H
1
I
/der
wet
Het leken net
zwarte pieten
Bejaarden Soos Zuid-West, grootste
gezelligheidsclub Leidse
Onze hond
doet
zoiets niet
WINST VAN DER
PLAS IN HARD
DUEL MET LDWS
Voorhoutse
jeugd rent
zich rot
-feTAD/REGIO
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tégen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
DOODGEBETEN SCHAPEN
BLEVEN ACHTER
LEIDEN De vaak gehoorde
kreet „Onze hond doet zoiets
niet" lou van toepassing kun
nen worden verklaard op een
paar Leidenaars die gisteren te
recht stonden op het kantonge
recht
Enige tijd geleden werden er
namelijk in de Broek en Simon-
tjespolder door de politie twee
honden aangetroffen die zich
zelf op een niet mis te verstane
wijze aan het uitlaten waren. Ze
joegen namelijk in een weiland
schapen op, en namen deze vrij
willige taak zo ernstig op dat
een paar van deze wollige die
ren doodgebeten achterbleven.
De politie had het bloeddorstige
duo snel te pakken en spoorde
de eigenaars op, die zich giste
ren moesten verantwoorden op
de zitting van het kantonge
recht. En dat op de aanklacht
dat ze „Honden hadden gehou
den op een schadelijke wijze",
waarover vooral de eigenaar
van de schapen - een boer - kon
meepraten.
De eigenaresse van de grootste
en ook meest woeste hond gaf
volmondig toe dat haar hond
zich aan verscheurende neigin
gen had blootgesteld, maar ze
was niet blij geweest met de
inbeslagname van de hond.
Haar man bleek echter zonder
meer bereid het dier aan de
politie over te dragen waarna
het in verzekerde bewaring
werd gesteld. Het schaap werd
aan de boer in termijnen ver
goed. Eén en ander weerhield
de officier van justitie, me
vrouw mr. Klopper er niet van
om 150 gulden boete te eisen en
verbeurdverklaring van de
hond. (zolang die inmiddels niet
al op de vlucht is neergescho
ten). Rechter Van Dijke maakte
daar 100 gulden boete van.
De eigenaar van de kleinere
hond wilde niet van vraatzuchti
ge neigingen van zijn oogappel
weten. „Mijn hond heeft de
schapen alleen maar nagezeten.
Bij de dierenarts bleek boven
dien dat hij geen schapenresten
in zijn maag had (na een onsma
kelijke braakproef) en dat had
de andere hond wel", meende
de kleine hondbezitter. Rechter
Van Dijke gaf hem het recht
van de twijfel en veroordeelde
hem tot 350 gulden boete, waar
van 300 voorwaardelijk voor het
geval dat de hond nog eens een
keer soortgelijke plannen in zijn
hoofd mocht halen.
Brand
Een inwoner van Alkemade
werd verweten dat hij geheel
tegen de gemeentelijke verorde
ningen in wat vuur had ontsto
ken - of had doen laten ontste
ken - om van wat overtollig vuil
af te komen. De politie had een
paar werknemers van het be
drijf dat verdachte in Alkemade
heeft, bij de vuilverbranding
aangetroffen. Op het politionele
verzoek om het vuur terstond te
doven werd nogal halsstarrig
gereageerd: .Maak het zelf
maar uit", was het ietwat botte
commentaar ten overstaan van
de politie. Volgens verdachte
waren zijn werknemers wat re
calcitrant omdat ze het vuur zelf
niet hadden aangestoken. „Wij
hebben met de gemeente een
overeenkomst om op dat veldje
hout en ander brandbaar mate
riaal te storten. Dat wordt dan
met Oudjaar aangestoken met
de kerstbomen die zijn overge
bleven van Kerstmis en dan
doet de brandweer gelijk haar
brandweeroefening. Maar het
materiaal is dit keer vroegtijdig
in brand gevlogen, ik denk dat
het aangestoken is door baldadi
ge jeugd van een nabijgelegen
school. Daar hebben we al heel
wat mee te stellen gehad, ook
met ons eigen materiaal dat re
gelmatig ten prooi valt aan van
dalisme", aldus de van pyroma
nie beschuldigde Alkemade-
naar. Officier en kantonrechter
hadden begrip en spraken hem
vrij.
Enkels
Een automobilist die op een in
validenparkeerplaats had gepar
keerd zonder de indruk te wek
ken invalide te zijn werd derhal
ve gisteren een^ zware parkeer-
overtreding aangerekend. „Ik
zie er misschien niet invalide
uit, maar ik heb zwakke enkels.
