelijke instanties op dit gebied.
Ginjaar,
milieudeskundige
De 49-jarige chemicus Dr. Leen-
dert Ginjaar blijft als minister van
milieuhygiëne werkzaam op zijn
eigen vakgebied. Hij werkte tot
voor kort bij het TNO op het
terrein van milieubeheer. Politie
ke ervaring deed hij op als lid
van de Provinciale Staten van
Zuid-Holland. Laatstelijk was hij
daar voorzitter van de WD-frac-
tie. Zijn vrouw is sinds 1972
Tweede Kamerlid voor de WD,
zij houdt zich bezig met onder
wijszaken.
Dr. Ginjaar is in naam minister
van Volksgezondheid en Milieu
hygiëne, maar met de gezond
heidszorg zal hij zich niet veel
bemoeien. Er komt een CDA-
staatssecretaris voor deze sector.
Ginjaar heeft zich wel op het
terrein van de gezondheidszorg
bewogen.
Hij was onder andere lid van
commissies van de Gezondheids
raad en de Centrale Raad voor
de Volksgezondheid.
Peijnenburg
op mini-post
Drs. Rinus Peijnenburg (49) krijgt
na een lange parlementaire loop
baan de minuscule ministerspost
van wetenschapsbeleid. Hij dankt
deze zetel niet aan zijn specifie
ke deskundigheid op dit terrein,
maar aan het feit dat Van Agt
hem graag in zijn kabinet wilde
hebben. De vaardigheden van
Peijnenburq, liggen op so
ciaal-economisch gebied. Hij
stond Dries van Agt bij tijdens
deze kabinetsformatie in de on
derhandelingen met Den Uyl en
Wiegel.
Peijnenburg kwam in 1966 voor
de KVP in de Tweede Kamer,
waar hij zich snel met sociaal-
economische zaken ging bezig
houden. Zijn deskundigheid op
dit terrein verwierf hij als secre
taris van het Nederlands Kath
oliek Werkgevers Verbond. Even
als Van Agt is Peijnenburg gebo
ren in Geldrop. Hij studeerde
economie aan de Katholieke Ho
geschool in Tilburg. Tijdens zijn
Kamerlidmaatschap was hij advi
seur van het Nederlands Christe
lijk Werkgeversverbond.
Beelaerts van
Blokland,energiek
Jhr drs. Pieter Beelaerts van
Blokland (45). die gisteren nog
burgemeester van Amstelveen
was, is naast Kruisinga de twee
de minister van CHU-signatuur in
het nieuwe kabinet. Hij zal de
post van volkshuisvesting en
ruimtelijke ordening bezetten,
daarmee een terrein betredend
dat voor hem beslist niet onbe
kend is. Hij had er niet alleen
in verschillende burgemeesters
functies veel mee te maken,
maar hij bekleedde ook verschil
lende nevenfuncties in organisa
ties en commissies die zich met
dat beleidsgebied bezighouden.
Beelaerts van Blokland is ge
huwd en heeft drie kinderen. Hij
studeerde sociale geografie en
administratief recht. Hierna werk
te hij enkele jaren op de ge
meentesecretarie van Gorin-
chem. In 1963 werd hij burge
meester van de Zeeuwse ge
meente Wolphaartsdijk en in
1967 burgemeester van Vianen
In 1971 vertrok hij naar Amstel
veen. Hij staat bekend als een
keiharde werker en een be
kwaam bestuurder. In de ge
meenten waar hij burgemeester
was, wist hij zich een grote po
pulariteit te verwerven.
Beelaerts van Blokland is een
van de opstellers van het CDA-
verkiezingsprogram en hij was
tevens medewerker van het we
tenschappelijk bureau van de
CHU. de jhr mr. De Savornin
Lohmanstichting.