En het was koopavond en ik
moest toen mijn meisje ophalen.
Ik was tijdelijk invalide", aldus
de parkeerder. „Blijf dan tijde
lijk thuis", was het commentaar
van Van Dijke die 40 gulden
boete oplegde. De parkeerder
was over dit povere resultaat zo
ontevreden dat hij de rechtszaal
verliet met het keihard dicht
gooien van de deur, hetgeen
hem een berisping vn de parket
wachter opleverde.
FRANK BUURMAN
Economisch wel en wee
Aan de Driftstraat 36 is i.p.v. dameskapsalon J. F. Vermeer,
„Hairshop for men", kappersbedrijf, gevestigd.
Aan de Trompstraat 20 is in een v.m. kapsalon, John Verschoor
B.V. bloemen en plantenshop, gevestigd.
Aan de IJsselkade 43 is de slijterij .Meerburg", eig. J. J. Meyer,
overgenomen door slijterij „Run In".
Aan de Haarlemmerstraat 236 is in een leegstaand v.m. winkel
pand (laatst in gebruik door muziekhandel Servaas t.b.v. het geven
van orgellessen), het modemagazijn. „Esther" gevestigd.
Van onze sportredactie
KATWIJK Ook de rentree van „good-old" Ger de Roode
heeft de zaalvoetbal-acht van LDWS gisteravond in de Cleyn
Duinhal niet aan de zo broodnodige winstpunten kunnen
helpen. BMW Van der Plas bleef in „eigen hal" geflatteerd
de baks over de Leidenaars: 5-2.
Van der Plas, dit keer weer
eens met Martin Heerikhuis-
en en Arie Remmelzwaal in
de gelederen, nam wel spoe
dig afstand van LDWS. Jan
van der Plas werd tweemaal
op maat aangespeeld door
Gert Zwaan (2-0) en in de
vijftiende minuut was het
Zwaan zelf die nummer drie
voor zijn rekening nam. Het
bleek niet voldoende om
LDWS definitief af te troe
ven. Onder aanvoering van
De Roode herstelden de Lei
denaars zich en werden ook
diverse kansen gecreëerd.
Mede omdat de lat een tref
fer van George Moesman in
de weg stond werd de rust
met de 3-0 stand bereikt.
In de zesde minuut na rust
kende LDWS wel het geluk
van een treffer. Gert Zwaan
soms te irritant bezig in
deze duidelijk te harde wed
strijd werd door de niet
overtuigend fluitende
scheidsrechter Uphoff voor
twee minuten naar de kant
gestuurd en Wally Galjaard
profiteerde: 3-1. Kort daarop
trok Van der Plas de punten
beslissend naar zich toe. Bart
van der Weiden, die kort
daarvoor nog de paal naast
Floor Schaap had getroffen,
was de veroorzaker van de
strafschop die door Jan van
der Plas werd benut: 4-1.
Remmelzwaal en weer Wally
Gajlaard (minder wendbaar
dan voor zijn zware kniebles
sure, maar nog altijd gevaar
lijk) bepaalden vervolgens de
eindstand op 5-2.
LEIDSE COURANT DINSDAG 13 DECEMBER 1977
Verbeterings
plannen voor
Groenoord
LEIDEN De gemeente en
wijkvereniging Groenoord hou
den donderdag 15 december een
informatiéve bijeenkomst over
de straatverbeteringsplannen
in de buurt. Tijdens de in het
gebouw van de speeltuinvereni
ging „De Boei" te houden bij
eenkomst zullen twee verbete
ringsplannen worden toege
licht, waarvoor de gemeente
enige tijd geleden susbsidie van
CRM ontving.
Het eerste plan omvat een wijzi
ging van het slachthuisplein aan
de Maresingel. De weg langs de
school (Pasteurstraat) zal ge
deeltelijk dichter bij het stad
huis worden gelegd waardoor er
een knik in de straat ontstaat
Het bestaande parkeerterreintje
zal komen te vervallen, maar
daarvoor in de plaats ontstaat
meer ruimte aan de kant van de
school. De stoep wordt groter en
kan als speelterreintje worden
ingericht. Er komen bomen,
en een muurtje.
Het tweede plan houdt een wij
ziging van de hoofdinging van
speeltuin De Boei in (aan de
Musschenbroekstraat). De in
gang wordt vergroot om de au
to's aparte parkeerplaatsen te
geven. Mogelijk blijft er na uit
voering van het werk subsidie
geld over. Over de bestemming
zal van gedachten worden ge
wisseld.
NOORDWUKSE JUWELIER MEVR.
BRUGGEMAN VOORKOMT INBRAAK
Noord wijk Dankzij het kordate optreden van de Noord wijkse
juwelier mevrouw L. Bruggeman kon in de nacht van zondag op
maandag een inbraak verijdeld worden. Vanuit haar raam op de
derde verdieping boven de juwelierszaak aan de Hoofdstraat zag
zij om half vier dat drie mannen met maskers zich met behulp
van een autokrik toegang wilden verschaffen tot de etalage van
haar eigen winkel. Het geschreeuwde „Hé, wat moet dat daar",
was voor de inbrekers in spé voldoende om het haze pad te kiezen.
Om 4.30 uur, precies één uur later arresteerde de politie bet
drietal, afkomstig uit Den Haag in NoordwijkerhouL
Een beetje geschrokken wil me
vrouw Bruggeman het verhaal
nog wel een keer vertellea „Als
eigenares van een juwelierszaak
slaap ik natuurlijk toch al erg
licht. Om 4.30 uur hoorde ik een
auto stoppen, de motor bleef
lopen. Ik voelde de bui gelijk al
hangen en keek uit het raam
van de woonkamer. Toen zag ik
ze, het leken net zwarte pieten,
met die maskers op. De één had
een autokrik bij zich en de an
der droeg een plastic zak. Ik
opende het raam en schreeuwde
„Hé, wat moet dat daar, maken
jullie eens dat je wegkomt". Ge
schrokken sprong het tweetal in
de auto, met de derde man ach
ter het stuur. Ik kon nog wel het
autonummer noteren".
Aan de hand van het kenteken-
nummer kon de Noord wijkse
politie die alle regionale korp
sen had gealarmeerd, de drie
mAhnen arresteren.
Mevrouw Bruggeman is de
schrik nog niet geheel te boven.
Je krijgt niet elke dag de kans
om een inbraak te verhinderen.
„Dit is al de vijfde keer", zo
vertelt ze. „De vorige vier inbra
ken liepen voor mij heel wat
slechter af. Met een zwaar voor
werp werd de winkelruit inge
slagen en binnen enkele secon
den was de etalage leeggegrist:
de vogels waren telkens spoor
loos verdwenen. Ik raak er zo
langzamerhand wel aan ge
wend...".
De drie arrestanten bekenden
gisteren de inbraak te hebben
gepleegd. Zij hadden eerst in
Den Haag hun slag willen slaan,
maar daar waren alle juweliers
te goed beveiligd. Op zoek naar
een beter object kwam het drie
tal in Noordwijk terecht Na een
eerste oriëntatie besloot men in
Voorhout een auto te stelen. In
deze auto werden zij wat later
aangehouden.
,,Hé, wat moet dat daar", roept mevrouw Bruggeman
Kaarten en sjoelen en elke maand uit
Om en nabij de zeventig men
sen: de Bejaarden Soos Zuid-
West in Leiden zit weer vol.
h" Dat is elke maandag- en
woensdagmiddag het geval.
Behalve als de weersomstan-
digheden remmend werken,
is zoals vorige week woensdag
toen de wolken zich lieten uit
wringen en alle nattigheid
e. voor een heleboel zuidwester-
se 65-plussers een beletsel
werd voor het leggen van een
kaartje. Maar gistermiddag
en dat is het normale beeld
was het weer raak. Geen tafel
tje onbezet, in het Ontmoe
tingscentrum van de Antonius-
kerk. Er werd vaak met rode
koontjes een pandoertje ge-
,t legd en de meest geroutineer
de bejaarden van Leidens
grootste sociëteit hielden zich
stoïcijns bezig met de edele
bridgesport of hadden het
t grootste plezier met klaverjas
sen. Een typisch vrouwen-
hoekje werd gevormd door
driftig sjoelende dames, met
1 uitzicht op de aanpalende
Iterkzaal, die niet van de bak
i J taren weg te slaan.
Zo is het hier nu altijd", ver
zekerde mij mevrouw Pont-
Bemelman (een voor mij ver
trouwd gezicht, sinds jaren
her), die doorgaans als secre
taresse fungeert en verder on
verdroten alle activteiten coör
dineert en organiseert, kortom
onmisbaar. Ze had me al ge
schreven: „Je moet hier eens
komen kijken en je weet niet
wat je ziet. Het is alleen nog
niet bekend genoeg. Natuur
lijk, bij de verschillende
dienstencentra hier ter stede
zijn de bejaardenclubs wel be
kend. Die leveren prachtig
werk, dat is buiten kijf. Maar
juist daarom zou ik nou eens
zo graag zien, dat onze samen
leving in Zuid-West, met haar
meer „bedaagde" groepering
ook eens in de publiciteit
kwam."
Welnu, ik kwam terecht in een
oergezellige, ongedwongen
groep van oudere mensen die
volop zaten te genieten. Met
eervolle vermelding van de
„koffiedames", de leden die
zich vrijwillig bezighouden
met rondbrengen van natjes
en droogjes en zelf bijkans
niet aan bod kunnen komen
bij het gezelschapsspel dat
twee keer in de week hier
Volop gezelligheid in de bejaardensoos Zuid-West.
wordt opgevoerd. Dat is toch
wat: je zou best mee kunnen
doen met kaarten of sjoelen,
maar je beseft, dat je medele
den op hun tijd naar enige
lafenis snakken. Dan ga je
maar zo'n hele middag rond
met gevulde kopjes en breng
je de lege weer terug naar de
keuken. Mevrouw Pont: „Die
vrouwen zijn zowat onze steun
en toeverlaat. Bij het spel zijn
ze vaak niet betrokken, maar
dat deert hen niet. Ofschoon
het vaak fervente kaartsters
zijn. Kaarten is hier veelal
hoofdzaak. Als er niet gekaart
werd, zouden onze bejaarden
boos worden."
Het komt ook wel voor, d^t de
•dames in al dat „denkwerk"
van het kaarten geen zin meer
hebben. In zo'n geval nemen
ze een handwerkje op. Me
vrouw Pont-Bemelman: „Voor
een zacht prijsje duiken we
hier en daar wat materiaal op,
wol en zo. Voor dat handwerk
bestaat erg veel animo. Van de
voltooide produkten maken
we uiteindelijk een bazar, in
het voorjaar, met het oog op
de prijs van ons dagje-uit. Vo
rig jaar konden we op deze
manier acht gulden per per
soon reductie verlenen. Dat is
verdraaid leuk, vind ik. Ik had
het zoeven over die koffieda
mes, maar we hebben onze
bestuursleden ook hard nodig,
ze zetten allemaal hun beste
beentje voor. Zo verzorgt be
stuurder W. Helvensteijn een
autodienst voor aan- en afvoer
van sommige leden en voor de
bevoorrading."
De Bejaarden Soos Zuid-West
draait nu alweer een jaar of
zeven. Het begon als een paro
chieel initiatief. De eerste
weèk kwamen er 22 mensen
naar het centrum, dat door het
parochiebestuur tegen een
voordelig prijsje aan de soos
werd verhuurd. Al gauw wa
ren het er 80. Die konden op
de maandagmiddag niet meer
terecht; het werd te klein,
daarboven in het centrum. Al
gauw werd de woensdagmid
dag erbij getrokken. Het is
allang geen katholieke club
meer: iedereen mag bij de
Soos in Zuid-West komen, op
richter good old Frans God-
dijn hoevelen kennen die
oud-horecaman niet komt
er nog steeds graag op bezoek.
De oudste vaste gast is Hein
jongeleen (88), de broer van de
vroegere Leidse wethouder;
een gewaardeerde soosganger,
bekend om z'n papieren roos
jes en servetjes met „de Sint"
en het „Kerst-souper", telken-
jare. Ik vond Heins leeftijd
niet eens zo oud. Hilariteit bij
enige sjoelende dames: „Dat
noemt-ie niet oud! Ik wil het
er best voor doen..."
De jongste is een weduwe van
52 jaar, werkelijk een jonkie
dat alle voordelen van de soos
mag meemaken. En die voor
delen zijn er vele. Dat begint
al op 19 december, met het
jaarlijks Kerst-souper, omlijst
door films en dia's, zoals dit
maal met de bekende Leidse
amateurfotograaf Kleijbrink.
die zoveel stadsgezichten tot
monumenen vereeuwigde in
sprekende fotoboeken. Een
filmbrief uit oud-Leiden wordt
dat, met de onvergetelijke
stadhuisbrand in '29 en nog
veel meer. Over een maandje
vertrekken de zuidwesterse 65-
plussers voor hun winter-uit-
gaansdag naar Heerde, waar
een warme winterpot genut
tigd zal worden, voorafgegaan
door een hoogstaangenaam
borreltje, en na het eten wordt
nog even doorgebracht met
een uurtje genieten onder de
muziek van de Robots. Als je
dan nog niet gezond slaapt, na
thuiskomst, nou dan weet ik
het niet meer.
Nadien komen de Leidse Hut
spotten (rasecht Leids cama-
valsgebeuren) op 21 januari
voor de 65-plussers de boel op
stelten zetten, men gaat (voor
de laatste maal) naar de Koks-
school, waar nog steeds iets te
eten valt. Een maandje later
wil de soos gaan onderzoeken
of de Westfriese flora werke
lijk zo mooi is als men zegt (in
Alkmaar een hapje eten en
wat winkelen), en op 16 maart
wordt in Leerdam de glasfa
briek bezichtigd en in Schoon
hoven wil men het goud en
zilver van dit edele oud-Hol
landse stadje gaan bewonde
ren. In april komt er ook iets:
gesprekken zijn gaande met
een zilverfabriek, en rijdende
viskeuken, Conimex, B.P., of
het Vredespaleis.
Het kan werkelijk niet op: een
heel bijzondere dag op 23 mei
'781 uitstapje naar de Paleis-
kassen van de Belgische ko
ning in Laeken. Het program
ma voor de vakantie (10-17
juni) komt nog. Maar het is al
mooi genoeg, zo te zien. Soms
wou ik, dat ik alvast ouder
was. En dat er, tegen die tijd,
nog steeds een mevrouw Pont-
Bemelman was. Want anders
kun je wel thuisblijven, dunkt
me. .Moet je dat stelletje bij
elkaar zien zitten, op die
maandag- en woensdagmid
dag. Het is om jaloers op te
worden. Kopje koffie, okay,
maar over een tijd wordt er
vast ook wel een borrel ge
schonken. Tegen die tijd neem
ik m'n vrouw mee en dan gaan
we er wekelijks een keer tegen
aan. 's Middags van even na
tweeën tot vijf uur.
Weer ot geen weer, zomer ot
winter, de jeugd moet bezigge
houden worden. Als omroe
porganisatie moet je daarop
bedacht zijn. Ook in dit op
zicht geldt: wie de jeugd heeft,
heeft de toekomst. En dan
maar tegen elkaar intellen.
Juist. Dat is van later zorg.
Inmiddels verneem ik, via een
brok attente persinformatie
„vanwege de Tros" (ik kan het
ook niet helpen), dat het gezie
ne en gezwinde jeugdprogram
ma „Ren je rot" een gevleu
gelde uitdrukking in het he
dendaags vocabularium en
dus erg aanspreekbaar op
zaterdag 17 december, dat is
dus alweer over een paar
daagjes, „helemaal in het te
ken van allerlei winterse za
ken" zal staan.
Dat is niet zo onnatuurlijk,
natuurlijk, met een hopelijk
ijzige jaarwende voor de deur.
Toch aardig, dat de Tros daar
een open oog voor heeft. Als
je hard rent, hou je in elk
geval je voeten warm. Wat ge
beurt er zaterdag b.v.? U zult
kunnen waarnemen, dat aan
het Ren je rot-spel de jeugd
van de Prinses Wilhelmina-
school uit Bilthoven en die van
de Boerhaaveschool m Voor
hout meedoet. Ren je rot uit
Voorhout dus. En dan maar
weer bij de bollen neerzitten.
Het wordt best een leuk win
ters programma, met Martin
Brozius en zijn rechterhand
Lars Boom, die hun ski-vaar
digheid een beetje gaan opha
len op een skibaan, ergens in
Nederland. Als je als kind erg
geïnteresseerd bent kun je ook
nog kijken naar een „item"
over bergbeklimmen. Dat is
een zaak die in Bilthoven zo
wel als in Voorhout nog in de
kinderschoenen staat.
Artistiek staat er ook nog één
en ander te gebeuren. Kijk
maar naar Spooky en Sue en
naar een optreden van Frede-
rico en zijn fameuze hond Blit-
ser die verbazingwekkende
kunstjes uithalen voor een
jeugdig forum. Het kan niet zo
gek lopen, of er is weer een
dier in „Ren je rot". Ditmaal
een dier dat niet al te snel ter
been is en derhalve met bereid
of niet in staat om zich rot te
rennen. Het gaat deze keer om
een gewoon warm wollig
schaap, gepresenteerd door
miss Hanneke Louwman. En
de dieren-Louwmannen ko
men nog steeds uit Wassenaar,
waar de Zoo hoge ogen blijft
gooien, ondanks inflatie en
stijgende loon- en voedings
kosten. Zo stel ik me het ten
minste voor.
Dat wordt op Nederland I een
amusant tijdverdrijf voor jong
èn oud, want zo is de Tros nu
ook weer. Hou me ten goede:
ik ben géén lid en zal het ook
niet worden, want een andere
zuil houdt me in haar greep.
Maar om die (Voorhoutse)
jeugd en al die onnozele die
ren kan ik niet heen.
